Slecht nieuws kan iedereen missen tegenwoordig. Grote en kleine drama's zijn dagelijkse kost. Weinigen zijn tevreden met alle ingrijpende beperkingen gevolg van corona. Met ons gezin kinderen en kleinkinderen alles goed, tot daar het goede nieuws.
Een maand geleden waren we ongerust over het soms manken van onze Nana. Levenslustige wildebras "chef" van de roedel was sinds een paar weken veel kalmer geworden . Een bezoek aan de dierenarts maakte ons niet wijzer.. vele manipulaties van haar poot ... Nana gaf geen kik, geen spoor van pijn. We probeerden medicatie en dachten aan een verstuiking. Helaas een week later mankte ze meer , kon haast niet meer op haar rechtervoorpoot staan. Terug naar dierenarts, het verdict was dramatisch vergevorderde botkanker. Sinds die dag 21 okt. blijf ik dag en nacht bij haar , we willen haar geen moment missen. De kanker woekert snel verder. Nu is haar poot onbruikbaar en ter hoogte van gewricht een dikke knobbel die ook achteraan aandikt. Pijnstillers , veel aandacht en liefde , iedere dag is een geschenk samen.
Helaas alle tranen veranderen niets, voorbereiden op afscheid doet pijn.
J'aimerais écrire plein de bonnes nouvelles, hélas les mauvaises nouvelles sont nombreuses, petits et grands drames , nous passons une année médiocre .
Question santé nous , les enfants et petits-enfants vont bien, voilà pour les bonnes nouvelles.
Il y a environ un mois nous étions inquiets car Nana toujours pleine de vie, fougeuse fonceuse chef incontesté de la meute, elle devenait beaucoup plus calme et parfois une claudication se manifestait. Certains jours elle courait comme si rien n'était,joyeuse et en pleine forme. Une visite chez le veto ne donnait pas plus d'info, les manipulations diverses de sa patte n'eurent aucune réaction de mal ou d'inconfort. Après une semaine de medicaments , une légère grosseur à hauteur du genou se montrait. Nana évitait de poser sa patte parterre, courait sur 3 pattes. Retour chez le veto, la radiographie nous enlevait tout espoir, le cancer des os.
Depuis le 21 oct. je reste nuit et jour avec elle, tous nous l'entourons de tendresse . Elle mange bien et sort au jardin pour ses besoins. Malgré son douloureux handicap elle fait la fête quand ses favoris Johan Yannick et Lynn rentrent. La grosseur de la patte grandit rapidement , Tout nos soins , toutes nos larmes ne peuvent la sauver
La fin s'approche , je ne peut pas le croire, je n'ose y penser qu' elle nous quittera.




|