Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
12-10-2008
Kaarten
Gisteren een fijne dag gehad. Het was goed weer, dus we zijn naar Antwerpen geweest. Eerst gaan eten in de Marès-Bourla, achter de Bourlaschouwburg en dan hebben we ons opgesplitst: de vrouwen (Irène, Ann en Leen) zijn gaan shoppen en de mannen (Xavier en ik) hebben een paar fototentoonstellingen bezocht en een terrasje gedaan... 's Avonds pistoleekes gegeten (dat was lang geleden) en achteraf een kaartje gelegd: rekken, in mijn streek beter gekend als wiezen. Het was gezellig. Om halftwaalf gaan slapen en om negen uur terug op (Leen was al langer aan het ronddartelen). Deze voormiddag een schoenenkast in mekaar geflanst (Irène en Xavier hadden die gekocht) en straks komen mijn zussen, mijn broer en mijn nichtje. Tof!
Het weer: gisteren zalig. Vanmorgen mistig, maar nu komt de zon erdoor. Bij ons thuis: Renée belde vanmorgen, want zij en Stéphan zorgen voor de poezen en ze wilden laten weten dat alles ok is. Daar is het wel grijs weer...
P.S.: Xavier maakte een fotootje van mij terwijl ik de blog aan het schrijven was...
Hehe, we zijn geland...in Charleroi! Een kort bezoek aan België, slapen bij de ouders van Leen, vandaag een bezoek aan het werk van Leen, de dokter (voor mijn knie nog eens), Francis en Martine (met wie we vanavond gaan eten in de Caramba in Londerzeel)... Morgen naar Antwerpen met de ouders van Leen. Zondag uitgetrokken voor mijn zussen, broer en nichtje, maandag nog wat zaken regelen (mutualiteit, bank...) en dinsdag terug naar Frankrijk. Het weer: fijn te zien dat het hier goed weer is (mijn broer verkneukelt zich hierin, want hij had tijdens zijn verblijf bij ons heel slecht weer). Gisteren was het in le Midi ook terug aangenaam weer. Volgens meteofrance zou het vandaag en morgen ook goed weer zijn. Zondag en maandag zou het dan bewolkt worden...
Gisterenavond nog telefoon gekregen van Christian.Er staan hier twee mensen, die een kamer willen huren, vertelde hij. Toen hij me de telefoon doorgaf was Lisette aan de andere kant van de lijn. Lisette en Willy kennen we van Moeders met een Hart Zaventem. Om een lang verhaal kort te maken, deze vereniging heeft zich jarenlang bekommerd om het welzijn van een Roemeens weeshuis.
Lisette en Willy waren de mobilhome ingesprongen en naar het zuiden van Frankrijk gereden. Meteen een goede gelegenheid om ons een bezoekje te brengen. Gisterenavond hebben wij dan ook doorgebracht in hun mobilhome aan de brug van Paraza. Twee flessen rode wijn soldaat gemaakt. Het was heel gezellig.
Spijtig genoeg hebben we hen de werf niet meer kunnen tonen.
Vandaag geen werkdag. De beton moet drogen. Naar de bank om wat zaken te regelen, naar Bleuze (de groothandel van auto-onderdelen) voor motorolie en een luchtfilter voor ons Kiaatje. De luchtfilter moest besteld worden...
Het weer vandaag: wisselend bewolkt en een beetje wind. 15 graden, niet bijzonder dus...
Goed gewerkt vandaag. Beton gegoten, beton gegoten en nog eens beton gegoten: zoals gezegd het derde grote raam in de achtergevel, een paal tegen de voorgevel die een deel van het niveau zal moeten dragen, een muurtje langs de trap en nog een extra trede. We hebben allebei ongeveer overal pijn. Mijn knie protesteert opnieuw, vanmorgen heb ik met een scherp randje van een betonijzer onder mijn vingernagel gesneden, ik heb gisteren op mijn hand geklopt en dat blijft ook niet ongestraft. Leen heeft op haar duim geslagen (gevolg: een dikke bloedblaar), de verlengkabel tegen haar ogen gekregen (gevolg: twee blauwe ogen, maar die had ze al...) en verder spierpijn.
De werf is ook puik opgeruimd en gekuist en daarvoor tekent Leen.
Het weer: vanmorgen grijs, af en toe een paar druppels (vannacht zou er toch wel wat meer regen gevallen zijn, want de wegen waren nog nat) deze namiddag omstreeks 3 uur kwam de zon erdoor en werd het 20 graden...
Vandaag komt het nieuws van het weerfront. Toen we opstonden was het grijs en toen we naar de werf reden begon het zelfs een beetje te miezeren. De rest van de dag is het vrijwel grijs gebleven met uitzondering van een paar opklaringen en de temperatuur haalde de 22 graden. Een mindere dag dus wel. Morgen zou het bovendien ook nog kouder worden. Een daling met 7 graden.
We hebben er alleszins niet veel last van gehad. Hard gewerkt vandaag. Puin geruimd van het gat dat we maakten in de achtergevel. Daarmee naar het containerpark. Dan bekistingen gemaakt voor balken, het raam, de trap...en alweer nam dat meer tijd in beslag dan voorzien. Het beton gieten zal dus voor morgen zijn, maar dan hebben we natuurlijk ineens veel afgewerkt.
De watermeter is ook geplaatst en Leen heeft haar beklag gedaan bij de aannemer over de slechte afwerking van de toezichtsput voor de rioleringen. De werkmannen zijn teruggekomen en hebben het gefikst.
We hebben ook nieuws over onze vloertegels. Leen heeft contact genomen met een firma in Spanje en als we de tegels zelf afhalen, dan krijgen we...50 procent. Een behoorlijke besparing op ons budget en de moeite om een drietal keer op en af naar Barcelona te rijden. Als we dergelijke korting ook krijgen voor de badkamertegels, dan is dat een ongelooflijk goeie zaak. We gaan het vel van de beer niet verkopen alvorens de moeder van de porceleinwinkel ons die korting gegeven heeft hè...
We hebben water en de aflopen zijn aangesloten op de riolering. Een grote stap in onze verbouwing. Een kostelijke zaak overigens, maar wat vooral bijzonder irriterend is, is het feit dat wij 250 euro betalen voor signalisatie (notabene in een doodlopende straat) en dat we geen enkele vorm van signalisatie gezien hebben. Meer zelfs, toen de mannen op het eind van de dag toch nog een leiding kapotsloegen, moest Jean-Luc van de Mairie er aan te pas komen om een omheining te zetten. Leen heeft fotos gemaakt en wij gaan fijntjes protesteren bij de watermaatschappij... Christian heeft trouwens ook al zijn steentje bijgedragen en via de mairie zijn beklag gedaan. Zien wat ervan komt, want die mannen hebben een monopolie en de cheque moest op voorhand opgestuurd worden...zo slim zijn ze wel. Een aangetekend schrijven heb ik er alleszins nog voor over.
Dat ze die leiding dan nog stuksloegen was nog wel het strafste, want ik had hen verwittigd. Ik zag een leiding lopen die lekte. Nee, dat is een oude leiding die niet gebruikt wordt waar het water nu uitdruppelt, drukte één van de werkmannen mij op het hart. s Avonds spoot het water uit de straat...
Wij hebben al bij al goed gewerkt. Een derde groot gat gemaakt in de achtergevel, waar het derde grote raam moet komen. Verder een muur opgemetst (die waar de voordeur en het wc-raampje moeten inkomen) en nog wat bekistingen gemaakt voor de trap en voor een steunbalk. Daar kruipt veel meer werk in dan je kan vermoeden. Achteraf heb je dan ineens wel veel gerealiseerd, dat is het voordeel.
Het weer: zonnig, 22 graden, blauwe wolkenloze lucht een weinig wind...
Gisteren was het amper 8 graden toen we naar de werf vertrokken. Een extra truitje was meer dan welkom. We hebben wat opgeruimd en een volledige aanhangwagen puin en ander afval naar het containerpark gebracht. s Namiddags het was inmiddels veel aangenamer van temperatuur deed Leen boodschappen en ben ik nog wat keitjes gaan verplaatsen, want de komende week worden de aflopen aangesloten en krijgen we onze wateraansluiting. Dat zal al heel wat verschil maken...
Vanmorgen zijn we naar les Halles gereden. Er was veel volk in de overdekte markt. Nadien een terrasje gaan doen, want het is zalig weer. Niet echt warm, maar in de zon is het echt prachtig. We gaan nu nog wat in de tuin zitten, een boekje lezen. Genieten van de nazomer.
Het weer: zoals gezegd zonnig, windstil (geen zuchtje), om en bij de 18 graden..
Het is plots veel frisser. Ik heb een fleece moeten aantrekken vanmorgen, het was maar 10 graden...
Op de werf twee treden gegoten, waaronder de onderste met ronde rand, mooi. Op een bepaald moment in de voormiddag stopte er een koerier met een pakje voor ons, enfin een pakje, een kleine palet met staaltjes van de marmerfabriek. Die mensen hebben alleszins woord gehouden. Volgende week gaat Leen een paar testjes gieten.
EDF, de electriciteitsmaatschappij is langsgekomen voor de verplaatsing van de meter. Zonder resultaat, want een meterverplaatsing kan niet zonder keuring en dat is op dit moment zeker nog niet aan de orde.
In de namiddag nog gemetseld en gaten gemaakt om de achtergevel te stutten, zodat we het laatste van de drie grote ramen op het gelijkvloers kunnen maken.
Het weer vandaag: veel frisser dus, veel wind, vanmorgen regen en een paar druppeltjes toen ik daarnet huiswaarts reed.Voor de rest zonnig. Het werd vandaag niet warmer dan 18 graden.
Vandaag wonen we dag op dag een half jaar in Frankrijk. De opmerking van Christian dat onze werf op die tijd al goed opgeschoten is, deed dan ook deugd. Leen heeft al een bijzonder flesje klaargezet om te kraken vanavond. Een 28 Cabernet Sauvignon van Régis Loeuvenbrück. Hoewel iedere dag hier een klein feest geweest is (enkele uitzonderingen niet te na gesproken) willen we deze eerste zes maanden toch niet onopgemerkt laten voorbijgaan.
Vanmorgen stonden onze architecten en hun hond Filou plots op de werf. Ze brachten een bezoekje en namen een flesje wijn mee. Fantastisch toch! Merci Ana Laura et Gérard pour la visite et la bouteille de vin!
Wat ik gisteren nog vergeten te vertellen was: op weg naar de marmerfabriek kregen we telefoon. Van de chauffeur van onze leverancier. Hij stond voor de deur met een lading besteld materiaal. De levering was voorzien voor vandaag, maar blijkbaar hebben ze zich vergist. Enfin, Christian vlug gebeld en die is in allerijl naar huis gereden om de lading in ontvangst te nemen. Merci Christian pour toccuper de la livraison hier!
Naar de orde van de dag dan maar. Leen is beretrots op haar zelfgemaakte tijdelijke ramen (zie fotos). Verder nog wat opmetswerk gedaan en twee traptreden en een steunpilaar gegoten (nog fotos). Alles krijgt stilaan vorm, maar toch zien wij de vorderingen niet zoals anderen dat zien. Wij kunnen dat moeilijk in een timing gieten.
Het weer vandaag: stralende dag (nu komen er wat wolken opzetten), bij 23 graden en wel wat wind (we hebben vanmiddag toch buiten gegeten in de beschutting van onze camionette...
De studiereis naar de marmerpoederfabriek was een succes. Tenminste wat de technische kant betreft. We zullen kunnen realiseren wat we voor ogen hadden, maar we hebben nog geen idee over de prijs. We waren rond de middag in de buurt van de fabriek, maar de verantwoordelijken waren er niet. Dus zijn we iets gaan eten in een restaurantje dat we kenden in Maury. Daar waren we zes jaar geleden nog geweest en de man in kwestie herkende ons direct. Ongelooflijk: ofwel hebben we daar een blijvende indruk nagelaten in goede of kwade betekenis van het woord ofwel heeft die man een olifantengeheugen. Enfin, het bezoek aan de fabriek was heel interessant, maar we wilden toch nog eens naar het eindresultaat kijken dus zijn we op goed geluk af naar Domaine des Coussères gereden, waar we opnieuw hartelijk onthaald werden. De tekst en uitleg van Joo en Ann overtuigden ons definitief van het product, nu nog afwachten wat het prijskaartje is
Morgen terug naar de werf.
Het weer: blauwe lucht, zon, lekker weertje (rond de 24 graden). Tegen de avond begon de hemel dicht te trekken, benieuwd wat het morgen wordt
Allez, hard gewerkt vandaag. Veel gewicht verzet ook. Eerst beton gemaakt om een trede mee te gieten. Leen heeft nog eens God gespeeld en licht gemaakt in de living. Ze heeft het raam opengekapt en dan hebben we het puin geruimd en in de aanhangwagen gekieperd en terwijl de goede stenen (soms brokken van 40 kilogram) allemaal bij elkaar gelegd. Met de volle aanhangwagen naar het containerpark en dan gaan middageten. Nadien direct verder gaan werken. De overblijvende snelbouwstenen verplaatst (drie paletten) gedeeltelijk naar binnen en de rest naar een ander plekje in de tuin, want we verwachten donderdag een grote levering om de verdieping te gieten: betonnen balken en houten dragers met name. Tot slot nog een tweede trede gegoten.
We hebben vanmiddag Chantal nog eens gezien, dat was ook een tijdje geleden. Ze heeft momenteel veel werk, want de richtlijnen voor de toekenning van de AOC (Appellation dOrigine Controlée) moeten toegepast worden en dat vergt veel werk. Ze vraagt zich zelfs af of het allemaal toepasbaar zal zijn.
Christian heeft vandaag zijn vendanges afgesloten. Nu gaat hij nog helpen bij zijn zus in de Hautes Corbières en dat is heel zwaar werk, omdat al die wijngaarden op hellingen liggen. Volgende week gaat hij slapen...
Het weer: we hebben niet buiten kunnen eten, er was te veel wind. Voor het overige was het zonnig, fris (21 graden) maar in de zon en uit de wind was het wel zalig toeven...
En toen was er licht...in onze keuken. Leen heeft vandaag het raam opengemaakt. De lichthoeveelheid viel haar een beetje tegen, maar dat is natuurlijk, omdat de muren nog grijs zijn (van de snelbouwstenen). Ze heeft ook grondig opgeruimd. Dat wil zeggen puin geruimd en al in de aanhangwagen gekieperd om morgen alles naar het containerpark te brengen. Verder hebben we nog drie treden van de trap gesteld en er al ééntje van gegoten. Ook de ruimtes boven de lintelen zijn verder dichtgegoten en de muur draagt nu terug grotendeels op de balken. Woensdag gaan we kijken naar een procédé om onze trap te bekleden. Met marmerpoeder. We kregen die tip van Joo en Ann Maes vanDomaine des Coussères - chambres dhôtes - in Prugnanes (bij hen maakten we voor het eerst kennis met de Languedoc Roussillon). Dat marmerpoeder biedt heel wat mogelijkheden. We weten alleen nog niet hoeveel het moet kosten.
Verder zijn we Christian eindelijk nog eens tegen het lijf gelopen. Het was al sinds de reportage over de vendanges geleden dat ik hem gezien had. Leen had hem tussendoor wel nog gezien, maar ik niet. Enfin, we zijn met hem gaan kijken naar een grond. Een wijngaard eigenlijk, met Carignan van om en bij de 40 jaar oud op. Toch eens met Gust overleggen of we niet zelf wijn zouden beginnen maken... Het is een mooie wijngaard.
Het weer: iets meer wind, stralende zon, 26 graden.
Als gevolg van onze uitstap naar Figueres en al wat ik daarover te vertellen had, ben ik eigenlijk ons bezoek aan de architecten vergeten. We werden ontvangen door Gérard en Lola (de hond). Ana Laura was er nog niet, die had nog een late afspraak op kantoor. Even later stond ook Filou aan onze voeten te snuffelen, dat is de uit de kluiten gewassen zoon van Lola (de combinatie met een Pyreneese berghond laat zo zijn sporen na). Goed, we waren meteen vriendjes. Naar wat we nu toch al als traditioneel mogen gaan beschouwen, kregen we een rondleiding in hun huis (Ana Laura was er nog steeds niet, maar inmiddels was ook Fred, een vriend des huizes en ook architect komen binnenwalsen). De rondleiding was uitvoerig en doorspekt met zowel functionele als emotionele overwegingen bij de aankoop van het huis. Het is een gewoon huis, met een al even gewone inrichting en ooit zullen ze daar wel eens veel werk aan gaan doen, maar niemand weet wanneer, vooral zij zelf niet. Prachtig is dat! Voor het aperitief nestelden we ons op het gezellige terras. Fred bereidde broodjes met tapenade van ansjovis en van tomaten, Gérard zette nog wat nootjes op tafel en sneed wat worst in schijfjes... Ana Laura en haar zoon Alberto kwamen nog toe en de sfeer zat er meteen in. Gérard trok een fles Blanquette open en serveerde dit verrijkt tot Kirr. Nadien volgde nog een zalige fles rode wijn. Toen bekende hij dat het voorziene restaurant gesloten was en dat we gewoon pizzas zouden bestellen, ons niet gelaten natuurlijk, dan moesten we de deur niet meer uit. Enfin het was een gezellige avond met lekkere wijn en interessante discussies over onze bouw.
Vandaag zijn we naar Gruissan gereden. Dat ligt van Cruscades op een half uurtje rijden, goed voor 32 kilometer. Het was weer zalig op het strand (zie fotos). Niet teveel volk en prachtig weer. De zee was iets onstuimiger dan vorige week, maar vergeleken met de Noordzee is en behoudt de Middellandse zee op haar onstuimigst de uitstraling van een vijver waar men net een steen in gegooid heeft.
Het weer: 26 graden, volop zon, mooie blauwe lucht en een tikkeltje meer wind, al zouden er toch wel precieze toestellen aan te pas komen om het verschil op te meten...
Figueres, vlak over de grens, dat was ons doel vandaag. Na een aangename rit van 1 uur en 25 minuten, waren we ter plekke. Eerst een tegelwinkel bezocht om de prijzen te vergelijken en met transport inbegrepen komt het toch nog voordeliger uit om alles in Spanje te bestellen. Nadien zijn we op de Rambla onze bokes gaan opeten. Op een bankje temidden van het grote centrale plein. Het waren lekkere bokes. Dan zijn we naar de Zara gestoomd. Leen moest en zou daar eens gaan winkelen en ik mocht niet mee want dan zou ze te zenuwachtig worden dus wachtte ik buiten op een bank. Enfin het viel nog mee, want in Spanje heb je altijd animo. De mensen hebben daar niet echt de neiging om stilletjes te praten, dus het kletterde daar nogal in mijn omgeving. Leen bleef niet te lang plakken in de winkel, dus hadden we nog tijd voor een koffietje op een terras. Dan naar het Teatre Museu Dali. Het zal wel kloppen dat je het allemaal moet gezien hebben, maar daarmee is voor mij de kous af. Het heeft allemaal meer weg van een rariteitenkabinet. Hij heeft zeer mooie dingen gemaakt in verschillende stijlen, maar echt betoverd ben ik niet geweest. Leen ook niet. Akkoord we zijn blij dat we het bezocht hebben, want we hebben werken van Dali ontdekt, die we nog nooit gezien hadden. Meestal niet-surrealistische werken. De man had wel heel veel fantasie, dat staat als een paal boven water.
Na onze terugkeer nog een wandelingetje gemaakt in Narbonne en dan begon mijn knie te protesteren. Rustig aan doen de rest van het weekend...morgen nog eens naar de zee.
Het weer: Z-a-l-i-g! 25 graden, volop zon, geen wind.
Het was een rustige dag vandaag. Vanmorgen een traptrede en een linteel van een raam gegoten. Leen heeft ondertussen voor het eerst met kalk gewerkt, om de verbinding te maken tussen een gemetselde paal en de oorspronkelijke, en dus oude, muur. Kalk zullen we gaandeweg meer gebruiken, want met oude muren moet dat zo. Kris, de ingenieur, heeft ons dat zo op het hart gedrukt. De architect heeft ons nog een trucje geleerd. Als je binnen werkt met kalk, kan je er bijvoorbeeld lavendel in verwerken, dan blijven de muren ruiken... Dit werd vroeger nogal eens toegepast in het toilet. Nadeel van kalk in het interieur is dan weer dat het afgaat en dus ook stof afgeeft.
Enfin, s namiddags nog eens naar de leverancier van onze ramen gereden, want we hadden gedacht die zelf te kunnen gaan afhalen, maar achteraf bekeken lijkt ons dat toch wel risicovol, dus laten we ze aan huis brengen...
Ondertussen zoeken we nog een afwerking voor onze betonnen trap. We willen hem niet betegelen, want dat vinden we niet mooi. Bovendien moet hij een heldere kleur krijgen, omdat we geen donkere trappenhal willen. Zijn er suggesties? Laat maar komen... O ja, het moet ook budgetvriendelijk zijn hè...
Allez, Christian heeft een grond voor ons gevonden. Zestig aren (dat doet mij denken aan de uitdrukking: Aren zo uitgesproken, maar wel doelend op de eieren van een vogel -, joengeren of ne leige nest meer een uitdrukking uit het Brabantse) dus Gust en ik zullen naast een olijfgaard ook nog wat fruitbomen en een moestuin kunnen voorzien.
Het weer vandaag: Zon met witte watten wolken, geen wind en 24 graden.
Ik dacht zo, tiens, vandaag heb ik niet veel te vertellen, maar wanneer ik er even over nadenk, valt er toch wel een en ander neer te schrijven. Het maken van de gaten voor de grote ramen in de achtergevel neemt heel wat tijd in beslag. We hebben het buitenste linteel van één raam gegoten (zie foto) en nadat dit opgevoegd is, kunnen we de raamopening maken. Morgen gieten we wellicht het linteel van het andere raam. Dan rest ons nog 1 raam te maken. Daarvoor moeten we een andere techniek gebruiken, omdat daar al een kleine deur is...Dus zullen we dat gat groter moeten maken... Verder nog de balk aan de voordeur hoger gegoten, een traptrede gesteld (zie fotos) en gegoten en dat zal het zo ongeveer zijn.
Toch ook nog eens naar onze leverancier geweest, om de potten en liggers voor de verdieping (daar wordt het beton van de vloer op gegoten) te bestellen. We gaan gebruik maken van een nieuw systeem met houten potten. Dat werkt sneller, is in totaal per niveau 7 ton lichter en is vooral handiger om leidingen en isolatie in te voorzien. Volgende week zou het benodigde geleverd worden.
Na het werk op de werf nog snel binnengesprongen op de Mairie, om er ons ontvangstbewijs van de bouwaanvraag te gaan afhalen. Morgen hebben we namelijk afgesproken met de architecten (zie de foto: een flamboyante Gérard met zijn Cubaanse vrouw Ana Laura) en zij wilden hiervan een dubbeltje.
Het weer: nog steeds mooi, maar meer wind. Toch nog buiten gegeten, maar voor Leen waaide het te hard. 24 graden en zonnig...
Een winkeldag vandaag. Houten platen, kepers, vijzen, draadstangen, moeren, rondellen...allemaal om bekistingen mee te maken. Dan drie winkels afgedweild op zoek naar potten om palen mee op te metsen en toch niets gevonden. Een kregelig moment dus...
Leen heeft nog wat metselwerk verricht aan het linteel van een raam. Ik heb nog wat gaten gemaakt...kwestie van de gewoonte niet te verliezen. Ook nog bezoek gehad van Ann, Gust, Ria en Jos vrienden van Ann en Gust en van de ouders van Leen. Zij hebben dus onverwacht een sneak preview gekregen. Volgens ons kunnen ze zich bij benadering niet voorstellen hoe het er zal gaan uitzien...
EDF, de electriciteitsmaatschappij heeft gebeld. Op 3 oktober komt één van hun afgevaardigden kijken hoe de meter moet verplaatst worden. Op 20 oktober worden de werken uitgevoerd...
Het weer: het is 24 september en toch kunnen we s middags nog altijd buiten eten, Leen zelfs in een topje (dat moest ik er absoluut bij vermelden). Nee, het is hier nog steeds prachtig weer. Niet meer bloedheet, maar toch nog 23 graden. Wind is er nauwelijks en wolken al evenmin.
De aanvraag is ingediend. Omstreeks halfzes kwam de architecte onze Impasse ingereden, want we moesten nog wat documenten tekenen. Nadien heeft ze het hele dossier gedeponeerd op de Mairie. Nu is het afwachten geblazen. Hopelijk krijgen we de vergunning...
Verder niet veel te vertellen vandaag. Op de werf nog een paal en een traptrede gegoten, de lintelen van de ramen verder ingemetseld en een bezoekje gebracht aan het containerpark. Leen bleef vandaag weg op de werf, want ze heeft het huishouden gedaan. Kuisen, wassen, boodschappen...
Het weer: zeer mooi weer, blauwe lucht met een weinig witte wolken, zon en een zalige 23 graden. De éoliennes (windmolens) draaiden niet vandaag, want er was helemaal geen wind.
Maandag, eerste dag van een nieuwe werkweek. Leen plaatst een probeerseltje voegsel tussen de natuurstenen met het beoogde resultaat tot gevolg - en kuist de muur verder op. Ik klungel wat aan (met een knie die niet wil meewerken geen evidentie) en voeg de gegoten balk verder op, maak een bekisting voor de balk van het tweede raam en giet hem meteen. Leen kuist de werf op, dat was dringend nodig, want we vonden niets meer terug. Nu ligt alles terug netjes gerangschikt.
Om vijf uur hadden we dan een afspraak met ons architectenduo. We hebben er weer meer dan twee uur vertoefd (paperassen tekenen, plannen bekijken,...) en we zijn vrijdag bij hen uitgenodigd op het aperitief, gevolgd door een dineetje in één van de plaatselijke restaurantjes in Lézignan-Corbières. Ze gaan hier niet graag uit met de auto. De gendarmerie staat op wacht met de alcoholtests en dat blijkt geen lachertje te zijn. In de buurt blijven is dus de boodschap. Enfin, het wordt een gezellige avond, daar zijn we zeker van...
Het weer vandaag: overtrokken bij het opstaan, maar daar kwam snel verandering in. Schitterende zon weer buiten gegeten vanmiddag nauwelijks wind en 26 graden...
Leen en ik hebben nu twee reportages gemaakt over de vendanges. Gisteren bij Pierre Fil, met de Portugese plukkers en vandaag bij Christian in familiale sfeer. Zo als het er vanmorgen bij Christian aan toe ging, zo hadden wij ons de vendanges voorgesteld. We kwamen toe om iets na negen uur. Meteen mochten we mee eten, want het was tijd voor het déjeuner. Brood met ham, worst, pâté, kaas en daarbij, welja, rode wijn. Nadien nog een lekkere chocoladecake bereid door één van de pluksters. Koffie met voor wie dat wilde een scheutje Calvados. Ik was de enige. Omstreeks halftien gingen ze terug aan de slag. Het was in de voormiddag al behoorlijk warm. Wij, die niet plukten, ondervonden dat al, dus de plukkers zullen dat zeker gevoeld hebben. Omdat de benne te breed is om tussen de rijen wijnstokken te rijden, gebruikt de ploeg van Christian nog twee dragers: Christian en zijn schoonbroer Michel. Zij lopen met grote plastic korven op de rug heen en weer tussen de plukkers en de benne. Er wordt niet veel getreuzeld. Af en toe een grapje, maar meer dan dat zit er niet in. Om halftwaalf stopte de ploeg om te eten. Rond halftwee begonnen ze aan de tweede helft van de dag.
Na het eten zijn we dan naar Gruissan gereden. Een mooi namiddagje aan het strand zagen we wel zitten. Plooistoeltjes, een plooitafeltje, een koelbox met water, nootjes, rode wijn...enfin het ontbrak ons aan niets. Gruissan heeft een mooi strand. Aan het eind van de Plage des Châlets is een dijk. Die rijden we tot op het einde af en daar gaan we op het strand zitten...zalig!
Het weer vandaag: schitterend staalblauwe hemel met af en toe een uit elkaar geblazen witte wolk, warm en nauwelijks wind...zeker 30 graden.
Gisteren een fijne dag gehad. Het was goed weer, dus we zijn naar Antwerpen geweest. Eerst gaan eten in de Marès-Bourla, achter de Bourlaschouwburg en dan hebben we ons opgesplitst: de vrouwen (Irène, Ann en Leen) zijn gaan shoppen en de mannen (Xavier en ik) hebben een paar fototentoonstellingen bezocht en een terrasje gedaan...
