Vorige week het blauw van de viooltjes. Deze week het rood van de aardbeien. Les fraises de Nimes zijn er! Superlekkerzoet. Een plaatselijke tip indien ze toch niet zo rijp zouden zijn: enkele druppels balsamicoazijn er over druppelen en wachten... indien je dat kunt. Die van ons hadden geen reddingsoperaties nodig. Naar het schijnt zou de kleine soort "fraises de garigues" nog lekkerder zijn. Allen daarheen!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Foto van de week
19-03-2010
morgen begint de lente!
J'avais oublié tant de belles choses, j'avais oublié que les bleuets sont bleu. Dat liedje zong ik elk voorjaar toen we nog kampeerden. Wanneer we na een grauwe, grijze winter het bos van Les Libellules opzochten en er in het gras blauwe bloempjes verschenen. Dat blauw hield een belofte van zonnige dagen in. Daardoor dacht ik dat dit liedje bij de lente hoorde. Een mens kan dwalen in zijn leven: het is een zomerlied. En bleuets zijn korenbloemen.
De blauwe bloempjes die mij elk voorjaar zo vrolijk maken zijn "violetjes". Ze zijn eetbaar, je kunt ze door de sla draaien en in Frankrijk zijn hele kwekerijen van deze lekkernij. Niet om ze zo op te eten, maar om ze te versuikeren. Mijn grootmoeder kocht ze soms en ze stonden per stuk geprijsd. Duur, maar een zelfgebakken taart kreeg er iets heel feestelijks door.
Ze zijn er terug, vanonder de sneeuw te voorschijn gekomen. En ik zou ze nu écht niet kunnen plukken om op te eten. J'avais oublié tralalalaliere...
Pont St Esprit is niet meer uit het nieuws weg te branden. Dat heeft alles te maken met een trieste reeks gebeurtenissen die zich afspeelden in augustus 1951. We waren nog niet geboren, Johan en ik! Maar net zoals wij twee, leeft deze geschiedenis nog steeds. En de laatste tijd wordt ze weer nieuw leven in geblazen. We leven in hoop.
Zo om de andere dag, gelove wie wil, hangt de zon hoog in de lucht, stijgt het kwik bijna net zo hoog, en ... wat dachten jullie... genieten we buiten. In stilte, want verder zit er niemand hier in het dorp op zijn terras, niemand eet aan de tuintafel, niemand is zo gek... behalve "die buitenlanders"!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:Foto van de week
01-03-2010
Carnaval
Het feest van Carnaval heeft veel gezichten, niet in het minst door de maskers en de costumering. In de Pyreneeën is een dorp waar carnaval het gezicht van een beer heeft. Elk jaar opnieuw wordt hetzelfde ritueel opgevoerd, dezelfde jacht op de beer herbeleefd. Door kinderen én volwassenen. Een feest!
Vandaag, onder een grijze wolkenlucht en het terras natgeregend, kunnen we het zelf haast niet meer geloven... maar vrijdag was het écht bijna zomer. Johan in t-shirt op het terras... en ik dichtgeknepen ogen vanwege het felle licht.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Foto van de week
25-02-2010
februari
De Mont Ventoux in februari. Alsof hij rookt... Eerlijk gezegd, we waren bijna aan het panikeren. De hele tijd al zat de berg met zijn hoofd in de nevels, of hij was helemaal niet te zien, alsof hij verdwenen was. En kijk, net op het goede moment, want de maand was bijna om, konden we hem verschalken. De reus die zo tot de verbeelding spreekt. Een berg zoals een berg moet zijn: in zijn eentje.
Roquemaure staat in de streek bekend voor zijn Valentijnsfeest. 't Valt op een zondag dit jaar. We hebben bezoek. Dus was het onvermijdelijk. We zouden Valentijn mee vieren in Roquemaure. Om te weten hoe ons dat bevallen is: lees de bijlage.
Op een zonnige frisse zondag eind januari dag namen we deze foto. Groot was onze verbazing toen we het resultaat op het scherm zagen. Die Cèze kon toch nooit zó blauw geweest zijn? Toch staat het er zo op, en we zijn niet met een potje hemelsblauwe verf aan de slag geweest...
Het blijft een van mijn lievelingsfoto's van de rivier en onze vallei. Op wandelafstand van ons huis!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen) Categorie:Foto van de week
04-02-2010
De eerste koers
Hier ruikt het al naar voorjaar! Want de mannen ontbloten de kuiten en maken de wegen onveilig. Ze komen met velen en ze maken veel wind, want De Ster van Bessèges is van start gegaan en komt bij ons langs. Wie er meer over wil weten: open de bijlage en lees...
't Heeft niks met 2 februari te maken, maar met de mooie uitdrukking "t was koekenbak" die ik me vooral herinner als: 't was raak, 't liep in het honderd, 't ging goed mis.
Wie beter naar de eerste foto kijkt, ziet niet enkel een prachtige streek, maar ziet ook waar het 'koekenbak' was.
De tweede foto laat het beter zien: de weg die weg is. Het stuurt het dagelijkse leven hier danig in de war. Wie het niet aandurft door de bossen, over onverharde wegen van klei, langs (niet zo diepe) afgronden te rijden, moet tientallen kilometers omrijden. De auto's van de durvers herken je aan de dikke laag smurrie op het koetswerk, de achterruit, de wielen...
Wij trokken op verkenning met de fiets. Zonder stafkaart. We waren 'voor donkeren' terug thuis.
Nooit te oud om te leren. Zo'n motto stelt een mens soms voor uitdagingen. Vooral op Franse markten. 'k Heb al de bibbers bij de gedachte dat het morgen terug markt is. Vorige week brachten we galères mee. Zie foto, ze liggen op een groot bord. Galères à la sauce amoricaine. De saus kende ik (met inktvis, lekker hoor). De galères niet. Het zijn een soort garnalen, scampi, ook wel mante de mer genoemd. En zoals het wel vaker gaat met deze streekgebonden producten, ze hebben veel namen. Een andere, vrij vertaald is: mol van de zee. Ze worden in de Middellandse zee gevangen, en ze komen in twee soorten: grijze en witte. Zelf eten ze schelpen en andere krakende zeedingen. Dus dàt zit wel goed. Als een mens bedenkt wat een paling naar binnen speelt, en dat is ook lekker!
Goed, we hebben ze geprobeerd.
Ze komen maar een heel korte periode van het jaar op de markt.
Ik hoop dat er morgen inktvis is.
Lucrèce L'Ecluse
p.s. Nele meldde de juiste Nederlandse naam: bidsprinkhaankreeft. Als "mante religieuse" bidsprinkhaan is, dan klopt het als een bus.
Hmm, hebben we dus een soort sprinkhanen gegeten... mooi... slik...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen) Categorie:Foto van de week
21-01-2010
januari
De reus van de Provence wordt hij genoemd, de Mont Ventoux. De berg van alle winden. Vooral "le Mistral", een wind die je moet beleefd hebben om er "van te kunnen meeklappen". Een wind die je hartje zomer ervan weerhoudt een duik in je zwembad te nemen en die je in de winter naar "lijvekes" doet zoeken, berenmutsen en schapenvellenwanten. Gelukkig waait hij hier minder strak, minder ijzig. We kunnen 's zomers elke dag zwemmen, en 's winters "redden" we het met een doorsnee outfit. Het is stil nu op de Mont Ventoux, in januari. Dat verandert nog, en we houden hem in de gaten. We zullen hem nog in beeld brengen, minder ijl, minder ver weg, met meer volk ook. De wielertoeristen onder jullie weten waarover we het hebben.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen) Categorie:Foto van de week
14-01-2010
Leuke dingen
Af en toe de kleinkinderen naar school brengen met de slee. Dàt zijn leuke dingen voor de mensen. En iedereen bedanken voor de fijne felicitaties bij de geboorte van onze derde kleinzoon. Dàt zijn leuke dingen voor de mensen. Onze eigen manier om jullie een gelukkig 2010 te wensen: neem een kijkje op You Tube en tik "toast pour le nouvel an Barjac". Zie je dat koortje van ouwe menskes? Met een blauw sjaalke om? Blijven kijken, wie weet zie je bekend volk... dàt zijn ook leuke dingen voor de mensen.
We zijn ondertussen weer op onze zelf gekozen stek, 't regent hier want af en toe is "ons" microkli-maatje ook op congé. Ideaal om te cocoonen bij een DVD-ke en droog water met niets. Trop is trop, waarom hebben we ons voor nieuwjaar een weegschaal gekocht???
Je bent pas écht bekend, wanneer een santon naar je beeld en gelijkenis is gemaakt.
Berlusconi met bebloed gelaat prijkt in menig kerstalletje in zuidelijk Europa.
De vraag van vandaag is echter: wie was er eerst? De bospoeper of zijn santon?
Catalaanse kerststallen hebben wel vaker "een kakker in de struiken". Hij symboliseert het vruchtbaar maken van het land, het "teruggeven aan de natuur, wat de natuur jou heeft gegeven". Niets oneerbaars of heiligschennends aan. Puur natuur!
