10 augustus ’10  Nu beseffen we pas goed wat een geluk wij de eerste weken hebben gehad met het Monroviaanse weer! De hele nacht klettert de striemende regen op de golfplaten van het dak en van slapen kan je alleen maar dromen… We rijden al vroeg naar het werk en nemen een doornatte collega Zé mee want hij heeft autopech! Eens ter plaatse maakt een lekkere senseo heel veel goed en ik nestel me achter “mijn” bureau om Liberiaanse en Vlaamse kranten te lezen, om mailtjes heen en weer te sturen, om zelf eens ons blog te bekijken, om kruiswoordraadsels op te lossen, om te doen waar ik zin in heb! Tijdens de lunchpauze gaan we vlug even shoppen in een warenhuis in de buurt en zoals steeds zijn we verwonderd dat we bijna 100 Amerikaanse Dollar moeten betalen voor hetgeen maar in ons winkelkarretje ligt… Het leven voor expats is hier echt wel duur en gezien het feit dat je in dit land geen geld kan afhalen bij een bank, moeten we onze dollaartjes goed beheren!

11 augustus ’10 Er is wat variatie gekomen in onze nachten…. Dit keer krijgen we er een gratis klank- en lichtspel bij dat niet één uur, niet twee uren maar de hele nacht duurt! Wanneer we ’s morgens onze poort uitrijden, zien we een prachtig tafereeltje: een heel gezinnetje varkens loopt er rustig te grazen in de berm… de regen schijnt hen niet te deren!

Om 10 uur hebben we een afspraak in Coconut Plantation (zie vorig deel) want ook daar zou een woning vrijkomen maar met een manager zonder sleutel kunnen we niet veel aanvangen! Het bezoek wordt afgeblazen…

Vandaag zijn mijn gedachten voortdurend  in Aalter,  bij onze lieve buren en ik hoop dat ze heel veel steun hebben aan elkaar tijdens de begrafenis van ons Cecileke… we hadden het zo goed samen en we hadden nog zoveel plannen…

Vanavond komen Outi en Marku aan in Monrovia en ik ben benieuwd om hun verhalen over Zweden en Finland te horen. Wellicht zien we ze morgen want één van onze slaapkamers hier zit volgestouwd met hun hele hebben en houden!

12 augustus ’10  Het ziet ernaar uit dat het zal blijven regenen en Kris….ik denk dat George van AoH gelijk heeft, dit moet één van de natste regenseizoenen ooit zijn!

Toch begint Marku aan de verhuis maar de moed (en ook de regen) zakt hem in zijn schoenen en voorlopig blijft het dus bij twee wagens vol…

Oei, oei, oei, oei….. eerst merk ik een serieuze plas onder de airco in de woonkamer en even later hebben we een nog grotere plas in de gang naar de slaapkamers!  Ik telefoneer meteen naar onze manager en amper een kwartiertje later is de man ter plaatse. Blijkbaar is hij wel wat meer gewoon dan dit maar toch belooft hij om snel met een technieker langs te komen!

In de kranten van de voorbije dagen lees ik alweer over Naomi Campbell en de ex-president van Liberia, Charles Taylor. Sinds de getuigenis in Den Haag zijn er elke dag een aantal artikels over deze rechtszaak.  Ook de presidentsverkiezingen van volgend jaar zorgen nu al voor heel wat interessante artikels en ik kom te weten dat acht oppositiepartijen hun krachten zouden bundelen tegen de huidige presidente Ellen Johnson-Sirleaf door samen één kandidaat naar voor te brengen. Dit wordt zeker boeiend om te volgen! By the way, we zijn hier nu bijna vier weken en moesten al drie keer stilstaan aan de kant van de weg om de presidentiële kolonne te laten passeren, indrukwekkend!

Weekend 14/15 augustus ’10  De weergoden zijn met ons en voor Paul is het spelen van 18 holes een fijne ontspanning na de drukke werkweek. Bovendien bleek gisteren dat we nu toch niet in het appartement kunnen waarvoor we opteerden aangezien het hoofd van de administratie dit al aan een andere collega had beloofd… Ontgoocheling alom dus met alweer een slechte nachtrust tot gevolg!

Op weg naar Firestone maak ik een hele filmreportage want als we straks naar België komen, is het wel makkelijker om over dit land te vertellen bij wat bewegende beelden!

Het wordt een fantastische zaterdagavond want we hebben een etentje in Palm Springs Resort met een groot deel van de Belgen die hier verblijven.  We vinden het fijn Frédéric en Roger van Brussels Airlines en Camille van Artsen Zonder Grenzen te leren kennen  en eens temeer beseffen we dat de wereld toch klein is als we horen dat Camille afkomstig is van Bellem, een buurgemeente van Aalter! We zakken nog even af naar een bar in de stad om die mooie avond af te sluiten!

Een druilerige zondagvoormiddag betekent activiteiten binnenshuis… maar in de namiddag maken we een zeer uitgebreide wandeling in de buurt. We maken prachtige foto’s en vinden het fijn dat vooral kinderen graag een gesprek aanknopen! Hier alvast enkele sfeerbeelden…

Dit keer gaat het skypen zeer moeilijk maar toch slagen we erin om zes gesprekken te voeren. Elke week wanneer we met deze activiteit aan de slag zijn op het terras van Royal Hotel krijgen we gezelschap van een wondermooi diertje dat zich daar helemaal thuis schijnt te voelen (en alle leuningen van de stoelen aflikt!)  en dat we met plezier ook eens voor jullie op de foto hebben gezet!

Maandag 16 augustus 2010  Vandaag krijg ik ongewoon veel mensen over de vloer want het waterlek moet zo snel mogelijk gedicht worden. Een eerste team van twee mensen komt de zaken eerst bekijken, een tweede team gaat via een luik in de gang precies zoeken waar het water vandaan komt (gelukkig heb ik nog een klein zaklantaarntje voor hen) terwijl een derde ploeg mensen bovenop het dak alles bekijken. Een halfuurtje later komt alweer een volgend team de lamp vervangen die hierbij door kortsluiting was stuk gegaan. In de namiddag zie ik dan nog eens een groepje van drie om de airco te herstellen! En elke keer is ook de manager in de buurt om alles in goede banen te leiden!  Gelukkig is de hele klus geklaard tegen een uur of drie en kan ik nog even van de zon genieten die zich na zoveel dagen toch weer eens laat zien!