Zondagochtend om 7 u wijst de thermometer slechts 6 grados aan als ik L naar Calp breng.
Terug thuis trekken we de wandelschoenen aan en gaan met X tot aan het waterdeport op de Berniaflank alwaar we wat uitrusten op een rots en in het zonneke is het hier al zalig.
Het is opletten voor de processierupsen die nu hun nesten verlaten.
Mijn pols is wel beter maar ik durf nog niet met de motor rijden omdat ik vrees dat ik daardoor terug meer last krijg want als ik een half uurtje op de gitaar tokkel voel ik duidelijk dat er nog iets niet ok is.
Th ging smorgens naar een mountainbike wedstrijd kijken in de buurt war Juanjo de spaanse mekanieker die bij VT werkt aan deelnam en komt daarna X groeten en we dachten nog is naar Sabor te gaan eten maar toen ik zaterdag belde was als al volzet voor vandaag dus kiezen we voor de menu del dia bij Ripoll die ondertussen ook al opgeslagen is tot 10 ; De Merluza als hoofdgerecht was niet te vreten en nog koud vanbinnen dus geef ik mijn bord terug, gelukkig maakte de cornetto als dessert veel goed.
Zaterdagochtend was het heel vochtig, in de slaapkamer waren de ramen maar ook de muren aan de binnenkant kletsnat en ik besluit van naat Leroy Merlin te gaan om een ontvochtiger machine te kopen om te zien of dit kan helpen.
Vrijdagavond ging ik met Th bij Diferens een slaatje eten, dit is duidelijk zijn lievelingsresto en ik weet niet of het te maken heeft met het lekkere eten of met de latina serveerster die hij hier wel leuk schijnt te vinden.
Na enkele dagen mistig, grijs en regen kregen we vandaag terug de zon te zien al begon de ochtend best koud bij 7 grados.
Van maandag tot en met woensdag was het overwegend Belgisch grijs met af en toe een lichte regenbui, slecht voor de knoken dus steken we niet veel uit, we gaan met X naar playa la Olla zodat ze over het zeewier kan rennen.
We gingen eens tot in Finestrat een kijkje nemen in de onlangs geopende winkel Maisons du monde op zoek naar een TV meubel want momenteel staat onze TV op 2 nachtkastjes met wat betonblokken om hem op de juiste hoogte te zetten.
Maar de TV tafel die ik zocht was niet voorradig en de babyafdeling slaan we over wegens nog te vroeg.
Gisteren stond L op met oorpijn en na het werk stoppen we aan het hospitaal waar ze bij de doctora druppels en pillen voorgeschreven krijgt.
L had vandaag vrij en vanmiddag ging ik bij L'opera een krokske eten alvorens we ons om 16 u op de tandartsstoel installeren voor de herstellingswerken aan mijn linkerkant.
Zondagochtend begint mistig en ik breng L weg naar het werk, Th blijft bij zijn origineel plan om met de fiets naar Benidorm te rijden als opwarming voor de zesde etappe van de volta marina die vandaag op het menu staat.
Na een kort toerke met X maak ik me ook klaar om naar de play poniente te vertrekken waar de start en aankomst is en we kleden ons warmpjes aan want de mist die vanover zee het binnenland bedekt maakt het vochtig en koud.
We parkeren ons vlakbij de in aanbouw zijnde Delfin Tower en wandelen 100 meter verder de dijk af tot aan de startplaats om Th zijn spullen in bewaring te nemen. De Delfin Tower is het meest luxueuse project ooit in Benidorm gebouwd en neemt vlak naast het historische Hotel Defin het laatste eerste lijn plekje aan de kust in; Dit appartementsgebouw in de vorm van een zeil zal 22 verdiepingen hoog worden en 44 appartementen van 2 tot 4 slaapkamers tellen. Normaal was het voorzien dat tegen pasen 2020 het gebouw ging klaar zijn maar zo te zien gaan het vijgen na pasen worden ofwel een heel late pasen.
Er komt een grote infinity pool in de voortuin en op de 19de en 20ste verdieping kan je een binnenzwembad en solarium verwachten, bij aankoop van een appartement krijg je er een elektrische auto BMW I 3 en fiets bij wat niet verwonderlijk is als je weet dat het goedkoopste appartement hier 840.000 kost en je voor de duurste meer dan 2 miljoen per stuk moet neertellen
Maar we kwamen naar hier om naar de koers te kijken en de renners blijven zolang mogelijk opwarmen vooraleer ze aan de startlijn verschijnen want zoals gewoonlijk is er de nodige vertraging; er kwamen heel wat extra deelnemers om vandaag deze etappe mee te rijden, oa een volledige ploeg juniors uit Nederland wat Th zijn nerveusiteit niet ten goede komt.
Om 5wart na 10 vertrekken de zowat 185 renners voor hun rit die hun via Orcheta tot in Finestrat brengt waar ze een lus maken om zo 2x de alto de Finestrat te beklimmen alvoor af te dalen tot in Benidorm waar na 68 km de Finishlijn op de dijk werd getrokken;
Ik ga postvatten in Finestrat waar de renners 3x passeren en bij de eerste doortocht heeft zich, op de steile klim na het stuwmeer van Orcheta een kopgroep van 8 man losgewerkt met heel wat sterke renners erbij achtervolgd door een 50 man srerk peleton op 25 seconden waaronder Th die zijn krachten nog opspaarde voor later want zowel de leider Sergio Torres als de sterke Aitor Escobar waren niet mee ontsnapt en het peleton kan de 8 leiders inrekenen voor de eerste doortocht op de top van de alto de Finestrat. Hier probeert Th samen met Moises Espinos te ontsnappen maar deze laatste staat 2de in de rangschikking dus laat het peleton niet begaan. De gemiddelde snelheid ligt boven de 45 km/ u er wordt dus serieus gevlamd en ontsnappen is zo goed als onmogelijk.
Op de laatste doortocht in Finestrat worden nog een heel deel renners overboord gegooid en ook Th hangt aan de rekker want zijn beentjes voelden nog wat vermoeid van het vele fietsen agelopen week. Maar hij kan zich handhaven in het eerste peloton van zo een 40 man sterk die zouden spurten voor de overwinning. De volledige hollandse juniorsploeg was toen al lang naar huis gereden, die hadden het niveau duidelijk verkeerd ingeschat.
Het is de spurter Antonio Domene die 2 weken geleden ook al in Barxeta won die het haalt voor Pedro José Lopez en Th komt als 20ste binnen maar in zijn categorie van Master30 eindigde hij derde dus mag hij nog is op het podium.
De mist zal de ganse dag blijven hangen en op maandagochtend is hij zelfs nog dikker geworden maar rond 13 u komt er dan toch beweging in de grijze massa en breekt de zon door.
Donderdag heb ik op de middag afspraak in Imed Hospital te Benidorm waar ik men pijnlijke linkerkant wil laten onderzoeken door Dr. Fernando Sendra Miralles.
Het is behoorlijk druk hier en de er is enige vertraging met de afspraken maar na een half uurtje wachten is het mijn beurt.
Dr Fernando denkt dat de pijn afkomstig is van een geknelde of beschadigde zenuw in mijn nek en schrijft met al enige pillen voor in afwachting tot ik onder de scanner kan binnen 2 weken.
Vrijdag breng ik L weg naar Clara op de middag om mee te helpen kokerellen voor het feestje dat ze later op de avond houden in Calp ter gelegenheid van hun huwelijklsverjaardag. Zoals gewoonlijk stuur ik mijn kat want geniet liever van de rust thuis en probeer wat gitaar te spelen in blokjes van 20 minutos.
Men buurman Mick komt terug thuis na een maandje Thailand en bracht 2 kadokes mee omdat ik op zen huis paste
Zaterdag gaat L terug aan het werk en stoppen we bij panaderia Flandes en daarna bij de abus alwaar Tr me opwacht. We gaan samen en met X via het bos naar de pueblo waar we ontbijten bij Ripoll samen met het olijke duo Luc & Tina die na 2 maanden Belgica blij zijn van terug te zijn onder de spaanse zon.
Daarna kiezen we voor een wandelingske boven op de Bernia en rijden met de auto tot aan de pick nik tafels, de parking staat hier goed vol maar de meeste komen voor de volledige circuit wandeling via de grot bovenaan de berg terwijl wij een verdieping lager blijven en richting kust stappen. We zien en horen een kudde geiten onderweg en genieten van het zonneke dat hier volop schijnt terwijl het lager in de vallei eerder mistig is door de verdamping van de zee die laaghangende wolken over land drijft. We hebben nog tijd voor een tapake te eten bij Ripoll en rond 15 u breng ik Tr terug en ga L oppikken.
Morgen is het weer koersdag en gaat Th zijn beentjes testen in de zesde en voorlaatste etappe van de volta marina te Benidorm.
Weinig nieuws onder de zon behalve dan dat deze laatste volop schijnt en we temperaturen rond de 20 grados hadden de laatste dagen.
Maandag geef ik de laatste keer de katten van Sonata te eten en deze komt me dinsdag 20 betalen voor het kattenvoeren dus dat is snel verdiend.
L geraakt moeilijk in haar ritme nu ze terug aan het werk is en de trap op of afstappen gaat moeizaam wegens pijnlijke spieren overal; Toen ik ze dinsdagmiddag van het werk haalde kwam er juist een nieuwe lading fietsers toe vanuit de streek van Bergamo, dus zelfs italiaanders komen naar hier om te fietsen.
Woensdagochtend gaan we wat vroeger naar de pueblo, in de loop van de morgen staat de levering van men nieuwe matras gepland van het merk Pikolin.
Het is al tegen 12 eer de camionette toekomt en daarna verhuizen en kuisen we wat binnen en buiten terwijl X een siestake doet aan de pool.
Zaterdagochtend gaat de wekker om 6u30 want L herbegint te werken dus moeten we om 7 u de deur uit zodat ze voor 7u30 aan het hotel staat om haar eerste werkdagje van het jaar tot een goed einde te brengen.
Daarna stop ik aan panaderia flandes voor 2 koffiekoeken met chocolade en creme, een rijsttaart en sandwiches te kopen; de volgende stop is bij de abus om de krant weg te brengen en ik eet er mijn koffiekoeken op terwijl ze zich klar maken om naar de markt te gaan.
Nadat ik de abus heb afgezet aan de Lidl stop ik in C waar om 10 u in de muziekschool een masterclass guitar op het programma stond en Dario had me uitgenodigd om is een kijkje te komen nemen hoe de andere leerlingen het ervan af brengen.
Zoals gewoonlijk ben ik de enige die op tijd is en druppelen de spanjolen ruim over tijd binnen, zo ook de leraar die de ganse dag komt les geven, Vincent Mut genaamd. De uitleg wordt echter in het Valenciaans gegeven en daar snap ik niet al te veel van dus na anderhalf uur hou ik het voor bekeken en rij huiswaarts.
Mijn plan was om nadien met de scoot de Bernia op te rijden waar de aankomststreep lag van de rit van de ronde van Valencia die op de middag in C vertrok maar omdat ik ook nog een siestake wil doen en de zon verdwijnt achter de wolken besluit ik de rit maar te volgen op TV. Vanaf vandaag verzorg ik de 2 katten Puschel en Miro van mijn duitse buurvrouw die naar de heimat is voor einige dagen.
Zondag staat er wel live wielrennen op het menu want de 5de etappe van de volta la marina is een tijdrit van 3.5 km met aan komst bovenop het kasteel van Denia. Eerst brengen we L weg naar het werk, daarna een wandelingske met X die bij thuiskomst haar voorpoortje verzwikt tijdens het trappen lopen en mank staat.
In Denia vertrekken de renners aan de haven waar de Ferrys van Baleraria, één van de hoofdsponsors, vertrekken naar de Balearen enz; er dient een parcours gereden langs de kust en dan richting Castillo, de overblijfselen van een kasteel uit de 11/12 de eeuw dat op een heuveltop ligt met smalle steegjes en oude huisjes errond; de weg loopt hier flink omhoog en bij het binnenrijden van het kasteel door een smalle toegangspoort volgt het steilste stuk omhoog van zo een 300 meter tot aan de finishlijn.
De renners vertrekken met tussenpozen van 1 minuut volgens hun plaatsing in de algemene rangschikking, Th zijn start stond rond 11u30 gepland dus daartegen heb ik me in de laatste bocht voor de finish geinstalleerd om zijn doortocht te filmen. Jurgen VG staat lang met de beste tijd op de tabellen maar zal uiteindelijk 5 de eindigen, terwijl Th de 15de tijd neerzet, 7 seconden trager dan Jurgen.
Maar in de algemene rangschikking doet TH een uitstekende zaak want hij kon een paar renners inhalen en staat nu 12de in het klassement; Ook de leiderstrui verwisselde van schouders maar de reden hiervoor was dat Aitor Escobar die de leiderstrui droeg sinds rit 1 zich vanmorgen te laat had aangemeld bij de inschrijving waardoor hij niet mocht starten.
Om 16 u haal ik L op die met Clara was meegereden tot aan villa Gadea en tegen 18u ga ik met TH een hamburger eten in the Grill.
Woensdag plannen we een bezoekje aan Valencia om L haar voorraad afrikaanse foodstuff aan te vullen.
Na de pueblowandeling vertrekken we in de regen maar onderweg klaart het een beetje uit en we zijn tegen 12 u aan de parking waar we altijd parkeren, enkel is deze afgesloten wegens wegenwerken in de omliggende straten.
Naast L haar kerk zaaltje kunnen we toch een plekje bemachtigen door een stuk over het voetpad te rijden en gaan van hieruit te voet verder tot bij Wendy's waar we voor een gesloten deur staan.
L belt de uitbaatster op en na een 10tal minuten komt ze aangesloft. Nadat we bij madame Wendy 2 boodschappentassen volgeladen hebben dragen we alles tot aan de auto en gaat L nog een loterij lotje kopen op de hoek.
Tegen 15u30 zijn we terug thuis, just op tijd voor een lange siesta.
De volgende dag eten we de yam die L had uitgekozen en we zagen een dennenboom naast X haar buitenren af omdat er 2 processierupsnesten in hangen waar ik anders niet bij kon om ze te verwijderen.
Vrijdagochtend komt men in de pueblo het materiaal leveren voor het podium en muziekinstallatie op te stellen in de grote tent ter gelegenheid van de fiestas die dit weekend of Maandag eindigen.
Om 17 u ga ik nog is naar de Chiropractor om me te laten kraken in de hoop dat ik mijn linkerarm hierdoor beter kan bewegen en ook mijn andere gewrichten minder gaan protesteren.
Maandagochtend beginnen we met de pueblowandeling in combinatie met koffie en krant lezen bij Ripoll.
Daarna rij ik naar de barranco onder de muur om wat houtblokken in t eladen die men dar achter liet tijdens het bomen vellen van een paar maand terug.
De siesta doen we buiten maar wordt onderbroken door een camionette die op de oprit komt gereden; het is Pedro de loodgieter uit de pueblo die de wc van het appartement komt vervangen.
Deze bestelde ik er vorige week omdat de stokoude wc maar blijft problemen geven alhoewel Mick ze al 3 keer heeft proberen te repareren.
Om 16 u rij ik naar A om een bezoekje aan de tandarts, het is een controle van de kroon die vorig jaar werd geplaatst en L wil wel is mee om de sfeer op te snuiven want ze is nog nooit bij een tandarts binnen geweest.
Na een half uurtje zijn we terug buiten en halen X op thuis om te gaan wandelen aan de playa la Olla waar de ondergaande zon mooie kleurtjes verft aan de horizon.
Vandaag steken we niet veel uit, men gewrichten protesteren zowat overal en we strompelen naar de pueblo om de krant en brood.
Tegen 12u30 rijden we naar C waar me met de abus afspraken om ergens een menu del dia te gaan eten en de keuze valt op La Fosa ook al omdat er niet veel anders deftig open is.
Tegen 14u30 komt Th mee aanschuiven na zijn dagtaak en rijden we wat later huiswaarts voor de siestatime.
Vandaag 2 weken na de doortocht van de storm Gloria blijft mijn wandelwegje naar het bos onderbroken door het riviertje dat vanaf de Bernia flanken naar beneden stroomt maar X vindt het wel leuk pootje baden in het frisse water nu de temperaturen boven de 20 grados uitkomen.
Vanochtend waren we vroeg uit de veren want om 7 u vertrek ik met Th naar Barxeta voor de vierde rit van de Volta Marina; We maken een tussenstop in het dorpje Genovés waar Th een dringende grote boodschap moet maken maar op dit vroege uur is alles hier nog potdicht, gelukkig vinden we een bar die toch (nog) open is alhoewel alle stoelen er op de tafels staan; Om 8u30 zijn we in Barxeta datzo een 100 km richting Valencia tussen berg en dal ligt en alhoewel er 1600 mensen wonen geeft het een doodse indruk en is het er aan de frisse kant met 9 grados als we aankomen maar wel al zonnig en windstil.
In het centrum is er wel al beweging want de deelnemers komen zich inschrijven en de locals komen in de barretjes hun koffietje drinken. Door de overvloedige regenval van 2 weken terug is er een deel van het parcours niet bereidbaar en dient de rit met 20 km ingekort zodat er 53 km dienen afgelegd.
Th maakt zich klaar om warm te rijden en ik begin aan men job van preparateur, transporteur, soigneur, entreneur, masseur, chauffeur, fotografeur en filmeur.
Zoals gewoonlijk wordt de start met een dikke 10 minuten vertraging gegeven en zet het peloton van 170 renners zich in beweging.
Als het peleton uit zicht is haast ik me naar de auto en rij naar de eerste col van de dag, de puerto de Beniganim van 2de categorie waar al heel wat supporters langs de kant staan te wachten.
Ik vind een plekje 100 meter onder de top en een kopgroep van 8 moedigen heeft zich op de steilste stukken losgewerkt, Th heeft duidelijk geen flanellen benen want zit mee voorop maar het peleton is niet zo heel ver achter en alhoewel er al heel wat renners aan de elastiek hangen zal in de afdaling alles terug samenkomen;
Op de 2de col van de dag waar met de grote plaat naar boven wordt gereden hetzelfde scenario met een tiental dat ontsnapt en ook Th probeert op kousenvoeten weg te rijden maar ook hier komt in de lange afdaling naar Xativa alles terug bij elkaar.
Bij de doortocht van Genoves op zo een 10 km van de eindmeet volgt een laatste steil stuk en gaan de beste klimmers nog is aan de boom schudden en ook hier heeft Th de slag niet gemist. Uiteindelijk blijft een groep van 50 renners over die in Barxeta voor de overwinning spurten. Omdat er geen podiummissen voorzien waren spurt Th niet mee en komt als 20ste over de meet in dezelfde tijd als de winnaar.
De laatste drie dagen klom de temperatuur telkens boven de 20 grados en konden we van een zalig lenteweertje genieten onder een wolkenloze blauwe hemel.
Mijn pols doet duidelijk minder pijn nu maar helemaal verdwenen is het probleem niet want bij bepaalde bewegingen, en zeker bij het tokkelen op de gitaar voel ik nog steeds hinder dus blijven we het rustig aan doen en zoeken op internet naar info over andere gitaristen die met een gelijkaardig probleem sukkelen.
X wil liever haar frisbee uit het zwembad vissen.
Vandaag vrijdag doen we de pueblowandeling met X en tegen 11u gaan we Th zijn coche naar de garage brengen voor een onderhoud; van hieruit rijden we ineens door tot in Genoves om een verkenning van de 2 bergen te doen die zondag op het parcours van de 4de rit van de volta marina liggen. Na 1u en 20 minuten parkeren we ons aan het sportcentrum van Genoves en gaan eerst een koffietje drinken in Bar La lluna dolce en kopen hier 2 stukken verse pizza met tonijn voor straks.
Th trekt zijn koersuitrusting aan en zijn koersvelo uit de koffer en begint aan de eerste col,de puerto de Beniganim; ik rij hem achterna en wacht hem op boven op de top van de tweede beklimming, de Serra Grossa die achter het grote mooie stuwmeer van Bellus begint; Van hieruit gaat het bergaf naar Xativa en via Genoves rijden we nog het laatste stuk tot aan de aankomst in Barxeta waar er door de storm van 2 weken terug de meest gebruikte toegangsweg is afgesloten waardoor er zondag een 20 km minder zal moeten gereden worden dan oorspronkelijk voorzien; Zo een verkenning van het parcours heeft zeker zijn nut want als je weet wat je onderweg te wachten staat kan je veel beter inschatten hoe je krachten te verdelen en het is ook een stuk veiliger. Boven op het dorpsplein van Barxeta eten we ons lekker stukje pizza en rijden dan via Gandia terug huiswaarts.
Na een kort toerke met X gaan we savonds Th zijn auto afhalen en eten nog iets bij Diferens.
De afgelopen dagen staken we niet teveel uit, de gebruikelijke wandelingen afgewisseld met terrassen kuis en ramen lappen.
In de pueblo staan al parkeerverbod borden want vanaf dit weekend begint hier een periode met heel wat feestgedruis.
Gisterenavond wandelde ik met X langs urb Ravanell waar men begonnen is aan het bouwrijp maken van één van de weinige nog overgebleven ongerepte stukken.
De siesta doen we buiten nu het vandaag tot 22 grados warm werd en X doet graag mee terwijl ze de zon op haar buikje laat schijnen.
Vandaag wandelden we in de late namiddag van playa la olla tot aan de rio Algar monding; aan het Hotel Villa Gadea is het keienstrand al onder handen genomen en met een bulldozer vlak gemaakt maar voorbij het kleine haventje ligger er nog hele stukken dijk weggespoeld die niet zo simpel te herstellen zijn en dus dat zal wel iets langer duren. Ook opvallend veel vissers overal langs de kust, niet verwonderlijk omdat Gloria heel wat viskwekerij netten op zee lossloeg en de kweekvissen, vooral dorade en lubina konden ontsnappen. Maar omdat ze hongerig zijn vallen ze ten prooi aan de vele vislijnen, ik las dat er vissers zijn die tot 80 vissen per dag aan de haak slagen
Vrijdag brengen we een bezoekje aan de abus en nemen een kijkje op de dijk waar men volop bezig is met het weghalen van alle rommel en herstellen van de stormschade.
Zaterdag voel ik voor de eerste keer sinds lang minder pijn in mijn pols en ga met de scoot voor een bezoekje aan de markt ik Jalon en op de terugweg stop in in C om is rond te kijken voor een nieuwe matras die ik uiteindelijk besteld bij Bed's.
Zondag is het koersdag, Th vertrekt al vroeg want wil vanin C met de fiets naar de vertrekplaats in Javea rijden als opwarming; ik zou met de scoot gaan tegen 9u30 zodat ik zijn overtollige spullen kan aanpakken maar ik overslaap me en wordt pas om 8u15 wakker als het daglicht al door de luiken priemt.
Dus springen we vlug in onze kleren, kuisen snel de kachel en zetten X in haar buitenren vooraleer we richting Javea rijden. Om 9u45 geraken we er maar de start die normaal om 10 u was zal weeral de nodige vertraging kennen.
Het is kwart na tien eer het startschot weerklinkt en 175 renners zich op gang trekken voor 4 plaatstelijke rondjes tussen Javea, Gata de gorgos en Jesus Pobre om dan af te slagen richting tot van de Montgo de slotbeklimming waar de finishlijn werd getrokken 300 meter voorbij de top.
Na de eerste doortocht zijn er op een helling punten voor de bergtrui te verdienen en ik ga daar postvatten want Th had het snode plan gesmeed van daar aan te vallen. Jammer genoeg waren er nog andere renners met dezefde bedoelingen en Th komt als vijfde door aan de top van de helling. De overige ronden houdt hij zich schuil in de buik van het peloton totdat het tijd is om op te schuiven en voorbij het laatste ronde punt zoveel mogelijk vooraan te beginnen aan de slotklim.
Het is de 19jarige Puerto ricaan Gonzalez Rivera Abner die de koers doet ontploffen met een vroege demarrage en enkel de 22 jarige engelsman en latere winnaar Red Walters kan meespringen. Ondertussen was ik tot aan de top gereden en had een plekje 150 meter onder de top ingenomen.
De 2 koplopers hebben hier een vijftal seconden voorsprong op een sterke groep achtervolgers met oa Aitor Escobar, de leider in de alg. rangschikking en Jari S, de jonge Belg die de eerste etappe won. Daarachter een lang lint van achtervolgers met Th rond de20ste plek. In de laatste rechte lijn gingen er nog een paar tegen de grond wegens ellebogengeduw en Th kon nog wat opschuiven en op een knappe 13 de plaats finishen. De gemiddelde snelheid vandaan was meer dan 45 km/u. De eersten in de uitslag waren bijna allemaal jonge Elite zonder contract renners die op een profcontract azen en in zijn leeftijdscategorie van de M30 werd Th 2de waardoor hij mee op het podium mocht.
Nadien gaat hij met de fiets terug naar C en ik rij huiswaarts waar ik met X een siestake doe buiten in de zon.
Savonds ga ik met Th bij Diferens in A een broodje eten als afsluiter.
Woensdagochtend stappen we naar de pueblo en drinken we een koffietje bij Ripoll; als L wakker is gaan we naar A om haar feestkleedje af te halen dat al sinds december bij de droogkuis lag.
Men Duitse buurvrouw Senata heeft een briefje aan men brievenbus gehangen omdat zze zonder elektriciteit zit en ik ga even kijken maar verder dan de hoofdschakelaar aan en uit zetten reikt men kennis niet.
We nemen een kijkje op de dijk waar men volop bezig is met puin ruimen na de doortocht van Gloria; Een van de grote drijvende viskwekerijnetten werd losgeslagen en spoelde 20 km verder aan. Ondertussen zet de storm zijn weg verder richting noorden en krijgt men in Catalonie de volle laag terwijl een stuk storm afsplitste en richting zuiden koerst. Door al die turbulenties is er een pak woestijnzand aangezogen en dit hangt als een soort mistgordijn voor de zon. Erger is dat er elke dag meer slachtoffers vallen, al 9 doden en nog 11 vermisten tot nu toe.
Na een bezoekje aan de Mercadona beginnen we thuis aan het opkuisen van de terrassen.
We gaan met X naar playa la Olla, het is te zeggen naar wat er van overblijft want grote stukken strand zijn ook hier weggespoeld en de dikke keien werden door de golven op de weg gesmeten. Benieuwd wanneer men het hondenstrand hier terug gaat aanleggen.
Donderdag ga ik na de pueblowandeling naar la doctora omdat de pijn in men pols niet verdwijnt. ze maakt een afspraak in het ziekenhuis bij een traumatoloog maar dit kan pas op 6 februari.
Ik ga een beetje verder de jaarlijkse huur van men brievenbus aan de golf betalen, en zijn 30 euritos armer; we wandelen richting Albir tot aan chiringuito Tsunami die ook flinke klappen kreeg van de hoge govlen en keeien.
Na de middag kan de zon eindelijk door de woestijnzand bewolking breken en kunnen we buiten een siestake doen, dat leek wel een eeuwig heid geleden.
Daarna hebben we nieuwe energie om aan de ruitenkuis te beginnen en doen verder aan het poetsen van de terrassen; daarna volgt nog een wandeling met X zodat we ook vandaag ruim 10 km halen
Zondag in de late namiddag kwam de voorspelde storm Gloria aan wal en vanuit het niets begon het water te gieten en het zou niet meer stoppen tot maandagmiddag, regen die met bakken uit de lucht viel en tegen de vroege ochtend kregen we het eerste water binnen in de living maar ik had de opneemvodden en handdoeken klaargelegd dus we konden, mits om het half uur alles uitwringen, de schade beperken en het water weghouden van de meubles etc. Tijdens de nacht werden er windstoten tot 120 km/u gemeten hier en de hoeveelheden regen per m2 waren enrom.
Op de Berniaflank vormden zich grote watervallen en de barranco op we naar de pueblo veranderde in een vervaarlijk snel stromende bergrivier. Als ik maandagochtend met de auto een poging doe om de krant te halen blijkt aan het rond punt om A La V binnen te rijden alles onder ste staan en is de weg afgeloten, ook de elektriciteit was hier uitgevallen zoals op vele ander plaatsen maar daar bleven wij gelukkig van gespaard.
De autoweg tussen A en Beni was dicht wegens een omgewaaide vrachtwagen, ook de scholen en aeropuerto gingen weer dicht voor minstens 24h. en in het binnenland was het de sneeuwval die de wegen onbereidbaar maakte.
Maar het ergst getroffen werd de kuststreek doordat de storm de golven tot nooit eerder geziene hoogte opstuwde en alzo delen dijk over en wegspoelde. Er werden golven van meer dan 8 meter hoog gemeten en deze zouden uren inbeuken op de kustlijn met alle gevolgen vandien.
Maandag na de middag krijgen we een rustpauze als Gloria zich in 2 splitst en het grootste deel van de storm noordwaarts trekt richting Catalonie;
Savonds ga ik met Th iets eten in the Grill in El A en gaan we een kijkje nemen op de dijk die vol ligt met keien van het strand en andere rommel; het zeewater liep tot in de winkels en cafes hier en er is veel opkuiswerk de komende dagen.
Maandagavond krijgen we de staart van de storm nog langs maar de felle regenbuien zijn van kortere duur nu en we krijgen geen water meer binnen, als laatste volgt rond 2u snachts een onweer waarna de rust langzaam terugkeert.
Dinsdagmorgen kan ik met rubber laarzen, want aan het bronneke gaat het nog enige dagen duren eer de overstroming weg is, samen met X tot in de pueblo wandelen voor de krant die trouwens weeral opgeslagen is en nu 3 kost in de week.
De volgende dagen gaan we mogen poetsen buiten want het onweer bracht ook nog een lading saharazand mee.
Vrijdag doen we de gebruikelijke pueblowandeling, rond de middag is het al behoorlijk zonnig en warm en klimt het kwik naar de 20 grados.
Wij gaan naar de chiropractor om een 2de behandeling van mijn pols en andere vastgeroeste gewrichten.
Savonds ga ik met Th, Tr & Sa iets eten bij Diferens in A.
Zaterdag worden de weersvoorspellingen nauwkeurig in het oog gehouden, er wordt een zware storm verwacht, Gloria genaamd, vanaf zondag omdat er zich 2 aparte depressies zouden samenvoegen en zo hoge windsnelheden, bakken regen en sneeuw op ons afkomen want de regio tussen Valencia en Alicante krijgt alarmcode rood.
Het blijft zaterdag nog wel droog en wij gingen langs de carrefour en is kijken in La Marina wat de solden in petto had en zoals gewoonlijk komt L met een zak kleren thuis.
Zondag is het afwachten wanneer de storm ons gaat bereiken, Th fietst de 2de etappe van de volta marina met start en aankomst in Jalon waarbij oa de lange beklimming van de Bernia op het menu staat.
Wegens het slechte weer laat ik de scoot staan en ga met de auto zodat ook Bompa is meekan, hij heeft zijn kleurigste sport outfit aangetrokken maar met zijn te korte grijs trainingsbroekske, oranje pet en witte tennissloefkes lijkt hij meer op een verdwaalde baseballcoach dan op een soigneur / masseur vanuit het wielermilieu.
Bij de start is de lucht dreigend zwart maar buiten wat gedruppel en wat rukwinden is het nog ok als om 10 u 05 het startschot weerklinkt. De renners maken eerst 2 lussen in de buurt vooraleer richting Bernia te rijden; we wachten de eerste doortocht af in het centrum en gaan dan met de auto ergens tussen Jalon en Benissa staan op een hellend stuk.
Als ze hier passeren is het peleton al flink uitgedund en een lange sliert renners vliegt voorbij, Th zit nog mee vooraan en als de bezemwagen is gepasseerd rijden wij terug naar de finish. In afwachting van de aankomst drinken we iets in het grote fietscafe in het centrum en gaan dan postvatten aan de laatste rechte lijn.
Het is de plaatselijke renner Salvador Moll die als eerste over de streep bolt met een halve minuut voorsprong op een vijftal achtervolgers; Samen met zijn broer Adelino Moll is Salvador een bekende spaanse mountainbiker, die in de lange afdaling van de bernia, die hij als zijn broekzak kent, het verschil kon maken. Th eindigt op een kleine minuut van de winnaar als 21 ste en rukt in de algemene rangschikking op van de 36ste naar de 21ste plek.
Na de koers breng ik Bompa terug naar C en maak een siestake alvoor ik met X nog een klein toerke wil maken rond 15u30 om de regenbuien voor te zijn; Helaas gaan halverwege ons tochtje ineens de sluizen open en komen we doornat thuis.
Gloria is aangekomen en lijkt nog niet direct van zin om snel over te waaien want de rode alarmcode blijft ook maandag de ganse dag van kracht.
Dinsdag na de pueblowandeling ga ik naar de chiropractor om men pols te laten losmaken en al de rest ineens ook.
Voor de avondwandeling ga ik met X nog is langs de playa la Olla en ook woensdag gaan we er wandelen nadat ik L heb afgezet bij Clara die peppersoep had gemaakt maar daar pas ik voor.
Door men pijnlijke linkerpols kan ik geen gitaar spelen of motorrijden en thuis loop ik de muren op en omdat ook X me vragend aankijkt wanneer nog is een grote bergwandeling gaan doen trekken we vandaag de wandelschoenen aan en rijden richting Tarbena.
Daarna over de op 700 meter hoog gelegen top van de col Sa Creu tot na 2 km afdaling de wandeling naar Els Arcs kan worden aangevat die begint in de mooie vallei tussen Tarbena en Castell de Castells.
Ons einddoel ligt op 800 meter hoogte, Els Arcs genaamd en zijn 2 grote bogen door regen en wind uitgesleten in de rotsmassa door de jaren heen. Ik herinner het mij niet meer precies maar het moet zowat 30 miljoen jaar geleden geweest zijn toen de zee nog tot ver in het huidige binnenland kwam waardoor de bergen en rotsen hier in de streek onderhevig zijn aan sterke erosie wat mooie sculpturen en grotten opleverde. Els Arcs is er zo één van.
Naarmate de bergen dichterbijkomen klimt het wandelpad omhoog en worden de bergeitenkeutels verser en verser. De laatste 300 meter dient er wat geklauterd en het is hier best glibberig zodat we voorzichtig verderstappen tot aan de 2 grote bogen geraken voor een paar fotos en dan rechtsomkeer maken; Nog 6 km verder en een stuk hoger is er nog een bron waar je kan naartoe wandelen maar dat zal voor een andere keer zijn want door een foute kousenkeuze doen mijn tenen pijn en aan mijn linkervoet voel ik een stekende pijn van een scherp stuk teennagel dat in de teen ernaast prikt waardoor het bloed in mijn schoen klutst.
Maar bergafstappen lukt beter en nadat we X laten drinken aan de auto rijden we huiswaarts voor de siesta buiten in het zonneke.
Zondagochtend gaan we vroeg op pad met X voor een wandelingske, het kwik daalde tijdens de nacht tot een graad of 4 dus zijn handschoenen en muts geen overbodige attributen.
Daarna maak ik me klaar om met de scoot naar parcent te rijden waar vandaag de Volta La marina 2020 begint als eerste etappe van 8 in totaal, telkens op zondag.
Rond 9u30 ben ik in Parcent waar de 200 deelnemers zich proberen op te warmen tegen de start om 10u. Veel mooi volk ingeschreven zoals de gebroeders Brownlee, beiden meervoudig wereld en olympisch kampioen triathlon, de winnaar van de eindrangschikking van de volta Marina vorig jaar, Lopez Gil Pedro José en de Spaanse kampioen bij de Masters Moises Espinos enz.
Om 10 u weerklinkt er echter nog geen startschot en 10 minuten later wordt er omgeroepen dat de start met 30 minuten wordt uitgesteld wegens geen ambulance opgedaagd. Om kwart voor elf staat iedereen terug klaar om de eerste 3 plaatselijke rondjes aan te vatten vooraleer ze een grote lus maken over de Col des Rates en de Col Sa Creux tot in Parcent terug waar de aankomst in het oude stadscentrum op een helling ligt.
Maar de ziekenwagen is nog steeds niet opgedaagd en er begint enige chaos de kop op te steken; eerst kondigt men aan van 1 rondje te schrappen en als om 11 u dan eindelijk de ambulance aankomt kunnen ze vertrekken maar dient er slechts 1 rondje afgelegde vooraleer men aan de grote lus in de bergen begint.
Van zodra het startschot weerklinkt spring ik op de scoot en rij de Col des rates op waar op de top de eerste punten voor de bergtrui te verdienen zijn en ik installeer me in de laatste haarspeldbocht.
De eerste renners komen er snel aan, een 4tal waaronder Jonathan Brownlee, de jonge Belgische belofte Jari S en een spaanse en Peruviaanse berggeit, heeft een 30tal seconden voorsprong op een groep van een twintigtal en daar nog 20 sec achter volgt Th met nog drie metgezellen die aan hun gezicht te zien al zo dood als een pierke zitten. Tot op 1 km van de top zat Th nog bij de eerste groep maar dan moest hij de rol lossen en zou uiteindelijk niet meer terug vooraan geraken.
Als de ambulance en bezemwagen zijn gepasseerd rij ik terug naar beneden om in Parcent aan de aankomst een plekje te zoeken. Van de kopgroep bovenop de Col de rates bleven er aan de finish drie over die in een lange spurt voor de overwinning vochten en het was de belg Jari S die als eerste over de meet kwam. Deze 22 jarige belofte is in Calpe om voor 3 maand te trainen als voorbereiding op het nieuwe wielerseizoen en heeft als 2voudig ex Belgisch kampioen bij de jeugd wel prof ambities. Niet verwonderlijk dat de gemiddelde snelheid van de winnaar vandaag liefst 41 km per uur bedroeg en dit met 2 cols op het parcours.
Th finishte uiteindelijk op de 38 ste plaats op een goeie 3 minuten in een grote groep die zich in de achtervolging had gevormd.
Na de wedstrijd stop ik in C om een bezoekje te brengen aan de abus en ook Th komt er naar het BK veldrijden kijken.
Savonds ga ik met hem een pasta eten in A.
Maandagochtend als Th wil vertrekken naar het werk blijken zijn autoruiten bevroren, dus berekoude nacht geweest en binnen in huis daalde de temperatuur tot 13 grados.
Om 9 u stappen we met X naar de pueblo voor brood en krant maar de koffie slaan we over.
Met L rij ik tegen de middag naar C waar we naar de bank en Mercadona gaan en hallo zeggen tegen de abus vooraleer we thuis aan de siesta beginnen. Om 16u30 ga ik met X voor een toer langs urb Ravanell, goed voor 12.6 kms stappen vandaag.
Zaterdag en 11 januari dus een beetje een speciale dag wegens weer een jaartje ouder en wijzer al valt dat laatste moeilijk te bewijzen.
Zoals gewoonlijk zijn we vroeg uit de veren als we niet in ons eigen bed slapen en om 7u vertrek ik nog in de duisternis naar de nabijgelegen puerto om vandaar het lange zandstrand af te stappen tot aan het uiterste punt dat in zee uitsteekt en playa punta de algas noemt en waar de middelandse zee in de Mar menor stroomt. Zo stappen we een 5tal km zonder enige levende ziel tegen te komen tussen de zee en duinen terwijl de zon langszaam opkomt.
Terug bij het hotel is het tijd om te gaan ontbijten en om 10 u maken we ons klaar voor een nieuw bezoek aan de spa en deze keer wil L wel is mee. Ik moest haar wat pushen maar eens ze het 34 grados warme water van het grote zwembad heeft gevoeld en zich in één van de vele jacuzzis heeft geinstalleerd wil ze niet meer weg. Ik laat ondertussen men rug, nek en pijnlijke pols uitgebreid masseren door de strafste waterstralen, als ik mijn hand dicht tegen de straal hou vliegen 2 van mijn ringen zefs uit en ik kan er maar eentje terugvinden met mijn tenen dan nog want het zoute zwmbadwater is zo goed als ondoorzichtig. Na enige mislukte pogingen kan ik mijn ring tussen mijn tenen naar boven krijgen en hem recupereren. Om 11u30 gaan we naar de kamer voor een douche en blijven tot 11:59 op het terras zitten tot we dienen uit te checken om 12u.
Vooraleer we terug naar huis rijden gaan we eerst nog wat verder langs de kust de dijk af tot aan playa de Colon om nog wat langs het strand te wandelen.
Na een vlotte terugrit zijn we om 15 u thuis waar X ons staat op te wachten
Donderdag rijden we rond de middag met X & L naar de picknik tafels op de Bernia en beginnen daar een wandeling richting en kust zodat X haar beentjes kan strekken en moe is tegen we de volgende dag op 2daagse uitstap vertrekken.
Vrijdag komt Th oppassen op X en wij vertrekken iets na de middag naar onze eerste bestemming, het kleine vissersdorpje Cabo de Palos.
Dit dorp trok mijn aandacht tijdens een reportage op de spaanse Tv waar het werd omschreven als één van de verborgen parels van de costa calida. Het ligt op een vulkanisch schiereiland aan de onderkant van de Mar Menor en heeft leuke baaitjes en een haventje waar kleine vissersboten nog steeds actief zijn. In de nabijgelegen vismijn kopen de talrijke visresto's die de haven omringen dan ook hun dagelijkse portie verse vis. Door de strategische ligging werd op het uiterste punt dat zo een 400 meter in zee steekt een grote vuurtoren gebouwd ergens in de jaren 1860.
Het heldere water en de talrijke scheepswrakken maken dat dit ook een geliefde plek is voor duikers. Het is inderdaad een leuke wat ouderwetse plek maar er staat vandaag een koude wind en we besluiten dat ook van terug te rijden naar onze eindbestemming, hotel Thalasia in San Pedro del Pinatar zo een 35 km van hier.
Deze keer hebben we een kamer op de 3de verdieping, terug met apart salon en TV, grote badkamer met ligbad en terras aan de zonnekant zodat we ons per direct buiten instaleren om wat op te warmen. Ik doe nog een wandeling langs de Pinatar Arena, de hier vlakbij gelegen sportvelden waar heel wat voetbalteams deze week hun 2de seizoenshelft voorbereiden; Ook in ons hotel zitten er verschillende ploegen waaronder de nationale ploeg van Gibraltar, FC Lugano uit zwitserland en nog een ploegske uit Holland, van de paarse janetten van den Anderlecht echter geen spoor, waarschijnlijk kunnen ze zich zo een mooi hotel niet meer permiteren gezien hun belabberde financiele situatie etc.
Ik keer terug naar het hotel langs strand en de zoutmeren terwijl de zon ondergaat en het hoog tijd is om de spa in te duiken.
