Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
06-08-2011
Hoe stelt de kleinste van de fam De Groot - Van Audenhove het?
Ja, ik weet het. Het is al een tijdje geleden dat mamaatje nog eens iets heeft neergeschreven, maar het ontbreekt me aan tijd. Ik ben nu wel 15 weken aan een stuk thuis en je zou denken: tijd met hopen, maar toch is het druk hoor. Als ik niet bezig ben met de kindjes, dan ben ik bezig met het huishouden en is het dat niet, dan is het wel iets anders: praktische dingen regelen, van hot naar ginder vliegen met de auto om zaken in orde te krijgen, dingen herorganiseren in huis, orde op zaken stellen met iets wat al lang blijven liggen is en zoveel meer ... Er is altijd wel iets te doen in een gezien van vier. Soms gaat er een dag voorbij en kan ik 's avonds niet eens zeggen wat ik nu uiteindelijk allemaal gedaan heb, terwijl ik geen 5 minuten op mijn kont heb gezeten! Tjah, zo gaat dat hé ... MAAR ik vind het superleuk hoor mama zijn!!! Maar bon, hoe gaat met mijn kleine lieve baby Jensen? Ah goed hé! Heeeeeeeeeeeeeeeeel erg goed zelfs! Hij is nog niks veranderd. Allé, op het vlak van rustig zijn dan toch hé. Hij is nog altijd een voorbeeldig flink lief en schattig ventje. Ja hoor! Zo is hij! Hij is nog steeds zo rustig als van toen hij 8 weken en 4 dagen geleden geboren werd. En amai, de tijd vliegt. Vééééééééééél te snel als je het mij vraagt en dat vind ik toch zo jammer. Potverdorie! Ze worden veel te rap groot hé. Ik geniet toch zo van mijn babietje en ik wou dat hij langer baby bleef zodat ik hem veel langer kon knuffelen en zo. Ik zou hem soms kunnen doodknuffelen, want het is toch zo'n schatje. Echt waar! Zo'n lief en flink kereltje. Hij weent amper. Ik zeg het, ik heb hem misschien nog maar een keer of twee erg horen krijsen en anders een paar kreuntjes hier en daar, het vernoemen niet waard, echt waar! Tof hé! Mamaatje en papaatje zijn daar héél blij om hoor :-D:-D Ondertussen hebben we al mogen genieten van zijn lachjes. Dat doet hij sinds een paar weken. Dan smelt ik gewoon weg hé. Echt megaschattig gewoon! Ik merk ook wel dat het nu erg snel gaat hoor. Bij Roan zat ik steeds te wachten op de volgende stap maar deze keer niet hoor. Voor ik het goed en wel besef dat hij iets nieuws kan, kondigt de volgende stap zich al aan. Eerst kon hij goed zien en ons volgen, nu lacht hij al veel, hij is ook al veel beweeglijker (spartelen met de beentjes en zwaaien met de armpjes of zeg maar stuiptrekkingen want daar lijkt het soms wel op) en binnenkort zal het grijpen zijn naar dingen. Het gaat supersnel!!!!! :-(:-(:-( Onze schattige Jensen maakt veel kreungeluidjes tijdens het voeden. Da's zo supercute! Je ziet hem echt genieten terwijl hij eet. En soms, als hij lacht, maakt hij ook zo van die leuke kreetjes. Echt plezant. We slapen ook nog steeds samen in bed. Zaaaalig! Echt waar. En de borstvoeding loopt als een trein. En lopen doet het, die melk, amai, met hopen. Dankzij die borstschelpen kan ik zonder veel moeite melk verzamelen en invriezen. Terwijl Jensen aan de ene kant drinkt, vang de schelp de melk op aan de andere kant. En zo verzamel ik al die beetjes samen om dan in te vriezen. Goed hé van mamaatje. Helaas geeft Jensen nog veel melk terug. Ik moet hem nu Gaviscon geven om het te verhelpen. Het is al redelijk wat verbeterd toch, maar of het door die siroop komt, weet ik nog zo niet, want het is pas na een tijdje beginnen verbeteren. Misschien werkt Jensen zijn maagklep ondertussen wel beter en is het dus niet de siroop die het probleem heeft opgelost. Maar bon, we zullen na een tijdje wel eens afbouwen en zien hoe het verloopt. En hij is jammer genoeg ook geveld door babyacné. En het was erg, maar dat is gelukkig nu aan het verbeteren na bijna 2 weken. Echt geen mooi gezicht hoor en van een zachte babyhuid was er geen sprake meer. Roanneke had dat ook toen hij baby was, maar iets minder erg. Grote broer is ondertussen ook al gewoon aan de vierde persoon in huis, maar dat neemt niet weg dat hij af en toe nog eens jaloers is. Tjah, hij is een mama's kindje hé en nu moet hij mij delen dus dan gebeurt het wel eens dat Roanneke boos wordt en op allerlei manieren de aandacht probeert op te eisen. Toch is hij heel lief hoor voor kleine broer. Soms praat hij er eens tegen, aait zijn hoofdje, geeft zijn tutje, wil hem op zijn schootje en vind het leuk om tegen hem aan te liggen. Maar dan moeten we hem goed in de gaten houden natuurlijk want Roanneke zou Jensen nog wel eens ongewild kunnen vermorzelen of een stamp geven. Komende dinsdag moeten we naar K&G voor de eerste spuitjes van Jensen. Benieuwd hoe hij het zal 'incasseren'. Als het zoals zijn grote broer zal zijn, dan superflink. En naar het gewicht en de lengte ben ik ook enorm benieuwd, want bij de laatste weeg bleek dat Jensen enorm boven het gemiddelde zat. Ben echt curieus! Gisteren heb ik nogal mogen stoeven hoor met mijn jongste telg!!! :-P:-D We waren uitgenodigd op een verjaardagsfeest van buurvrouw Renée. Daar was nog een jong, heel jong trouwens, koppeltje met een babietje van 3 weken. Dat babietje had veel geweend die avond. De ouders zeiden dat ze tussen 18u en 22u altijd een huilmoment heeft. Vreselijk ... voor de ouders maar zeker voor dat babietje hé. Zo klein en dat heeft pijn, maar je kunt er weinig aan doen. Ocheere, zo zielig!!!!!!!!! En onze Jensen, die gaf geen kik. Hij is maar één keer wakker geworden om te eten en voor de rest heeft hij geslapen en veroerde zich geen vin. Héhé :-):-8) Mjah, Jensen heeft ook geluk hé dat hij geen pijntjes heeft, maar natuurlijk was mamaatje ZO fier als een gieter!!! Mijn lieve kleine schat van patat!!! Omdat Jensen zo'n gemakkelijk babietje is, hebben mamaatje en papaatje toch veel chance hé. Een babietje is altijd werk en soms lastig en vermoeiend, sowieso, maar wij hebben toch geluk hoor. Amai, ik kan er maar niet van over en zal het nog veel zeggen ook denk ik. Door gisterenavond besef ik dat nog maar weer eens. Pas op, ik wist dat al hé dat het zo was, maar 't was leuk om het nog eens onder mijn neus te krijgen gewreven. Leuk leuk leuk! Wat een luxe! Wat een twee brave flinke zoontjes hebben wij toch! Papaatje zei gisterenavond nog aan tafel: ma seg, gaat den tweeden ook al op u trekken?! En ik: wees content, 't is al dat gemakkelijk is! Da's waar, zei hij. Jah, het is zo hé, mamaatje is een gemakkelijk braaf mens en Roanneke is ook zo en zoals het er nu uitziet, onze Jensen ook en dus niet zo hevig en ingewikkeld moeilijk als onze papa! Ik zei nog: ze trekken al op u van uiterlijk, dan mag ik het innerlijke wel hé :lol::lol: Ha ja, 't zijn ook mijn zonen hé :lol: Ondertussen zijn we ook al over de helft van mamaatjes zwangerschapsverlof. Nog een goeie maand en een half. Het moet niet echt langer zijn, maar zeker ook niet korter ... maar het mag wel langzaam voorbij gaan, haha :wink: Ja, ik heb het hier wel naar mijn zin hoor, maar ik zal ook blij zijn om terug in de 'bewoonde' wereld te komen, terug aan het werk en terug onder de mensen ... maar dan wel nog drukker en gehaast. Back to real life! Een nieuwe routine die we weer een beetje zullen moeten gewoon worden, maar daar maak ik mij geen zorgen over hoor, want na een paar dagen zijn we dat ook weeral gewend. Maar dat wil dan ook zeggen dat onze Jensen dan ook weer al 3,5mnd zal zijn! Pffffff! Amai amai amai ... boehoe ... :cry: En waar ik ook wel een beetje schrik voor heb, is om hem dan al bij Tante Pug achter te laten, zo klein. Ik weet dat ze naar de babietjes niet veel omkijkt dan enkel eten geven en verversen, maar pakken en zo, is er niet echt bij. Nu ja, Jensen zal het wel overleven hé, maar 't is toch zielig om te beseffen dat jouw hummeltje daar soms zal liggen wenen zonder getroost te worden. Ik begrijp dat het voor een onthaalmoeder niet altijd evident is, want er lopen daar nog andere kids rond die haar hulp en aandacht nodig hebben. De oudere kindjes gaan rapper voor. Dus ja, als ik dan moet kiezen, heb ik liever dat mijn kind als baby minder aandacht krijgt dan dat hij al wat ouder is, want als Jensen ouder is en er daar dan ook een babietje is, dan zal Jensen ook sneller aan de beurt komen hé dan dat babietje. Zo gaat dat nu eenmaal hé.
MAAR zover zijn we nog NIET !!! Nee nee!!! Genieten ga ik nog doen van mijn verlof! Zeg dat wel, zonder probleem. EN natuurlijk van mijn baby Jensen!!!
