Juli 2013 – De oceaan… prachtig en aantrekkelijk maar o zo sterk en gevaarlijk!! Uren kan je ernaar staren… maar je kan je er beter niet aan wagen om hier even een eind te gaan zwemmen! Verdrinkingsdood zou volgens enkele bronnen de tweede belangrijkste doodsoorzaak zijn onder de expats (15 000 mensen) in Liberia! Veel organisaties zoals ook de UN hebben lange tijd hun internationale werknemers verboden om te zwemmen in de oceaan. Ten gevolge van metershoge golven en de overbekende “rip tides” kan je plots meegezogen worden in die onmetelijke Atlantische Oceaan! Hier en daar worden nu trainingen gegeven en redders opgeleid om in te zetten op de belangrijkste stranden maar… hier in Liberia zijn geen motorboten en geen jet-ski’s om mensen in nood te redden!!

Onderstaande foto toont hoeveel mensen meteen opdagen als iemand in nood verkeert, weinigen zullen zich echter in de oceaan wagen! Gelukkig was er op dit moment een Amerikaanse surfster die de risico’s getrotseerd heeft en de man in nood nog net op tijd kon terughalen!

Dry season…. Rainy season…. Reeds twee jaar op een rij kregen we exact op 15 mei een totale weersverandering met hevige onweersbuien! De eerste helft van mei hadden we vooral ’s nachts wel wat gerommel gehoord en felle bliksemschichten de lucht zien doorklieven maar de echte regenval kwam er dus precies half mei. In amper tien minuten tijd kan een normaal wolkendek hier veranderen in een dreigende lucht! De massa’s water die er dan plots naar beneden komen, kan je je niet voorstellen! Het kan tien minuten regenen maar het kan evengoed twee uur hard regenen, zo hard dat je nauwelijks nog iets kan zien! Liberianen hebben het er minder moeilijk mee dan wij Westerlingen… zij rennen immers rond met emmers en kuipen om het regenwater op te vangen  of nemen gauw een douche! Wij daarentegen proberen ons droog te houden met een reuze paraplu en dragen onze rubber laarzen… Steeds opnieuw sta ik verwonderd hoe snel alles weer opdroogt en hoe snel het water wegtrekt maar de temperatuur blijft dan ook meestal rond de dertig graden. Juli en augustus daarentegen zijn dan weer iets anders… deze week is het met 25 à 28 graden Celsius relatief koud voor Liberia en het is dan ook al dagen aan een stuk aan het regenen!

Liberiaans Engels en Standaard Engels…. Wie nieuw is in Liberia heeft het niet altijd makkelijk om de lokale bevolking te begrijpen! Jawel, men spreekt de Engelse taal maar dan wel een tikkeltje anders dan het Standaard Engels dat wij kennen! Bovendien zijn er tal van varianten, sommige makkelijker te verstaan dan andere. Eén keertje heb ik het aangedurfd om op school een activiteit te organiseren waarbij een groepje kinderen iets in Liberiaans Engels mocht zeggen terwijl een ander groepje dat diende om te zetten in het Engels van de klas! Ik kon mijn oren niet geloven… je begrijpt er gewoon niks van!

Een voorbeeldje:  “Gi me makakie”  betekent “Give me my car keys”! Het meest opvallend is dat veel  Liberianen de laatste letters inslikken en weinig aandacht hebben voor articuleren!

Uiteraard wordt daar nu in de scholen al heel wat meer aandacht aan besteed en “Phonics” is een vast onderdeel van het curriculum van de L.S. geworden.

Huisvesting… Begeef je je naar het binnenland van Liberia, dan rij je van dorpje naar dorpje via een soort landwegen, hetgeen je tijdens het regenseizoen heel wat kopzorgen kan geven!  De huisjes zijn heel vaak gemaakt van aangestampte aarde/klei of van zelfgemaakte cementblokken die in de zon werden gedroogd. Daarna wordt alles bepleisterd en de dakbedekking bestaat uit gegolfde zinkplaten die er vaak erg roestig bijliggen. De keuken bevindt zich buiten aangezien er met houtskool wordt gekookt, het is een plaats waar steeds heel veel vrouwen en kinderen samen zitten want men leeft immers buiten! Elk dorpje heeft dan ook wel een palava-hut waar de mensen van het dorp bijeenkomsten houden.

Langs één van de hoofdwegen van Liberia, de weg naar de luchthaven, wordt heel veel gebouwd, vaak zijn dit  grote, ommuurde woningen voor de rijkere Liberianen.

De voorbije twee jaar ondergaat ook de hoofdstad een ware metamorfose! De flatgebouwen rijzen er uit de grond! De kleine, vervallen huisjes worden gesloopt en moeten plaatsmaken voor hotels, restaurants, banken, supermarkten, garages,…. het straatbeeld is totaal veranderd!

Daartussenin woont de lokale bevolking, nog steeds op elkaar gepakt. Voor een éénkamer-woning met een gemeenschappelijke “badkamer” betalen Liberianen ongeveer 20 US Dollar/ maand, wanneer ze binnen een omheining wensen te wonen is dat eerder 30 US Dollar/ maand maar in beide gevallen hebben deze huurders vaak last van waterlekken en moeten ze buiten koken. Wil je een appartement met een woonkamer, één slaapkamer en kleine badkamer dan betaal je ongeveer 50 US Dollar/maand. Vaak wonen daar dan gezinnen met drie of meer kinderen… Laat ons daarbij niet vergeten dat in dit land meer dan 80% van de bevolking beneden de armoedegrens leeft (1,25 US Dollar/ dag) en dat huisvesting voor tal van Liberianen een reuze probleem is!

Contrasten zijn er wellicht overal maar in Liberia kan je er gewoon niet naast kijken….