De afgelopen dagen was er geen weerbericht nodig, alle dagen hetzelfde weertje met koude heldere nachten waarbij de temperatuur tot zo een 5 grados daalt, als de zon de ochtendnevel heeft opgelost wordt het bij een azuurblauwe lucht zo een 15 grados tot er tegen de late namiddag vochtige zeelucht aankomt en het kwik weer snel onder de 10 grados daalt.
Na de pueblowandeling ga ik met L naar C voor foodshopping bij de mercadona en de halhal carneria; Thuis doen we een korte siesta want rond 14u30 komt Th langs en rijden we samen naar het voetbalstadium van Benidorm;
De plaatselijke club Benidorm CF die in 1964 werd opgericht bestaat niet meer want wegens financiele problemen werd ze in 2017 opgedoekt maar het wat ouderwetse stadium stadium staat er nog; In zijn glorietijd speelde Benidorm CF een tijdje in 2de klasse en in 2008 was Barcelona, toen nog getraind door Pep Guardiola, hier op bezoek voor de spaanse beker.
Het stadium is aan een grondige opfrissing nodig maar de grasmat is in perfecte staat en lijkt wel een biljartlaken.
Doel van ons bezoek was de oefenmatch KV Mechelen tegen FC Keulen en omdat nokel H bij KVM als clubdokter mee op stage kwam kunnen we hem tegelijkertijd een bezoekje brengen.
De plastieken zitjes zijn redelijk spartaans en na een half uur heb ik al rugpijn en spijt van mijn komst vooral ook omdat die potstampers van KVM nog geen enkele keer in de buurt van de goal kwamen en die van FC Keulen waren geen haar beter.
Maar op slag van rust, bij een corner gaat de Duitse klungelkeeper onder de bal door die per ongeluk op de kop valt van een Mechelse krullenbol en zo in doel valt; 1 - 0 bij de rust en we besluiten een koffietje te gaan drinken in een bar in de buurt om wat op te warmen.
Voor de 2de helft wisselt KVM wel 10 spelers en mogen vooral de jongeren spelen waardoor er meer spektakel volgt, niet dat het spelpeil erop betert maar er komen meer kansen en doelpunten, eerst 1 - 1 nadat ook de mechelse keeper wel is wil blunderen, waarna KVM terug op voorsprong komt maar zoals geweten komen die duitschers immer zuruck en het wordt dan ook nog 2 - 2. Mij viel er 1 speler op, de pas 17 jarige Aster Vranckx van KVM die goeie voetjes kombineert met een klare kijk en misschien wel een vast waarde kan worden in de toekomst. Na de match praten we wat bij met nokel H en gaan dan iets eten.
De keuze valt op Tutti Frutti in Albir waar TH een soepje eet om warm te krijgen en ik probeer de gambas al ajillo; daarna volgt een pasta bolognaise voor Th en voor mij een pizza cosa nostra.
Vandaag woensdag steken we niet veel uit, tegen 15 u ga ik wel naar C want de gitaarlessen starten terug maar ik moet Dario melden dat ik de laatste 2 weken niet heb kunnen oefenen en ook nu nog steeds teveel hinder heb van mijn pols.
Morgen donderdag kunnen we beginnen met ons valies te maken want vrijdag vertrekken we terug naar Hotel Thalassio in San Pedro del Pinatar om er mijn verjaardag te vieren. Hopelijk komen we daar die janetten van den Anderlecht niet tegen want de couckenbakboys zijn daar ook op stage.
Maandag 6 januari is een belangrijke feestdag want dan staan alle kinders op de uitkijk wachtend op de intocht van de Reyse magos die hun gevraagde cadokes komen brengen;
Vergelijkbaar met Sinterklaas bij ons een maand vroeger, enkel maakt men hier geen spel rond zwarte piet en andere roetpieten. In de talrijke optochten die de komst van de Reyes magos uitbeelden zag ik de afgelopen dagen talrijke in het zwart geschilderde figuranten mee lopen zonder dat er een kameel naar kraait.
In de pueblo is het nog rustig, er is parkeerverbod omdat om 11u hier de optocht passeert maar tegen dan ben ik al terug weg na de krant te hebben gekocht en een koffietje bij Ripoll.
We doen wat klusje in huis zoals de douchekopsproeier schoonmaken en wat sprokkelhout verzamelen. Omdat mijn klusjeshonger nog niet is gestild rij ik naar C om bij Th een poging te doen zijn chasse te repareren en met wat plakband en lijm kan je terug doorspeolen zonder de halve wc te moeten demonteren.
Na een siesta ik de zon ga ik voor een vroege namiddagwandeling met X door het bos, tegen 17 u komt Th en gaan we samen iets eten bij Diferens in Altea.
Gisteren hadden we al om 13u30 in Beni afgesproken maar dan voor een training achter de scooter; op de brede wegen rond Terra mitica reden we bijna anderhalf uur rondjes met Th en zijn stalen ros in mijn wiel met de bedoeling zijn snelheid wat op te drijven en wat wedstrijd situaties na te bootsen. We zullen volgende zondag zien of het wat gaat opleveren.
Maar eerst gaan we morgen nog is naar Benidorm samen, niet om zelf te sporten deze keer maar om te gaan kijken naar de oefenmacht van FC de Kakkers tegen FC Koln.
Vrijdagochtend wil L wel is mee naar de pueblo wandelen en we maken er een langere tocht van langs finca santa barbara en stappen stevig door want bij amper 8 grados is dat wel nodig om warm te krijgen.
Te fris ook om koffie op het terras bij ripoll dus nadat we de krant kochten stappen we door richting casa.
Tegen 11 u ga ik naar Altea naar de doctora die eindelijk haar boetiek terug opendeed om mijn pols te laten checken. De pijn is constant aanwezig, ik heb bijna geen kracht in men vingers en snachts gaan ze aan het tintelen.
La doctora vermoed dat door de overbelasting van het gitaarspelen een combinatie van ontsteking van de pezen en een zenuw knelling de oorzaak van de pijn zijn en schrijft ontstekingsremmers voor die ik 2 weken dien te slikken terwijl ik mijn hand en vingers zoveel mogelijk moet laten rusten. Het feit dat ik minstens 2 weken geen gitaar kan spelen of motor rijden maakt mijn humeur er niet beter op en het wordt nog erger als ik de rekening zie bij de farmacia waar ik liefst 26 euro dien te betalen voor dat doosje pillen.
We stoppen nog aan de mercadona en brengen een kippetje aan het spit mee. Na de siesta ga ik met X voor een toerke door het bos.
Zaterdagochtend doen we vroeg een wandelingske met X want om 10 u had ik afspraak in de peluqueria in El Albir. Normaal word ik hier altijd gekortwiekt door een jonge latino of een oostblokmeisje maar deze laatste is nog steeds met zwangerschapsverlof dus is het Viktor die me opwacht, deze flikker had me de laatste keer ook al verdergeholpen. Maar nu blijkt dat Viktor de kapperszaak heeft overgenomen en meteen ook zijn chocoprins vriendje in dienst heeft genomen als hulpje.
Met enige tegenzin neem ik dan ook plaats in de kappersstoel terwijl de 2 nichten een binnenkomende cliente uitgebreid begroeten. Een francaise chichi madamme wil haar kop laten verven en de 2 mietjes sloven zich uit met complimentjes om de 47 jarige truttebel het naar haar zin te maken.
Madame chichi vertelt dat er een catastrofe aan de gang is want ze begint meer en meer haar te verliezen en ondertussen vertelde ze ook de rest van haar leven zodat ik te weten kom dat ze een resto uitbaar in Madrid en een vakantiehuis heeft in Albir etc. Ondertussen is Viktor met de tondeuze eindelijk begonnen aan mijn haardos maar hij blijft maar tateren met men franse buurvrouw die in de kapperstoel naast mij plaatsnam en beiden beginnen serieus op men systeem te werken.
Ik krijg dan ook veel zin om op te staan en buiten te wandelen maar met een half geschoren kop rondlopen lijkt me ook niet zo een geweldig idee dus bijt ik even door tot Viktorinne gedaan heeft. Bij het afrekenen volgt nog een onaangename verassing, terwijl ik hier steeds 9.90 euros betaalde vroeger blijken de gay brothers nu ineens 13 euro te vragen voor een knipbeurt zodat mijn besluit vaststaat en ik hier nooit nog een voet binnenzet en de rest van de dag zal ik spijt hebben van toch niet halverwege te zijn opgestapt.
Om te kalmeren ga ik aan de dijk een koffie met tostada tomate nuttigen en rij nog is tot aan de rastro el cisne maar op zaterdag is daar niet heel veel te beleven.
Na een korte siesta rij ik tot bij Th om naar zijn wc te gaan kijken want zijn chasse is afgebroken en ik neem een foto om aan Mick te vragen hoe dit best kan gerepareerd.
Met Th spreek ik voor morgen zondag af aan Terra Mitica rond 13u30, niet om naar een van de vele optochten ter gelegenheid van 3 koningen of de Reyes Magos te gaan zien maar hij wil als laatse onderdeel van zijn fietstraining is achter de scooter oefenen zodat hij volgend weekend als de competitie Volta Marina begint is superform is.
Met oudejaarsavond hou ik het tot 24u30 vol en nadat ik de druivenresten van tussen men tanden heb gepoetst ga ik slapen, L kijkt verder naar de livestreaming van de middernachtmis van haar kerk in Benin City en zal tot 5 u s ochtends afwisselend bidden, zingen dansen enz.
Op 1 januari gaan we met X naar de playa la Olla terwijl het zonnetje opkomt in een poging de stramme kuiten los te gooien, en ook mijn onderrug heeft de Berniawandeling slecht verteerd. Maar de zon is vroeg van de partij en heel wat wandelaars komen hun hond uitlaten, ééntje heeft zelfs haar ezel meegebracht. Er zijn wat vroege zwemmers aan het trainen en wij stappen zo een 7 km heen en weer langs de kust.
Als L wakker is heeft ze ook wel zin in een wandelingske in de zon en gaan we nog is naar Altea om een stukje dijk af te wandelen vanaf de rio algar.
Verder houden we platte rust, gitaar spelen lukt niet maar een lange siesta wel. Savonds gaan we nog is de straat op en af met X en aan de vuilbakken zie ik mijn oude blauwe deur staan die Balatov en Sjokotov hier blijkbaar hebben gedumpt.
Dinsdagochtend doen we de pueblowandeling en na het ontbijt thuis ga ik in de straat wat processierups nesten weghalen die in de dennebomen hangen.
Verder relaxen we buiten terwijl X haar buikje laat opwarmen. Om 17 u komt Th de overschot van de pastasaus die L eergisteren maakte opeten.
Tijdens de avondwandeling zien we dat men blijft werken aan de verbetering van het wandelpad richting Bernia, nu plaatste men nieuwe pijlen om het begin van de wandeling aan te duiden.
Dat er in onze straat alsmaar meer grote putten zijn, de verkeersborden er overwoekerd worden door wilde struiken en de rioolbuis weer stuk is schijnt men hier minder belangrijk te vinden.
Vanaf het bronneke tot aan de tunnel volgt een steile beklimming van een 30 tal minuten en halverwege voel ik mijn toerenteller toch ook in het rood gaan dus houden we even halt.
Er hangen lage wolkenslierten tegen de bergflank en de zon komt er maar af en toe door zodat het met 13 grados hier eerder fris is; toch loopt het zweet van men rug tegen we aan de ingang van de tunnel geraken waar X vol ongeduld me staat op te wachten. Nadat we door de 25 meter lange tunnel kruipen komen we terug aan de bergkant van Altea uit en op dit mooie uitzichtpunt zijn we helemaal alleen. We besluiten af te dalen via een pad dat ik nog niet eerder probeerde dat verder richting kust gaat. Zo komen we na 1.5 km dalen tot op het niveau waar we vorige week nog wandelden en van hieruit is het nog 3.5 km terug tot aan de auto.
We komen geen levende ziel meer tegen en rijden om 16u30 terug bergaf tot thuis waar we een groot bord pasta op me wacht.. Met de pueblowandeling erbij stapten we vandaag 17,5 km.
De rest van de avond gaan we dan ook niet veel meer uitspoken en houden we ons bezig met het ontkalken van men koffiemachine en het lezen van de handleiding van de nieuwe wasmachine tot het tijd is om de 12 druifjes binnen te spelen.
Maandag gaan we vroeg naar de pueblo want tegen 9 u stond de plaatsing van de nieuwe voordeur voor het appartement gepland; Niet dat ik er nog veel van geloofde wat Dimitrov & C° mij hadden beloofd maar je weet maar nooit.
Dus slaan we de koffie bij Ripoll over en zijn om 9 u terug thuis. Om kwart na belt Petkov dat ze rond 10u30 langskomen voor de plaatsing en inderdaad enige tijd later stopt er een camionette en laden Ivanov en Popov de deur uit en beginnen met de afbraak van de oude houten deur.
Na een goeie 3 uur werk zijn ze klaar en kunnen we terug het appartement binnenstappen zonder dat de deur eruit vliegt, dat hebben Kostadinov en Balakov toch keurig gedaan.
Daarna ga ik zakken pellets kopen en doe een siestake in de zon buiten waarna we tijdens de avondwandeling de 10 km volstappen. Savonds laat ik mijn gitaar aan de kant staan want de pijn die ik sinds enige weken in men linkerpols kreeg werd feller en mijn pezen hebben duidelijk wat rust nodig.
Dinsdagochtend is het koud en bij 8 grados stappen we met handschoenen naar de pueblo voor krant, brood en koffie.
Thuis ontbijt ik met een spiegelei zodat er enige extra energie in de tank zit vooraleer we onze Bernia wandeling beginnen.
Om 12u30 rij ik met X tot aan de picknik tafels waar we parkeren en beginnen omhoog te stappen richting Fort. We halen enige andere wandelaars in die denkelijk aan de andere kant van de berg hun toer begonnen want ze hijgen al zwaar en ik laat ze dan ook één voor één ter plaatse want mijn conditie is ondanks de drie weken bronchitishoest nog best ok. Vanaan de overblijfselen van het fort gaat het overwegend bergaf tot aan de andere kant van de bergketen waar we aan het bronneke even stoppen voor X te laten drinken.
Na een koude nacht wandelen we op zateredagochtend naar de pueblo voor brood, krant en koffie bij Ripoll.
Het blijft lang bewolkt en tot de middag is er zo goed als geen zon.
L wil bij de droogkuis haar kleed afhalen dat ze tijdens het kerstfeestje op het werk had gedragen maar we komen van een kale reis terug want het is nog niet klaar, dan maar naar de Mercadona om de ijskast aan te vullen.
Smiddags is de zon wel van de partij, buiten doen we een siestake alhoewel het niet meer dan 17 grados zal worden. X doet de siesta mee en gebruikt een poot van een stoel als steuntje voor haar kop;
Met X stappen we in de late namiddag de 10 km rond.
Zondagochtend doen we een toerke door het bos met X en gaan daarna naar bar overdrive met la Poderosa, nu is de zon wel van smorgens aanwezig maar echt warm kan je het niet noemen bij 12 grados.
Na een koffietje besluiten we wat verderop een kijkje te gaan nemen naar een nieuwe zaak die hier vorige maand opende, 5th Avenue genaamd. Het is een soort loods waar binnen een toog, tafels en stoelen, 2 foodtrucks en een groot podium staan. Het is er tof ingericht en wij installeren ons buiten in het zonneke. Tegen 13 u komt er een groepje optreden maar terwijl de andere bikers blijven plakken rij ik huiswaarts voor men siestake in de zon.
Tegen 17 u doen we de avondwandeling met X, vandaag blijven we steken op 8.5 kms
In tegenstelling tot wat ik had verwacht slaap ik slecht, het bed is uitstekend, het zwembadbezoek had me voldoende moe gemaakt maar toch lukt het niet van door te slapen vooral omdat het heel warm is op de kamer en het raam niet open kan want teveel lawaai van de verwarming en zwembadinstallatie van de spa.
Dus sta ik maar vroeg op en ga deze keer tevoet langs de 2 km lange weg doorheef de salinas naar de puerto; er staat wat meer bewolking zodat de zonsopgang niet goed zichtbaar is maar de kleuren van de zoutmeren zijn wel mooi in de ochtendstond. Je kan via houten loopplanken door de duinen wandelen tot aan de kustlijn en zo langs de kilometerlange verlaten stranden stappen, Deze liggen wel vol zeewier en andere rommel maar tussen de duinen is het fijn wandelen.
Om 9u en na 6 km wandelen zijn we terug aan het hotel en wacht L ongeduldig om te gaan ontbijten. We nemen ruim de tijd om vanalles te proeven want de spa gaat pas om 10 u open.
Dus ga ik iets na 10 nog is zwemmen terwijl L terug de badkuip verkiest. Nu is het nog kalm in de spa en met het dag en zonlicht is het plezanter vertoeven hier. Ik blijf dan ook tot 11 u plonsen en allerlei massagestralen uit proberen.
We laten ons op het terras opdrogen en om 12 u checken we uit.
Via de kust en de 332 baan rijden we tot Santa Pola richting Noorden en nemen vanaan de aeropuerto de autopista tot thuis.
We zijn net op tijd thuis om een siestake te doen buiten in de zon, het is een paar grados frisser vanaf vandaag maar dit voel je vooral in de schaduw of snachts.
El Parque regional Salinas y arenales de San Pedro del Pinatar
Donderdagochtend na de pueblowandeling maken we ons klaar om te vertrekken naar San Pedro del Pinatar alwaar we een nachtje blijven slapen in Hotel Thalasia Costa de Murcia.
Het hotel ligt vlakbij het park van de Salinas of zoutmeren van San Pedro del Pinatar, en dit park, zo een 850 hectare groot en 6 km kustlijn tellende ligt tussen de zee en de grote binnenzee Mar Menor.
Via Alicante rijden we tot aan onze bestemming en onderweg klom het kwik tot boven de 25 grados dus het lijkt wel een zomerdagje. Ook bij aankomst is het nog 25 grados en we installeren ons op het terras van de ruime kamer in het zonnetje. Vanop de 4de verdieping hebben we een fraai uitzicht over de zoutmeren tot aan de kust.
Tegen zonsondergang rijden we een 2tal km door de salinas naar het haventje vanwaar je langs de stranden verder kan stappen maar dat zal voor een andere keer zijn; we stoppen nog aan de kustlijn van het dorp zlfs en kijken eeens rond waar we vanavond iets kunnen komen eten. Maar veel keus is er niet in deze periode, de meeste resto's lijken potdicht. Gelukkig is er vlak naast het hotel een Kebab tentje waar we een rollo con pollo afhalen en op de kamer opeten zodat we nog ruim de tijd hebben om daarna de spa te gaan verkennen. Het Hotel heef immers een groot binnenzwembad met zoutwater uit de omgeving in een modern afzonderlijk gebouw en alle gasten hebben toegang tot het zwembad waar je je kan laten masseren door de waterstralen of in de jacuzzis. Hiervoor moest ik wel een badmuts en paar slippers kopen want die zijn verplicht. Ook niet hotelgasten kunnen hier mits betaling van een ingangsticket komen zwemmen etc dus het is behoorlijk druk; Ik kan toch een massagestraal aan een muurtje bemachtigen en laat mijn rug, schouders en polsen masseren.
L verkiest de rust van het bad in onze badkamer en dompelt zich hier een uurtje onder en installeerde zich erna in een soort bijkamer met afzonderlijke TV. Ze heeft duidelijk last van beroepsmisvorming want vergelijkt alle voorzieningen en diensten met die van het Solymar Hotel.
Maandag rond de middag rijden we naar de Mercadona voor inkopen en zoals gevreesd waren we niet de enigste met dat idee; Vooral bij de verse vis afdeling is het lang aanschuiven tot L haar nr aan de beurt is maar zonder vis wil ze niet naar huis want voor vandaag wil ze cheb maken met Dorade en voor het kerstdiner morgen Lubina al horno.
Als we thuiskomen steekt er een briefje van de correos in de bus dat er een pakje is toegekomen, vanaf morgen af te halen in het postkantoor.
De cheb eten we buiten in het zonneke, de temperatuur gaat boven de 20 grados en ook voor morgen voorspelde men een mooie warme zonnige dag.
Dinsdagochtend na de pueblowandeling ontbijten we buiten want L is al (dansend) aan het kuisen op de luide muziek van haar kerk; daarna ga ik met de scoot naar de correos maar sta voor een gesloten deur, blijkbaar werken ze niet op 24 en 31 december.
Omdat de kuis nog niet helemaal rond is besluit ik met X de Bernia op te rijden waar we aan de pick nik tafels parkeren en een wandeling beginnen richting kust. We genieten van de rust ver weg van alle drukte, foute kerstcados en kerstmuziek, we worden enkel vergezeld door vlinders en zoemende bijen op zoek naar bloemen in bloei en snuiven de geur op van verse berggeitenkeutels.
Naarmate we hoger klimmen wordt X haar tong langer en langer want ook op 800 meter hoog is het in de zon 20 grados en ik heb maar van 1 ding spijt en dat is dat ik men korte broek niet aan heb gedaan.
We bereiken het uiterste punt van de Bernia keten vanwaar je zowel richting Alicante als richting Moreira kan zien, door het heldere weer kan je duidelijk de kust van Ibiza zo een 80 km verderop zien liggen, de rots van Calp lijkt maar een vingerhoedje groot van hierboven.
Op de terugweg kan X drinken van een watergoot waar nog stromend water doorloopt en na 14 km stapplezier zijn we terug aan de auto.
Thuis nemen we een douchke en doen de siesta terwijl L aan het kokerellen is.
Th werkt tot 16 u en komt daarna afgezakt en we eten de lubina met groenten en aardappels gevolgd door Turron ijstaart.
Morgenvroeg moet Th fietsen dus hij gaat vroeg onder de wol en wij oefenen nog wat gitaar terwijl L haar TV programmas bekijkt.
