Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
28-02-2009
Bezorgd
Soms heb ik het gevoel niet zwanger te zijn. Het enige zwangerschapskwaaltje dat ik zo heb, is moeheid. Soms veel en soms geen. Maar langs de andere kant zijn er nog tekens hoor: grotere borsten, gevoelige tepels, puistjes, steekjes in de buik (maar veel minder), moet altijd kokhalzen van tandpasta en mijn gezicht ziet er nog steeds beteuterd uit. Het zal wel die typische bezorgdheid zijn dat iedere mama in spe tijdens die prille zwangerschap ervaart zeker? Af en toe wordt ik overweldigd door een gevoel van angst. Dan wordt ik een beetje bang. Dan begin ik te denken aan een miskraam, aan het vruchtje dat niet groeit of zo. Op 11 maart krijg ik mijn eerste echo. Dat is dus nog 12 dagen. Ik ben er al een beetje bang voor. Ik hoop dat alles goed is en dat we onze kleine spruit zijn/haar hartje zullen horen kloppen. Pff, ik zal een beetje stress heb, denk ik. Maar alles zal wel in orde zijn. Ik moet positief blijven. Onze kleine spruit is een flinke! Je zal wel zien. Die bezorgdheid is normaal zeker, maar 't is vervelend. Vóór je zwanger wordt, leef je in onzekerheid en in periodes van nagelbijten, maar ik kan niet ontkennen dat dit blijft aanhouden tijdens de jonge zwangerschap. Geen mens die aan me ziet dat ik zwanger ben, behalve de echte experts, zoals mama's met veel kindjes of mama's die daar gewoon een neus voor hebben. Ik weet nu al, dat wanneer ik het grote nieuws aan iedereen mag vertellen, dat er sommigen uit de lucht zullen vallen en sommigen zullen zeggen 'ik dacht het wel'. En ik weet ook al wie! Bon, 6 weekjes en 2 daagjes zit jij daar al in mijn buikje, kleine schat. Ongeveer 1,5 cm groot ben je nu. Zo petit! Zo onwezenlijk en zo onvoorstelbaar dat jij daar effectief in mijn buikje zweeft. Zo vreemd! Nog 1,5 mnd flink je best doen en dan heb je de kaap van 3 mnd overschreden. Dan ben je over de veilige grens. Maar dat wil niet zeggen dat je dan moet slabakken hé. Oh nee! Laat ons maar eens een poepie ruiken! Vanmorgen heb ik in mijn bed liggen lezen. Beetje bij beetje geraak ik een hoofdstuk verder in mijn 3 boeken die ik elk met veel overgave lees. Het is zo leuk om telkens een stadium verder te komen en om te weten wat er op dit moment allemaal met jou gebeurt. Zo zal ik je van in het begin tot het einde perfect kunnen opvolgen. Ik vind het superinteressant! De komende weekjes zal het weer een beetje druk worden ten huize De Groot-Van Audenhove. Aanstaande donderdag komen ze met de keuken (JIHA) en er staat ons nog veel opkuiswerk en verhuis te wachten. Man, man, man, ik mag er niet aan denken. Ik zie er zo tegenop! MAAR, ik zal het rustigaan doen hoor. Op mijn tempo en zeker niks overhaasten. Al duurt het een maand, we geraken er ook wel, want het is nu zo belangrijk dat ik niet te veel stress ervaar en me niet uitput zodat jij niet in gevaar komt! Jij ben het enige wat telt nu!!! Maar toch, het blijft lastig hé. Ik zal moeten profiteren van de momenten dat ik me energiek voel, want als ik moe ben, dan lukt het echt niet hoor. Dat is dan ook het signaal voor een dutje. Papa zegt ook dat IK vooral zorg moet dragen voor JOU. Zo lief hé! Ja, dat is hij wel hoor. Mensen die hem niet kennen, zullen dat niet gauw denken, maar ik denk eerlijk gezegd dat ik het liefste ventje van de wereld heb. Hij heeft zo'n goed hart. Hij is zelfs de liefste van ons twee. Eerlijk waar! En je zou zeggen dat de vrouw de liefste zou zijn, maar bij ons is dat omgekeerd. Shame on me :oops:, but lucky me :-D! Mijn rug is een bijkomend lastig ongemak, maar daar heb ik al langer last van. Pff, da's van al dat werken hé. Verdorie! Het blijft maar duren. Ik ben er al bij de dokter mee geweest en ze heeft me kiné voorgesteld. Ik ben er nog niet mee begonnen, omdat ik daar nu echt geen tijd voor heb én al zeker niet de energie. 's Avonds ben ik daar veel te moe voor. Laat staan dat ik oefeningen sta te doen bij de kinesist! Maar ik weet, ik moet en zal ook gaan, want het is nodig. Het zal er vanzelf niet op verbeteren. Van zodra we weer een beetje op ons effen zitten, stap ik naar de kiné. Beloofd! Nu staat het ook zwart op wit! :wink: Voilà se, weer een mooi verslagje voor jou kleine spruit. Weer al wat meer info over jouw 'voorgeschiedenis'. Dikke kusknufjes, jouw mamatje!!!
