Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
13-10-2011
Eindelijk nog eens een update (23,5mnd en 18 weken)
Zoals je merkt aan de data, is het al efkes geleden dat ik hier nog eens iets kunnen schrijven heb, jammer genoeg. Maar ja, we zijn back @ work, dus d.w.z. druk, druk, druk, druk .... EN druk! Ook al werk ik halftijds momenteel, het is en blijft druk. Ook nu heb ik eigenlijk geen tijd, zeg maar, want er zijn nog duizend en één dingen te doen, maar feit is dat ik het toch wel gemakkelijker heb op bepaalde zaken dan voltijdse mama's. Maar zo heeft iedereen wel zijn puntjes waar het dan weer minder is. Zo moeten mamaatje en papaatje het voor het grotendeels alleen zien te redden hoor! Wij hebben geen grootouders voor de kindjes waar ze regelmatig op logé kunnen. Gelukkig hebben we wel een toffe meter/tante waar we veel op kunnen rekenen. Gelukkig zeg maar!!! Echt!!! Door halftijds te werken, is er ook minder druk op de ketel. Maar ja, 't is ook te zien hoe je het bekijkt. Als ik thuis ben, dan zijn mijn 2 prutsen er 9 op de 10 ook hoor! En op vrijdag zijn het er drie! Onze kleine Jensen is pas 4,5mnd, dus hij is nog baby en babietjes kunnen erg vermoeiend zijn. De afgelopen weken is het al iets minder gegaan met onze Jensen. Hij kreeg alsmaar meer last van de reflux tot we een week geleden een test hebben moeten laten doen in het ziekenhuis (een dag en een nachtje). De test was negatief. Jensen heeft wel reflux, maar niet in die mate dat er medicatie nodig is. Gaviscon mag hij blijven gebruiken, want dat is geen geneesmiddel, maar een hulpmiddel. Het helpt de voeding in de maag te houden, waardoor hij dus minder overgeeft. Dat heb ik dus ook gemerkt, toen ik ermee moest stoppen voor de test in het zkh. Hij begon duidelijk meer over te geven. Ik had wel al gedacht hoor dat Jensen geen erge reflux heeft. 't Is wel erger dan bij Roan, maar ik wist ook wel al dat er babies zijn die er enorm in afzien. Dat had ik tegen de Dr ook gezegd, want Jensen geraakte met moeite aan 20min gehuil van de pijn, zelfs niet iedere dag. Des te beter hé! En nu hoeven we ook niet meer te twijfelen of zorgen te maken, want bij het neefje Ennio bleek na 8mnd dat zijn longen waren aangetast. Dus na 8 maanden overgeven, zonder gehuil of pijn eigenlijk, bleek toch dat er meer aan de hand was in Ennio's lijfje. Hij moet zelfs medicatie nemen tot zijn 1,5j. Dus da's al uitgesloten voor Jensen! Sinds een tweetal weken heeft Jensen ook een huiluurtje. Grrrr :shock: Mjah, en dan helpt niks hé: niet pakken of knuffelen, troosten, tutje, bedje ... Niks! De enige geruststelling is, dat het iets van voorbijgaande aard is :-? Héhé ... Zijn 1001 lachjes maken veel goed, want doet hij wel héél véél. Van zodra je hem aankijkt, verschijnt er een smile tot achter zijn (grote :wink:) oren. Echt, hij zou naar alles en iedereen lachen. Zelfs naar de muur, haha :lol: Hij is er tegenwoordig ook graag bij hoor. Hij ligt minder graag in zijn park, maar wil bij het gezin in de zetel zitten. Dan kan hij zijn grote broer gadeslaan. Zo grappig om zien hoe hij hem in het vizier heeft. En grote broer is superlief voor hem. Echt waar! Hij overstelpt hem met zoentjes en aaikes. Wat een lieve schatjes allebei! Mamaatje en kleine broer slapen ook nog steeds tesamen in bed. Ik denk dat we binnenkort hier eens een einde aan zullen moeten maken, vrees ik. 't Is met een dubbel gevoel. Leuk, want dan kan ik ook eens eindelijk comfortabel languit neerliggen zonder in mijn onderbewustzijn te moeten opletten voor mijn baby. Niet leuk, omdat ik dan afscheid moet nemen van hem en omdat ik nog steeds borstvoeding geef en het toch wel gemakkelijk is om hem te voeden, terwijl hij naast mij in bed ligt. Als Jensen in zijn bedje zal slapen, dan moet ik uit het bed om hem te halen, want ja, Jensen komt nog steeds 1x per nacht om voeding vragen. Onlangs zelfs 2x per nacht gedurende een week :shock: Hij heeft jammer genoeg ook maar één weekje eens doorgeslapen. Dus ik moet zeggen, ik kijk momenteel wel erg uit naar het moment wanneer ik kan stoppen met borstvoeding en dat is wanneer Jensen 6,5mnd zal zijn, net zoals bij Roan. Het is nu erg vermoeiend hoor, borstvoeding geven. Amai! Ik kan het u verzekeren. Niet vergeten dat ik eerst 9mnd zwanger ben geweest en afgezien heb, slechte nachten en zoveel meer, dan bevallen, dan nog moeten recuperen, wat dus ook niet op 1 2 3 gaat! Nu onze baby Jensen verzorgen, borstvoeden, gebroken nachten EN onze peuter is er ook nog natuurlijk! En terug aan het werk. Dat allemaal maakt de borstvoeding zwaar. Bij een eerste gaat dat al ietsje beter, want je hebt maar 1 kind om voor te zorgen, maar nu, bij een tweede is het echt meer vermoeiend. Je mag niet vergeten dat ik al enkele maanden, al van in mijn zwangerschap, gebroken nachten heb hé. Al maanden aan één stuk, heb ik niet nog eens een nachtje kunnen doorslapen. En de papa kan er ook niks aan doen, want ten eerste: ik wil gewoon zelf Jensen voeden omwille van de productie van mijn melk, ten tweede: als ik aan de papa moet vragen om hem te voeden, dan ben ik allleen al een half uur bezig met de papa wakker te krijgen, terwijl ik al lang zelf klaar zou zijn. Dus ja ... als ik hem al zo moeilijk wakker krijg, hoe zou Jensen dan papa kunnen wakker maken door te vragen naar voeding?!?! :shock::?::!: Maar bon, eind november is het zover, dan is Jensen ongeveer 26 weken en is het overschakelen naar de groentepap en het borstvoeden afbouwen. Toen ik bij Roan gestopt was met borstvoeden, heb ik gezegd dat ik bij een tweede zo lang mogelijk zal borstvoeden, maar dat zal, zoals het er nu uitziet, niet lukken. Het is echt te zwaar aan het worden. Maar goed, ik heb mijn best gedaan en ik mag er zeker fier op zijn. Ik moet eerlijk zeggen dat ik momenteel niet zoveel van Jensen geniet. Allé, minder dan toch, want hij heeft nu een lastige periode, zodat ik hem al soms eens denkbeeldig tegen de muur gooi :-? Pff, een vermoeid mens kan niet zoveel meer verdragen hé. En onze peuter kan er soms ook eens een schepje bovenop doen door te zaaaaaagen .... grrrrr ....
Onze peuter begint langzaam maar zeker naar een kleuter uit te groeien. Pas op, 't is nog efkes hoor, maar binnen een 15-tal daagjes mag hij twee kaarsjes uitblazen. Jippie jei! Mamaatje is al volop bezig met de voorbereiding. Zo heerlijk! Mamaatje vind het leuk hoor om dat allemaal te regelen. Super gewoon! Zo'n verjaardag van mijn kleine prutsen is een groot en belangrijk feest, zodanig dat ik er nog meer plezier aan beleef dan mijn kids zelf eigenlijk, haha :lol: Roanneke heeft de uitnodigingen zelf mogen maken. Mamaatje had een kaartje gemaakt met vooraan het cijfer 2 op en Roan heeft het mogen 'inkleuren' à la style Roan! Hihi! En ik vertel hem er dan bij dat het voor zijn verjaardag is en ik leer hem het woordje twee, door te vragen: hoeveel jaar wordt jij? Teeeeee, zegt hij, terwijl hij zijn 2 vingertjes in de lucht steekt. Die uitnodigingen mag hij dan zelf aan de genodigden afgeven. En dat alleen al vind hij leuk hoor, want hij weet wel degelijk dat hij ze zelf gemaakt heeft! Het zal in orde zijn, zijn feestje. Mamaatje zorgt wel voor de leuke verrassingen, dat is zeker!! Mijn feestvarkentje moet stralen die dag. Het allerbelangrijkste is, dat hij een leuke dag heeft. Tegenwoordig gaat Roanneke ook al regelmatig op het potje zoals Basje. Basje is het kindje uit het boekje die ook op het potje gaat. Terwijl Roan op het potje zit, legt mamaatje hem uit a.d.h.v. het boekje hoe je op het potje moet gaan. En nu vraagt Roan zelfs zelf om op het potje te gaan. Hij doet wel alleen maar pipi. Kaka heeft hij nog niet gedaan. Bij K&G zeiden ze dat het voor een jongetje vroeg is om al zo flink op het potje te gaan. In elk geval, tegen dat hij naar school moet in mei 2012, zal hij al goed getraind zijn, normaal gezien. Papaatje heeft Roanneke iets heel liefs geleerd. Als papaatje een wandelingetje maakt met hem in onze hof of hier in de buurt, dan komt Roan altijd terug thuis met een bloemetje in zijn hand. En da's dan voor mama! Koddig hé! Wel lief hé van papaatje! Toen we onlangs met de auto ergens stilstonden aan verkeerslichten, zag Roan zonnebloemen langs de kant van de weg. Hij wees er naar en zei: mama! Haha :-D Het lijkt ook wel alsof Roanneke iedere dag een nieuw woord leert. Ongelooflijk hoe zijn woordenschat uitbreidt. Echt waar! En tof hé. Stilaan gaan we meer met onze zoon kunnen communiceren op de normale manier, met woorden dus.
Het begint ook op te vallen dat Jensen een volledige 'replica' van papaatje zal worden. Dat zie ik momenteel toch in Jensen. Dat gezicht is treffend. En qua karakter zal hij ook heviger zijn, dus ook zoals de papa. Roanneke trekt qua uiterlijk zowel op papaatje en mamaatje en qua persoonlijkheid op mama. Roanneke heeft dus op uiterlijk vlak toch nog iets van mamaatje meegekregen, maar Jensen momenteel niks! Helaas! Tjah, het was leuker geweest, mocht Jensen toch ook een paar trekjes van mamaatje gehad hebben. Hij is trouwens ook mijn zoon hé! Misschien verandert er nog iets, wie weet, want het is nog vroeg hé om dat allemaal al zo te zeggen. We zullen zien! In elk geval, de liefde is en blijft even groot. I love my boys 4 EVER!!!
