|
De donkerste dagen van het jaar, de laatste dagen ging Prinske fel achteruit. Bij iedere uitstap vreesde ik dat het de laatste zou zijn, zonder hulp geraakte hij niet meer vooruit. De staartwonde woekerde verder, bloedblaasjes vormden rondom . Stilletjes kreunde hij , zijn pijn , zijn hulpeloosheid maakte mij zo ongelukkig en emotioneel
Totaal van ons afhangkelijk bleef hij toch attent mij niet uit zijn zicht te verliezen. Als ik maar eventjes naar de tuin liep zonder hem deed hij alle moeite om te volgen al moest het kruipend gebeuren. Hoop op genezing hadden we niet meer, de maanden dat ik hem nog kon verzorgen en vertroetelen verzachten het leed. Mijn hart is gebroken . Nooit ben je voorbereid je beste vriend te verliezen.
Aujourd'hui lundi 29 nov 2021 nous avons perdu notre Prinske. Je ne puis le croire, je me sens totalement perdue, sa présence constante autour de nous , comment prendre courage à présent? Son état s'est agravé très fort les derniers jours. Doucement il se plaignait, ses yeux fidèles me faisait comprendre sa totale confiance pour décider de son destin.Il ne pouvait pas souffrir, nous l'aimions trop . Son absence me brise le coeur, je me sens perdue sans mon meilleur ami. Les derniers mois notre vie , notre routine quotidienne était règlée selon les besoins et l'état de santé de Prinske. Se préparer à l'adieu final est impossible, les miracles n'existent pas.
|
