5 december 2010 – Dag beste lezers! Ik ben er terug en we hebben met z’n allen wat geduld moeten hebben maar na iets meer dan twee weken is er eindelijk een internetverbinding in onze nieuwe woning! Soms heb ik een prima verbinding maar er zijn ook dagen dat ik geen verbinding kan krijgen… De verhuis is prima verlopen en we zijn blij dat we nu ook onze verhuisdozen (ingepakt sinds begin juli en hier al die maanden gestockeerd) hebben kunnen openen. We voelen ons intussen al goed thuis in onze nieuwe stek, ook al moet er nog één en ander afgewerkt worden maar het allerbelangrijkste is dat we na vier maanden Liberia eindelijk een woning hebben! Het is zalig vertoeven op ons terras bij zonsondergang en ook kunnen ontbijten met zicht op de oceaan is fantastisch… het land heeft zoveel moois te bieden!

Dat Liberia volop aan de heropbouw bezig is, dat merk je dagelijks! Zeker hier in de hoofdstad Monrovia wordt met man en macht gewerkt aan het optrekken van nieuwe kantoorgebouwen, hotels, warenhuizen,… Waar je ook kijkt, overal staan gebouwen in de steigers en overal zijn mensen heel druk in de weer, bewonderenswaardig hoe ze dat doen met die grote hitte hier! Maar naast het bouwen, wordt er ook heel wat energie gestoken in het vernieuwen van de wegen!

Wanneer ik op vorige donderdag richting Paynesville reed met de auto van MSF (lees AZG) om een donatie te brengen aan het schooltje waar ik lesgeef, duurde de terugreis zo’n anderhalf uur in plaats van de gewoonlijke dertig minuten. Dat alles heeft te maken met de  wegen die er na het regenseizoen soms zwaar gehavend bijliggen en die nu volledig uitgedolven worden en een heel aantal nieuwe lagen krijgen. De grote vrachtwagens, de zware machines om te asfalteren en de grote pletrollen, allemaal zijn ze heel druk bezig!

Eén van de vrachtwagens stond vorige week twee dagen en twee nachten in het midden van één van de straten in onze buurt, defect! Als je dan weet dat er ’s avonds geen straatverlichting brandt zoals bij ons, dan kan je je voorstellen hoe gevaarlijk het soms is om te rijden, wetende dat daar plots iets voor je neus kan staan zonder ook maar één aanduiding…

Een ander groot gevaar is het feit dat de deksels van de riolen worden gestolen en dat je in onze buurt alleen al twee grote openingen in de weg hebt die je best kan vermijden! Vaak leggen mensen er wat grote steenblokken omheen of wordt er een autoband in rechtop gezet maar het blijft erg gevaarlijk! Daarbij moet je je voorstellen dat er langs de straten tot ’s avonds laat heel veel bedrijvigheid is aangezien mensen  immers  geen elektriciteit hebben in de woning en dus buiten leven, gebruik makend van het licht van de voorbijrijdende wagens!

In de hoofdstad zijn bijna alle hoofdwegen geasfalteerd maar eenmaal je wat verder weggaat van de drukste verkeersaders heb je heel vaak verharde wegen met reusachtige putten erin! Toen we vorig weekend voor twee dagen naar Robertsport zijn gegaan, waren de laatste 45 km die we moesten doen een serieuze uitdaging… hobbeldebobbel en maar uitkijken om de grootste putten te vermijden! Vrienden van ons die hier al wat langer zijn vertellen ons dat dit nog niks is in vergelijking met sommige wegen verder het binnenland in… Ook de weg naar de school waar ik lesgeef, de GSA road, is in zeer slechte staat en soms raakt je hoofd wel eens het het dak van de auto! Maar er is goed nieuws want er zouden plannen zijn om deze weg te verharden!

Sinds kort zijn er een aantal heel moderne bussen te zien in de straten van Monrovia! Ze werden aan Liberia geschonken door India en ze zijn hier meer dan welkom! Ik las in de lokale kranten dat  studenten in uniform de bus gratis mogen gebruiken tussen 6 u. en 9u. in de  morgen en tussen 15u. en 18u. in de avond, zodoende kunnen weer wat meer jongeren naar school! Eerder was het een heel gedoe voor velen onder hen om een taxi vast te krijgen… Maar al deze vervoermiddelen moeten natuurlijk ook van energie worden voorzien! Langs de wegen zie je moderne tankstations uit de grond rijzen (vooral Total maakt veel indruk) maar hier en daar zie je ook nog de klassieke benzinepompen van ter plaatse met de felgekleurde glazen gallons op een rijtje…

Monrovia heeft ook een belangrijke haven waar heel wat containers worden geladen op grote zeeschepen! Het is er heel erg druk en ik heb nog niet de gelegenheid gehad deze plaats te bezoeken.

Spoorwegen heb ik hier nog niet gezien behalve enkele restanten van spoorwegovergangen uit lang vervlogen tijden…

Het luchtverkeer wordt drukker nu er sinds kort ook een rechtstreekse verbinding is met de USA via Delta Airlines. Verder vliegt Brussels Airlines vier keer per week op Monrovia en ook Air Maroc heeft een duidelijke plaats in het luchtverkeer.

Wij zullen binnenkort weer gebruik kunnen maken van deze luchtwegen want nadat we Kerst hier doorbrengen omwille van verantwoordelijkheden op het werk, zullen we kort daarna naar het Siberisch koude België komen!! Maar misschien is een sneeuwlandschap wel een welkome afwisseling voor de hoge temperaturen van Liberia!?