Nooit te oud om te leren.
Zo'n motto stelt een mens soms voor uitdagingen.
Vooral op Franse markten.
'k Heb al de bibbers bij de gedachte dat het morgen terug markt is. Vorige week brachten we galères mee. Zie foto, ze liggen op een groot bord. Galères à la sauce amoricaine. De saus kende ik (met inktvis, lekker hoor). De galères niet. Het zijn een soort garnalen, scampi, ook wel mante de mer genoemd. En zoals het wel vaker gaat met deze streekgebonden producten, ze hebben veel namen. Een andere, vrij vertaald is: mol van de zee. Ze worden in de Middellandse zee gevangen, en ze komen in twee soorten: grijze en witte. Zelf eten ze schelpen en andere krakende zeedingen. Dus dàt zit wel goed. Als een mens bedenkt wat een paling naar binnen speelt, en dat is ook lekker!
Goed, we hebben ze geprobeerd.
Ze komen maar een heel korte periode van het jaar op de markt.
Ik hoop dat er morgen inktvis is.
Lucrèce L'Ecluse
p.s. Nele meldde de juiste Nederlandse naam: bidsprinkhaankreeft. Als "mante religieuse" bidsprinkhaan is, dan klopt het als een bus.
Hmm, hebben we dus een soort sprinkhanen gegeten... mooi... slik...
|
