Nu de grootste rompslom achter de rug is, kan ik eindelijk weer mijn blog up to date zetten.
Door het vele werk dat ik had op onze nieuwe locatie, we zijn immers verhuist, ben ik er niet meer toegekomen om te trainen (zie kilometerstand april en mei), laat staan om mijn blog bij te houden. We zijn nu reeds verhuist en ik beschik sinds kort weer over mijn pc. Dus de komende weken en maanden mogen jullie weer verslagen verwachten van wedstrijden die ik gelopen heb en eventuele trainingen!
Mijn excuses voor het niet bijhouden van mijn blog.
Hopelijk mag ik blijven op jullie blogbezoeken rekenen.
Vrijdag jongstlede trokken we richting Welle om de 7,2 km af te werken, goed voor 2 rondjes.
Ook in Welle was het de eerste keer dat we daar gingen lopen, dus het parcours was mij onbekend. Bij de verkenningsronde bleek al gauw dat dit een zeer lastig parcours was dat we onder de voeten geschoven kregen!!! Bergop, bergaf, enkel de straat waar het vertrek en de aankomst gelegen was, was vlak. Wel een prachtig parcours met een groot gedeelte door de kouter, zoals wordt gezegd. We waren dus gewaarschuwd om vanaf het begin ons moteurken niet op te blazen, want na het startschot draaiden we naar rechts en ging het redelijk goed omhoog, ook qua afstand was deze helling niet van de poes! Met 151 vertrekkers stonden we aan de start om dit zware parcours aan te vatten. Trouwens 1 ronde was goed voor een dikke 3,6 km. Ook Patricia en Jos, allebei werknemers bij mijn vrouw (die er trouwens ook was met ons zoontje) en woonachtig in Welle, kwamen mij aanmoedigen, waarvoor mijn dank. Ik stond redelijk goed geposteerd bij het vertrek want volk was er wel! Met meer dan 350 vertrekkers in totaal, verdeeld over de 3 reeksen. Van bij de start stak ik direct al een paar tragere lopers voorbij, want er zijn er altijd die van voor willen staan, die beter al achter zouden starten! Ook het weer begon lelijke muilen te trekken, weerlichten en donkere wolken pakten samen in de verte, zeker goed te zien in de open velden. Na 2 km, op het einde van de zoveelste helling, werd er water aangeboden, wat met dank aangenomen werd. We liepen alweer een goede wedstrijd! In een tijd van 31'22" liep ik als 20ste over de meet. Goed voor weer een gemiddelde van 14 km/u op een afstand van 7,3 km! Had ik in het begin zeker niet durven denken,dat ik dit zou halen aangezien de moeilijkheidsgraad van het parcours en de nodige hitte!
Gelukkig koos ik voor twee ronden en niet voor drie, want niet veel later na mijn aankomst, brak de hel los!!! Een welgekomen afkoeling, da wel. Volgende wedstrijd zal waarschijnlijk op donderdag 15 augustus zijn te Appelterre. Wie zin heeft, mag steeds eens meelopen of komen supporteren, wat altijd deugd doet.
Op vrijdagavond 12 juli was het dan zover!!! Begin van het groot verlof én de jogging op het thuisfront.
Op deze laatste werkdag moest ik al een paar keer overdag de wc-pot opzoeken. Gezonde stress zeker! We waren dus iets zenuwachtiger dan anders, maar ja hoe kan het anders, in elke straat van het parcours staat er wel iemand die me kent! Ook van op het werk stonden er enkele langs het parcours om mij te komen aanmoedigen, wat ik trouwens héél tof vond. Ook Bram Gettemans, een installateur die klant is bij ons op de firma, kwam naar Schendelbeke om hetzelfde aantal rondjes aan te vatten zoals ik. Gelukkig zagen we de zon niet, want het was de voorbije week weer goed om te bakken, en was het dus eigenlijk wel okido om het beste van onszelf te geven. Met 62 vertrekkers stonden we aan de startlijn om 2 ronden de hart uit onze ziel te lopen en uiteindelijk de 5,5 km tot een goed einde te brengen. In mijn vorig verslag schreef ik dat ik de snelle starten zou laten liggen, maar op het thuisfront probeer je toch altijd iets beter te zijn, dus we vertrokken met een snelheid van een dikke 17 km/u, volgens Bram iets te snel. En eigenlijk had den Bram wel gelijk, want in de tweede ronde heb ik mijn snelle start ietwat moeten bekopen. Brampie, die trouwens beter loopt dan mij, koos in de tweede en laatste ronde, het hazepad omdat er bij mij de swoeng gedeeltelijk uit was. Bedankt allezinds Bram om de eerste ronde bij mij te blijven. Had hij het niet gedaan, dan zat er waarschijnlijk podium in, want hij eindigde uiteindelijk 4de! In de laatste honderde meters werd ik nog voorbij gestoken, net als verleden jaar trouwens waardoor ik 11de eindigde, maar ik had wel de 8ste plaats binnen in een tijd van 22'47", goed voor een gemiddelde van 14,5 km/u!
Mijn twee doelstellingen van vorige week werden vervuld en met een goed gevoel keerden we terug huiswaarts.
Eerst en vooral aan de volgers van mijn blog, een vreugdevol en een gezond 2013 gewenst!
In mijn vorig verslag schreef ik dat ik op controle moest in Zottegem. Wel, ik heb dit dan ook gedaan met als resultaat = niets gevonden. Ik heb nog een paar tochtjes daarvoor gaan lopen om dan toch uiteindelijk tot het besluit te komen dat ik naar mijn lichaam moest luisteren en dat vertelde mij dat ik moest stoppen met lopen! Dit heb ik dan ook gedaan, en na een paar weken was de pijn zo goed als weg. Dus zonder pijn naar de kliniek in Zottegem geweest en daardoor werd er natuurlijk niets gevonden! Foute info gekregen dus van mijn huisarts!!! In plaats van blijven verder te lopen moest ik rusten en ik zou er véél sneller vanaf geweest zijn. Maarja gedane zaken nemen geen keer! Sinds kort ben ik weer begonnen met lopen, weliswaar op een gezapig tempo, maar ik loop nu toch weer zonder last. Hoopvol dus, om weer klaar te staan als de joggings er aan komen.
Wanneer we aan de eerste joggings beginnen zal afhangen van de kalender en natuurlijk het weer. We voelen ons toch weer beter dan het einde van vorig seizoen.
De titel verwijst niet naar de naam van een joggingswedstrijd maar wel naar mij! Waar zit hij toch, hoor ik veel mensen zeggen?! Wel hier een korte uitleg : Sinds augustus dit jaar ben ik al op de sukkel met mijn linkerbeen. Ik heb dan namelijk mijn scheen gestoten tegen de lepel van een vorkheftruck, beter bekend als clarck. Niet slim natuurlijk, maar ne mens doet dat nu precies toch nie express. Ik heb van dan af steeds last bij het lopen, zoals je al in eerdere verslagjes kon lezen. Bij het zetten van mijn been, heb ik steeds een druk in mijn kuit. Na een jogging staat die kuit enorm gezwollen en gespannen. Verleden week na mijn training had ik weer enorme last, zodanig zelfs dat het een dag of twee later in mijn onderrug zat. Na het raadplegen van mijn huisarts heeft die mij dan doorverwezen naar dr. Moyaert in het Sint- Elisabeth ziekenhuis van Zottegem. Afspraak: eind november !!!
Hopelijk vinden ze daar een remedie om dit op te lossen.
Na de zware inspanning van de jogging in Zwalm hebben we afgelopen week serieus afgezien. Ten gevolge van hevige spierpijnen heb ik regelmatig mijn benen moeten inwrijven, pijnstillers nemen en tot overmaat van ramp geen weektraining kunnen inlassen. Een week om snel te vergeten!!! Met nog af en toe last in de benen begaven we ons toch richting Liedekerke. Bij de opwarming wist ik weeral hoe laat het was, regelmatig pijnscheuten. Gelukkig was ik goed op tijd om mijn benen in te masseren en regelmatig los te lopen zodat de ergste pijn weg was bij de start! Met 56 vertrekkers stonden we klaar om deze jogging aan te vatten. Na de eerste meters, liepen we toch redelijk vooraan en was de pijn zo goed als weg. Niet moeilijk dat de pijn weg was want de spieren stonden direct goed warm. We keken eens naar onze horloge en zagen dat we rond de 16 km/u liepen. Iets te veel van het goede want ik moest een select groepje laten lopen halverwege de eerste van de vier af te leggen ronden, goed voor 10 km. Mijn eigen tempo gezocht en redelijk goed gevonden. Toch moest ik op het einde nog een viertal laten voorgaan zodat ik uiteindelijk op een 21ste plaats belandde. Ik had uiteindelijk toch een gemiddelde van 13,98 km/u in een tijd van 42:55 min. Afgelopen nacht heb ik toch weer serieus wat last gehad, hopelijk wordt de komende week minder afzien, want zondag staat mij de Muur tweemaal te wachten. Hopelijk kunnen we wat trainen deze week, zodat ik de spieren goed kan losgooien.
Met verleden week zondag een training van 18km en dinsdag een interval- training ging ik met vertrouwen naar Zwalm! Genoeg gedronken in de voor- middag en de nodige ORS-kes, waren we gewapend tegen het warme weer! En warm was het inderdaad genoeg om te lopen! Met 27°C op de thermo- meter stonden we met 145 vertrekkers aan de start om de 10,6 km aan te vatten. Pittig detail : er was maar één ronde met een nijdige beklimming over halverwege! We waren dus gewaarschuwd. Ondanks de tamelijk goede startpositie, ging het in het begin toch niet snel genoeg naar mijn mening, dus trokken we eens goed door. Met een topsnelheid van 18,6 km/u staken we tal van personen voorbij. We lieten dit tempo natuurlijk snel zakken naar ongeveer een 15 km/u in de eerste kilometers. Een mooi parcours trouwens met drie bevoorradingen. Dit was wel nodig want 90 % van het parcours was te doen in de brandende zon! Het was continu, licht hellend en licht bergaf. Op de nijdige klim, met nadruk op NIJDIG , haalde ik toch een paar mensen in. Nadien was bij mij het beste van de soep. Lange rechte stukken waar je het einde niet van zag, enorm ambetant zulke stukken! Met een ge- middelde van 13,9 km/u liepen we als 22ste over de eindmeet! Goed voor een tijd van 45:45 min. Volgende week trekken we richting Liedekerke, de week nadien naar Geraardsbergen met tweemaal de beklim- ming van de muur en de week nadien trekken we richting Smeerebbe. Genoeg joggings dus de komende weken. In de komende weken gaan we de trainingen rustig aanvatten!
Vanaf deze week heb ik een nieuw trainingsmaatje, meerbepaald de RCX3 met GPS van Polar. Nu gaan we tenmiste weten welke snelheid we aan het lopen zijn, ons gemiddelde en de afstand. Héél wat anders dan de polar die ik vroeger had. Natuurlijk zijn er nog tal van andere leuke snufjes aan! Zo kan je eerst een test uitvoeren van ongeveer een tiental minuten hoe het met je lichaam gesteld is vooraleer de training aan te vatten. De polar geeft dan aan in welke hartslagzones je vandaag het beste traint, enzovoort... Ohja, als je dergelijk horloge wilt aanschaffen, ga dan toch eerst even kijken op www.hartslagmetershop.nl . Tot 70 goedkoper dan in België en een supersnelle levering (2-tal dagen)!!! Dus normaal zou met dit toesteltje mijn conditie nog moeten omhoog gaan. Deze week starten we de trainingen hiermee om deze maand ons toe te leggen op de muurchallenge in Geraardsbergen op 23 september. Maar eerst gaan we nog een jogging meepikken in Zwalm en Liedekerke de weken daarvoor.
Met de eerste verjaardag voor de deur van mijn zoontje, heb ik besloten om het weekend van de 25ste en 26ste augustus niets te plannen qua joggings! Dus laten we Voorde links liggen en zijn we gisteren naar Denderleeuw ge- trokken om de 10 km aan te vatten. Een weekje eerder dus, vatten we de joggings weer aan dan we voorzien hadden. Veel verwachtte ik niet van deze jogging want de trainingen liepen niet zo vlot dan ik gehoopt had. Deze week stootte ik immers mijn scheen tegen een lepel van een vorkhef- truck waardoor ik hevige en stekende pijnen had in dit been. Op woensdag- avond waren we zinnens om nog drie rondjes rond de gavers te lopen, maar ik hield het maar één rondje uit van de pijn en daarbovenop moest ik regel- matig stappen in plaats van lopen. Naar huis dus en mijn been goed verzorgd. Bij de opwarmingsronde in Denderleeuw was het weer van dat. Regelmatig een pijnscheut in dat zelfde been. Goed ingewreven, begaven we ons aan de start. Véél volk aan de afspraak mede dankzij het schitterende weer. We stonden goed vooraan geposteerd en met een luide knal werd de wedstrijd op gang geschoten. Tijdens de wedstrijd zelf had ik weinig last van pijn, ik had eigenlijk meer last van de warmte. Doordat er geldprijzen waren,waren er veel betere lopers dan ikzelf. Ons eigen tempo gezocht dus en met op het laatste een hevig spurtje sleepten we de 44ste plaats op 193 vertrekkers in de wacht. Mijn daggemiddelde was goed voor 14,5 km/u in een tijd van 41:18. Niet zo slecht dus, met mindere trainingen en pijn.
In ons vorig verslag schreef ik van één weekje rust, maar het zijn er uiteindelijk twee geworden. Namelijk een week met nog tal van zaken die moesten geregeld worden om dan de tweede week te kunnen vertrekken naar zee. We hadden een weekje Nieuwpoort geboekt en blijkbaar waren de weergoden ons bijzonder goed gezind want het werd een fantastische week! Vandaag hebben we dus weer de trainingen hervat om toch nog enkele joggings te kunnen meepikken dit jaar. Naar gewoonte hebben we driemaal ons vertrouwd parcours aan de Gavers afgewerkt. Goed voor dik 12,5 km en 74 minuten trainingstijd. Het ging vrij vlot ondanks de 14 dagen windstil en het nodige alcoholverbruik. Wat staat er in augustus op het programma Eerst nog 14 dagen trainen en stilaan weer interval bijnemen, om dan op zaterdag 18/8 naar Zottegem te trekken en de week nadien, de zondag 26/8 naar Voorde. In Zottegem gaan we voor de 10,3 km en in Voorde zijn we van plan om de 12 km aan te vatten. We kunnen dus weeral uitkijken naar enkele streekjoggings.
Enigzinds geprikkeld door de gemiste top-10 plaats in eigen gemeente, trokken we twee dagen later richting Brakel. We schreven ons in voor de gulden middenweg namelijk de 9,57 km, goed voor twee ronden. Voor één rondje pakken we immers niet buiten en drie ronden vond ik van het goede teveel! We waren goed op tijd op de afspraak zodat we onze benen nog goed konden losgooien om het overtollige zuur, dat ik voelde van twee dagen ervoor, toch wat weg te werken. Na het schuilen voor een volgende regenvlaag in de tent aan de aankomst en daarna nog een kwartier te staan wachten en af te koelen werd de wedstrijd eindelijk op gang geschoten. De benen voelden direct goed aan en met in het achterhoofd dat het maar twee ronden waren, draaiden we het gas direct goed open Ik had de ronde niet verkent, en moest constateren dat het ook een héél eind offroad te lopen was in het naburige park. Ideaal voor mij, want ik train regelmatig offroad en door de over- vloedige regen lag het er tamelijk vettig en lastig bij. Al bij al kon ik goed stand houden op de plaats waar ik van in het begin liep. Met nog een hevig spurtje op het einde behield ik de 13de plaats op 63 vertrekkers. Goed voor een tijd van 35:53 en een gemiddelde van 15:03! We zitten al aan een gemiddelde dat stilletjes aan kan tellen om steeds vooraan te lopen. Yes Tevreden keerden we naar huis.
Op vrijdag 6 juli was het dan zover, dé thuiswedstrijd van het jaar. In één ronde, twee passages aan mijn woning, we moesten dus ons beste beentje voorzetten. Na de hevige regenbuien van de laatste dagen bleef het op een spatje voor de start helemaal droog met flink wat zonneschijn, waardoor het eigenlijk al iets te warm was om te lopen. Daardoor flink wat volk op de afspraak en niet alleen lopers! We schreven ons in voor de 10 km, die eigenlijk 11,7 km lang was, goed voor 4 ronden. Bij het startschot liep ik goed vooraan en kon eigenlijk vrij gemakkelijk mijn plaats behouden. In ronde 2 liep er mij een drietal voorbij die ik moest laten voorgaan. Maar de 3de persoon bleef zowat op gelijke afstand hangen, zodat ik na een aantal kilometer weer kwam aansluiten. Even uitgeblazen om dan te beslissen om over te pakken en er van weg te lopen, want deze persoon had zijn beste pijlen verschoten. We liepen zowaar in 10de positie, werd mij toegeroepen. We keken in de laatste ronde nog eens achterom, om tot de constatatie te komen, dat niemand mij nog kon bedreigen. Doch dat was maar schijn . In de laatste halve ronde kwam er nog iemand gevaarlijk dichtbij, miljaarde en mijn beste pijlen waren toen ook al bijna verschoten. In de zowat laatste 300 meter kwam hij bij mij, nadat ik eerder al het tempo omhoog gejaagd had. Die moest een formidabele laatste ronde gelopen hebben, want héél de wedstrijd had ik hem niet gezien! Hij pakte dan ook direct over en ik trachtte mee te gaan in zijn kielzoch. Spijtig genoeg moest ik passen, want ik zou het graag op een spurt laten uitdraaien hebben. We stranden dan op de 11de plaats van 42 vertrekkers. Goed voor een tijd van 47:52 met een gemiddelde van 13,8 km/u. Enigzins een klein beetje ontgoocheld op de gemiste top 10 plaats, spoelden we de kater weg met enkele Tongerlokes van het vat.
Voor we er een week de riem afleggen, gingen we verleden week zondag, door gebrek aan dichtere joggings, naar Sinaai bij Sint-Niklaas. Een eindje rijden dus maar we waren wel op weg naar een vlak parcours. We schreven ons in voor de maximum-afstand, namelijk de 10,8 km, goed voor drie plaatselijke ronden. Hetzelfde liedje dan in Brakel, voor de start gauw schuilen voor de zoveelste regenvlaag. Véél volk aan de start, maar ja wat wil je als dit de enigste wedstrijd was in Oost- Vlaanderen. Ik nam een goede start maar moest al gauw beseffen dat we vandaag blijkbaar een moeilijk dag gingen beleven. Niet zozeer door het parcours of de benen, maar ik trad precies steeds op mijn adem. Eigen tempo zoeken dacht ik bij mezelf en de betere laten passeren. In de eerste van de drie ronden keek eens achter mij en had ik al een serieus gat geslagen op de eerste achtervolgers. Het duurde echter een hele poos vooraleer ze mij inhaalden, dus mijn tempo moest toch niet zo slecht geweest zijn. In de laatste ronde kon ik inpikken met iemand die mij voorbij liep zonder echt diep te moeten gaan. Uit de wind blijven en op het einde afmaken dacht ik bij mezelf. Deze gedachte werd dan ook tot een goed einde gebracht. We liepen de 10,8 km in een tijd van 43:23. Goed voor een gemiddelde van 14,94 km/u en een 25ste plaats van de 84 deelnemers. Er moeten in deze wedstrijd toch verscheidene goede lopers aanwezig geweest zijn, aangezien je met deze gemiddelde snelheid niet hoger gerangschikt bent. Toch tevreden en met een goed gevoel keerden we terug naar huis om een weekje rust in te bouwen.
Een week voor de kermisjogging te Schendelbeke, nen thuismatch, begaven we ons richting Goeferdinge, voor een laatste voorbereiding. Ik kon bij mijn broer mij rustig voorbereiden, want die woont niet ver van het parcours. Dus met alle vertrouwen, schreven we ons in voor de 10,5 km, goed voor 4 ronden. Van mijn broer wist ik dat dit een lastig parcours was, en inderdaad hij had niet gelogen, gene meter vlak! De opkomst was nogal aan de magere kant, dus we stonden bijna op de eerste startlijn. Een honderdtal meter naar beneden om dan rechts op te draaien in de Elzenstraat. Als iemand die kent, weet je dat deze straat goed oploopt Ik kwam tot in het kielzoch van een jonge gastinne. Nie slecht meiske, dacht ik in mijn eigen, dus volgen maar. Met een paar jaren jonger had ik het enorm lastig om dit jonge ding te volgen, dus riep ik in de tweede van de vier af te leggen ronden naar mijn opgekomen toeschouwers, met welk nummer ze liep. Daarna wist ik spijtig al genoeg dat ze maar twee ronden liep en dat ik nog voor twee ronden alleen kwam te zitten. Amaai, mijne frak!!! Redelijk goed stand gehouden, zag ik toch een groepje naderen en moest ik nog alle zeilen bijzetten om toch niet meer gepakt te worden voor de eindstreep. Echter één iemand zag ik mij nog passeren zonder nummer, dus ik dacht bij mezelf, kan geen kwaad en ik geef nie door, toch werd hij voor mij geplaatst in de klassering . Op de 5de plaats kwamen we uiteindelijk terecht van de 21 vertrekkers, goed in een tijd van 46:11. Mijn daggemiddelde was 13,64 km/u. We waren klaar om de thuis- wedstrijd van volgende week aan te vatten!
Op zaterdag 9 juni trokken we naar Ogy, bij Lessen, voor een grote uitdaging. Als we richting waals gewest trokken, moesten we zeker geen vlak parcours verwachten + daarbovenop was het maar één ronde voor de volle 11,7 km! Dus de ronde op voorhand verkennen bestond niet bij de mogelijkheden. Eén voordeel was er wel, dat je je niet kon kapotlopen achter iemand die minder kilometers deed, want iedereen die vertrok was voor dezelfde afstand. Met liefst 472 vertrekkers stonden we aan de start! Op de voorste rijen geposteerd hoorden we het startschot knallen. Na een paar man voorbij gestoken te hebben, we waren immers nog fris, had ik enigzins mijne 'copain' gevonden waarmee ik een eindje meekon. Goed halverwege het parcours kon ik dienen 'copain' bijhouden, maar moest er toch nadien de brui aan geven en mijn eigen tempo zoeken. De laatste kilometerkes waren enorm zwaar. Toch had ik nog een spurtje in huis om enkele personen mijn plaatsje niet meer te laten afsnoepen. We eindigden op de 78ste plaats in een tijd van 51:24, goed voor een daggemiddelde van 13,54 km/u. Niet slecht, zeker op deze afstand, als je weet dat je nog ongeveer 400 man achter je kan houden!
Op 20 mei zakten we naar Ninove af. Naar het schijnt traditioneel véél volk omdat we dan al immers op een week voor de 20 km van Brussel zitten. Iemand die zinnens is om dit te lopen koos voor de 15 km, ik hield het op de 10 km. Een afstand, op of rond, waar ik meestal voor kies als ik naar een jogging ga. Het vertrek en de aankomst was voorzien op de atletiekpiste. Voor alle afstanden samen, 5; 10 en 15 km stonden meer dan 500 vertrekkers aan de start. Dus we moesten zien dat we vooraan geposteerd waren bij het startschot. Dat deden we dan ook! Goed vertrokken is half gewonnen, want een gat toelopen is moeilijker dan uw voorsprong te behouden! In de eerste van de twee ronden die ik moest lopen, trachtte ik iemand te volgen, die eigenlijk iets te snel liep om toch comfortabel te lopen. Maar ja, ik ben een bijtertje en dus beten we een paar keer door om dan te beseffen dat deze persoon maar de 5 km deed! Mijne gangmaker weg aan de aankomst en dan moest ik die laatste ronde, alleen afwerken. Man, man, man, wat deed dit pijn! Een paar man stak mij nog voorbij en ik trachtte steeds mijn wagonnetje aan te pikken, maar moest al gauw beseffen dat dit zinloos was. De laatste 300m moest ik nog alles uit mijn kast halen om niet gepasseerd te worden. Met een sprintje liepen we naar de 23ste plaats! In mijn reeks voor de 10 km waren er trouwens 147 vertrekkers. Dus we mochten zeker niet klagen! Oh ja, mijn wedstrijdgemiddelde die dag was 13,63 km/u.
Onze volgende wedstrijd zochten we weer dicht bij huis, namelijk aan de befaamde bosberg in Waarbeke. Via de site schreef ik me dan al op voorhand in om een euro inschrijvingsgeld minder te moeten betalen en nog eens recht te hebben op een goeie Geraardsberge mattentaart! De website zag er prima uit, dus gingen we er vanuit dat het een puike organisatie zou worden, maar het werd een kleine nachtmerrie!!! Volgens de site, was er ruime parking voorzien aan de bosberg. Waar aan de bosberg??? Boven, beneden, ... We reden maar op en af en zagen niets wat we moesten zien. In het café boven op de bosberg mijn licht eens gaan opsteken om te horen dat het de week er voren, ook misérie was van mensen die niets vonden. Ai ai ai, een paar keer op en af gereden om uiteindelijk toch mijn ogen te laten vallen op hun "ruime" parking??!! Een parking, goed voor 10 wagens denk ik, een met de hand geschreven A4-formaat met de naam van de wedstrijd aan een verlichtingspaal gebonden, wat bijna geen mens kon zien! Alé, uiteindelijk gevonden, goed een kwartier voor vertrek! Man, man, man, al op van de zenuwen en nog moeten vertrekken! Ik kom aan de inschrijvingstafel en zeg dat ik al vooringeschreven was, komen ze dan met de belachelijke vraag of ik al betaald had, terwijl ze mijn naam al reeds hadden opgeschreven bij de vertrekkers!!! Hallo goeiemorgen Natuurlijk nie veel volk, t'was nie moeilijk, t'was bijna onvindbaar . Toen hoorde ik dat deze club nog maar juist opgestart was, met andere woorden, nog héél véél werk aan de winkel. Voor de 10 km waren we met 5 vertrekkers. Parcours mocht er best wezen. Lastig, maar ja, ge zat rond de bosberg te crossen! Op de eerste stond geen maat, dus belande ik op plaats twee! De 10 km in een tijd van 45:30. Oh ja, de beloofde mattentaart heb ik me zelf mogen halen bij de bakker. In de verste verte geen mattentaart te bespeuren, zelfs niets om te eten of te drinken na afloop!!! Met andere woorden : organisatie = 0,0 Sorry maar die organistatie ziet mij niet meer!
Tot verleden jaar in juli gekoerst en omstreeks november 2011 begonnen met lopen. Serieus afgezien in het begin, want het zijn helemaal andere spiergroepen die je moet aanwenden bij het lopen. Dus begonnen met één ronde langs de gavers te lopen, de kleinen toer wel te verstaan, zonder de finse piste en de bossen. Dit ging echter vrij vlot en besloot om nog een ronde erbij te lopen. Amaai, da was eigenlijk iets te veel van het goede. Tijdens het lopen weinig problemen maar als ik thuis kwam, da was wa anders. Kramp tot achter mijn oren, gezwollen schenen en om thuis boven te geraken, nie gemakkelijk! Dus hebben we een dikke week niets gedaan, alé konden we niets doen, laat het me zo zeggen. Naar mate de tijd vorderde, ging het alsmaar beter. Dus hadden we in april dit jaar al een redelijk niveau, en wou ik eens weten waar we gingen stranden bij een joggingswedstrijd. Met véél vraagtekens lieten we ons afzakken naar Sint-Maria Oudenhove. Wat was de sfeer bij zo'n jogging, waar ging ik uitkomen, hoe verliep zo'n inschrijving enzovoort... In plaats van de 4 km te nemen, nee, de groten toer, meer bepaald de 10 km. Klaar voor een echte uitdaging stond ik aan de start. Ik was wel verschoten van het aantal deelnemers, vrij veel moet ik zeggen voor zo'n jogging. Zeker omdat het vrij vroeg was op het seizoen en het weer ook niet al te schitterend was. Wel zonnig na enkele hevige regenbuien en serieus wat wind! Er zaten enkele lastige stukken bij, zeker het stuk langs het voetbalplein om terug te keren was een venijnige klim met de wind op kop. Gelopen voor wat we waard waren haalden we de 24ste plaats op 54 deelnemers in een tijd van 46:03. Mijn wedstrijdgemiddelde van die dag lag op 13,03 km/u. (zie bijlage) Met een tevreden gevoel keerde ik terug naar huis en had ik de smaak van het lopen te pakken.
Waar je vroeger als bezoeker van mijn blog, wedstrijdverslagen vond van wielerwedstrijden vind u nu hier wedstrijdverslagen van loopwedstrijden. Hoe komt het dat ik overgeschakeld ben van wielrennen naar lopen???
Vier éénvoudige redenen, voor mij toch althans : 1° door de komst van mijn zoon Brent! 2° om mijn fysieke conditie op peil te houden! 3° minder moeten trainen, 1 uur lopen = 3 uur fietsen op niveau!!! 4° de onderhoudskosten liggen een héél stuk lager!!!
Ben ik aangesloten in een club? Neen!!! Ben ik ook niet van plan, want anders zijn er wéér verplichtingen!
Ik tracht tweemaal in de week te gaan lopen. Mijn trainingsparcours : DE GAVERS (zie bijgevoegd plan). Enerzijds in de week, driemaal rond de gavers, indien geen wedstrijd gepland in het weekend, viermaal rond de gavers. Dit is goed voor een weektotaal van ongeveer 28 km, inclusief in het weekend intervaltraining. De joggings pik ik er uit, naargelang de goesting, afstand of fysieke toestand. Ook zijn deze joggings eens iets anders dan op mijn duim gekend trainingsparcours.
Maandkilometers 2016: ****************** Januari : 5,10 km. Februari : 0 km. Maart : 29,85 km. April : . Mei : . Juni : . Juli : . Augustus : . September : . Oktober : . November : . December : .
Ook het weer begon lelijke muilen te trekken, 
Een welgekomen afkoeling, da wel.
Na de zware inspanning van de jogging in Zwalm hebben we afgelopen week
Met 56 vertrekkers stonden we
Eerst nog 14 dagen trainen
Ik had de ronde niet verkent, en moest
Op de voorste rijen geposteerd hoorden we het 
