Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
25-03-2009
Ik wil slapen en huilen
Jawel hoor, de hormonen doen nog steeds hun werk. Jeetje, ik ben moe. Pff! En ook een beetje depri. Ik heb niet veel nodig om te huilen. Maar ergens kan ik er ook wel om lachen hoor. Toch grappig die hormonen. Vanavond was de eerste keer dat mijn buik redelijk neig opzwelde en hard werd. Ik denk dat we het stilletjes aan zullen beginnen merken aan mijn buikje. Dat vind ik allesbehalve erg :-D !!! Ik kan de laatste dagen ook niet zo veel meer eten 's avonds. Ik heb geen trek en ben een beetje misselijk. Ik moet ook af en toe een beetje wurgen tijdens het koken. Ik verplicht mezelf wel om een beetje te eten, omdat het moet natuurlijk hé. Maar ik zou gerust niks kunnen eten 's avonds. Overdag heb ik wel veel honger hoor, maar 's avonds dus niet. Dinsdag op het werk heb ik een HEEL leuk nieuwtje vernomen. Een collega'tje is ook zwanger. Ze vertelde het mij als eerste. Ja, toen heb ik het haar ook gezegd hé. Zij wist het nog niet van mij, maar sommige andere collega's wel. En het strafste van al is dat we even ver zijn. Zij is uitgerekend voor 23 oktober en ik voor 22 oktober. Hoe groot is de kans??? Tof hé. Echt zo plezant!!! Dus ja, dan heb ik het op het werk ook maar verteld tegen enkele andere collega's. Die vertellen het op hun beurt wel verder en zo'n nieuwtje verspreid zich snel hé. Ik vond het eigenlijk geen slecht idee om het dan ook te vertellen tegen iedereen op het werk, aangezien zij het ook zei én omdat er al veel collega's een groot vermoeden hadden. Ik kon het niet meer verbergen. Dus zoveel verschil is er niet meer hé tussen het vermoeden dat de mensen hebben en het feit dat ik het officieel meedeel. Moest mijn collega nog niks gezegd hebben, dan had ik zeker en vast gewacht tot net voor mijn 12 weken, maar nu bood deze gelegenheid zich aan hé. Pas op, enkel een groot deel van de collega's van op het werk weten het hoor. De familie en de vrienden nog niet! Daarmee wacht ik nog tot de eerste week van april. Eerst de familie en vervolgens de vrienden, maar da's niet zo lang meer hé. Het begint te korten en ik ben nog steeds heel gerust in onze kleine pruts, want die doet flink zijn/haar best. Ik merk het aan mijn hormonen :wink: :!: :!: :!: LUV YA
