Via een chatsite ontmoet ik A. Hij begint met: 'Op een dag zal je een beroemde danseres zijn en dan zal je aan me denken!'. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht en we raakten aan het chatten.
A. is 25 jaar, Russisch, K.N.A.P., grappig, gelooft in dezelfde magie als mij, eet gezond, sport, werkt 's avonds in een bar en is overdag life coach.
Telkens als ik een bericht van hem krijg voel ik mezelf een beetje daveren op m'n grondvesten. Die man doet iets met me! Of veel zelfs. Op een namiddag krijgt ik een sms met de vraag of ik uit m'n comfortzone wil gaan en naar hem toe wil gaan die avond. Niet helemaal zeker van zijn bedoelingen en nog minder zeker over mezelf antwoordde ik nee, maar had er al snel spijt van. Op aandringen van een vriendin stuurde ik hem een half uurtje later een nieuw bericht. Of we misschien toch konden afspreken, ergens halverwege voor ons beiden. Bang dat hij niet meer zou reageren wachtte ik vol spanning af. Ineens was hij online en stuurde dat het goed was! Een uurtje later spraken we af aan Kinepolis Gent, om iets te gaan drinken op de boot.
Heel nerveus was ik niet (ontkenning?! :D), ik vond dit eerder spannend en was een beetje onzeker over mezelf elke keer ik aan hem begon te denken.
Hij was er ietsje eerder dan mij. Ik zag hem en liep recht naar hem toe. We kusten elkaar op de wang en maakten beiden op hetzelfde moment hetzelfde grapje over de regen. We lachten en staken de straat over. Hij liep voor me de steiger op, groette de barman op het dek, ging naar beneden en zocht ons een plekje uit. Ik werd omver geblazen. Hij nam initiatief. Hij betaalde ons eerste drankje, ik het tweede. De tijd vloog voorbij en het was supergezellig. Hij raakte zo nu en dan mijn pols of hand aan, maakte een compliment over mijn oorbellen en nam ze even vast. Voor mij kwam dat een beetje als flirten over. Ik vond het leuk, voelde me goed in zo'n fijn gezelschap. tegen 23 uur sloten we onze date af. Vlotjes, zoals dat gaat bij A. Op de steiger voelde hij even of het niet te glad was voor mij op mijn hakken (can you imagine???) en we kusten elkaar gedag.
Deze jongedame was niet in de 7de, maar in de 14de hemel. Omdat ik hem 2 dagen later nog niet had gehoord (terwijl hij altijd als eerste stuurde) besloot ik hem nogmaals te bedanken voor onze leuke date.
Helaas kwam er geen vervolg aan. Er verschijnt wel nog steeds een glimlach op m'n gezicht als ik aan onze date terugdenk. Hoe ik, door hem, uit m'n comfortzone ben gestapt en toch met hem heb afgesproken.
Hij leek perfect. Nog steeds. Ik geef toe dat ik nog steeds heel af en toe zijn naam typ in Pinterest of Twitter, gewoon om me even 'dichter' bij hem te voelen? En dan betrap ik mezelf terwijl ik denk... 'Wat een man!'. Maar het heeft niet mogen zijn.
Op een dansfestival stonden er enkele koppeldans-initiaties op het programma. Onder meer Salsa, Argentijnse Tango en Lindy Hop.
Voor de salsa had ik geen danspartner, dus keek ik naar de dansende massa en besloot dat ik een dag later de tango initiatie wél zou meedansen. Ik stuurde een bericht naar D. of hij er zou kunnen zijn. hij schreef vol enthousiasme dat hij dolgraag de tango met me wou dansen.
Spannend! Een date! Een dans date zelfs. Ik deed een beetje extra moeite; krulde m'n lange lokken een voor een, koos een dunne eyeliner met rode lippen en een mooie roze bloem in m'n haar.
De namiddag ging voorbij en ineens kreeg ik een bericht van D. dat hij het toch niet zou halen, zonder meer. Ik kan niet ontkennen dat ik niet wat teleurgesteld was. Op het moment dat de tango initiatie begon kwam een griezel van de dag ervoor vragen om met hem te dansen. Ik bedankte vriendelijk (Life is to short to dance with ugly men!), maar wou wel een leuke danspartner.
Ik keek rond en zag de rug van een gespierde, grote man. Toen ik op zijn schouder tikte keerde hij zich naar me toe en hadden we volgende conversatie:
Ik: Eh, hallo, mag ik even iets vragen? Hij: Ja hoor. Ik: Ik wil graag tango dansen, maar heb geen partner. Wil jij met me dansen? Hij: Ja natuurlijk. Ik: Leuk! Mijn naam is Missy L. Hij: Aangenaam, mijn naam is A.
Het uur dat daarop volgde mocht voor mij nog eeuwen blijven duren. Een knappe gespierde, lieve, zachte, goedlachse man die danst en toch ook 'sterk' genoeg is om mij te leiden. *Zucht* Op een bepaald moment zei de lesgever dat de 'volgers' hun ogen moesten sluiten om beter te voelen. Mijn God! Ik was verkocht! We dansten de Argentijnse Tango, moesten af en toe eens lachen (als we in de knoop raakten met onze voeten) en het lichamelijk contact voelde zo fijn.
Ter plekke besloot ik dat ik deze dans graag wil leren en pols naar A. zijn ervaring. Hij zegt dat hij het leuk vond, maar dat hij al gevechtsport, Afrikaanse dans en salsa doet. Dat is al meer dan genoeg. Ik begreep het wel, maar vond het ook een beetje jammer. Op een wolkje zweefde ik naar huis. Ik had tango gedanst, met een echte man! <3
Van A. ken ik enkel zijn voornaam dus en heb ook een prachtige foto (van de tango sessie, die intussen uitvergroot op m'n foto muur hangt!), dat is alles. En ondanks dat, ben ik nog steeds ongelooflijk blij en in de wolken dat ik met hem mocht dansen. Ik heb het vuur en de passie van de tango gevoeld.
Mister D. heb ik intussen niet meer gehoord. Zo graag wou hij blijkbaar tango dansen met me.
Chatboxen
en datesites vormen een heel lage drempel om contact te zoeken. Het
ligt dan uiteraard ook voor de hand dat een mens heel wat berichtjes
krijgt. Veel creativiteit zit er echter niet in, sommige vind ik zelfs
belachelijk. Zo belachelijk dat het bijna grappig is. Hieronder een
lijstje van hoe het - volgens mij - niet moet.
1) De man die wel wil maar toch niet durft
Dit soort mannen stuurt een smiley of een knipoog. Niet meer dan dat. Gaat rechtstreeks de prullenbak in.
2) De man die zich laat coachen door een of ander artikel ergens?
Het
kan haast niet anders dan dat er online ergens een artikel te vinden
moet zijn met openingszinnen of ijsbrekers voor online te daten. Hier
enkele voorbeelden:
- Hallo, ik ben mijn gsm nummer kwijt, mag ik het jouwe eens.
- Hoe kan een schoonheid als jij nu nog single zijn?
- Deed het pijn toen je uit de hemel viel?
3) De man die seks wil en dat zeer expliciet uit
Nooit gedacht dat ik veel (lees ZOVEEL) seksverzoeken zou krijgen! Zonder schroom sturen mannen dit als eerste bericht:
- Hallo, ik zoek nog een one nightstand voor vanavond, ben je vrij?
- Ooh, ik krijg een stijve van je. Kunnen we snel afspreken?
- Ik zag dat je een tangopartner zocht, kunnen we dat overslaan en ineens in bed duiken?
4) De man met de zeer wilde seksfantasiën
Naast
het feit dat ik het al gek vond/vind dat zoveel mannen effectief om
seks vragen is er nog deze categorie mannen die zeer uitgebreide
berichten sturen met seksverzoeken tot in detail uitgeschreven. Man E.
liet weten dat hij graag met me wil afspreken in een hotel halfweg van
ons beiden. Hij geeft me mee wat ik moet aandoen en wat ik moet doen. Daarna zou hij
weggaan en later konden we dan op date gaan om elkaar te leren kennen.
Een date zoeken via het internet is dus ook niet altijd dat. Intussen
filter ik zeer grof. Een man die een bericht stuurt dat te plaatsen is
in een van bovenvermelde categorieën krijgt zelfs geen antwoord.
Ik vraag me dan trouwens af of mannen 'hun' openingszin 'Copy-Pasten'
Via een datingsite ontmoet ik man A. die tussen alle andere rare verzoeken, gezellig 'gewoon' lijkt. We chatten leuk. De man is 36 en manager in een electrozaak. Heel gespierd is hij niet, maar ik ga ervan uit dat klantencontact en vlotte babbels veel goed kunnen maken. Na 4 dagen chatten vraagt A. of we kunnen afspreken. Hij heeft net een weekje verlof en het zou hem nu goed uitkomen. Daar ga ik! Tijd voor m'n eerste date.
Bloednerveus ben ik! Ik trek mijn mooi zwarte 'Spy Dress' aan, klassiek en netjes, maar toch ook elegant en vrouwelijk. Daaronder mooie hakjes en een streepje eyeliner. Dan vertrek ik richting Gent, waar we hebben afgesproken, omdat dat voor ons beiden ongeveer 'halfweg' is. Aangekomen in Gent krijg ik nog meer stress: overal file en wegenwerken. Ik stuur hem een sms dat ik misschien later zal zijn, dat dat niet van mijn gewoonte is en verontschuldig mij. Niet veel later krijg ik een sms terug dat hij ook file heeft. Op mijn beurt antwoord ik dat ik rustig op 'de boot' op de boot zal wachten. Ik stuur mijn beste vriendin dat ik heel nerveus ben, dat hij iets later zal zijn. Haar advies is een koffie bestellen en doen alsof ik alles onder controle heb. Zo gezegd, zo gedaan.
En dan zag ik hem! Een magere man, niet veel groter dan mij, zonnebril, een beetje kaal en zeer kort geschoren haar. Hij had een groenig hemdje aan en een jeansbroek. Ik hou van mannen die hemdjes dragen! :) Hij komt op de boot gelopen en we hebben elkaar onmiddellijk gezien en herkend (ik had schrik dat ik hem niet zou herkennen!), dat was tevens ook het moment waarop ik wist 'Dit is niets voor mij!'. Hij is - tot mijn grote verbazing - nerveuzer dan mij, geeft me een snelle kus op mijn wang met trillende handen en gaat voor me zitten. Ik zit mooi rechtop, hij in elkaar gezakt. Ik maak oogcontact, hij ontwijkt elke blik. Ik voel me een beetje teleurgesteld, maar besluit wel vriendelijk en oprecht te blijven. Ik schrik als mijn aandacht naar zijn mond gaat. Het is erger dan ik dacht. A. rookt, wat duidelijk te zien is en daarbovenop had hij in weken zijn tanden niet gepoetst denk ik - afgaande op het tandplak. Ik denk dus dat ze voor tandpastareclame beter zo eens een voorbeeld gaan gebruiken.
Daarna gaan we nog naar de cinema, zoals hij had voorgesteld. Ik besluit te genieten van de film aangezien het gezelschap niet zo mijn ding was. A. durft niet beslissen, niet voorop lopen, geen gesprek starten (tenzij over zijn ex!), ... Als de film gedaan is lopen we door dat donkere gangetje en ineens voel ik zijn lijf vreselijk dichtbij. Ik schrik en voor ik het weet ligt zijn arm in een stevige greep om me heen terwijl hij zegt: 'Ik had niet gedacht om zo snel terug iemand te vinden!', na 1 maand single te zijn na een relatie van 8 jaar. Ik kan alleen maar denken: 'Ieuw! Griezel! Go away!'. Stiekem wil ik heel hard weglopen, maar blijf beleefd. Bij het afscheid bereid ik mezelf voor op een afstandelijke kus - omdat ik weet dat hij dichter zal willen komen. Na het gekus loop ik naar mijn auto en wrijf over m'n wang.
Ik rijd naar huis en lach om mezelf. Duidelijk verkeerde inschatting gemaakt, bij de volgende online-gevonden-date zal ik nog meer op mijn hoede zijn bedenk ik. Eens ik thuis ben verwijder ik A. van mijn Facebook en stuur hem een laatste bericht dat het toch niet dat was en wens hem succes in zijn verdere zoektocht.
Dan open ik de chat en ga ik op zoek naar een nieuwe, potentiële man.
Zo, dit is het allereerste blogberichtje. Hierin zal ik mezelf even
voorstellen zodat jullie latere posts ivm dates beter kunnen begrijpen!
:) Het is de bedoeling dat hier mijn date-avontuur komt. Dit omdat
heel wat mensen het spannend vinden om te kunnen 'meeleven', maar ook
voor mezelf. Soms is de frustratie te groot en dan wil ik even kun
losbranden! :P
Hallo, aan de andere kant! Mijn pseudonaam is
Missy L. Momenteel ben ik 24 jaar en ik zoek een man. (Mijn definitie
van 'man' volgt later!). Ik ben een bezig bijtje dat Verpleegkunde
studeert, in het weekend af en toe in een bakkerijtje werk en daarnaast
run ik mijn eigen dansschool. Momenteel woon ik in samen met mijn vader
(ik ben te sociaal om alleen te wonen) en 3 honden.
Enthousiasme, passie en spontaniteit zijn denk ik wel enkele van de woorden die me perfect kunnen omschrijven. Echter,
naast het feit dat ik heel positief in het leven sta heb ik een kleine
issue wat daten en mannen in mijn leven in het algemeen wat moeilijker
maakt. In mijn tienerjaren werd ik op een feestje brutaal verkracht. (Neen, ik droeg geen uitdagende kleding, was niet dronken of stoned).
Toen de man uiteindelijk wegliep, bleef ik als verdoofd achter en
besloot zo snel mogelijk terug 'normaal' te doen. Ik schaamde me, om wat
met me was gebeurd en besloot niemand iets te vertellen. Hoewel het
zwaar was, leven met een geheim, was het niets in vergelijking met hoe
ik me voelde. Ik voelde me vuil, leeg, misbruikt, verdoofd, ... Ik werd
gek van zodra iemand mijn arm nog maar per ongeluk aanraakte. Op 1 dag
was ik al mijn vrouwelijkheid kwijt. Ik geloofde dat het mijn eigen schuld was dus zocht ik naar een manier om 'onzichtbaar' te worden.
Het
koste me JAREN, maar eindelijk durf ik toegeven, zeggen en zelf geloven
dat ik geen slachtoffer meer ben. Wat gebeurd is blijft vreselijk, maar
wie ik geworden ben is belangrijker. Ik heb teruggevochten, mijn
vrijheid, mijn vrouwelijkheid, beseffen dat het ok is om je sexy te
voelen.
Maar dat maakt natuurlijk dat ik mannen niet zo snel
vertrouw, bloednerveus ben voor de seks die ooit moet komen en vooral:
superallergisch ben aan de vreselijk seksistische opmerkingen die
sommige mannen maken. Ondanks dit alles heb ik ontzettend veel zin in
een relatie en hoop ik Mister Right op een dag te vinden. Mister Right
is een echte man als hij voldoende zelfvertrouwen heeft (zonder te groot
ego), een beetje gespierd is, een gentleman is (gentle zijn is een
keuze!), initiatief durft en wil nemen en uiteraard seksueel niet TE
opdringerig is. Idealiter wil ik graag Argentijnse tango met hem kunnen dansen. Dat
zijn de belangrijkste dingen die ik in een man zoek. Helaas verloopt de
zoektocht niet zonder slag of stoot en daar zullen jullie hier weldra
meer over lezen!
