(geschreven op 12/02/09 rond 17u30)

Mag ik beginnen zweven of niet?

Ze zijn er nog niet! Vandaag weinig of geen krampjes gehad én ze leken al evenmin op ONGI-krampen. Zou het? Zou het? Hmmm, goh ik weet het niet. Ik begin toch al lichtjes te zweven hoor, maar ik zou het moeilijk kunnen geloven dat IK wel zwanger kan geraken. Dat ik, ons Marieke, wel kindjes kan krijgen! Dat Pieruske en Marieke wel degelijk kindjes gaan opvoeden! En toch had ik ook weer dat kokhalsgevoel vandaag. Hoho, jeetje toch, zou het echt zover zijn? Pff, zenuwen dat ik heb, maar zenuwen. Ik weet er geen blijf mee, maar toch zal ik nog wat geduld moeten oefenen tot zaterdag. Eigenlijk zou ik nu misschien wel al een testje kunnen doen, maar toch wil ik mezelf dwingen om te wachten tot zaterdag, want dan is het een hele speciale dag. Jawel hoor, dan is het 14 februari: Valentinesday!!! Leuk om later te kunnen vertellen dat ik op valentijnsdag een positieve zwangerschapstest had. Maar ja, we zijn nog zover niet. Ik begin wel meer en meer te denken dat het prijs is hoor. Ik heb niet echt het gevoel dat mijn :evil: er nog gaan doorkomen. Normaal gezien heb ik meer krampen en als ik er heb, dan lijken ze toch wel anders aan te voelen. Het lijkt alsof mijn buik zo wat uitgerokken wordt. Precies of ik buikspierpijn heb. Ik dacht dit al een poosje hoor, maar durfde het niet hardop te zeggen, omdat ik dacht dat ik mezelf weer iets aan het wijsmaken was. Het is toch zo vreselijk moeilijk om een onderscheid te kunnen maken hé. Bij de vorige ronde had ik ook vergrootte borsten, pijnlijke tepels en het kokhalsgevoel, maar dan ben ik wel ongesteld geworden. Waarschijnlijk wordt ik deze keer ook wel ongesteld hoor, maar ik heb wel mijn limiet van het overtijd gaan grondig overschreden. Of niet soms? Ben ik verkeerd?!?! Wel ja, alleszins, dit berichtje houd ik lekker nog voor mezelf, want mijn zussie mag dit nog niet lezen. Dus zal ik dit bericht pas later posten op mijn blog. Zowiezo ga ik haar negatief nieuws meedelen, deze avond nog, ook al zijn mijn regels nog niet doorgebroken. En als ik dan toch zwanger blijk te zijn na de test zaterdag, dan wil ik haar persoonlijk op een verrassende manier gelukkig maken. Hihi! MAAR, Marieke, 't zal wel weer niks zijn, ook al doet jouw lichaam overduidelijk anders dan de andere keren. Ik denk dat jouw lichaam weer een hele geniepige manier gevonden heeft om jou te pesten. Ze zal zeggen: haha, hihi, héhé, ik zal Marieke maar weer eens goed foppen en haar blazen wijsmaken én haar weinig of geen krampjes laten voelen, zodat ze denkt dat het patat is. Gemene heks is het, dat lijf van mij!!!

(geschreven op 12/02/09 om 19u41)

Limiet overschreden

Yep, ik heb mijn record verslaan! Mijn langste dat ik overtijd gegaan ben was, tot nu toe, op de 2de dag na de NOD rond 19u. En hoe laat is het nu? Ja hoor, 19u41!!! Moet ik nu blij zijn of niet? Want als ik niet blij mag zijn, dan wil dit zeggen dat mijn cyclus onregelmatiger begint te worden én nog eens langer bij ook. Verdorie hé! Doe me dat niet aan. Het laatste half uurtje doet mijn buikje wel weer verdacht hoor. Man, ik heb stress!!!!!!!!!!!!!!!

(geschreven op 12/02/09 om 23u18)

Stresskonijn

Hier ben ik weer! Ja, ik weet het. Ik loop een beetje gestressed. Wat zeg ik? ENORM gestressed. En ik begin al te dromen en meer en meer te zweven. O wee, als ze er toch doorkomen!!! Man, dan weet ik niet tot wat ik dan in staat ben hoor! Goh goh!!!

Ik heb daarnet mijn zus in elk geval al op het verkeerde spoor gebracht. Ik heb haar via een boze sms wijsgemaakt dat mijn regels zijn doorgebroken en dat ik het niet leuk vind en zo. Zij antwoordde dat ze het ook erg ambetant begon te vinden. Hihi! Ik wil haar uiteraard persoonlijk, hopelijk, het goede nieuws vertellen hé. Ik wil haar gezicht zien.

Voor het merendeel heb ik het gevoel dat ze niet meer zullen doorbreken, maar af en toe wordt die gedachte in twijfel getrokken door kleine krampjes. Maar als je zwanger bent, kun je ook krampjes hebben. Ongi-krampen en eerste zwangerschapskrampjes gelijken sterk op mekaar. Als ik morgenvroeg wakker wordt, dan zal ik denken: wauw, een ganse nacht overleefd (als ik nog niks zie in mijn slipje of course). Morgen rond de middag, zal ik dit opnieuw denken en zo verder toe naar de avond en nacht en zaterdagmorgen. O jee, spanning alom. Allé kom Marieke, ga nu maar slapen, want je hebt jouw rust nodig. Tot binnenkort lieve kleine spruit?

(geschreven op 13/02/09 om 18u49)

Bang

Jongens, jongens, jongens toch, wat is dit spannend seg!!! Maar ik ben zo bang voor de test morgen. Ik ben bang dat ik iets ga zien verschijnen op de test, wat ik liever niet zie, of beter ik ben bang dat ik niks zal zien verschijnen. Ik denk dat ik er dan een streepje op teken. Hihi! Nee, maar verdorie toch, laat het nu toch prijs zijn hé. Laat ons nu maar aan de beurt. We zijn er klaar voor. Al een tijdje trouwens!

Ik moet zeggen dat ik er sterk begin in te geloven hoor. Ik heb vanmiddag weer zo van die rommelende darmen gehad. Net alsof er lucht in zit dat niet kan ontsnappen! Ik ben ook redelijk moe en ik heb hier en daar puistjes op mijn gezicht, wat ik normaal gezien nooit heb. Als ik al eens last heb van puistjes, dan is het meestal 1 hele grote op een duidelijke plaats, bijvoorbeeld tussen mijn wenkbrauwen. En nog eens moe hé. Ik zou zo in slaap kunnen vallen. In elk geval, het feit dat mijn regels er niet gaan doorkomen binnen de korste keren, staat als een paal boven water. Hopelijk komt dit dus niet door het feit dat mijn lichaam niet meer wil reageren op de clomidpillen en mijn cyclus volledig in de war wil brengen. Want als dat het geval is, maak ik mezelf van kant! Dan is het gewoonweg om zeep hé, want dan heb ik er een probleem bij. Maar goed, ik denk eerlijk gezegd dat we ons mogen verheugen op goed nieuws. Mijn collega denkt ook dat ik zwanger ben, want ze zei dat ik er vorige week bleekjes uitzag en een vertrokken gezicht had. Bon, nog een 13-tal uren en dan weten we het resultaat! C u later alligator! After a while crocodile! (alligator + crocodile: lees kleine spruit, gniffel gniffel :oops:)

(geschreven op 14/02/09 om 7u30)

22 oktober wordt één van de speciaalste dagen uit ons leven

Jawel, ik ben ferm zwanger!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! WOEHOE!!!!! Ik ben zòòòòòò blij, zòòòòòòò gelukkig!!! Wij allebei!!!!! Man, man, man, 't is ons toch nog gegund. Oooh, ik kan het nog niet goed geloven. Hopelijk verloopt alles wel goed. Daar zal ik nu wel een beetje schrik voor hebben omdat het redelijk moeilijk ging om zwanger te geraken. Maar goed, daar mag ik mijn hoofd nu niet te veel aan breken. Genieten ga ik doen en met volle overgave. Yep yep!
Ik was vanmorgen al redelijk vroeg wakker en kon niet meer slapen en ben daarom iets voor 7u opgestaan en heb de test gedaan. Mijn handjes beven er nog van. Pff, ik had zenuwen hoor! Papa was beneden al aan het werk aan ons huisje. Ik ben meteen naar hem toegestapt en gezegd: proficiat hé, je wordt papa!!! Dat waren de exacte woorden! En natuurlijk, hoe kan het ook anders, ben ik tranen met tuiten beginnen wenen. We hebben mekaar vastgepakt en ik kon maar niet loslaten. Na de eerste schok ben ik dan honderduit beginnen vertellen over hoever ik al was, hoe groot jij nu op dit moment bent (een volle millimeter, hihi), wanneer jij zal geboren worden, ..........
Hihi en nu moet ik het nieuws nog meedelen aan mijn zussie! Dat zal wat zijn!!! Papa zegt dat ik me vanaf het eerste ogenblik dat ik haar zal zien, mij gewoon zal verraden. Hij zegt dat ik met een smile tot achter mijn oren zal lopen en me dus gewoonweg niet ga kunnen inhouden van lachen. Waarschijnlijk zal dat wel zo zijn, maar ik ga mijn best doen om de verrassing zo goed mogelijk te laten lukken. Ja, kleine spruit, ik ga haar eens goed laten verschieten hoor. Wat mama van plan is? Ik ga een lange halsketting rond mijn nek doen, waarvan de hanger tot op mijn buik komt en zo dus binnen stappen bij haar. Ik vermoed dat ze meteen raar ga opkijken, want ik draag bijna geen halskettingen en dan nog zo'n lange. Da's dus eigenlijk een traditie van vroeger. Zwangere vrouwen droegen dit en wouden zo aangeven dat ze zwanger waren. Maar ik ga dat niet blijven dragen hoor, want ik vind dat maar stom eigenlijk, maar ik vond het wel een leuke manier om haar te verrassen. Het zal haar wel meteen opvallen en ze zal ook wel direct de link maken. Allé, ik hoop toch dat ze deze traditie kent?!
En dan moeten we de blijde boodschap aan mijn broer en schoonzus verkondigen! Ik denk dat ik voor hen een rebus ga maken waarvan de oplossing is: wij zijn zwanger. Voor het eerste woordje zou ik een weide tekenen, voor het tweede woordje een zon en voor het laatste woordje een zwaan. En onder de tekeningetjes schrijf ik dus welke letters er wegvallen of er bij komen of moeten verandert worden, zodat je tot de woorden WIJ, ZIJN en ZWANGER komt! Ik hoop dat het duidelijk is? Zoniet, dan teken ik het wel eens voor je, later als je groot bent, maar daar wil ik nog niet aan denken hoor. Eerst nog genieten van het zwanger zijn. Blijf nog maar lekker in mijn warme buikje voor een maand of 8!
En dan volgen mijn ouders, die in Spanje zitten. Het zal dus via de elektronische weg zijn dat ik hen op de hoogte zal moeten brengen. Wel een beetje vervelend, want niets is zo speciaal om hen toch persoonlijk het goede nieuws te kunnen meedelen hé en daarna enkele knuffels uit te delen, want het zal zo emotioneel zijn! Maar ja, dan moet het maar zo hé. Daar ben ik nog niet goed over uit hoe ik het zal zeggen. Ik denk dat ik de cam terug zal installeren op onze PC en het hen zo zal vertellen, maar met welke woorden, dat weet ik nog niet. Ik moet hen ook met een smoes tesamen voor de PC krijgen hé, want meestal is het enkel mama die voor de PC zit en papa loopt daar dan ergens rond of hij is gaan fietsen. Hoho, die gaan wenen, vooral ons mama. Papa misschien ook wel en ja natuurlijk ik ook hé. Goh goh, dit zal een emotionele dag worden vandaag!
Mijn collega'tjes Isabel, Tiny en Kristel (en Anja heb ik er ook maar bijgepakt, uit beleefdheid dan) heb ik niet lang na de test gesmst. Dat had ik hen beloofd. Ja, hoe kan het ook anders. Ze beleefden het mee van aan de inseminatie hé. Ze hebben me enorm gesteund! Dus dan hebben ze er ook recht op hé om het te weten. Ze leefden enorm mee! Ooooh, ik ben zo blij. Daarnet kreeg ik een telefoontje van Tiny die me proficiat wenste. Ze moest zelf huilen van blijdschap. Ze was zo content voor mij! Ze is zelf zwanger en begint stilletjes aan op haar einde te lopen.
Ja ja, lieve kleine spruit. We zijn ongelooflijk blij hoor met jou. Nu moet je alleen nog bewijzen hoe sterk je bent om verder te groeien. Toon ons ne keer hoe sterk je bent?! Als je de meeste genen van onze papa hebt op dat vlak, dan ben ik ervan overtuigd dat je er komt. Zeker weten! Lieve kleine baby, nu mag ik met volle overtuiging zeggen: tot binnenkort, tot binnen een 36 weekjes!!! Ik zie je nu al graag ....