Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
05-03-2011
Midweekje Landalpark in Friesland
We zijn gisteren terug van een paar dagjes Landalpark in Friesland. Brrrrrr, h e t w a s d a a r e r g KOUD! Veel te veel wind die voor een snijdende kou zorgde. Niet aangenaam en niet goed voor ons nog steeds ziek Roanneke. Hij heeft nog steeds last van zijn bronchite, die nu al bijna 3 weken duurt. Mamaatje zal volgende maandag eens moeten bellen naar de dokter om te horen of er niet nog iets meer moet gedaan worden, want de aerosol lijkt toch niet zo goed te helpen als ik eerst dacht. Een week geleden leek Roanneke te genezen omdat ik aan zijn hoest hoorde hoe het slijm loskwam, maar 't blijft nu toch maar duren. We moeten opletten dat er geen longongsteking van komt. Daardoor waren we ook beperkt in ons doen en laten in Landal. We konden niet gaan zwemmen en niet te veel in de koude gaan wandelen. De aankomst verliep al niet zo van een leien dakje. Papaatje moest maandag om 9u nog naar een sollicitatiegesprek in Brussel. Dus om 7u15 zijn we vertrokken van thuis. Papaatje was stipt om 9u op zijn afspraak. Ondertussen zijn wij, Roan en ik, naar het shoppingcenter in de buurt gegaan. Ons Roanneke begon van toen al te zagen en te neuten (wat trouwens de godganse week geduurd heeft). Rond de middag zijn we richting Friesland getrokken. Die trip leek de ganse dag te duren. Pff! Dat was voor niemand leuk! We waren dan ook een beetje verkeerd gereden, desondanks de GPS, maar die hadden we niet te goed ingesteld. Ma bon, we hebben er veel te lang over gedaan op de heenreis, mede door eerst eens naar Brussel te rijden en te wachten op papaatje die op gesprek was. Rond 17u30 zijn we gearriveerd op Landalpark. De receptie was al gesloten, maar gelukkig geraakten we nog vlot aan onze sleutel. Het was daar erg verlaten, maar dat hadden we wel verwacht rond deze periode van het jaar. Gans de omgeving was daar wel verlaten eigenlijk en achteraf gezien een beetje te veel verlaten naar ons goesting, want er was daar bijna niks van cafétjes, winkeltjes of zelfs een supermarkt in de buurt. Desalniettemin heeft ons Roanneke veel plezier gehad, alleen al door op een andere plaats te vertoeven. Da's eens iets nieuw en dus helemaal anders hé. En toch, toch was hij ook een ferme pain in the ass. OH MY GOD! Vreselijk gewoon! Ma ventje toch, daar heb je nogal wat afgezaagd hoor. Niks maar dan ook niks was goed voor meneer. Deden we lief, dan was het niet goed, deden we boos, ook niet, deden we niks, tjah, dan ook niet!!! Echte peuterkuren! Erg hoor! Je hebt ons daar ferm op de zenuwen gewerkt. Geloof mij! Maar er waren natuurlijk ook leuke momenten hoor. Zoals die avond toen mama en papa gourmet aten. We hebben met ons drieën lopen dollen en zo. Lekker onnozel doen. Achter mekaar aanlopen, op de rug rijden, dansen, lachen, roepen en tieren ... hihi, plezant! Je hebt veel nieuwe dingen gezien ook, zoals de grote plassen water, de windmolens, veeeeeel lichtjes (= lantaarnpalen) op het park die je altijd maar aanwees, eendjes, herten, speeltuigen, Bollo de beer (de macotte van landal), ... Jammer genoeg was mamaatje ook niet altijd in topvorm vanwege de zwangerschap en andere bacteriën waarschijnlijk. Ik ben daar een paar keer slecht geweest. Zo heb ik ook een ganse dag in de zetel moeten liggen omdat ik niet goed was. Pff! Ik was misselijk, had het gevoel te moeten overgeven, ik had last in mijn buik, hoofdpijn, ... Zo'n beetje vanalles. En ons Roanneke heeft daar ook een keertje gekotst op een speeltuig dan nog wel. Zo'n grote indoorconstructie om op te klimmen en klauteren, met matten en zo. Dat was toen we ergens iets gingen eten. Mamaatje is dan een emmer en doeken gaan vragen om het op te kuisen (gelukkig waren we daar alleen op dat speeltuig). Mamaatje heeft haar zaakje ook niet kunnen binnenhouden. Bah, ik was ook niet in topvom en had niet veel nodig. Ma jah, spuug ziet er nu eenmaal niet smakelijk uit eh! Papaatje heeft ook iets aan zijn oog opgedaan. De maandag op het sollicitatiegesprek was het begonnen. Hij zei dat hij iets aan zijn oog gevoeld had en er nogal in zitten wrijven had. De volgende dag zag zijn ooglid rood. De dag erna stond dat een beetje gezwollen en hij had er een beetje last in. Tegen het einde van de week stond dat dan weer een beetje dikker. Gisteren zijn we thuis aangekomen en het zag er al niet uit, maar deze morgen was het echt vreselijk. De zwelling trok naar zijn oogkas uit en zijn oog ziet helemaal blauw en rood. Dus dat ziet er niet goed uit. Alsof hij een klap tegen zijn oog gehad heeft. Papaatje zit op dit moment op de spoed in het ziekenhuis met dat vreselijk oog. Langs de ene kant wel een beetje grappig, want je zou het eens moeten zien :lol: maar dan ook weer erg vervelend want papaatje mag één dezer dagen beginnen op zijn nieuw werk en dat lijkt al geen goede start met zo'n oog!!!!!!!!!!!!!!!!! :-? Dus ja, ik kan besluiten dat het niet DE ideale trip was, maar zoiets gebeurt nu ook eenmaal hé. Nu en dan lopen er wel een paar dingen fout. We hebben het toch maar een kans gegeven en als je niets doet, dan kom je ook niks tegen hé. We deden het vooral voor Roan! Nu weten we dat de beste periode de zomer is om met een kind naar ginder te trekken, maar we dachten dat het nu ook wel leuk zou zijn en we hoopten dat Roan tegen dan volledig zou genezen zijn hé, zodat we veel konden gaan wandelen en zwemmen. En ook jammer dat mamaatje ook een beetje ziekjes waren. Dat alles niet zo fijntjes verlopen is, zal ook wel die peuterkuren veroorzaakt hebben waarschijnlijk. Roanneke was volledig uit zijn ritme en zijn vertrouwde omgeving, dus dat heeft ook een invloed op het humeur van dat ventje hé. En doordat er zoveel nieuwe dingen te zien waren, had hij ook tonnen energie, waardoor hij een ganse week laat is opgebleven. Rond 9u ging je gaan slapen en dan nog deed je wat lastig, maar de volgende dag was je er fris en wel rond 6u!!! No problem for Roanneke! Grr :-x
