Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
21-06-2011
Jensen is een flinke baby, zowel letterlijk als figuurlijk
Het is weer een droomkereltje hé! Echt waar! Zo'n lief en braaf ventje! Ongelooflijk! We hebben het toch weer maar eens getroffen hé. Amai! Ik had niet gedacht dit te kunnen zeggen, maar toch: Jensen is NOG rustiger dan onze Roan! Raar maar waar! Ik wist niet dat dit kon. Het enige wat hij doet is slapen, eten, slapen, eten, slapen, ... en heel af en toe een keertje wenen vanwege de weinige krampjes waarvan hij last heeft. Tjah, daar moet je chance mee hebben hé. De ene baby heeft geluk en heeft weinig of geen krampjes en de andere heeft geen geluk en heeft dan wel veel last en weent dus veel. Maar wij ... wij hebben dus geluk! Joepie de poepie! Pas op, de regioverpleegkundige van K&G is hier daarnet geweest en ze zei dat het wel nog te vroeg is om te zeggen of Jensen zo rustig zal blijven. Hoe ouder ze worden, naar de 6 weken op dan, hoe meer de kans bestaat dat ze onrustiger worden. De meeste babietjes beleven rond 6 weken een piekmoment qua huilbuien en daarna worden ze weer wat rustiger of juist niet en dan zul je wel geweten hebben of je een rustig kindje hebt of niet. Dus het is nog een beetje afwachten, maar in elk geval genieten we natuurlijk nu al ten volle van ons rustig mannetje die daar weer ligt te soezen in zijn bedje :-D Weet je dat hij 's nachts zelfs al lijkt door te hebben dat hij mamaatje niet te veel moet storen?! 's Nachts komt hij zelfs minder vragen om melk. Lucky me hé! De regioverpleegkundige zei nog of ik wel besef dat dit uitzonderlijk is: dat hij 's nachts al goed lijkt door te slapen, dat hij al zo goed in gewicht en zo snel is bijgekomen, dat hij zoooo rustig is ... Ze grapte nog: vernoem dat maar niet als je bij ons op de weeg komt, want dan zullen al die 'hopeloze' moeders jaloers worden! Héhé, ikke zo fier als een gieter. Ik weet wel dat ze zoiets snel zullen zeggen om je goed te doen voelen en zo, maar er zal natuurlijk wel waarheid in zitten hé, want anders gaan ze zoiets niet zomaar zeggen! De borstvoeding is ook meteen zonder slag of stoot van start gegaan en nog steeds. Jensen is een flinke eter, maar ook een ferme slaper, waardoor ik hem goed moet stimuleren om te drinken en hem proberen wakker te houden! Da's wel soms vervelend, zeker 's nachts. Hij neemt een paar slokken en hopla, hij zit al in dromeland. Ongelooflijk! En dan krijg ik hem soms met geen stokken wakker, waardoor hij niet genoeg gedronken heeft, met als gevolg dat hij daarna snel weer komt vragen om melk. En dan kan het wel eens gebeuren dat hij om het uur komt vragen. Daarom dat ik hem tijdens het voeden tussendoor zijn pampertje ververs om hem wakker te krijgen. Er zit zeker nog geen regelmaat in. 't Is echt zoals op vraag en aanbod. Gelukkig houdt hij zich 's nachts wel een beetje in :wink::-D Dan laat hij er wel een paar uur tussen hoor, zo'n 4 uur. Tussen 22u en 23u drinkt hij meestal een laatste keer en dan vraagt hij er nog eens naar midden in de nacht en is er terug rond 5 à 6 uur 's morgens. Daarom ook dat ik Jensen snel een tutje gegeven heb, om hem efkes te kunnen sussen. Roan heb ik pas na 3 maand ongeveer een tutje gegeven. Ook deze keer geeft mamaatje enkel en alleen de borst. Er komt geen papfles aan te pas. Alles is rechtstreeks van de borst, overal en altijd. Gelukkig is de stuwing nu al voorbij. Dus daar zijn we al vanaf, want dat is heel vervelend. Mamaatje heeft borstschelpen gekocht tegen het lekken, want da's ongelooflijk veel. Het is soms een echte knoeiboel! Ja, dat is zo hé in het begin. Mijn fabriekjes moeten zich nog een beetje 'afstellen' op hetgeen wat er besteld wordt door onze kleine Jensen hé :lol: De nachten zijn weer zo van die innige zoon-mama-momenten, want Jensen slaapt in mijn armen. Ja ja! Geen schrik, ik zal je niet vermorzelen. Mamaatje kan een ganse nacht in dezelfde houding blijven liggen. Het is lekker knus met ons tweetjes. Ik lig dan met mijn rug naar papaatje toe, want da's dan wel een gevaarte :shock: Haha. Ja, bij hem zou je het niet overleven, vrees ik. Daarom dat ik mij veilig tussen jullie in leg. Niet ver van mij ligt het borstvoedingskussen waar ik Jensen dan af en toe eens kan opleggen. Soms slaapt hij daar op. Met ons Roanneke heb ik de eerste weken ook zo doorgebracht en natuurlijk doe ik dat ook nu met onze Jensen!!! Da's gewoonweg heeeeeeerlijk! Jensen lijkt wel een kloon te zijn van ons Roanneke. Echt waar! Als ik foto's vergelijk, dan lijkt het wel alsof ze dezelfde baby zijn. Identiek het zelfde! Zonder zeveren! De gelijkenissen zijn enorm. Als je heel goed kijkt, dan zie je uiteraard wel verschillen hé natuurlijk, maar je zou kunnen zeggen dat het een tweeling is. Da's echt grappig! En ik vind het ook wel leuk, want soms lijkt het zelfs een beetje alsof ik de babytijd van Roanneke herbeleef. Alsof ik mijn klein Roanneke terug heb. Haha! Jensen heeft wel een langer gezichtje dan Roan. Roan had een boller gezichtje. En Jensen heeft meer haar op zijn hoofdje en lichaampje. En wat opvallend is: Jensen heeft hele grote handen en voeten. Gigantisch voor zo'n klein ventje! Haha :lol: Echt waar! Zoiets heb ik nog nooit gezien. Net als Roan hebben we Jensen amper gehoord bij de geboorte toen hij er uit kwam. Roan gaf geen kik en Jensen heeft een paar kleine kreetjes gemaakt. En ze waren allebei ook mooi toen ze uit mijn lichaam kwamen. Niks bloederigs of zo, maar een mooi huidje en hun gezichtje was ook mooi. Niet opeengeplakt of zo. Je kent dat hé, sommige babies komen daar zo uit doordat ze door die smalle doorgang moeten hé. Jensen is dan wel ietsje opstandiger tijdens het verversen, aankleden en wassen. Roanneke onderging alles zonder protest en bleef gewoon stilletjes liggen, maar Jensen is een spartelkontje. En soms slaakt hij een kreet zo van: ma seg jong, is da hier bijna gedaan mee mij te bepampelen!! Haha! Jensen heeft minder last van krampjes. Roan had er ook niet zo heel veel last van, maar Jensen daarentegen bitter weinig. Gelukkig maar hé. Gelukkig voor Jensen en gelukkig voor de mama en de papa :-D Maar waar Jensen dan wel veel last van heeft, is veel melk teruggeven. Na de voeding komt er gegarandeerd wat melk terug en tussen de voedingen door ook eigenlijk. De ganse dag door komt er wel eens regelmatig melk naar boven. Gelukkig heeft hij daar geen pijn van. Hij spuwt het uit en beseft het waarschijnlijk zelfs niet, maar natuurlijk is dat wel vervelend voor de mama, want alles is altijd bevuild hé. En hoe gaat grote broer om met onze 'indringer'? Die is een beetje jaloers hé. Zeker als ik Jensen borstvoeding geef, dan begint Roan aandacht te vragen door onnozel te doen en op te vallen en zo. Mja, da's normaal hé, alhoewel, ik had het niet verwacht hoor omdat hij toch nog maar een jaar en een half is hé. Da's nog zo klein! Maar toch, kijk, hij is jaloers. Maar dat zal natuurlijk ook wel overgaan hé. Het is een kwestie van wennen. Anders is hij wel lief hoor voor zijn broertje. Soms doet hij eens 'aaike' op zijn broertje of geeft hij hem zijn tutje, maar echt veel aandacht besteedt hij er niet aan. Dat zal pas komen van zodra Jensen al wat meer kan. Mamaatje en papaatje mogen toch maar in hun handen wrijven van geluk zenne, met zulke twee flinke en brave zoontjes. Roanneke is een lieve jongen. Het zal een zachtaardig manneke worden, denken wij. Dat zie je nu ook al in hem hoor. Het zal in elk geval geen ettertje worden die vannalles mispeutert. Dat zeker niet! Papaatje was als kind soms een deugeniet, tot soms een klein duvelke toe, waardoor zijn papa en mama soms met het rood op hun kaken stonden, maar gelukkig zal Roanneke zo niet zijn, maar zoals zijn mamaatje. Mamaatje was een braaf en voorbeeldig kind. Goed zo Roanneke! Hihi. En Jensentje, dat weten we nog niet. Da's nog te vroeg om te zeggen, maar voor zijn 2 weekjes jong zijn, heeft hij zich toch al heel erg flink gedragen, haha, waardoor we héél fier zijn op hem. En het ziet er naar uit dat het toch ook een braaf manneke zal zijn. Een huilbaby, daar mogen we al gerust in zijn, want daar hadden we wel een heuse schrik voor, dat zal hij niet meer worden, want dan hadden we het wel al geweten, denk ik. We zijn gelukkig met ons gezinnetje. Zo mag je het wel stellen!!!:-D:-D
