Overweging en ons actief leven - David L. Fleming, SJ.

Het doel van het spiritueel leven, zoals Ignatius het stelde, is te “kiezen wat beter leidt naar Gods verdiepende leven in mij.” Dit is een dynamisch doel. We zijn geroepen te kiezen, om ons vrij met God te verenigen. Meestal betekent dit dat we meewerken met God in actief werk in de wereld.

Dit actieve leven rust op een fundament van overweging. De Ignatiaanse spiritualiteit leert ons de voetsporen van God onderscheiden in onze ervaringen. Het toont ons hoe terug te kijken op ons leven, onze herinneringen te zeven om de weg te zien die God uitstippelt over de jaren. Het leert ons hoe God te vinden in het huidige – in relaties, uitdagingen, frustraties, en gevoelens die we nu ervaren. De middelen en methodes van Ignatiaanse spiritualiteit zorgen ervoor dat we een gewoonte aankweken van biddende overweging van ons leven.

Ignatius maakte dit duidelijk op de manier waarin hij de Geestelijke Oefeningen heeft geordend. Hij begint de bezinning met het Principe en Basis, die in beknopte vorm Ignatius’ visie over Gods doelstellingen weergeeft:

·        God schiep ons om het leven met ons te delen voor altijd.

·        Het doel van Gods schepping van de dingen en de presentatie aan ons, moeten het gemakkelijker maken dat we God kennen en op onze beurt onze liefde aan Hem kunnen betuigen.

·        Het doel van de bezinning : te kiezen wat beter leidt tot een verdiepend leven van God in mij.

Ignatius geeft dan een methode van overweging en gebed die hij het “bijzondere en dagelijkse onderzoek” noemt. Dit is voor velen die de Oefeningen ondernemen een verrassing. Het onderzoek lijkt een afdwaling te zijn van de echte kern van de bezinning.

Maar Ignatius heeft het Gewetensonderzoek doelbewust in het begin geplaatst. Het Gewetensonderzoek is een onmisbaar middel om het doel van de Geestelijke Oefeningen te begrijpen- Gods aanwezigheid detecteren en Zijn Wil onderscheiden door aandachtig de subtiele innerlijke bewegingen van Gods Geest te bekijken. Het is de hoeksteen van het Ignatiaans gebed.

Ignatius wilde dat zijn Jezuïeten van het Onderzoek een dagelijkse gewoonte maakten. Hij begreep dat de werkdruk of ziekte het soms onmogelijk maakten voor de Jezuïeten om een uitgebreid leven van dagelijks gebed te hebben. Maar hij drong aan dat ze nooit het onderzoek zouden nalaten. Tweemaal per dag (’s middags en voor het slapen gaan) namen de Jezuïeten een pauze en overliepen de gebeurtenissen van de dag in een geest van biddende overweging. Dit is een van de weinige regels de Ignatius instelde voor het gebed.

Het Onderzoek dat Ignatius in zijn Geestelijke Oefeningen beschreef bevat 5 punten:

1) dankbaar zijn voor Gods zegeningen

2) de hulp inroepen van de H. Geest

3) de dag overlopen, kijken naar de tijd wanneer God aanwezig was en de tijd wanneer je hem buiten sloot

4) verdriet uitdrukken voor zonde en God vragen om vergevende liefde

5) bidden voor de genade om meer totaal beschikbaar te zijn voor God, die ons zo totaal liefheeft

Er zijn vele versies van het Onderzoek. Het zijn opeenvolgende edities van een groot oefenboek. Ze zijn gebaseerd op dezelfde inzichten en ideeën, maar verschillen van nadruk over bepaalde zaken met betrekking tot verschillende lezersgroepen.

Omdat het woord onderzoek een soort introspectie lijkt aan te duiden, zou de grootste nadruk moeten gelegd worden op het onderzoek als gebed. Ignatius probeert de nadruk op deze introspectie te leggen door met het Onderzoek te beginnen. Het eerste punt van gebed in het kader van het Onderzoek gaat over dankbaarheid aan God.

24-07-2019 om 00:22 geschreven door claudia  

120P

Bid aandachtig de psalm. Open je hart voor God. Denk na over Hoe God is? Hoe God je kan helpen?

Overweging : Stilstaan bij God

God’s aanraking, hoewel het maar een moment is, leeft in ons voor altijd. Wanneer we Gods liefde en Zijn zelfgave ervaren zijn we nooit meer dezelfde. We kunnen terugkeren naar onze oude gewoonten van zijn en handelen, maar diep in ons zijn we niet dezelfde. We kunnen toelaten dat er een ervaring van God in ons vrucht draagt door terug te gaan ernaar en erbij stil te staan. Door deze nagedachtenis, en herlevingsproces openen we ons voor God- we laten God toe te bewegen in ons, onze harten opnieuw te laten raken zodat onze eigen ervaringen van God diep rimpels vormen in ons en blijven een verschil maken in ons leven.—Maureen Conroy, The Discerning Heart

Dag 2 : Dank zeggen voor de gaven van deze dag

De tweede stap van het Onderzoek is dankzeggen. Voor de H. Ignatius is dankbaarheid de eerste, belangrijkste stap op de spirituele tocht. Een houding van dankbaarheid, die dikwijls wordt gepraktiseerd, helpt ons God  in alle dingen vinden en kan de manier omvormen hoe we ons leven en andere mensen bekijken.

Ik bid voor de volgende genaden: het opzien naar Gods schepping die voortdurend in verandering is, dankbaarheid voor de gave van God die mij en de wereld heeft geschapen.

Terugblik op de dag : Overloop de dag en som de zegeningen op, van de meest betekenisvolle en duidelijke, tot de meer gewone. God (niet de duivel) wordt gevonden in de details, wees dus zeer specifiek! Als je de slotsom maakt, eer de gave van anderen in je leven, maar vergeet niet de gaven in jezelf te herkennen, want ook zij werden door God geschonken. Heb niet het gevoel dat je uur na uur de dag moet herbeleven of een lijst moet maken van alle gaven. Maar ervaar de smaak van de gaven die God je toont. Laat de dag door je gaan met Gods liefdevolle leiding. Psalm 99

Lees aandachtig en in gebed. Vraag : Waar ben ik dankbaar voor?

Overweging : Zijn Goddelijke Majesteit is werkelijk aanwezig in alle dingen

Dag 3 : Bid over betekenisvolle gevoelens

In de derde stap van het Onderzoek kijken we naar onze gevoelens. De H. Ignatius geloofde dat God tot ons spreekt niet alleen door mentaal inzicht maar ook door onze “innerlijke bewegingen”, zoals onze gevoelens, emoties, verlangens, hartstochten, afkeer, en ingesteldheid. Gevoelens zijn noch positief noch negatief: het is wat je ermee doet dat morele vragen doet rijzen.

Ik bid voor de volgende genaden: het opzien naar Gods schepping die voortdurend in verandering is, dankbaarheid voor de gave van God die mij en de wereld heeft geschapen.

Overweeg je gevoelens : Als je een terugblik werpt op de dag, merk je date r sommige sterke gevoelens kunnen rijzen. Ze kunnen pijnlijk zijn of aangenaam- bv. vreugde, vrede, verdriet, bekommernis, verwarring, hoop, medelijden, spijt, woede, vertrouwen, jaloersheid, zelftwijfel, saaiheid of opwinding. Kies een of twee sterke gevoelens of bewegingen en bid over hen. Vraag God om je te helpen begrijpen wat deze gevoelens heeft veroorzaakt en waar ze je hebben geleid. 

Hebben ze je dichter tot God gebracht? Hebben ze je geholpen te groeien in geloof, hoop en liefde? Hebben ze je vrijgevig gemaakt met je tijd en talent? Hebben ze jou vol leven doen voelen, en menselijk? Hebben ze je ertoe geleid je meer verbonden te voelen met anderen of je uitgedaagd om te groeien in overgave?

Of hebben de gevoelens je verder van God weggevoerd? Hebben ze je minder gelovig, hoopvol en liefdevol gemaakt? Hebben ze ervoor gezorgd dat je bezorgd was of egoϊstisch? Hebben ze je in twijfel gebracht en in verwarring? Hebben ze je geleid tot een breuk in relaties?Psalm 116

Overweging : De grote ontdekking van de H. Ignatius

Men heeft dikwijls gezegd dat het Evangelie een verhaal is van sterkte en triomf die uit zwakheid en nederlaag is ontstaan. De Verlosser is een arme man in een provinciaal land, waar het geloof op een laag pitje staat. Verlossing komt tot stand door lijden en dood. Met de woorden van het Magnificat van Maria : “Heersers ontneemt Hij hun troon, maar Hij verheft de geringen. Hongeren overlaadt Hij met gaven, en rijken zendt Hij heen met lege handen.“ We worden getroffen door verdeelde harten die ervoor zorgen dat we belast zijn met angst, onzekerheid, en vrees wanneer we belangrijke beslissingen nemen. Maar deze verwarring van gedachten en gevoelens is de plaats waar we Gods voetsporen vinden. Het is het ruwe materiaal voor onderscheid te maken. Dit was de grote ontdekking van de H. Ignatius.

Dag 4 : Verheug je over de goede zaken en zoek vergeving voor de mindere zaken. 

De vierde stap van het Onderzoek is overwegen wat je kunt verbeteren.

Ik bid voor de volgende genaden: het opzien naar Gods schepping die voortdurend in verandering is, dankbaarheid voor de gave van God die mij en de wereld heeft geschapen.

Nabijheid bij God : Verheug je in de tijden dat je dichter bij God werd gebracht, en vraag vergeving voor de tijden van de afgelopen dag waar je Gods aanwezigheid in je leven hebt tegen gehouden. Prijs God om de genade van bewustzijn die je hebt gekregen gedurende deze tijd van gebed, zelfs al je je bewust werd van de dingen waar je niet trots op bent. Dit bewustzijn is het begin van genezing en bekering.

psalm van berouw:

Bid de psalm aandachtig in een geest van vertrouwen.

Je hebt een wonder bewerkstelligt, Heer Jezus Christus, en laat mij verbazing voelen. Mijn geest schittert bij jouw Verrijzenis, Ik lach samen met Jou. Ik ben ondergedompeld in de lach van Jouw vrienden. Jij hebt gewonnen, Heer, we weten dat Jij hebt gewonnen! Je hebt al het slechte dat we konden doen verslagen, voor elkeen en allen tezamen. Jij hebt de krachten van de duisternis en de dood verpletterd om opnieuw vredevol in ons vlees te leven, nu en voor eeuwig. Kom naar mij, grote Heer van het Leven, zoals Je naar al Jouw vrienden komt. Stuur mij naar degenen rond mij om hen die pijn hebben, te troosten. Kom, en stuur Jouw vrienden in deze wereld om vol hoop te werken aan het Koninkrijk van God. —Joseph A. Tetlow, SJ, Choosing Christ in the World

Dag 5 : Kijk naar morgen.

Het Onderzoek eindigt met een blik naar de dag die komt. Net zoals God bij je is vandaag, zal God bij je zijn als je slaapt en wanneer je morgen wakker wordt. Nodig God uit om deel uit te maken van je toekomst. Waar heb je Gods hulp bij nodig? Wees praktisch en specifiek. Het is goed te kijken naar je agenda voor de volgende dag. God wil er zijn voor jou, in de meest wereldse momenten van je leven. Vraag God om je de genade te geven die je nodig hebt- bv. moed, vertrouwen, wijsheid, geduld, standvastigheid, of vrede. Of misschien is er iemand waarvoor je zou willen bidden. Noem deze persoon bij naam.

Ik bid voor de volgende genaden: het opzien naar Gods schepping die voortdurend in verandering is, dankbaarheid voor de gave van God die mij en de wereld heeft geschapen. Lukas 11:1-13 :

Op een keer was Hij ergens aan het bidden. Toen Hij ophield, zei een van zijn leerlingen tot Hem: 'Heer, leer ons bidden, zoals Johannes het ook aan zijn leerlingen geleerd heeft.' Hij sprak tot hen: 'Wanneer ge bidt, zegt dan: Vader, Uw Naam worde geheiligd, Uw Rijk kome. Geef ons iedere dag ons dagelijks brood, en vergeef ons onze zonden, want ook wijzelf vergeven aan ieder die ons iets schuldig is; en leid ons niet in bekoring.' Hij vervolgde: 'Stel, iemand van u heeft een vriend. Midden in de nacht gaat hij naar hem toe en zegt: Vriend, leen mij drie broden, want een vriend van mij is van een reis bij mij aangekomen en ik heb niets om hem voor te zetten. Zou die ander van binnenuit dan antwoorden: Val me niet lastig, de deur is al op slot en mijn kinderen en ik liggen in bed; ik kan niet opstaan om het je te geven? Ik zeg u: als hij al niet opstaat en het hem geeft omdat hij zijn vriend is, zal hij toch opstaan en hem geven al wat hij nodig heeft, om zijn onbescheiden aandringen. Tot u zeg Ik hetzelfde: Vraagt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en er zal worden opengedaan. Want al wie vraagt, verkrijgt; wie zoekt, vindt; en voor wie klopt, wordt opengedaan. Is er soms onder u een vader die aan zijn zoon een steen zal geven, als deze hem om brood vraagt? Of als hij om vis vraagt, zal hij hem toch in plaats van vis geen slang geven? Of als hij een ei vraagt, zal hij hem toch geen schorpioen geven? Als gij dus, ofschoon ge slecht zijt, goede gaven aan uw kinderen weet te geven, hoeveel te meer zal dan uw Vader in de hemel de heilige Geest geven aan wie Hem erom vragen.'

Nodig God uit om deel uit te maken van je toekomst. Waar wil je dat God je bij helpt?

Overweging : Het Onderzoek : Leven in het huidige moment

Ons onderzoek leert ons vooral te leven in het tegenwoordige. Onze dagen zijn typisch manische zorg om de volgende vergadering bij te wonen, boodschappen te doen, maaltijden te bereiden, en honderden taken dat er in een dag te doen zijn. De monnik Thich Nhat Hanh wijst erop dat mensen goed zijn in het willen opofferen van vandaag om te sparen voor auto’s en huizen van morgen, “maar we hebben het moeilijk om te aanvaarden dat we leven in het huidig moment, het enige moment dat er is om te leven.” Hij verwijst naar de Boeddhistische praktijk van het volledig bewust zijn van het huidig moment. Het Onderzoek moet ons kort uit de dagelijkse maalstroom houden en ons heroriënteren op het huidige. Wanneer we dit goed doen kan volgens Thich Nhat Hanh “Elke adem, elke stap vervuld zijn van vrede, vreugde en sereniteit.”

Leer uit het verleden, zie de toekomst voor je, leef in het tegenwoordige. Het is een leven met de uitdaging het te vormen tot meesterschap, maar het Onderzoek helpt ons erbij dit te verwezenlijken.

Dag 6 : “Wees niet bang”

Onze meditaties voor de volgende twee dagen richten we op het luisteren naar God.

God probeert altijd onze aandacht te trekken in duidelijke en subtiele manieren. We worden herinnerd aan de profeet Elia die op een bergtop God vond, niet in een krachtige wind, of in een aardbeving, of in vuur, maar in een “gesuis van een zachte bries”. (1 Kon 19:11-13) We kunnen God vinden in de drukte van ons leven, maar nog beter in de stilte van ons gebed.

Ik bid om de volgende genade: een dankbaar bewustzijn van de vele manieren waarin God mij roept.

(Oproep van Jezus van de apostelen : ) Lucas 5:1-11 : Op zekere dag stond Jezus aan de oever van het meer van Gennesaret, terwijl de mensen op Hem aandrongen om het woord Gods te horen. Hij zag nu twee boten liggen aan de oever van het meer; de vissers waren eruit gegaan en spoelden hun netten. Hij stapte in een van de boten, die van Simon en vroeg hem een eindje van wal te steken. Hij ging zitten en vanuit de boot vervolgde Hij zijn onderricht aan het volk. Toen Hij zijn toespraak had geëindigd, zei Hij tot Simon: 'Vaar nu naar het diepe en gooi uw netten uit voor de vangst.' Simon antwoordde: 'Meester, de hele nacht hebben we gezwoegd zonder iets te vangen, maar op uw woord zal ik de netten uitgooien.' Ze deden het en vingen zulk een massa vissen in hun netten, dat deze dreigen te scheuren. Daarom wenkten ze hun maats in de andere boot om hen te komen helpen. Toen die gekomen waren, vulden zij de beide boten tot zinkens toe. Bij het zien daarvan viel Simon Petrus Jezus te voet en zei: 'Heer, ga van mij weg, want ik ben een zondig mens.' Ontzetting had zich meester gemaakt van hem en allen die bij hem waren vanwege de vangst die ze gedaan hadden; en zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten. Jezus echter sprak tot Simon: 'Weest niet bevreesd, voortaan zult ge mensen vangen.' Ze brachten de boten aan land en lieten alles achter om Hem te volgen.

Luister naar Jezus die Simon Petrus zegt niet bang te zijn. Vraag : Waar ervaar ik God die mij roept temidden van mijn dagelijks leven?

Overweging - Geduldig vertrouwen

Heb vertrouwen in het langzame werk van God.
We zijn snel ongeduldig met alles,
we willen zonder uitstel ons doel bereiken.
We zouden graag de tussenliggende stappen overslaan.
We zijn altijd ongeduldig op weg naar iets.
Het onbekende, iets nieuws. Toch is de wet van de vooruitgang
dat je pas iets bereikt als je alle tussenliggende, soms onzekere,
stappen neemt, en dat kunnen er vele zijn.
 
En zo denk ik dat het met jou ook gaat.
Je ideeën nemen stapsgewijs vaste vorm aan, laat ze groeien,
laat ze langzaam vorm krijgen. Neem geen overhaaste stappen
opdat je vandaag al degene bent die je morgen zou willen zijn
dat wil zeggen, laat genade en omstandigheden je de weg wijzen.
 
Alleen God kan je vertellen wat deze nieuwe geest,
die je langzaamaan vormt,
met je doet.
Schenk God het vertrouwen dat het zijn hand is die je hierbij leidt.
En accepteer het gevoel van onzekerheid en onvolmaaktheid.

Pierre Teilhard de Chardin sj

Dag 7 : Waar ben je naar op zoek?

Alleen we echt vrij zijn kunnen we Gods oproep horen. We overwegen hoe God ons nu roept in de concrete bijzonderheden van ons leven. Maak je geen zorgen over het maken van grote beslissingen of het veranderen van je leven. Dat kan later komen. Verwonder je in plaats daarvan dat God elk van ons in het bijzonder roept. Luitster niet alleen naar de roep maar ook naar Degene die roept.

We ontmoeten God op verschillende manieren: in mensen rond ons en in de werksfeer, in wat we lezen of zien in de wereld, en in de inspiratie van de H. Schrift en de liturgie. We vinden God ook in de heilige verlangens die opwellen in ons hart. Dit is een kernpunt in de Ignatiaanse spiritualiteit. Omdat God, onze Schepper, ons leven geeft en omdat we naar het beeld van God werden geschapen, zijn Gods verlangens en onze diepste verlangens hetzelfde. Wat we werkelijk verlangen is ook wat God voor ons verlangt.

Ik bid om de volgende genade: een dankbaar bewustzijn van de vele manieren waarin God mij roept.

Johannes 1:35-39 : De volgende dag stond Johannes daar weer, nu met twee van zijn leerlingen. Hij richtte het oog op Jezus die voorbijging en sprak: “Zie, het Lam Gods.” De twee leerlingen hoorden hem dat zeggen en gingen Jezus achterna. Jezus keerde zich om en toen Hij zag dat zij Hem volgden, vroeg Hij hun: “Wat verlangt gij?” Ze zeiden tot Hem: “Rabbi” – vertaald betekent dit: Meester – “waar verblijft ge?” Hij zei hun: “Gaat mee om het te zien”. Daarop gingen zij mee en zagen waar Hij zich ophield. Die dag bleven zij bij Hem. Het was ongeveer het tiende uur. 

Luister naar Jezus die zegt aan zijn discipelen en aan jou: “Waar zijn jullie naar op zoek?” Hoe reageren jullie?

Overweging : John Henry Cardinal Newman [1801-1890]

God heeft mij geschapen om een bepaalde dienst voor Hem te verrichten; Hij heeft mij een werk opgedragen dat Hij niet aan een ander heeft opgedragen. Ik heb mijn zending – misschien zal ik die zending nooit in dit leven kennen, maar ik zal ze kennen na dit leven.

Ik ben een schakel in een keten, ik sta in betrekking met andere personen. Hij heeft mij niet voor niets geschapen. Ik zal goed doen, ik zal zijn werk doen; ik zal een vredestichter zijn, verkondiger van de waarheid op mijn eigen plaats, zonder het te bedoelen, als ik zijn geboden maar onderhoud en Hem dien in mijn staat en stand.
Daarom zal ik Hem vertrouwen. Wat of waar ik ben, ik kan nooit weggeworpen worden. Ben ik ziek dan kan mijn ziekte Hem dienen; ben ik in moeilijkheden dan kan mijn moeilijkheid Hem dienen; ben ik in verdriet dan kan mijn verdriet Hem dienen. Mijn ziekte, mijn moeilijkheden, mijn smarten zijn misschien noodzakelijke middelen voor een of ander groot doel dat niemand van ons kent. Hij doet niets tevergeefs; Hij kan mijn leven verlengen, Hij kan het verkorten; Hij weet wat Hij doet. Hij kan mijn vrienden wegnemen. Hij kan mij tussen vreemden plaatsen, Hij kan mij vereenzaamd doen voelen, neerslachtig maken, de toekomst voor mij verborgen houden, – maar Hij weet wat Hij doet. Amen. 

Vertaald door Prof. Dr. Aurelius Pompen O.F.M. 

Bijkomende teksten voor de tweede week

Zoeken naar God en biddend je dag doorgronden - Dennis Hamm, SJ

Ongeveer 20 jaar geleden had ik een kleine openbaring. Dit was toen ik in een kleine gemeenschap leefde met 5 Jezuïeten, allen graduaatstudenten in New Haven in Connecticut. Ik was alleen in de keuken, met mijn ontbijtgranen en de krant, toen een van de Jezuïeten binnenkwam en zei: “Ik had een eigenaardige droom vooraleer ik wakker werd. Het was een liturgische droom. De lezer had juist de eerste lezing gedaan en kondigde aan “De antwoordpsalm van vandaag is: Als je niet van de eerste keer slaagt, probeer het opnieuw. Waarop de congregatie deze psalm herhaalde.” We vonden het komisch. Maar ik kon niet zeggen waarom het komisch was en waarom komisch in de liturgie?

Een beetje later op de dag, kreeg ik een ingeving. Een gelijkaardige zin kwam in mijn gedachten: “Als je vandaag zijn stem hoort, verhard dan niet jullie hart.” (Psalm 95) Het trof mij dat deze zin exact hetzelfde syntax had als “Als je niet slaag van de eerst keer, probeer opnieuw.” De zinnen beginnen elk met “als” en eindigen imperatief. Het was een onbewuste bron van humor.

Het sentiment van het vers van Psalm 95 drukt een overtuiging uit die centraal staat in het Christelijk geloof, dat we een leven leiden in dialoog met God.

Hoe horen we de stem van God? Onze Christelijke traditie heeft en minste vier antwoorden op deze vraag. Eerst, samen met gelovigen van de meeste religies, bemerken we het goddelijke in wat God heeft geschapen, het is de schepping zelf. Ten tweede horen we Gods stem in de H. Schrift, die we Gods Woord noemen. Ten derde horen we God in de leer van de Kerk, de levende traditie van onze geloofsgemeenschap. En als laatste horen we God door onze ervaringen, en door ze te interpreteren in het licht van al de anderen manieren van het horen van de goddelijke stem-de structuren van de schepping, de Bijbel, de levende traditie van de geloofsgemeenschap.

De zin “Als je vandaag zijn stem hoort,” houdt in dat de goddelijke stem op een of andere manier toegankelijk moet zijn in onze dagelijkse ervaringen, want we zijn wezens die een dag per keer beleven. Als God wil communiceren met ons, moet het gebeuren in de loop van een dag van 24 uur, want we leven in geen andere tijd. En hoe gaan we om met dit soort van luisteren? Een lange traditie heeft een handig middel voorzien, die we het “gewetensonderzoek” noemen. De zoektocht naar God suggereert dat de zoeker voelt en kijkt naar iets waarvan hij zeker is dat het er is en dat het te vinden is. Ik denk dat dit beeld overeenkomt met wat in kerktaal het gebed van het “onderzoek” wordt genoemd.

Het gewetensonderzoek is een oude praktijk in de kerk. Het is in feite reeds aanwezig voor het Christendom, want de Pythagoreeërs en de stoϊcijnen promootten een versie van deze praktijk. Het is wat de meesten onder ons, Katholieken kennen om zich voor te bereiden op de biecht. In deze vorm was het onderzoek het overlopen van iemands leven in het licht van de 10 Geboden om te zien hoe het dagelijks gedrag overeenstemde met de goddelijke criteria. Het gewetensonderzoek is een oefening in de Geestelijke Oefeningen van de H. Ignatius.

Het is nog altijd een zaligmakende methode om te doen, maar het is moeilijk dit aan te houden als dagelijkse praktijk. Het is moeilijk jezelf te motiveren om je geweten te doorzoeken waar je hebt gezondigd. Bovendien is de implicatie van het woord ‘geweten’ in Romaanse talen zoals het Frans (conscience) en het Spaans (conciencia) groter dan in het Nederlands en betekent het in deze context moreel bewustzijn en oordeel; het betekent ook “bewustzijn”.

Gebed dat de volledige inhoud van ons bewustzijn omvat, zorgt dat het net dat je uitgooit breder is dan het gebed dat zich beperkt tot het begrip geweten, of moreel bewustzijn. Een aantal mensen zoals George Aschenbrenner, SJ, hebben in een artikel in Review for Religious (1971)– dit idee ontwikkeld in praktische manieren.  Wat ik hier voorstel is een manier om het onderzoek te doen dat hielp voor mij. Ik zal eerst beschrijven hoe het werkt en dan nodig ik je uit om een paar minuten het te proberen. Als laatste beschrijf ik resultaten die ik heb ontdekt door dit soort gebed te beoefenen.

Een methode dat bestaat uit 5 stappen:

1. Bid om verlichting. Omdat we niet gewoon dagdromen of herinneringen oproepen, maar zoeken naar de zin over hoe Gods Geest ons leidt, is het aangewezen te bidden om verlichting. Het doel is niet alleen het zich herinneren, maar genadevol begrip van de omstandigheden. Je kunt het zo formuleren: “Heer, help mij de voorkomende verwarring begrijpen en laat Uw licht schijnen in mijn leven zodat ik mijn tekortkomingen zie en ze kan veranderen.”

2. Overloop de dag in dankzegging. Merk op hoe verschillend het is tegenover het onmiddellijk kijken naar je zonden. Niemand vindt het aangenaam zijn geheugenbank te doorlopen om kleinheid, zwakheid, gebrek aan mildheid aan te treffen. Maar iedereen heeft graag mooie gaven, en dat is precies wat de voorbije 24 uur bevat – gaven van bestaan, werk, relaties, voedsel, uitdagingen. Dankbaarheid is de basis van onze hele relatie met God. Gebruik dus alle wenken die je helpen om je dag te beleven vanaf het ontwaken- zelfs dromen die je je herinnert bij het ontwaken. Overloop de voorbije 24 uur, van uur tot uur, plaats tot plaats, taak tot taak, persoon tot persoon, de Heer dankend voor elke gave die je tegenkomt.

3. Overloop de gevoelen die aan de oppervlakte komen in het hernemen van de dag. Onze gevoelens, positieve en negatieve, de pijnlijke en de aangename, zijn duidelijke tekenen waar de actie was gedurende de dag. Eenvoudig aandacht schenken aan deze gevoelens als ze aan de oppervlakte komen, aan de hele reeks: verveling, hoop, genot, angst, wrok, vrede, schaamte, onzekerheid, medelijden, walging, dankbaarheid, trots, twijfel, bewondering, verlegenheid, ongeduld, verlangen, vertrouwen–wat er ook aanwezig was. Sommigen onder ons kunnen weigerachtig staan om zich te richten op gevoelens in dit tijdperk van over-psychologie, maar ik geloof dat gevoelens de index zijn van wat er in ons leven gebeurt. Dit leidt ons naar het vierde moment.

4. Kies een van deze gevoelens (positief of negatief) en bid vanuit deze gevoelens. Kies het gevoel dat het meest je aandacht heeft getrokken. Het gevoel is een teken dat er iets belangrijk gaande was. Bid spontaan het gebed dat in je opkomt als je de bron van het gevoel kent – gebed van lofprijzing, smeking, berouw, roep om hulp of genezing…

5. Kijk naar morgen. Gebruik je agenda als dat helpt, ga de confrontatie aan met je onmiddellijke toekomst. Welke gevoelens komen naar boven als je kijkt naar de taken, vergaderingen, en afspraken? Angst? Vreugdevolle verwachting? Gebrek aan zelfvertrouwen? De verleiding om wat komt uit te stellen? Spijt? Zwakheid? Wat het ook is, vorm het tot gebed – om hulp, om genezing, wat er spontaan in je opkomt. Om het onderzoek af te ronden, bid het Onze Vader.

Gevolgen en resultaat van dit soort gebed:

1. Er is altijd iets om voor te bidden. Voor een persoon die dit soort gebed bidt op een dag, is er nooit de vraag: Waarover zou ik met God over praten? Tot je sterft, heb je altijd een voorbije 24 uur, en je hebt altijd een gevoel wat er komt.

2. Het moment van dankbaarheid is reeds waardevol. “Wijd je toe aan dankbaarheid,” zegt Paulus aan de Kolossenzen. Zelfs als we in slaap sukkelen na de gaven van de dag op een rijtje te hebben gezet, hebben we de Heer geprezen.

3. We leren om naar de Heer te kijken vanwaar we staan, zoals we zijn. Er is geen andere manier om voor God aanwezig te zijn, maar we bedriegen onszelf door te denken dat we op ons best moeten zijn vooraleer we ons tot God richten.

4. We leren onze gevoelens te respecteren. Gevoelens zijn belangrijk. Ze zijn moreel neutraal tot we een keuze maken om te handelen volgens die gevoelens. Maar als we er geen acht op slagen, zorgen we ervoor dat we niet zien wat ze ons vertellen over de kwaliteit van ons leven.

5. Bidden vanuit gevoelens zorgt ervoor dat we ons ervan kunnen bevrijden. Een emotie waar we niet op letten kan ons domineren en manipuleren. Ernaar kijken en vanuit dat gevoel bidden en over de personen en situaties die ons tot dat gevoel brengen, helpen ons om niet onbewust slaven te zijn van onze emoties.

6. We vinden wat we in de biecht moeten belijden. We komen onze zonden tegen zonder er ons op te richten.

7. We kunnen een innerlijke genezing ervaren. Mensen hebben ervaren dat over gevoelens bidden (in tegenstelling tot piekeren of ontkennen) tot genezing leidt van het mentale leven. We zorgen waarschijnlijk zelfs voor prettige dromen wanneer we dit doen.

8. Dit soort gebed helpt ons over ons Deϊsme geraken. Deϊsme is een geloof in een God die bestaat maar niet veel, of zelfs niets te maken heeft met het leven van zijn volk. Door onze Christelijke ervaring zijn we te weten gekomen dat God meer aanwezig is dan we gewoonlijk denken.

9. Bidden op deze manier is een tegengif voor de spirituele ziekte van Pelagianisme. Pelagianisme was een ketterij dat het leven met God voorstelde als een doe-het-zelf project (“Als je de eerste keer niet slaagt,…”), terwijl een ware theologie van genade en vrijheid het leven ziet als een respons op de liefde van God (“Als je vandaag Gods stem hoort,…)

Een laatste gedachte: Hoe kan iemand zeggen dat aandacht schenken aan ervaringen, het luisteren is naar de stem van God? Op het eerste zich lijkt dit een gevaarlijke veronderstelling. Maar ik ben het geheugen niet op 1 lijn aan het stellen met de stem van God. Ik zeg gewoon, als we luisteren naar God die ons heeft geschapen en in stand houdt, we de ontmoeting met de anderen mensen ernstig moeten nemen en biddend ervaren. Iedereen houdt God liefdevol in bestaan. Dit raakvlak is de ervaring van mijn dag. Het verdient een gebedsvolle aandacht. Het maakt een groot deel uit van hoe we God kennen en reageren tegenover Hem.

Dennis Hamm, SJ, bijbelgeleerde, geeft les in theologie aan de Creighton Universiteit, Omaha, Nebraska.

Het Gewetensonderzoek

Een gebed tot God

God, dank u.
Ik dank u, God om altijd bij mij te zijn, maar vooral ben ik dankbaar dat u nu bij mij bent.

God, zend uw H. Geest over mij.
God, laat de H. Geest mijn geest verlichten en mijn hart verwarmen zodat ik weet waar en hoe we vandaag tezamen waren.

God, laat mij mijn dag overlopen.
God, waar heb ik uw aanwezigheid gevoeld, uw gezicht gezien, uw woorden gehoord vandaag?
God, waar heb ik u genegeerd, mij van u verwijderd, misschien u verworpen vandaag?

God, laat mij dankbaar zijn en om vergeving vragen.
God, ik dank u voor de tijd vandaag waar we samen zijn geweest en samen hebben gewerkt.
God, het spijt mij voor de keren dat ik u heb beledigd door wat ik heb gedaan of wat ik niet heb gedaan.

God, blijf dicht bij mij.
God, ik vraag dat u mij steeds dichter bij u brengt, vandaag en morgen en alle dagen.
God, u bent de God van mijn leven—dank u.

23-07-2019 om 23:35 geschreven door claudia  

BOODSCHAP AAN MIJN TOEKOMSTIGE KLEINKINDEREN

ESA astronaut Alexander Gerst nam een boodschap op voor zijn toekomstige kleinkinderen van het Ruimtestation Cupola gedurende zijn missie in 2018. Hoewel deze boodschap aan zijn nakomelingen is gericht, is het van toepassing op ons allen. Elk zou moeten meewerken aan de bescherming en verbetering van deze planeet, die we onze thuis noemen.

23-07-2019 om 03:47 geschreven door claudia  

Wat je nog kunt lezen in de eerste week: Een korte cursus over gebed - J.J. O’Leary, SJ

Dit zijn een paar praktische raadgevingen over gebed samen met wat vragen om de discussie te vergemakkelijken over je leven met God en met je gezin. Als je deze bijkomende raadgevingen nog leest is God op een of andere manier werkelijk levend in je leven. Spirituele schrijvers zijn allen erover eens dat het een onfeilbaar teken van Gods aanwezigheid is in je leven als er een verlangen is naar God. Als je wilt bidden, ben je reeds aan het bidden. Het verlangen om te bidden is het bewijs dat God reeds aan het werk is in jou. De eerste genaden die we krijgen zijn onze verlangens en door dit te lezen, toon je het verlangen in je leven.

Het gebed waarover ik zo willen praten is het gebed vanuit het hart, intiem gebed, gebed vanwaar we ons bevinden. Eerst denk ik dat de meesten van ons meer bidden dan we denken dat we doen. Elke keer we denken aan onze gezinnen, onze kinderen, onze job, iets waar we dankbaar voor zijn, dan is dat een mooi gebed. Velen onder ons denken dat bidden enkel en alleen het praten is tegen God hierboven. Maar gebed begint met de werkelijkheid. De eerste realiteit die we hebben, is onszelf en daar is waar het gebed begint.

Het raken van onze innerlijke kern

Karl A. Meninger, M.D. heeft het over intimiteit al seen kwaliteit van een persoon, niet een relatie. Hij zegt “voor zover ik dicht bij mijzelf ben, kan ik dichtbij anderen zijn; voor zover ik intiem ben met mijzelf, kan ik intiem zijn met anderen.” Het diepste van elk van ons ligt in onszelf, we raken de God binnenin.

God spreekt tot ons in onze diepte menselijke ervaringen, gevoelens, verlangens, gedachten of ideeën. Als je je bewust bent van deze ervaringen, wordt je je bewust van Gods werk in hen en dan je door deze te offeren aan God. We richten ons op onze eigen ervaring om Gods woord te horen door deze en worden dan opgeroepen om te reageren. Wat zegt God tot ons door deze ervaringen. We moeten geen problemen, zorgen, plannen oplossen of de controle erover hebben. Met andere woorden, we herkennen de God binnenin en luisteren dan eerbiedig door de vele wegen waar God tot ons spreekt door onze gedachten, onze gevoelens, onze kinderen, onze collega’s en mensen die we ontmoeten.

Intimiteit is dan niet hoofdzakelijk een deelname met een ander. Intimiteit begint bij het intiem zijn met jezelf. Intimiteit is de kern van de dingen zelf kennen. Dan volgt wat ik doe uit waar ik ben geweest. Maar intimiteit begint met het in contact komen met jezelf. Je moet in contact zijn met jezelf vooraleer je kunt geven, jezelf geven of delen. Het is belangrijk om in verbinding te zijn met je diepste menselijke ervaringen omdat dat de plaats is waar God zich aan ons toont. Waar we het meest aanwezig zijn, daar is God het meest aanwezig.

Bijvoorbeeld: laat ons aannemen dat degene die ik het meest bemin een ontwrichtte schouder heeft. Waar is die persoon het meest aanwezig? In zijn of haar schouder, waar de verwonding is. De pijn is intens. Wanneer ik aan die persoon denk, waar denk ik dan aan? Ik denk dan aan “Hoe de pijn is?” Waar we het meest aanwezig zijn, is God het meest aanwezig. Dat is het belang van te luisteren naar waar we ons bevinden.

Zelfbewustzijn

Gebed is een manier om je geest en hart naar God te buigen, die aanwezig is in ons. In gebed ontdekken we wat we reeds hebben. We hebben nu alles, maar we weten het niet en we ervaren het niet. Al wat we nodig hebben is ervaren wat we reeds hebben. Rollo May zegt: “Hoe meer zelfbewustzijn iemand heeft, hoe meer vol leven hij is.” Deze verklaring is gelijkaardig aan degene die in 200 n. Chr. werd gedaan door Irenaeus van Lyon: “De glorie van God is de mens die vol leven is.”

Hoe meer zelfbewustzijn we hebben, hoe meer vol leven we worden. Velen onder ons leiden geen leven waarbij ze ten volle met leven vervuld zijn. Ik geloof dat deze benadering in verband met het gebed, ons helpt om ten volle en ten diepste te leven. Zo dikwijls zeggen mensen: “Ik ben verstrooid wanneer ik probeer te bidden”. Mijn antwoord hierop is te suggereren dat de mensen van deze verstrooiing de inhoud van hun gebed moeten maken. Niet het probleem oplossen, het uitdokteren, het ontleden, maar Gods woord in deze persoon, in deze situatie, wat het ook is, horen. Het is gewoonlijk het onderwerp van de situatie, een persoon waar ik zou moeten over nadenken, over hem/haar bidden in de aanwezigheid van de Heer. Daarom denk ik dat de meeste verstrooiingen die we tegenkomen, niet echt verstrooiing zijn.

Wat telt is dat we vermijden weg te lopen van de kern van ons wezen. We binnen door gevoelig te zijn voor wat er in ons gebeurt, ons bewust zijn van ons humeur, onze geest omdat het uit deze geest is, deze filter, dat we omgaan met anderen, en dat ik informatie ontvang.

Hoe ik mij op dit moment voel

Bijvoorbeeld: hoe voelde ik mij op het moment toen ik wakker werd deze morgen? Voor de meesten onder ons zal deze geest, dit humeur en ingesteldheid blijven duren de hele dag lang. Niet alleen je bewust zijn ervan is waardevol, omdat als ik bijvoorbeeld niet in mijn gewone doen ben, ik meer moet letten op wat ik zeg en nog meer te ontvangen wat anderen zeggen op een nijdige manier.

Sommige mensen hebben er baat bij om hun gebed te beginnen door een “akte van hun aanwezigheid”. Hoe ben ik? Waar is mijn geest? Hoe is mijn humeur/ingesteldheid? Wat is er gaande? Het is mogelijk dat dit aan God overhandigen, iemand gebed kan zijn. Of door te merken dat er een bijzondere gedachte of bekommernis overheerst. “God spreekt tot ons op de meest duidelijke wijze door de gebeurtenissen in ons leven”, zegt Aartsbisschop Fulton J. Sheen. En van daaruit kun je beginnen bidden.

In het toneelstuk Fiddler on the Roof, bidt Tevye over de liefde voor zijn vrouw, het huwelijk van zijn dochters, zijn eigen armoede, het verlies van zijn thuisland – omdat deze de zaken waren die hem toen bezig hielden. Voor anderen kan gebed om een vriend draaien die in serieuze problemen verwikkeld is, of een verloren liefde, of iets waar ze bijzonder dankbaar voor zijn. Deze zijn de situaties waar God aanwezig is in mijn alledaags leven.

Mensen vragen zich dikwijls af "Waar is God in mijn leven?". Het beste antwoord dat ik kan geven is te vragen "Waar ben jij?-dat is waar God is." Op deze manier kan gebed iets zeer praktisch zijn, en verstrengeld met ons leven. Kortom we erkennen eerder God in onszelf, dan ons te proberen richten tot God, ergens hierboven. Omdat het louter 'zijn' een zegen is, en het leven zelf heilig is. Ons leven is heilig, juist zoals het is. Als er iets is dat Jezus openbaarde, is het dat Hij bemint wat Hij vindt. Hij bemint ons zoals we zijn. Niets in ons leven is onaangenaam voor God. (Noot : In de wetenschap dat we proberen uit vast voornemen te leven zoals God het vraagt en Zijn wetten na te leven. De mens is niet onaangenaam voor God, zonde wel.)

Gebed begin waar we ons werkelijk bevinden, omdat God in ons is, zoals we zijn. God verwacht niet dat we ons anders voordoen dan we zijn, behalve dat er een verandering is in ons leven dat God bewerkstelligt. Op een manier moeten we niet aankloppen, we zijn reeds binnen. Gebed is komen zoals je bent, het is enkel zijn wie je bent.

Klaar staan voor de Heer

We hebben rechtstreeks contact met God door onze relatie met mensen. Het is in concrete situaties, de gebeurtenissen in ons leven waar God tot ons spreekt-in ons gezin, op het werk, een opmerking door een vriend, gedachten, gevoelens-dit zijn manieren waar God tot ons spreekt.

Zo kan gebed voor sommigen een soort “ontvankelijkheidsperiode” worden, om ontvankelijk te zijn voor wat God je zegt door de vele relaties, ontmoetingen, gebeurtenissen en gevoelens die mijn leven maken.

In feite kan met de H. Schrift op dezelfde manier lezen door enkel de lezingen van de dag te nemen en dan te zien hoe ze in verbinding staan met de dag die in het verschiet ligt. Dikwijls botsen ze met onze geest omdat het niet is waar we staan. Ik denk dat het meer helpt te starten op het punt waar we zijn, met wat er in ons gaande is en dan een bijbeltekst te vinden dat erbij past. Gebed kan dan een tijd zijn van stille overweging, een verdieping, onze ingesteldheid aan te passen door de tedere aanwezigheid van de Heer.

Het gewetensonderzoek

Een prachtige manier om de dag te beëindigen is het opnieuw bekijken, door  al de zaken die in die dag zijn gebeurd te overlopen. Sommige zaken deden mij lachen, wenen, boos zijn, tevreden zijn in de aanwezigheid van God. Ons hart zijn zoals plamuur-als je het kneedt blijft het zacht, maar als je dit niet doet, wordt het hard en vast. Door stil de gebeurtenissen van een dag te overlopen, houden we ons hart zacht, onze geest bewust, en onze visie open voor de aanwezigheid van anderen- en van de Heer.

Ik zou aanraden dat het beste dat we kunnen doen om een gebedsleven te voeden, het regelmatig vragen aan God is om ons te leren hoe te bidden. Ik geloof niet dat er een gave is dat God ons liever wil geven dan de gave van gebed. Maar het lijkt dat er zo weinig mensen er ooit om vragen. En dan met de weinig minuten dat we doorbrengen in gebed, of het nu vijf, tien of veertig minuten is op een dag, God te vragen ons eraan te herinneren en te laten zien waar Hij midden in ons leven aanwezig is. Dit zal zorgen voor een nieuwe toon in onze dagen en ons helpen ons hele leven in een duidelijk perspectief te zien.

Vragen over mijzelf en God

·         Wat houdt mij tegen om een meer liefdevolle persoon te worden?

·         Hoe was mijn geest, mijn ingesteldheid deze voorbije week?

·         Wat doet mij afwijken van mijn goede ingesteldheid, mijn goede geest?

·         Hebben iemands woorden mij meer getroffen dan gewoonlijk?

·         Wat is iets dat ik echt waardeer bij mijzelf?

·         Op een schaal van 1 tot 10 als hoogste, hoe gelukkig ben ik?

·         Voel ik mij geroepen om iets te doen of te laten varen in mijn leven?

·         Wanneer was ik mij het meest bewust van God, en ten volle met leven vervuld?

·         Als ik zou sterven vandaag, wat zouden de mensen missen in mij?

·         Welke drie woorden zou ik het liefst hebben dat men zegt als ik vandaag zou sterven?

·         Wat ontmoedigt mij, wat sterkt mij, wat maakt mij bezorgd?

·         Heb ik de neiging iemand te worden die piekert of ben ik degene die zaken kan loslaten in vertrouwen?

·         Moet ik de controle hebben over mensen en zaken?

·         Wat houdt mij tegen om te vertrouwen?

·         Hoe ga ik om met zorgen?

·         Welke situatie zou ik het liefst willen veranderen in mijn leven, maar kan het niet?

Vragen over het gezin

·         Wat zie ik als de grootste prestatie van mijn gezin?

·         Wat zijn mijn sterke punten als zoon, dochter of echtgeno(o)t(e)?

·         Wat zijn mijn zwakke punten als gezinslid?

·         Wat verwijdert mij van mijn gezin?

·         Ben ik degene die met betrekking tot mijn gezin meewerkt of tegenwerkt?

·         Ben ik in staat te luisteren naar mijn gezin of wil ik domineren?

·         Bid ik samen met mijn echtgeno(o)t(e) of vriend/vriendin?

·         Bid ik dagelijks voor mijn gezin/gezinslid?

·         Accepteer ik de gezinsleden zoals ze zijn, of verwacht ik zoveel van hen dat het zorgt dat het mij van hen verwijderd?

·         Steun ik hen?

Verstrooiingen in het gebed - Kevin O’Brien, SJ

Het is natuurlijk dat men soms verstrooid geraakt gedurende het gebed. Als je kunt, erken gewoon de verstrooiende gedachte en laat ze los. Soms is het echter wat lijkt op een verstrooiing, hetgeen dat een kans biedt voor een genadevolle ontmoeting met God. Vandaar als de verstrooiende gedachte blijft duren, onderzoek dan voorzichtig of het echt een verstrooiing is of iets waar je over moet bidden.

In de loop van een bezinning in het dagelijks leven, gebeuren er zaken thuis, op het werk of in relaties die vragen om gebedsvolle overweging. We zouden niet mogen aarzelen om te bidden over de “schrift van ons leven”, als we denken dat God probeert onze aandacht te trekken door wat we eerst dachten wat een verstrooiing was.

In contrast zijn sommige gedachten zijn werkelijk onnodige bezorgdheden; we kunnen ons later op ze richten. Bekijk de suggesties om je voor te bereiden en je gebedstijd te structureren. Als je deze beproefde raadgevingen volgt kan het helpen om je aandacht op het gebed te houden. Als de verstrooiingen blijven duren, spreek dan met een geestelijk leidsman. Als je de neiging hebt in slaapt te vallen tijdens je gebed, verander je houding dan eens in je gebed, of de tijd wanneer je je gebed begint.

Soms kan het lijken dat er niets gebeurt, maar diep vanbinnen kan God iets in beweging brengen-we hebben het enkel nog niet gerealiseerd. Als je een gebedsgewoonte hebt aangekweekt, vermijd dan de verleiding te oordelen over je gebed: “Vandaag was het een goed gebed, gisteren was het maar zo-zo.” (Beeld je elke tijd in dat je doorbrengt met een vriend of geliefde en deze tijd naar waarde schat!) God kan van alles goed gebruik maken, zelfs van verstrooiingen en bekommernissen.

Luister naar de bemoediging van de H. Franciscus van Sales en anderen na hem: als het alles is wat je doet, terugkeren is naar Gods aanwezigheid na verstrooiingen, dan is het een zeer goed gebed. Je vasthoudendheid toont hoezeer je bij God wilt zijn.

Beelden van God - Kevin O’Brien, SJ

Br. William A. Barry, SJ, een bekende spirituele directeur en geleerde van de Geestelijke Oefeningen, biedt een zeer goede definitie van het gebed aan: gebed is een bewuste, persoonlijke relatie met God.

Hij stelt voor dat we over onze relatie met God kunnen leren door onze relaties met andere mensen te bekijken. Hij herdefinieert zijn eerdere definitie van gebed: “De beste analogie voor de relatie dat God met ons wil, is vriendschap. God verlangt dat mensen bestaan omwille van vriendschap.”

Barry’s beeld van Gods vriendschap kan nieuw zijn voor sommigen, vooral degenen die worstelen met vrees voor God. We hebben allen verschillende beelden van God die in onze geest aanwezig zijn. Bijvoorbeeld omwille van ervaringen in onze jeugd kunnen we God zien als een vriendelijke, maar verstaande grootvader of degene die de goede en slechte daden bijhoudt. De H. Schrift geeft ons een reeks beelden, waaronder God als voedende moeder; als een barmhartige Vader, als een rechter, als een goedgunstige Schepper, als de Gees ten natuurlijk als Jezus Christus.

Als we ouder worden, evolueren onze Godsbeelden. Je kunt nieuwe beelden van God opdoen als je de Oefeningen bidt. We moeten beelden loslaten die een hindernis vormen met een volwassen relatie met God, die zowel ver boven ons staat, en toch zo dicht bij ons is.

Geen beeld vat God zoals Hij is. We natuurlijk proberen we onze ervaring van God onder woorden te brengen, maar alle woorden schieten tekort omdat we te maken hebben met God, die het Ultieme Mysterie is. We moeten voorzichtig zijn onze beelden van God niet in afgoden te veranderen. In de plaats moeten we God laten openbaren aan ons, met liefde en natuurlijk.

Als je God ervaart als verwijderd uit je leven, of als je gevoelens hebt van vrees wanneer je God nadert, dan kun je extra tijd uittrekken met de introductie dagen van de Oefeningen, op jouw manier bidden tot een meer vertrouwvolle ervaring van God. De schrijver van de eerste brief van Johannes verzekert ons: 1 Joh 4:18 De volmaakte liefde drijft de vrees uit, want vrees duidt op straf en wie vreest is niet volgroeid in de liefde. Bid om de troostende liefde van God te ervaren, die verlangt dat we de vreugde van onze schepping ervaren.

Week 2 : God vinden in alle dingenW

De H. Ignatius geloofde dat we God in alle dingen kunnen vinden, op elk moment, zelfs in de meest gewone alledaagse momenten. Daarom moeten we tijd nemen om te mediteren over onze ervaringen, de dag overlopen en hun betekenis onderscheiden.

De H. Ignatius raadde vijf stappen aan van gebed dat het Onderzoek werd genoemd om God te vinden in alle dingen. Het Onderzoek zet ons aan om een terugblik te werpen over een periode en aandacht te schenken aan wat er in en rond ons gebeurt. Dan kijken we verder, naar wat er komt, zodat we kunnen reageren op een waardige manier die onze roeping als Christenen waardig is.

Dit zijn de vijf stappen van het Onderzoek:

1 Bidden om Gods hulp

2 Dank zeggen voor de gaven van deze dag

3 Bidden over betekenisvolle gevoelens

4 Zich verheugen (over de goede zaken) en vergeving zoeken (voor de mindere zaken)

5 Kijken naar morgen 

Deze week zullen we de stappen van het Onderzoek vijf dagen overwegen. En de andere twee zullen we ons concentreren op het luisteren naar God.

Dag 1 : Bidden om Gods hulp

Het Onderzoek begint door je hart te openen voor God. Je wilt zien vanuit Gods perspectief, niet het jouwe. Je kunt kiezen om een of meer gebedstijden buiten door te brengen, je onderdompelen in de natuurlijke schoonheid van de schepping. Gebruik al je zintuigen om de wereld te ervaren. Deze week, als je in de straten wandelt en je dagelijkse bezigheden doet, wees dan aandachtig voor de verscheidenheid van Gods schepping, vooral in de mensen die je ontmoet.

Ik bid voor de volgende genaden: het opzien naar Gods schepping die voortdurend in verandering is, dankbaarheid voor de gave van God die mij en de wereld heeft geschapen. 

Gesprek met God : Er is niets magisch aan bidden. Gebed is een gesprek met God. Nodig God dus uit om bij jou te zijn gedurende deze heilige tijd. Vraag God je te helpen om dankbaar en oprecht te zijn als je de voorbije dag overloopt. Kijk aandachtig hoe de Geest aan het werk was in en door jou, anderen en de schepping, door hulp te vragen aan God. Laat toe dat je de dag ziet zoals God ze ziet.

23-07-2019 om 02:47 geschreven door claudia  

De eerste maanlanding : echt of fake

Een reactie op Xandernieuws : Sultan schreef op 21/7/2019

Waar of niet waar, to be or not to be…. that’s the question

50 jaar geleden werd er al niet omgekeken naar het welzijn van de mens. Ongelooflijke bedragen werden uitgegeven aan de oorlogsindustrie en het imago van een continent. Tot op heden is deze wedloop nog niet verandert. Vreselijke ziektes , armoede en oorlogen zijn aan de orde van de dag. Haat, armoede en rijkdom gaan 50 jaar later nog hand in hand. Biljoenen worden uitgegeven om de maan te verkennen terwijl de mensheid wereldwijd hulp nodig heeft. De nucleaire machten vernietigen alle leefomstandigheden waardoor de mens in elk opzicht in een onoverzichtelijke status verkeert.

De maan moet een bushalte zijn om nog verder in het onzekere door te dringen…. . Natuurlijk zeer interessant, maar wanneer het op aarde het er twijfelachtig aan toe gaat zou het dan verstandelijk gezien niet beter zijn eerst te zorgen dat we daar eerst orde op zaken te stellen ?
Het blijkt dat onze aarde één groot bedrijf is geworden. Mega investeringen waarvan het resultaat alleen maar vraagtekens oplevert. De Duitse astronaut Alexander Gerst bekeek vol afschuw onze planeet en habitat. Op grote hoogte sprak hij zijn kinderen toe, die nog geboren moesten worden. De kinderwens die elke vader en moeder heeft. Hij, deze astronaut zag vol afschuw wat de mens de aarde deze 50 jaar na dato had / heeft aangedaan…. .

Ik vraag mij vaak af of er wel wetenschap bestaat. De mens kan niet leven buiten onze atmosfeer. Water, zuurstof, zonlicht en aarde zijn onze eerste levensbehoeften. Drie van deze elementen heeft de wetenschap, nog niet gevonden buiten onze dampkring. Voorlopig, met kunst en vliegwerk, razen ze maar naar het onzekere. Geldverslindende projecten waarbij kosten en moeite worden weggewuifd.

De wetenschap is inmiddels een traumatische ziekte geworden, een soort volksvermaak. En de gewone mens staat er bij en kijkt er naar.
Waar of niet waar ? Het zal mij een worst zijn. Prestige projecten allemaal goed en wel maar organiseer eerst de wereld. Misschien, heel misschien lukt ons dat nog. Misschien omdat de habitat al grotendeels verkloot is. De Duitse astronaut sprak de wereld immers toe hoe slecht de aarde er bij staat.

23-07-2019 om 00:16 geschreven door claudia  

Een Ignatiaans Gebedsavontuur

Vooraleer je Ignatiaans gebedsavontuur te starten zijn hier een paar aanbevelingen om jezelf voor te bereiden: 

Bereid je voor op de bezinning

Als je kiest om deze bezinning te beginnen bevat deze bundel materiaal voor acht weken elke dag ongeveer 30-40 minuten door te brengen in privaat en persoonlijk gebed. Je hebt een uitgebreide periode nodig om je in het gebedsmateriaal te verdiepen en de geboden genaden te smaken. Als je geen gewoonte hebt om in een relatie met God te treden, begin dan langzaam de tijd op te bouwen. Om je te helpen een gebedsleven op te bouwen, probeer elke dag op hetzelfde tijdstip te bidden.

Zoek een plaats om te bidden

Een stille kamer in je woning met een gemakkelijke stoel, of een kerk of kapel waar je tot bezinning kunt komen, en zelfs een afgezonderde plaats in open lucht volstaan. Het helpt om dezelfde plaats te behouden gedurende de bezinning: deze regelmaat kan je helpen gemakkelijker tot gebed te komen. Om je eraan te herinneren dat deze plaats heilig is, kun je er een kaars, icoon, schilderij, afbeelding, rozenkrans of kruisbeeld plaatsen.

Je hebt elke dag materiaal om je te verdiepen in gebed: stukken uit de Bijbel, meditaties van Ignatius en overwegingen, of andere oefeningen. Je kunt vooraleer te starten eens een blik werpen op de aangeboden teksten en gebeden.

Bid om genade

Bij het begin van elke gebedsperiode geeft Ignatius de raad dat we bidden om een bepaalde genade of gave van God: “vraag God, Onze Heer voor wat ik verlang”. Je hoeft alleen te vragen wat je vanuit het diepste van je hart wenst en dat opent je om de gave te ontvangen die God je wil geven.

Elke week zullen we de specifieke genaden suggereren om voor te bidden. Je bent vrij een andere genade te vragen of andere woorden te gebruiken als de Geest je ertoe beweegt. Beeld je in dat God je vraagt: “Wat wil je dat Ik voor je doe?”

Hoewel genade geopenbaard wordt in de bijzondere gaven die God je geeft, is Gods aanwezigheid in je leven de voornaamste gave. De Gever is de gave!

Doe het gebed

Om tot een ingesteldheid te komen waarbij je jezelf kunt openstellen voor gebed en voor de relatie met God heb je eventjes tijd nodig en je geest en hart erop richten, gebruik het materiaal dat je gepresenteerd wordt. Ignatius laat ruimte om de bezinning aan te passen om je tegemoet te komen waar je je bevindt, emotioneel en geestelijk, gedurende de bezinning. Deze flexibiliteit is vooral belangrijk gedurende een bezinning in het alledaagse leven, wanneer een persoon, probleem of ervaring het middelpunt van je gebed wordt of wanneer je verschillende gebedsperioden hebt doorgebracht en bij één meditatie of overweging hebt stil gestaan.

Besluit je bezinning met een gebed

Je zou je gebed formeel kunnen besluiten met een favoriet gebed, zoals het Onze Vader of een Wees gegroet, of ander gebed naar keuze. Je zou spontaan tot God de Vader, tot Jezus of tot Maria kunnen bidden als in een gesprek. Gebruik je lichaam om het gebed te besluiten: zoals door te knielen, door te buigen en een kruisteken te maken.

Week 1: Liefde, vrijheid en zin van het leven :

We beginnen ons Ignatiaans gebedsavontuur door Gods onvoorwaardelijke liefde voor elke mens te overwegen. Op de 3^de en 4^de dag wordt een thema geïntroduceerd dat dikwijls zal terugkeren nl. het belang van geestelijke vrijheid te bereiken. De weekends bestaan uit drie dagen van overweging over het eerste principe en de basis met de meditatie van de H. Ignatius over de zin van het leven

Begin met het Anima Christi

Het Anima Christi (“Ziel van Christus”) was een populair gebed in de dagen van de H. Ignatius. Ignatius heeft het gebed niet in de oorspronkelijke tekst van zijn Oefeningen vermeld, maar hij verwijst verschillende keren naar dit gebed. Vele latere edities van de Oefeningen bevatten dit gebed in het begin. Het herinnert ons eraan dat Jezus Christus centraal staat in de Oefeningen.

Dag 1 : Liefde : Je begint de bezinning door Gods trouwe en onvoorwaardelijke liefde voor elk van ons te overwegen. We beschouwen wie we fundamenteel zijn – of eerder: Tot wie we behoren. Elk van ons is Gods geliefde zoon of dochter: dit is de kern van onze identiteit.

De Genade die ik zoek : Ik bid voor de volgende genaden: zich meer bewust zijn van de nabijheid van God; te vertrouwen in Gods persoonlijke zorg en liefde voor mij. 

Jesaja 43:1-7 Maar, zo spreekt Jahwe die u geschapen heeft, o Jakob, en die u, Israël, heeft gevormd: Wees nu niet bevreesd, want Ik heb u verlost, u geroepen bij uw naam: gij zijt van Mij. Trekt gij door water, Ik ben bij u, gaat gij door rivieren, zij overspoelen u niet. Moet gij door vuur heen, gij zult u niet branden, en de vlammen deren u niet. Want Ik ben Jahwe, uw God, de Heilige van Israël, uw Redder; Egypte geef Ik om u los te kopen, Kus en Seba geef Ik in uw plaats: zo kostbaar zijt gij in mijn ogen, zo waardevol: Ik heb u lief. Andere mensen geef Ik in uw plaats en volken in ruil voor uw leven. Wees niet bevreesd, want Ik ben bij u. Van het oosten breng Ik uw kroost en van het westen verzamel Ik u. Ik zeg tot het noorden: Geef hier, en tot het zuiden: Houd hen niet vast; breng mijn zonen uit de verte en mijn dochters van de uithoeken der aarde, allen die naar mijn naam zijn genoemd, die Ik tot mijn glorie heb geschapen, heb gevormd en gemaakt.

Bid met aandacht over de verzen. Welke woorden of beelden treffen je? Denk eens na over: Wie God voor je is? Hoe dat God je ziet?

Overweging : Gebed heeft meer van doen met wat God in ons wil verwezenlijken dan met het proberen God in gebed te “bereiken” of “realiseren”, en nog minder “als vermaak”. Deze waarheid elimineert bezorgdheid over het succesvol of niet succesvol zijn van ons gebed, want we kunnen er zeker van zijn dat, als we willen bidden en tijd uittrekken voor gebed, God altijd succesvol is en dat is wat er telt… Wat wij beschouwen als onze zoektocht naar God is in werkelijkheid een reactie op de goddelijke Minnaar die ons tot Zich trekt. Er is nooit een moment wanneer de goddelijke Liefde niet actief is… Dit werk is niets anders dan een gave van het goddelijke Zelf in liefde. Het logisch gevolg moet voor ons zeker zijn dat we ons laten liefhebben, ons openstellen, toelaten dat deze grote God in ons werkt en de totale vereniging met Hem mogelijk maakt.—Ruth Burrows, Essence of Prayer

Dag 2 : Ik moet mij bewust zijn dat God nabij is. Ik moet vertrouwen hebben in Gods persoonlijke zorg en liefde voor mij.

Overweging : Hoe kijkt God naar mij? Hoe open sta ik om deze intimiteit te ontvangen?

Als we ons in de Geestelijke Oefeningen verdiepen, dan denken we soms hier diep over na en proberen we met ons verstand het te begrijpen. Op andere tijdstippen ervaren we veel meer de respons van ons hart, met weinig of niets waar we ons hoofd moeten over breken. Het is goed om eraan te denken dat we ons altijd in de context van gebed bevinden, of het gebed meer meditatief of affectief is. We zouden altijd moeten proberen een geest van diepe eerbied te behouden voor God, vooral wanneer onze gevoelens erbij betrokken zijn.—Kevin O’Brien, SJ

Dag 3 : Spirituele Vrijheid : Spirituele vrijheid is een innerlijke vrijheid, een vrijheid van geest en hart. Mensen die spiritueel vrij zijn weten wie ze zijn—met al hun gaven en beperkingen—en zijn tevreden met wie ze zijn. 

We hebben echter talrijke zorgen die in de weg staan om Gods oproep te horen en te reageren zoals angsten, vooroordelen, hebzucht, controledrang, perfectionisme, jaloersheid, wrok en buitensporige twijfel aan onszelf. Deze neigingen binden ons en houden ons tegen om God, onszelf en anderen lief te hebben, zoals we zouden moeten. Ze creëren chaos in onze ziel en leiden ons ertoe verkeerde keuzes te maken.

Door een gebrek aan spirituele vrijheid raken we buitensporig gehecht aan personen, materiele bezittingen, titels, eerbetuigingen en het beslag leggen op anderen. Deze zaken zijn goed wanneer ze geordend zijn en geleid door liefde voor God. Ze worden ongebreidelde gehechtheden wanneer ze God verdringen uit het centrum van ons leven en de sleutel worden van onze identiteit.

Een gebed voor Spirituele Vrijheid (voor een bijeenkomst)

O Geest van God, we vragen U om al onze acties te leiden door uw inspiratie, draag ze verder door uw genadevolle bijstand, zodat elk gebed en werk dat we doen altijd moge beginnen van U uit en door U leidt tot geluk.

De genade die ik zoek: Ik bid voor de volgende genaden: te groeien in innerlijke vrijheid, om meer bewust te worden van ongebreidelde gehechtheden die hindernissen zijn voor het liefhebben van God, anderen of mijzelf. 

Lukas 1:26-38 : In de zesde maand werd de engel Gabriël van Godswege gezonden naar een stad in Galilea, Nazaret, tot een maagd die verloofd was met een man die Jozef heette, uit het huis van David; de naam van de maagd was Maria. Hij trad bij haar binnen en sprak: 'Verheug u, Begenadigde, de Heer is met u!' Zij schrok van dat woord en vroeg zich af, wat die groet toch wel kon betekenen. Maar de engel zei tot haar: 'Vrees niet Maria, want gij hebt genade gevonden bij God. Zie, gij zult zwanger worden en een zoon ter wereld brengen, die gij de naam Jezus moet geven. Hij zal groot zijn en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David schenken en Hij zal in eeuwigheid koning zijn over het huis van Jakob en aan zijn koningschap zal nooit een einde komen.' Maria echter sprak tot de engel: 'Hoe zal dit geschieden, daar ik geen gemeenschap heb met een man?' Hierop gaf de engel haar ten antwoord: 'De heilige Geest zal over u komen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen; daarom ook zal wat ter wereld wordt gebracht heilig genoemd worden, Zoon van God. Weet, dat zelfs Elisabet, uw bloedverwante, in haar ouderdom een zoon heeft ontvangen en, ofschoon zij onvruchtbaar heette, is zij nu in haar zesde maand; want voor God is niets onmogelijk.' Nu zei Maria: 'Zie de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord.' En de engel ging van haar heen.

Bid over het verhaal van de Boodschap en sta eens stil bij Maria’s vrijheid om JA te zeggen. Bemerk hoe ze omgaat met haar angsten en haar richt op God alleen. Bid over de woorden van de H. Schrift in overweging of gebruik je verbeelding om jezelf in de scene te plaatsen.

Overweging : Maria bij de boodschap van de H. Aartsengel Gabriel als Voorbeeld om in de deugd van Geloof te groeien – Gerals M. Fagin, SJ

Bij de Boodschap van de Engel aan Maria wordt zij als voorbeeld aan ons gegeven van geloof. Zij toont ons dat geloof meer is dan toestemming geven, maar ook vertrouwen, engagement, gehoorzaamheid en onderwerping betekent. Maria vertrouwde in Gods beloften, was gehoorzaam aan Gods woord van uitnodiging in haar leven, gaf zich over aan het mysterie voor haar, en verbond zich om deel uit te maken van Gods plan van redding in Jezus.

Tegelijk kunnen we gemakkelijk de scene in het Evangelie romantiseren-Maria bevindt zich in gebed, een engel verschijnt en zij zegt een van geloof vervuld JA. De H. Schrift vertelt ons ook dat ze verbaasd was wat de groet van de engel betekende. De uitleg van de engel zal haar zeker alleen met meer vragen en zorgen vervuld hebben. Ze zei geen JA omdat ze het volledig had begrepen of dat al haar vragen waren beantwoord Ze zei JA in geloof en vertrouwen. We doen Maria onrecht als we denken dat ze kennis had ontvangen die al haar twijfels had verdreven. Ze was een jonge vrouw met een buitengewoon geloof. Het JA bij de Boodschap was niet het eerst JA in haar leven en was ook niet het laatste.

De echte betekenisvolle JA’s in ons leven vragen ook een groot deel van vertrouwen en openheid. We kunnen niet al de gevolgen ervan kennen. We reageren op de gave van Gods oproep in ons leven. We zeggen JA in hoop en vertrouwen. Zoals Maria zeggen we JA op iets dat in ons geboren wordt, dat moet groeien en volwassen worden en vorm aannemen dat we niet kunnen voorspellen. We worden geroepen tot dat diepe geloof als we het verhaal van de Boodschap van de engel overwegen en al de verhalen van het leven van Jezus in de rest van de Oefeningen. We zijn geroepen om te vertrouwen, gehoorzamen, overgave en engagement in ons eigen leven. We zullen een uitnodiging horen om deel te nemen aan het werk van Jezus en reageren en leven in geloof.

Leven in geloof vraagt overgave aan de verhalen van God en Jezus die zijn opgenomen in de H. Schrift. Een christelijk geloof vraagt vooral dat we de verhalen van Jezus in onze geest en hart vorm geven. Paul Wadell zegt dat leven in geloof betekent dat we “deze verhalen eigen maken, streven om hun oogpunt te bekijken, hun waarden en visie als de onze te zien. Toestemming geven aan geloofswaarheden die in de H. Schrift zijn opgenomen is toelaten de interpretatie te worden in onze wereld.”

Wadell voelt dat we deze verhalen nodig hebben om ons “te vormen en modelleren, vooral in de houding en deugden van Jezus”. Het verbeeldend gebed van Ignatius over de H. Schrift is een krachtige manier om in geloof te groeien door het hart van Christus in ons te laten werken. Net zoals Jezus vertrouwde, gehoorzaamde, zich overgaf en zijn leven toewijdde aan de Vader, moeten we op dezelfde manier reageren. Al de overwegingen over de H. Schrift in de Oefeningen zorgen voor de groei van de deugd van geloof en dat versterkt ons te vertrouwen op God en ons toe te wijden aan dienstbaarheid.

Dag 4 : Ik bid voor de volgende genaden: te groeien in innerlijke vrijheid, zich meer bewust worden van ongebreidelde gehechtheden die verhinderen dat Ik God, anderen, of mijzelf bemin. 

Filippenzen 3:7-16 : Maar wat winst voor mij was ben ik om Christus gaan beschouwen als verlies. Sterker nog, ik beschouw alles als verlies, want mijn Heer Christus Jezus kennen gaat alles te boven. Om Hem heb ik alles prijsgegeven. Om Christus houd ik alles zelfs voor vuilnis, als het erom gaat Hem te winnen en één te zijn met Hem, niet met mijn eigen gerechtigheid op grond van de wet, maar met de gerechtigheid die verkregen wordt door het geloof in Christus de gerechtigheid die van God komt en steunt op het geloof. Ik wil Christus kennen, ik wil de kracht van zijn opstanding gewaarworden en de gemeenschap met zijn lijden, ik wil steeds meer op Hem lijken in zijn sterven om eens te mogen komen tot de wederopstanding uit de doden. Niet dat ik het al bereikt heb. Ik ben nog niet volmaakt! Maar ik streef er vurig naar het te grijpen, gegrepen als ik ben door Christus Jezus. Nee, broeders, ik beeld mij niet in er al te zijn. Alleen dit: vergetend wat achter me ligt, mij uitstrekkend naar wat voor me ligt, storm ik af op het doel: de prijs van Gods hemelse roeping. Laten wij, ‘volmaakten’, er zo over denken; en als gij op een of ander punt anders denkt, zal God u ook daarin zijn licht geven. Laten wij in ieder geval op de ingeslagen weg voortgaan.

Bid om de focus van de H. Paulus van geest en hart, dat op Christus gericht is, te ontvangen. Vraag: Wanneer heb ik een dergelijke focus ervaren of getuige van geweest, wanneer heb ik een dergelijke vrijheid in mijn leven ervaren of getuige van geweest? We moeten altijd bidden om meer spirituele vrijheid; we kunnen niet uit onszelf vrij worden.

Overweging : De betekenis van onthechting – Margaret Silf

Ignatius dringt erop aan dat we de vrijheid van onthechting zoeken of onverschilligheid. Geen van deze woorden is betekenisvol in de tegenwoordige visie of cultuur. Ze klinken zowel koel als onbezorgd, wat ver van de geest is waarin Ignatius ze gebruikte. Een beter woord zou evenwicht kunnen zijn.

In zijn eerste principe en basis, spreekt Ignatius over “gebruik maken van de dingen die helpen om ons dichter bij God te brengen en de zaken die van geen belang zijn in dat verband opzij te schuiven.”

Op het eerste zicht lijkt het dat de hele schepping er enkel is voor ons om hetgeen te kiezen dat dient om ons doel te bereiken. Maar deze notie kreeg betekenis voor mij toen ik op een zonnige dag op een bank zat in een stil park en keek naar een bosje fuchsia’s. Het was eind augustus en de bijen waren voortdurend bezig de fuchsia te bezoeken. Ze landden op de bloemen die volledig open waren. Ze deden geen poging om een gesloten bloem te bezoeken of de bloemblaadjes te forceren. Wanneer ze een open bloem vonden kropen ze in de bloem om de nectar eruit te halen. Ze droegen op die manier natuurlijk ook de pollen van bloem tot bloem, struik tot struik, en verzekerden op die manier vruchtbaarheid.

Toen ik dit gadesloeg, realiseerde ik mij dat hoewel de bijen de fuchsia bloemen kozen en de andere planten ongemoeid lieten die in het park groeiden, zochten andere insecten hun voedsel van verschillende bronnen. Doordat de insecten kozen was voor hen geschikt was, ontvingen ze niet alleen hun eigen voedsel maar speelden ze ook een essentiële rol in de bevruchting van hun omgeving. En in het kiezen voor de ene plant in plaats van een andere, verwierpen ze de anderen niet of lieten ze deze niet in minachting links liggen. Het geheim van dit harmonieuze, coöperatieve leven lijkt in elk wezen te liggen dat waarheidsgetrouw is aan zijn eigen essentiële natuur. Elk verkreeg hetgeen wat nodig is om te overleven en te groeien gekregen uit de bron dat er geschikt voor is, en het was zonder zichzelf of de bloemen te beschadigen. In feite bevond zich na elke ontmoeting, zowel het insect als de bloem zich in een rijkere staat dan voordien: het insect was gevoed en de bloem was bestoven.

Ik vond dit beeld een zeer levendige illustratie van wat het kan betekenen “gebruik te maken van hetgeen wat tot leven leidt” en achter te laten wat, voor elk individu, niet naar leven leidt. Het was werkelijk een creatieve soort van “onthechting”. Het hielp mij te begrijpen waar God ons toe oproept wanneer Hij ons vraagt onze gehechtheden te laten varen. De bijen deden geen poging om de bloemen “te bezitten”, noch deden de bloemen een poging om de bijen in een val te lokken en ze vast te houden. Dit was een vrije uitwisseling, die perfect de noden van de bijen vervulden, de fuchsia, en de bredere cirkel van schepping rond hen.

Dag 5 : Principe en Basis : Heilige verlangens zijn de kern van de eerste sleuteloverweging van de Oefeningen, het Principe en basis. Het leest als een missie voor de mens: “Ik ben geschapen om God te prijzen, te beminnen, en te dienen.” Natuurlijk is deze roepen specifiek in elk mensenleven. Wanneer we deze roeping beleven, zijn we echt gelukkig en vervuld. Wanneer we ongeordende hartstochten en hoofdbezigheden onze levens in de war laten brengen, bevinden we ons uit evenwicht, ongelukkig en ontevreden. 

De genade die we zoeken is onverschilligheid. In de Ignatiaanse woordenschat betekent deze term niet een gebrek aan bekommernis of ongevoeligheid. In de plaats betekent onverschilligheid dat we al Gods gaven met eerbied, met dankbaarheid aanvaarden maar ook met lichtheid, en ze omarmen of laten varen, allen afhankelijk hoe ze ons helpen onze roeping te vervullen om lief te hebben in het alledaagse leven, in concrete details. 

De genade die ik zoek : Ik bid voor de volgende genaden: een diep bewustzijn van mijn fundamentele roeping om God te prijzen, God en de anderen te beminnen en te dienen. Een verlangen om grotere onverschilligheid in mijn leven; een bereidheid om degene die ik ben te omarmen voor onze liefdevolle God. 

Principe en Basis :  De mens is geschapen om God onze Heer te loven, eerbied te bewijzen en te dienen en aldus zijn ziet te redden. Alle overige dingen op het aardoppervlak zijn geschapen met het oog op de mens, om hem het doel te helpen nastreven waarvoor hij geschapen is. Daaruit volgt dat de mens er gebruik van moet maken voor zover ze hem helpen dat doel na te streven, en dat hij ervan moet afzien voor zover ze daarbij een hinder zijn. Daarom is het nodig dat wij ons onverschillig maken voor alles wat geschapen is, in al wat aan de vrijheid van onze vrije wil wordt toegestaan en niet verboden is. Zozeer dat wij van onze kant gezondheid niet méér verlangen dan ziekte, rijkdom niet méér dan armoede, eerbewijzen niet méér dan verguizing, een lang leven niet méér dan een kort, en zo in al het overige. Het enige wat wij moeten verlangen en kiezen is wat ons dichter brengt bij het doel waarvoor wij geschapen zijn.

Vraag: Hoe prijs, bemin en dien ik God concrete? Welke activiteiten, mensen, of materiële zaken helpen mij dit doel te bereiken?

Overweging : Het is waar te zeggen dat voor mij heiligheid bestaat in het zijn van mijzelf en voor jou heiligheid betekent jijzelf te zijn en dat uiteindelijk, jouw heiliging nooit de mijne zal zijn en de mijne nooit de jouwe, behalve in het delen van naastenliefde en genade. Voor mij is heilig zijn, mijzelf zijn. Daarom is het probleem van heiliging en redding in feite het probleem van zoeken wie ik ben en het ontdekken van mijn ware zelf.—Thomas Merton, New Seeds of Contemplation

Dag 6 : Het doel van mijn leven: Onverschilligheid is nog een manier om spirituele vrijheid te omschrijven. Het is een houding van openheid tot God: we kijken naar God in een persoon, een situatie, en een moment. Onverschilligheid betekent dat we vrij zijn te beminnen en dienen zoals God verlangt. Spirituele vrijheid of onverschilligheid is een gave van God; we kunnen het niet doen gebeuren. Maar we kunnen, met tijd, onverschilligheid koesteren door goede gewoonten van denken, kiezen en handelen te ontwikkelen. 

Zie het als een uitnodiging dat je dieper ervaart hoe intiem verbonden je bent met God en met heel Gods schepping (met inbegrip van personen, andere wezens, en de natuurlijke wereld). Daardoor zullen bepaalde fundamentele waarheden over ons bestaan levend worden: God schept mij uit liefde, in een bepaalde tijd en plaats, met bepaalde talenten, temperament, sterke punten en beperkingen. God blijft scheppen en zich aan mij openbaren en wie ik ben voor Hem. God nodigt mij uit samen te werken met Hem om een betere wereld en meer rechtvaardige wereld te bouwen. Ik leer dat de beste manier om God te prijzen is te zijn zoals Hij mij heeft geschapen en het unieke van andere wezens te eren.

Ik bid voor de volgende genaden: een diep bewustzijn van mijn fundamentele roeping om God te prijzen en aanbidden, God en de anderen te beminnen en te dienen. Een verlangen naar grotere onverschilligheid in mijn leven. Een bereidheid te omarmen wie Ik ben voor onze liefdevolle God.

Eerste Principe en Basis  – uitleg van dit principe volgens David L. Fleming, S.J.

Het doel van ons leven is voor eeuwig bij God te leven.
God, die van ons houdt, gaf ons het leven.
Onze respons van liefde laat toe dat Gods leven in ons stroomt zonder grenzen.

Al de dingen in deze wereld zijn gaven van God, die aan ons worden gepresenteerd zodat we God gemakkelijker kunnen kennen en zijn liefde gemakkelijker en vlugger kunnen beantwoorden.
Als gevolg daarvan, waarderen en gebruiken we al deze gaven van God voor zover ze ons helpen ons te ontwikkelen als liefdevolle personen. Maar als deze gaven het middelpunt van ons leven worden verdrijven ze God en hinderen ze onze groei naar ons doel.

In het leven van elke dag moeten we ons in evenwicht houden voor al deze geschapen dingen voor zover we een keuze hebben en niet gebonden worden door enige verplichting. We zouden ons niet mogen richten op onze verlangens over gezondheid of ziekte, rijkdom of armoede, succes of tegenslag, een lang leven of een kort. Want alles heeft het vermogen om ons op te roepen tot een diepere respons voor ons leven in God.

Ons enige verlangen en onze enige keuze zou deze moeten zijn: ik wil en ik kies wat mij beter tot God brengt die zijn leven in mij verdiept.

Vraag : Hoe ben ik een “goede huisvader” geweest voor de gaven die God mij heeft gegeven, waaronder de geschapen dingen, mijn talenten, en mijn vermogens? Wat hindert mij, uit eigen ervaring, in het prijzen, beminnen en dienen van God? Hoe beïnvloeden de volgende zeken mijn keuzes en handelingen: titels, eerbetuigingen, bezit, carrière, mening van anderen, levensstijl? Wees zo concreet mogelijk.

Overweging : zie de betekenis van onthechting – Margaret Silf

Dag 7 : Ik bid voor de volgende genaden: een diep bewustzijn van mijn fundamentele roeping om God te prijzen en aanbidden, God en de anderen te beminnen en te dienen. Een verlangen naar grotere onverschilligheid in mijn leven. Een bereidheid te omarmen wie Ik ben voor onze liefdevolle God. 

Exodus 3:1-15 : Mozes hoedde de kudde van zijn schoonvader Jetro, de priester van Midjan. Eens dreef hij de kudde tot ver in de woestijn en kwam hij bij de berg van God, de Horeb. Toen verscheen hem de engel van Jahwe, in een vuur dat opvlamde uit een doornstruik. Mozes keek toe en zag dat de doornstruik in lichter laaie stond en toch niet verbrandde. Hij dacht: `Ik ga er op af om dat vreemde verschijnsel te onderzoeken. Hoe komt het dat die doornstruik niet verbrandt?' Jahwe zag hem naderbij komen om te kijken. En vanuit de doornstruik riep God hem toe: `Mozes, Mozes.' `Hier ben ik,' antwoordde hij. Toen sprak Jahwe: `Kom niet dichterbij en doe uw sandalen uit, want de plaats waar gij staat is heilige grond.' En Hij vervolgde: `Ik ben de God van uw vader, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.'

Toen bedekte Mozes zijn gezicht want hij durfde niet naar God op te zien. Jahwe sprak: `Ik heb de ellende van mijn volk in Egypte gezien, de jammerklachten om zijn onderdrukkers gehoord; ja, Ik ken zijn lijden. Ik daal af om mijn volk te bevrijden uit de macht van Egypte, om het weg te leiden uit dit land naar een land dat goed en ruim is, een land van melk en honing, het gebied van de Kanaänieten, Hethieten, Amorieten, Perizzieten, Chiwwieten en Jebusieten. Het geweeklaag van de Israëlieten is nu tot Mij doorgedrongen en Ik heb ook gezien hoezeer de Egyptenaren hen onderdrukken. Ga er dus heen, Ik zend u naar Farao. Gij moet mijn volk, de Israëlieten, uit Egypte leiden.' Maar Mozes sprak tot God: `Wie ben ik dat ik naar Farao zou gaan en dat ik de Israëlieten uit Egypte zou leiden?' God antwoordde hem: `Ik zal u bijstaan, en dit is het teken dat Ik het ben die u zendt: als gij het volk uit Egypte hebt geleid, zult ge mij vereren op deze berg.' 

Maar Mozes sprak opnieuw tot God: `Als ik nu bij de Israëlieten kom en hun zeg: De God van uw vaderen zendt mij tot u, en zij vragen: Hoe is zijn naam? wat moet ik dan antwoorden?' Toen sprak God tot Mozes: `Ik ben die is.' En ook: `Dit moet gij de Israëlieten zeggen: Hij-is zendt mij tot u.' Bovendien zei God tot Mozes: `Dit moet ge de Israëlieten zeggen: Jahwe, de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob, zendt mij tot u. Dit is mijn naam voor altijd. Zo moet men Mij aanspreken, alle geslachten door. 

Sta een stil bij het feit hoe God Mozes oproept tot medewerking met God in het bevrijdingswerk ”Ik zend u naar Farao. Gij moet mijn volk, de Israëlieten, uit Egypte leiden.” Overweeg dit in je eigen leven: Hoe werk ik mee met God om mensen te helpen, om een betere en rechtvaardige wereld te helpen bouwen, om zorg te dragen voor de schepping?

Overweging van Sam Sawyer, SJ over deze bezinnning:

God is een werk in mij begonnen, heb ik gehoord.

Ik wil geloven, maar ik hoop dat God beter is in het tot een goed einde brengen wat Hij is begonnen, dan ik. Ik heb een deel van een boek gelezen en het ligt hier ergens, en dan heb ik nog was liggen die moet opgevouwen worden.

Of die bezinning die ik ben gestart…

Eigenlijk, wat ik echt moet geloven- en wat ik op mijn beste dagen geloof – is dat God niet alleen beter is dingen af te werken, maar beter om ze te beginnen. Ik kan het moeilijk hebben om op te staan ’s morgens en moeilijk tijd vinden om te bidden, maar het is niet omdat God Zijn beslissing uitstelt om zich in mijn leven te tonen.

Gods werk in mij is in uitvoering, en dat vraagt geduld. Maar het werk is in uitvoering omdat God het reeds begonnen is-en dat is een reden voor hoop.

22-07-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

21-07-2019 om 06:01 geschreven door claudia  

a)   De geestelijkheid gepast voorbereiden om het hoofd te bieden aan het complexe en dringende probleem van corruptie

b)   Een cultuur van eerlijkheid promoten en van respect voor anderen en voor het gemeenschappelijk goed

c)   Leken begeleiden, steunen en trainen voor betekenisvolle openbare aanwezigheid in politiek, economie, academisch leven en alle vormen van leiderschap

d)    Het volk begeleiden in hun strijd voor de zorg van hun gebieden en respect van hun rechten

e)   Onderzoeken hoe geld wordt gegenereerd en hoe het wordt geïnvesteerd in de Kerk, een systeem van gemeenschapsadministratie tot stand brengen en audit, en daarbij rekening houden met de geldende kerkelijke normen

f)    Kerkassociaties oprichten met andere entiteiten in initiatieven om de bedrijven op te roepen hun verantwoordelijkheid te nemen voor het socio-ecologische impact van hun acties, volgens de juridische parameters van de staten

De kwestie van integrale gezondheid

Gezondheid in het Amazonegebied

Het Amazonegebied bevat vandaag de grootste diversiteit van fauna en flora in de wereld, en zijn inheemse bevolking heeft een integrale voeling met het leven dat niet bezoedeld is door economisch materialisme. De Amazone is een gezond gebied in zijn lange en vruchtbare geschiedenis, hoewel ze toch met ziektes werd geconfronteerd. Met de mobiliteit van de mensen, met de ongecontroleerde invasie van vervuilende industrie, gegeven de toestand van klimaatsverandering, en een totale onverschilligheid van de openbare gezondheidsorganisaties, zijn er nieuwe ziektes opgedoken en pathologieën die eerder waren overwonnen. Het ontwikkelingsmodel is enkel gericht op de economische exploitatie van het regenwoud, de ontginning en hydrokoolstof rijkdom van het Pan-Amazonegebied en treft de gezondheid van het Amazone bioom, hun gemeenschappen en de hele planeet. De schade treft niet alleen de fysieke gezondheid maar ook de cultuur en spiritualiteit van het volk: het beschadigt hun “integrale gezondheid”. Het volk uit de Amazone heeft het recht op gezondheid en op een “gezond leven”, wat betekent harmonie “met wat Moeder Aarde ons aanbiedt”.

Waardering en ontwikkeling van traditionele geneesmiddelen

Als antwoord op de “wegwerpcultuur” worden de discipelen van Christus opgeroepen om een cultuur van zorg en gezondheid te promoten. Betrokkenheid met gezondheidszorg vraagt daarom een dringende verandering in de persoonlijke levensstijl en in de structuren.

De rijkdom van de fauna en flora van het regenwoud bevat echte “levende artsenijboeken” en onontdekte genetische principes. Ontbossing in de Amazone zal vermijden dat we in dergelijke rijkdom kunnen delen, en de toekomstige generaties tekort doen. Tegenwoordig is de uitsterving van soorten in de Amazone wegens menselijke activiteiten duizend keer groter dan van natuurlijke processen. De enige manier om deze rijkdom te bewaren is zorg te dragen voor het gebied en het regenwoud en de inheemse bevolking en inwoners aan de macht te helpen.

Inheemse rituelen en ceremonieën zijn essentieel voor de integrale gezondheid omdat ze de verschillende cycli van menselijk leven en natuur integreren. Ze creëren harmonie en evenwicht tussen mensen en de kosmos. Ze beschermen het leven van kwaad dat kan veroorzaakt worden door zowel mensen als andere levende wezens. Ze helpen om ziekten te genezen dat het milieu, het menselijk leven en andere levende wezens schade toebrengen.

sjamaan uit het Amazonegebied

Lees de website www.marcvanroosmalenstichting.org eens in verband met een veldbioloog die in Brazilië bij een sjamaan heeft geleefd en geleerd heeft wat de eeuwenoude geneeswijzen uit het regenwoud zijn.

Marc van Roosmalen is een van de beroemdste veldbiologen ter wereld. Geboren in 1947 in Tilburg heeft hij het grootste deel van zijn leven in de Amazone doorgebracht, waar hij, in de traditie van Alexander von Humboldt en Alfred Wallace, meer dan 20 zoogdiersoorten ontdekte en tal van nieuwe boomsoorten. Veel soorten heeft hij wetenschappelijk beschreven en een wetenschappelijke naam gegeven.

Als wetenschapper is Marc een pionier, die telkens nieuwe wetenschapsgebieden exploreert en met elkaar verbindt. Begonnen als botanicus, schreef hij een tweedelig boek over de vruchten van Suriname (1973-1975), later opgevolgd door een veldgids over de vruchten van de Guiana’s (1981-1985). Tijdens het schrijven deed hij onderzoek naar de planten in hun natuurlijke biotoop en ontdekte hij dat veel van de duizenden plantensoorten van Zuid-Amerika voor hun zaadverspreiding volledig afhankelijk zijn van dieren. De plant-dierrelaties brachten hem tot het besef dat de Amazone een van de meest waardevolle ecosystemen ter wereld is, en alleen daarom al het bestuderen en beschermen waard. De laatste jaren doet Marc onderzoek naar de plaats van de mens in dit ecosysteem, met name naar inheemse volkeren, die bewezen hebben gedurende duizenden jaren in een duurzame relatie met hun omgeving te hebben geleefd.

De paspoort-affaire

Door zijn strijd voor het behoud van het regenwoud, is Marc in zijn leven meermalen in conflict gekomen met de plaatselijke autoriteiten. Zo werd hij in 2007 beschuldigd van “biopiraterij” en belandde hij in de gevangenis van Manaus. Op borgtocht vrijgekomen, vluchtte hij op de laatste dag dat zijn Nederlandse paspoort geldig was naar Nederland, waar hij onderdook. Na Kamervragen en een petitie, gestart door twee leden van de Partij voor de Dieren, kreeg hij versneld een nieuw Nederlands paspoort, waarmee hij terug kon keren naar zijn gezin en in Brazilë rechtbescherming geniet. Inmiddels is hij vrijgesproken van alle aanklachten en leeft en werkt hij in Manaus in het hart van de Amazone.

In zijn autografische werken “Blootsvoets door de Amazone” en “Tropenkolder” staat zijn leven en werk beschreven.

Als Paus Franciscus ECHT in de agenda van de bescherming van het Amazonegebied zou geïnteresseerd zijn dan kon hij al lang een dergelijk project gesteund hebben.

Suggesties

Gezondheidszorg voor de inwoners vraagt een gedetailleerde kennis van medicinale planten en andere traditionele elementen die deel uitmaken van genezingsprocessen. Daarom rekenen inheemse volkeren op mensen, die door hun levens, zich gespecialiseerd hebben in het observeren van de natuur en in het luisteren en het verzamelen van de kennis van de ouderen, vooral vrouwen. Maar omwille van milieuvervuiling, takelen zowel de natuur als de lichamen van de mensen in het Amazonegebied af. Contact met nieuwe toxische elementen zoals kwik veroorzaakt nieuwe ziektes, die tot nu onbekend waren door de oudere genezers. Dit alles zorgt ervoor dat deze kennis van de voorouders in gevaar komt. Daarom legt dit document de nadruk op de noodzaak om de kennis van traditionele geneeskunde te bewaren en over te dragen. Er werd voorgesteld om de volkeren van de Amazone te helpen om deze kennis voor de promotie van integrale gezondheid te behouden, herstellen, systematiseren en verspreiden.

De inwoners worden gedwongen om medicijnen te kopen van farmaceutische bedrijven die dezelfde planten gebruiken van de Amazone, om deze nieuwe ziekten te genezen. Eens deze producten op de markt worden gebracht zijn ze buiten hun financiële bereik omwille van patenten op de geneesmiddelen en buitensporige prijzen. Daarom werd er voorgesteld om de traditionele geneeskunde, de wijsheid van de ouderen en de inheemse rituelen naar waarde te schatten, en tegelijk de toegang tot de geneesmiddelen te vergemakkelijken om nieuwe ziektes te genezen.

Maar het zijn niet alleen medicinale kruiden en geneesmiddelen die genezing helpen. Zuiver water en lucht, en gezond voedsel, de vruchten van hun eigen cultivatie, jagen en vissen, zijn noodzakelijke voorwaarden voor de integrale gezondheid van inheemse volkeren. Daarom werd er voorgesteld dat regeringen zouden vereist zijn om de industrie strikt te reguleren en degenen terecht te wijzen die het milieu vervuilen. Aan de andere kant, wordt er gesuggereerd om ruimte te creëren voor interactie en educatieve begeleiding om de gewoonten van “goed leven” te herstellen, en zo een cultuur van zorg en preventie te genereren.

Als laatste werd er voorgesteld om de gezondheidsstructuren van de Kerk te evalueren, zoals ziekenhuizen en gezondheidscentra, in termen van integrale gezondheid die beschikbaar moet zijn voor alle inwoners die rekenen op de traditionele geneeskunde als deel van hun gezondheidsprogramma.

Integrale educatie

Een synodale Kerk: discipel en leraar

Door wederzijds luisteren naar de volkeren en de natuur, transformeert de Kerk in een Kerk dat zowel op een geografische als op structurele manieren naar buiten treedt, en een Kerk dat zuster en discipel is door synodaliteit. Dat is wat Paus Franciscus duidelijk maakte in de Apostolische Constitutie Episcopalis Communio: “Vandaar dat de Bisschop zowel leraar als discipel is… hij is een discipel wanneer hij, wetend dat de Geest werd uitgestort over elke gedoopte, luistert naar de stem van Christus die spreekt door het hele Godsvolk”. Paus Franciscus werd zelf een discipel in Puerto Maldonado door zijn bereidheid uit te drukken om te luisteren naar de stem van de Amazone.

Educatie als een ontmoeting

Educatie houdt in dat er een ontmoeting is en een uitwisseling waarin waarden worden geassimileerd. Elke cultuur is tegelijk rijk en arm. Omdat het historisch is, heeft de cultuur altijd een pedagogische dimensie van leren en verbeteren. “Wanneer bepaalde categorieën van rede en wetenschap worden opgenomen in de verkondiging van de boodschap worden deze categorieën instrumenten van evangelisatie; water wordt in wijn veranderd. Wat er ook opgenomen is, is niet alleen verlost, maar wordt een instrument van de Geest voor verlichting en vernieuwing van de wereld”. De ontmoeting is “een openheid van hart wat nabijheid van geest mogelijk maakt” dat kan leiden tot meervoudige kennis.

21-07-2019 om 05:17 geschreven door claudia  

Suggesties

De Pan-Amazone is overvloedig multicultureel, en daarom is de grootste bijdrage te blijven strijden om zijn schoonheid te bewaren door de gemeenschaps-familie structuur van zijn volkeren te versterken. Daartoe moet de Kerk de culturele identiteiten waarderen en respecteren. In het bijzonder moet de Kerk:

a)   De gepaste vorm van gemeenschapsorganisatie respecteren. Vet openbare beleid beïnvloedt het gezin en de collectieve identiteit, en daarom is het noodzakelijke processen te initiëren en begeleiden die beginnen van het gezin/ clan/ gemeenschap om het gemeenschappelijk goed te promoten, en helpen de structuren die zorgen voor vervreemding te overwinnen: “w moeten ons organiseren vanuit onze thuis.”

b)   Luisteren naar liederen die in het gezin en de familie worden geleerd als een manier om de profetie in de wereld van de Amazone uit te drukken.

c)   Het promoten van de rol van vrouwen, het erkennen van hun fundamentele functies in de vorming en continuïteit van culturen, in spiritualiteit, in gemeenschappen en gezinnen. Vrouwen moeten een leidende rol binnen de Kerk opnemen.

d)   Elementen van gezinswerking tot uitdrukking brengen die de raad van de Apostolische Exhortatie Amoris laetitia weerspiegelen:

·        Een gezinspastoraal van integrale begeleiding, die het gewonde gezin niet uitsluiten

·        Een sacramentele pastorale werking die iedereen versterkt en troost en niemand uitsluit

·        Een voortdurende vorming van pastorale bedienaars die rekening houden met de recente synoden en de realiteit waar de gezinnen uit de Amazone in leven

·        Een pastorale werking voor het gezin waarin het gezin zowel het onderwerp van uitmaakt als de hoofdfiguur is

De socialistische agenda van Paus Franciscus : Hij heeft meer radicale ideeën dan dat de meeste mensen zich realiseren. Hij is een extreme socialist. Hij heeft veel negatieve uitlatingen over het kapitalisme (“de mest van de duivel”), maar geen kritiek op het socialisme. Zijn ideeën werden gevormd door Marxistische denkers en activisten. Hij probeert de Kerk naar de linkse zijde te schuiven. Het valt ook niet te ontkennen dat het Vaticaan het goed kan vinden met de Chinese overheid: het zijn de beste uitvoerders van de sociale doctrine van de Kerk. Het Vaticaan heeft een deal gesloten met de Chinese regering waarbij het communistische regime de macht kreeg om bisschoppen aan te stellen. Ook werden onder het pausschap van Bergoglio verschillende bevrijdingstheologen in ere hersteld en blijft de Paus de zaak van de globale linkse agenda stimuleren.

Wat hoort er onder deze linkse agenda: pro-abortus, stimuleren van homoseksualiteit, transgenderisme, in de doofpot steken van seksueel misbruik, pornografie, grenzeloze maatschappijen, klimaatterrorisme enz. Onder dat klimaatterrorisme is het pauselijk dogma dat de klimaatverandering door de mens wordt veroorzaakt en dat het uitdunnen van de bevolking de oplossing is. Bisschop Sorondo, uit de achterban van Paus Franciscus suggereerde dat de Katholieke gezinnen niet meer dan twee kinderen zouden mogen hebben, en dat het wettelijk is dat de staat tussenkomt om de demografie van de bevolking op “koers te houden”. Voor Paus Franciscus is de politieke agenda een substituut geworden voor religie. Zijn progressieve “religie” gaat niet om de bekommernis om zielen te redden”, maar veeleer de “redding van de mensheid”. Hij en zijn achterban denken dat zij de verlossers zijn, niet God. De Kerk onder Paus Franciscus wordt steeds meer een linkse politieke partij. Het progressieve geloof van Franciscus “humanistische” Kerk lijkt steeds minder bezorgt om de redding van zielen en meer bezorgd om de creatie van een egalitaire utopische maatschappij hier op aarde, met de elite aan het roer. – 11/3/2019 William Kilpatrick

Paus Franciscus steekt niet onder stoelen of banken dat hij fan is van Dom Helder Camara (Braziliaanse aartsbisschop van 1964-1985) en Oscar Romero (El Salvador). Paus Franciscus combineert net als Dom Helder een agressieve linkse politiek samen met modernistische theologie. Hij zei eens: “Ik heb veel respect voor priesters met wapens rond hun schouders; ik heb nooit gezegd dat wapens gebruiken tegen een verdrukker immoreel of antichristelijk is. Maar het is niet mijn keuze, niet mijn weg, niet mijn manier om het Evangelie toe te passen.” Dom Helder steunde de Orthodoxe traditie dat echtscheiding toelaat en het opnieuw huwen. Hij steunde ook vrouwelijke priesters en omschreef het verbod van de Kerk voor voorbehoedsmiddelen als “een dwaling dat bestemd is om vrouwen te martelen en de vrede van vele gezinnen te verstoren”, hoewel hij later beweerde Paus Paulus VI toe te juichen met zijn encycliek Humanae Vitae. Hij speelde een hoofdrol in de politisering van de Latijns-Amerikaanse bisschoppen en drong aan dat ze de socialistische bevrijdingstheologie zouden omarmen, in een conferentie in Medellin, Colombia in 1968.

Het stokpaardje van Paus Franciscus en waar hij zoveel bewondering voor heeft : de bevrijdingstheologie – in het kort : is vooral in Latijns-Amerikaanse landen een populaire theologie. In de bevrijdingstheologie staat de bevrijding van de zonde centraal. In de ogen van de bevrijdingstheologen is in het begrip "zonde" de westerse benadering aan de orde bij de problematiek van het vergeven van bepaalde verkeerde handelingen van de gelovige, zoals bij leugen, seksuele misdraging, oplichterij, overspel en moord. Het begrip "zonde" is volgens de bevrijdingstheologen veeleer te vinden in sociale onderdrukking, slavernij, ongelijkheid, economische onrechtvaardigheid enzovoort. Vaak sluiten bevrijdingstheologen het concept van individuele zonde zelfs uit; enkele onder hen zijn overtuigde deterministen en stonden van begin af op gespannen voet met de Rooms-katholieke geloofsleer. De radicaliteit van het Evangelie is het uitgangspunt: Christus' menslievendheid en zijn inzet voor de armen, zoals beschreven in de Bergrede en in Mattheüs 25 en de eerste christengemeenten/kerken en hun solidariteit staan centraal in de bevrijdingstheologie. Bevrijdingstheologen stonden zeer kritisch ten opzichte van de gevestigde orde en de Zuid-Amerikaanse dictaturen. Niet zelden namen zij de wapens op om de zogenaamde volksonderdrukkers te bestrijden. Hierbij stonden zij vaak aan de zijde van radicaal-marxistische guerrillastrijders. De later sterk geworden pacifistische stroming binnen de bevrijdingstheologie wijst echter gewelddadige acties af. Ook binnen het jodendom, het Palestijnse christendom en de islam is er de laatste jaren sprake van een eigen bevrijdingstheologie.

Kunnen Katholieken uiteindelijk socialisten zijn? – Dr Christopher Manion Ph D – ChurchMilitant.com 6/6/2019

Vorige maand, vond de Vaticaanse prelaat, Kardinaal Peter Turkson het nodig om openbaar te verkondigen dat Paus Franciscus geen socialist is. Paus Franciscus is voorstander van “de sociale economie”, legde Turkson uit, en dat mag “niet verward worden met socialistische economie.”

Wat Franciscus voor ijvert “is niet Adam Smith’s onzichtbare hand,” het concept dat aan de basis ligt van de vrije markteconomie; maar eerder is wat de Paus promoot “de sociale doctrine van de Katholieke Kerk,” en dat houdt in “de zeer zichtbare hand van broederlijkheid, solidariteit en het gemeenschappelijk goed” zijn.

Hoe kan deze “zeer zichtbare hand” verschillend zijn van de zware hand van het socialisme, gesteund door de sterke arm van de regering? Eenvoudig, je noemt het gewoon “Katholiek” – het heeft zelfs een imprimatur!

Franciscus riep op voor ‘een bijzonder door de wet ingestelde autoriteit’ zoals de Verenigde Naties die wat hij ‘het supranationaal gemeenschappelijk goed’ noemde zou kunnen vergemakkelijken – een ongetwijfeld seculiere autoriteit.

"Ongelijkheid van inkomen is de wortel van sociaal kwaad,” schreef Paus Franciscus in Evangelium Gaudium (No. 202). Als “ongelijkheid van inkomen” de wortel van alle sociale kwaad is, dan moeten we het “gemeenschappelijk goed” definiëren als gelijkheid van inkomen.

En hoe bereiken we deze gelijkheid? “Solidariteit,” antwoord Paus Franciscus. En het “moet beleefd worden als de beslissing om terug te geven aan de armen wat aan hen toebehoort.”

Maar wacht, hoe moeten we aan de armen geven wat nooit van hen was in de eerste plaats? Het antwoord komt van Pierre-Joseph Proudhon, Karl Marx's tijdgenoot, en zijn vurige tegenstrever in het intellectuele slagveld dat onder de socialisten leefde in de jaren 1840.

"Bezit is diefstal," beweerde — ah, het was gestolen van de armen. Het was dus van hen, uiteindelijk! En je hebt het recht even kwaad te zijn zoals Alexandria Ocasio-Cortez omdat je bent beroofd, en je het niet meer kan hebben! Zo verkopen de socialisten hun boodschap: door het aanwakkeren van de doodzonde van afgunst, de zonde van Satan en de motor van het socialisme.

De economist Thomas Sowell, zelf een Marxist in zijn jeugd, legt uit hoe het zo goed werkt: “Het sterkste argument voor socialisme is dat het goed klinkt,” zegt hij. “Het sterktste argument tegen socialisme is dat het niet werkt.”

Waarom dan het socialisme verkopen als je weet dat het niet werkt? Wel, het maakt niet uit of het niet werkt.

"Wat socialisme, fascisme en andere ideologieën van links gemeenschappelijk hebben is de veronderstelling dat sommige zeer wijze mensen – zoals zij – beslissingen uit handen van minderwaardige mensen, zoals de rest van ons, moeten nemen en deze beslissingen door de goedkeuring van de regering moeten opleggen,” schrijft Sowell.

Het is dus niet “rechtvaardigheid” — zelfs geen sociale gerechtigheid – dat uitmaakt; het is macht, macht in handen van de regering.

En wat soort van regering? Paus Franciscus zei recent tegen de Pontificale Academie van Sociale Wetenschappen dat hij opriep voor “en bijzonder door de wet ingestelde autoriteit” zoals de Verenigde Naties die wat hij het “supranationale gemeenschappelijk goed” zou kunnen vergemakkelijken – dat dat zou ongetwijfeld een seculiere autoriteit zijn.

De Paus bevestigde een doelstelling dat de Internationale Socialisten reeds decennia voor ijveren – en toch, is hij “niet een socialist”.

Kardinaal Turkson heeft wel een moeilijke taak. Hij klaagt dat “elke keer hij naar de VS gaat, de sociale agenda van de Paus verkeerd wordt begrepen als het adopteren van ofwel een socialistische ofwel een communistische benadering van de economie.”

Verkeerd begrepen? De meest notoire socialist is het niet ermee eens. De Paus is een socialist, vertelde Bernie Sanders aan zijn interviewer, Pr. Thomas Rosica, in 2016.

Als ongelijkheid van inkomen het grootste sociale kwaad is, wat dan met het materialisme? Wat is er gebeurd met de zonde?

“Zo weinig mensen zouden niet zoveel mogen hebben, en ik denk dat dit hetgeen is waarover de Paus spreekt,” zei hij, en wakkerde jaloersheid aan met woede en wrok bij elke kans.

Het is niet toevallig dat sinds dat interview, Pr. Rosica aan de kaak wordt gesteld als een notoire seriële plagiator. En bemerk wat plagiators doen: ze stelen wat anderen hebben gecreëerd en kleven er hun naam op.

Wel, is dat niet wat socialisten doen? Ze nemen wat aan iemand anders toebehoort en “herverdelen het”, en houden altijd het goede stuk voor zich.

Plagiaat is diefstal, en ook socialisme.

Het is duidelijk dat Kardinaal Turkson geërgerd is dat zoveel Amerikanen tegen het socialisme zijn, zelfs als het aangeboden wordt in een Katholieke verpakking. En Paus Franciscus zal ook wel geergerd zijn. Hij zet zijn nu en dan zijn socialische zeilen bij om de wateren te kalmeren en bezoedeld ze ook.

“Ik ben conservatief” zei hij recent in een uitvoerig interview.

Kunnen Katholieken socialisten zijn? Ja, zolang als we het “Katholiek” noemen. Maar er blijft een beklemmende vraag. Als ongelijkheid van inkomen het grootste sociale kwaad is, is dat het materialisme tolereren? En wat gebeurde er met zonde?

Stop met vragen stellen.

Corruptie

Corruptie in het Amazonegebied

Corruptie in de Amazone beïnvloedt ernstig het leven zijn volkeren en gebieden. Er zijn ten minste twee types van corruptie: de eerst die zich buiten de wet bevindt en de andere die beschermd wordt door de wetgeving die het gemeenschappelijk goed verraadt.

In de laatste decennia is de investering voor de ontginning van de rijkdom van het Amazonegebied door grote bedrijven steeds toegenomen. Velen onder hen jagen winst na ten koste van alles, zonder bekommerd te zijn over de schade op sociaal vlak en het milieu dat ze veroorzaken. De regeringen die dergelijke praktijken autoriseren omdat ze buitenlandse deviezen nodig hebben om hun openbaar beleid te promoten, vervullen niet altijd hun taak om het milieu en de rechten van hun volkeren te beschermen. Vandaar dat corruptie de politieke, gerechtelijke, wettelijke, sociale, kerkelijke en religieuze autoriteiten in verlokking brengt, die voordelen ontvangt in ruil voor het toelaten van acties van deze bedrijven. Er zijn gevallen waarin grote maatschappijen en regeringen corruptiesystemen hebben in het leven geroepen. Sommige individuen die in openbare dienst waren zijn veroordeeld, in de gevangenis of zijn gevlucht. Zoals het Aparecida-document vermeldt: “Het niveau van corruptie in de economieën is ook alarmerend, en zowel de openbare als de private sectoren zijn erbij betrokken, waaraan ruim gebrek is aan transparantie en aansprakelijkheid tegenover de burgers. In veel gevallen is corruptie verbonden aan de gesel van drugshandel en heeft het de sociale en economische structuur van hele gebieden vernietigd.

Een structurele morele gesel

Een cultuur van corruptie is zo gecreëerd dat het de staat en zijn instellingen vergiftigd, en alle sociale voorzieningen doordringt, waaronder ook de inheemse gemeenschappen. Dit is werkelijk een morele gesel; met als resultaat dat het vertrouwen in instellingen en hun vertegenwoordigers zoek is en de politiek en sociale organisaties totaal in diskrediet zijn gebracht. De volkeren uit de Amazone zijn gewoon aan corruptie, en ze worden zijn voornaamste slachtoffers.

Suggesties

Als men ziet dat er een duidelijk gebrek aan economische middelen van de Kerken in het Amazonegebied is, zou er bijzondere aandacht moeten geschonken worden aan de oorsprong van de donaties of andere soorten voordelen, evenals investeringen die door kerkinstellingen of Christenen worden gedaan. De Bisschoppelijke Conferenties zouden een adviesorgaan kunnen aanbieden en begeleiding, consultatie en promotie van strategieën om de wijdverspreide corruptie tegen te gaan en ook om tegemoet te komen aan de nood om bronnen te genereren om pastoraal werk te steunen. Een voorzichtige analyse is nodig in verband met drugshandel:

20-07-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

Hoe gratis groene scapulieren te verkrijgen :

Vul dit online formulier in en stuur het door naar het Apostolaat van het Groene Scapulier :

Dus : vul de velden in:  voor en familienaam, straat, stad, provincie, postcode, land, email, Kerk (zeker parochiekerk invullen anders wordt het gratis pakket van 14 gezegende groene scapulieren niet verzonden) + vergeet niet op ‘Submit’ te drukken

19-07-2019 om 11:51 geschreven door claudia  

DIT IS DE LEER VAN DE ANTICHRIST. 

DIT WERD REEDS AANGEBODEN OP DEZE SITE. 

DIT IS DE BOEKVORM. 

KIJK ONDER MIJN BIBLIOTHEEK.

19-07-2019 om 08:59 geschreven door claudia  

15/7/2019 H. Aartsengel Michael : Geliefd volk van God:

ONTVANG DE LIEFDE VAN ONZE EN JULLIE HEER JEZUS CHRISTUS EN VAN ONZE EN JULLIE MOEDER, DE ALLERHEILIGSTE KONINGIN VAN HEMEL EN AARDE

Met het verlangen dat deze generatie zijn Heer en God erkent en aanbid en één wordt met de H. Drie-eenheid, word ik naar jullie gestuurd. De mensheid gaat verloren in stromingen die niet van onze Koning en Heer Jezus Christus zijn. Deze stromingen dwalen niet langer over de aarde of zielen, maar zijn diep in hen binnengedrongen.

Dit is niet de tijd voor de verspreiding van de Kerk van jullie Koning en Heer Jezus Christus, want dit is het moment waarop Satan heeft gewacht om binnen het Volk van God te dringen en het grootste aantal zielen mee te nemen.

De verwarring gebeurt onmiddellijk op het thuisfront, binnen de Kerk, van de grootste tot de kleinste details van het leven, de verwarring wordt gebracht door de engelen van het Kwaad die geen moment verliezen om hun buit te vergroten.

Dit is de generatie die de grote daad van Goddelijke Barmhartigheid zal ondergaan : de Waarschuwing, vergezeld van de gebeurtenis die ik jullie heb beschreven in eerdere openbaringen (kosmische gebeurtenis), waarbij geen enkele ziel zal nagelaten worden zichzelf niet te onderzoeken, alle zielen zullen ernaar verlangen naar zichzelf te kijken als bijen naar honing.

Geliefden van de Ene en Drie-ene God, blijf in communicatie met onze Koning en Heer Jezus Christus, zodat jullie er niet toe worden gebracht jullie terug te trekken en op te geven, wanneer de druk die door het kwaad op de mens wordt uitgeoefend. Het komt niet alleen door wat de mens ontvangt van buitenaf, maar op persoonlijk niveau, werken van de psyche en van daaruit zijn hart verhard, de zintuigen en vooral zijn hart verhard doordat het alleen naar het kwaad kijkt.

Op dit moment worden de mensen onophoudelijk verleid, zonder rust, zelfs in dromen, zodat wanneer zij ontwaken, de vodden waarmee zij zich kleedden en waren veranderd door nieuwe kleren in een nieuw leven binnen de Liefde van Christus, opnieuw zijn weggenomen.

OM VAN JULLIE KONING TE HOUDEN IS INTELLECT NIET NOODZAKELIJK, MAAR IS EEN HART VAN VLEES EN EEN NEDERIG SCHEPSEL NODIG, WAARIN BEGRIP EN NAASTENLIEFDE VOOR ZIJN NAASTEN STRAALT

De individualistische en verdrukkende mens is een gebied voor de cultivering en ontwikkeling van het kwaad, en leidt de anderen ertoe te handelen in verwarring en onderwerping. Om die reden zijn de volkeren spirituele slagvelden geworden, er is geen eenheid in gemeenschap tussen mensen maar duidelijk afgebakende meningen, gedefinieerd en verschillend.

Kinderen van God, mogen niet gescheiden worden van de ware leer, dit is het moment van de GROTE WAARHEID waarin de schapen moeten weten hoe ze moeten luisteren naar de Stem van hun Herder, anders zullen ze naar de afgrond worden gebracht.

Eén kwaliteit onderscheidt het kind van God op dit moment van duisternis en dat is nederigheid dat leidt tot vergeving tussen broeders en zusters, overal en vooral in het gezin, zodat het niet wordt binnengevallen door trots.

Kinderen van God, waarschuw jullie naasten voor de Waarschuwing, het is zo dichtbij, net als het begin van de zuivering van de mensheid. EEN ANDERE DRUPPEL VAN DE BEKER VAN DE EEUWIGE VADER IS OP DE MENSHEID GESTORT, DE AARDE OPENT ZICH, GROTE TECTONISCHE FOUTEN VEROORZAKEN ONTMOEDING IN DE MENSHEID DIE ZAL LIJDEN ONDER GROTE AARDBEVINGEN.

Bid Volk van God, BID VOOR MEXICO, dat beeft met kracht. De mens zal zwaar lijden.

Bid Volk van God, bid voor de VS dat steeds weer wordt gezuiverd, haar inwoners moeten terugkeren naar het pad van hun Koning en Heer, de aarde beeft heftig en de natuur geselt de VS steeds opnieuw. Bid de H. Rozenkrans.

Bid Volk van God, bid, de zon zal zorgen voor lijden van de aarde en op die manier voor de mens.

Geliefden, de zee verrast met haar kracht zonder een oppervlakkige aardbeving, het binnenste van de aarde beeft.

Bid Volk van God, bid, terroristische acties nemen toe en de mens zal lijden.

Het is dringend dat jullie op het spirituele gebied werken, spirituele bescherming is noodzakelijk tegen het koninkrijk van duisternis dat op de mensheid is neergedaald en dat jaagt op prooien. De Duivel weet hoeveel tijd hij heeft en versnelt en verhoogt zijn vervolging tegen het Volk van God.

De ideologieën die gepresenteerd worden als grote nieuwigheden, zijn al een tijd aan het brouwen om te verschijnen aan de mensheid op dit moment van wereldwijde stuiptrekkingen, waarin alles nieuw is, WAARBIJ HET KWADE GOED IS EN HET GOEDE WORDT GEZIEN ALS SLECHT.

HET VOLK VAN GOD ZAL LIJDEN EN ZAL UITGEKOZEN WORDEN, ROME ZAL WORDEN BINNENGEVALLEN DOOR DIEGENEN DIE ZIJN VERWELKOMD EN HET VOLK VAN GOD ZAL OVER DE HELE WERELD VERVOLGD WORDEN, DAAROM ROEP IK JULLIE OP OM JULLIE GELOOF, HOOP EN NAASTENLIEFDE TE VERSTERKEN.

De kinderen van God moeten zich verenigen en in de Heilige Harten EEN zijn zodat de bescherming voor elkeen is, de overgave en het spiritueler worden door iedereen wordt begrepen. De mensheid moet veranderen, broederlijk zijn, liefhebben zoals onze Koning en Heer van jullie houdt om weerstand te bieden aan de manieren van zuivering waar de aarde op afstevent.

IN GOD, EEN EN DRIE-EEN

WIE IS ALS GOD? 

H. Aartsengel Michael

3 x WEES GEGROET ONBEVLEKTE MARIA, ZONDER ZONDE ONTVANGEN

Luz de Maria 

Geliefde broeders en zusters,

Op dit moment moet de spirituele groei ons leiden tot liefde zoals Christus liefde is. Eenheid in het Volk van God is van het grootste belang, zoals water, als voedsel, als lucht voor het leven. Als kinderen van God zijn we ons bewust van de zuivering waarin we zijn binnengetreden, we moeten ons spiritueel organisme wakker maken en ONS VERENIGEN MET CHRISTUS IN 1 HART, OM SAMEN MET HEM TE KLOPPEN, OM BIJ DE NAASTE TE ZIJN ZOALS CHRISTUS HET ONS VRAAGT.

We moeten ons ervan bewust zijn dat EENHEID een kracht is voor kinderen van God en een stop voor de machten van het kwaad.

Broeders en zusters, de H. Michael waarschuwt ons dat de Beker van de Vader nog een druppel op de aarde heeft gegoten, de antichrist manipuleert reeds mensen, hij verplaatst de wereldmacht naar wens en er is een groot aantal mensen die in onwetendheid leven en niet leven volgens de H. Schrift, ze zijn onvoorbereid en geloven niet in de waarschuwing van de Hemel.

Laat ons altijd de lampen brandend houden en laten we de nieuwe olie zijn die de lamp van de naaste niet laten uitdoven.

Amen.

19-07-2019 om 08:53 geschreven door claudia  

Een andere aanval op mensenrechten is de criminalisering van protesten tegen de vernietiging van het gebied en zijn gemeenschappen, omdat sommige wetten in de regio ze afschilderen als “illegaal”. Een verder misbruik is de weidverbreide weigering van de staten om het recht van raadpleging te respecteren en voorafgaand op de toestemming van inheemse en lokale groepen vooraleer concessies en contracten te verlenen om het gebied te ontginnen, hoewel een dergelijk recht expliciet erkend wordt door de Internationale Arbeidsorganisatie: “De betreffende volkeren zullen het recht hebben om over hun eigen prioriteiten te beslissen in verband met het ontwikkelingsproces omdat het hun leven, hun geloof, instellingen en geestelijke welzijn beïnvloed en het land waar ze leven of gebruiken, en om controle uit te oefenen, in de mate van het mogelijke over hun eigen economische, sociale en culturele ontwikkeling. Hetzelfde recht wordt erkend door de grondwet van sommige landen van het Amazonegebied.

Het drama van de inwoners van de Amazone blijkt niet alleen in het verlies van hun land wegens gedwongen verhuis, maar ook in het bezwijken onder de verleiding van geld, omkoperij en corruptie van de agenten van het techno-economisch model van de “wegwerpcultuur”, vooral onder de jonge mensen. Het leven is verbonden en geïntegreerd in het gebied, zodat de verdediging van het leven de verdediging van het gebied is. Er is geen scheiding tussen de twee aspecten. Dit is de boodschap in zoveel getuigenissen: “Ze nemen ons land weg – waar moeten we heen?” Als dit recht wordt afgenomen zijn er geen opties meer om zich te beschermen tegen degenen die hun overleving bedreigen.

Het massaal rooien van het regenwoud, de uitroeiing van het regenwoud door opzettelijke brandstichting, de uitbreiding van landbouwzone en monocultuur zijn de oorzaken van het huidig regionale klimaatonevenwicht, met duidelijke effecten op het globale klimaat, met planetaire dimensies zoals grote droogtes en een toename van veelvuldige overstromingen. Paus Franciscus verwijst naar het Amazone en Congobekken als de “longen van onze planeet”, en onderlijnt de dringende behoefte om ze te beschermen.

De schepping wordt gepresenteerd in het boek Genesis als een manifestatie van leven, overleven, mogelijkheid en grens. In het eerste stuk (Gen 1:1-2:4a) wordt de mens uitgenodigd om in relatie te treden met de schepping op dezelfde manier zoals God. In het tweede stuk (Gen 2:4b-25) wordt dit perspectief verdiept met het mandaat om te “cultiveren” (in het Hebreeuws betekent het ook “dienen”) en de tuin te “bewaren” (de houding van bescherming en liefde) (Gen 2:15). “Dit houdt in dat er een relatie is van wederzijdse verantwoordelijkheid tussen mensen en de natuur” wat een erkenning met zich meebrengt van de juiste grens van schepsel zijn en daarom een houding van nederigheid inhoudt, omdat we geen eigenaars zijn (Gen 3:3).

Suggesties

De uitdaging is groot: Hoe het Amazonegebied terug te winnen, het redden van neokoloniale degradatie en zijn authenticiteit en gezond welzijn herstellen? Voor de oorspronkelijke gemeenschappen zijn we hen duizenden jaren van zorg en de cultivatie van de Amazone schuldig. In hun voorouderlijke wijsheid hebben ze de overtuiging gekoesterd dat de hele schepping verbonden is, en dit verdient ons respect en verantwoordelijkheid. De cultuur van het Amazonegebied, die de mens met de natuur integreert, is een referentiepunt om een nieuw paradigma te bouwen van integrale ecologie. De kerk zou in zijn missie de zorg voor onze gemeenschappelijke thuis moeten opnemen:

a)   Institutionele actielijnen voorstellen die respect promoten voor het milieu.

b)   Formele en informele trainingsprogramma’s naar voor schuiven over de zorg voor onze gemeenschappelijke thuis, voor zijn pastorale agenten en de gelovigen, en voor de hele gemeenschap, om het “bewustzijn van de mensen te vergroten” zoals opgeroepen is in de Encycliek Laudato si’.

c)   Het aanklagen van de overtreding van mensenrechten en de vernietiging die veroorzaakt wordt door onbegrensde exploitatie.

Inheemse volkeren in vrijwillige isolatie : bedreiging en bescherming

Volkeren aan de rand van de maatschappij

In het Amazonegebied zijn er volgens gegevens van gespecialiseerde Kerkinstellingen (vb. CIMI) en anderen tussen 110 en 130 verschillende inheemse volkeren in vrijwillige isolatie of “vrije volkeren”. Ze leven aan de rand van de maatschappij of in sporadisch contact ermee. We weten hun namen, hun talen of hun culturen niet. Daarom noemen we ze “geïsoleerde volkeren”, “vrije” volkeren, “autonome” volkeren of “volkeren zonder contact”. Deze volkeren leven in diepe verbondenheid met de natuur. Velen onder hen hebben gekozen om zich te isoleren omdat ze voorheen trauma’s hebben opgelopen, anderen werden met geweld verdrongen door de economische exploitatie van het Amazonegebied. De inheemse volkeren in vrijwillige isolatie weerstaan het huidig economische ontwikkelingsmodel van roofbouw, genocide en ecocide en opteren voor gevangenschap om zo in vrijheid te leven.

Sommige “geïsoleerde volkeren” leven op exclusief inheems gebied, anderen op inheemse landen die gedeeld worden met de gekende volkeren, anderen leven in beschermde gebieden, en sommigen in grensstreken.

Kwetsbare volkeren

Deze inheemse volkeren die vrijwillige isolatie verkiezen zijn kwetsbaar voor de dreiging van agro-industriële bedrijven en van degene die clandestien mineralen, hout en andere natuurlijke hulpbronnen ontginnen. Ze zijn ook het slachtoffer van drugstrafiek, infrastructurele mega-projecten zoals hydro-elektrische dammen en internationale autowegen, en illegale activiteiten verbonden met de ontginningsnijverheid.

Het risico op geweld tegen vrouwen uit deze dorpen steeg wegens de aanwezigheid van kolonisten, houtkappers, soldaten en bedienden uit de ontginningsnijverheid, waarvan de meesten mannen zijn. In sommige gebieden van de Amazone werden 90% van de inheemse vrouwen vermoord in de geïsoleerde nederzettingen. Dergelijk geweld en discriminatie vormen een ernstige bedreiging van de fysieke, spirituele en culturele overleving van deze inheemse volkeren.

Voeg daarbij het gebrek aan erkenning van de territoriale rechten van deze volkeren. Het criminaliseren van hun bondgenoten voor protesten en het verminderen van het budget zorgde ervoor dat hun gebied nog gemakkelijker over te nemen was, en zo hun kwetsbare levens bedreigde.

Suggesties

Met het oog op deze dramatische situatie, en het horen van dergelijke noodkreten van de aarde en van de armen zou het opportuun zijn:

a)   De respectievelijke regeringen te vragen om de noodzakelijke bronnen voor de effectieve bescherming van geïsoleerde inheemse volkeren te garanderen. Regeringen moeten alle nodige maatregelen treffen om hun fysieke integriteit te beschermen en dat van hun gebieden, gebaseerd op het voorzorgsprincipe, of andere beschermingsmechanismen in overeenstemming met de internationale wet (…) Het is ook noodzakelijk om hun vrijheid te garanderen om hun isolement te verlaten wanneer ze het wensen.

b)   De vraag om de bescherming van de gebieden/natuurlijke reserves waar ze gesitueerd zijn, vooral in termen van hun afbakening om het binnendringen te voorkomen in plaatsen waar ze leven.

c)   Het promoten van de volkstelling en het in kaart brengen van de gebieden waar deze volkeren leven.

d)   Specifieke teams vormen in diocesen en parochies en gezamenlijke pastorale actie plannen in grensgebieden omdat dat de plaats is waar de mensen die verhuizen gevonden worden.

e)   Het informeren van inheemse volkeren over hun rechten, en het generale publiek informeren over hun situatie.

Migratie

Amazonevolkeren die het gebied verlaten

In het Amazonegebied is de migratie op zoek naar een beter leven een historische constante. Het is zoals een slinger van komen en gaan, van gedwongen verhuis binnen hetzelfde land en naar het buitenland, van vrijwillige migratie van landelijke zones naar de stelen evenals internationale migratie. Deze ‘verweiding’ in het Amazonegebied werd niet goed begrepen of onvoldoende uitgewerkt vanuit pastoraal oogpunt. Paus Franciscus, verwees in Puerto Maldonado naar deze realiteit: “Vele mensen zijn geïmmigreerd naar de Amazone op zoek naar huisvesting, land en werk. Ze gaan op zoek voor een betere toekomst voor zichzelf en hun gezin. Ze laten arme, maar toch waardige levens achter. Velen onder hen worden aangetrokken door de beloftevolle allure van de gouddelvers en verkeren in de hoop dat bepaalde jobs een einde zullen stellen aan hun onzekere levenssituaties.

Oorzaken van migratie

Het Amazonegebied bevindt zich onder de gebieden met het hoogste niveau van interne en internationale mobiliteit in Latijns Amerika. De oorzaken zijn sociaal en politiek, klimatologisch en economisch evenals een etnische vervolging. De economische oorzaken liggen grotendeels bij politieke projecten, megaprojecten en de ontginningsbedrijven, die arbeiders aantrekken maar tegelijk de inwoners van de getroffen gebieden verdrijven. De agressie tegen het milieu in naam van “ontwikkeling” heeft dramatisch de levenskwaliteit van de Amazonevolkeren verslechterd, zowel van de stedelijke als de landelijke volkeren, wegens de aantasting van het gebied en het verlies van de vruchtbaarheid.

Wegens deze oorzaken is de regio “in feite” een migratiestroom geworden. Dergelijke migraties doen zich voor tussen landen van het Amazonegebied (zoals de groeiende golf van migratie uit Venezuela) of naar andere regio’s (vb. naar Chili en Argentinië).

Gevolgen van migratie

Het fenomeen van migratie, dat zowel politiek als pastoraal wordt genegeerd, heeft ertoe bijgedragen dat er een sociale destabilisatie is in de gemeenschappen van de Amazone. De steden die voortdurend een groot aantal van nieuwkomers ontvangen, zijn niet in staat te voorzien voor de basisdiensten die de migranten nodig hebben. Dit heeft ertoe geleid dat vele mensen rondzwerven en in binnensteden slapen, zonder werk, zonder voedsel, dakloos. Vele onder deze mensen behoren tot de inheemse volkeren die gedwongen waren om hun land te verlaten. “De steden lijken een land te zijn zonder eigenaar. Zij zijn de lotsbestemming tot wie de mensen zich keren nadat ze zijn verdreven uit hun gebieden. De stad moet begrepen worden volgens dit model van exploitatie: om de gebieden te ontvolken om ze te kunnen toe-eigenen, om de bevolkingsgroepen te verplaatsen en hen te verdrijven naar de stad.

Dit fenomeen destabiliseert gezinnen wanneer een van de ouders ver weg moet op zoek naar werk, de kinderen moet achterlaten en jongeren opgroeien zonder de vader en/of moeder figuur. Jongeren verhuizen ook op zoek naar werk om degenen van de familie die overblijven te onderhouden, en verlaten de school en komen terecht in alle soorten misbruik en exploitatie. In vele regio’s van de Amazone, zijn deze jonge mensen slachtoffers van drugstrafiek, mensenhandel of prostitutie (mannen en vrouwen).

De verwaarlozing van de regeringen met betrekking tot de implementering van openbare voorzieningen in het binnenland, hoofdzakelijk educatie en gezondheid, zorgen dat dit proces van mobiliteit elke dag toeneemt. Hoewel de Kerk deze migratiestroom heeft bijgestaan, blijven er pastorale onvolkomenheden in het binnenland van het Amazonegebied die moeten bediend worden.

Suggesties

Wat verwachten de migranten van de Kerk? Hoe kunnen we hen meer effectief helpen? Hoe kunnen we de integratie promoten tussen migranten en de lokale gemeenschap?

a)   Er is nood aan een beter begrip van de mechanismen die tot onevenredige groei van stedelijke centra leiden en de ontvolking van het binnenland, omdat beide bewegingen deel uitmaken van hetzelfde systeem (alles is verbonden). Dit alles zal voorbereiding vergen van het hoofd en hart van pastorale agenten om deze kritische situatie aan te kunnen.

b)   Het is noodzakelijk om te werken als een team, met sterke missionaire idealen en gecoördineerd door personen met diverse en complementaire vaardigheden om effectief te kunnen handelen. Het probleem van migratie moet aangepakt worden op een gecoördineerde manier, vooral door kerken aan de rand van de Amazone.

c)   De oprichting van een ontvangdienst in elke stedelijke gemeenschap dat vlug degenen verwelkomt die onverwacht aankomen met dringende noden en dat ze ook bescherming kunnen bieden tegen de dreiging van criminele organisaties.

d)   De promotie van agro-familieprojecten in landelijke gemeenschappen.

e)   Het betrekken van de kerkelijke gemeenschap in het onder druk zetten van openbare autoriteiten om te reageren op de noden en rechten van de migranten.

a)   Er is nood aan een beter begrip van de mechanismen die tot onevenredige groei van stedelijke centra leiden en de ontvolking van het binnenland, omdat beide bewegingen deel uitmaken van hetzelfde systeem (alles is verbonden). Dit alles zal voorbereiding vergen van het hoofd en hart van pastorale agenten om deze kritische situatie aan te kunnen.

b)   Het is noodzakelijk om te werken als een team, met sterke missionaire idealen en gecoördineerd door personen met diverse en complementaire vaardigheden om effectief te kunnen handelen. Het probleem van migratie moet aangepakt worden op een gecoördineerde manier, vooral door kerken aan de rand van de Amazone.

c)   De oprichting van een ontvangdienst in elke stedelijke gemeenschap dat vlug degenen verwelkomt die onverwacht aankomen met dringende noden en dat ze ook bescherming kunnen bieden tegen de dreiging van criminele organisaties.

d)   De promotie van agro-familieprojecten in landelijke gemeenschappen.

e)   Het betrekken van de kerkelijke gemeenschap in het onder druk zetten van openbare autoriteiten om te reageren op de noden en rechten van de migranten.

f)    Het promoten van integratie tussen migranten en de lokale gemeenschappen en intussen elkaar culturele identiteit respecteren, zoals Paus Franciscus het uitdrukt: “Integratie, die noch assimilatie noch incorporatie is, is een proces van twee kanten, essentieel geworteld in de gezamenlijke erkenning van de andere culturele rijkdom: het is niet het opleggen van een cultuur tegenover een anderen, noch wederzijdse isolement, met het bedrieglijke en gevaarlijke risico van getto’s te creëren.

Verstedelijking

Verstedelijking van het Amazonegebied

Ondanks dat er tegenwoordig wordt gesproken over het Amazonegebied als van de long van de planeet en de broodmand van de wereld, hebben de verwoesting van de regio en de armoede een grote verhuis van de bevolking veroorzaakt die op zoek is naar een beter leven. Het resultaat van deze “exodus op zoek naar het beloofde land”, is het fenomeen van de verstedelijking in de regio, waar steden een ambivalente realiteit vormen. De Bijbel portretteert deze dubbelzinnigheid wanneer het Cain presenteert als de stichter van steden na zijn zonde (Gen 4:17), maar stelt ook de mensheid voor als degene die streeft naar de vervulling van de belofte van het hemels Jeruzalem, Gods woonplaats bij de mensheid (Openb 21:3).

Volgens statistieken, is de stedelijke bevolking uit de Amazone exponentieel toegenomen; er woont 70% tot 80% van de bevolking in steden. Velen onder hen kennen een gebrek aan infrastructuur en openbare middelen die nodig zijn om tegemoet te komen aan de noden van het stadsleven. Met de toename van het aantal steden, daalt het aantal inwoners van de landelijke bevolking.

Stedelijke cultuur

De kwestie van verstedelijking houdt niet alleen de verhuis van volkeren in en de groei van steden, maar ook de transmissie van een bijzondere hoofdstedelijke levensstijl. Zijn patroon reikt tot in de landelijke wereld, verandert gewoonten, gebruiken en traditionele levensstijlen. Cultuur, religie, het gezin, de educatie van kinderen en jeugd, tewerkstelling en andere aspecten in het leven veranderen snel als reactie op de nieuwe vraag van de stad.

Stedelijke uitdagingen

Het introduceren van de Amazone in de globale markt zorgde voor meer uitsluiting, evenals een verstedelijking van armoede. Volgens de raadpleging zijn de problemen die zijn gerezen met de verstedelijking de volgende:

a)   Een toename van het geweld op alle vlak.

b)   Seksueel misbruik en uitbuiting, prostitutie, mensenhandel, vooral van vrouwen.

c)   Drugstrafiek en drugsgebruik.

d)   Wapenhandel

e)   Menselijke mobiliteit en identiteitscrisis

f)    Echtscheidingen

g)   Culturele conflicten en verlies van zin van het leven

h)   Inefficiëntie van gezondheidsdiensten

i)     Gebrek aan kwaliteitsonderwijs en schoolverlaters

j)     Gebrek aan reactie van de openbare autoriteiten betreffende infrastructuur en promotie van tewerkstelling

k)   Gebrek aan respect voor het zelfbeslissingsrecht en autonomie van de bevolking

l)     Administratieve corruptie

Suggesties

Het is aanbevolen om:

a.   Een stedelijke omgeving te promoten waar de openbare ruimtes worden tot leven gewekt, met goed voorziene marktpleinen en culturele centra.

b.   Het promoten van universele toegang tot educatie en cultuur.

c.   Het promoten van milieubewustzijn, het recycleren van afval en het vermijden van verbranding.

d.   Het promoten van een systeem van afvalverwerking en universele toegang tot gezondheid.

e.    Onderscheid te maken hoe het landelijk leven te waarderen, met overlevingsalternatieven zoals gezinslandbouw

f.     Plaatsen creëren voor interactie tussen de wijsheid van de inheemse bevolking, rivier en quilombola mensen in stedelijke gebieden en de wijsheid van de stedelijke bevolking, om zo een dialoog tot stand te brengen en integratie over de zorg voor het leven.

Gezin en gemeenschap

Gezinnen in het Amazonegebied

Een kosmische dimensie van ervaring (cosmovivencia) klopt binnen de gezinnen en families. Het trekt een eeuwenoude traditionele kennis aan en praktijk op verschillende vlakken zoals landbouw, geneeskunde, jagen en vissen, in harmonie met God, de natuur en de gemeenschap. Het is ook in het gezin dat culturele waarden worden overgedragen, zoals liefde van het land, wederkerigheid, solidariteit, leven in het tegenwoordige, de gezinsband, eenvoud, gemeenschapswerk, zelforganisatie, voorouderlijke geneeskunde en educatie. En bovendien de orale cultuur (verhalen, geloofsovertuigingen en liederen) met zijn kleuren, klederdracht, voedsel, talen en rituelen maken deel uit van deze erfenis dat werd overgedragen in de familie. In het kort is het gezin de plaats waar iemand leert te leven in harmonie: tussen volkeren, tussen generaties, met de natuur, in dialoog met de geesten.

Sociale veranderingen en kwetsbaarheid van het gezin

Het gezin is in het Amazonegebied het slachtoffer geweest van kolonialisme in het verleden en van neokolonialisme in het tegenwoordige. De druk van een westers cultureel model zorgde ervoor dat er een bepaalde verachting was voor de mensen en de gebruiken van het Amazonegebied, en men noemde ze zelfs “wilden” of “primitieven”. Vandaag zorgt de druk van een westers economisch model dat de nadruk legt op exploitatie opnieuw dat gezinnen getroffen worden doordat hun land, hun cultuur en hun leven wordt binnengedrongen en vernietigd. Men dwingt hen te emigreren naar de steden en voorsteden.

De huidige versnelde veranderingen treffen het gezin in de Amazone. Vandaar vinden we nieuwe gezinsstructuren: eenoudergezinnen waar een vrouw de boel bereddert; een toename van echtgescheidenen, samenwonenden en samengestelde gezinnen; en steeds minder huwelijken. Bovendien vindt men nog steeds vrouwen die onderdrukt worden in het gezin, terwijl partnergeweld, afwezige ouders, tienerzwangerschappen en abortussen toenemen.

Het gezin in de stad is een plaats van synthese waar traditionele en moderne culturen elkaar ontmoeten. Maar gezinnen hebben dikwijls te lijden van armoede, slechte huisvesting, werkloosheid en drugs- en alcoholverslaving, discriminatie en zelfmoord onder jongeren. Bovendien is er een gebrek aan dialoog tussen generaties in families; tradities en taal gaan verloren. Gezinnen worden ook geconfronteerd met nieuwe gezondheidsproblemen; er is nood aan degelijke educatie over moederschap. Men vindt er ook een gebrek aan aandacht voor zwangere vrouwen en prenatale en postnatale periodes.

19-07-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

KINDERTJES, BID MET MIJN HEILIGE ROZENKRANS VOOR ALLE MINDERJARIGEN DIE SEKSUEEL WORDEN MISBRUIKT IN DE WERELD; VRAAG MIJN HEILIGE VOORSPRAAK VOOR HEN, ZODAT ZIJ KUNNEN VERGEVEN, ZICHZELF VERGEVEN EN DAARDOOR GENEZEN WORDEN VAN HUN TRAUMA! 14/7/2019

BOODSCHAP VAN MARIA, HULP VAN CHRISTENEN AAN HET VOLK GODS – BOODSCHAP AAN ENOCH

Mijn geliefde kinderen, de vrede van mijn Heer wordt in jullie harten gestort tot ze vol zijn en mijn Moederlijke liefde en bescherming vergezelt jullie altijd!

Kindertjes, het kindermisbruik komt op, mijn kinderen worden seksueel misbruikt vanaf hun jongste leeftijd. Veel harteloze ouders, stiefvaders en familieleden zijn in steeds groter aantal misbruikers; de geest van onzuiverheid van seksueel misbruik van minderjarigen bestaat in het vernietigen van onschuld en dromen van mijn kindjes, waardoor ze trauma’s voor het leven veroorzaken.

Een kind dat seksueel wordt misbruikt, wordt mogen een andere misbruiker, of iemand die seksueel onrein is: homoseksueel, lesbische of prostituee. Misbruikte kinderen verliezen hun zelfrespect, hun vertrouwen en groeien op met haat, wrok en wraak tegen de persoon of mensen die hen hebben misbruikt. Een kind dat seksueel wordt misbruikt kom in een depressie terecht, in twijfel ,angst, isolement en identiteitscrisis, en dat kan tot zelfmoord leiden. Het trauma van seksueel misbruik is alleen te genezen door vergeving en gebed van innerlijke genezing.

Volwassenen die als kind seksueel werden misbruikt, moeten hun toevlucht nemen tot Mijn Onbevlekt Hart en zich toewijden, zodat zij vrede en genezing kunnen vinden. Mijn H. Rozenkrans van droeve geheimen en de rozenkrans van het Kostbaar Bloed en wonden van mijn Zoon, zijn krachtige remedies om het gewonde en mishandelde hart van mijn misbruikte kinderen te bevrijden.

Kindertjes, bid mijn H. Rozenkrans voor alle minderjarigen die seksueel worden misbruikt in de wereld, vraag om mijn Heilige Voorspraak voor hen, zodat zij kunnen vergeven, zichzelf vergeven en zo genezen worden van hun trauma. Kinderen die mishandeld werden, vraag mij om jullie innerlijk te genezen: bid mijn Rozenkrans van Innerlijke Genezing, met de geheimen van het Licht en vraag om de genezing van het trauma van seksueel misbruik, dat in de jongen of het meisje in je binnenste zit. Als jullie het bidden met geloof en doorzettingsvermogen, zullen jullie genezing bereiken. Wijd jullie toe aan mijn Onbevlekt Hart, mijn misbruikte kinderen en jullie zullen daarin een schuilplaats, vrede en troost vinden voor jullie gepijnigde hart.

Ik ben jullie, Moeder, Hulp van Christenen; kom naar Mij, mijn kindertjes, wanneer jullie je gekweld voelen door de geest van seksueel trauma, en ik zal jullie de Vrede van mijn Hart schenken. Ik geef jullie dit gebed van Innerlijke Genezing, zodat jullie het met geloof kunnen bidden, elke keer wanneer jullie je zorgen maken.

GEBED VAN INNERLIJKE GENEZING, VOOR HET GENEZEN VAN TRAUMA’S VAN KINDEREN DOOR SEKSUEEL MISBRUIK 

O Maria, Hulp van Christenen, in uw Hart, mijn Geliefde Moeder, plaats ik mijn gekwelde hart. Geef mij de genade, mijn Moeder, om diegenen te vergeven die me pijn hebben gedaan in mijn kindertijd, en jeugdjaren. (namen van mensen om te vergeven) Verlos mij van mijzelf en help mij om mezelf te vergeven, zodat ik de genade van mijn Innerlijke Genezing kan ontvangen. Amen.

GEBED VAN TOEWIJDING TOT DE H. MAAGD

O mijn geliefde Vrouwe! O mijn Moeder! Ik bied mij helemaal aan U aan en als bewijs van mijn kinderlijke genegenheid wijd ik mij op deze dag, met mijn ogen, mijn oren, mijn tong en mijn hart, kortom mijn hele wezen, aan U toe. Omdat ik helemaal van U ben, O Moeder van Goedheid, bewaak en verdedig mij als Uw bezit. Amen.

Uw Moeder, Maria, Hulp van Christenen, die van jullie houdt.

Breng mijn boodschappen aan de hele mensheid, mijn kindertjes.

18-07-2019 om 23:01 geschreven door claudia  

Pas op voor het ontwijden van de tempel van de H. Geest, dat uw lichaam is; beschadig mijn werk niet, breng geen tattoos aan, geen piercings, geen implantaten of andere vloeken door grillen of ijdelheid; want voorwaar, Ik zeg u, dat dit alles afschuwelijk is in de ogen van Uw God! 11/7/2019

Dringende boodschap van Jezus, Heilig Sacrament aan de mensheid – Boodschap aan Enoch

Mijn kinderen, Ik breng jullie mijn Vrede.

Mijn geliefde kinderen, Ik voel pijn en verdriet om miljoenen mannen, vrouwen, kinderen en jeugd, die door ijdelheid piercings, tattoos of hun lichaam op een andere manier aanpassen. Ik zeg jullie, opstandige kinderen, als jullie je niet bekeren, biechten en eerherstel bieden voor deze zonde tegen Mijn H. Geest, jullie zullen gruwelen. Onthoud wat Mijn Woord zegt: weten jullie niet dat uw lichaam de Tempel van de H. Geest is, die in u woont en die u van God hebt ontvangen en dat daarom niet van u is? Jullie zijn voor een prijs gekocht. Glorie aan God in jullie lichaam. (1 Korintiërs 6:19-20)

Mijn kinderen, de prijs die Ik voor jullie betaalde was de dood aan het Kruis. Jullie, Mijn kleintjes, jullie kunnen (mogen) jullie lichaam niet ontheiligen, jullie kunnen (mogen) niet ermee doen wat jullie willen; omdat jullie lichaam, en Ik herhaal het nogmaals, de Tempel is van de H. Geest. Het is jullie verantwoordelijkheid om voor jullie lichaam te zorgen, te zien dat jullie lichaam niet beschadigd of ontheiligd wordt. Jullie kleine lichamen behoren aan Mij toe, jullie kunnen er niet over beschikken, ze zijn niet jullie eigendom.

Pas op voor het ontheiligen van de Tempel van de H. Geest, die jullie lichaam is; beschadig mijn werk niet, laat geen tattoos, piercings, implantaten of schoonheidsoperaties toe door grillen of ijdelheid; want voorwaar, Ik zeg jullie, dat dit afschuwelijk is in de ogen van jullie God! Accepteer jezelf zoals Ik jullie heb geschapen, omdat jullie zijn geschapen naar Mijn beeld en gelijkenis, en al Mijn werken zijn perfect. Wie zijn jullie, kinderen van stof om Mijn Tempel te ontwijden? Dwazen, weten jullie niet dat jullie door jullie lichaam te ontheiligen, zondigen tegen Mijn H. Geest die in jullie woont? Wat zullen jullie Mij antwoorden wanneer jullie ziel voor Mij verschijnt, bevlekt door deze zonde? Wanneer jullie je lichaam ontwijden, bega je een doodzonde en worden jullie schuldig.

Ik heb jullie een lichaam, ziel en geest gegeven, die een eenheid vormen en die moeten jullie beschermen en bewaren, voor de Glorie van God. Het is alleen toegestaan door de Hemel operaties te laten verrichten, implantaten te laten steken en andere wijzigingen in jullie lichaam te laten doen als het om gezondheidsproblemen gaat, verminkingen door toeval, misvormingen of aangeboren ziekten, en in het algemeen alles wat te maken heeft met jullie gezondheid. Geen operatie, implantatie of lichamelijke modificatie omwille van grillen of ijdelheid zal door de Hemel worden gerechtvaardigd.

Overweeg daarom, mijn kinderen, niet door te gaan met het ontwijden van de Tempel van de Geest die jullie lichaam is. Jullie zijn het product van Mijn Liefde en Barmhartigheid en jullie zijn mijn meest geliefde werk. Jullie kwamen naar deze wereld, niet om jullie wil te doen, maar de Mijne. Ik herinner jullie aan Mijn Woord: Het vlees en de geest zijn tegengesteld aan elkaar, zodat jullie niet doen wat jullie willen. (Galaten 5:17) Leef in de Geest en vermijd alles wat te maken heeft met de verlangens van het vlees, opdat deze verlangens jullie leven niet in bezit nemen en jullie ertoe brengen jullie wil tegen de Mijne te doen. Mijn Vrede laat Ik jullie, Mijn Vrede geef Ik jullie. Heb berouw en bekeer jullie, want het Koninkrijk van God is nabij.

Jullie Leraar, Jezus, Heilig Sacrament, de Geliefde die niet wordt geliefd.

Maak Mijn boodschappen kenbaar aan de hele mensheid, Mijn Kinderen.

18-07-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

Totale bevolking van inheemse mensen in Brazilië : 996900 (maken 0.6% uit van de totale bevolking van Brazilië) – ze bevinden zich hoofdzakelijk in het noorden en centraal-westen van het land – zij praten inheemse talen en het Portugees – de religies : 61.1% Rooms Katholiek, 19.9% Protestant, 11% niet-religieus en 8% andere geloofsovertuigingen 

Wat de inheemse bevolking van het Amazonegebied als spiritualiteit heeft : 

Spiritisme/sjamanisme 

Naast de grote religies (katholieke en protestantse religie) worden in bepaalde staten zoals Rio de Janeiro aan spiritisme gedaan. Het is gebaseerd op Amerindiaanse culturen, het is een mengeling van de Afrikaanse gebruiken en rituelen die eeuwen geleden werden beoefend door de slaven van West-Afrika. Sommige van spiritistische sekten, zoals Santo Daimo, zijn gekend voor het gebruik van ayahuasca, een hallucinogene thee uit het Amazonegebied. Het wordt ook gebruik als een deel van traditionele spirituele ceremoniën onder verschillende inheemse stammen in het Amazonebekken. Men gelooft dat dit de communicatie met geesten toelaat en het verandert de staat van bewustzijn voor ongeveer 8 uur na consumptie. Het wordt ook gebruikt voor medische doeleinden door deze stammen. Ayahuasca kan ook gebruikt worden als braakmiddel om het lichaam te zuiveren van wormen en andere parasieten. 

ayahuasca thee 

Candomblé en Umbanda 

Dit zijn de twee meest bekende religies die werden geïntroduceerd door Afrikaanse culturen. Hoewel ze veel geëvolueerd zijn sinds hun introductie 500 jaar geleden, blijven er bepaalde traditionele elementen bestaan zoals het gezang (chanting) en dans, en het communiceren met geesten. 

Candomblé wordt het meest gepraktiseerd in Salvador, Recife, Rio de Janeiro en het zuidoosten van Brazilië. Het zuiden heeft een hoger aantal van Umbanda volgelingen en is tegenwoordig een combinatie van spiritisme, inheemse geloofselementen en Afrikaanse culturele elementen. Andere Afrikaanse religies die in Brazilië worden beoefend zijn Batuque, Xango and Tambor de Mina. 

Sommige stammen in het hart van het regenwoud beoefenen zelfs nog endokannabalisme 

Sommige stammen praktiseren nog traditionele, vreedzame, kannibalistische doodsrituelen. In de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw bestudeerde de Zuidamerikaanse antropologist Aparecida Vilaca het fenomeen van : endokannabalisme. Dit betekent dat leden van dezelfde familie of gemeenschap worden opgegeten. Dit wordt nog onder de Wari-mensen gepraktiseerd in het Amazonegebied. Tot de Christelijke missionarissen het in de jaren 60 hadden uitgeroeid, werd het endokannibaliseme als een van de belangrijkste begrafenisrituelen gepraktiseerd. Vilaca maakt een duidelijk contrast tussen endokannibalisme en exokannibalisme. Exokannibalisme bestaat in het opeten van buitenstaanders: krijgsgevangenen en vreemdelingen die op het territorium van de stam zijn binnengedrongen. Vroeger aten de Wari’s buitenstaanders op door ze te roosteren en aten ze ze op met hun handen, net zoals een groot stuk wild. 

Vilaca heeft de kannibaal begrafenisrituelen zelf niet gezien, maar sprak met mensen die het hadden beoefend. Wanneer een lid van de Wari overleden was bracht de familie van de overledenen een paar dagen door in de rest van de gemeenschap. Tegen de tijd dat de begrafenis plaatsvond, begon het lijk te rotten in de vochtige omgeving. De familieleden huilden dan uitvoerig als er leden van de gemeenschap het lichaam uiteen sneden. Tenslotte aten degenen die geen familie waren kleine stukjes van het mensenvlees, en gebruikten kleine stokjes als gebruiksvoorwerpen en toonden geen tekenen van genot. Voor de Wari betekende het eten van de doden dat de doden echt uit het rijk van de levenden waren verdwenen en dat de geest uit de dode persoon was verdwenen. Het liet toe dat het een acceptabele vorm van eetbare prooi werd. Voor de Wari waren deze rituelen en het verschil tussen de leden van de groep versus buitenstaanders heel belangrijk. Omdat ze buitenstaanders niet aanzien als volle personen en omdat ze hun eigen dode familieleden alleen opeten als ze in “iets” anders zijn veranderd, beschouwen ze zich niet als kannibalen.

Wat Aparecida vertelt : 

Aparecida Vilaca

De bekering van inheemse volkeren uit het Amazonegebied tot het christendom is reeds lange tijd een probleem voor antropologen, geschiedkundigen en missionarissen, die het meestal niet eens zijn over de balans tussen de continuïteit van culturele vormen en de radicale veranderingen die het christelijke begrip van bekering inhoudt. Antropologen die zich op continuïteit richten, hebben de neiging om de conversie verkeerd te representeren als een oppervlakkige verandering. Met mijn onderzoeksproject ‘Lokalisatie van het christendom en de mensheid in het Amazonegebied’ probeer ik te laten zien hoe continuïteit en verandering intrinsiek worden verward in de transformaties die de Wari’s ervaren tijdens bijna 40 jaar gelijktijdig contact van evangelische missionarissen en katholieken uit de VS. De interesse van de Wari in de christelijke boodschap is voornamelijk gekoppeld aan hun traditionele kijk op de mensheid als een positie die bezet kan worden door andere soorten wezens, inclusief dieren. De Wari waren bang het risico de prooi te worden van gehumaniseerde dieren. De christelijke schepping, beschreven in het bijbelse Genesis, waarin dieren door mensen worden onderworpen en voor eeuwig hun prooi worden, bood hen een onverwachte intellectuele oplossing voor dit probleem, waarbij de mensheid bovenaan het inheemse domein werd geplaatst. 

De oorspronkelijke volkeren van het Amazonegebied werden waarschijnlijk nooit eerder zo bedreigd zoals nu. De landbouwprojecten en de exploitatie van de hulpbronnen zonder rekening te houden met het gebied vernietigen dit gebied, en riskeert om in een savanne te veranderen. Het Amazonegebied wordt gecontesteerd op verschillende fronten. De ene reageert op grote economische belangen met betrekking tot olie, gas, hout, goud en agro-industriële monoculturen enz. Een andere is een ecologische conservatisme dat zorgt voor het gebied maar de volkeren negeert. Beide dreigingen brengen schade toe aan het land en de volkeren: “We worden getroffen door boeren, houthakkers en andere derde partijen. We worden bedreigd door economische partijen die een vreemd model willen implementeren in onze gebieden. De houthakkersbedrijven dringen het territorium binnen om het regenwoud te kappen. Wij zorgen voor het regenwoud ter wille van onze kinderen. We hebben vlees, vis, medicinale planten, fruitbomen (…) Hydro-elektrische installaties hebben een impact op de rivier en op de aanpalende gebieden (…). Wij zijn een regio van gestolen gebied.”

Volgens de raadplegingen gaan de noodkreten in het Amazonegebied over drie grote zaken:

* Het gebrek van erkenning, afbakening en titel van de inheemse gebieden die een integraal deel uitmaken van hun leven.

* De invasie van grote, zogenoemde “ontwikkelingsprojecten” die in feite zowel het land en de volkeren vernietigen. Belangrijke voorbeelden zijn de hydro-elektrische projecten: legale en illegale mijnbouw die geassocieerd is met illegale garimpeiros (informele mijnbouwers die goud delven); waterwegprojecten die de belangrijkste zijrivieren van de Amazonerivier bedreigen; koolwaterstofprojecten, veeteelt, ontbossing, een landbouwtechniek van monocultuur, agroindustrie en grilagem (toe-eigening van land met valse documenten). Vele van deze vernietigende projecten in naam van vooruitgang worden gesteund door lokale, nationale en buitenlandse regeringen.

* Vervuiling van rivieren, lucht, bodem en regenwoud en de vermindering van levenskwaliteit, cultuur en spiritualiteit.

We moeten daarom ons realiseren dat een ware ecologische benadering altijd een sociale benadering wordt. Het moet kwesties van rechtvaardigheid integreren in debatten over het milieu, om zowel de noodkreet van de aarde en de armen te horen. Dit is wat Paus Franciscus integrale ecologie noemt.

Integrale ecologie

Integrale ecologie wordt gebaseerd op de erkenning van in relaties zijnde als een fundamentele menselijke categorie. Dit betekent dat we ons ontwikkelen als mensen op basis van relaties met onszelf, met anderen, met de maatschappij in het algemeen, met natuur/milieu, en met God. Deze integrale verbondenheid werd regelmatig benadrukt gedurende de raadplegingen met de gemeenschappen van het Amazonegebied.

De Encycliek Laudato si’ introduceert deze relationele paradigma van integrale ecologie als de fundamentele banden die de ware menselijke ontwikkeling mogelijk maken. Mensen maken deel uit van de ecosystemen die de relaties vergemakkelijken die het leven schenken aan onze planeet. Daarom is de zorg voor deze ecosystemen essentieel. En het is fundamenteel zowel voor het promoten van de waardigheid als mens en het gemeenschappelijk goed van de maatschappij, als voor de zorg voor het milieu. De notie van integrale ecologie is verlichtend geweest voor de verschillende perspectieven die de complexe interacties tussen het milieu en de mens en tussen de zorg voor de schepping en de voorstellen voor ontwikkeling en evangelisatie.

Integrale ecologie in het Amazonegebied

Voor de zorg van de Amazone zijn de oorspronkelijke gemeenschappen van levensbelang als gesprekspartners, omdat het precies zij zijn die normaal het best zorg dragen voor hun territorium. Vandaar vertelde Paus Franciscus bij het begin van het synodaal proces, op zijn eerste bezoek aan het Amazonegebied aan de inheemse leiders: “Ik wil naar jullie komen om jullie te ontmoeten en luisteren, om tezamen te zijn in het hart van de Kerk, om ons te verenigen voor jullie uitdagingen en samen met jullie een oprechte optie te zoeken voor de bescherming van het leven, de bescherming van het land en de bescherming van culturen.” De gemeenschappen in het Amazonegebied delen dit perspectief van integrale ecologie: “De hele activiteit van de kerk in het Amazonegebied  moeten beginnen vanaf de integraliteit van de mens (leven, territorium en cultuur).

Om de integrale ecologie in het dagelijks leven van de Amazone te promoten, is het echter ook noodzakelijk om de notie van intergenerationele communicatie en rechtvaardigheid te begrijpen, en dat houdt de transmissie van voorouderlijke levenservaring in, kosmologie, spiritualiteit en de theologie van de inheemse volkeren in termen van zorg voor onze gemeenschappelijke thuis. “In de strijd moeten we vertrouwen in Gods kracht, omdat de schepping van God komt, omdat God Zijn werk verder zet. De strijd van onze voorouders om te strijden voor deze rivieren, voor onze gebieden, om te strijden voor een betere wereld voor onze kinderen.”

Een NEE tegen de vernietiging van de Amazone

De noodkreet van de Amazone spreekt ons van de strijd tegen degenen die het leven willen vernietigen, dat integraal tot stand kwam. Dergelijke krachten worden geleid door een economisch model dat verbonden is aan productie, handel en consumptie, waar de maximalisatie van winst de overhand haalt boven menselijke noden en het milieu. Met andere woorden, de strijd is gericht tegen degenen die de mensenrechten niet respecteren en de rechten van de natuur in de Amazone.

17-07-2019 om 22:21 geschreven door claudia  

“Van zodra zij de dialoog met Jezus beëindigde” keerde de Samaritaanse vrouw terug naar haar dorp, “zij werd een missionaris, en vele Samaritanen geloofden in Jezus ‘door het woord van de vrouw’. Jezus was in staat tot dialoog en liefde buiten de bijzonderheid van haar Samartiaanse religieuze erfenis. Dit is hoe de evangelisatie werd uitgevoerd in het gewone leven van Samaria, in de Amazone, over de hele wereld. Dialoog is een vreugdevolle communicatie “onder degenen die elkaar liefhebben.”

Joh. 4 : De vrouw liet haar waterkruik in de steek, liep naar de stad terug en zei tot de mensen: “Komt eens kijken naar een man, die mij alles heeft verteld wat ik gedaan heb! Zou Hij soms de Messias zijn?” Toen verlieten zij de stad om naar Hem toe te gaan.

Sinds zijn Menswording heeft de ontmoeting met Jezus Christus altijd plaats gevonden binnen het domein van een historische en eschatologische dialoog van het hart. Het komt voor in de verschillende plaatsen van de pluralistische en vervlochten wereld van het Amazonegebied. Het omvat politieke relaties met staten, sociale relaties met gemeenschappen, culturele relaties met verschillende levenswegen, en ecologische relaties met de natuur en met zichzelf. Dialoog zoekt uitwisseling, consensus en communicatie, akkoorden en verbonden, “maar zonder de onderliggende kwestie uit het oog te verliezen”.

Daarmee wordt bedoeld: de bekommernis voor een rechtvaardige maatschappij, die aandacht schenkt aan iedereen zonder uitzondering. Daarom is dialoog een te verkiezen optie voor de armen, marginalen en uitgestotenen. Zaken van gerechtigheid en diversiteit, zijn zaken van het Koninkrijk van God. We verdedigen geen “project van een paar voor een paar, of van een verlichte minderheid”. Dialoog houdt in dat er een overeenkomst is om samen te leven, een sociaal en cultureel pact. Voor dit pact vertegenwoordigt het Amazonegebied en pars pro toto, een deel van het geheel, een paradigma, een hoop voor de wereld. Dialoog is de methode dat altijd moet toegepast worden om het “goede leven” te bereiken voor allen. De grote vraagstukken die uit het Amazonegebied rijzen zullen geen oplossingen vinden door geweld of druk, maar door dialoog en communicatie.

Het zijn de volkeren van het Amazonegebied, vooral de armen en degenen die op cultureel vlak verschillend zijn, die de hoofdgesprekspartners en protagonisten zijn van de dialoog. Ze confronteren ons met de herinnering aan het verleden met de wonden die veroorzaakt zijn gedurende lange periodes van kolonisatie. Daarom vraagt Paus Franciscus nederig om “vergeving, niet alleen voor de overtredingen die de Kerk zelf heeft begaan, maar ook voor de misdaden tegen de oorspronkelijke volkeren gedurende de zogenaamde verovering van Amerika.” Er ware momenten wanneer de Kerk medeplichtig was met kolonisten, en dit verstikte de profetische stem van het Evangelie. Vele hindernissen voor een dialogische evangelisatie en het open staan voor culturele diversiteit zijn historisch van karakter en verborgen achter versteende doctrines. Dialoog is een proces van leren, dat vergemakkelijkt wordt door “openheid tot transcendentie” en gehinderd wordt door ideologieën.

Dialoog en leren

Vele volkeren van het Amazonegebied zijn innig verbonden mensen van dialoog en communicatie. Er is een breed en essentieel kader van dialoog tussen de spiritualiteit van het Amazonegebied, geloofsovertuigingen en religies die een benadering vereisen naar het hart van de verschillende culturen. Respect voor deze ruimte betekent niet dat men de eigen overtuigingen moet relativeren, maar andere wegen erkent die zoeken om het onuitputtelijk mysterie van God te ontcijferen. Onoprechte openheid voor de andere, net zoals een corporatistische houding, die redding exclusief voorbehoudt voor zijn eigen geloofsovertuiging, zijn vernietigend voor deze geloofsovertuiging. Dit is wat Jezus uitgelegd heeft aan de Wetsgeleerde in de parabel van de Barmhartige Samaritaan. (Lucas 10:30-37) Liefde dat beleefd wordt in gelijk welke religie is aangenaam voor God. “Door een uitwisseling van gaven, kan de Geest ons steeds meer leiden naar waarheid en goedheid.”

Lukas 10:25-37 : Daar trad een wetgeleerde naar voren om Hem op de proef te stellen. Hij zei: 'Meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwerven?' Hij sprak tot hem: 'Wat staat er geschreven in de Wet? Wat leest ge daar?' Hij gaf ten antwoord: 'Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart en geheel uw ziel, met al uw krachten en geheel uw verstand; en uw naaste gelijk uzelf.' Jezus zei: 'Uw antwoord is juist, doe dat en ge zult leven.' Maar omdat hij zijn vraag wilde verantwoorden, sprak hij tot Jezus: 'En wie is dan mijn naaste?' Nu nam Jezus weer het woord en zei: 'Eens viel iemand, die op weg was van Jeruzalem naar Jericho, in de handen van rovers. Ze plunderden en mishandelden hem en toen ze aftrokken, lieten ze hem halfdood liggen. 

Bij toeval kwam er juist een priester langs die weg; hij zag hem wel, maar liep in een boog om hem heen. Zo deed ook een leviet; hij kwam daarlangs, zag hem, maar liep in een boog om hem heen. Toen kwam een Samaritaan die op reis was, bij hem; hij zag hem en kreeg medelijden; hij trad op hem toe, goot olie en wijn op zijn wonden en verbond ze; daarna tilde hij hem op zijn eigen rijdier, bracht hem naar een herberg en zorgde voor hem. De volgende morgen haalde hij twee denariën tevoorschijn, gaf ze aan de waard en zei: Zorg goed voor hem, en wat ge meer mocht besteden, zal ik u bij mijn terugkomst vergoeden. Wie van deze drie lijkt u de naaste van de man die in handen van de rovers gevallen is?' Hij antwoordde: 'Die hem barmhartigheid betoond heeft.' En Jezus sprak: 'Ga dan en doet gij evenzo.'

Een dialoog ten voordele van het leven is ten dienste van de “toekomst van de planeet”, van het transformeren van enge mentaliteiten, van het bekeren van verharde harten, en het delen van waarheden met de hele mensheid. We zouden kunnen zeggen dat dialoog volgens Pinksteren is, want het is de geboorte van de kerk, die op tocht gaat op zoek naar haar identiteit en naar eenheid in de H. Geest. We ontdekken onze identiteit vanuit de ontmoeting met de anderen, van de verschillen en toevalligheden die ons de ondoorgrondelijkheid van de werkelijkheid en mysterie van de aanwezigheid van God tonen.

Dialoog en weerstand

Bereidheid om in dialoog te treden gaat dikwijls gepaard met weerstand. Economische belangen en een technocratisch paradigma weerhouden elke poging om te veranderen. Hun supporters zijn bereid om zich door geweld op te dringen, overtreden de fundamentele rechten van de volkeren in het Amazonegebied en de normen voor zijn instandhouding en duurzaamheid. In een dergelijke situatie worden de mogelijkheden van dialoog en ontmoeting grotendeels gereduceerd en verdwijnen in sommige gevallen. Hoe reageert men op zoiets? Aan de ene kant zal iemand verontwaardigd zijn, niet op een gewelddadige manier, maar standvastig en profetisch. Het is de verontwaardiging van Jezus tegen de Farizeeërs (Mc 3:5; Mt 23) of tegen Petrus (Mt 16:23) – wat Thomas van Aquino “heilige verontwaardiging” noemde, veroorzaakt door ongerechtigheden, of verbonden met onvervulde beloftes of alle soorten verraad. Een volgende stap is overeenkomst te zoeken, zoals Jezus suggereert (Lukas 14:31-32).

Lukas 14:31-32 : Of welke koning zal, als hij tegen een andere koning ten oorlog wil trekken, niet eerst overleggen of hij sterk genoeg is om met tienduizend man het hoofd te bieden aan iemand die met twintigduizend man tegen hem optrekt? Zo niet, dan stuurt hij, als de tegenstander nog ver weg is, een gezantschap en vraagt om de vredesvoorwaarden. 

Het is een kwestie van een mogelijke dialoog tot stand te brengen en nooit onverschillig te zijn voor de onrechtvaardigheden van de regio of van de wereld.

Een profetische Kerk is een Kerk dat luistert naar de kreten van liederen van vreugde en pijn. Tegelijk werpen inspirerende liederen licht op de situaties waarin mensen leven en voelen ze mogelijke oplossingen en transformaties aan. Er zijn mensen die over hun geschiedenis zingen en ook over hun huidig bestaan, zodat degenen die de liederen horen hun toekomst in perspectief kunnen stellen. Een profetische Kerk in het Amazonegebied is een Kerk dat een dialoog voert, dat weet hoe overeenkomst te zoeken, en dat uit een standpunt van de armen en hun levensgetuigenis zoekt naar concrete voorstellen ten gunste van een integrale ecologie. Een Kerk met het vermogen van onderscheid en durf met betrekking tot het misbruik van de volkeren en de vernietiging van hun territorium, en dat zonder uitstel reageert op de kreet van de aarde en van de armen.

Besluit

Het leven in het Amazonegebied, waar water, territorium, en de identiteit en spiritualiteit van zijn volkeren onderling verweven zijn, nodigt uit tot dialoog en leren over zijn biologische en culturele diversiteit. De kerk neemt deel en genereert leerprocessen die wegen openen van voortdurende vorming over de zin van het leven die geïntegreerd is in zijn gebied en verrijkt door wijsheid en voorouderlijke ervaringen. Dergelijke processen nodigen ons uit om oprecht en profetisch te reageren op het protest voor het leven van de volkeren en het Amazonegebied. Dit houdt een vernieuwde zin van missionering van de Kerk in het Amazonegebied in dat startend van de ontmoeting met Christus, op zoek gaat om de andere te ontmoeten en een proces van bekering tot stand brengt. In deze context komt er nu ruimte om een bediening te herscheppen die aangepast is aan dit historisch moment. Het is het juiste moment om te luisteren naar de stem van de Amazone en te reageren als profetische en Samaritaanse Kerk.

2 Integrale ecologie : de noodkreet van de aarde en van de armen

Over de ernstige problemen die veroorzaakt worden door aanvallen tegen het leven in het Amazonegebied. De agressie tegen deze vitale zonde van Moeder Aarde en zijn bewoners bedreigt zijn bestaan, zijn cultuur en zijn spiritualiteit. Het treft ook het leven van de hele mensheid, vooral de armen, de uitgestotenen, de marginalen, de vervolgden. De huidige situatie roept op tot een integrale ecologische conversie.

Vernietiging door exploitatie

De noodkreet van het Amazonegebied

Kunst-en-cultuur.infonu.nl : Het regenwoud dat zich rond de Amazonerivier bevindt herbergt een enorm aantal indianenstammen. Een aantal van deze indianenstammen heeft nog nooit contact met de buitenwereld gehad. Hierdoor kunnen er soms problemen ontstaan wanneer zo'n indianenstam in contact komt met de rest van de bevolking. Vanwege het dichtbegroeide regenwoud zijn er een hoop inheemse stammen voor een lange periode verborgen gebleven. De grote hoeveelheid vegetatie zorgt er namelijk voor dat er weinig te zien is op lucht- en satellietfoto's. De dichte begroeiing zorgt ervoor dat deze foto's hierdoor ongeschikt zijn om te analyseren. Hiernaast is het gebied haast onbegaanbaar. Slechts ervaren ontdekkingsreizigers hebben genoeg middelen en kennis in pacht om een poging te wagen. Hiernaast heeft men kapmessen nodig om zich in de dichtbegroeide jungle te kunnen verplaatsen. Er zijn zelfs periodes waarbij vele hectares grond onder water komen te staan. Dit zorgt ervoor dat de vaste grond plotseling verandert in een rivierbodem. In deze periode is het noodzakelijk om per boot door de amazone te reizen. Ten slotte is het gebied ver van de bewoonde wereld verwijderd. Het kan soms dagen duren om naar het onherbergzame gebied te reizen.

Onderzoekers denken dat de Amazone meer dan 75 indianenstammen herbergt die geen contact hebben met de buitenwereld. Hiervan komen er maar liefst zo'n 67 stammen uit Brazilië. Dit aantal is sinds 2005 gegroeid. Onderzoekers dachten namelijk dat het aantal dichter bij de veertig lag. Omdat ze geheel afgezonderd leven zijn ze zeer vatbaar voor infecties wanneer er contact gemaakt wordt met de buitenwereld. Ze komen op zo'n moment namelijk in contact met veel nieuwe bacteriën en virussen die in het regenwoud niet voorkomen. Hun natuurlijk afweersysteem is hier niet op ingespeeld waardoor een simpele griep zelfs een dodelijk afloop tot gevolg kan hebben. In landen zoals Colombia en Peru hebben ze een verhoogde kans om in contact te komen met drugshandelaren. Hiernaast kunnen de indianen houthakkers tegenkomen die zich in hun gebied begeven. De machines die de houthakkers gebruiken kunnen de inheemse stammen flink laten schrikken waardoor er gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. Hiernaast komen ze weleens in aanmerking met veeboeren. Deze mensen ploegen het grondgebied zodat er hier vee op kan grazen. Omdat deze boeren hun landbouwgebied vergroten komen ze hierdoor steeds meer in aanmerking met de inheemse indianen.

Stammen zoals de "Awá" hebben liever geen contact met de buitenwereld. Ze reageren vijandig wanneer er buitenstaanders in hun buurt komen of verbergen zich in het woud. Soms worden er mensen of machines met pijlen beschoten. Laagvliegende vliegtuigen worden soms ook beschoten met behulp van pijl en boog. Omdat zij zo ver van de beschaafde wereld af staan hebben ze geen besef van de hedendaagse ontwikkelingen elders op de wereld.

www.survivalinternational.nl : De Awa-Indianen, zijn nomadische jager-verzamelaars. Zij kunnen in een paar uur een onderkomen bouwen en deze enkele dagen later weer verlaten.

Andere stammen hebben een meer gevestigd bestaan. Ze wonen in gemeenschappelijke huizen en verbouwen op vrijgemaakte plekken in het regenwoud gewassen zoals maniok. Ze jagen en vissen.

In Acre zouden in totaal wel 600 Indianen leven die tot vier verschillende groepen behoren. Ze hebben hier een betrekkelijk rustig bestaan in verschillende afgebakende gebieden (inheemse reservaten) die grotendeels onaangetast zijn.

Deze Indianen maken gebruik van enorme bogen met pijlen – er is een boog met een spanwijdte van vier meter gevonden – die qua omvang en ontwerp grote overeenkomsten vertonen met die van de Sirionó-stam in het naburige Bolivia.

FUNAI-functionaris J. C. Meirelles met pijlen die afkomstig zijn van ongecontacteerde Indianen

Ze eten graag schildpaddenvlees, blijkt uit de schildpadresten die gevonden zijn in verlaten nederzettingen.

Van andere ongecontacteerde groepen daarentegen zijn er zo weinig mensen over dat je ze de vingers van één hand kan tellen. Ze leiden een onzeker bestaan tussen overleven en uitsterven.

Deze kleine, versplinterde groepen, die voornamelijk in de deelstaten Rondônia, Mato Grosso en Maranhão leven, zijn de overlevenden van barbaarse vormen van landroof, waarbij ze doelgericht werden aangevallen en vermoord door houthakkers, veeboeren en anderen.

Tot op de dag van vandaag worden ze doelbewust opgejaagd en worden hun leefgebieden in een snel tempo ontbost.

Bijzonder bedreigend zijn de grootschalige hydro-elektrische stuwdamprojecten en de aanleg van wegen die onderdeel vormen van het ‘versnelde ontwikkelingsplan’ van de Braziliaanse overheid.

Deze zeer afgelegen levende volken zijn erg kwetsbaar omdat ze geen weerstand hebben opgebouwd tegen ziektes die elders veelvuldig voorkomen.

Binnen een jaar na een eerste ontmoeting met mensen van buitenaf overlijdt doorgaans 50% van zo’n geïsoleerd levende stam aan ziektes als de mazelen en griep.

Zo werd werd de bevolking van de Matis tot de helft gereduceerd na hun ‘eerste contact’. Zowel jong en oud, waaronder de meeste sjamanen, overleed aan voor hen onbekende ziektes.

In gebieden waar ongecontacteerde stammen leven, gaan economische projecten gepaard met conflicten en gewelddadige botsingen. Hierbij vallen aan beide kanten doden – aan de kant van de Indianen meestal veel meer dan aan de kant van de indringers.

De Akuntsu werden op gruwelijke wijze aangevallen door veeboeren en de stam werd bijna compleet uitgemoord. De laatste vijf Akuntsu die nog in leven zijn, zijn de enige getuigen van de barbaarse slachting van hun families en vrienden en de vernietiging van hun nederzettingen met bulldozers.

archiefbeeld van een geïsoleerde Amazonestam uit 2011

17-07-2019 om 06:30 geschreven door claudia  

Het document ‘Hoe de woning bovennatuurlijk beschermen’ staat in Mijn Bibliotheek en kun je vinden in de links hiernaast. Het is aan te raden dit te doen omdat het beter is een beroep te doen op de Hemel dan op je brandverzekering. Beter schade voorkomen, dan laten herstellen. Als er een ineenstorting komt van de geldmarkt (reeds herhaaldelijk door de Hemel gezegd), kun je lang wachten op je geld.

15-07-2019 om 18:12 geschreven door claudia  

Bescherming van het leven, de confrontatie met de exploitatie

De geraadpleegde gemeenschappen hebben ook de nadruk gelegd op de bedreiging van het biologisch en geestelijk leven. De vernietiging van de het Amazonebekken kent vele facetten en zorgt voor een onevenwicht in het lokale en globale territorium, in de seizoenen en in het klimaat. Dit treft onder andere de vruchtbaarheid en reproductie van fauna en flora en treft al de gemeenschappen in het Amazonegebied. De vernietiging van de natuur en de vervuiling treft de voedselproductie, en kwaliteit. De zorg voor het leven en het “goede leven” staat in contrast met de wegwerpcultuur, met de exploitatiecultuur en verdrukking. Tegelijk betekent het opkomen tegen de onverzadigbare visie van onbegrensde groei, van de afgoderij van geld, van een wereld die afgesneden is van zijn wortels en omgeving, van een doodscultuur.

De bescherming van het leven en cultuur van zijn volkeren betekent ook het beschermen van het territorium en zijn energiebronnen of hulpbronnen. Het betekent ook het versterken van hun organisaties, het afdwingen van hun rechten en de mogelijkheid om gehoord te worden. Met de woorden van de inheemse bevolking zelf: “Wij, het inheemse volk van Guaviare (Colombia) maken deel uit van de natuur omdat we water, lucht, aarde en leven zijn van het milieu dat God heeft geschapen. Daarom vragen we dat het misbruik en vernietiging van “Moeder Aarde” ophoudt. De aarde heeft bloed en het bloed is aan het stromen, de multinationals hebben de aders van onze ‘Moeder Aarde’ doorgeknipt. We willen dat onze kreet gehoord wordt door de hele wereld.”

Schreeuw voor het leven

De bedreiging van het leven zorgt voor noodkreten van de mensen en van de aarde. (…) Daarom moeten wegen van conversie gestart worden. Het beeld van leven en “goed leven” als een “weg naar de heilige heuvel” houdt een vereniging met medepelgrims in en met de hele natuur, en dat is een weg naar integratie met de overvloed aan leven, met de geschiedenis en met de toekomst. Deze nieuwe wegen zijn noodzakelijk omdat, vanuit een pastoraal perspectief, de grote geografische afstanden en de overvloed van culturele diversiteit van het Amazonegebied nog niet pastoraal werden aangesproken.

Het territorium

Territorium, leven en Gods’ Openbaring

(…) De Amazone is niet alleen een geografische plaats, maar ook een plaats van geloof of de ervaring van God in de geschiedenis. Het is vandaar een theologische plaats waar het geloof beleefd wordt, en ook een bijzondere bron van Gods openbaring: een plaats waar de voorraad van leven en wijsheid voor de planeet aanwezig is, een leven en wijsheid dat over God spreekt. (Bodem, water, bergen: alles is als het ware een streling van God) In de Amazone worden de “strelingen van God” manifest en zijn ze aanwezig in de geschiedenis.

Een gebied waar alles met elkaar verbonden is

Een contemplatieve, aandachtige en respectvolle kijk naar de broeders en zusters, en ook naar de natuur – broeder boom, zuster bloem, zusters vogels, broeders vissen, en zelfs de kleinste zusters zoals mieren, larven, schimmels of insecten – die de gemeenschappen van de Amazone toelaten te ontdekken hoe alles verbonden is met elkaar, elk schepsel te waarderen, om het mysterie van Gods schoonheid te zien in alles en op vriendschappelijke basis met elkaar samen te leven.

Er zijn geen gebieden van het Amazonegebied die op zichzelf kunnen bestaan. Ze vormen een levend geheel. Vandaar biedt het gebied een voorbeeld van een integraal begrip van onze relatie met anderen, met de natuur en met God, zoals Paus Franciscus het stelt.

De schoonheid van het gebied en de bedreiging ervan

Wanneer we de schoonheid van het Amazonegebied overwegen ontdekken we een meesterwerk van de schepping van de God van het Leven. Zijn eindeloze horizonnen van grenzeloze schoonheid zijn een lied, een hymne aan de Schepper. (verwijzing naar Ps 104,1-2). Zijn veelvoudige uitdrukking van het leven is een mozaïek van God die ons een “vrije erfenis heeft geschonken om te beschermen, kostbare ruimte van menselijke samenleving” en gedeelde verantwoordelijkheid “voor het goed van allen”. Paus Franciscus uitnodiging in Puerto Maldonado om deze bedreigde regio te verdedigen, het te beschermen en te herstellen voor het goed van allen, geeft ons de hoop in ons vermogen te bouwen aan het gemeenschappelijk goed en onze gemeenschappelijke thuis.

Uit Wikipedia : Puerto Maldonado is een stad in de Tambopata-provincia in de Madre de Dios-regio van Peru. De stad is gelegen in het Amazonegebied, niet ver van de grens met Bolivia en op de plek waar de Tambopata rivier en de Madre de Dios rivier samenkomen. Puerto Maldonado is officieel gesticht op 10 juli 1902. In 2015 telde het 74.000 inwoners.

Vanuit Puerto Maldonado zijn tochten mogelijk naar lodges in het oerwoud. Deze lodges zijn alleen met gemotoriseerde kano's te bereiken. Soms is er vanuit de redelijke comfortabele lodge voor kleine groepen een tweedaagse kanotocht mogelijk, dieper het oerwoud in, waarbij 's nachts in een tent geslapen wordt.

Vlinder uit het Tampopatagebied

Tegenwoordig is de Amazone in zijn schoonheid vervormd, het is een plaats van pijn en geweld. De lokale Kerken wijzen erop: “De jungle is geen bron om te exploiteren, het is een schepsel of verschillende schepsels waarmee we moeten in verbinding staan.” “We worden getroffen door de vernietiging van de natuur, de vernietiging van het regenwoud, van leven, onze kinderen en toekomstige generaties.” De veelvoudige vernietiging van het menselijke leven en het milieu, ziekten en vervuiling van rivieren en land, het hakken en verbranden van bomen, het enorme verlies van biodiversiteit, de uitsterving van dier- en plantensoorten (meer dan 1 miljoen van de 8 miljoen dieren en planten worden bedreigd) zijn een brutale realiteit dat voor ons allen een uitdaging is.

Geweld, chaos en corruptie tieren welig. Het gebied in een plaats van onenigheid en uitroeiing van volkeren, culturen en generaties. Degenen die gedwongen worden hun land te verlaten vallen dikwijls in de valstrikken van maffia’s, drugstrafiek en mensenhandel (vooral vrouwen), kinderarbeid en kinderprostitutie. Deze tragische en complexe realiteit staat buiten de wetsgrenzen en mensenrechten. De noodkreet van de Amazone klinkt zoals het volk dat in slavernij verkeerde in Egypte en die God niet in de steek laat: (Ex 3:7-8) “Ik heb de ellende van mijn volk in Egypte gezien, de jammerklachten om zijn onderdrukkers gehoord; ja, Ik ken zijn lijden. Ik daal af om mijn volk te bevrijden uit de macht van Egypte.”

Gebied van hoop en van “goed leven”

De Amazone is waar de mogelijkheid van “goed leven” aanwezig is, en de belofte en hoop van nieuwe wegen om te leven. Leven in de Amazone is geïntegreerd en hangt samen met het gebied, er is geen verdeeldheid tussen de partijen. Deze eenheid omvat het hele bestaan: werk, rust, menselijke relaties, rituelen en vieringen. Alles wordt gedeeld: private ruimte die minimalistisch is (zo typisch aan het moderne). Het leven gaat verder op een gemeenschappelijke weg waar de taken en verantwoordelijkheden verspreid zijn en gedeeld omwille van het gemeenschappelijk goed. Er is geen plaats voor het idee van een individu losstaand van de gemeenschap of zijn territorium.

Het leven van de gemeenschappen in het Amazonegebied is nog niet beïnvloed door de Westerse beschaving en dat wordt weerspiegeld in de geloofsovertuigingen en de rituelen betreffende de werking van geesten, of de goddelijkheid die vele namen kent en handelt met en in het territorium, met en in relatie met de natuur. Deze wereldvisie is gevat in de ‘mantra’ van Franciscus: “alles is verbonden met elkaar”.

De integratie van de schepping, van het leven dat beschouwd wordt als een totaliteit dat het hele bestaan omarmt, vormt de basis van de traditionele cultuur dat overgedragen wordt van generatie op generatie door het luisteren naar de voorouderlijke wijsheid – een levende reserve van inheemse spiritualiteit en cultuur. Deze wijsheid inspireert zorg en respect voor de schepping, duidelijk bewust van zijn limieten en het voorkomen van misbruik. Het misbruik van de natuur is het misbruik van de voorouders, de broeders en zusters, de schepping en de Schepper. Deze misbruiken is een hypotheek op de toekomst.

De kosmosvisie van de Amazone en het Christelijk wereldbeeld zijn beide in een crisis verzeild wegens de druk van het mercantilisme (bevordering van handel en industrie), secularisatie, wegwerpcultuur en de geldgod. Deze crisis treft vooral jonge mensen en de steden die hun stevige wortels van traditie verliezen.

De tijdsgeest

Een tijd van genade

De Amazone beleeft een moment van genade, een kairós. De synode van de Amazone is een teken van de tijd wanneer de H. Geest nieuwe wegen opent dat we onderscheiden door een wederzijdse dialoog onder alle volkeren van God. De dialoog begon enige tijd geleden, van het armzaligste begin en in de veronderstelling dat “elk proces van opbouw traag en moeizaam verloopt. Het gaat gepaard met de uitdaging om de ruimte open te breken en zich open te stellen om samen te werken, om te leven in een cultuur van ontmoeting, om een zusterkerk te bouwen.”

De oorspronkelijke volkeren van het Amazonegebied hebben ons veel te leren. We erkennen dat zij voor duizenden jaren gezorgd hebben voor hun land, water en regenwoud, en erin geslaagd zijn te bewaren tot vandaag zodat de mensheid er voordeel uit kan halen Gods vrije gaven van de schepping te genieten. De nieuwe wegen van evangelisatie moeten gebouwd worden in dialoog met de voorouderlijke wijsheid waarin de zaden van het Woord manifest worden.

Een tijd van inculturatie en interculturaliteit

inculturatie : het proces waarbij elementen uit een bepaalde religie of cultuur geïntegreerd worden in een andere cultuur;
meestal gebruikt in rooms-katholieke context

interculturaliteit : Een maatschappelijk en politiek concept waarbij men ervan uit gaat dat de verschillende levende culturen naast elkaar kunnen bestaan, elkaar wederzijds kunnen beïnvloeden.

De Kerk in het Amazonegebied heeft zijn aanwezigheid op originele, creatieve en inculturele wegen nagelaten. De stijl van evangelisatie is niet louter een strategische respons op huidige realiteiten, maar het omarmt een weg dat een antwoord biedt op de tijdsgeest dat het volk van God aanmoedigt om zijn Koninkrijk te verwelkomen temidden van hun bio-socio-diversiteiten. De Kerk werd belichaamt door haar woonplaats –haar “tapiri”- daar te vestigen. (…) De unieke diversiteit van het Amazonegebied – biologisch, religieus en cultureel – veronderstelt een nieuw Pinksteren.

Een tijd van ernstige en dringende uitdagingen

De versnelde urbanisatie en de uitbreiding van de landbouw door grote landbouwbedrijven, samen met het misbruik van natuurlijke hulpbronnen van de bevolking zelf (inheemse bevolking, mestizos, rubbertappers, riviervolkeren en zelfs stedelingen) zijn een bijkomende klacht bij de rest.

Een mesties (Spaans: mestizo, Portugees: mestiço, Frans: métis, Engels: mestee) is een persoon geboren uit een Europese, vaak Spaanse of Portugese, vader en een Indiaanse moeder of omgekeerd. In bredere zin wordt iedereen van gemengde etnische afkomst wel mesties genoemd. Het woord is afgeleid van mixtus, het verleden deelwoord van het Latijnse miscere (mengen).

De migraties van de recente jaren hebben ook een toename veroorzaakt van religieuze en culturele veranderingen in de regio. Geconfronteerd met een versnelde transformatie, is de Kerk niet langer meer het enige referentiepunt voor de beslissingen van mensen. Bovendien is het nieuwe leven in de stad niet altijd gunstig voor dromen en aspiraties, maar is dikwijls een plaats voor disoriëntatie, vervreemding en zinloze hoop op betere levensomstandigheden.

Dialoog

Nieuwe wegen van dialoog

Paus Franciscus zet ons aan om nieuwe wegen van dialoog te openen die ons zullen helpen om te ontsnappen aan het pad van zelfvernietiging van de huidige sociale en milieu crisis. Verwijzend naar het Amazonegebied, denkt de Paus dat het “essentieel is om een interculturele dialoog te voeren waar de inheemse bevolkingsgroepen de hoofdgesprekspartners zijn, vooral als het komt tot vooruitgang te boeken in grote projecten die hun gebieden betreffen. Erkenning en dialoog zullen de beste manier zijn om historische relaties te transformeren die gekenmerkt waren door uitsluiting en discriminatie. Deze lokale dialoog waarin de Kerk wil betrokken zijn staat ten dienste van het leven en van de “toekomst van de planeet”.

Dialoog en missie

Sinds het Amazonegebied een pluri-etnische, pluri-culturele en pluri-religieuze wereld is, vereist de communicatie en daardoor ook de evangelisatie wegen van ontmoeting en samenleving die de dialoog bevorderen. Het tegengestelde van dialoog is het gebrek aan luisterbereidheid en hetgeen wat ons tegenhoudt elkaar te ontmoeten, te communiceren en samen te leven. Jezus was een persoon van dialoog en ontmoeting. We zien Hem daarom “bij de Samaritaanse vrouw bij de bron waar Hij zocht om zijn dorst te lessen (Joh 4:7-26).

De Samaritaanse vrouw : Hij moest door Samaria en kwam zo aan een stad van Samaria, Sichar genaamd, dichtbij het stuk grond dat Jakob aan zijn zoon Jozef had gegeven. Daar bevond zich de bron van Jakob en vermoeid van de tocht ging Jezus zomaar bij deze bron zitten. Het was ongeveer het zesde uur. Toen een vrouw uit Samaria water kwam putten zei Jezus tot haar: “Geef Mij te drinken.” De leerlingen waren namelijk naar de stad gegaan om levensmiddelen te kopen. De Samaritaanse zei tot Hem: “Hoe kunt Gij als Jood nu te drinken vragen aan mij, een Samaritaanse?” Joden onderhouden namelijk geen betrekkingen met de Samaritanen. Jezus gaf haar ten antwoord: “Als ge enig begrip had van de gave Gods en wist wie het is, die u zegt: Geef Mij te drinken, zoudt ge het aan Hem hebben gevraagd en Hij zou u levend water hebben gegeven.” Daarop zei de vrouw tot Hem: “Heer, Ge hebt niet eens een emmer en de put is diep; waar haalt Ge dan dat levende water vandaan? Zijt ge soms groter dan onze vader Jakob die ons de put gaf en er met zijn zonen en zijn vee uit dronk?”  

Jezus antwoordde haar: “Iedereen die van dit water drinkt, krijgt weer dorst, maar wie van het water drinkt dat Ik hem zal geven, krijgt in eeuwigheid geen dorst meer; integendeel, het water dat Ik hem zal geven, zal in hem een waterbron worden, opborrelend tot eeuwig leven.” Hierop zei de vrouw tot Hem: “Heer geef mij van dat water, zodat ik geen dorst meer krijg en niet meer hier behoef te komen om te putten.” Jezus zei haar: “Ga uw man roepen en kom dan hier terug.” “Ik heb geen man,” antwoordde de vrouw. Jezus zei haar: “Dat zegt ge terecht: ik heb geen man; want vijf mannen hebt ge gehad, en die ge nu hebt is uw man niet. Wat dit betreft hebt ge de waarheid gesproken.” “Heer”, zei de vrouw, “ik zie dat Gij een profeet zijt. Onze vaderen aanbaden op die berg daar, en gij, Joden, zegt dat in Jeruzalem de plaats is waar men aanbidden moet.” 

“Geloof Mij, vrouw,” zei Jezus haar, “er komt een uur dat gij noch op die berg noch in Jeruzalem de Vader zult aanbidden. Gij aanbidt wat gij niet kent; wij aanbidden wat wij kennen, omdat het heil uit de Joden komt. Maar er zal een uur komen, ja het is er al, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid. De Vader toch zoekt mensen die Hem zo aanbidden. God is geest, en wie Hem aanbidden, moeten Hem in geest en waarheid aanbidden.” De vrouw zei Hem: “Ik weet dat de Messias (dat wil zeggen: de Gezalfde) komt, en wanneer Die komt zal Hij ons alles verkondigen.” Jezus zei haar: “Dat ben Ik, die met u spreek.” 

“Van zodra zij de dialoog met Jezus beëindigde” keerde de Samaritaanse vrouw terug naar haar dorp, “zij werd een missionaris, en vele Samaritanen geloofden in Jezus ‘door het woord van de vrouw’. Jezus was in staat tot dialoog en liefde buiten de bijzonderheid van haar Samartiaanse religieuze erfenis. Dit is hoe de evangelisatie werd uitgevoerd in het gewone leven van Samaria, in de Amazone, over de hele wereld. Dialoog is een vreugdevolle communicatie “onder degenen die elkaar liefhebben.”

Joh. 4 : De vrouw liet haar waterkruik in de steek, liep naar de stad terug en zei tot de mensen: “Komt eens kijken naar een man, die mij alles heeft verteld wat ik gedaan heb! Zou Hij soms de Messias zijn?” Toen verlieten zij de stad om naar Hem toe te gaan.

Sinds zijn Menswording heeft de ontmoeting met Jezus Christus altijd plaats gevonden binnen het domein van een historische en eschatologische dialoog van het hart. Het komt voor in de verschillende plaatsen van de pluralistische en vervlochten wereld van het Amazonegebied. Het omvat politieke relaties met staten, sociale relaties met gemeenschappen, culturele relaties met verschillende levenswegen, en ecologische relaties met de natuur en met zichzelf. Dialoog zoekt uitwisseling, consensus en communicatie, akkoorden en verbonden, “maar zonder de onderliggende kwestie uit het oog te verliezen”.

15-07-2019 om 02:11 geschreven door claudia  

Op 15 oktober 2017 kondigde Paus Franciscus de bijeenkomst aan van een bijzonder Synode voor de Amazone, en initieerde een proces van onderzoek naar wat in het Amazonegebied leefde met zijn bezoek aan Puerto Maldonado (19/01/2018). Dit werkdocument is de vrucht van een lang proces dat het Voorbereidingsdocument is geworden voor de synode in juni 2018, en een uitvoerig onderzoek van de gemeenschappen in het Amazonegebied.

Vandaag heeft de Kerk opnieuw de kans om een luisteraar te zijn, en vooral in dit gebeid waar er zoveel op het spel staat. Luisteren houdt in de hoogdringendheid van het Amazonegebied als nieuw onderwerp te erkennen. (…)

Het werkdocument bestaat uit drie delen:

1.   De ‘Stem van de Amazone’, zijn doel is de realiteit van het gebied en zijn volk te presenteren.

2.   De ‘Integrale ecologie: de roep van de aarde en van de armen’, die de ecologische en pastorale problemen bespreekt.

3.   ‘Een Profetische Kerk in de Amazone: uitdagingen en hoop’ wat de kerkelijke en pastorale kwesties bespreekt.

Een Kerk dat opgeroepen wordt om meer synodaal te zijn begint bij het luisteren naar de volkeren en naar de aarde door in contact te treden met de overvloedige realiteit van een Amazongebied vol leven en wijsheid maar ook van contrasten. Het blijft duren met de roep dat veroorzaakt wordt door vernietigende ontbossing en extractieve activiteiten en dat vraagt een integrale ecologische conversie. Het besluit met de ontmoeting met culturen die de nieuwe wegen inspireren, uitdagingen en hoop van een Kerk dat pastorale conversie omarmt, verlangt om Samaritaans en profetisch te zijn. Het volgt op het voorstel van de Pan-Amazone Netwerk van de Kerk (REPAM) en het document is gestructureerd op drie conversies waartoe Paus Franciscus ons uitnodigt:

·        Pastorale conversie waartoe hij ons oproept in de Apostolische Exhortatie Evangelii gaudium (zien-luisteren)

·        Ecologische conversie waar de Encycliek Laudato si’ op aandringt en de koerst uitstippelt (oordeel-handelen)

·        De conversie tot de kerksynodaliteit die opgenomen is in de Apostolische Constitutie Episcopalis Communio, dat het samen op pad zijn leidt (oordeel-handelen) Dit alles gebeurt binnen een dynamisch proces van luisteren en de nieuwe wegen onderscheiden waarbij de Kerk in het Amazonegebied het Evangelie van Jezus Christus wil verkondigen de komende jaren

1 Stem van de Amazone

Evangelisatie in Latijns-Amerika was een gave van de Voorzienigheid die iedereen oproep tot verlossing in Christus. Ondanks militaire, politieke en culturele kolonisatie, en buiten de ambitie en hebzucht van de kolonisten, waren er vele missionarissen die hun leven gaven om het Evangelie door te geven. Deze missionaire ontvankelijkheid inspireerde niet alleen de vorming van Christelijke gemeenschappen, maar ook de wetgeving zoals de Laws of the Indies die de waardigheid van inheemse volkeren beschermden tegen het misbruik van hun volkeren en gebieden. Dergelijke misbruiken verwonden de gemeenschappen en overschaduwden de Blijde Boodschap. Christus werd dikwijls verkondigd in medeweten met de machten die de hulpbronnen exploiteerden en de bevolking verdrukten.

Vandaag heeft de kerk de historische opportuniteit om zich duidelijk te differentiëren van de nieuwe koloniale machten door te luisteren naar de volkeren van het Amazonegebied, om zo zijn profetische rol met transparantie uit te voeren. Er zijn vier sleutelconcepten waarmee dit samenhangt: leven, gebied, tijd en dialoog, daar de Kerk geïncarneerd is en een missionaire dimensie krijgt in het Amazonegebied.

Het leven

De Amazone, bron van leven

Deze synode gaat over het leven: het leven van het Amazonegebied en zijn volkeren, het leven van de kerk, het leven van de planeet. Zoals weerspiegeld in de consultaties met hun gemeenschappen, draait het leven in het Amazonegebied onder andere om water. De Amazonerivier is zoals een adder van het continent en van de wereld, het vloeit zoals aders voor de fauna en flora van het gebied, zoals een bron van leven, maar ook als een verbinding voor de verschillende manifestaties van leven, waarin alles verbonden is. “De rivier verenigt ons in plaats van ons te scheiden, het helpt ons samen te leven met verschillende culturen en talen.”

Het gebied rond de Amazonerivier en de omringende tropische wouden voeden de bodem en door het ecosysteem op planetair niveau. De Amazonerivier alleen voert 15% van het totale drinkwater van de planeet elk jaar in de Atlantische Oceaan. De Amazone is essentieel voor de distributie van regen in andere afgelegen gebieden van Zuid-Amerika en draagt bij aan de luchtbewegingen op aarde. Bovendien voorziet het de natuur van voedsel, leven en cultuur van de inheemse bevolking, boeren, stedelijke en riviergebonden gemeenschappen. Volgens internationale experten is de Amazone een van de meest kwetsbare gebieden van de planeet, na de Arctische, wanneer het de klimaatverandering betreft die veroorzaakt wordt door mensen.

Het Amazonegebied strekt zich uit over delen van Brazilië, Bolivia, Peru, Ecuador, Colombia, Venezuela, Guyana, Suriname en Frans-Guyana. Het bevindt zich in het hart van Zuid-Amerika en is 7,8 miljoen km2 groot. De wouden van het Amazonegebied bedekken ongeveer 5,3 miljoen km2, en die 40% van de globale regenwouden vertegenwoordigen. Dit is maar 3,6% van land op aarde, die ongeveer 149 miljoen km2 bedraagt, of ongeveer 30% van het aardoppervlak. Het Amazonegebied bevat een van de geologisch rijkste en meest complexe biosferen op aarde. Er is een natuurlijke overvloed aan water, warmte en vochtigheid en de ecosystemen zorgen voor ongeveer 10% tot 15% van de biodiversiteit op aarde en bewaren tussen 150 en 200 miljard ton koolstof elk jaar.

Uit wikipedia : Het Amazoneregenwoud, ook wel de selva genoemd, is het grootste regenwoud op Aarde. Het heeft een oppervlakte van 5.5 miljoen km² en is verspreid over negen landen: Brazilie (60%), Peru (13%), Colombia (9%), Venezuela (5%), Bolivia (5%), Guyana (3%), Suriname (2,0%), Ecuador (1,5%) en Frans-Guyana (1,5%). Meer dan de helft van al het overgebleven regenwoud op aarde ligt in het Amazonegebied.

Het regenwoud ligt in een bekken dat grotendeels door de rivier de Amazone en zijn 1100 zijrivieren wordt doorstroomd.

In het regenwoud leven ongeveer 100 miljoen insectensoorten, honderdduizenden plantensoorten, en bijna 2.000 soorten vogels en zoogdieren. De diversiteit van plantsoorten is de hoogste ter wereld. Sommige deskundigen schatten dat één km2 meer dan 75.000 type bomen en 150.000 soorten hogere planten kan bevatten. Eén vierkante kilometer Amazoneregenwoud kan ongeveer 75.000 ton levende planten herbergen.

Eén op de vijf van alle vogels in de wereld leeft in de regenwouden van de Amazone. Maar er moeten nog een hoop soorten worden geregistreerd, ontdekt of gecatalogiseerd.

Het Amazoneregenwoud wordt de laatste decennia ernstig beschadigd. Vooral ontbossing is een groot probleem. Uit de vernietiging van het bos zal verlies van biodiversiteit voortvloeien. Verder van belang is de hoeveelheid koolstof die in de bomen zit: het vrijkomen van deze koolstof zal het broeikasteffect versterken. Er ligt ook een economische drijfveer achter het beschermen van het regenwoud: één vierkante kilometer Peruaans Amazoneregenwoud is naar schatting $ 692.000 waard als het woud intact en duurzaam is. Er zouden veel lucratieve gewassen en bomen op verbouwd kunnen worden, zoals vruchten, latex en hout.

Ontbossing

Meer dan één vijfde van het Amazoneregenwoud is reeds ontbost. Ook wordt er nog een groot deel bedreigd, met name vanwege (veelal illegale) houtkap en (aangestoken) bosbranden. Er zijn belangengroepen (ranchers, sojaboeren bv.) die illegaal land nemen, het bos rooien en in gebruik nemen voor eigen baat. Wie deze praktijken aan de kaak stelt en het op durft te nemen voor de rechten van eigenaren: inheemse stammen of kleine boeren werden en worden bedreigd of zelfs vermoord (b.v. Chico Mendes, Zuster Dorothy Stang e.v.a.). De rook van deze bosbranden houdt de neerslag tegen en verergert de droogte. De boswetgeving, die voorziet dat 80% van het woud behouden moet blijven in elke zone waar gronden van bestemming veranderen, wordt overtreden.

Vervuiling

Veel ondernemingen die zich in het Amazoneregenwoud vestigen, zoals de olie-industrie en plantages, springen nogal onzorgvuldig om met de omgeving. De oliepijpleidingen lekken zo veel dat de zandweggetjes er pikzwart uitzien, de olie sijpelt ook door in het drinkwater van de plaatselijke bevolking.

De plantages gebruiken grote hoeveelheden meststoffen en pesticiden. Ook is afval een groot probleem, op sommige plaatsen is er meer dan 4.000 ton van enkel pesticidenverpakkingen.

Mogelijke oplossingen

Een manier om ervoor te zorgen dat de boeren genoeg winst maken zodat ze hun grond niet hoeven te verkopen aan grootgrondbezitters door de nood aan meststoffen teniet te doen, zou zijn door gebruik te maken van de terra preta, zeer vruchtbare grond in het Amazoneregenwoud die is nagelaten door een lang vergeten beschaving waar tegenwoordig nog enkele indianenstammen van overleven. Deze aarde kan men zelf maken door in de plaats van de as van de afgebrande bomen door de regen te laten wegspoelen, het vuur op tijd uit te doven zodat er houtskool van overblijft, gemengd met de grond wordt die zeer vruchtbaar. Om het oude ecosysteem enigszins in ere te houden zou gebruik kunnen worden gemaakt van agro-bosbouw, waarin verscheidene planten worden geteeld in een op de oorspronkelijke gelijkende omgeving. Maar het beste zou zijn dat alle mensen die schade berokkenen aan de natuur weggaan uit het Amazone-woud. Daar is echter onvoldoende (politieke) steun voor.

***

Leven in overvloed

Jezus biedt het leven in overvloed (Joh 10:10 :Ik ben gekomen, opdat jullie leven zouden bezitten en wel in overvloed.), een leven vol van God, een leven van verlossing (zöë), dat begint met de schepping en zich manifesteert van het begin in de meest elementaire dimensie van leven (bios). In de Amazone wordt dit weerspiegeld in zijn overvloedige biodiversiteit en culturen. Een integraal leven, een lofzang op het leven, zoals het lied van de rivieren. Het is een leven dat goddelijkheid vertegenwoordigt en onze relatie ermee. “Onze pastorale dienstbaarheid,” zoals de Bisschoppen bevestigden in Aparecida, is een dienstbaarheid “tot de volheid van leven van de inheemse volkeren en dat vraagt om Jezus Christus aan te kondigen en het Goede Nieuws van het Koninkrijk van God, om situaties van zonde te verwerpen, structuren van dood, geweld en interne en externe onrechtvaardigheid aan de kaak te stellen, om intercultureel, interreligieuze en oecumenische dialoog in stand te houden.” Een dergelijke aankondiging en verwerping zien we in het licht van Jezus Christus, de Levende (Openb 1:18), de “volheid van alle openbaring”.

“Goed leven”

De inheemse volkeren van het Amazonegebied zoeken naar het volle leven in wat ze noemen “goed leven”. Het gaat over het leven in “harmonie met zichzelf, met de natuur, met mensen en met het opperwezen, omdat daar een intercommunicatie is tussen de hele kosmos, waar er niemand wordt uitgesloten en dat ieder van ons een project van het volle leven kan smeden.”

Een dergelijk begrip van leven wordt gekarakteriseerd door de verbondenheid en harmonie van relaties tussen water, land en natuur, gemeenschapsleven en cultuur, God en de verschillende geestelijke krachten. “Goed leven” betekent het begrip van het relationeel-transcendente karakter van mensen en van de schepping, met inbegrip van “goede daden” of goede werken. De materiele en geestelijke dimensies kunnen niet van elkaar worden gescheiden. Deze integrale modus drukt zich uit in een manier van zelf-organisatie, die start van het gezin en de gemeenschap, en houdt een verantwoordelijke gebruik van alle goederen van de schepping in. Sommige spreken van wandelen naar het “land zonder kwaad” of de zoektocht naar de “heilige heuvel”, beelden die hun bestaan weerspiegelen.

Bedreiging van het leven

Het leven in het Amazonegebied wordt bedreigd door de vernietiging en exploitatie van het milieu en door de systematische overtreding van de mensenrechten van de bevolking in dit gebied. In het bijzonder de overtreding van de rechten van de inheemse bevolking, zoals het recht op territorium, zelfbeslissing, de afbakening van territorium. Volgens de deelnemende gemeenschappen komt de bedreiging van leven vanuit economische en politieke belangen van de heersende sectoren van de tegenwoordige maatschappij, vooral de exploitatie van hulpbronnen door bedrijven die dikwijls getolereerd worden door lokale en nationale regeringen evenals traditionele leiders. Zoals Paus Franciscus bevestigt: degenen die deze belangen nastreven lijken onverschillig te zijn voor de kreten van de armen en de aarde.

De talrijke raadplegingen die werden gehouden in het Amazonegebied tonen aan dat het leven daar vooral bedreigd wordt door:

·        Criminaliteit en moord op leiders en verdedigers van het gebied

·        Inbezitname van natuurlijke goederen, zoals water zelf

·        Zowel legale als illegale concessies van ontbossing

·        Ongecontroleerde jacht en visserij, vooral in de rivieren

·        Mega-projecten waar concessies worden aan gegeven voor waterkrachtcentrales en ontbossing voor wegenbouw en spoorwegen, mijnbouw en olieboringen

·        Vervuiling veroorzaakt door exploitatie van hulpbronnen die problemen en ziekten veroorzaken, vooral bij kinderen en jongeren

·        Drugstrafiek

·        Sociale problematiek in verband met deze dreigingen zoals alcoholisme, geweld tegen vrouwen, prostitutie, mensenhandel, verlies van de originele cultuur en identiteit (taal, religie, en gebruiken) en al de armoedige omstandigheden waaraan de volkeren van het Amazonegebied zijn blootgesteld

Tegenwoordig is de klimaatsverandering en de toename van menselijke interventie (ontbossing, branden en veranderingen van landgebruik) een weg die de Amazone bewandelt waar er geen terugkeer mogelijk is, met hoge ontbossing, gedwongen verhuis van de volkeren, en vervuiling. Ze plaatsen de ecosystemen in gevaar en verdrukken de lokale cultuur. Drempels van een verhoging van temperatuur van 4 graden of 40% ontbossing die het gebied tot woestijnvorming brengen, en dat betekent een nieuw biologische staat die over het algemeen onomkeerbaar is. En de tegenwoordige ontbossing ligt reeds tussen de 15 tot 20%.

14-07-2019 om 21:53 geschreven door claudia