Opgelet! Voordat je verder gaat lezen moet je volgende puntjes in acht nemen: - Deze post bevat seksistische inhoud - Niet voor gevoelige lezers, hoewel ik ook gevoelig ben, maar ze wel allemaal heb 'moeten' lezen omdat ik dacht dat het misschien leuke nieuwe contacten waren. Of leuke berichtjes van vertrouwde contacten. - Alles wat hier staat is helaas de waarheid, ik verzin helemaal niets! Ook al klinkt het soms wel zo, of toch voor mij in ieder geval.
In mijn zoektocht naar een man en een tangopartner heb ik al vaak seksverzoeken gekregen, zoals ik eerder ook al eens vermeld had. Maar soms loopt het naar mijn mening de spuigaten uit. Als ik mensen erover vertel merk ik vaak dat ook zij heel verward zijn en vooral onder de indruk van wat ik vertel.
Omdat ik actief op zoek wou gaan naar een tangopartner plaatste ik overal waar mogelijk een danspartner gevonden kon worden een zoekertje. Veel reactie kwam er niet op, toch niet om effectief tango te dansen. Ik kreeg wel dit bericht: 'Hallo, ik zag je oproepje voor een tangopartner en ik wil dat graag voor je zijn (mijn hart maakt een sprongetje van geluk). Maar dan wel horizontaal.' Dit met een vettige knipoog erachter. En deze kwam van een andere man: 'Niets voor niets, ik wil met jou tango dansen als jij daarna met me naar bed gaat.' Pas nu ik het neerschrijf besef ik waarom ik wél alleen naar de les wou gaan.
Vanmiddag kreeg ik een bericht: 'Hey, ik heb vrij vandaag én zin. Ik kan nu naar je langskomen.'. Gisteren kreeg ik dit bericht van weer een andere man: 'Ben je net als ik in zo'n geile bui?'. Vrijdag luidde het als volgt: 'Je ziet er sportief uit! Heb je zin in een stevige work-out samen met mij?'
Dat is trouwens hoe het elke dag gaat. Elke dag krijg ik op z'n minst één ongepast bericht van een man waar ik nog geen contact heb mee gehad. De procedure van mijn kant uit is heel eenvoudig: contactpersoon blokkeren.
Maar dan zijn er ook nog de mannen mét wie het wel leuk is om te chatten. Tot er plots iets omslaat in hun hoofd denk ik. Mannen zouden om de 7 seconden aan seks denken. Ik zou geloven dat het waar is, erger nog, dat het zelfs niet zolang duurt voor ze er opnieuw aan denken.
Zo had ik leuk contact met een opvoeder (!!) (niet S.) tot ook hij me een vreemd bericht stuurde. Ik stond perplex en pas een aantal seconden later vroeg ik me af of die man psychisch een probleem zou hebben of niet, én of het verantwoord is dat hij met kinderen en/of jongeren werkt. Hij had zin in seks en besloot me een bericht te sturen. Ik was niet online, dus hij stuurde alles wat hij wou zeggen in een keer, ik las het een paar uur later. Hij wou graag gepijpt worden. Diep. Hij zou het tempo aangeven en als ik het niet goed deed zou hij me 'straffen' met een tik in mijn gezicht. Als ik het daarna niet beter zou doen zou hij zijn handen op m'n keel zetten. Dat is zo opwindend voor hem. Ik denk dat al het bloed dat in mijn lijf zat even stilstond. Ik moest gaan zitten. Geloofde niet dat dit kon/kan?!?! Serieus?
Een andere man (ik onthoud hun namen niet, daar doe ik echt geen moeite voor!) had me gevonden via Facebook, of Google, of weet ik wat. In ieder geval wist hij dat ik luchtacrobatiek doe. Deze man heeft het wel voor lenige vrouwen en zou graag seks met me hebben als ik mijn benen in mijn nek zou kunnen leggen. Dat geeft hem een fijn gevoel.
Dan heb ik het nog niet gehad over foto's. Mannen sturen, jawel, foto's van hun edele delen (ja, gewoon zo, in vol ornaat!), van zwepen die liggen te wachten, setjes handboeien en andere materialen om mee vast te binden en te slaan, ...
Toen ik begon aan mijn avontuur was ik eigenlijk niet echt op zoek naar een man. Ik stond vooral open voor nieuwe contacten en wat daar mocht uit voortvloeien, eventueel, laat/liet ik graag aan het lot over. Na de leuke date met A. wou ik ineens wel een man. Om elkaar te kunnen aanvullen in het leven, om af en toe te bekvechten, om samen te dansen, te eten, te lachen, gek te doen, ... Na alle seksverzoeken had ik het ineens weer gehad met mannen. Ze waren weer allemaal slecht in mijn ogen en maar op 1 ding uit: SEKS. Al zulke berichtjes liggen nog steeds zeer zwaar op mijn maag, het doet me soms zelfs een beetje hoerig voelen, terwijl ik dat in elk opzicht niet probeer te zijn. Maar ergens probeer ik het te relativeren. Ik delete en/of blokkeer ze onmiddellijk en nadien kan ik er soms eens om lachen.
Vandaag in een gesprek met 2 vriendinnen vroegen we ons af waarom mannen dat doen. Willen ze graag shockeren? Is het hen enkel te doen om de seks, kopiëren en plakken ze zulke berichten tot een dame ja zegt? Zijn ze alleen maar zo mondig omdat ze zich achter hun pc of smartphone kunnen verstoppen?
Relativeren is één ding. Maar ik merk dat intussen mijn vertrouwen wel beschadigd is, vooral naar mannen toe. Want blijkbaar sturen zelfs de mannen waarmee ik leuke chats had/heb zulke berichten. Mannen waarvan ik in de verste verte niet zo een bericht zou verwachten...
Zo, en nu focus ik me weer op 'goeie' en 'echte' mannen! :)
Zo ongeveer een maand ben ik intensief aan het zoeken geweest naar een man om samen Argentijnse Tango mee te dansen. Overal waar ik kon plaatste ik zoekertjes, vroeg aan mensen om dat te delen op Social Media, sprak mannen aan, ... Helaas tevergeefs. Geen danspartner voor mij.
Het is al heel lang dat ik iets van koppeldans wou doen, sinds afgelopen zomer besloot ik dat dat Argentijnse Tango zou zijn. Omdat ik geen man vond die met me wou dansen besloot ik mezelf gewoon in te schrijven voor de lessenreeks en de lessen alleen te volgen. Na de lessenreeks zou ik naar Argentinië reizen om er een 'Argentijnse Volbloed' te vinden die met mij Tango zou willen dansen.
En zo kwam de eerste dansles gisteravond. M'n 9 cm hoge hakjes stonden al lang ingepakt en klaar. Ik koos voor een rood topje, zwarte legging en een satijn tuniekje. Mijn haar liet ik los.
Het bevriende koppel dat meeging had er ook zin in. Haar man maakte de opmerking dat ze haar best had gedaan waarmee hij wou bedoelen dat ze er goed uitzag. Ik genoot ervan om ze samen te zien.Heerlijk koppel trouwens! We kwamen aan in de danszaal (stel je voor: een prachtige houten vloer, 1 spiegelwand, bankjes langs de zijkant, prachtige rode fluwelen doeken langs de muren. De zaal IS tango!) en de lesgever kwam bij ons om onze inschrijving in orde te maken. Hij vroeg of ik een danspartner had. Ik zei neen. Op voorhand werd gezegd dat er heel misschien een man zou zijn die zich ook zonder partner had ingeschreven, maar daar hoopte ik intussen niet meer op.
De tijd ging voorbij en het uur waarop de les zou starten kwam dichterbij. De lesgever komt mijn richting uit met achter hem een man. Zwarte broek, paars hemdje. Hij zei: 'Dit is Karel, hij zal vanavond met je dansen, en alle komende lessen, tot je zelf een partner hebt.'. Ineens werd het heel wankel op mijn hakjes. Mijn benen trilden, ik voelde het bloed wegzakken uit mijn lijf en mijn ademhaling wist niet of ze zou stokken of versnellen. Ik had helemaal niet gedacht dat ik met een man zou dansen. Dan zeker geen die al veel ervaring heeft met Tango. Ik voel me een groentje maar stap toch mee in de danszaal. 'Kalmte alleen kan u redden.', dacht ik.
We krijgen de uitleg over Tango, de basispassen en de oefenhouding. We mogen de pasjes samen oefenen. Ik voel de sterke nood om me op voorhand te verontschuldigen als ik niet goed zou volgen, op zijn tenen zou gaan staan, de leiding wil overnemen, ... K. lijkt er niets aan te vinden, blijft rustig en doet gewoon verder. Het geeft me een vreemd gevoel om te dansen met een man die ik niet ken.
K. is tevreden, de basispassen vlotten goed, ik volg braaf. Dan is het tijd voor de danshouding. De lesgever legt uit wie wat moet doen en zegt erbij dat Tango het langerekt voorspel is. Dat we na de les naar huis mochten gaan om te doen waar we zin in hadden. En ik begreep het. Niet dat ik met K. het bed zou induiken. Maar ik begreep heel goed waar het op stond. Tango is passie en vuur!!
We houden elkaar heel dicht vast. Zo dicht dat ik bijna schele koppijn krijg van me te concentreren op zijn ogen omdat ik ze dubbel zag. In het begin begon ik steevast te giechelen als ons lijf nog dichter bij elkaar kwam door een verkeerde pas van mij. Maar ergens onderweg veranderde er iets. Ik liet los. Liet K. leiden en volgde z'n stappen. Afwachten, dat is wat de vrouw moet doen. En dat maakt het ZO spannend! Ik had het er warm van gekregen. Heel af en toe voelde ik een klein zweetpareltje langs m'n rug naar beneden lopen. K. had het ook warm, ik zag het!
Zo hebben we een uur staan dansen samen. K. heel tevreden over mijn evolutie, complimenten van de mannelijke leerkracht over m'n haar, complimenten van de vrouwelijke leerkracht over hoe goed het gaat en wat een mooie danseres ik ben. Ik moet enkel mijn hielen op de grond houden, bij het verstappen langs mijn knie passeren en mijn gewicht op mijn voorvoet houden. De mannelijke leerkracht zegt me dat ik geluk heb met een leider als K., dat ik ervan moet profiteren.
Ik moet het toegeven: It takes two to tango! En ik kijk al zo hard uit naar volgende week!
Nadat ik flauwviel op school vraagt de leerkracht stilletjes of ik toch niet zwanger ben.
De arts vraagt: 'Ben je zwanger?' en daarna met aandrang 'Ben je zeker?'.
Voor aanvang van de dansles komt een van de studenten naar me toe om me te zeggen hoe goed ik eruit zie. Of ik toch niet zwanger zou kunnen zijn.
Later diezelfde avond zegt iemand me hoeveel ik straal, hoeveel energie ik heb en dat m'n borsten zo rond en groot/groter zijn geworden. 'Ben je zwanger?'.
Als we naar huis gaan zegt iedereen dat ze nog iets zullen eten. Ik zeg dat ik reuzehonger heb en voor 2 zal eten. Pas later besefte ik dat vrouwen die zwanger zijn dat ook zeggen, dat ze voor 2 moeten eten.
Ik leg m'n hand op mijn buik, denk aan kleine Vlinder en de lessen Pediatrie waarin ik me de poppen toe-eigen als mijn baby's, schud m'n hoofd en glimlach een beetje.
Het is een prachtige nazomerdag. Het is echt warm zelfs! Tijdens de leswissel komt mijn date-avontuur ter sprake en begint iedereen vrolijk mee te lachen bij een nieuw verhaal.
M., een medestudent, zegt plots dat ze de ideale man voor me weet. Veel wil ze er liever niet over vertellen, maar in ons enthousiasme (en nieuwsgierigheid, ik geef het toe!) kon ik onderstaand lijstje maken.
Zijn naam is D. of D'ke voor de vrienden begrijp ik. Hij is 28 jaar, ongeveer 1m77 lang, goed gebouwd, bruine ogen, een mooie glimlach. Hij baat een gezellige brasserie uit en doet daarnaast ook webdesign.
In een opwelling besluit ik hem wel eens wil zien, dus dat ik iets zal gaan drinken op 'zijn terras'. Met het goedkeurende gelach van de medestudenten bij mijn besluit.
En zo zit ik hier. In de schaduw op een gezellig terras met comfortabele zeteltjes.
De man die me mijn koffie bracht zag er knap uit, had bruine ogen en een mooie glimlach.
Of dit D. was? Ik heb geen flauw idee! Dat weet ik wellicht pas als ik eens samen met M. zou komen of expliciet naar D. zou vragen.
Of ik ervan genoten heb? JAAAAA! De koffie was lekker, het was wellicht de laatste zon van deze zomer en ik heb ontzettend genoten van het beetje, toch wel spannende gevoel!
Heel graag geef ik toe dat ik prettig gestoord ben! Heel prettig gestoord zelfs. Maar dat maakt me ook uniek. Zo wou ik al heel lang een Missy L. alfabet maken, maar het was er nog nooit van gekomen. Waarvoor dat alfabet moet dienen? Ik hoop dat mijn toekomstige man even prettig gestoord mag zijn als mij, en misschien ook een alfabet heeft gemaakt van zichzelf. Maar als dat niet zo is, is het ook ok. Dan gebruik ik mijn alfabet graag om mezelf aan hem voor te stellen en/of om me beter te leren kennen.
Elke letter kreeg één of meerdere woorden. Dingen waar ik ontzettend van hou, waar ik 'chills' van krijg, hoe ik ben, ... De woorden zeggen dus eigenlijk heel veel, maar tegelijk ook helemaal niets als je me niet goed kent! ;) Hier gaan we:
Op de app zie ik de foto van een knappe jongeman. Bij zijn beschrijving staat enkel: 'Vraag maar, ik bijt niet (hard).'
We raakten aan de praat en ik vond/vind hem best intrigerend. Hij is 25 jaar, zijn naam start met een S, maar hij is ook sexy! Hij weegt 85 kg en meet 1m85, is opvoeder bij kinderen en jongeren met gedragsproblemen, speelt Jungle Speed (mijn favoriete spelletje!) en heeft een afgetraind lichaam. Oh! En voor ik het vergeet: donkere ogen en zo een getrimd mini-baardje rond z'n gezicht.
Na een paar dagen leuk heen en weer chatten vroeg ik hem om in het weekend af te spreken. Hij vond het een geweldig idee en zou me laten weten welk uur het best zou passen op zaterdag.
Het is zaterdag en ik krijg een voorzichtig berichtje dat hij zich niet zo goed voelt. Of het erg zou zijn een andere keer af te spreken. LEUGENS. Ik kon het zo ruiken!
Sindsdien zijn er geen echte gesprekjes meer. Hij blijft beweren dat hij Jungle Speed van me kan winnen, maar durft het niet met me spelen. Hij blijft wel foto's sturen via Snapchat, maar dat doet hij telkens naar z'n hele lijst denk ik. Daarnet nog, kreeg ik er een. Hij had een wit hemd aan met daarover zo'n zwart vestje (Oh! Wat heb ik daar een zwak voor!). Mister S. zoals hij graag naar feestjes gaat laat hij weten.
Ik kan me niet voorstellen dat hij niet elk moment van de avond een mooie dame aan zijn lijf zal gehad hebben. Hij zal het mij in ieder geval niet meer moeten sturen, want ik verwijder hem. Ik wil niet iemands 'soms' of 'part-time' of 'anytime' zijn.
Hij had al lang met me kunnen afspreken, als hij dat wou. Dat is dus duidelijk voor mij, bij deze.
Ik ben eventjes helemaal overdonderd door twee prachtige artikels die ik vond online, dat ik besluit ze hier te delen.
Het eerste kan je hier vinden: http://www.elephantjournal.com/2014/06/i-love-you-even-if-were-not-together-forever-yvette-alatorre/
En het twee is ook eentje dat op elephantjournal staat! (De moeite trouwens om even rond te snuisteren!!) http://www.elephantjournal.com/2014/08/when-we-meet-i-hope-a-future-love-story/
Perfect gewoon! Ik houd ontzettend veel van woorden. Deze artikels zijn gewoon perfect. Geniet ervan tijdens het lezen - en lang daarna!
In de loop van de namiddag krijg ik een bericht van een jongeman die me zegt dat ik er goed uitzie. Hij excuseert zich voor het feit dat hij zo direct zal zijn en zegt vervolgens: 'Je hebt een lekker lijf!'. De manier waarop hij dat zei was nu precies niet zoals ik het het allerliefst hoor, maar ik voelde me wel een beetje gevleid. Dan dacht ik in mezelf dat het toch een verschil maakt, dat eindeloos sporten, cardio training, spier- en krachttraining, op mijn eten letten als een gek, ... Het maakt een verschil! Ik ben mooi! :D
Diezelfde avond moet ik langs de artsenpraktijk voor een bloedafname, in de hoop een verklaring te vinden voor m'n lage bloeddruk en flauwvallen. Ik had de vrouw nog nooit gezien. Ze kijkt naar haar scherm terwijl ik alles uitleg. Neemt mijn bloeddruk, wil liever geen bloedafname doen en besluit het consult met: 'Je hebt duidelijk overgewicht, ik zou wat vermageren moest ik jou zijn.'.
Normaal ben ik heel lief en zacht, maar ik geloof dat ik deze vrouw persoonlijk kon wurgen. Tot daar alle afgevallen kilo's (waar ik nog steeds trots op ben!) en strijd tegen de spiegel. Hele even zie ik mezelf zitten en het zelfvertrouwen wegzakken uit mijn lijf, dat waar ik al die maanden al zo hard heb aan gewerkt.
Dank zij God had ik vanavond een les cardio-training en stretches op het programma staan. Ik dans al mijn woede en frustratie uit. Krijg van de juf meerdere malen complimenten over mijn lenigheid, houding en balans. Moet je toch maar kunnen met obesitas dacht ik stout.
Mijn besluit na vandaag: 1) Hard times require furious dancing 2) I never, EVER, was more beautiful than I am right now 3) Ik heb een lekker lijf! (Met dank aan de jongeman, hij mag het vanaf nu altijd zo tegen me zeggen, ik geloof dat ik het leuk vind!)
Daag, Dokter! Ik kom nooit meer bij je terug en eet wel een extra kilo zout voor mijn bloeddruk.
Vandaag was de tango-opendeurdag, maar ik ben niet gegaan. Het bevriende koppel kon uiteindelijk niet gaan en omdat ik geen danspartner had, had ik de 'guts' niet om alleen te gaan.
Mijn dag begon met een bericht van brandweerman X. Hij had zin in seks, of ik wou langsgaan.
Niet veel later kreeg ik een bericht van brandweerman Y. Hij had ook zin in seks, vertelde me over zijn erectie en vroeg of ik alleen was en of hij mocht langskomen.
Rond de middag hoorde ik fotograaf U. Hij is vol van Ierland, z'n favoriete plekje op aarde, en zijn foto's. Leuke chats wel, maar hij is wantrouwig, lijkt gebroken door eerder relaties.
Brandweermannen X & Y blijven aanhouden. Ik betrap mezelf dat ik 'viruteel collapse'. En gevoelsmatig ook een beetje. Ik draaide door, wil in sneltempo een hoge, gewapende muur om me heen bouwen. Ik stop met berichten sturen, naar iedereen.
Brandweerman Y merkt m'n stilte op en stuurt dat hij te snel ging, dat het niet de bedoeling was geweest. Seks moet ongedwongen en leuk zijn en dus zeker geen verplichting. Dus vraagt hij of een gewone date erin zit om te babbelen en kennis te maken. Ik stem in en vraag wanneer het past en waar we elkaar zien. Ik mag het allemaal kiezen. Van de data die ik voorstel is slechts eentje misschien goed. Als ik een plek voorstel die voor ons beiden ongeveer even ver is, krijg ik de vraag wat we dan wel gaan doen. En ook nog de nota dat hygiëne voor hem het belangrijkste is. Hij wil enkel kaalgeschoren. Ik wil niet op date!! Niet meer!
Om eerlijk te zijn had ik me daten en mannen leren kennen net iets makkelijker en vooral, leuker en lichter voorgesteld. Zoals m'n titel al doet vermoeden heb ik een dark & twisty night, dus misschien zie ik vannacht alles vanuit een heel verkeerde standpunt, maar toch. Ik geloof dat ik me nu vooral verdrietig voel. Verdrietig en alleen.
Ik ben een mooie jonge vrouw die gezond en boordevol enthousiasme (behalve nu) door het leven ga. Een spring-in-het-veld die graag lacht, anderen helpt en aan het lachen brengt. En toch lijkt het zo moeilijk.
Even dacht ik zelfs, dat ik me online - gewoon om grenzen af te tasten - kon voordoen als een 'gewone' vrouw die ook over seks kan praten.
Als je leest over mensen die seksueel misbruikt zijn, merk je dat het twee kanten kan opgaan. Ofwel willen ze 'nooit' meer seks vanwege de herinnering, ofwel draait het uit op mensen met een vreemde passie voor SM, BDSM, bondage, dominantie en onderdanigheid.
Ondanks het feit dat ik seks heel graag als iets bijzonder tussen twee mensen wil zien, heb ik het er de laatste tijd erg moeilijk mee. En dan vraag ik me af tot welke categorie ik zal behoren, en of er geen voorzichtige categorie is dat ongeveer halfweg zou passen.
Ik ben een wegloper. Vandaag, meer dan ooit was dit de confrontatie voor en van mezelf. Als mensen/mannen te dichtbij komen wil ik wegrennen. Heel hard! Ik antwoord helemaal niet meer als ze de bubbel van m'n comfort zone willen doorbreken.
Dat brengt me dan terug naar 'The magic happens out of your comfort zone.' en naar Mr. A. Wat moet ik doen dan? Een knop in m'n hoofd omdraaien en vreemde mannen met rare verzoeken seks met me laten hebben? Will that be the magic?
Terwijl ik dit schrijf, luister ik naar Be Still, van The Fray (ja, eindeloos op repeat!) en ergens voel ik me gesteund. En ook weer alleen. Was er maar een man MAN genoeg om me niet te laten weglopen, of om me te volgen en gewoon bij me te zijn als het even lastig is.
Intussen krijg ik ironisch genoeg nog een slaapwel-bericht van Mr. S. Ik weiger zijn bericht te openen, had onze conversatie zelfs al gearchiveerd.
