Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
31-01-2012
Jensen 34 weekjes (of zogezegd 8,5mnd) en Roan 2j en 3mnd
Ze worden groot ... die twee schatten van ons! Ze gaan erop vooruit. Jensen kan ondertussen al redelijk goed zitten. Als hij dreigt voorover te vallen, dan geraakt hij wel niet terug recht. Rollen gaat ook al goed en nu begint hij ook op zijn handen te steunen vanuit buiklig. Vorige week heeft hij zijn eerste betterfood naar binnen gespeeld. Ondanks dat hij nog tandloos is, lukte dat wel. Hij sabbelt daar zodanig op, zodat de koek als het ware in zijn mondje smelt. Ja ja, je leest het goed: OOK Jensen is nog steeds tandloos, net zoals Roan op die leeftijd. Zou hij ook een laatbloeier worden? Eerlijk gezegd hoop ik van wel. Ten eerste omdat Roan daar weinig of geen last van ondervonden heeft omdat hij al ouder was en er dus beter tegen kon en ten tweede, het zou een supergrappige anekdote zijn om later te vertellen. Allebei laatbloeiers op het vlak van tandjes. Ik heb wel al een paar keer gedacht dat er tandjes doorkwamen, als hij eens lastig was of zo, of als hij rode kaakjes had, maar er verschijnt nog niks ... Staan doet Jensen ook heel graag. Dan is hij zo fier als hij zijn beentjes strekt. Hij meent het dan hoor als hij staat :-8) Hihi! Helaas heeft Jensentje al lang last van een hardnekkige verkoudheid. Sedert bijna eind november 2011 (en we zijn nu 31/01/12) is hij zo op en af gegaan met die verkoudheid. In die tijd heeft hij een dag of 4 of 5 niet moeten hoesten. Ondertussen ook al een paar keer bij de dokter geweest. Momenteel krijgt Jensentje zwaardere medicatie (pulmicort) EN tapotage en massage bij de kinesist. HOPELIJK zal hij dan eindelijk eens verlost zijn van die vervelende hoest. Want wat me nu wel opviel, is dat Jensen na de sessie van vandaag zich plots veel fitter voelde. Deze morgen was de kinesist bij de onthaalmoeder langsgeweest om de kinesitherapie daar te doen. De onthaalmoeder zei me dat hij in de voormiddag niks geslapen had en helemaal niet moe was. Hij vroeg er ook niet om, maar lag gewoon vrolijk te spelen. Ze zei dat het leek alsof hij zodanig opgelucht was na die kinesitherapie. En het zal ook zoiets geweest zijn hé, want nog nooit is Jensen 5 of 6 uur aan een stuk wakker geweest. Door de verkoudheid gaat een baby moeilijker ademen waar hij heel erg van uitgeput kan geraken, heeft de dokter mij ooit eens gezegd. En voilà, wat deed Jensen de laatste tijd altijd: SLAPEN! Dus het zal misschien aan die verkoudheid te wijten zijn hé. We zullen zien. Er is dus misschien licht aan het einde van de tunnel. De aerosol en de kinesitherapie zullen hun werk doen. OEF! Je bent er bijna vanaf Jensen. Het zal tijd worden hé ventje!!! En hopelijk komt dan de eetlust van in het begin terug, want die was de laatste weken ook fel verminderd, dat ik bang was dat je niet meer bijkwam. Gelukkig was dat niet zo! Maar het is momenteel geen plezier om je eten te geven: ofwel wil je niet, ofwel heb je genoeg na een paar happen en soms at je eens meer, maar nooit meer zoals in het begin. Van zodra je verlost bent van je verkoudheid, zullen we dan ook eens beginnen met de boterhammetjes. Ik wou het al eens proberen, maar door die verkoudheid, slijmen en geen eetlust, was het niet echt het geschikte moment. Sinds eergisteren krijg je ook dagelijks een full bodymassage. Je hebt hier en daar droge plekken en die moeten behandeld worden, want het ziet er niet zo goed uit. Mamaatje neemt je dan volledig onder handen en jij ligt daar gewoon ontspannen te genieten. Ik kan me voorstellen dat zo'n massage enorm deugd kan doen :-P Maar mamaatje geniet er ook van hoor. Ik vind het zalig om je zo te doen genieten! Naast die lichaamszalf, heb ik ook moeten overschakelen naar Nutrilon HA (= hypoallergeen). Allemaal voor jouw gevoelige huidje! Tegenwoordig slaap je ook in allerlei posities in je bedje. Je ligt al eens graag dwars. Da's altijd zo hilarisch om jou te zien liggen. Dan denk je: wat heeft die vannacht uitgespookt in zijn bed en hoe heeft hij dat gedaan?! :shock: Je hebt ook veel last van koude handjes en armen, desondanks de wantjes of de dikke slaapzak die je aanhebt. Je lijkt er wel geen last van te ondervinden - als je verkoudheid geen parten speelt tenminste - want je slaapt goed. Het zal ook wel overgaan zeker ... Onlangs hadden mamaatje, Roan en Jensen een leuk moment! Toen ik jullie klaar maakte om te gaan slapen, maakten we eerst nog eventjes plezier. Ik had Jensen vast en hield hem op ooghoogte van Roan. Roan liep in de slaapkamer rond en ik liep hem achterna met Jensen die Roan zogezegd probeerde te pakken. En Roan hollen en lachen en natuurlijk begon Jensen ook te lachen hé. Zo'n plezier dat die 2 mannen hadden. Echt supergrappig! Je moet hen dan eens horen lachen. Zulke momenten maken je toch gelukkig hoor ... :oops:
Nog 3,5 maandjes en O JEE, Roan mag naar school. Goh goh! S U P E R S P A N N E N D en S U P E R E M O T I O N E E L !!! De tijd staat niet stil! Te neig gewoon! Amai, ik hoop dat ik het overleef om mijn klein manneke daar achter te laten. Naar school gaan is weer zo'n grote stap hé en het bewijs dat ze groot worden. Ik heb al van veel collega's gehoord dat ze dan enorm veranderen. Ze zien en leren veel op school en van de andere kindjes. Dat je soms schrikt wat ze plots allemaal kunnen zeggen en doen. Het zal natuurlijk ook superplezant zijn hé. Benieuwd wat hij dan allemaal zal beleven en te vertellen hebben. We zullen zo fier zijn! We zijn wel tot de vaststelling gekomen dat het beter was om tot september te wachten met school, want nu is er de zomervakantie en moeten we onze agenda goed plannen om opvang te hebben voor Roan. Tjah, Tante Pug is dan voorbij hé voor Roan. Voor Jensen niet, die blijft dan 2 dagen per week gaan en Roan mag ook gaan als er plaatsjes van vaste kindjes door verlof van hun ouders vrijkomen. Maar dat weten we dus op het moment zelf! Moesten we gewacht hebben tot in september met school, dan kon Roan blijven gaan bij Tante Pug zoals hij nu deed. Nu moeten we echt gaan plannen en oplossingen beginnen te zoeken. Potverdorie! Da's wel supervervelend. En het zou ook beter geweest zijn voor Roanneke. Hij heeft zijn ritme nu. En binnenkort moet hij een maand en een half naar school, dan 2 maand zomervakantie en dan weer terug naar school. Dus da's weer aanpassen hé voor Roanneke. Ik hoop dat hij alsnog bij Tante Pug zal kunnen gaan deze zomer om dan met de kindjes te spelen, want wat moet Roan altijd doen thuis en zo. Hij zou beter af zijn bij de kindjes. Hij doet niks liever dan spelen met de kindjes. Hij amuseert zich altijd rot! Maar ja, helaas, 't is nu te laat ... Ik kijk er ook wel naar uit hoor. Ik ben benieuwd hoe ons Roanneke het zal ervaren en vooral hoezeer hij zal veranderen. Wat zal er dan allemaal uit dat mondje komen?! En het zal ook een beetje rustiger worden thuis. OEF! Er zal, denk ik toch, minder druk op mijn schouders komen. Vanaf half maart ga ik terug 4/5e tijdskrediet werken, want mijn ouderschapsverlof van 6 maand halftijds is dan afgelopen. Ik kijk er naar uit. Het was goed met de kindjes thuis, maar het is meer dan genoeg geweest! Echt waar! Pff! Trop is trop! Het is niet goed voor mij om zoveel thuis te zijn bij de kindjes. Ik ben te veel aan het veranderen in een zaag, een bitch, ik loop op de tippen van mijn tenen, ik ben als een exploderende bom. Dus door meer te gaan werken EN minder bij de kindjes te zijn, ben ik eens meer MAMA OFF! En dat kan eens deugd doen voor je kopje!! Belieeeeeeeeeeeve meeeeeeeeeeeeeee!
Ja ja, jullie lezen het goed ... er staan ons nog mooie momenten en grote veranderingen te wachten. LEUK LEUK! Superspannend allemaal!
