Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
12-03-2009
Alles is dik in orde
Ja ja, gisteren de eerste echo. Gisteren hebben wij jou voor het eerst gezien. Weliswaar als een witte vlek, maar we zagen toch al een mini-mensje van 2cm. EN we heb een teken van leven gekregen: jouw hartslag!!! ZO MAGISCH, ZO ONBESCHRIJFLIJK, ZO ONGELOOFLIJK wat dit met je doet!!! Echt waar!!! Niet te geloven!!! Ik lag de hele tijd met een smile toch achter mijn oren op die tafel bij de gynae. Ik begon net niet te wenen van geluk. Zo blij was ik! Papa en ik wisselden een paar keer van blik: zo van, ja het is echt waar, dat daar op het scherm is van ONS. Zo'n gebeurtenis! Toen de gynae ons de afdruk van de echo overhandigde, zei ze: hier is jullie kleine kabouter, een dikke proficiat! Het is fantastisch om zoiets te horen. Toch raar dat er van zoiets klein, zoiets fragiel, zoiets kwetsbaar kan uitgroeien tot een babietje. Ik kan er niet van over dat er in mijn buikje een klein mensje in wording zit, dat er een tweede hartje zelfzeker klopt. Toch mooi hoor! Het is misschien een cliché, maar ik kan het zoals zovele anderen voor de zoveelste keer bevestigen: het is het mooiste wat er bestaat in het leven! Een echt wonder!!!
Nog 4 weekjes aftellen naar meer zekerheid. Dan zal het pas echter worden. Iedereen mag het dan weten. Mijn buikje zal beginnen te groeien. Ik kan volop genieten zonder geheimzinnig te moeten doen en opletten wat ik zeg. O jeetje, dat zal zo plezant worden. Naarmate mijn zwangerschap vordert, naarmate het meer realiteit wordt dat jij binnen een paar maanden op de wereld zult komen. Ik kan echt niet wachten. Ik wou dat ik je nu al in mijn armen had en je kon knuffelen. Mijn zussie is ook zo ongeduldig. Ze is trouwe kijker van babyboom. Ik zie haar al dromen en vooruit kijken. Dat zal ook nogal het één en ander zijn. De twee zusjes die zo'n intens geluk eindelijk mogen delen. Hihi!
Ik kan het niet te lang meer maken, want ik moet straks nog een beetje de handen uit de mouwen steken. Ik moet ervan profiteren, nu dat ik energiek ben, want da's niet elke dag. Ja ja, kleine spruit, je put je mama'tje uit hoor. Je maakt me zo moe, maar dat geeft niet hoor. Zeer zeker niet!!! Want da's ook veruit het enige overheersende kwaaltje dat ik heb, dus ik mag me gelukkig prijzen. Tot gauw hoor. Ik weet niet wanneer, want ik heb niet zo veel tijd: ofwel ben ik moe, ofwel werk ik een beetje. Maar het zal niet zo lang duren hoor vooraleer ik terugkom, want nu was onze computer kapot. Amai, dat was op de tanden bijten: niks kunnen schrijven en zo. Pff! Maar goed, we are back! Tada!!! XXX
