Nog steeds een bouvierke in optima forma, maar ook nog steeds met wit-geel slijm-etter verlies...... Ook al verzekeren verschillende fokker- en dierenarts-vrienden me dat dat niet meteen iets is om me zorgen over te maken, zou ik het toch liever niet zien. Bovendien merkten Nico en zijn vader vanmiddag op dat ze wel heel veel likt en bijt aan haar linker voorste tepel....en inderdaad, die is helemaal dik en rood. Gek, ik ben plots niet meer de enige die vanalles ziet... Daar dan maar even zalf aangesmeerd en het lijkt minder te jeuken want ze blijft er verder af. Voor de zekerheid ook maar even temperatuur genomen, 38,2°C, perfect dus. Ben wat paranoia als t over mijn 'Dembeken' gaat natuurlijk, maar k vind t toch raar, in 6 jaar tijd nooit een gezwollen tepel of vuil gezien..... En aanhankelijk......amai! Al is het moeilijk om te zeggen of dat nu 'speciaal' is of niet, ze is al heel haar leven een 'plakkemie', maar nu nog erger, vermoedelijk ook doordat Zain er niet meer is. En toch.....als ik Lisa in bad zet, en even verdwijn, schrik ik toch van het tafereel als ik terug de badkamer binnenstap..........zie foto's! En dat voor een hond die eigenlijk niet eens naar boven mag in huis!
Als ik Dembe uit haar kennel haal en even 'inspecteer' merk ik dat ze wat slijm verliest..... Plots herinner ik me de woorden van een vriendin die Siberische Laika's fokt. Zij zei me "als je teef 14 dagen na dekking wat slijm verliest kan je zeker zijn dat ze drachtig is, als ze niks verliest ben je niet zeker dat ze niet drachtig is"! We zijn wel nog maar een week na dekking......tja, misschien wil het helemaal niets zeggen dus?? Of toch?? Of is het eerder wat vaginitis?? We zullen t maar in t oog houden.... Dembe zelf was daarentegen vandaag zo fris als een hoentje, zelfs een spurtje kon eraf En nu lekker aan t slapen op de zetel met haar hoofd op mijn benen
Dembe is rustiger dan ooit, meewarig kijkt ze me na als ik met de fiets naar de paarden trek.......ze denkt bij zichzelf "ik blijf wel op mijn erf". Na wat aandringen komt ze slef slef slef toch achter me aan. Gisteren liep ze los toen ik met een paard bezig was, en plots kwamen er mensen met een hond voorbij.......ze keek, maar had niet eens zin om er eens goed tegen te blaffen, ook al was dat altijd haar gewoonte als ik haar niet onder appél had. Ze eet ook heel erg goed plots, en Lisa laat nu een lepeltje yoghurt in het potje zodat ze wat meer heeft om uit te likken. We zijn nog geen week ver en ik ben al een eigenaar die spoken ziet, want uiteraard denk ik dat het allemaal door het gebeuren in haar buik komt, terwijl zij waarschijnlijk gewoon denkt "wat is het warm" Ondertussen heb ik ook nog steeds geen reactie gehad van Sint Hubertus ivm de DNA bepaling, daar zal ik morgen toch maar eens voor bellen, want prachtige pups zonder stamboom zien we niet echt zitten.
Zaterdagavond, iets voor middernacht.......één of andere groepering van zeer domme homo sapiens-en besluit midden in een onweer ook nog eens een machtig vuurwerk af te steken...... daar liggen we dan in bed.....wetende dat de 2 merries in de ene wei, en de 2 merries + hengst in de andere wei dat misschien toch niet zo geweldig gaan vinden. Om middernacht blijkt niemand echter erg gemotiveerd om in het onweer, een paar honderd meter richting bos te lopen om paarden te checken. Als ik beneden kom ligt Dembe vredig te slapen in de zetel, vuurwerk, onweer, het deert haar allemaal niet. Maar om het imago van perfecte hond toch eer aan te doen staat ze recht als ze ziet dat ik mijn schoenen aandoe, moe, en met weinig zin.... Toch ben ik blij dat ik niet alleen door het 'honden'-weer moet, en samen trekken we naar de weien. De paarden zijn een beetje nerveus, maar iedereen staat nog op zijn plaats, oef! Geef toe, welke medemens zou op zo'n nachtelijk uur (zonder zagen!) mee in de regen gaan wandelen?? Zondag dan maar rust, en 's avonds gaat Dembe mee bij de buren (oma en opa), waar alle kleinkinderen passeren, en wat een geluk, er is er eentje, Ella (3 jaar) die haar ijsje niet op krijgt.......zoals steeds is Dembe bereid om te helpen
Het is 32°C als we in de auto stappen om richting Estah te rijden.....Lisa met een ijsje in de hand, Dembe op een koude-mat in de koffer, maar niet voordat we 2 liter koud water over haar heen kappen, ze laat het zich welgevallen. Deze keer gaan we bij de reu thuis, en ook daar gaat de dekking vlot, Dembe lijkt wel nog meer loops dan eergisteren en bovendien blijven ze deze keer wel 25 minuten gekoppeld. Lisa vindt het 'vastplakken' maar raar, en als ik haar later in bed leg is ze toch wel ongerust over "al dat lopend dat uit Dembe haar poep kwam toen ze los was". Tja, de natuur heeft nog veel geheimen (gelukkig)!
Weer wordt de dekking gevolgd door een gezellig glaasje cava op t terras, en we hopen allemaal dat we in september de flessen weer kunnen bovenhalen om te vieren!
Nu begint het wachten......en uiteraard, en tegen beter weten in, gaan we op zoek gaan naar karakterveranderingen, meer honger enz.....het begint alvast goed, als we thuiskomen vraagt Dembe jankend om haar eten, de eerste keer sinds Zain er niet meer is! Waarschijnlijk heeft ze gewoon een fijne avond gehad Met dank aan Estah, hier een foto van de papa in spe!
Dembe is dolgelukkig als ze mee mag in de auto, weet zij veel waar we naartoe gaan! Als we in Heist toekomen is meneer Estah ook net daar. Dan maar over tot actie, Dembe is wel een beetje overdonderd door de imposante Estah die het helemaal ziet zitten. Maar na even grommelen blijkt dat ze toch wel echt goed loops is, en daar gaan de zaadjes.....richting eitjes...... Graag bestellen we 4 tot 6 pups, liefst ongeveer 50/50 wat de geslachten betreft! Dank u Estah! Positief denken brengt geluk, en Leo trakteert alvast op een paar glaasjes cava, terwijl Dembe rustig aan mijn voeten ligt en zich gewillig laat knuffelen door de kleindochter des huizes, tja, haar naam betekent niet voor niets "vrede" Wat babbelen blijkt ook nuttig, als duidelijk wordt dat ik enkel iets ken van de medische kant (en dan nog....) en toch wat administratieve stamboom formaliteiten over t hoofd gezien heb! Morgen maar in orde brengen..... Overmorgen gaan we nog eens op zoek naar zaadjes bij Estah thuis!
Als het labo me belt om te zeggen dat Dembe haar progesteron op 3,22 ng/ml staat en dat je vanaf 5 moet laten dekken, wat dus waarschijnlijk morgen zal zijn, voel ik toch even een stress-kramp in mijn maag. Het is zover!! Fokker Leo en reu-eigenaar Peter worden gebeld, afspraak morgen om 20u in Heist! Nog effe relaxen, potje yoghurt uitlikken, en toch ook maar beetje borstelen, dat ze er naast die super-reu niet te gewoontjes uitziet
Wat een hitte....zeker voor een boefje. Maar ondanks dat ziet Dembe het toch zitten om met Lisa en een nichtje in de jeep mee te rijden, in en uit de jeep, water geven aan de paarden, en uiteindelijk, om af te koelen even zwemmen in de vijver. Zowel Dembe als de kids hebben wel wat overtuigingskracht nodig om echt te zwemmen, maar uiteindelijk strekt ook Dembe de pootjes voor een toertje waterplezier. En 's avonds deelt Dembe mee in het barbeque-plezier, zou ze nóg meer verwend zijn nu ze alleen is?? Ach, die Dembe, mag wel, want morgen weer bloedprikken!
Om 6u 's morgens is het al 25°C als ik met Dembe naar de paarden ga. Ze is nu op dag 9 van haar loopsheid......tijd weer voor een bloedonderzoekje. Ze begint het precies al te kennen....."Dembe zit voor"......"Dembe pootje"......Nico mag afklemmen bij gebrek aan een elastiekje, anders zou het alleen ook gaan, ze vertrouwt het wel, al prik ik (weeral) niet meteen goed Tegen de avond blijkt dat het progesteron op 0,8 ng/ml staat, véééééél te laag dus nog, geen dekking nodig dit weekend, en nog maar eens prikken begin volgende week. Ze eet al een paar dagen slecht.....door de warmte? door de loopsheid? omdat ze Zain mist?? Gelukkig staat het weekend voor de deur, we zullen deze dame eens opbeuren!
23 juni 2010: Nog geen week nadat Zainneke ons verlaten heeft bespeur ik de eerste tekenen van loopsheid bij Dembe.....slechte timing, maar de 'ik wil een puppy van Dembe'-gedachten steken terug de kop op 26 juni 2010: Knopen doorgehakt! Na veel nadenken, overleggen met fokker, dierenartsen, en zelfs leken op een internetforum, hebben we besloten om ervoor te gaan, Dembe krijgt een kans om de allerbeste hondenmoeder ooit te worden én de allerbeste bouvier ooit op de wereld te zetten!!! Maar nu nog de papa vinden....... Lang geleden, toen Dembe zelf reserve-CAC werd op de internationale show in Brussel, was daar toen ook een fantastische reu......hij heeft toen 'echt' gewonnen trouwens.....ik herinner het mij nog, van dezelfde fokker, maar andere bloedlijn.....gelukkig herinner ik me ook zijn naam "Estah von Gewdraa Oel"! Even later geeft de fokker mij ook die naam door, nadat ik zeg dat we vooral met stabiele karakters willen fokken. Dan maar contact opnemen met de eigenaar van Estah......www.bouvierforlife.be 30 juni 2010: Dembe is ondertussen ontwormd, en bloedonderzoek vandaag heeft uitgewezen dat ze nog niet vruchtbaar is (progesteron 0,15 ng/ml). We besluiten toch zelf maar eens te gaan kijken bij de papa in spe.....hij heeft via vele titels wel bewezen dat hij MEGA is, maar we willen het "familie-hond-karakter" toch nog even met eigen ogen bekijken! Heel gastvrij worden we door Estah (en zijn bazen, en zijn toch ook wel sympathieke boeven-maatje ) ontvangen. Estah is direct op zijn gemak, vindt zowel ons als Lisa helemaal OK, laat zijn gulzigheid niet eens zien als Lisa een nootje op de grond laat vallen (aiaiai, gelukkig zien die bazen de tafelmanieren van Dembe niet! of zou Estah het nootje echt niet gezien hebben?). Na een gezellige babbel vertrekken we met een goed gevoel huiswaarts, dit is DE vent voor Dembe! Op aanraden van Leo toch ook maar gevaccineerd tegen herpes, voilà, ze is er klaar voor!
Daar dan maar even zalf aangesmeerd en het lijkt minder te jeuken want ze blijft er verder af. Voor de zekerheid ook maar even temperatuur genomen, 38,2°C, perfect dus. 
En nu lekker aan t slapen op de zetel met haar hoofd op mijn benen 
