3 februari 2011 De totale bevolking van Liberia kan geschat worden op ongeveer vier miljoen mensen en dit aantal groeit de laatste jaren snel aan doordat het kindersterftecijfer onder de vijf jaar gelukkig heel snel aan het afnemen is. In de hoofdstad Monrovia gaan de meeste kinderen naar school en wanneer je s morgens de weg opgaat, zie je dan ook overal om je heen de fel gekleurde uniformpjes. Wanneer je je echter buiten de stad begeeft, zie je heel veel kindjes aan het werk en dan kan je veronderstellen dat die minder geluk hebben en dat hun ouders wellicht geen schoolgeld kunnen betalen.
De eerste foto die ik dit keer publiceer, heb ik genomen in de buurt van het schooltje waar ik lesgeef in Paynesville. Iedereen is er druk in de weer met het kappen van stenen en de kinderen helpen mee of passen op kleine broertjes en zusjes, soms pasgeborenen zoals het babytje in de wastobbe
Vorige week namen we lollys mee voor deze kinderen en nog altijd voel ik de grijpende handjes op mijn armen en zie ik de smekende blikken van enkele mamas!

De pasgeboren kindjes worden al meteen meegedragen in een doek die rond het lichaam van de mama of van een grote zus wordt gebonden. Zo gaan ze mee naar de rivier als mama de kleren gaat wassen, zo gaan ze mee naar de markt, zo zijn ze er ook bij als de afwas wordt gedaan zoals dit kleine meisje van vier weken in het centrum van Monrovia. De babys worden lange tijd op die manier meegenomen (buggys heb ik hier nog niet gezien behalve als het om Westerse vrouwen gaat) en ik heb al meerdere keren peuters van boven de twee jaar op dezelfde manier weten meenemen

Zoals ik al eerder duidelijk maakte, is het niet voor iedereen hier weggelegd om naar school te gaan. Ik las verhalen over weeskindjes die samen in een tehuis zaten maar die bijna nooit een volwassene zagen, laat staan dat ze onderwijs zouden hebben
Gelukkig hebben organisaties zoals Orphans Relief and Rescue heel wat van die weeskindjes opgevangen en hen ook de kans op onderwijs kunnen geven. Weeshuizen zie je hier trouwens overal verspreid, dit allemaal ten gevolge van de vreselijke burgeroorlog die pas in 2003 tot een eind kwam. Alle schoolgaande kindjes dragen dus een uniformpje, als je niet te nauw kijkt ziet het er fantastisch uit

Niet-schoolgaande kindjes zie je aan het werk of zijn samen wat aan het spelen met stokjes en afval en ze hebben vaak een heel trieste blik in de ogen. De volgende foto laat nog maar eens zien hoe een meisje in de omgeving van Rock Hill, het dorpje waar onze vrienden van Acres of Hope een school bouwden die straks op 14 februari officieel wordt ingehuldigd, een zware lading steentjes op haar hoofdje draagt! Dag na dag is dit haar taak
Andere kinderen zie je meehelpen in de zaak of staan op de markt om iets te verkopen zodat ze s avonds toch dat beetje rijst kunnen kopen.

Wanneer we op zaterdag onderweg zijn dan zie je alle kinderen in de weer met grote plastiek bidons die ze aan de waterput in de buurt gaan voltanken want er wordt in dit land ontzettend veel gewassen! Mensen lopen er meestal netjes bij en waar je ook komt
er hangen massas kleren aan de waslijn en er liggen overal kleren te drogen op de daken of op het gras, zeker nu het droog seizoen aan zet is.

Zelf geniet ik er ontzettend van om een deel van mijn tijd aan de kinderen van Liberia te schenken en te zien hoe gelukkig je ze kan maken met heel kleine dingen! Op dit moment zijn we een pennenvriendactie begonnen met kinderen van over de hele wereld dus
als er onder mijn lezers kinderen zijn tussen 8 en 12 jaar die in het Engels kunnen schrijven dan mogen ze zeker reageren via de blog en dan breng ik ze in contact met een Liberiaans meisje of een Liberiaanse jongen! Let wel, in Liberia is het nog niet zo gewoon om brieven per post te versturen maar we vinden wel een oplossing!
|