 |
|
|
| ons tweede adoptieavontuur |
|
|
| 18-12-2009 |
 het putteke |
G. drinkt zijn flesje melk gezeten in het putteke. Het putteke is de opening die we maken met onze benen, zittend op het bed. G. zit in het putteke bij papa. Kruipt er halverwege zijn flesje uit en gaat naast papa zitten. Hij vraagt of papa een klein putteke wil maken. Papa brengt zijn benen dichter bij elkaar. "Zo," zegt G. "nu kan broertje of zusje in het putteke zitten."
Ik hoop dat als het zover is, hij met evenveel plezier zijn putteke wil delen of afstaan!
18-12-2009, 08:29 geschreven door Inge 
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 14-12-2009 |
| van oud naar nieuw, of toch zoiets |
Hier krijgen veel spullen een tweede leven. Het bed waar G. in slaapt is al door neefjes en nichtjes beslapen geweest (de matras werd al wel eens vervangen) en de kasten kregen ook een opsmukbeurt. G. groeit en zijn bed moet binnen afzienbare tijd naar de kamer van brusje. Er staat al een maatje groter klaar, dat een nieuw likje verf kreeg en er weer helemaal anders uitziet. G. mag ook nog leuke stickers uitzoeken om zijn bed wat eigener te maken.
Er wordt hier druk geschoven en verschoven, gemeten en gepast. Het kriebelt. Het jeukt...
14-12-2009, 19:18 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 09-12-2009 |
| Dwingeland, of hoe woorden aan kinderen blijven kleven |
De wasmand wordt een schip. We varen over woeste zeeën en bedenken om beurten een nieuwe bestemming. "Ik vaar naar Dwingeland" roept kapitein G.
"Mama, ik kom uit Dwingeland, hé?"
09-12-2009, 16:13 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 07-12-2009 |
| applaus |
Het aankleden 's morgens verloopt niet altijd even vlot. Soms moet mama zeuren. Loopt G. weg. Gooit hij zijn kleren door de lucht. Maar vandaag loopt alles op wolkjes. G. kleedt zich helemaal zelf aan. "Kijk, mama, ik heb zelf de gaatjes gevonden" en hij trekt zijn t-shirt naar beneden. "Is dit de linkersok?". Hij klapt voor zichzelf. Ik zeg dat ik seffens "bravo" zal doen, als hij helemaal klaar is. Hij corrigeert me: "nee, mama, applaus. Je geeft me seffens applaus." En daar wordt hij uitbundig op getrakteerd.
07-12-2009, 09:11 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
|
|
|
|
