December 2011 –  Wat hadden ze er lang naar uitgekeken, de kinderen van de culturele dansgroep van het weeshuis Living Faith… en op 3 december was het dan zover! Tweemaal per jaar wordt in Liberia een kunstbeurs georganiseerd op de Amerikaanse Ambassade in Monrovia en tijdens dit evenement wordt steeds één lokale dansgroep uitgenodigd om de dag meer kleur te geven. Kim (mijn Amerikaanse ex-collega op school) en ik waren overtuigd dat de kinderen van Frances Gaskin  Rescue Home for Children (dit zijn de dansertjes van het weeshuis) hier absoluut hun kans moesten krijgen en na wat inspanningen van onze kant mochten ze nu hun debuutoptreden doen voor een internationaal publiek! Het werd een heel lange dag voor hen want om kwart over zeven werden de 15 kinderen samen met hun ouders (Brother Mars en Evelyne) en hun trainer opgehaald door de mensen van Orphan Relief and Rescue. Om halftien mochten ze dan de eerste keer optreden en op die manier de ambassadeur van de USA, Mevr. Linda Thomas-Greenfield en enkele ministers verwelkomen. Wat zagen de kinderen er enig uit! Alle pakjes werden door de mama zelf in elkaar gestoken en bovendien was iedereen ook nog keurig geschminkt wat ervoor zorgde dat alle bezoekers helemaal weg waren van onze kinderen. De trainer had de choreografie op zich genomen en de kinderen bewogen op de muziek zoals ze dat bij elk “gewoon” optreden hadden gedaan. Nee, ze hadden geen of weinig plankenkoorts!

De vele kunstenaars zagen hun klanten even wegglippen toen de kinderen hun culturele dansjes uitvoerden en iedereen reageerde heel positief. Dit optreden zal zeker en vast een deur openen voor hen in de toekomst!

Voor de lokale kunstenaars zijn deze twee dagen per jaar ook werkelijk hoogdagen. Ze kunnen niet alleen hun werk laten zien aan een internationaal gezelschap maar ze verkopen wellicht meer dan wat ze anders in een half jaar verkopen. Dit komt vooral omdat deze mensen geen kunstateliers hebben waar ze kunnen tentoonstellen, ze moeten het hebben van toevallige klanten die ergens hun werk hebben gezien en dan iets analoogs willen. Er is trouwens een grote variëteit aan kunstvormen: schilderijen, halssnoeren en armbandjes, houtsnijwerk, kunstwerken die vervaardigd zijn uit eerder gebruikte wapens, kledij en tassen en wandtapijten in lapa, geldbeugeltjes en tassen gemaakt uit gerecycleerd materiaal, enz. enz. Het is een waar genot om op deze kunstmarkt te vertoeven! Bovendien kunnen de bezoekers er ook een drankje kopen en zelfs een hapje eten.

Acres of Hope

Ook al heb ik de laatste weken minder contact kunnen hebben met Kris en haar mensen in België ten gevolge van mijn internetproblemen, toch draaide de hulpactie van AoH Belgium op volle toeren! Na heel veel geduld te hebben gehad, kon ik dinsdag de tweede lading armstoeltjes ophalen bij de plaatselijke meubelmaker en ik moet zeggen dat zijn team prachtig werk heeft geleverd. De stoeltjes zijn vervaardigd uit echt hout en degelijk in elkaar gezet, er zijn geen splintertjes te voelen en ze kregen twee laagjes vernis zodat ze ook aangenaam aanvoelen. Ook dit keer moesten we weer 30 US Dollar ophoesten voor het vervoer maar dat vergeet je snel wanneer je de overgelukkige gezichtjes ziet bij aankomst. Daar dinsdag onze examendag was, zijn de stoeltjes ook meteen in gebruik genomen om iedereen een plekje in de tuin te geven en heel rustig te laten werken.

Wat de directeur en de leerlingen niet wisten, is dat we donderdag weer zouden opdagen met alweer een spectaculaire verrassing! Wie mijn vorige stukje op de blog heeft gelezen, weet dat we kortgeleden de containers van AoH hebben leeggemaakt en dat alles netjes opgestapeld is in een gasthuisje bij de directeur van AoH hier in Liberia. Mijn twee collega’s en ik hebben acht bananendozen vol kleertjes en één doos met schoolmateriaal opgehaald en zijn ermee richting Paynesville gereden waar het weeshuis en de school gesitueerd zijn. We hadden vooraf een plan uitgestippeld want we wilden niet dat alles in het honderd zou lopen… Eerst gingen we langs bij de allerkleinste kleuters en voor elk van hen (het moeten er ongeveer 30 zijn geweest) vonden we een passend setje kleren. Onderstaande foto laat duidelijk zien hoe blij de kinderen zijn met het vroege Kerstgeschenk dat ze net hadden gekregen! Daar het ontzettend warm was in de klasjes, besloten we daarna om ons op te stellen onder de grote boom in de tuin en zo konden alle leerlingen per klas langskomen. Jammer genoeg konden we niet iedereen een setje kleren geven dat hen paste omdat de meeste dozen die we meebrachten gevuld waren met babykleertjes maar… heel wat kleine broertjes en zusjes of neefjes en nichtjes zullen er vandaag tip top bijlopen, dat is zeker!

De directeur en zijn echtgenote vroegen me om langs deze weg alle mensen te bedanken die zowel materiële als financiële hulp hebben gestuurd! Tevens zullen ze Kris verwennen met een speciaal programma wanneer ze de volgende keer op bezoek is in Liberia!

Ongelooflijk hoe de tijd voorbij vliegt… Vorig jaar konden jullie via de blog de inhuldiging van de kerstboom zien, dit jaar vertrekken wij iets vroeger met vakantie. Graag willen we al onze lezers een fantastische, vredevolle Kerst wensen en een aangename overstap van oud naar nieuw!