OH MY GOD !!! En of é seg! 't Is patat zenne! Grrrr! Ik ben 2 en ik zeg nee! Niks maar dan ook niks is goed voor meneer als hij in een bui is. Pff! Dan is er niks mee aan te vangen en mag je al je truuken uit de kast halen, maar het is dan allemaal verloren moeite. Langs de andere kant ... dat wil ook zeggen dat hij goed evolueert hé. Hij maakt zoals de meeste peuters de koppigheidsfase door. En wij mogen er mee van 'genieten'. :-/
Roan heeft vandaag steentjes geverfd. Ik had een leuk ideetje zien staan in een boekje van de colruyt. Leuk en simpel en Roan was content. Hij is grote steentjes gaan zoeken hier op den hof en daarna heeft hij ze binnen geschilderd.
Vandaag mocht Roan naar het Sterrenbos. Dat is de nieuwe school waar hij volgend jaar naar toe mag. Zonet heette het nog Bergwegel. Door de herstructurering wilden ze de verschillende locaties een nieuwe naam geven. En men wou de kindjes al een beetje kennis laten maken met de nieuwe school door daar een speeldag te organiseren. Toen ik stond te wachten aan het Sterrenbos om hem op te halen, kon ik hem op de speelkoer wat gade slaan. Hij klom op een rek en sprong bijna 2m naar beneden. Dat deed natuurlijk pijn! Hij mankte direct en begon wat te jammeren tot een juf hem zag en hem ging troosten. Paar minuten nadien mochten de ouders de speelkoer op. Gelukkig viel het nog mee met Roan zijn voet, want na een half uurtje was hij weer springlevend. Roan zei dat het leuk was op het Sterrenbos. Ik moet wel zeggen dat de school er leuker uitziet dan deze waar hij nu gaat. De speelkoer is VEEL groter en er is ook veel meer natuur. Echt gezellig wel. De school ziet er vanbinnen wel wat raar uit, maar da's het minste natuurlijk. Als hij maar blij is om naar school te gaan.
Jensen begint stilletjes getraind te geraken. Wij hebben na een hopeloze poging gedacht om toch nog eens te proberen hem te doen afzien en hem te laten huilen in zijn bed en het begint zijn vruchten eindelijk af te werpen. De nachten dat hij flink slaapt vallen meer voor dan dat hij niet goed slaapt. Ik denk nog eventjes en dat we er zijn.
En ook nog eventjes en we zitten in het Franse land. Roan kan ook al niet wachten want hij vraagt soms 's morgens: gaan we nu naar Frankrijk mama? En als ik dan moet zeggen dat het school is, zegt hij: oh neeeee. Hij wil naar Frankrijk. Hihi! Nog eventjes zoon ...
Kussies
|