De fontein in Goudargues is een trekpleister voor groot en klein, jong en oud. Ze heeft wat van haar "pluimen" verloren en daar zit het koude voorjaar voor iets tussen. We hebben er alle vertrouwen in dat ze zich helemaal zal herstellen van deze klimaataanslag, nu het nog rustig is in Goudargues. Nu er nog geen ... vreemde voorwerpen in het kanaaltje drijven... Jaja, wij weten meer, maar voorlopig laten we niets los. Over drie weken is Goudargues...Goudacoustic! Wordt vervolgd.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Foto van de week
14-06-2010
Barjac goes Bio
Op de markt van Barjac loopt een onschuldige man rond. Hij maakt "pub", reclame voor bioproducenten. Want Barjac staat al langer bekend als "nest van pro-bio-logen". Drie jaar geleden werd, onder impuls van de burgemeester een docu-film opgenomen "nos enfants nous accuseront". Onze kinderen zullen ons met de vinger wijzen, dat het met de natuur en de mensheid verkeerd loopt door het overdadige spuiten van insecticiden, pesticiden... Barjac ligt midden een gebied van fruitteelt, abrikozen, perziken, kersen, en wijngaarden. De documentaire, o.a. opgenomen in de lagere school van Barjac, promoot bio voeding tot in de schoolkantine, tot in de schooltuin. Nu heeft de burgemeester een terrein van 120 ha aangekocht, om bio-producenten aan te trekken. Om de schoolkantine, het bejaardentehuis, de centrale keuken van lokale bio produkten te voorzien. Er is één Frans woord dat hier van toepassing is "CHAPEAU".
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
08-06-2010
Zeventig jaar geleden
Een soort van familieverhaal, deze keer. Zeventig jaar geleden, 1940 als dat een belletje doet rinkelen. Over een jonge man die moest vluchten en goed terecht kwam. Wat een geluk dat hij niet nu ergens in een bootje op zee zwalpte, verborgen in een ijskoud ruim... we hadden het anders wellicht niet meer kunnen navertellen. Ergens goed terecht komen, warm ontvangen worden, een welkom krijgen, je thuis voelen... nu of zeventig jaar geleden... de jonge man en zijn nageslacht stellen het zeer op prijs.
De papegaai is weer binnen en de hagedisjes lopen buiten! 't Zomert! En zoals altijd: 't kan nog beter. Wanneer de lavendel bloeit en de krekels krekelen... zullen we het melden.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
27-05-2010
Kooruitwisseling
Ons koor "La Misol Cèze" verbroederde met "Madrigal" uit Ceret in de P.O. (Pyrenées Orientales). Voor die gelegenheid leerden we "Muntanyes de Canigou", een soort van Catalaanse volkshymne zingen. Hun plaatselijke ode aan de berg die hun landschap beheerst. Voor wie wel eens langs de Côte Vermeille naar Spanje reist: de eerste échte bergtop die je ziet, en waarbij je denkt "dàt moeten de Pyreneeën zijn". Dàt is de Canigou. "Onze" Mont Ventoux indachtig, de grote verstoppertjes-speler, waren we aangenaam verrast, om eerlijk te zijn... overdonderd, zelfs. Imposant, die Canigou. En nadat we hem in volle glorie hadden aanschouwd, konden we nog beter over hem zingen. Op de terugreis konden we, in een waas van onduidelijk blauw, toch nog een schemerende Mont Ventoux zien. Zou hij het gevoeld hebben... dat we hem even ontrouw waren geweest? 't Zal hem leren, dienen onzichtbaren...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
21-05-2010
Lekker!
Lekkere aardbeien uit de tuin en lekker weer in de tuin, wat kan een mens nog meer verlangen? Dat het hier nu ook (eindelijk) écht mei-weer wordt en blijft? Dat de mistral gaat liggen zodat de terrasmeubels blijven staan? In Montclus viel zelfs een uiltje uit een nest, zo stond het in de krant. 't Beestje is gered geworden. Oef. Daar eten we nog een aardbei op! Lekker!
Ze liep in Montclus over de brug. Met wilde asperges in de linkerhand en wilde bosplanten voor haar kippen in de rechterhand. Montclus ligt niet in Roemenië, helemaal niet in de oostbloklanden. Het ligt op amper tien km hier vandaan...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
11-05-2010
mei kà n mooi zijn
Vol goede moed trokken we naar Orange. Afgezien van het schitterende antiek theater, het plein voor het stadhuis met zijn mooi torentje, biedt de heuvel achter het antiek theater een enig zicht op de Mont Ventoux. We klommen tot op de top, tot de plek waar het kasteel van het huis van Oranje stond, we vonden de steen met de aanduiding: kijk die richting uit en je ziet de Mont Ventoux. En eens te meer speelde de berg verstoppertje met ons. We nemen het hem niet kwalijk. De zon is even schalks, deze dagen. Zonde voor de vele Nederlandse en Duitse toeristen (en de enkele Vlamingen) die veel te weinig "fleece and jeans" bij de hand hebben. De Fransen klagen steen en been en wij hebben een authentiek "thuis" gevoel. Elke dag regen, wolken, beetje zon, sokken aan, regenjack binnen handbereik. 't Zal weer wennen worden als straks de zonnige zomer werkelijk aanbreekt! Lekker wennen!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
04-05-2010
verrassing
Enkele dagen weggeweest. En bij thuiskomst... verrassing! Druiven op de wijnstok.
Euh? Zo snel? Wat zei de buurman daarnet? James was hier. Terwijl Jean-Louis de moestuin zou gieten.
Natuurlijk. Voor ons vertrek moest Johan zo nodig opscheppen over zijn wijnstokken, in vergelijking met die van James. En James maar beweren dat zijn wijnstokken die van ons wel zouden inhalen.
Bedankt, James. De druiven van jouw wijnstokken zijn inderdaad overheerlijk.
Maarre... die blauwe hingen wel op een wijnstok die witte druiven zou moeten voortbrengen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
26-04-2010
verstoppertje
De Mont Ventoux speelt een spelletje met ons. Verstoppertje! We krijgen hem maar niet in beeld. Op dagen dat we bij hem in de buurt komen, hangen er nevels, is de lucht zwaar van ... vulkaanstof? Wie zal het zeggen. We hebben wel een aprilfoto, van 2008. Wat doen we dan op dagen dat er geen nevels hangen? Zwemmen, tiens. In de tuin bezig zijn. Fietsen, wandelen, niksen. Deze zomerse lente beleven.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
20-04-2010
opgeruimd staat netjes!
Vide greniers! Geef toe, dit klinkt heel wat opgeruimder dan "rommelmarkt". 't Was een dag om opgeruimd van te worden. Johan was in zijn element, met zijn stand recht tegenover de "buvette". Lekkere frieten hadden ze daar, na de meer dan degelijke uitleg van ... Johan natuurlijk. En na een zonnige dag van hard labeur buiten, ziet ons tuinhuis er heel wat opgeruimder uit. Volgend jaar doet hij niet meer mee, zegt hij. Zegt hij nu...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
12-04-2010
Barjac-Avelgem
De laatste foto's zagen er minder zonnig blauw uit dan een mens mag verwachten. Toch kregen we warme dagen. Het regende vooral 's nachts! De eerste dagen van het paasweekend waren mooi, dus trokken we naar de brocante in Barjac. Lees de bijlage en wie weet krijg je ook zin "pour aller chiner à Barjac". Elk paasweekend, elk jaar rond 15 augustus. Wij kunnen het niet laten, met alle gevolgen van dien.
Voor Pasen kregen we geen paaseieren, wel een Cèze van chocomelk! Na een kletterend onweer de nacht van zaterdag op zondag, en 40 ml neerslag, was de rivier veranderd in een bruine kolkende stroom. Overdag echter is het mooi, zonnig weer en tegen woensdag zullen we opnieuw de vissen kunnen zien zwemmen. Gegarandeerd.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
02-04-2010
aprilse grillen
Spannend, die aprilse grillen! De weersvoorpellers draaien overuren, en wijzigen hun info elke dag. Voorlopig ziet het er naar uit dat we vandaag, vrijdag, nog wolken zullen zien verschijnen. Zaterdag bewolkt en kans op regen, zondag slecht! En dat voor een paaszondag, met overal buitenactiviteiten, courage vooruit. Maandag zou de beste dag van het weekend worden. Regendagen leveren soms mooie plaatjes op, zoals deze regenboog achter ons huis. En aan de voet van de regenboog staat een pot met goud. Wil je weten of we hem gevonden hebben? Kom dan maar eens kijken...
Alles gebeurt op hetzelfde moment, zo lijkt het wel. Wat verdient het als eerste vermeld te worden? Na het nieuws dat er weer asperges zijn, dat Johan zijn eerste witloof uit de grond heeft gehaald (en lekker dat het is...), dat de wilde blauwe druifjes bloeien, en zo kan ik nog een tijdje doorgaan hoor. Er is maar één nieuwsje dat alles slaat: ze zijn er! De zwaluwen! De huiszwaluw, de boerenzwaluw, de oeverzwaluw... Allemaal zijn ze er. 't Is lente, tralala...
Vorige week het blauw van de viooltjes. Deze week het rood van de aardbeien. Les fraises de Nimes zijn er! Superlekkerzoet. Een plaatselijke tip indien ze toch niet zo rijp zouden zijn: enkele druppels balsamicoazijn er over druppelen en wachten... indien je dat kunt. Die van ons hadden geen reddingsoperaties nodig. Naar het schijnt zou de kleine soort "fraises de garigues" nog lekkerder zijn. Allen daarheen!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Foto van de week
19-03-2010
morgen begint de lente!
J'avais oublié tant de belles choses, j'avais oublié que les bleuets sont bleu. Dat liedje zong ik elk voorjaar toen we nog kampeerden. Wanneer we na een grauwe, grijze winter het bos van Les Libellules opzochten en er in het gras blauwe bloempjes verschenen. Dat blauw hield een belofte van zonnige dagen in. Daardoor dacht ik dat dit liedje bij de lente hoorde. Een mens kan dwalen in zijn leven: het is een zomerlied. En bleuets zijn korenbloemen.
De blauwe bloempjes die mij elk voorjaar zo vrolijk maken zijn "violetjes". Ze zijn eetbaar, je kunt ze door de sla draaien en in Frankrijk zijn hele kwekerijen van deze lekkernij. Niet om ze zo op te eten, maar om ze te versuikeren. Mijn grootmoeder kocht ze soms en ze stonden per stuk geprijsd. Duur, maar een zelfgebakken taart kreeg er iets heel feestelijks door.
Ze zijn er terug, vanonder de sneeuw te voorschijn gekomen. En ik zou ze nu écht niet kunnen plukken om op te eten. J'avais oublié tralalalaliere...
Pont St Esprit is niet meer uit het nieuws weg te branden. Dat heeft alles te maken met een trieste reeks gebeurtenissen die zich afspeelden in augustus 1951. We waren nog niet geboren, Johan en ik! Maar net zoals wij twee, leeft deze geschiedenis nog steeds. En de laatste tijd wordt ze weer nieuw leven in geblazen. We leven in hoop.
Een soort van familieverhaal, deze keer. Zeventig jaar geleden, 1940 als dat een belletje doet rinkelen. Over een jonge man die moest vluchten en goed terecht kwam. Wat een geluk dat hij niet nu ergens in een bootje op zee zwalpte, verborgen in een ijskoud ruim... we hadden het anders wellicht niet meer kunnen navertellen. Ergens goed terecht komen, warm ontvangen worden, een welkom krijgen, je thuis voelen... nu of zeventig jaar geleden... de jonge man en zijn nageslacht stellen het zeer op prijs.
