Een extra-bestuursvergadering moest voor KORILE er voor zorgen dat er geen zwart gat ontstond na het ontslag van onze onvolprezen vorige voorzitter Rita. In een mum van tijd hebben wij een nieuwe voorzitter kunnen aanduiden: wie het is blijft een (leuke) verrassing voor de repetitie van vanavond. Verder hebben wij wat taken geschikt: Maurice, de secretaris, zorgt voor de adminstratieve relaties met Koor & Stem en voor de aangiften bij SABAM, het huis van Alida is groot genoeg om het archief onder te brengen, de creativiteit van de leden is groot genoeg om mee te helpen met affiche-ontwerpen e.d.m., Fanny blijft zorgen voor allerhande evenementen, Simone verzorgt verder het ledenblad en het beheer van de partituren. Lieve blijft onze plichtsgetrouwe "schat"bewaarder. En zelfs de dirigent mag blijven. Eind augustus plannen we een koordag als opstart van het nieuwe werkjaar en als voorbereiding van het adventsconcert (nog steeds op 26/11). Voor dit concert zullen we beroep doen op een goede organist en een trompettist. Het programma ligt al ongeveer vast. En tenslotte gaan we bij de Sint-Niklaasschool van Leest aftoetsen of er geen mogelijkheden zijn om in 2012 met een kinderkoor samen te werken.
25 jaar geleden overleed in Brasschaat op bijna -jarige leeftijd de Vlaamse componist Armand Preud'homme.Armand Preud'homme leefde van 1904 tot 1986 . Hij werd ereburger in 5 steden. Zijn liefde voor de mizke kreeg hij van z'n vader, een schoolhoofd die organist was in de plaatselijke parochiekerk van Peer. Hij ging na z'n middelbaar naar het conservatorium en werd organist in Geel. Omdat muziek echter volgens zijn vader geen "vak" was, haalde hij ook een regentaat.
Door z'n Vlaamse teksten in de liederen die hij componeerde werd hij beschuldigd van fascistische ideeën en werd veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf. In 1949 werd hij hiervoor in beroep vrijgesproken. Dat dit later nog gevoelig was, bleek in 1981 toen kort na de inhuldiging van een standbeeld van de man, er een bom op werd gegooid.
Hij schreef heel bekende Vlaamse liederen en componeerde zo'n 450 liedjes. De bekendste hiervan zijn 'Kempenland', het kerstnummer 'Suza Nina', 'de Poppenstoet' en als bekendste 'Op de purperen heide'.
De Belgische Grondwet wordt afgekondigd. België wordt een parlementaire monarchie met scheiding van de drie machten: de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht.
James Chadwick publiceert in het tijdschrift Nature voor het eerst over het neutron, een deeltje zonder elektrische lading dat voorkomt in atoomkernen.
Bij het dorp Qumran aan de rand van de Dode zee in Palestina worden zeer oude handschriften gevonden, de zogenaamde Dode Zee-rollen. Ze bevatten onder meer fragmenten van bijna alle boeken van het Oude Testament.
Naar aanleiding van het jubileum van Paul Lansu (Pax Christi) op zondag 6 maart zal Musica ad Nives de hoogmis zingen in Onze Lieve Vrouw ter Sneeuw (Borgerhout). Er wordt gekozen voor een mix van koor- en volkszang.
Het programma ziet er als volgt uit: * Intrede: Signore delle Cime (G. de Marzi) * Kyriale: Taizé * Tussenzang : Otsje Nasj (N/ Kedrov) * Acclamatie: Alleluia (Mancini) * Voorbeden: Ubi Caritas et Amor * Offerande: O Gracious Lord (J. Sibelius) * Communie: Incline thine ear (Himmel) * Slotzang: Exsultate justi (J. Williams)
Enkele dagen geleden heb ik reeds een paar prestigieuze uitvoeringen van de Matthäuspassion van J.S. Bach aangekondigd. Ik had het toen over het groot aantal uitvoeringen dat ieder jaar rond de Paastijd geprogrammeerd staat. Sindsdien heb ik nog twee aankondigingen ontvangen die ik volledigheidshalve wil vermelden: * zondag 3 april om 14.30 in de Sint Michielskerk in Antwerpen met o.m. de Chorale Royale Protestante de Bruxelles en In Dulci Jubilo uit Sint-Niklaas o.l.v. Daniel Burdet. *dinsdag en woensdag 20 en 21 april om 19.30 in de Sint-Pauluskerk in Antwerpen met Koninklijke Chorale Cecilia en het Antwerps Kathedraalkoor o.l.v. Paul Dinneweth.
Qua kader en Antwerpse traditie is deze laatste natuurlijk het meest uitnodigend. Van de andere kant geeft de dirigent van Octopus (DeSingel en PSK-Brussel) de meeste garanties op autenticiteit. Maar je keuze hangt natuurlijk van zo veel factoren af. Als men er in lukt om volle locaties te krijgen dan zijn er dus al meer dan 4000 potentiële luisteraars.
Naar goede traditie is de familie Claes dit weekend verenigd in de Ardennen. Je moet toch maar het geluk hebben dat iedereen zo goed overeen komt. Kinderen en kleinkinderen, ze vormen een mooie hechte groep, waar je als ouders alleen maar fier op kan zijn. Het is niet mijn sterkste kant, maar er zal dus weer flink moeten gewandeld worden, al dan niet geleid door Geocache. Ken je Geocache? Een groeiend internationaal netwerk van wandelaars die met allerlei vernuftige verwijzingen en aan de hand van coördinaten u leiden naar een verborgen "schat". Spannend voor de kinderen, maar even uitdagend voor de papa's en mama's die zich kunnen vermeien in allerlei berekeningen. Dit jaar is het Waimes geworden (Hoge Venen). Als verassingsuitstapje voor de kleinen is er een wandeling naar het kasteel waar de opnames gemaakt werden voor het Huis Anubis.
Blijkbaar betekent het voorzitter zijn van een koor heel wat zorgen en extra werk. Na de wisseling in Musica ad Nives (Kris treedt aan) is het nu de beurt aan Rita Fiscalini die een stapje terug zet in KORILE. Daarmee is dit koor eventjes "moeder-loos". Gedurende zes jaar heeft Rita met -welke staatsman zei dat ook weer? - rustige vastheid haar koor in goede banen geleid. Veel van haar werk gebeurde ongezien, of werd als vanzelfsprekend aanvaard. Vergaderingen voorbereiden en leiden, inleidingen op concerten verzorgen, als eerste gereed staan om een stand op Uitkijker op te bouwen, nieuwjaarsrecepties met haar man Félicien verzorgen, knopen doorhakken, goede relaties onderhouden, ... Dit alles zullen wij (helaas) moeten missen. Voor deze jaren verdient Rita een applaus en meer dan dat. Gelukkig blijft zij één van de steunpilaren van de alten. Bedankt voor alles, Rita.
In zijn aankondiging van de Mattehüspassie schrijft Octopus het volgende: "Bach's Matthäuspassion is zonder twijfel het ongeëvenaarde kroonjuweel uit de westerse muziekgeschiedenis. Nooit werd het passieverhaal op zulke roerende wijze naar de luisteraar gebracht als in deze aria's, koralen en koren van Johann Sebastian Bach, die in het muzikaal geheugen van velen gegrift staan." Het is dan ook niet verwonderlijk dat elk jaar opnieuw rond de Goede Week dit werk geprogrammeerd staat. Als je Nederland mee in ogenschouw neemt, is het voor een amateur vaak "l'embarras du choix", moeilijke klus om te kiezen.
Misschien moet je dit jaar maar één van de twee volgende uitvoeringen overwegen, eentje in Belgie, eentje in Nederland. * OCTOPUS brengt de passie op 22 april in DeSingel in Antwerpen en op 23 april in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. * Het Vlaams Radiokoor brengt dan weer een prestigieuze uitvoering in de Rotterdamse Doelen op 20-21-22 april. Voor diegenen die geen verre uitstap willen is Antwerpen een aanbevolen locatie en uitvoering.
Ht zal geen kat interesseren, maar een excuus voor een korte blog zonder spectaculaire dingen is er wel. Van morgen ff naar de rechtbank voor een akkefietje zonder gevolgen, vanmiddag met moeder de vrouw mee om een nieuwe keuken te kiezen (hoop doet leven). En tussendoor een massa mail te verwerken. Dus zwaai ik eventjes naar jullie en zal morgen wat reclame maken voor de traditionele uitvoeringen van de Mattheüspassie van Bach.
Een patiënt is vreselijk bang voor de operatie. De chirurg stelt hem echter gerust: hij zal er helemaal niets van merken. De patiënt krijgt een spuitje en als hij wakker wordt, is alles voorbij. Aan de wat oudere man die zich over hem heen buigt, vraagt hij: En dokter, is alles goed gegaan? Dokter? zegt de ander. Noem me maar gewoon Petrus.
Een echtpaar komt bij dokter en klaagt na 5 jaar nog altijd geen kindje te hebben. De dokter vraagt Hoe gaat het met de geslachtsgemeenschap? Zegt de man: De wat ??? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Na een uur van vruchteloos uitleggen vraagt de dokter aan de vrouw zich geheel te ontkleden. Hij laat ook de broek zakken en zegt tegen de echtgenoot: Let nu goed op wat ik ga doen ! Onze vriend bekijkt het tafereel verbaasd.Zo, zegt de behandelend huisarts, en dit moet drie maal per week ! De man kijkt de dokter aan, en zegt: Goed idee dokter, maar ik kan niet altijd meekomen denk ik.
Speciaal voor de dirigent:
De dokter: En hoeveel sigaretten rookt u per dag? De man: Vijf pakjes per dag dokter, maar alleen na de middag. De dokter: En wat doet u dan s ochtends? De man: Hoesten dokter, niks dan hoesten
Nu wij toch bij Musica ad Nives aan het zwoegen zijn op Pujols Regina Coeli, misstaab misschien een paar woordjes over polyfonie niet.
In de vroege periode van de westerse muziek, cultuur van de Kerk, ontwikkelde de gregoriaanse muziek zich van eenstemmige monnikenzang naar een voorzichtige meerstemmigheid bij Leoninus en Perotinus in Parijs. Men ging toen voorzichtig experimenteren met allerlei parallelle melodieën. Het parallelle stond voor romaans, breed, log, zoals de parallelle onderklank van de doedelzak en de draailier. Het nieuwe doel was, om een melodie in tegenbeweging te componeren, dus zo onafhankelijk mogelijk van de ander. Melodieën die zich als het ware vrij maken en omhoog streven naar het licht van de grote, hoge vensters en spitsbogen van de kathedralen van de gotiek.
Ook de Vlaamse Polyfonisten gebruikten als basis, als kapstok, als Cantus Firmus, steeds een gregoriaanse melodie, en componeerden daar bovenop dan een nieuwe melodie. Als die klaar was verzonnen ze nòg een melodie, dáár weer bovenop. Deze 2 melodieën waren tamelijk onafhankelijk van elkaar, en hadden vaak een eigen tekst. Het kon zo gebeuren, dat zo'n gezang in de kerk in drie talen tegelijk gezongen werd, voor iedere stem een taal. Men noemde zo'n compositie een 'motet'. Voor het gemak noemden ze deze nieuwe techniek de "Ars Nova", en deden ze alles daarvoor af als "Ars Antiqua". Hier kom je dan G.de Machaut tegen, want hij was verantwoordelijk voor de Ars Nova.
Ondertussen werd de Canon uitgevonden. Deze wordt ook wel 'caccia' (jacht) genoemd, omdat je bij het zingen van een canon elkaar als het ware nájaagt. Naar aanleiding van de canon werd de imitatie uitgevonden, d.w.z. dat de ene stem de andere nàdoet, dus niet exact hetzelfde zoals bij de canon, maar ongeveer. Deze Nederlandse scholen van Vlaamse Polyfonisten, hebben ruim anderhalve eeuw de meerstemmige muziek in en buiten de Kerk ontwikkeld. Dufay is de belangrijkste componist uit de eerste Nederlandse School.. Hij was zanger in de Pauselijke kapel in Rome, en keerde later weer terug naar zijn geboortedorp Kamerijk, waar hij kanunnik werd. De kroon op de vocale polyfonie wordt gezet door Orlando di Lasso en Giovanni da Palestrina. Enkele namen van Vlaamse polyfonisten zijn: Dufay, Ockeghem, Obrecht, Josquin des Prez en Adriaan Willaert. Orlando di Lasso heette oorspronkelijk Roeland van de Laet.
Vandaag is het gedichtendag. Ik kijk om in verwondering naar wat Hugo Claus schreef in "Ik schrijf je neer".
Mijn vrouw, mijn heidens altaar, Dat ik met vingers van licht bespeel en streel, Mijn jonge bos dat ik doorwinter, Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken, Ik schrijf je adem en je lichaam neer Op gelijnd muziekpapier.
En tegen je oor beloof ik je splinternieuwe horoscopen En maak je weer voor wereldreizen klaar En voor een oponthoud in een of ander Oostenrijk.
Maar bij goden en bij sterrenbeelden Wordt het eeuwig geluk ook dodelijk vermoeid En ik heb geen huis, ik heb geen bed, Ik heb niet eens verjaardagsbloemen voor je over.
Ik schrijf je neer op papier Terwijl jij als een boomgaard in juli zwelt en bloeit.
Gisterenavond hebben we met KORILE ons gewaagd aan het Ave Maria (opus 87 n° 2) van Joseph Ryelandt (1870 - 1965). Joseph Ryelandt behoorde tot de franssprekende bourgeoisie van Brugge en stamde uit een adellijke familie. Hij kreeg een uitstekende opvoeding, waarbij echter opviel dat zijn moeder zich jaren lang verzette teggen de muzikale ambities van haar zoon. Hij studeerde wijsbegeerte in Namen en ook enige tijd rechten aan de universiteit van Leuven. Uiteindelijk kon hij toch muziek gaan studeren als enige privéleerling van Edgar Tinel. Tussen 1895 en 1924 was Joseph Tyelandt uitsluitend bezig met componeren en hij verkreeg met zijn oratoria en cantates nationaal en internationaal erkenning. Vanaf 1924 werd hij directeur van het Stedelijk Muziekconservatorium in Brugge, wat hij bleef tot 1945 (weliswaar met een korte onderbreking tijdens de oorlog, toen hij door de Duitse overheid werd afgezet). Ryelandt componeerde meer dan 130 opusnummers, maar vernietigde ook een heel deel van zijn jeugdwerken die hij onvolgroeid vond. Behalve zijn bijzondere aandacht voor koorcomposities, schreef hij o.m. 5 symfonieën, strijkkwartetten, pianowerk .... Als lid van de Koninklijke Academie van België schreef hij in 1950 : "Het enige waar het op aan komt is ware schoonheid te scheppen, iets te zeggen te hebben. Men mag dan voor- of achterlopen: is men niet van zijn tijd, men zal van de toekomende zijn. Heeft Bach de nieuwe stroming van zijn tijd gevoeld? Neen. Maar het kan ons niet geven, hij is van alle tijden."
Ziezo, vermits we de deadline moesten halen voor de inschrijvingen voor de zangweek in juli, heb ik de aanmeldingsformulieren opgestuurd. Volgend jaar gaan we naar Torino voor de echte Europa Cantat. Dit jaar is het een zangweek in Briançon, de hoogste stad van Europa (en 3e hoogste gemeente), gelegen in de Alpes Maritimes. Voor de geschiedenisfreaks onder ons: vermits Briançon op een kruispunt ligt van vier valleien was het nog maar eens een geshikte plaats voor de grote fortenbouwer Vauban om er versterkingen neer te zetten. En voor de wandelaars (maar in een zangweek hebben we daar nauwelijks tijd voor) is er het spectaculair vertrekpunt voor bergtochten "de Refuge Cézanne". Heel speciaal zijn ook in de stad de zgn. "gargouilles", kanaaltjes die in het midden van de straat lopen.
Morton Lauridsen is één van die levende iconen van de (Amerikaanse) koormuziek en heeft heel wat religieuze muziek op zijn actief. Hij werd geboren op 27 februari 1943. Op achtjarige leeftijd startte hij met zijn pianostudie en enkele jaren later met trompet. Hij was meer dan 30 jaar professor aan de Southern Californian University, waar hij compositie doceerde.
Zijn werken, met o.m. zeven vocale cycli en een serie geestelijke motetten, staan op het repertoire in heel de wereld. Met name zijn O magnum mysterium getuigt van zijn mystieke instelling.Er werden meer dan 100 CDs van zijn werk opgenomen.
In 2007 kreeg hij uit de handen van president Bush de National Medal of Arts.
Eén van de componisten die heel hoog aangeschreven staat bij de paus is de (hedendaagse) priester Marco Frisina, verbonden aan het bisdom Rome. Hij is een populair componist van (goed in het oor liggende) liturgische en sacrale muziek, en een vruchtbaar schrijver. Frisina werd geboren in 1954. Hij is afgestudeerd aan het conservatorium 'Santa Cecilia' in Rome, en haalde ook een licentie theologie en een licentie Bijbelwetenschappen. Momenteel is hij rector van de kerk Santa Cecilia in Trastevere. Hij leidt het groot koor van het bisdom Rome. Daarnaast is hij de dirigent van het Pauselijk Lateraans koor. Zijn discografie is uitzonderlijk lang: hij schref meer dan 20 oratoria, componeerde soundtracks voor films, en zette de Divina Comedia van Dante op muziek.
Wij realiseren het ons niet altijd hoe gelukkig de Vlaamse (en bij uitbreiding de Belgische) Bachliefhebber wel is. Onlangs nog kreeg ik een mail uit Frankrijk om te proberen kaarten te krijgen voor een concert van Collegium Vocale. Dit weekend is het de Bachakademie in Brugge. Van vrijdagavond tot zondag is Philip Herreweghe prominent aanwezig met zijn Collegium Vocale. Het begint de vrijdag al met cantates voor de tijd van nieuwjaar en Driekoningen, zaterdagavond komt Die Kunst der Fuge aan de beurt, en zondagavond in het slotconcert terug cantates en motetten van Bach. Maar er is veel meer te doen daar in Brugge. Het volledige programma vind je als je googelt op concertgebouw Brugge. Pas dan zie je hoe rijk wij zijn.
Wekelijks zijn er in ons land talrijke concerten die pareltjes zijn van koormuziek, vaak met toppers die al een hele carrière achter de rug hebben. Ik doe vandaag een oproep aan koorzangers om af en toe zo een koorconcert te bezoeken, zodat je eigen horizon verbreedt, maar waarbij je ook echte momenten van schoonheid kan beleven. Om je echter de smaak te pakken te laten krijgen wil ik je graag uitnodigen om met mij mee te gaan naar de finale van de wedstrijd "Koor van het Jaar 2011", die plaatsvindt op zaterdag 2 april in Brussel in het schitterende Flageygebouw. Als je mij een seintje geeft, zorg ik voor kaarten (en eventueel vervoer) zodat je een onvergetelijke wedstrijdavond meemaakt. Als teaser zie je hierna één van de finalisten van vorig jaar.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
