k Heb altijd van de herfst gehouden, een seizoen die het meest bij me past. Een periode die mijn persoonlijkheid het best voorstelde. Ingetogen in jezelf zijn en houden van de stilte. Die tristesse in je voelen en de pijn.
Na jaren geschreven te hebben op deze blog wil ik er graag mee stoppen. Niet omdat er zo weinig lezers zijn of nooit een reactie. Het schrijven was meestal een uitlaatklep voor mijn gevoelens. Een beetje schrijven voor mezelf dus. Die verdomde nooit begrijpende innerlijke strijd die in me woedt.
Ik hoop de paar lezers toch ook af en toe wat gegeven te hebben met mijn teksten. Het was geen hoogstaande literatuur vrees ik.
Een mens denkt veel te veel, ach adieu vreemdeling die me niet kent, en wie me wel kent begrijpt me wel.
Laat fotograffiti maar langzaam uitsterven zoals de herfst.
03-11-2010 om 09:38
geschreven door stefi 
|