Via de datesite had ik ook een berichtje gekregen van K uit M. Hij schreef dat mijn profiel ertussen uit sprong, tussen alle anderen. En vroeg of ik dat ook echt kon, Argentijnse Tango.
Ik antwoordde dat het een beetje raar zou zijn als ik dat zou schrijven dat ik het kan maar het dan uiteindelijk niet kan. Hij moest lachen en gaf toe dat ik gelijk had! En sindsdien overviel mij het gevoel dat ik hem precies al jaren ken! Als ik een nieuw bericht zie van hem voelt het altijd een beetje als thuiskomen en ik kan ze zo begripvol lezen, alsof hij gewoon op reis is en me een berichtje stuurt.
Wat wel opvalt is dat hij een avondmens is en ik het tegenovergestelde. Hij verstuurt zijn bericht meestal tussen 22 en 24 uur en ik het mijne tussen 6 en 8 uur. Ik moet dus wel altijd veel langer en vol ongeduld wachten; zo heb ik vandaag al wel 7 keer gekeken of hij nog niet heeft gestuurd. Geduld... Not my strongest point!
K is een sportieve jongeman van 28 jaar. Hij ziet er zeer goed uit op zijn foto's, werkt als technieker, is ook gek van honden en klimt. Stiekem hoop ik dat hij misschien hetzelfde gevoel heeft als mij en we eens kunnen afspreken.
Omdat ik op mijn mobieltje alle profielen had bekeken, of toch op zijn minst 23, hadden al deze mannen daar een melding van gekregen. Van sommigen kreeg ik dus een bericht, al had ik dat niet verwacht!
Ik krijg een berichtje van A die woont in A en werkt voor een VZW die ik ken. Hij omschrijft zijn uiterlijk als een pandabeer. Hij ziet er niet onknap uit! We sturen wat heen en weer en hij voegt me toe op Facebook. Hij stuurt me op elk mogelijk tijdstip van de dag en schrijft er ook bij dat hij zich moet inhouden omdat hij zo graag met me wil babbelen. Soms zie ik wel dat er een berichtje aankomt maar ik ga echt niet de hele dag zitten chatten met iemand, zeker niet nu ik net voor mezelf had besloten af te kicken van de hele dag online te zijn.
Dus af en toe kijk ik naar zijn berichtjes en antwoord ik hem. Daarna moet ik weer studeren zeg ik. Hij babbelt heel erg veel over zichzelf. Ondanks dat hij me wel elke telkens succes wenst voor mijn examen heb ik verder nog maar heel weinig vragen gekregen. Ik vind het een beetje bizar. Zeker omdat ik zelf zo'n babbelaar ben. Er moet een soort evenwicht zijn en dat gevoel heb ik nu nog niet. Maar misschien als we elkaar zien en afspreken in het echt dat het allemaal we beter meevalt.
Het was lang geleden dat ik mijn profiel op de datingsite nog had bezocht. Maar ik moest studeren voor een examen en had mijn hele huis al gekuist en zocht dus een ander excuus om even niet te moeten studeren. DUS, logde ik me nog een keer in.
Ik had een aantal ongelezen berichten die niet verder gingen dan een knipoog of een 'vind-ik-leuk' op mijn beroep of karaktereigenschappen. In de lijst zie ik dat er voor mij 663 mannen beschikbaar zijn voor mij. Ik begin te bladeren. Na 23 profielen sluit ik af en ga opnieuw studeren.
