Het bewijs was er toen we onlangs op een familiefeest bij oma waren. Alle nonkels en tantes van papa waren daar. Dat zijn de broers van opa die er niet meer is. Roan en Jensen waren de enige kinderen. En zij waren voorbeeldig. Ze luisterden flink, gedroegen zich beleefd en braaf. Ik straalde van fierheid! Echt serieus! Dat zijn zo van die gelukzalige momenten hé. Wat een schatjes! Roan, onze artiest, ging es rondvraag doen bij een paar nonkels en tantes van papa of ze geïnteresserd waren in een tekening van hem. Roan was WEERAL aan het kleuren en hij wou zijn kunstwerkjes uitdelen. De schat! Hij heeft die mensen amper gezien en ging beleefd gaan vragen of ze een tekening wilden. Toen ging hij een toren bouwen. Jensen ook. Jensen naapt zijn grote broer na hé ;-) Roan toonde fier zijn grote toren. 'Kijk!' zei hij. En Jensen: 'Kijk!'. Boelies toch! Ze waren superflink die schatten van ons!

Roan heeft de creatieve genen van zijn mamaatje geërfd. Het is overduidelijk! Kleuren, knutselen, knippen, plakken ... hij gaat er voor. Iedere dag! Zonder belet! Elke dag vraagt hij om zijn doos met de kleurtjes. Super! Hoe hij zich daarmee bezighoudt. Het is fantastisch. Da's echt iets waar Roan kan van genieten. Dat doet hij met veel plezier en enthousiasme. En ik ben fier en blij! Leuk! Dan heb ik/kan ik veel dingen gedaan/doen met mijn oudste zoon. Samen gezellig knutselen. De max gewoon!

Jensen is een lief knuffelbeertje maar ook een wilde man. Hij houdt van verkleden, knuffeltjes, beestjes, auto's en boekjes. Daar speelt hij het meeste mee. Daar kan hij nogal in opgaan hoor. Ziet hij een knuffeltje, dan pakt hij het vast om er tegen te praten of te knuffelen. Onlangs heeft hij ze in de hoek gezet. Hihi! Stouterikken waren het! Kostuumpjes aantrekken vind hij ook leuk. Vroeger, toen hij kleintjes was, nochtans niet hoor. Dan kon hij niet al te veel aan zijn lijfje verdragen. Als het echt niet hoefde, dan geen broek of kousen of iets op zijn hoofd. Maar nu is draakje leuk! Kleine figuurtjes, beestjes en zo vind hij leuk om te verzamelen, uit te halen, bij elkaar te gooien, te verhuizen, noem maar op. Hij is er mee in de weer. Hij kan minuuuuuten bezig zijn met boekjes kijken. Dan zit hij op de grond met een boekje op zijn schoot. Bladert erin, geeft er soms wat commentaar bij, de schat :-D Dan kan hij daar lang zitten hoor. Volledig erin verdiept! Autootjes is ook wel zijn ding. Dan rijdt hij ermee rond en maakt er soms een brrr- of vroemgeluidje bij. En anderzijds is hij een zotteke. Hij heeft ook temperament, maar wij kunnen hij vlug temperen als hij het te bont maakt. Als we boos worden en hij gestraft wordt, dan koelt hij ook vlug af. In de hoek en daarna is hij een tam schaapje. Met wilde man bedoel ik niet dat hij veel stoute streken in zich heeft. Zeker niet! Als hij spelend vecht met zijn broer, dan kan hij nogal uithalen. Dat komt omdat hij jonger en zwakker is dan Roan, dus hij moet er meer poer achter zetten hé ;-))) Roan krijgt er soms van langs hoor, maar dat vind Roan leuk. Hij heeft niet liever dan dat Jensen op Roan gaat liggen of zitten of klopt en doet. Als je hen zo bezig ziet, dan is dat hilarisch!!

Roan heeft een vrouwelijk kantje en Jensen is een echte jongen. Dat merken we dus nu aan hun bezigheden. Roan speelt niet liever dan met de meisjes op school. Marthe was zijn eerste liefde, maar die is veranderd van school door die herstructurering (die er uiteindelijk niet is doorgekomen, dus het is nog altijd kloosterstraat ipv het Sterrenbos op de bergwegel). Nu is het Ischke, Danaë en Jana. Soms floept hij er eens een jongesnaam door, maar amper. Auto's en speelfiguurtjes hebben hem nooit geïnteresseerd. Jensen daarentegen! Die laat zich gelden als een echte jongen jongen. Mamaatje en papaatje weten dus al waarmee zij het meeste blij zullen zijn als de Sint langskomt. Zo leuk dat je ziet wat voor mensjes het al geworden zijn.

Wandelen en fietsen doe ze ook erg graag. Het bos is een groot speelplein voor hen. Zwemmen vinden ze ook leuk. Ik denk wel de meeste kinderen hé. Die doen niet liever. Onlangs zijn we naar het Gentbos geweest en hebben we daar kastanjes, takjes, eikels en blaadjes verzameld. Mamaatje heeft alles in een grote glazen pot gestoken, een deksel erop gedaan en er een kaars opgezet. Onze vangst! En een lekker gezellig herfstsfeertje.

Binnenkort school voor de kleinste hier ten huize! Super vind ik dat! Jiha! Wat een grote stap weeral. Ik ben zo blij voor de rust die in het gezin aan het komen is. Het is en blijft natuurlijk druk, maar het is ZOOOOOO anders. Enorm! En ik geniet met volle teugen. Ik voel nu al dat het rustiger wordt. Ik bedoel dan: minder gezaag! Simpelweg omdat Jensen slimmer en zelfstandiger wordt. O wat heb ik mij dat gezaag van babies beklaagd. Brr, de rillingen lopen over mijn lijf als ik dat hoor of terugdenk aan vroeger. Serieus! Pff! Babies = hoge aaibaarheidsfactor voor een uurtje en daarna bye bye. Kleuters = DE max! Love it! Je kan er zoveel meer mee doen. Ze begrijpen zoveel meer. Het zijn kleine volwassenen, enfin, da's misschien wat overdreven, maar ik kan het niet anders uitleggen. Je kan ermee praten. Ze zijn gewoon VEEL leuker. Zonder zeveren, als ik gebleit van een baby hoor, dan loop ik weg. Ik kan het gewoon niet aanhoren. Ik heb er genoeg van gehad. Pas op, onze babietjes waren geen nachtmerries hé. Dat ligt gewoon aan mezelf! Ik kan niet zo goed overweg met het gebleir van babies. Dat is nu eenmaal zo. Ik krijg daar stress van. Komaan seg, wat is daar nu leuk aan jong. Dat ligt daar, slaapt, kakt, eet en weent. Joepie de poepie! Geef mij maar andere actie zulle! De actie van nu! Ik ben nu ZO gelukkig. Ik amuseer mij nu te pletter met mijn 2 lieve schatjes van petatjes. Ongelooflijk! We doen al meer andere dingen dan vroeger. Met een baby ben je toch meer aan je huis gekluisterd en is je wereld klein. Nu kan je al eens vrijer door het leven, zeg maar. Niet altijd op tijd eten, niet altijd op tijd slapen, minder gesleur met babygerief, ... Pff, als ik nu een jonge mama met een maxicosi zie sleuren, dan denk ik, jij liever dan ik. No way José! Blij dat ik dat niet meer hoef te doen. Wat een hel en een saai gedoe seg! Baby, baby en nog eens baby. Hellup! Nu kan je al eens ongeplande dingen doen. Hebben we plots zin om te gaan zwemmen en daarna hotdogs met mayonnaise en ketchup te eten thuis, dan kan dat. Vroeger was het van: oh nee, hij moet op tijd zijn melk hebben of oh nee, hij moet straks op tijd gaan slapen en patatie en patata ... 

Ik hou van het leven dat we nu leiden met ons viertjes. Het is meer genieten en ik krijg er energie van. Ik ga lopen, dansen, ben creatief bezig, doe dit, doe dat. Dingen voor mezelf. Wat superbelangrijk is. Werken aan mijn partnerrelatie, want dat wordt snel op de achtergrond geduwd hé. We zijn naast mama en papa, ook nog altijd partners. Die relatie moet ook onderhouden worden. En dat gaat soms op en neer zoals bij iedereen. Ik kan het omschrijven zoals een bootje op zee: soms stormt het en soms is het stil water, maar varen doet het!!!

Ik hou van jullie alledrie mijn lieve schatten van mannen! Dikke kussen poepies!

...XXX...