Vanaf het bronneke tot aan de tunnel volgt een steile beklimming van een 30 tal minuten en halverwege voel ik mijn toerenteller toch ook in het rood gaan dus houden we even halt.
Er hangen lage wolkenslierten tegen de bergflank en de zon komt er maar af en toe door zodat het met 13 grados hier eerder fris is; toch loopt het zweet van men rug tegen we aan de ingang van de tunnel geraken waar X vol ongeduld me staat op te wachten. Nadat we door de 25 meter lange tunnel kruipen komen we terug aan de bergkant van Altea uit en op dit mooie uitzichtpunt zijn we helemaal alleen. We besluiten af te dalen via een pad dat ik nog niet eerder probeerde dat verder richting kust gaat. Zo komen we na 1.5 km dalen tot op het niveau waar we vorige week nog wandelden en van hieruit is het nog 3.5 km terug tot aan de auto.
We komen geen levende ziel meer tegen en rijden om 16u30 terug bergaf tot thuis waar we een groot bord pasta op me wacht.. Met de pueblowandeling erbij stapten we vandaag 17,5 km.
De rest van de avond gaan we dan ook niet veel meer uitspoken en houden we ons bezig met het ontkalken van men koffiemachine en het lezen van de handleiding van de nieuwe wasmachine tot het tijd is om de 12 druifjes binnen te spelen.
Maandag gaan we vroeg naar de pueblo want tegen 9 u stond de plaatsing van de nieuwe voordeur voor het appartement gepland; Niet dat ik er nog veel van geloofde wat Dimitrov & C° mij hadden beloofd maar je weet maar nooit.
Dus slaan we de koffie bij Ripoll over en zijn om 9 u terug thuis. Om kwart na belt Petkov dat ze rond 10u30 langskomen voor de plaatsing en inderdaad enige tijd later stopt er een camionette en laden Ivanov en Popov de deur uit en beginnen met de afbraak van de oude houten deur.
Na een goeie 3 uur werk zijn ze klaar en kunnen we terug het appartement binnenstappen zonder dat de deur eruit vliegt, dat hebben Kostadinov en Balakov toch keurig gedaan.
Daarna ga ik zakken pellets kopen en doe een siestake in de zon buiten waarna we tijdens de avondwandeling de 10 km volstappen. Savonds laat ik mijn gitaar aan de kant staan want de pijn die ik sinds enige weken in men linkerpols kreeg werd feller en mijn pezen hebben duidelijk wat rust nodig.
Dinsdagochtend is het koud en bij 8 grados stappen we met handschoenen naar de pueblo voor krant, brood en koffie.
Thuis ontbijt ik met een spiegelei zodat er enige extra energie in de tank zit vooraleer we onze Bernia wandeling beginnen.
Om 12u30 rij ik met X tot aan de picknik tafels waar we parkeren en beginnen omhoog te stappen richting Fort. We halen enige andere wandelaars in die denkelijk aan de andere kant van de berg hun toer begonnen want ze hijgen al zwaar en ik laat ze dan ook één voor één ter plaatse want mijn conditie is ondanks de drie weken bronchitishoest nog best ok. Vanaan de overblijfselen van het fort gaat het overwegend bergaf tot aan de andere kant van de bergketen waar we aan het bronneke even stoppen voor X te laten drinken.
Na een koude nacht wandelen we op zateredagochtend naar de pueblo voor brood, krant en koffie bij Ripoll.
Het blijft lang bewolkt en tot de middag is er zo goed als geen zon.
L wil bij de droogkuis haar kleed afhalen dat ze tijdens het kerstfeestje op het werk had gedragen maar we komen van een kale reis terug want het is nog niet klaar, dan maar naar de Mercadona om de ijskast aan te vullen.
Smiddags is de zon wel van de partij, buiten doen we een siestake alhoewel het niet meer dan 17 grados zal worden. X doet de siesta mee en gebruikt een poot van een stoel als steuntje voor haar kop;
Met X stappen we in de late namiddag de 10 km rond.
Zondagochtend doen we een toerke door het bos met X en gaan daarna naar bar overdrive met la Poderosa, nu is de zon wel van smorgens aanwezig maar echt warm kan je het niet noemen bij 12 grados.
Na een koffietje besluiten we wat verderop een kijkje te gaan nemen naar een nieuwe zaak die hier vorige maand opende, 5th Avenue genaamd. Het is een soort loods waar binnen een toog, tafels en stoelen, 2 foodtrucks en een groot podium staan. Het is er tof ingericht en wij installeren ons buiten in het zonneke. Tegen 13 u komt er een groepje optreden maar terwijl de andere bikers blijven plakken rij ik huiswaarts voor men siestake in de zon.
Tegen 17 u doen we de avondwandeling met X, vandaag blijven we steken op 8.5 kms
In tegenstelling tot wat ik had verwacht slaap ik slecht, het bed is uitstekend, het zwembadbezoek had me voldoende moe gemaakt maar toch lukt het niet van door te slapen vooral omdat het heel warm is op de kamer en het raam niet open kan want teveel lawaai van de verwarming en zwembadinstallatie van de spa.
Dus sta ik maar vroeg op en ga deze keer tevoet langs de 2 km lange weg doorheef de salinas naar de puerto; er staat wat meer bewolking zodat de zonsopgang niet goed zichtbaar is maar de kleuren van de zoutmeren zijn wel mooi in de ochtendstond. Je kan via houten loopplanken door de duinen wandelen tot aan de kustlijn en zo langs de kilometerlange verlaten stranden stappen, Deze liggen wel vol zeewier en andere rommel maar tussen de duinen is het fijn wandelen.
Om 9u en na 6 km wandelen zijn we terug aan het hotel en wacht L ongeduldig om te gaan ontbijten. We nemen ruim de tijd om vanalles te proeven want de spa gaat pas om 10 u open.
Dus ga ik iets na 10 nog is zwemmen terwijl L terug de badkuip verkiest. Nu is het nog kalm in de spa en met het dag en zonlicht is het plezanter vertoeven hier. Ik blijf dan ook tot 11 u plonsen en allerlei massagestralen uit proberen.
We laten ons op het terras opdrogen en om 12 u checken we uit.
Via de kust en de 332 baan rijden we tot Santa Pola richting Noorden en nemen vanaan de aeropuerto de autopista tot thuis.
We zijn net op tijd thuis om een siestake te doen buiten in de zon, het is een paar grados frisser vanaf vandaag maar dit voel je vooral in de schaduw of snachts.
El Parque regional Salinas y arenales de San Pedro del Pinatar
Donderdagochtend na de pueblowandeling maken we ons klaar om te vertrekken naar San Pedro del Pinatar alwaar we een nachtje blijven slapen in Hotel Thalasia Costa de Murcia.
Het hotel ligt vlakbij het park van de Salinas of zoutmeren van San Pedro del Pinatar, en dit park, zo een 850 hectare groot en 6 km kustlijn tellende ligt tussen de zee en de grote binnenzee Mar Menor.
Via Alicante rijden we tot aan onze bestemming en onderweg klom het kwik tot boven de 25 grados dus het lijkt wel een zomerdagje. Ook bij aankomst is het nog 25 grados en we installeren ons op het terras van de ruime kamer in het zonnetje. Vanop de 4de verdieping hebben we een fraai uitzicht over de zoutmeren tot aan de kust.
Tegen zonsondergang rijden we een 2tal km door de salinas naar het haventje vanwaar je langs de stranden verder kan stappen maar dat zal voor een andere keer zijn; we stoppen nog aan de kustlijn van het dorp zlfs en kijken eeens rond waar we vanavond iets kunnen komen eten. Maar veel keus is er niet in deze periode, de meeste resto's lijken potdicht. Gelukkig is er vlak naast het hotel een Kebab tentje waar we een rollo con pollo afhalen en op de kamer opeten zodat we nog ruim de tijd hebben om daarna de spa te gaan verkennen. Het Hotel heef immers een groot binnenzwembad met zoutwater uit de omgeving in een modern afzonderlijk gebouw en alle gasten hebben toegang tot het zwembad waar je je kan laten masseren door de waterstralen of in de jacuzzis. Hiervoor moest ik wel een badmuts en paar slippers kopen want die zijn verplicht. Ook niet hotelgasten kunnen hier mits betaling van een ingangsticket komen zwemmen etc dus het is behoorlijk druk; Ik kan toch een massagestraal aan een muurtje bemachtigen en laat mijn rug, schouders en polsen masseren.
L verkiest de rust van het bad in onze badkamer en dompelt zich hier een uurtje onder en installeerde zich erna in een soort bijkamer met afzonderlijke TV. Ze heeft duidelijk last van beroepsmisvorming want vergelijkt alle voorzieningen en diensten met die van het Solymar Hotel.
Maandag rond de middag rijden we naar de Mercadona voor inkopen en zoals gevreesd waren we niet de enigste met dat idee; Vooral bij de verse vis afdeling is het lang aanschuiven tot L haar nr aan de beurt is maar zonder vis wil ze niet naar huis want voor vandaag wil ze cheb maken met Dorade en voor het kerstdiner morgen Lubina al horno.
Als we thuiskomen steekt er een briefje van de correos in de bus dat er een pakje is toegekomen, vanaf morgen af te halen in het postkantoor.
De cheb eten we buiten in het zonneke, de temperatuur gaat boven de 20 grados en ook voor morgen voorspelde men een mooie warme zonnige dag.
Dinsdagochtend na de pueblowandeling ontbijten we buiten want L is al (dansend) aan het kuisen op de luide muziek van haar kerk; daarna ga ik met de scoot naar de correos maar sta voor een gesloten deur, blijkbaar werken ze niet op 24 en 31 december.
Omdat de kuis nog niet helemaal rond is besluit ik met X de Bernia op te rijden waar we aan de pick nik tafels parkeren en een wandeling beginnen richting kust. We genieten van de rust ver weg van alle drukte, foute kerstcados en kerstmuziek, we worden enkel vergezeld door vlinders en zoemende bijen op zoek naar bloemen in bloei en snuiven de geur op van verse berggeitenkeutels.
Naarmate we hoger klimmen wordt X haar tong langer en langer want ook op 800 meter hoog is het in de zon 20 grados en ik heb maar van 1 ding spijt en dat is dat ik men korte broek niet aan heb gedaan.
We bereiken het uiterste punt van de Bernia keten vanwaar je zowel richting Alicante als richting Moreira kan zien, door het heldere weer kan je duidelijk de kust van Ibiza zo een 80 km verderop zien liggen, de rots van Calp lijkt maar een vingerhoedje groot van hierboven.
Op de terugweg kan X drinken van een watergoot waar nog stromend water doorloopt en na 14 km stapplezier zijn we terug aan de auto.
Thuis nemen we een douchke en doen de siesta terwijl L aan het kokerellen is.
Th werkt tot 16 u en komt daarna afgezakt en we eten de lubina met groenten en aardappels gevolgd door Turron ijstaart.
Morgenvroeg moet Th fietsen dus hij gaat vroeg onder de wol en wij oefenen nog wat gitaar terwijl L haar TV programmas bekijkt.
Vrijdagavond reden we nog is naar La Nucia om in de grote Wok te gaan eten; ik begin met 2 borden sushi en L met een dubbele portie loempiaatjes en gefrituurde gambas.
Daarna moeten we even op adem komen alvorens aan de volgende ronde te beginnen en we gaan naar huis met goed gevulde maag zodat we nog even stoppen in Altea om de dijk op en af te wandelen, de temperaturen zijn zacht maar er staat wel een flinke wind vanuit zee en grote golven doen het keienstrand heen en weer rollen.
Zaterdagochtend wandelen we naar de pueblo via het wegje door het bos nu het riviertje vanuit de bergen stillaan opdroogd en X neemt van blijdschap een grote stok mee.
We ontbijten bij Ripoll en lezen de krant in het zonneke, daarna ga ik met de scoot naar Jalon een bezoekje brengen aan men kenissen op de markt.
Rond 17 u zijn we klaar om naar de cine te vertrekken en we passeren voorbij Clara om Kevin haar 16 jarige zoon op te pikken die wel mee wou gaan kijken naar Jumanji II.
Kevin kreeg ondanks zijn slechte rapport met meer buizen dan goede punten toch groen licht om mee te gaan. Hij haalde enkel voor engels en sport een voldoende wat niet verwonderlijk is als hij vertelt dat hij 50% van zijn tijd spendeert aan slapen en de andere helft met zijn gsm bezig is. De cinezaal zit afgeladen vol, vooral met ouders en hun kroost want de film is niet echt mijn ding en het is een op en af geloop van de vele kleuters die moet gaan plassen en weetikveelwat nog allemaal.
Na de film nemen we nog een kijkje in de grote sport Outlet die op de parking van La Marina de deuren opende
Zondagochtend na een toerke met X haal ik la poderosa van stal en ga om een koffietje in bar Overdrive, slechts 3 andere bikers zijn opgedaagd en zij gaan naar een evenement in Alicante maar daar heb ik geen zin in en rij liever terug huiswaarts om wat in het zonneke te zitten nu de temperaturen terug boven de 20 grados klimmen. L keek op TV naar de trekking van El Gordo, de kerstmis loterij maar helaas ook deze keer kwam ons lotje niet als winnaar uit de bus.
Om 17u30 komt Th langs en gaan we iets eten in Altea bij Diferens, volgende disndag komt hij savonds langs om het kerstdiner dat L gaat klaarmaken mee te verorberen.
Volgens de geschiedenisboeken werd het eerste rockconcert die naam waardig ergens in Maart 1952 in Cleveland US georganiseerd. Dat was nog voor mijn tijd dus zal mij eerder de datum 19 december 2019 bijblijven alszijnde mijn eerste optreden waar ikzelf aan deelnam als gitarist.
Maar eerst hadden we nog een bijkomende repititie gepland op woensdagavond, iedereen was er behalve Sergio die waarschijnlijk liever naar de classico keek die avond; Dario legt er de pees op want er is geen tijd meer te verspelen en nadat we de nrs in stukken en brokken oefenen sluiten we af met de volledige versies achter elkaar; Na een 5tal pogingen lukt het een degelijke versie te spelen dus dat geeft goede moed.
De volgende dag worden we om 19u verwacht in de muziekschool waar wij, als top of the bill, als laatste gaan optreden.
Donderdag begint bewolkt en het zou zo de ganse dag blijven, van kerstsfeer is in de pueblo niet veel te merken buiten een versierde auto hier en daar.
Thuis oefenen we voor de laatste maal de partituur die Dario ons meegaf gisteren maar de lettertekens zijn zo klein dat ik ze amper kan lezen en dus nog een eigen versie maak met zwarte alcoholstift.
L wil nog naar A om haar feestkleed naar de drycleaning te brengen want na het kerstfeestje was het behoorlijk vuil.
Stipt om 19 u zijn we in C en we zetten ons samen met de andere gitaarstudenten in en lokaal waar we ons matieraal kunnen klaarmaken; Nadat de kinderen hun danspasjes afgewerkt hebben is het de beurt aan de klassieke gitaristen die ons voorprogramma mogen verzorgen; Daarna help ik mee het drumstel klaar te zetten en kan al een blik in het zaaltje en op het publiek werpen.
Dan is het moment van de waarheid aangebroken en stap ik samen met Sergio en Pepe Garica met de elektrische gitaar, Noelia Cano op de piano en José Mayo aan de drums in de arena met men flamenco gitaar.
Bij het eerste nr, All of me moet ik beginnen en het eerste akkoord alleen spelen todat de andere inpikken en het lukt me op het juiste ritme te beginnen; Ergens halverwege bij een akkoordwijziging raak ik even de tel kwijt na een aarzeling en moet ik wat vals spelen maar hier komt mijn rijke ervaring in luchtgitaar spelen goed van pas. Bij de start van het 2de nr Kashmir ben ik terug bij en we zetten een goede versie neer aan het luide applaus te horen. Ook Dario was best tevreden en nog een paar andere "kenners" komen mij feliciteren.
We rijden dan ook tevreden huiswaarts en zijn, ondanks we nu kerstvakantie hebben tot 7/01 vastbesloten verder te ploegen tot we een foutloos repertoire kunnen spelen.
Vandaag vrijdag sta ik om 6u30 op en ga om 7 u Luc & Tina oppikken om ze naar de aeropuerto te brengen; nadien wandelen we naar de pueblo met X en volgt een recuperatiedagje. Er werd storm verwacht maar buiten dikke wolken blijft het weer ok.
Vanavond ga ik met L naar de wok in La N om ons buikje rond te eten en morgenavond plannen we een avondje ciné.
Maandagochtend na de pueblowandeling rijden we naar C alwaar L een afspraak heeft bij de manicure, ze wil haar nagels een kleurtje geven om er op het kerstfeest van dinsdagavond piekfijn uit te zien.
Ondertussen ga ik naar de Mercadona, een koffietje drinken en de krant verder te lezen.
Ik zoek vergeefs naar een verslag van Th zijn fietsprestaties maar kan op internet toch een foto vinden van de spurt en uitslag. Ook stap ik binnen bij de shop waar ik mijn voordeur bestelde voor het appartement want de levering is voorzien voor morgen maar ze hadden nog niks laten weten.
Ik had al zo een vermoeden dat dit niet ging lukken en inderdaad , men meld mij doodleuk dat de fabriek de deur dit jaar niet meer gemaakt krijgt en het ergens midden januari zal worden. Maar daar ben ik niet mee gediend en ik zeg dat ik ze dit jaar geiinstalleer wil of dat ze anders de bestelling moeten annuleren omdat ze mij niet verwittigd hebben.
De baas wordt erbij geroepen en hij ging naar de fabriek bellen en de deur eventueel zelf nog afhalen en mij iets laten weten...
Om 13 u is L klaar en rijden we naar Ripoll waar Luc & Tina ons hadden uitgenodigd om op hun kosten samen iets te eten omdat ik steeds zo vroendelijk ben om hen naar de vlieghaven te brengen alhoewel ze mij ook daar voor vergoeden.
Ik neem met Luc de menu del dia, Tina gaat voor gambas al ajillo met frieten en L voor de solomillo ternera.
Savonds doe ik met X een wandeling door het bos en eten doet ze niet en blijft ik een bolleke gedraaid liggen dus waarschijnlijk iets opgegeten onderweg.
Dinsdag is het overwegend bewolkt en komt de zon er niet door, L is de ganse dag in de weer met haar haar en outfit en tegen 20u breng ik ze weg naar Clara thuis vanwaar ze naar Suitopia gaan waar het kerstfeest voor alle werknemers van de Solymar groep, en dat zijn er meer dan duizend, wordt gehouden.
Rond 3 u wordt ze door Clara thuisgebracht; als kerstcado kreeg ze een korf met een Fles Gin en tonic maar het feest vond ze niet zo geslaagd want er speelde een live band en veel goede muziek om op te dansen was er niet geweest.
Woensdag komt de zon er wel door en is het zalig in het zonneke zitten buiten. We oefenen gitaar maar mijn les om 15 u wordt door Dario gecancelled want hij heeft nog teveel voorbereidingswerk voor het optreden van morgenavond.
De generale repititie vanavond gaat wel door en om 21 u wordt ik in C verwacht in een poging de laatste hinderpalen weg te werken aan onze 2 nrs die we samen gaan brengen
Zaterdagochtend na de pueblowandeling wordt de gitaar gestemd en rijden we naar C voor de 2 uur durende laatste generale repititie; Dario heeft een drummer opgetrommeld, José Mayor, waarmee hij vroeger in een bandje speelde en dieons tijdens de repetitie en optreden optreden in de maat moet laten spelen.
Maar de 2 nrs die Dario uitkoos zijn niet vna de gemakkelijkste en het samenspel vordert moeizaam zodat hij bezorgder en bezorgder kijkt; Na 2 uur houden we het maar voor bekeken zonder 1 x defitg alles naeen gespeeld te hebben dus is een bijkomende repitie geen overbodige luxe willen we niet afgaan en we besluiten op woensdagavond nog is samen te komen.
Thuis doe ik nog een kort toerke met X en rij daarna terug naar C waar Th me opwacht en we samen vertrekken naar Xativa waar we in ons hotel San Diego genaamd rond 18u30 inchecken. We doen nog een toerke door de stad Xativa vooral bekend van zijn Castillo maar vanavond was het vooral de opening van de grote kerstmarkt / kermis die veel volk op de been bracht. Na wa zoeken vinden we een bar waar we iets kunnen eten en daarna vroeg onder de wol.
Zondagochtend gaat de wekker al om 6u, Th moet immers vroeg ontbijten en na de nodige boterhammen met confituur en rijstpap volgt er een lange douche. Als ook de grote boodschap achter de rug is zijn we klaar om te vertrekken naar het dorp L'Olleria waar bij het grote sportcentrum om 9 u de start is van de Marcha ciclodeportiva, goed voor 144 km over berg en dal.
Als we uit de auto stappen is het schrikken, berekoud en de temperatuur komt hier amper boven het vriespunt dus nadat Th zijn rugnr. 191 heeft afgehaald blijven we zo lang mogelijk in de auto zitten. Om kwart voor 9 worden de beentjes ingesmeerd en een plaatsje ingenomen aan de startlijn.
De wedstrijd wordt begeleid door 2 Guardia civils, ééntje op de motor en ééntje met de auto wat veel te weinig is voor een peleton van 200 deelnemers ook al zijn er nog een 10 tal andere motards vrijwilligers om het verkeer te regelen.
Dus lopen we vertraging op en om 9u30 sstaat iedereen nog verkleumd achter de startlijn terwijl de organisatie blijft discusieren met de Guardias; Maar 5 minuten later volgt het startschot en kan men eindelijk vertrekken.
Ik ga postvatten aan een kruising op het parcours waar ze drie x voobijkomen maar tegen dat ik dit plekje gevonden heb zijn ze al is gepasseerd; We wandelen wat door de mooie streek met veel appelsientjes aan de bomen en ook heel wat wijnranken. De volgende doortocht volgt na de beklimming van de Port de Portitxol, met zijn 776 meter niet de hoogste col maar toch lang genoeg om enige afscheiding te veroorzaken; een kopgroep van 8 renners komt voorbij met Th en Jurgen VG erbij maar een paar honder meter verder worden ze tegengehouden door de Guardia civil in de auto die vond dat het tijdsverschil tussen de deelnemrs te groot werd en men het verkeer niet zo lang kon ophouden. Spijtig want de kopgroep kwam tot stand na een demmarage van Th die op 1 km van de top zijn beentjes voelde kriebelen.
Na enige minuten mogen ze terug vertrekken en zijn er een 50 tal renners terug aangesloten maar geen nood want de steilste klim moet nog komen; Ik verhuis naar het dorpje Vallada en installeer me aan een haarspedbocht op de Alto de Campello, deze berg is bekend van oa de Ronde van Valencia waar de profs hun kuiten op breken bij een gemiddeld stijgings percentage van 11% met pieken tot 20%.
Een groepje van 10 heeft zich afgescheiden, Jurgen VG aan kop en Th in 5de stelling volgt gezwind. Vanop de top is het nog 15 km tot de aankomst en deze kopgroep zou voorop blijven, er wordt gespurt en Th blijkt als derde zijn voorwiel over de meet te hebben gegooid in een milimeterspurt wat hem een mooie podiumplaats opleverde, Jurgen VG eindigde als 6de.
Na de prijsuitreiking ga ik met Th nog is terug naar Xativa om een bezoekje te brengen aan El castillo want Xativa bezoeken zonder het kasteel is not done; Vanaf het grote en nog in prima staat verkerende kasteel strategisch gelegen op een 300 meter hoge berg kan je de kuststreek zien zo een 45 km verderop. Het gaat eigenlijk om 2 aparte kastelen die met elkaar verbonden zijn, de castillo mayor en castillo menor en is een klein stadje op zich.
Maar onze magen beginnen te knorren van de honger dus is het tijd om huiswaarts te rijden en onderweg stoppen we aan de burger king in Gandia.
Tegen 19 u zijn we terug thuis na een vermoeiend maar geslaagd dagje
Omdat het gisteren donderdag 12dec was is het vandaag de dertiende; veel meer nieuws is er niet onder de zon behalve dan dat de zon al 2 dagen verstoppeke speelt achter de wolken.
Gisteren stond er een koude wind die de ganse dag bleef waaien en het werd overdag niet warmer dan 15 grados en savonds als ik X uitliet voor het slapen gaan stond de thermometer op 8 grados.
Maar vanmorgen als ik naar de pueblo vertrek rond 9 u is het al 18 grados, blijkwaar was de wind naar het zuiden gedraaid tijdens de nacht en kwam er zachte lucht aangewaaid.
Rond de middag breng ik L weg naar Clara want vandaag wordt Exel 3 jaar en is er een feestje maar ik verkies de rust en kalmte thuis.
Morgen hebben we de laatste repititie met de andere leerlingen in de muziekschool en proberen we de 2 nummers die we gaan spelen helemaal tot een goed einde te brengen samen.
Nadien kom ik met gitaar thuis afzetten en ga ik Th oppikken waarna we naar Novelé rijden, een klein dorpje in de buurt van Xativa waar we een hotelleke reserveerden.
Zo een 5 km verder vertrekt zondag in het dorpje L' Olleria de Marcha ciclodeportiva waar Th aan meedoet en hem over de nodige bergtoppen 120 km later terug in L' Olleria zal doen aankomen.
Ik ga waarschijnlijk ergens onderweg staan waar de renner 3 x passeren aan hetzelfde punt.
Dinsdagochtend doen we de pueblowandeling en verder steken we niet veel uit, de hoestbuien blijven grotendeels achterwege maar we voelen ons nog slapjes dus wordt er wat buiten in de zon gezeten en oefenen wat gitaar en X wil balletje gooien; Er staat geen wolkje aan de lucht, ideaal weer ook om de was te drogen buiten.
L komt haar dagen door met uitzieken en kijkt de ganse dag Tv, alle Harry Potter films tijdens de dag en savonds het meest achterlijke en domste programma ooit uitgevonden Gran Hermano Vip.
Tijdens de avondwandeling wil X graag het wegje door het bos nemen maar dit is nog steeds ondergelopen want de bergrivier blijft vanaf de Berniaflanken stromen, X vindt hierdoor rennen wel leuk maar ik heb liever geen natte schoenen.
Woensdag gaan we vroeg naar de pueblo want de volle maan is nu spelbreker om deftig te kunnen slapen en het is nog behoorlijk koud dus sla ik de koffie bij Ripoll over, ik stop wel efkes bij 2 werkmannen die een gevel aan het restaureren zijn om te vragen welk materiaal ze hiervoor gebruiken.
We oefenen de nrs in die we tegen 19dec moeten kunnen spelen en na een douchke zijn we klaar om naar C en de gitaarles te vertrekken. Ondertussen heeft L toch maar 1 van de pralines doosjes die ze in Belgica kocht als kerstcadeau voor haar jefa's op het werk opengemaakt om is te proeven.
Dario geeft me terug een vol uur les nu Marcial even niet meer komt en hij is onder de indruk van de vorderingen die ik maak, de wonderen zijn de wereld nog niet uit, het swing ritme waar ik vorige week mee sukkelde heb ik nu helemaal onder de knie zodat het Nr "All of me" op iets deftig begint te trekken en ook bij het 2de nr "Kashmir" vindt hij dat ik het ritme hiervan goed speel nu.
Zaterdag houden we nog een 2 uur generale repetitie met de andere leerlingen en dan zouden we klaar moeten zijn voor onze vuurdoop op 19/12; Ook eind februari is er een gelijkaardig evenement en Dario wil graag dat ik tegen dan een nr alleen kom spelen maar dat is nog toekomstmuziek momenteel.
Na een bezoekje aan de Masymas en de naastgelegen Brico voor pellets rijden we huiswaarts en doen een toerke met X tot aan het bronneke.
Zondagochtend blijven we tot 9 u liggen na een slechte nacht, de hoestbuien blijven aanhouden en slapen gaat moeizaam. Met slappe benen gaan we met X tot aan het bronneke en terug want het is redelijk koud.
Thuis steken we de pelletkachel en houtkachel aan; even later gaat X aan het blaffen; er staat een verhuiswagen, Mudanzas Adel, aan de oprit met 3 ongure figuren ernaast; Ik ga polshoogte nemen en een verkleumde marrokaan zegt dat ze een inboedel moeten afleveren bij een huis Calle E nr 1 maar dat ze het niet kunnen vinden wat nogal logisch is want nr 1 bestaat niet. Ze blijken vanuit Madrid in 1 ruk tot hier gereden te zijn.
Ze bellen de opdrachtgeefster en na enige misverstanden blijkt de levering in de urb terazas de A, een beetje vererop afgeleverd. Verder valt er weinig te beleven, la poderosa blijft noodgewongen op stal, we tokkelen wat op de gitaar en rond 16 u ga ik met X wandelen aan de rio Algar zodat we geen bergen moeten beklimmen. We stappen landinwaarts tot aan één van de oude watermolens Moli Vell dels Moros die men momenteel aan het restaureren is.
Daarna draaien we terug richting kust en stappen tot aan het strand waar de rio Algar nu in zee uitmondt na de vele regenval van afgelopen week. Op de dijk staan verschillende beelden van een kunstenaar uit de buurt.
Eens de zon ondergaat dalen de temperaturen snel tot onder de 10 grados.
Maandagochtend stappen we naar de pueblo voor brood, krant en koffie, thuis wordt er gedoucht en we rijden naar Clinica del Mar in A maar staan wederom voor een gesloten deur, la doctora heeft een nieuw papier opgehangen waarop staat dat ze nu tot 18 december afwezig is, wat een onbetrouwbare truttebel is me dat en ik voel enige ergeris opkomen tesamen met een dringende grote boodschap. Gelukkig is er bij het treinstation aan de overkant van de straat een openbaar toilet waar ik nog net op tijd kan binnenspringen.
Daarna bel ik naar een ander Clinica waar ik ooit ging in Afaz, hier kan je enkel op afspraak terecht, maar hun computer ligt plat en ze vragen binen een 1/2 u terug te bellen waarna ik dan maar naar de volgende Clinica rijd in Albir waar er aan de droge rivier ook een doctora zit die vrij spreekuur heeft tot 12u. Het duurt even eer ik het kan vinden en als ik uiteindelijk aan de receptie kom staat er redelijk wat volk voor mij en bovendien zit de wachtzaal al afgeladen vol met stokoude bejaarden zodat ik terugdraai en buiten stap.
Dan maar een nieuwe poging gewaagd om te bellen naar de clinca in Alfaz en na enig aandringen kunnen ze me nog om 11u30 een afspraak geven. Zo wordt ik onderzocht door doctor Koenders een al ouder Nederlandse grijsaard en zijn oordeel is Bronchitis dus moet ik aan de antibiotica en een hoestsiroop met codeine nemen.
Onderweg naar huis stop ik aan de Mcdo, ga ook is binnen in de naastgelegen supermarkt Supercontent waar je nu ook heel wat produkten van bij de Jumbosupermarkt kan kopen.
Als laatste hindernis ga ik in A La V naar de farmacia waar ik na 5 x ronddraaien een parkingplekje kan vinden en met men medicijnen naar huis rijden.
We zitten wat buiten want de tempereatuur klimt tot 20 grados in de middag, doen een siestake en gaan met X de straat op en af want had vandaag al genoeg gestapt zodat we aan dik 11 km geraken.
Het goede nieuws van de dag is dat men in Antwerpen bestelde zonnebril perfect toekwam vandaag met UPS, als het goed is mag het ook gezegd worden.
Vrijdag 6 december is spaanse feestdag dus zit er bij ripoll op het terras wat ander volk dan anders; ook de gemeentearbeiders zijn in grote getale aanwezig want ze komen de straten schoonmaken en een grote kerstboom zetten op de parking voor de bank.
Naast mij zitten 3 jongere kettingrokers en hun sigarettenwalm zetten mij aan het hoesten en proesten dus stap ik naar huis. We oefenen gitaar tot de middag; L heeft problemen om te ademen nu ze ook snipverkouden is en we rijden naar A waar rechtover de ayuntamiento de farmacia 365 dias zoals de naam het zegt elke dag van het jaar open is en dit van 8u30 tot 21u30 feestdag of geen feestdag. Op het plein voor het gemeentehuis is de kerstmarkt al geopend, die ellende begint elke jaar vroeger en vroeger. Wij gaan ook wat vroeger slapen versuft zijnde door de vele hoestsiroop die ik al naar binnen heb gegoten maar eens in bed krijg ik een hoestbui die oneindig lijkt en niet veel goeds voorspeld voor de rest van de nacht.
Maar eigenaardig genoeg kom ik de nacht door zonder verder hoestbuien wat niet betekent dat ik veel kon slapen want L haar verstopte neus maakt evenveel lawaai als mijn kettingzaag.
Zaterdag na de pueblowandeling nemen we een douche en rijden naar C, gewapend met een doosje hoestpastilles, voor de repetitie met de andere gitaarstudenten. Ook Dario blijkt stevig verkouden, waarschijnlijk kreeg hij tijdens de les woensdag mijn bacterien over. Marcial komt niet meer, hij vond het niveau te moeilijk, ook de pianiste en drummer zijn afwezig maar met Pablo is er een nieuwe goede elktrische gitaarspeler bij.
Terwijl we opwarmen kribbelt Dario het bord vol met de riffs, puente etc van Kashmir, het nummer dat we gaan brengen op 19 december, we oefenen met wisselend succes en blijven zelfs 30 minuten langer tot het min of meer lukt maar tegen volgende week ben ik het meeste zeer waarschijnlijk terug vergeten.
Na een bezoekje aan de supermarkt voor wat extra frutas gaan we naar huis en doen de siesta buiten in het zonneke, het is met 17 grados niet heel warm maar in de zon best uit te houden. Ook X zoekt zich een plekje in de zon tegen het muurtje om ondersteboven te liggen
We doen nog een vlakke avondwandeling met X en maken ons op voor een heldere dus koude nacht.
Woensdagochtend blijft het ononderbroken gieten en we rijden met de coche naar de pueblo voor de krant en brood en laten onderweg X uit aan de sportvelden. De aanhoudende regen maakte dat de barranco onderweg terug omgedoopt werd in een snelstromende bergrivier met de nodige watervallen. Aan het bronneke van St Ana is de weg ondergelopen en geraakt je niet zonder natte voeten aan de overkant.
De temperatuur komt amper boven de 10 grados dus moeten de pelletkachel en haardvuur overuren draaien. Tegen 14u30 vertrek ik naar C voor men gitaarles; Dario oefent met mij het swing strum ritme waarmee ik sukkel maar dat we gaan nodig hebben voor het optreden van 19 decemmber; Marcial die achter mij les heeft stuurt terug zijn kat dus kunnen we een kwartiertje langer oefenen.
Savonds maakt L pasta saus in een poging de P Klak spagetti te imiteren, ze heeft duidelijk heimwee naar Belgica, nochtans deed de Belgische lucht ook haar luchtwegen geen deugd want ze is ook stevig verkouden terwijl men droge hoestbuien blijven aanhouden en snachts het hevigst zijn; Verder voel ik me niet echt ziek en de sympomen doen we wat denken aan de kinkhoest die ik ergens in de jaren 2003 of 2005 opschaarde toen we van Miami kwamen maar dan zonder het kinken voorlopig.
Vanaf de namiddag komen de eerste opklaringen en stopt de regen eindelijk.
Donderdagochtend kunnen we terug naar de pueblo wandelen, aan het bronneke moet je wel op je tippen lopen want het water stroomt er nog steeds over de weg.
De overwegend blauwe lucht geeft energie en terug thuis bijten we ons vast in de oefeningen die Dario me meegaf.
Ik rij nog met de auto naar de vuilbakcontainers, ga men banden oppompen en een kip aan het spit afhalen bij de ecuadoriaan.
Om 16u30 rij ik met X naar de playa la Olla waar de storm bijna al het zeewier en strand meesleurde en er overwegend enkel keien overblijven. Vandaag komen we met 9.7 km nog is in de buur t van de 10 km stappen.
Maandagochtend begint nat, het regent te hard om de pueblowandeling te doen dus gaan we met de paraplu en X even de straat op en af.
Om 11 u hebben we afspraak in C om bij Servef zoals de spaanse RVA heet en onderweg staan we terug in de file aan de tunnels van Mascarat.
Nadat we L haar inschrijving bij Servef in orde maken blijkt dat we morgen toch nog is moeten terugkomen met copies van haar arbeidscontracten van 2018. Daarna gaan we langs de Mercadona en volgt thuis een siestake in de zetel.
Om 16 u komt men de nieuwe wasmachine leveren en installeren en daarna ga ik met X voor een klein toerke en we zijn net op tijd terug als het begint te gieten. Het zou niet meer stoppen en er kwamen nog een paar zware onweders bovenop met de gekende donderknallen en bliksdemschichten.
Slapen lukt niet, mijn hoestbuien zijn niet te stoppen en het gekletter van de aanhoudend regen maakt veel lawaai.
Ook dinsdagochtend regent het en ik neem de wagen om tegen 9 u naar A te rijden waar ik een bezoekje wil bregen aan de belgische doctora in clinica del mar maar sta voor een gesloten deur, de doctora blijkt afwezig wegens familale redenen tot 9/12; Ik wandel wat verder naar de dijk om een krant maar ook hier geen succes, de krantenwinkel hier is dicht, waarschijnlijk geen klanten te verwachten met dit stormweer.
Dan stop ik maar aan de farmacia om wat tabletten tegen tos seca. Om 12u30 rij ik terug met L naar C waar het bij Servef weer een drukte van jewelste is. Ik vemoed dat bijna de ganse bevolking van C momenteel werkloos is aan de lange rijen te zien om een nummerke te nemen of aan de computers waar je een aantal dingen zelfs kan checken.
Terwijl L nadien centen gaat opsturen naar haar mommy haal ik hier een krant.
Rond 16 u regent het iets minder hard en ga ik met X naar de playa la Olla, de hoge golven spoelden al grote stukken strand weg en X kan los rennen want we komen geen enkele andere wandelaar tegen.
Dor de combinatie van ziektekiemen en slappe benen samen met het slechte weer blijft mijn staptotaal de afgelopen 2 dagen ruim onder men 10km gemiddelde, vandaag haalden we 6.5 km en gisteren 7km.
En voor morgen ziet het er al even slecht uit dus we gaan een inhaalbeweging moeten maken als de storm overgewaaid is.
Vrijdagnacht beginnen hoesten en zaterdagochtend voelen de beentjes wat slapjes aan maar de pueblowandeling slaan we niet over, we zitten alleen bij ripoll op het terras nu die koukleumen spanjaarden binnen kruipen.
Maar de temperaturen klimmen wanneer de zon volop aan het schijnen gaat en omdat de gitaarles vandaag werd gecancelled haal ik toch la poderosa van stal om om een ritje te maken tot aan de markt in Jalon.
Na de siesta buiten in het zonneke hebben we terug energie om nog wat houtblokken te zagen tot we beginnen te zweten, vanaf maandag gaat het weer omslaan en wordt de doortocht van een regenzone en storm verwacht die 3 dagen zou duren.
We doen nog een boswandeling met X en halen vlot onze 10 kms staptotaal vandaag.
Ook zondag voel ik me slapjes en de geplande rit met de bikers sla ik over, na een kort toerke met X begin ik met het afdekken van het terrasmeubilair en binnen zetten van spullen die niet nat mogen worden.
We spelen gitaar totdat Th langskomt want we hadden om 13 u afgesproken om iets te gaan eten bij Ripoll waar we op het terras buiten in het zonneke als enigste aanwezigen het best kunnen uithouden.
Vandaag blijft de stapteller op 8.8 km steken. We zijn benieuwd of we de volgende dagen buiten gaan kunnen, vooral dinsdag wordt gewaarschuwd voor veel regen en harde winde tot 100 km/u.
Donderdagmorgen komt na de pueblowandeling Mick langs om is te kijken naar men wasmachine; eerst dient de droogkkast die erbovenop staat weggenomen en dat is moeilijker dan verwacht want deze zit blijkbaar met een metalen omlijsting vastgevezen aan de wasmachine; maar met vereende krachten kunnen we ze toch weghalen en de wasmachine half uit elkaar vijzen, het is te zeggen Mick voert uit en ik kijk ernaar.
De riem lijkt nog ok dus leggen we de wasmachine horizontaal om vanonder een kijkje te kunnen nemen of alle springveren die de trommel, motor en tegengewicht op zen plaats moeten houden nog intact zijn; Ook hier lijkt niks aan de hand dus moet het de ring zijn die de trommel achteraan met de rest verbind die is weggesleten en dat valt niet te repareren. Dan maar de wasmachine en ineens ook de droogkast naar buiten gesleurd waarvoor de gammele voordeur moest verwijderd.
Na deze inspanningen was een siesta in een zalig zonneke welgekomen en X doet graag mee; veel verwarming hebben we nog niet moeten opzetten vandat we terug zijn uit het grijze Belgica. En omdat ik ook wat extra berglucht kan gebruiken na de Vilvoordse ongezonde lucht ga ik met de scoot tot boven aan de pick nik tafels van de Bernia. In November werd de slechte weg helemaal opnieuw geastfalteerd en de laatste steile 500 meter werd in ruwe beton gegoten zodat je nu vlot naar boven en beneden kan bollen.
Gisterenavond bekeek ik de aanbiedingen ter aanleiding van Black Friday vooraleer we een keuze maken om een nieuwe wasmachine uit te kiezen.
Vanochtend na de pueblo heen en weer gaan we naar Altea waar ik een wasmachine bestel die maandagmiddag al kan worden geleverd; Ook hier is het overal een drukte nu iedereen denkt koopjes te kunnen doen tijdens de Black friday dagen.
Daarna oefenene we wat gitaar buiten en L maakt rijst met dorade en dodo of afrikaanse gebakken bananen wat we ook buiten opeten gevolgd door de siesta.
We maken een toerke met X door het bos en gaan daarna terug met de auto waar de houthakkers een deel gevelde bomen hebben gestapeld zodat we onze kofferbak kunnen volladen met gratis hout.
Dario stuurde een bericht dat het gezamelijke gitaaroefenen met de andere leerlingen morgenvroeg niet doorgaat, het is me een raadsel hoe we ooit iets deftig gaan kunnen samen spelen tegen 19 december.
Zondagochtend begint zonnig maar koud, maar de 3 grados laten ons niet afschrikken naar Heffen te rijden; L wou graag nog is gaan wandelen waar we vroegen woonden en nadat we door de Lange Mierenstraat reden en ons vorig huisje bekijken stoppen we aan het zennegat voor de beentjes te strekken over de houten brug en langs de dijken. Om 12 u opent het bruine cafe het Zennegat en we gaan iets drinken vooraleer we terugrijden en een siestake doen.
Om 18 u worden we verwacht bij de Gille & Kat en we blijven hier tot 23 u tafelen en bijpraten.
Maandagochtend als de abus terugzijn van hun 2 wekelijkse Makro inkopen worstel ik me doorheen het zoveelste bobo vragenuurtje en doe met L een wandelingske tot in Vilvo centrum waar ze 4 doosjes Leonidas pralines koopt voor haar jefa's op het werk. Daarna rijden we terug naar Antwerp want L had hier zaterdag een lange coctailjurk zien hangen bij P&C aan 50 pcs van de prijs want die winkel wordt hier na meer dan 40 jaar aanwezigheid opgedoekt. Ondertussen bestel ik me een bijkomende zonnebril bij Theo die ik ook vorige zaterdag had gezien maar die jammer genoeg niet in afslag stond. L kreeg wel een leuke verassing want aan de kassa ging er nog is 30 % korting van haar reeds gehalveerde prijs zodat ik haar aanmaan tot enige spoed want anders had ze hier nog een hele voorraad ingeslagen.
Om 17 u word ik immers verwacht in Imelda ziekenhuis voor een controle van men schildklier wat niks nieuws onder de zon opleverde.
Dinsdagochtend droppen de abus onz aan het lelijkste station van West europa, Vilvo station lijkt meer op een vervallen krotgebouw uit Lagos maar er schijnen toch nog steeds treinen door te rijden want op 15 min staan we in bxls zuid vanwaar we de metro nemen tot aan de Naamse poort, van hier ben je vlakbij bij Matonge waar L haar make up koopt en we een kijkje nemen langs de vele afrikaanse groenten en andere winkels terwijl ze me de oren van men kop zaagt om toch nog een valies in te checken zodat ze een hele lading lekkers zou kunnen meepakken maar ik kan het afwimpelen in ruil voor een bezoekje aan een frituur voor een bakje friet met curryworst speciaal die we thuis samen met de abus opeten.
L doet een siestake en ik kies voor een lange maar natte wandeling langs het jaagpad met tussenstop aan de Harleywinkel.
Om 19 u spraken we af met Ta & St bij P Klak om nog een pastake vooraleer we woensdag terugkeren en we bemachtigen 1 van de laatste vrije tafeltjes, deze keer houden we het bij de normale portie en als we buiten komen staat er een flinke rij aan te schuiven.
Woensdagochtend gaat de wekker om 4 u, de abus brengen ons naar de drop off waar ze ons uitwuiven, en vertrekt ons vliegerke om 6u05; het was een klein toestel met 2 rijen zetels voor max 120 passagiers. Alhoewel hij niet helemaal vol was zaten we toch niet naast elkaar, wel op dezelfde rij maar met de gang tussen maar de mevr die naast L zat wou wel van plaats wisselen zodat L mijn hand kan vasthouden tijdensz het opstijgen, turbulenties en landen. L gaat tegen haar zin terug en was graag nog wat langer gebleven maar ik sta te popelen om mijn hondje, gitaren, rollend materiaal, bergen en azuurblauwe lucht enz terug te zien, ondanks de gastvrijheid van de abus zou ik het niet meer gewoon kunnen worden in Belgenland en na 2 dagen verlang ik al terug naar mijn stekje onder de zon.
Om 8u20 landen we al in Alicante en nadat we bij Umbrella parking onze coche ophalen rijden we tot in A La V waar X ons opwacht terwijl Th een fietstochtje maakte.
De valies wordt uitgeladen en de gitaren gestemd want om 15 u heb ik les. Dario maakt er een vol uur van want Marcial die achter mij komt was weer niet komen opdagen. Nadat mijn hoofd vol nieuwe akkoorden en noten steekt ga ik een nieuwe voordeur voor het appartement bestellen en nog langs de mercadona en zijn we op tijd thuis voor een toerke door het bos met X.
Ik spreek af met Mick om morgen een poging te doen mijn wasmachine hersteld te krijgen want we hebben al genoeg kosten gemaakt deze maand.
Vrijdag landen we met een kleine vertraging in Zaventem waar we worden opgewacht door de abus die ons vervoer verzorgen zonder grote hindernissen, buiten het ingeslikte parkingticket van Bompa, tot in Vilvo City waar we tot woensdag verblijven.
L telt af tot het 18 u is en we naar haar favoriete pasta resto kunnen gaan en omdat het al meer dan 4 jaar geleden is dat ze hier nog is geraakt en bijna de hele dag gevast hebben bestellen we maar de maxi portie die we beiden naar binnen spelen zonder problemen tot onze eigen verbazing
Daarna volgt een bezoekje aan de cine voor de film Hustlers gebaseerd op een waar gebeurd verhaal voor, tijdens en na de bankencrisis in Wall street. L heeft nog een plaatske gevonden voor een medium emmer popcorn;
Zaterdag vertrekken we om 9u30 richting Mechelen om een bezoekje te brengen aan Ta & St zodat we is konden bekijken waar ze wonen en Bruce is blij ons al zo snel terug te zien na zijn bezoekje aan Espana. Van hier rijden we verder naar Antwerp waar we afspraken met Tr & S, de vele wegenwerken brengen me in verwarring en ipv aan de groenplaats uit te komen parkeren we aan het centraal station en gaan van hieruit te voet verder. Stipt om 10 u ontmoeten we elkaar voor het Hard rock cafe en gaan iets drinken bij Quetzal een chocolade bar, we kiezen voor warme choco en een brownie.
Na al dit lekkers scheiden onze wegen en wij gaan naar de Theo brillenwinkel voor een kleine herstelling aan men zonnebril en nadien kijkt L is rond in de vele winkels langs de Meir. We stappen tot achter het centraal station waar we bij Sonna African textiles binnenstappen. In dit volgepropte winkeltje kan je de echte Vlisco Hollandis kopen, gemaakt in Nederland maar enkel te koop in de winkels in Antwerp, Londen of New York.
Maar de prijzen zijn hier in vergelijking met 6 jaar terug serieus gestegen en L denkt dat het toch voordeliger is om te proberen deze kleurrijke stoffen in Afrika zelf proberen vast te krijgen.
Van hier willen we naar de winkels stappen waar ze afrikaanse haar producten etc verkopen en ik meen een binnenweg te kennen maar uiteindelijk raken we verder en verder van onze bestemming af en stop ik een taxi die ons voor 8 Euro tot aan de zoo brengt vanwaar we naar de juiste straten kunnen wandelen; We ronden ons antwerps bezoekje af met een Ellis burger en nadat we ons parkingticket van 16 Euro hebben betaald rijden we naar Vivo city terug
