Het loopt niet zo lekker als de materialisten verwacht hadden. Het was al moeilijk voor ze om te accepteren dat het heelal niet eeuwig is, maar een begin heeft (zoals de Bijbel ons leert); nu moeten ze ook nog de mogelijkheid onder ogen zien dat ons zonnestelsel, en daarmee ook onze aarde, een bevoorrechte positie heeft. Deze ontdekking voegt een nieuw element toe aan een grote reeks eigenschappen van ons heelal, die op de mens afgestemd lijken te zijn. Alsof alles om ons draait. Dit wordt het antropisch principe genoemd (zie het artikel van 4 december 2006). Het is alsof het heelal voor de mens op maat gemaakt is. Als het niet precies was zoals het is, zou er geen leven mogelijk zijn.
De enige manier om te ontkomen aan de onvermijdelijke conclusie dat alles ontworpen moet zijn, is te zeggen dat alles nou eenmaal is zoals het is, omdat het altijd zo geweest is. En dat het alleen maar ontworpen líjkt te zijn, maar dat we niets zeker kunnen weten, want het enige logische alternatief voor spontane ontwikkeling is bewust ontwerp. En dat is voor een overtuigd materialist 'uit den boze'.

En weer zien we hetzelfde patroon: er wordt ladingen geld uitgegeven om de hemelen af te speuren naar sterretjes die misschien een planeetje om zich heen hebben draaien, dat misschien wel leven bevat dat intelligent genoeg is om een signaaltje uit te zenden... Uitgaande van een aantal veronderstellingen natuurlijk: dat het licht van die ster er inderdaad zo lang over gedaan heeft om bij onze aarde te komen, dat alleen zo'n lange tijd en de 'juiste omstandigheden' genoeg zijn om leven te produceren, en dat dit leven een soortgelijke ontwikkeling heeft doorgemaakt als het leven hier op aarde. Allemaal veronderstellingen die ze steeds maar weer voor lief nemen. Maar die gedachten zijn gebaseerd op hersenspinsels van verhalenvertellers uit de achttiende en negentiende eeuw (mensen als Lyell en Darwin). Alle tijd, geld (miljarden!) en inspanningen die de SETI met haar sciencefictionachtige doelstelling heeft verspild, hebben tot nu toe nog geen enkel woord van een buitenaardse beschaving opgeleverd. Wordt het niet eens tijd om onder ogen te zien dat wetenschappelijk onderzoek veel beter gericht kan worden op het bestuderen van alle prachtige kunstwerken van onze Schepper? Als dezelfde wetenschappers die nu bij SETI werken eens hun telescopen voor microscopen zouden inwisselen en naar het DNA gingen kijken, dan zouden ze het meest ingewikkelde informatiesysteem van ons universum vinden dat zijn oorsprong buiten ons universum heeft. Ze beweren dat deze informatie door willekeur is geëvolueerd en toch zullen ze het meest eenvoudige signaal (informatie) vanuit de ruimte zien als bewijs voor een intelligente beschaving.
'Want', zo spreekt de HEER die de hemelen heeft geschapen, Hij, de ware God, die de aarde heeft gevormd en gemaakt, en haar grondslagen heeft gelegd; die haar niet als een leegte heeft geschapen maar gevormd heeft tot een bewoonbare plaats: 'Ik ben de HEER, en niemand anders.
(Jesaja 45:18 WV95)

Evolutionisten moeten leven met in hun ogen onvoorstelbaar oude fossielen, met een grote hoeveelheid details en kenmerken die gedurende vele honderden miljoenen jaren niet veranderd zijn, of zelfs in functie achteruit gegaan zijn. Het enige 'bewijs' dat de ene soort uit de andere zou zijn voortgekomen is dat ze boven elkaar begraven liggen. Maar een geleidelijke overgang wordt door het fossielenverhaal niet ondersteund. De enige verdediging die ze hebben is door dit soort wetenschappelijke publicaties met heel veel moeilijke woorden te schrijven. Maar met een beetje moeite prik je er zo doorheen: ze hebben weer een modern beestje gevonden in de onderste aardlagen, zonder enige aanwijzing van geleidelijke ontwikkeling. Dat moet toch in ieder geval ergens een belletje laten rinkelen. Er is geen bewijs dat dit beestje geëvolueerd is. Ja, evolutionisten moeten ook geloof in wonderen toelaten bij hun versie van de geschiedenis. De Cambrische explosie werd door Darwin zelf als een van de sterkste argumenten tegen zijn theorie gezien, hoewel hij hoopte dat het probleem door het vinden van meer fossielen wel zou verdwijnen (zie hoofdstuk 10 van zijn boek "The origin of species"). Helaas, meneer Darwin. De toename van bewijs heeft juist het tegenovergestelde opgeleverd; het probleem is alleen maar groter geworden. (Google deze site maar eens op de Cambrische explosie.)

Bedenk wel dat het Darwinisme het medisch onderzoek aan deze organen de afgelopen 100 jaar danig verstoord heeft. Door te veronderstellen dat we wel zonder konden, omdat ze geen functie meer hadden (of nog geen functie hadden), werden amandelen routinematig verwijderd, waarna de slachtoffers moesten leven met onnodig veel keelinfecties. Natuurlijk is het wel slim om een ontstoken appendix te verwijderen, maar zolang het niet nodig is, kun je maar beter alles laten zitten. Ga er maar vanuit dat die organen niet voor niets geschapen zijn. Je zou hier de vraag kunnen stellen of de evolutietheorie ook gevaarlijk kan zijn. Als je er vanuit gaat dat we niet geschapen zijn, maar het product zijn van miljoenen jaren 'trial and error', kun je er een aantal gevaarlijke gedachten op na gaan houden. Ik geloof natuurlijk niet dat alle evolutionisten gevaarlijke extremisten zijn, begrijp me goed, maar er kunnen wel degelijk gevaarlijke filosofieën ontstaan. Zoals het geloof dat bepaalde organen zomaar verwijderd kunnen worden. Verschillende grote dictators (waaronder Hitler) lieten zich inspireren door de gedachte dat sommige mensen beter konden worden verlost van dit leven, omdat ze niet 'fit' genoeg waren (survival of the fittest). Maar de grootste fout bij materialistisch/evolutionistisch denken is mijns inziens nog wel dat mensen geen rekening houden met God; dat ze menen geen verantwoording te hoeven afleggen aan hun Schepper; dat men gaat denken dat moraal, waarheid en geestelijke wetten geen absolute, maar relatieve begrippen zijn. Als God en Zijn Woord niet de basis vormen van ons bestaan, vallen we ten prooi aan allerlei tegenstrijdige menselijke verzinsels. En in het voorbijgaan missen we ook nog eens alle liefde en de geweldige toekomst die God ons aanbiedt.

Kijk nog eens naar die prachtige diatomee in de vorm van een vijfpuntige ster: het plaatje bij het artikel. Dat spreekt toch boekdelen? Het artikel begint echter al met de totaal ongefundeerde uitlating over de diatomee: "...die voor het eerst honderden miljoenen jaren geleden evolueerde". Niet gevolgd door enige vorm van bewijs, maar door een heel verhaal over hoe complex en prachtig het allemaal is en wat je er allemaal voor geweldige dingen mee zou kunnen doen. Het komt blijkbaar geen moment bij ze op om erbij stil te staan hoe deze wezentjes aan die verbluffende schoonheid gekomen zijn. Hebben ze al die prachtige vormen zelf bedacht? Om te overleven was een simpele ronde vorm toch ook genoeg geweest? Hebben ze misschien naar een doe-het-zelf programma gekeken? Waarom zulke exotische vormen? (Die ster is slechts een van de vele vormen die ze kunnen aannemen, zie ook deze tekening van Haeckel). Het feit dat diatomeeën van elk van de geschatte 100.000 soorten steeds precies dezelfde patronen produceren, suggereert dat het ontwerp vastligt in de genen. Wil je een meer voor de hand liggende verklaring? God gaf levende wezens zowel schoonheid als functionaliteit.

Soms moet je echt lachen en huilen tegelijk als je zulke dramatische uiteenzettingen van evolutionisten leest. En dan weet ik niet of dat huilen van geluk, van het lachen, of van een diepe droefheid over hun verloren zielen is. Misschien wel alles tegelijk. Maar het is duidelijk dat we op een belangrijk punt in de geschiedenis zijn aangeland. Het wordt moeilijk voor de atheïsten, de materialisten en de Darwinisten om hun geloof te behouden. Wat overblijft is een elite volkje dat krampachtig en fanatiek vasthoudt aan de denkbeelden uit de tijd van de verlichting en van de 'grote hervormers van de wetenschap'. Koonins BBB-model zal hooguit een paar wanhopige puristen helpen om nog even het hoofd boven water te houden, voordat ze ten onder gaan in de overweldigende golven van feiten. Toch heeft de Darwinpartij nog veel macht. Ze hebben hun propaganda echt overal in weten te wurmen. Van de schoolboeken, via de nieuwsmedia, Hollywood films en musea tot zelfs in de rechtszaal, het Hooggerechtshof van Amerika en de 'Raad van Europa'. Ze manipuleren de media, ze intimideren en indoctrineren, maar de wetenschap kan heel goed zonder het evolutie-van-moleculen-naar-mensen-geloof, dat meer een soort standaard fantasiesausje over (populair) wetenschappelijke publicaties lijkt te zijn. Sommige wetenschappers zullen ook van hun hoge torentje af moeten komen. 'De Wetenschap' is niet de enige bron van wetenschap. Denk bijvoorbeeld eens aan de profeten van God, die dingen weten voordat ze gebeuren. Die wetenschap komt niet door het observeren van de natuur, maar door bovennatuurlijke ingeving. Het uitkomen van de profetieën is een bewijs dat die vorm van kennis vergaren ook leidt tot een zekerheid. En dit is dan ook een van de punten waarop de Bijbel zich onderscheidt van de rest (religies, filosofieën, theorieën en andere menselijke verzinsels). De Schepper van hemel en aarde staat buiten ruimte en tijd. Sterker nog, hij heeft ze gemaakt.
  "Herinner u dat alles en luister, neem het ter harte, rebellen! Herinner u wat vroeger gebeurd is in de oude tijd, want Ik ben God, niemand anders is God, niemand is aan Mij gelijk. Ik verkondig u het einde vanaf het begin, en vooraf wat nog niet is gebeurd. Ik zeg: Mijn besluit wordt uitgevoerd, en al wat Mij behaagt breng Ik tot stand." (Jesaja 46:8-10)

Eigenlijk is het niet eens nodig om hier nog het woord evolutie te laten vallen. Dat deden de auteurs van dit rapport ook niet. Twee golfsoorten tegelijk meten en analyseren, Hoe zouden die cavia's daar nou opgekomen zijn? Laten we het eens aan de Darwinisten vragen... Hallo? Ik hoor jullie niet!... Het kan niet aan mijn oren liggen, dus ik neem aan dat jullie geen antwoord hebben. Inderdaad, zo'n mooi, optimaal functionerend meetinstrument kan alleen maar bedacht zijn door een Schepper. "Een oor dat hoort, een oog dat ziet, Yahweh heeft beide gemaakt." (Spreuken 20:12)

We hebben niet kunnen ontdekken of de wetenschappers ergens proberen uit te leggen hoe deze snelle veranderingen 4,5 miljard jaar hebben kunnen doorgaan. New Horizons heeft ons laten zien dat er in de omgeving van Jupiter behoorlijk wat activiteit is. Vulkanische activiteit, erosie van de ringen en actieve afzetting op de manen, die in ieder geval de afgelopen 28 jaar continu hebben plaatsgevonden. Hoe ver denkt men dit terug te kunnen voeren in de tijd? Hier zijn duidelijke tekenen van een jong zonnestelsel. De eerste keer dat dit soort dingen ontdekt werden was het een totale verrassing. Miljarden-jaren-gelovigen hadden ze toen niet voorspeld en kunnen ze nu ook niet verklaren. Misschien is er een wetenschapper die deze data eens zonder miljarden-jaren-vooroordelen in een nieuw model kan stoppen; en dan eens zien wat eruit komt. Planeetonderzoekers hebben een 'nieuwe horizon' voor de boeg.

Als evolutie zo progressief is, waarom zijn de grootste, sterkste en meest indrukwekkende beesten dan allemaal uitgestorven? Waarom vindt men in die laag geen grote hoeveelheden plantenresten, waarvan deze behemoth had moeten leven? Waarom liggen de botten allemaal onder een rotslaag van een halve meter dik? Hoe kon zo'n gigantisch beest eigenlijk gefossiliseerd worden? Als een fossiel van een dergelijke grootte nog zo lang verborgen is gebleven, hoe kunnen wetenschappers dan met zekerheid zeggen dat we niet een keer een groot zoogdier vinden in een Jura of cambrische laag? Hoe heeft evolutie 'gezorgd' voor een hoofd aan het einde van een 17 meter lange nek die, net als een giraffe, het ene moment aan een blaadje van een boom knabbelt en het volgende moment een slokje water neemt, zonder dat z'n hersens uit z'n kop barsten? Dat zijn maar een paar van de vragen waar je vanuit een evolutionistische kring eigenlijk nooit een goed antwoord krijgt. De Bijbel geeft een goede verklaring: De Schepper, die alles perfect heeft ontworpen, stelde de mens aan om over de schepping te heersen, waarop die mens vervolgens meende het wel zonder God te kunnen. God gaf hem de ruimte, maar de mens maakte er een zooitje van, en de aarde kwam onder een vloek. Mensen en beesten gingen elkaar steeds meer pijn doen, er kwamen allerlei mutaties (zoals misvormde dinosauriërs) en de aarde bracht prikkende en giftige planten voort. Toen de mens het echt te bont maakte, heeft God er een einde aan gemaakt door de hele aarde onder water te zetten (waardoor het grootste deel van alle aardlagen en fossielen ontstond). Hij zorgde er wel voor dat 8 mensen en een stel van elke basisvorm van de landdieren en de vogels gered werden (omwille van de enige mens, Noach, die God nog wel trouw was), om de aarde opnieuw te bevolken. Van al die gebeurtenissen zien wij nu het resultaat. We zien dat de feiten veel makkelijker te interpreteren zijn als we de Bijbelse geschiedenis als uitgangspunt nemen voor ons wetenschappelijk onderzoek.

Dit zijn echt spannende ontwikkelingen. Michael Behe noemde cilia in zijn boek Darwin’s Black Box: "onherleidbaar complexe structuren". Dat was in 1996. Toen wisten we nog niet de helft van wat we nu weten over cilia. Het leken eenvoudige trilhaartjes die bestemd waren voor de voortbeweging. Nu blijken ze deel uit te maken van een ingewikkeld communicatienetwerk waar we absoluut niet zonder kunnen (tenzij je het leuk zou vinden als er bijvoorbeeld een vinger uit je voorhoofd groeit of zo). Het argument dat het leven door een ongelofelijk intelligente Maker moet zijn bedacht, wordt steeds sterker. Een signaalsysteem dat de binnenkant van de cel laat weten wat er buiten gebeurt en daar ook nog op de juiste manier op reageert... Echt briljant! Dit is absoluut een technologisch hoogstandje waar je U tegen kunt zeggen (: ja, dit is dubbelzinnig bedoeld). Met het signaal wordt een boodschap verstuurd (zoals: maak hier een vinger of begin daar met een been), en die boodschap moet worden begrepen en uitgevoerd. Daarvoor is het nodig dat er van tevoren een afspraak gemaakt wordt over wat een bepaald signaal betekent. Daarvoor is intelligentie nodig. Iemand moet dit bedacht hebben...
Ps 104,24
Hoe talrijk zijn uw werken, o Yahweh, U hebt ze allemaal met wijsheid gemaakt; de aarde is vol van uw schepselen.

Natuurlijk wordt bij zo'n vondst nooit de logische conclusie getrokken dat de evolutietheorie (voor de zoveelste keer) op z'n gat gaat. Alle levende organismen moeten wel snel ontstaan (gemaakt) zijn. Evolutionisten, geef het toch op! Jullie kunnen al die verhaaltjes over miljoenen jaren toch niet hard maken (zie dit Engelstalige artikel). God rules!

Ik denk dat een aantal atleten niet kunnen wachten totdat deze technologie beschikbaar wordt voor mensen. De olympische spelen zullen er in de toekomst heel anders uit gaan zien. Dan zullen ze gewonnen worden door de spelers met de beste genetische manipulators achter zich. Of zou er dan een soort test komen om te kijken of ze niet teveel mitochondriën in hun cellen hebben? Er zijn verhalen bewaard gebleven van mensen in de oudheid, die honderden jaren oud werden, machtige daden op hun naam zetten en hun eerstgeborenen kregen toen ze 80 of ouder waren. Er is nog veel meer bewijs dat levende wezens vroeger ouder, sterker en groter werden. Door deze nieuwe ontwikkeling wordt aangetoond dat het inderdaad mogelijk is. De op de Bijbel gebaseerde stelling dat mensen oorspronkelijk perfect geschapen zijn, maar door degeneratie (omdat ze zich aan Gods autoriteit en bescherming onttrokken) steeds zwakker werden, wordt hierdoor ook aannemelijker.
Leuk, zouden we binnenkort ook een Mito-Mix sportdrankje kunnen bestellen?

Natuurlijk werd door de onderzoekers die logische conclusie niet getrokken, omdat hun gedachten zo gefixeerd zijn op miljoenen jaren. Een afwijkend meetresultaat past gewoon niet in hun denkpatroon. Ze zullen altijd weer uitvluchten proberen te vinden. Net zoals bijvoorbeeld de astronomen die zich op dit moment in allerlei bochten wringen om een verklaring te vinden voor de nog actieve manen van Jupiter en Saturnus. "Nee, het kan niet waar zijn, het mag niet waar zijn! Het heelal is oud, het is niet 6000 jaar geleden geschapen... want als onze aarde echt jong is, moet er een God zijn en wil Hij misschien wel wat van ons; en dan moeten we misschien wel verantwoording afleggen..." Ja, Hij wil wat. Hij wil een relatie met Zijn schepselen. Hij wil graag onze Vader zijn. Maar niet iedereen wil dat accepteren, want dat betekent dat je niet meer alles kunt doen waar je zin in hebt. Vader heeft zo zijn principes...

Hier kun je gigantische vraagtekens bij zetten, en terecht. Men blijft hardnekkig geld uitgeven en koortsachtig zoeken naar verklaringen voor dingen die met de "gangbare theorieën" voor het ontstaan van het heelal (zoals een Big Bang theorie), niet verklaard kunnen worden. Maar een situatie reconstrueren die op zichzelf al hypothetisch is, lijkt op het bewijzen dat er kaboutertjes zijn, door paddestoelen te vinden die 'krak' hebben gezegd. En steeds weer hoor je dat ze "er nog lang niet zijn" en dat er "nog veel meer onderzoek nodig is", dat een nieuwe ontdekking "meer licht werpt" en woorden als "misschien", "mogelijk" en "onduidelijk" zijn niet van de lucht. Men verzint een "Higgsdeeltje" (om het bestaan van massa te verklaren) en "anti-materie" (dat de 'andere helft' van het heelal zou moeten verklaren), en "donkere materie" (om beweging van sterren en 'missende zwaartekracht' te verklaren), maar ze komen geen steek dichter bij het begrijpen van 'het begin', zoals ze dat zelf bedacht hebben. En men gaat voorbij aan de meest voor de hand liggende verklaring: het heelal is gemaakt en bestaat uit en door God, waarvan we het ooggetuigenverslag hebben (de Bijbel). Nu beweer ik niet dat die deeltjes of die materie niet bestaan, of dat God de verklaring is voor alles wij niet kunnen verklaren, maar waar het om gaat is dat mensen (met name veel wetenschappers) zo graag alles materialistisch willen verklaren, terwijl de feiten daar vaak mee in tegenspraak zijn. Als je jezelf maar genoeg begraaft in allerlei berekeningen, mogelijke processen, variabelen, fictieve deeltjes en onzichtbare materie, die misschien ooit eens kunnen verklaren hoe dit perfect uitgebalanceerde heelal zomaar vanzelf ontstaan zou zijn, hoef je nooit rekening te houden met Degene die het allemaal gemaakt heeft; en Die ook jou gemaakt heeft en zo graag een relatie met je wil hebben (2 Kor 5:14-21). Vanuit die relatie en de realiteit van de Bijbel kun je ook veel beter wetenschappelijk onderzoek doen, en zijn de feiten veel beter te plaatsen. Waar het werkelijk om gaat bij het begrijpen van de resultaten die de wetenschap ons biedt, is het wereldbeeld dat je hebt: Hoe kijk je naar de dingen? Gebruik je de bril van de Bijbel (het onveranderlijke ooggetuigenverslag), of ga je af op de steeds weer veranderende meningen van feilbare mensen? De meningen van mensen zullen je uiteindelijk alleen maar in het duister laten tasten, terwijl in het licht van de Bijbel alles op zijn plaats valt.

Hoezo indoctrineren? Evolutie wordt gewoon maar aangenomen als feit. Als je maar hard genoeg roept dat er evolutie is, krijg je vanzelf gelijk, toch? Of niet? En dan hebben ze het natuurlijk niet over de kleine veranderingen die je overal in de natuur ziet, maar over een spontane evolutie van een soort algje naar een tomatenplant of zo. Wat we hier zien is een hoge mate van intelligent ontwerp en bewuste keuzes, gemaakt door denkende wetenschappers onder uiterst geconditioneerde omstandigheden. Waarbij de onderzoeken nog niet eens in een werkelijke testsituatie worden gedaan, maar in een virtuele omgeving, waar je letterlijk alles kunt laten gebeuren wat je maar wilt. Elke tussenliggende stap kan volkomen onrealistisch zijn. Wie weet hoe vaak er in al die virtuele stappen in de werkelijkheid een totaal onleefbare situatie voor de plant zou zijn ontstaan? Sterker nog, ze maakten gebruik van bestaande elementen, die ze met veel moeite konden simuleren in een computer. Stel dat ze die 100 complexe eiwitten ook nog eens zelf hadden moeten ontwerpen! Dit hele onderzoek is een perfect voorbeeld van het feit dat er voor het ontwerpen en maken van een proces als fotosynthese, een enorme berg intelligentie en toegewijde arbeid nodig is. De soort toewijding die onze Maker had, toen Hij ons bedacht en maakte. En meer dan dat, want ik denk niet dat deze onderzoekers een geestelijke band of een relatie met hun plantjes hebben, of dat de planten hun blaadjes in aanbidding opheffen naar hun 'makers'.

Dit geweldige staaltje van techniek komt van een insect. Hoewel insecten binnen de evolutietheorie eigenlijk niet goed geplaatst kunnen worden, vanwege de enorme diversiteit en de totale afwezigheid van bewijs voor hun afkomst, werd in het artikel toch stoutmoedig beweerd dat twee soorten plakkerige pootjes bij de op dit moment ongeveer één miljoen bekende insectensoorten "onafhankelijk geëvolueerd" zijn. Sterker nog, er werd beweerd dat ze dat "weten". Maar hoe 'weten' ze dat dan? Dat werd (natuurlijk) weer niet uitgelegd. Hoe verklaar je een miljoen verschillende soorten technologische hoogstandjes, die perfect zijn afgesteld op hun omgeving en elkaar? Hoe kan een mens geloven dat al die goed functionerende, zelfstandig opererende precisie-instrumenten voortkomen uit een willekeurig proces van oorzaak en gevolg? Niemand is in staat om daar zelfs maar een geloofwaardig mechanisme voor te bedenken, laat staan uitleggen hoe het precies gegaan zou moeten zijn. Nee, ik zie veel meer in de verklaring dat ze ontworpen zijn door Iemand met een enorme dosis creatieve humor.
Natuurlijk heb ik het dan niet over wespen, malariamuggen en andere vervelende steek-, prik- en bijtbeesten. Die ellende hebben wij (mensen) onszelf aangedaan, door Gods opdracht om voor deze aarde te zorgen niet serieus te nemen en door ons bovendien ook nog eens te onttrekken aan de levensbron (zie Genesis 3). Gelukkig is er een mogelijkheid om met God verzoend te worden door het werk van Jezus Christus. Lees de brief van Paulus aan de Romeinen maar eens.

Die beweringen zijn gebaseerd op wel zeer twijfelachtige aannames. Het is helemaal niet zeker of planeten wel uit stofringen kunnen ontstaan. Dat idee stuit op enorm veel problemen. En die botsing is zo onwaarschijnlijk dat het welhaast een bewuste, gecoördineerde actie moet zijn geweest, waarbij iemand dat object ter grootte van Mars met de precisie van een biljartspeler tegen de Aarde aangetikt moet hebben; als het al gebeurd zou zijn. Er zijn namelijk meerdere theorieën, maar die zijn allemaal even twijfelachtig. Ook de ouderdomsbepalingen zijn zeer dubieus. Het is leuk dat astronomen nu erkennen dat onze maan heel bijzonder is, maar hun evolutionistische aannames kunnen mij natuurlijk gestolen worden. Ik kijk liever vol bewondering op naar dit geweldige meesterwerk, dat daar door onze Schepper bewust is opgehangen. De maan heeft een belangrijke rol in het in stand houden van de positie van de aardas. Ook veroorzaakt zij de getijden, waardoor de zeeën en oceanen schoon blijven. Zonder die schoonmaakfunctie zou er wellicht niet eens leven mogelijk zijn op Aarde. Die eigenschappen van onze maan zijn aanwijzingen dat haar bestaan bewust gepland is en geen toeval. En dan hebben we het nog niet gehad over de onovertroffen schoonheid van een zonsverduistering. Welk natuurlijk proces zou er nou voor gezorgd kunnen hebben dat de zichtbare schijf van de maan, vanaf de Aarde gezien, precies over de schijf van de zon zou passen? Hoe 'toevallig' is het dat dit verschijnsel regelmatig voorkomt en dat het een prachtig effect veroorzaakt dat bewonderd kan worden door ons, mensen, waarvan het bestaan volgens datzelfde wereldbeeld nog vele malen onwaarschijnlijker is?
Hoog tijd voor een stukje poëzie:
  Als ik opzie naar Uw hemel, het werk van Uw vingers, de maan en de sterren die U geplaatst hebt; wat is de mens, dat U aan hem denkt, en de zoon des mensen, dat U hem bezoekt?
  (Psalm 8:3,4)

Het is heel lastig om te bepalen wat nu precies een soort is. Soms is het haast een filosofische kwestie. Is het een andere soort omdat wij 'vinden' dat het een andere soort is, of is het echt een andere soort? Waar ligt de grens? Hoe kijk je naar de fossielen? Kijk je door de bril van 'miljoenen jaren van toenemende complexiteit', of kijk je ernaar door de bril van de Bijbel? Als je het op de creationistische manier bekijkt zie je een aantal door God geschapen hoofdgroepen van dieren die zo knap gemaakt zijn, dat ze de mogelijkheid in zich hadden om vele verschillende vormen voort te brengen. Die mogelijkheid zit er nu niet meer in (uit een poedel zullen bijvoorbeeld niet meer zoveel soorten honden kunnen worden gefokt), maar er is nu wel een enorme verscheidenheid aan vormen. Over het algemeen zou je kunnen zeggen dat beesten tot dezelfde soort behoren wanneer ze vruchtbaar nakroost kunnen voortbrengen, maar dat kunnen we bij dinosaurusfossielen natuurlijk niet meer controleren. Het fokt namelijk niet zo best met fossielen. Ik ben tenminste nog nooit een fossielenfokker tegengekomen. Misschien waren er nog wel veel meer dinosauriërs die allemaal afstamden van dezelfde door God geschapen soort. Het bepalen van de soort is nog veel lastiger bij aseksuele organismen. Die hebben geen seks, dus is er geen duidelijke scheiding tussen soorten aan te brengen. Het grote conflict in de taxonomie is altijd tussen de mensen die alles willen opdelen in zoveel mogelijk soorten en de mensen die het liefst een zo eenvoudig mogelijke structuur zien. Dan is er natuurlijk ook de eerzucht die veel onderzoekers hebben; want het ontdekken van een 'nieuwe' soort brengt een zekere mate van roem met zich mee. Soms wordt zo'n nieuwe soort ook nog naar de ontdekker vernoemd en dat zet je naam dan mooi in de geschiedenisboeken. Je gaat je wel afvragen hoeveel dinosauriërs en andere fossielen op deze manier in verschillende soorten gepropt zijn, gebaseerd op een Darwinistisch vooroordeel en de roemzucht van de onderzoekers. Zo worden we weer mooi in het ootje genomen.

De 'natuur' heeft een manier 'gevonden'? Sinds wanneer is 'de natuur' een persoon die iets kan bedenken of uitzoeken? Wetenschappers weten niet alles, dat mag wel eens gezegd worden. Dat weten ze zelf natuurlijk ook wel, maar toch zijn ze vaak akelig stellig over bepaalde zaken; zeker wanneer het over het oorsprongvraagstuk gaat. Wees dan ook altijd op je hoede wanneer een wetenschapper zoiets zegt als: "we weten", want ook wetenschappers kunnen het bij het verkeerde eind hebben. Zouden ze misschien ook een verkeerd uitgangspunt gekozen kunnen hebben bij het verklaren van de oorsprong van al die sterrenpracht? Wat (of Wie) heeft ervoor gezorgd dat wij kunnen genieten van die sprookjesachtige, betoverende schoonheid die wij bij heldere nachten mogen aanschouwen en ons zo dikwijls inspireert tot dichterlijke uitingen?
  De hemelen vertellen van Gods eer, en het uitspansel verkondigt het werk van Zijn handen... (Psalm 19:2)

Nee, ga nou niet direct je LCD (Liquid Crystal Display) scherm slopen om te kijken of er misschien kevertjes rondkruipen of een amoebe aan het ontstaan is, zover kun je dit 'nieuwe' idee niet doorvoeren. Het klinkt allemaal best wel interessant hoor, maar dat er onder bepaalde geconditioneerde omstandigheden spontaan een 'stukje DNA' ontstaat zegt op zich niets. De werkelijke omgeving waarin dergelijke moleculen zouden moeten vormen is vaak ook nog vijandig voor ze, waardoor het hele proces niet eens de kans krijgt om plaats te vinden. In een lab kun je wel van alles 'laten ontstaan', maar HET LEVEN is veel meer dan een stukje DNA. Er moet nog veel meer gebeuren en dat wordt gemakshalve altijd vooruit geschoven. "Daar komen we nog wel een keer achter..." Mooi niet dus.
Het belangrijkste is nog verre van verklaard: het stukje DNA moet iets 'betekenen'. Er moet een mechanisme 'ontstaan' dat de code 'begrijpt', vertaalt en er iets nuttigs van maakt. Dit onderzoek richt zich alleen maar op de chemische interacties van het DNA, niet op de werkelijke oorsprong en vooral niet op de informatie die erin zit; laat staan hoe die informatie moet worden gelezen en verwerkt. Kortom, het ontstaan van leven volgens een evolutionistisch scenario is en blijft een kwestie van geloof. Een heel groot geloof mag ik wel zeggen.