Alleen zit ik nu met het idee dat als ik die pin-up shoot doe, het eerder voor mijn tangopartner is dan voor mezelf.
Diezelfde les mocht ik trouwens wisselen en dansen met een knappe jongeman! Ik dacht dat ik er niets zou van bakken. Als een man knap is, gaat dat meestal zo :P dus ik verontschuldigde mij op voorhand. Hij zei dat het vast goed zou komen en God! Zoals hij zei: het ging goed! Ik kan me niet voorstellen dat een tangowissel ooit zo goed is gegaan. Een knappe en sympathieke jongeman, die na zijn dansjes met mij terug ging naar zijn vriendin.
De man van de bar, ik heb er eerder al over geschreven. Ik ging er voor het eerst langs in september om een koffietje te drinken en hem hopelijk te zien. Ik kan niet ontkennen dat ik het een ontzettend knappe man vind en daardoor ondervind dat mijn benen week worden als hij plots voor me staat. Hij lijkt zo perfect! Hij ziet er goed uit, verzorgd, naar mijn mening knap, hij is attent, tactvol, ... Ohja! Hij danst.
Met het mooie weer besloot ik langs te gaan en een lekkere cocktail te drinken op zijn gezellige terras. Om er niet helemaal alleen te zitten nam ik mijn lievelingshondje mee en ook wat boekjes en mijn schrift om te schrijven. Toen ik kwam aanrijden zag ik dat het druk was, ik moest omkeren voor parking en een einde stappen. Samen met mijn hond vonden we toch nog een vrij plekje. Een van de obers bracht me mijn cocktail en even later hoorde ik 'He, dag Missy L.' uit zijn mond. Hij zei dat het lang was geleden, vroeg hoe het met me ging en vroeg wat naar mijn hond. Hij liep nog wat rond op het overvolle terras om mensen hun bestellingen te brengen en bracht speciaal voor mijn hond een kom vers water. Ik zei dat ik dat heel lief en attent vond.
Later die avond zag ik hem niet meer. Wat ik wel wat jammer vond, want hij is een plezier om naar te kijken! Vlak voor ik ging slapen stuurde ik hem een berichtje: 'Always a pleasure to see you! En nogmaals bedankt voor het water voor mijn hond, dat was zeer attent. Fijn weekend!' En toen ik vanochtend wakker werd had hij geantwoord met 'Idem ditto. Als het niet zo druk was geweest had ik me er graag even komen bijzetten. Prettig weekend.'
Nadien antwoordde ik op mijn beurt nog een keer dat ik best nog eens langs kon gaan als het minder druk zou zijn of als hij meer tijd had, in de hoop dat hij zou zeggen dat we misschien gewoon eens konden afspreken, maar hij heeft het berichtje enkel gelezen. Jammer.
Once upon a time... was er eens die serie die zo heet! Ik ben er helemaal WEG van! Vooral ook van de zeer knappe acteurs en het 'geloof'. Door Once upon a time lijk ik soms iets meer geloof in de liefde te hebben dan voorheen.
Ik liet me ook speciaal een ring maken. Een replica van de ring die Snow draagt, binnenin liet ik 'I believe' graveren. Omdat ik wil geloven in de ware liefde en omdat ik mezelf daar wil blijven aan herinneren.
Gisteravond was mijn broer thuis, samen met zijn vriendin. Na het avondeten stelt hij voor om nog naar een aflevering te kijken. Ik was meteen dolenthousiast en had er super veel zin in, omdat dat altijd 'onze quality time' is. Samen met de broer in de zetel en samen de complotten proberen ontrafelen.
Ik ruimde de tafel leeg en ondertussen zag ik hem met de computer heen en weer wandelen. Tot hij de deur achter zich dichttrok en ik zijn voetstappen op de trap hoorde. Hij had besloten samen met zijn vriendin te kijken op hun slaapkamer.
Even, heel even overviel me een intens gevoel van eenzaamheid.
