Via een chatsite ontmoet ik A. Hij begint met: 'Op een dag zal je een beroemde danseres zijn en dan zal je aan me denken!'. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht en we raakten aan het chatten.
A. is 25 jaar, Russisch, K.N.A.P., grappig, gelooft in dezelfde magie als mij, eet gezond, sport, werkt 's avonds in een bar en is overdag life coach.
Telkens als ik een bericht van hem krijg voel ik mezelf een beetje daveren op m'n grondvesten. Die man doet iets met me! Of veel zelfs. Op een namiddag krijgt ik een sms met de vraag of ik uit m'n comfortzone wil gaan en naar hem toe wil gaan die avond. Niet helemaal zeker van zijn bedoelingen en nog minder zeker over mezelf antwoordde ik nee, maar had er al snel spijt van. Op aandringen van een vriendin stuurde ik hem een half uurtje later een nieuw bericht. Of we misschien toch konden afspreken, ergens halverwege voor ons beiden. Bang dat hij niet meer zou reageren wachtte ik vol spanning af. Ineens was hij online en stuurde dat het goed was! Een uurtje later spraken we af aan Kinepolis Gent, om iets te gaan drinken op de boot.
Heel nerveus was ik niet (ontkenning?! :D), ik vond dit eerder spannend en was een beetje onzeker over mezelf elke keer ik aan hem begon te denken.
Hij was er ietsje eerder dan mij. Ik zag hem en liep recht naar hem toe. We kusten elkaar op de wang en maakten beiden op hetzelfde moment hetzelfde grapje over de regen. We lachten en staken de straat over. Hij liep voor me de steiger op, groette de barman op het dek, ging naar beneden en zocht ons een plekje uit. Ik werd omver geblazen. Hij nam initiatief. Hij betaalde ons eerste drankje, ik het tweede. De tijd vloog voorbij en het was supergezellig. Hij raakte zo nu en dan mijn pols of hand aan, maakte een compliment over mijn oorbellen en nam ze even vast. Voor mij kwam dat een beetje als flirten over. Ik vond het leuk, voelde me goed in zo'n fijn gezelschap. tegen 23 uur sloten we onze date af. Vlotjes, zoals dat gaat bij A. Op de steiger voelde hij even of het niet te glad was voor mij op mijn hakken (can you imagine???) en we kusten elkaar gedag.
Deze jongedame was niet in de 7de, maar in de 14de hemel. Omdat ik hem 2 dagen later nog niet had gehoord (terwijl hij altijd als eerste stuurde) besloot ik hem nogmaals te bedanken voor onze leuke date.
Helaas kwam er geen vervolg aan. Er verschijnt wel nog steeds een glimlach op m'n gezicht als ik aan onze date terugdenk. Hoe ik, door hem, uit m'n comfortzone ben gestapt en toch met hem heb afgesproken.
Hij leek perfect. Nog steeds. Ik geef toe dat ik nog steeds heel af en toe zijn naam typ in Pinterest of Twitter, gewoon om me even 'dichter' bij hem te voelen? En dan betrap ik mezelf terwijl ik denk... 'Wat een man!'. Maar het heeft niet mogen zijn.
<3
Reacties op bericht (0)
Write me
Hit below if you want to write me! I would love to read it!
Mailinglist
You don't want to miss anything new? Awesome! Fill in your emailadress and you'll get an email everytime there's something new to read!
