Nico is bijna 3 weken weg......tijd om even te evalueren wat Jutta allemaal geleerd heeft in het (tijdelijke) drukke één-ouder-gezin.
Als je overdag te lang in de kennel moet zitten mag je: - een plasje doen in de kennel - alle mensen omver springen, inclusief 5-jarige kindjes - je moeder serieus ambeteren in de tuin - sleuren aan de leiband op wandeling - wegspurten naar de geiten, kippen en ganzen van de buren zodra je los bent - selectief doof zijn als je door de wei spurt - het wasrek helemaal leeghalen en alle kledij verspreiden over de zetel, en hier en daar een klein gaatje in bijten - de speelgoedkast leeghalen en hier en daar een doos kapot bijten - genieten van een borstelbeurt - spijbelen (OK....1 keer maar) - het logisch vinden dat de lasagne die het baasje vastheeft voor jou is - verwachten dat het baasje 's morgens ten laatste om 6u opstaat
Maar.....er is ook een positief puntje, Jutta eet haar korrels nu ook zonder vlees. Tja.....in een één-ouder-gezin lukt het niet altijd om op tijd de diepvriezer te vullen .
Het zalige weer vraagt om waterpret! Heel de familie trekt naar de rivier voor wat verfrissing. De 3 honden denken elk anders over het water.....Tito is bang, Dembe wil gewoon baasje volgen maar als het niet echt moet wil ze toch liever niet door het diepste stuk Lesse met veel stroming, en Jutta denkt niet na (zoals gewoonlijk ) en rent door de rivier. Samen met haar krijgen we zelfs Tito zo ver om over te steken. We splashen in het water, iedereen wordt kletsnat (en dus zijn er geen foto's van ). Als de helft van de familie de honden aan de leiband houdt aan de ene kant van de rivier, en ik via de brug naar de overkant ga wordt Jutta gek, als ik haar roep rent ze aan een ongelofelijk tempo door de Lesse naar mij toe . De rest, mensen inbegrepen, komen op een rustiger tempo over de stenen geklauterd.
Geen foto's is ook maar triestig, dus hier een paar van onze langharige monsters !
Hier is mijn langste speelgoedje!
Wie is de sterkste......
Oei, mama gaat winnen, die kan er al bij gaan liggen.
En gelukkig voor het ego van Jutta breekt het lange speeltje in 2 korte
Drie weken geleden vond Dirk, de voorzitter (én lesgever, én pakwerker) van de club in Aalst dat Jutta er fysiek snel doorzat bij het pakwerk. Vanavond ga ik enkel naar de gehoorzaamheid, geen tijd voor pakwerk want Lisa moet mee. Jutta is compleet over haar toeren het uur voor de les, en dolgelukkig als we vertrekken. Dirk geeft de les, en het gaat goed, in het begin is het volgen een beetje knoeien wegens te hevig, maar de rest gaat goed. Het springen vindt ze geweldig, zelfs met blok in haar bek. Alles gaat goed tot we gaan apporteren....Jutta brengt het wel een keer, maar na 2 keer legt ze zich hijgend aan mijn voeten. Opnieuw zegt Dirk dat ze er precies fysiek doorzit. Yeah right, fysiek erdoor, die ziet niet wat Jutta soms allemaal uitsteekt hé, van zo'n klein trainingske er door zitten, ik geloof er niks van. En dus zeg ik dat ik het toch moeilijk vind om te weten wanneer ze moe is, en wanneer ze geen zin heeft. Dirk blijft overtuigd dat ze er door zit. Vervolgens neemt hij haar mee voor een kleine privé training....op zijn Jutta's natuurlijk, heel de tijd omkijkend naar mij (smelt smelt, mijn klein schatje ), maar toch heel goed vond ik. Dirk traint serieus door, en uiteindelijk komt hij met Jutta terug bij mij. Heel serieus reikt hij mij de leiband aan en zegt "het is allemaal komedie, die zit er helemaal niet door" . Als we thuiskomen, en Dembe oppikken bij oma en opa, laat ik de honden los in de tuin terwijl ik Lisa in bed steek. Als ik beneden kom zie ik twee bouviers die rond de kennels rennen, Dembe op kop, maar af en toe kan Jutta haar inhalen, en ze blijven rennen.....fysiek erdoor, yeah right!
Mijn berichtje gisterenavond was zo dwaas nog niet....misschien moet ik maar gewoon blij zijn dat ik mijn klein monstertje toch zo goed aanvoel. Als ik 's morgens de deur van de living open doe staat mijn hart even stil. Heel de woonkamer is verbouwd. Op het wasrek lagen gisterenavond nog tientallen kledingstukken (jaja, ik sta wat achter), en nu ligt al die kledij her en der verspreid over de zetel en de vloer. De open speelgoedkast van Lisa bevat plots ook bitter weinig inhoud. Overal liggen dozen met puzzles, boeken enz... Dembe staat te kijken, met haar hoofd laag en haar oren naar achter, helemaal schuldig. Jutta staat hijgend, met haar kop scheef en de tong ver uit haar bek mij vrolijk aan te kijken. Daar heb ik niet veel aan toe te voegen. Vanavond gaat Lisa dan maar een uurtje later slapen, want wij gaan wandelen, lang wandelen. De dames gaan uit hun dak, proberen konijnen te vangen, rennen en racen achter elkaar aan. Dembe is weer helemaal de oude, ze is een paar kilos kwijt, is superfit en kan haar hevige dochter echt wel aan. Het zijn 8 poten op 1 buik, geen speld tussen te krijgen. Lisa en ik zijn niet zo zeker dat wij hen wel aankunnen. Slaapwel Jutta, slaap zacht in de niet al te grote bench, het zal je leren .
Elke vrije minuut zijn de boefjes bij me, maar er zijn niet veel vrije minuten . Ze moeten het een paar weken met alleen maar mij en Lisa doen, en dat is toch niet zo simpel, want ook Dembe (die steeds meer bij Nico aandacht zoekt) komt nu bij mij, dus dan zit ik daar in de zetel, met 2 bouviers op mij. Maar ik krijg veel in ruil, ze steunen me zelfs tot na middernacht, en liggen op mijn voeten als ik een budget probeer af te werken voor het werk, maar ze snurken wel . De verwaarlozing gaat zo ver dat Jutta blij is als ze geborsteld wordt, ze geniet van haar kwartiertje pure aandacht van mij voor haar. Dembe weet wel beter, dan toch maar liever geen aandacht. Dembe staat op dieet, maar ze heeft een hekel aan die light voeding, en dus eet ze niet. Hoeft ook niet, want dochterlief schuift elke ochtend haar pot met lekker puppykorrels onder de tralies van de kennel door, voor mama. Ach ja, het is bijna moederdag hé.....maar ik ga toch maar eens een hogere pot kopen voor Jutta. Of het nu door het doorschuiven van het eten komt of niet, Dembe is helemaal gek op haar dochter. Oren en ogen worden dagelijks uitgewassen, er wordt samen gespeeld met het harde been enz....grote liefde (volgens mij nog steeds een beetje hormonaal bij Dembe, maar goed, ze kunnen er maar van genieten!).
.
) en rent door de rivier. Samen met haar krijgen we zelfs Tito zo ver om over te steken. We splashen in het water, iedereen wordt kletsnat (en dus zijn er geen foto's van 
. De rest, mensen inbegrepen, komen op een rustiger tempo over de stenen geklauterd.
!
.
.
. Ze moeten het een paar weken met alleen maar mij en Lisa doen, en dat is toch niet zo simpel, want ook Dembe (die steeds meer bij Nico aandacht zoekt) komt nu bij mij, dus dan zit ik daar in de zetel, met 2 bouviers op mij. Maar ik krijg veel in ruil, ze steunen me zelfs tot na middernacht, en liggen op mijn voeten als ik een budget probeer af te werken voor het werk, maar ze snurken wel 
