Roan houdt van dingen verzamelen: steentjes, bloemetjes, papiertjes, stokjes, ... Tegenwoordig komt hij met dingen van school naar huis die hij op de speelkoer gevonden heeft. En dat zijn dus meestal dingen die horen in de vuilbak. Maar Roan vind het leuk! :-p Knutselen doe hij ook erg graag. Ik begin te vermoeden dat hij ook die creatieve touch heeft van zijn mamaatje. Soms komt hij mij gewoon vragen: mama, ik wil knutselen. Ik wil verven of ik wil kleuren ... En dan geef ik hem zijn materiaal en hij is vertrokken. Hij kan er veel mee bezig zijn hoor. In de keuken hebben we een groot prikbord om al zijn kunstwerkjes op te hangen. Onlangs heeft Roan een paar nachten bij ons in bed geslapen omdat we bezig waren met Jensen 'een lesje te leren' om alleen terug in slaap te vallen na een plotse huilbui of wakker moment. We hebben het Jensen al zodanig gewoon gemaakt dat we vlug naast zijn bed staan om hem te sussen als hij wakker wordt, omdat we willen vermijden dat Roan er wakker van wordt. Dus het werd tijd dat Jensen daarmee ophield. Maar ik wou het hebben over dat samen slapen met Roan. Want dat was wel enorm gezellig. Ook voor hem hoor! Hij vond het ZO leuk! Op een morgen toen we allebei lichtjes aan het ontwaken waren, draaide hij zich om naar mij, gezicht naar elkaar, oogjes half open ... legde hij plots zijn arm rond mijn nek en lagen we daar zo te genieten. Superzalig gewoon! Zo'n innig moment! Op school heeft Roan veel vriendinnetjes. Als ik hem vraag wie zijn vriendjes zijn, dan komen er alleen maar meisjesnamen uit. En Marthe steekt er met kop en schouders bovenuit. Da's ZIJN vriendin hoor! Onlangs zette ik hem op school af. Het was al tijd en de kindjes stonden al in de rij te wachten op de bolletjes. Hij gaf me een afscheidszoen en zag Marthe al staan. Hij riep haar naam uit en liep met gespreide armen op haar af. Hij omhelsde haar maar zij duwde hem van haar af. Roan was boos en ging achteraan in de rij staan. Ocharme de jongen! Maar 't was ook een grappig tafereel! Vorige zaterdag was het schoolfeest. Het was heel leuk! De show begon en ik kreeg al een krop in mijn keel. Ik dacht: o jee, ik ga hier tranen met tuiten beginnen huilen hé van 't moment dat Roan opkomt. Jandorie! Zie mij al zitten! Toen het moment aanbrak, maakte een brede glimlach plaats voor die krop. Dus ik ben blij dat ik daar niet zo zeemzoet zat te wezen. Het was super om hem bezig te zien. De max gewoon! Toen hij mij eventjes in het vizier had, werd hij blij en beschaamd tegelijk. Maar al gauw probeerde hij de stapjes uit te voeren zoals hij ze geleerd had. Eigenlijk hebben ze allemaal niet zo heel veel bewogen hoor. Ze waren zelf zodanig onder de indruk van het hele gebeuren dat ze niet doorhadden dat ze moesten dansen. Grappig gewoon!

Jensen is een lieverd! Hij houdt enorm van knuffelen. Hij vraagt toch wel altijd een extra knuffeltje dan zijn broer. Net als zijn broer houdt hij van massagekes. Dan bedoel ik strelen. Mamaatje is daar ook zo zot van. De armen strelen! Roan en Jensen kunnen dan ook genieten hoor. Dan ga ik met mijn vingers over hun kleine armpjes en beentjes. Je moet ze dan zien liggen: STRIKE! Jensen doet zijn broer tegenwoordig veel na. Hij aapt Roan na als die iets doet of zegt. De max om te zien! De grote meneer. Haha! Dankzij Roan kan Jensen al mooi woordjes zeggen. Hij kan ze al mooi uitspreken. Wat een evolutie! Echt waar! Je verstaat hem goed. Hij is ook al een ferme acrobaat. De kleine pruts kan al uit zijn bed kruipen! Roan heeft hem wel al een handje geholpen hoor. Dus Jensen heeft de truc beet en doet niks anders meer. Zo vroeg dat hij dit doet, maar wel gevaarlijk natuurlijk! En ook grappig als dat kleine ding plots naast je bed staat! De pierlewiet! Hij sliep wel zonder slaapzak, dus mede daardoor kon hij dit al zo vroeg doen hé. Da's ook zoiets typisch voor Jensen. Hij kan weinig verdragen aan zijn lichaam. Soms kan hij zijn kousen niet verdragen, zijn slaapzak moet uit, zijn pyjamabroek vloog stande pede ook snel uit in zijn bed, ... hij kan zich ergeren aan bepaalde dingen die hem niet lekker aan zijn lijf zitten. Maar sinds kort slaapt hij terug met slaapzak en gelukkig aanvaardt hij hem nu eindelijk, want dat uit het bed kruipen moest stoppen hé. Binnenkort is het ons klein ventje zijn 2e verjaardag. Ja ja, hij wordt ook groot hé. Nog altijd kan hij het goed uitleggen. Soms brabbelt hij gewoon iets uit en kijkt hij je recht aan terwijl hij dit doet. Het is dan menens hoor! Grappig! Zoals elke tweejarige krijgt hij af en toe ook al eens zijn kuren. Aan tafel bijvoorbeeld: dan plots kan hij zich boos maken en vragen wij hem of hij gedaan heeft met eten of dat hij nog verder wil eten, maar alles is dan 'NEEN'. Lastig eh! Tjah, dan gaat hij ook al eens regelmatig in de hoek hé. Soms kruip ik samen met mijn 2 rosties in bad. Jensen komt dan veel knuffelen. Hij legt zich op mijn buik met zijn hoofdje opzij. En daar blijft hij liggen, minutenlang. Zo lief! Wat 'n klein schatje toch!

De 2 rosties zijn echte vrienden. Dat is nu wel 100% zeker! Ze spelen enorm graag met elkaar. Zoals elke broer en zus maken ze wel eens ruzie, maar we moeten zeggen dat dit ENORM goed meevalt! Echt waar! Die maken heel weinig ruzie. Ze kunnen zich al heel goed bezig houden met elkaar. En als we hen in de gaten houden als ze samen spelen, dan spelen ze flink samen. Moesten ze veel ruzie maken, dan zou ik het ook zeggen, maar dat kan ik nu niet zeggen, want het is niet zo en hopelijk blijft dit ook zo! Een ouder kan niet meer wensen dan dat hun kinderen echte vrienden zijn. Zo leuk!

Nog een dikke maand en dan zijn we weg naar la douce France! Jippie! We kijken er ZOOOOOOOOOOOOOO naar uit! Echt waar! Da's wel gevaarlijk hé, want dan kan het enorm tegenvallen. Beter van niet té veel te verlangen! Nou ja, we verlangen naar het goede weer en het gezellig samenzijn en vooral, het onthaasten. Niks moet! Hopelijk valt het humeur van de 2 rosties dan ook goed mee en doen ze niet te moeilijk daar tussen al die Fransen. Hopelijk hebben we veel plezier!!!

Luv y'all sweetiepies!