Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
21-02-2009
Mijn broer en schoonzus
Ik zou nog bijna vergeten te vertellen dat we zondagavond 15 februari bij mijn broer en schoonzus langsgeweest zijn om te vertellen dat we jou in oktober mogen verwachten, schattie!!! Ja, die waren blij na het horen van zulk goed nieuws. Toen we binnenkwamen, was mijn broer al een beetje geschrokken omdat hij ons niet meer zo laat verwachtte op een zondagavond. Het was 21u en da's inderdaad niet onze gewoonte. Mijn broer zei glimlachend: "En, wat nieuws?" "Euh, wat nieuws zou er moeten zijn?" vroeg ik. En hij: "Ah ja, 'k weet nie". "Ah, d'er is niks hoor!", zei ik. Ik wou natuurlijk niet direct met de deur in huis vallen hé. En ik dacht al van, ja lap, ons ma heeft haare mond nie kunnen houden en het al verteld aan onze Jurgen!!! Maar dat bleek achteraf toch niet zo te zijn. We waren aan het praten en het gesprek draaide uit op het laten wegnemen van baarmoeders en eierstokken ... tot ik op een gegeven moment zei: "Ja, ik zal alles nog moeten hebben hé en ik kan het goed gebruiken (mijn broer keek al met vraagtekens mijn richting uit), want ja, ik ben zwanger hé!" Mijn broer en schoonzus feliciteerden me direct en moesten lachen. Ze leken ook een beetje geschrokken. Mijn broer dacht nog dat onze zus eerder zwanger zou zijn dan mij. Ze dachten dat we nog wat langer gingen wachten. Alleen mijn zus was op de hoogte van het feit dat we bezig waren met zwanger worden. Zij staat ook zo dicht bij mij hé! Wij zijn twee handen op één buik. Ik wou niet direct aan de ganse familie vertellen dat we aan het oefenen waren hé. Ik wou de rest gewoon graag verrassen, zoals nu dus en dat is goed gelukt. Moest iedereen al op de hoogte zijn, dan had ik geen blij nieuws meer om te vertellen, of toch niet zò blij en verrassend zoals het nu was. Zelfs ons Bibib heb ik alsnog kunnen verrassen, ook al was ze op de hoogte van het feit dat we probeerden om zwanger te geraken! Nu schiet er nog 1 persoon over hé en dat is onze papa zijn broer, maar we hebben de kans nog niet gehad om het hem persoonlijk te vertellen. Het is niet onze gewoonte om bij hem thuis eens op bezoek te gaan. Dat gebeurt gewoonweg niet. Ja, raar hé, maar dat zul je later wel begrijpen schattie. Hopelijk blijft de kans niet lang op zich wachten, want ja, iedereen van de familie weet het al. Maar mijn schoonbroer zal het waarschijnlijk wel al weten van mijn schoonmoeder die haare teut niet zal kunnen houden hebben. Maar wat doe je eraan hé?
En op 9 april is de rest van de wereld aan de beurt. Dan mag iedereen het weten: tantes, ooms, meters, peters, vrienden, collega's ... Dat het maar snel zover is. Ik kan echt niet meer wachten! Potjandorie, da's nog zoooooooooooo lang. Maar het zal moeten hé! Doe jij ondertussen maar rustig verder schattie. Hou van je!!!
