Platanen zijn fantastische bomen: hun kleurige schors, hun gevuld bladerdak, hoe ze schaduw bieden in de zomer, hoe ze kilometerslang de weg afboorden, hun knoestigheid wanneer ze pas gesnoeid zijn. In de herfst komt een minpuntje naar boven: hun bladeren hebben niet genoeg aan een winter om te vergaan. Men zou ze kunnen verzamelen op een afgelegen veld, om ze rustig de tijd te geven tot stof en as te vergaan. Men zou, maar men doet hier iets veel grondigers: in Goudargues komt Lilian (is hier dus een jongensnaam) met zijn bezem en zijn lucifers.
Waar de blaren liggen, worden ze verbrand. Of daar nu net een auto vlakbij staat, of het nu net voor de deur van de krantenwinkel is, of het nu druk is door de plaatselijke markt op woensdag... het zal hem een zorg wezen. Hij veegt de blaren wat meer bij mekaar en steekt de hele handel in de fik. De as wordt met de schop in het kanaaltje gekieperd.
Wantsen komen in allerlei kleuren. Groene... die ze hier punaises noemen, van het woord "puer" wat stinken betekent. Verpletter je er eentje per ongeluk, dan verspreidt zich een doordringend chemisch geurtje waar een mens even niet lekker van wordt. Gestreepte, bruine, gevlekte... en deze rode speelt verstoppertje op een rijpe tomaat. Ze worden hier "soldaatje" of "gendarme" genoemd.
Rijpe tomaten, net als de wantsen, zijn er nu niet meer. 1 november, wat had je gedacht? Het is hier ook herfst geworden hoor en de tomatenstruiken liggen op de composthoop. De groene tomaten liggen te wachten tot we er chutney van maken. Dank zij een heerlijk recept van een Engelse vriendin. Meer dan 2 kg onrijpe tomaten, meer dan 1 l azijn, een halve kilo suiker en kruiden... een hoop kruiden waar je de zuiderse warmte in vermoedt. 't Komt wel in orde met die groene tomaten, morgen worden ze omgeprutteld tot chutney en over drie maanden kunnen we proeven!
Hee, wat een goed idee: een potje chutney voor onze 10 000 ste bezoeker ('t is een vrouwtje) op de blog. Heel lekker bij een geitenkaasje, of heerlijke paté... fijne vooruitzichten.
Ons dorp, St André de Roquepertuis is de trotse bezitter van een "pompe Dragor". Een technologisch hoogstandje uit het begin van de vorige eeuw, toen er nog geen electrische voorzieningen waren, geen ontploffingsmotoren, en stromend water een niet geziene luxe was. Ene Henri Lecou ontwikkelde een mechanische pomp die zonder veel inspanningen water naar de oppervlakte kon pompen. Door een simpele draaibeweging, een kind kan het doen, parelt het water over de grond. "Onze" pomp staat midden de volkstuintjes, en werd deze zomer volledig gerestaureerd. Het werk nam twee jaar in beslag en tot in Engeland ging men op zoek naar wisselstukken.
Nu wordt er weer aan het wieleke gedraaid, door de tuiniers uit de buurt, toevallige passanten en wandelaars die zich willen verfrissen. Dat zijn leuke dingen voor de mensen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen) Categorie:St André de Roquepertuis
27-10-2010
garage morte
De uitdrukking op zich, garage morte... het heeft niets met de dodenherdenking te maken. Toch leggen wij de link. Het is ook niet moeilijk om de vergelijking te maken: netjes opgelijnde caravans doen een beetje denken aan rijen graven. Het wachten op... Het stille, dode seizoen...
Bij deze camping wachten tientallen caravans op het warme seizoen, menselijke activiteit, tot leven gewekt worden, bewoond worden.
Voor ons houdt deze winterstalling een herinnering én een belofte in aan zonnige zomers, lange hete dagen, buiten leven, gezellige drukte, de familie verenigd...
Alles is vergankelijk maar niets vergaat, niet zolang de herinnering bestaat, de belofte tastbaar is.
Vrees niet, we zullen geen chrysanten voor een caravan gaan ingraven, op onze knieën vallen en bidden in diep verdriet. Maar toegegeven, we vergelijken wel, en relativeren. Alles, zelfs rijen caravans in garage morte, maakt deel uit van die ene allesomvattende cyclus die Leven heet.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen) Categorie:Foto van de week
24-10-2010
rijke oogst
We wonen in een wijnstreek, daar kunnen we niet naast kijken. Het hele jaar groeien, bloeien en rijpen de druiven op de wijngaarden. En nu verandert het druivensap stilaan in wijn. Zoals in Chusclan, een dorp dat leeft van de wijnbouw.
Nooit te oud om te leren, nooit te oud om te zien dat slakken eitjes leggen. En nog zo geen piepkleintjes ook. Kaviaar is veel kleiner en al zo duur! Hangt hier ook een prijskaartje aan? Of is het gewoon "leuk om te weten" - "leuk om te zien"...
Wij vinden het alvast interessant genoeg om er een blogje aan te hangen.
Enne... houden jullie ook de teller in de gaten? We zijn op weg naar de 10 000! Men zegge het voort...
Man bijt hond, een Vlaams teeveeprogramma, heeft Wachtebeke - de gemeente waar we 30 jaar woonden - op de kaart gezet. Doel van het item "het dorp" is tonen wat er zich in het dorp afspeelt wanneer iedereen aan het werk is of naar school is. Wat hou je dan over: gepensioneerden, werklozen, ouders aan de haard. Het zijn niet de doorsnee mensen die in beeld worden gebracht, niet de gewone dagelijkse dingen. Het moet visueel interessant zijn, of op zijn minst een hoog "buitengewoon" gehalte hebben.
De reacties zijn zeer uiteenlopend, van heel grappig tot "gegeneerd dat we er wonen". Kom zeg, over de hele wereld wonen er mensen die zich niet aan Jan Modaal spiegelen. Mensen die zich met plezier onderscheiden van De Massa.
Ook hier trekken we soms onze ogen open. Een jonge gast die met zijn konijn aan de leiband gaat wandelen. Een oudere man die zijn mini-hondje in een thermische zak voor 1 fles zet. Je denkt dat hij fris water bij zich draagt, tot de kop van de hond te voorschijn piept.
Heel onschuldige dingen, verrassend en grappig, knipoogjes naar "zo hoort het niet".
Wij blijven er naar uitkijken en zijn blij dat er mensen zijn die lak hebben aan "wat zal een ander daar van denken". Goe bezig!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen) Categorie:Foto van de week
14-10-2010
Krokodillen
Nimes, hoofdstad van Le Gard, heeft als logo een krokodil vastgemaakt aan een palmboom. De voetbalploeg van de stad wordt "les crocos" genoemd en overal in de stad vind je afbeeldingen van krokodillen. De meest vermaarde is de fontein, op een klein pleintje, verscholen tussen terrassen.
Ooit, toen de Romeinen hier de plak zwaaiden, werd in Nimes een munt geslagen met daarop deze "krokodil aan palmboom" een verwijzing naar de slag van Actium, waar Cleopatra van Egypte verslagen werd. Eeuwen later duiken nog steeds van deze originele munten op bij graafwerken, ploegen van landerijen, enz...
Toeval of niet, hier in de buurt is een "ferme aux crocodiles". Interessante site, een reusachtige serre waar je krokodillen kunt waarnemen, in en uit het water, verse eieren, net uitgebroede eieren, krokodillen die gevoederd worden, zelfs met Nederlandstalige rondleiding in juli en augustus... Een must voor elke reptielenliefhebber.
Echter, verontschuldig ons, argeloze bezoeker die in onze vallei rondwandelde, dat we er niets van gezegd hebben, jullie niet gewaarschuwd hebben; half juli ontsnapten twee van deze beestjes, jongskes nog weliswaar... maar toch...
Vorige week werd één van hen teruggevonden, op amper enkele tientallen meters van de Ferme. Nu is het nog uitkijken naar het tweede verloren exemplaar. Geen gevaar voor de bevolking, zeggen de autoriteiten. En de eerlijke vinder bevestigt dat ook. Die stak de kleine met de blote hand in een stevige plastic zak en bracht hem naar het dichtsbijzijnde politiebureau. We kunnen weer half opgelucht ademhalen en hopen dat de tweede ook goed thuisgeraakt, voor het begint te vriezen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen) Categorie:Foto van de week
10-10-2010
toerist?
Het lijkt ons een beetje vroeg om nu al roodborstjes te spotten in onze streek. Zijn het misschien toeristen? Op doorreis naar het hoge noorden?
Het was in elk geval een vrolijk exemplaar dat enkele dagen geleden zich te goed deed aan het vogelbadje in de tuin. Het was een warme, bijna zomerse dag die toch een vleugje winterse nostalgie bracht... "vogeltje tikt op het raam, tik tik tik..."
Het oogsten van de druiven gaat onverminderd voort. Machines met vreemde uitsteeksels, mini-tractoren met mini-aanhangwagentjes en traag vervoer op de weg. Zoals in het bietenseizoen in Vlaanderen, maar dan zonder de mist en natte bladeren. En af en toe oogst men nog met de hand. Zelfs in ons eigen dorp...
In Bagnols sur Cèze staat een container voor lege blikjes. Je kunt er niet naast kijken. De plaatselijke grafiti artiest Pirat heeft meer van deze kunstwerken op zijn naam staan. De facade van een optiek, een lange muur bij het binnenkomen van de stad... What's next?
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Foto van de week
24-09-2010
Waar is Van Gogh?
Arles is niet langer de stad van Van Gogh! De schilder is naar het tweede plan verschoven. Een keizer nam zijn plaats in.
Caesar is nu het uithangbord van de stad. Sinds men twee jaar geleden een buste van de keizer uit de Rhône heeft opgevist, prijkt zijn 'kop' op zowat elk uitstalraam, op de stadsbusjes... Men kan er niet naast kijken.
Een bezoek aan het "Musée départemental Arles Antique" - elke eerste zondag van de maand gratis - stond al een tijdje op ons lijstje van "nog te doen". Het werd de ontdekking van het jaar. Nooit geweten dat er zoveel antiquiteiten uit de Rhône konden worden opgevist. Gallische, Griekse, Romeinse oudheidkundige vondsten, overzichtelijk voorgesteld in een splinternieuw museum. Begeleidende video's, overzichtelijke kaarten, maquettes van de stad, tijdelijke tentoonstellingen. Een aanrader met stip!
Daarna Arles zelf bezocht. Na al de schaalmodellen in het museum keken we met andere ogen naar de arena en we konden ons levendig voorstellen hoe Caesar in vol ornaat de trappen afdaalde...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen) Categorie:Foto van de week
17-09-2010
Course camarguaise
Arena's... die van Nimes is gekend, die van Arles ook, maar zoals in Vlaanderen elke gemeente zijn voetbalstadion heeft, zijn er hier overal kleinere arena's dan die uit de oudheid. Men houdt er Course Camarguaise. Een sportief spel waarbij de stier geen haar wordt gekrenkt. Getooid met een cocarde tussen zijn horens, 'eikels' aan de horens en extra lintjes wordt de stier uitgedaagd om te chargeren. Pas dan mag de 'raseteur' - de wegscheerder in vrije vertaling - proberen de cocarde, de eikels of een lintje weg te ritsen. Slaagt hij er in dan verdient hij geld voor zijn ploeg. Elke stier speelt gedurende een kwartier, dan is het de beurt aan de volgende. Er zijn fans die gedurende jaren, bepaalde stieren volgen, of een bepaalde raseteur. Er zijn fanclubs en tijdschriften, zelfs standbeelden van legendarische stieren die het spel van de arena perfect beheersten en jaar na jaar de raseteurs het vuur aan de schenen legden. Dit spel lijkt in niets op de Spaanse Corrida die als doel heeft de stier te doden. We hebben genoten van het schouwspel, spannend en sportief, actie en discipline, onverschrokkenheid en beheersing... Le Grau du Roi op zijn mooist!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (4 Stemmen) Categorie:Foto van de week
04-09-2010
't is weer voorbij
Een laatste herinnering aan augustus: l'apéro in het kanaaltje van Goudargues.
Een zotte, zatte boel. Lustig, vrolijk, met water spatten zoals kinderen dat kunnen doen. Plezant en geestig voor de spelers, maar extra leutig wanneer de toeschouwers de regels van het spel respecteren: wie deelt in de brokken, duikt mee het kanaaltje in, Nat ben je toch al. Fotografen zijn op hun hoede, maar krijgen zelden een geut water over zich. Rendez-vous: 15 augustus 2011. Vorm een groep jongeren, trek allemaal hetzelfde T-shirt aan, oefen op voorhand enkele opwekkende liederen in, en wordt bedrijvig in het achteroverkappen van grote hoeveelheden Pastis. Pret gegarandeerd.
"September," zegt de kalender. "Zomer," zegt de blauwe lucht. "Hela," roept de herfst, "pas maar op, ik kom er aan!"
Het is frisser 's ochtends, de zon talmt wat langer om op te komen, de druiven hangen laag (deze keer zijn ze écht van onze wijnranken) en elke dag horen en/of zien we de eenden van de lucht, les canadairs met hun kostbare vracht hoog in het blauw. Gisteren vlogen ze de hele avond over het huis om ergens aan de andere kant van het dorp hun plicht te doen. Nu is het stil... geen gebrom in de lucht... de brand is geblust.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Foto van de week
27-08-2010
augustus
Augustus ruikt al naar het einde van de zomervakantie. Dus halen we herinneringen op... 15 augustus is traditioneel de dag waarop modelbootjes Le Plan d'eau bij Avenue de L'Ecluse onveilig komen maken. Dat levert mooie plaatjes op.
Vijftien augustus gaat hier niet ongemerkt voorbij. Kermis in Goudargues, apéro in het kanaaltje (waarover later meer...) en opening van de jacht op de everzwijnen in de vallei van de Cèze. We wonen in een natuurrijke omgeving, zoals je in de bijlage kunt lezen.
We wonen in een wijnstreek, daar kunnen we niet naast kijken. Het hele jaar groeien, bloeien en rijpen de druiven op de wijngaarden. En nu verandert het druivensap stilaan in wijn. Zoals in Chusclan, een dorp dat leeft van de wijnbouw.
