Zondag, tijdens de sneukeltoer kregen alle volwassenen een zakje met vier potjes in met bloemetjes. Een heel mooi kado. Mijn man reed alleen met de kinderen, het siert hem dat hij het doet. Ik was aanwezig op de eindpost.
's Anderendaags heeft hij de bloemetjes naast het terras geplant. Mijn moederdagkado, zei hij, lief he!!! Elke dag kan ik genieten van de bloemen die daar geplant zijn, elke keer als ik door mijn keukenraam kijk, zie ik ze staan. Het brengt kleur in mijn tuin. Ik kan geweldig genieten van mijn tuin en nu met die vier plantjes erbij, VOOR MIJN MOEDERDAG, geniet ik extra!!
Gisteren zat ik samen aan tafel met mijn man, op de middag. We waren bezig onze boterham aan het opeten. Mij smaakte het niet, omdat ik zo ziek was, maar ik verplichte mijzelf om iets te eten.
We keken naar buiten. Er was daar een papa-merel samen met zijn jeugdige dochter in ons gras bezig. De papa was telkens wormen aan het oppikken uit de grond tussen de grassprietjes en stak die telkens in zijn dochter haar bek. Zij liep steeds huppelend een meter achter hem en hij deed al het werk, toonde haar voor hoe het moet. Ze doorkruisten de ganse tuin in ons grasveld. Heel mooi om te zien, hoe ze toch voor hun jongen zorgen, hoe ze het hen aanleren om te doen. Af en toe waagde het jong zich al eens om het zelf uit te proberen, en ja hoor, het lukte haar ook om wormen te pakken. Het zal niet lang meer duren en ze kan het helemaal alleen.
Zo doen wij het ook met onze kinderen, we leren hen constant dingen aan, zodat ze het zelf later en nu zelfstandig zouden kunnen doen. Bij onze Ass-kinderen (ik spreek dan voor anderen ook), is er heel wat meer werk aan, maar uiteindelijk, met de juiste begeleiding, met de juiste structuur en voorspelbaarheid, komen ze er ook.
Het is toch een wonder, hoe natuurlijk het allemaal verloopt, hoe ouders het leren aan de kinderen, kinderen het tonen aan elkaar en later als ze groot zijn, zelf ouder worden, het dan ook weer kunnen leren aan hun kinderen.
genen en omgeving net zo belangrijk bij het ontstaan van autisme
Genen en omgeving net zo belangrijk bij ontstaan autisme
Gepubliceerd: Zon 04 mei 2014
Genetische factoren en iemands levensomgeving dragen beide ongeveer 50 procent bij aan de ontwikkeling van autisme.
Dat schrijft een consortium van Zweedse, Engelse en Amerikaanse wetenschappers deze week in JAMA.
De studie naar het ontstaan is de grootste ooit, er werden gegevens van 2 miljoen Zweedse kinderen gebruikt, waarvan er ruim 14,500 een autismegerelateerde aandoening gediagnosticeerd kregen. De studie focuste op familieverbanden: ouders en kinderen, broers en zussen en verdere familieleden.
Het bleek dat kinderen met een broer of zus met autisme een 10 keer zo hoog risico hadden als normaal om het ook te krijgen. Een halfbroer of -zus leverde een 3 keer zo hoge kans op terwijl een neef of nicht de kans op autisme verdubbelde, zo berekenden de wetenschappers.
50 procent
In totaal bleek de kans om autisme te krijgen voor ongeveer 50 procent in de genen ligt. De rest komt door de omgeving waar iemand in opgroeit. Eerdere studie weten wel tot 90 procent van de kans aan genen, maar die waren uitgevoerd met gegeven van veel minderen mensen.
De wetenschappers splitsten de omgevingsfactoren nog op in zogenaamde 'gedeelde en 'ongedeelde factoren. De eerste omvat factoren die voor alle familieleden gelijk zijn, zoals de sociaal-economische status van het gezin, terwijl de tweede unieke eigenschappen als medicijngebruik of complicaties bij de geboorte beschrijven.
Het bleek dat vooral de laatste belangrijk waren voor het ontwikkelen van autisme. Maar welke factoren het precies zijn, daar konden de onderzoekers nog geen uitspraken over doen.
Het is nu de tweede keer op kort dat er luizen ontdekt zijn bij mijn zoontje. De eerste keer mocht ik hem controleren en was hij er nog redelijk snel vanaf, hij had niet teveel neten en luizen. Maar o wee, als er maar een neet achterblijft en het is van dat he. Ondertussen heb ik provisoir wel eens gekeken, maar nu is hij dat zo beu, dat ik niet meer mag. Dit weekend viel me op dat hij vaak moest krabben. Ik ben er op getiktakt. Hij werd agressief en ik heb het toen voor de rust zo gelaten. Want ik weet dat als ik doorduw, niets meer kan bereiken. Nu op school wisten ze ervan en hebben ze het ook verder in de gaten gehouden. Vandaag kreeg ik mail dat de mooie haardos van mijn zoon vol zit van de neten en luizen. Voor de luizen leuk, maar niet voor hem en voor mij. Want wij moeten er weer tegenaan. Ik hoop dat ik het met picto's hem kan duidelijk maken dat ik elke dag moet controleren en dat hij het dan ook toelaat. En hopelijk mag ik ook zijn kopje rond controleren. Het is veel gevraagd van hem, maar het moet, anders blijven we ermee zitten en worden de kinderen steeds weer besmet. Op school zijn de brieven al meegegeven naar de ouders, zowel aan de kinderen van zijn klas, als die van de leefgroepen. Hopelijk is mijn zoon mij goedgezind en laat hij me hem behandelen.
Deze nacht heb ik zo slecht geslapen, het was een lange helse nacht. Op van vermoeidheid, niet kunnen slapen van de pijn. Hoe ik ook draaide of keerde, na enkele minuten moest ik veranderen van positie ofwel was het tanden bijtend proberen tot rust te komen. Het vochtige weer doet er geen deugd aan. Pijnscheuten van uit mijn heupkom tot in mijn knie, omdat ik op die heup lig. Leg ik mij op mijn andere zijde, is het van het zelfde, alleen maar de andere kant. Mijn handen slapen, tintelingen en opgezwollen. Pijn van onder mijn oksel tot in mijn hand. Mijn benen zijn rusteloos. Jeuk over mijn hele lichaam, alsof het krioelt van de beestjes over mijn lijf. Mijn hoofd bonst, een beginnend migraine - aanval dringt zich aan. Dan ligt manlief zalig te snurken naast mij. Ik kan en mag hem niet wakker maken, hij heeft ook zijn rust nodig, want 's morgens vroeg loopt zijn wekker af en mag hij een lange dag werken om te zorgen dat er brood op de plank komt. Ik zie elk moment van de tijd voorbijgaan als ik de wekker begluur. Tegen dat ik iets of wat in slaap dreig te vallen schiet er een pijnscheut door mijn lijf. Een constante scherpe pijn blijf ik voelen, ook al slaap ik half. En de reflux laat zich ook weer zien, ik neem nochtans medicatie ervoor, maar toch zijn er momenten dat het niet efficiënt werkt. Sommige periodes moet ik de dosis een tijdje verdubbelen. Het zuur komt tot in mijn mond. Tja, dat ook nog. Mijn hoofd bonkt. Ik hoor de klok in de living tikken, pfff...
Half 6, de wekker loopt af, 5 over half 6 nog maals, Yves staat op, ik geef hem algauw nog wat info door voor vandaag. Ik hoop dat hij het niet vergeet. 6 uur, Yves is gaan werken. 6uur37 de meisjes staan op, lekker ochtend lawaai erbij. Zo kan ik echt niet slapen, geeuw ! 8u Yves komt een boterham eten, ik sta ook op om te eten, het heeft geen zin, ik kan niet slapen en ik heb honger. Ik probeer nog wat terug te kruipen. Het lukt niet. 9u, telefoon, 'please hold on, .' pfff, een verkoper. Klets de telefoon dicht. Vijf minuten later weer telefoon, nu heb ik de verkoper aan de lijn. Ik reageer kortaf met HALLO. Hij rammelt zijn zinnetje af en vraagt naar de zaakvoerder. Die is natuurlijk niet in de buurt. Ik krijg het van die verkopers, die bellen nooit op het juiste moment, ze storen altijd.
Ik ben dan maar voor de computer gekropen, ik kan straks misschien proberen slapen als ik omverval. Eerst depijnstiller nemen die ik moet nemen.
° Achtergrondidee: TOM, centrale coherentie, gebrek aan verbeelding, ...
° Strange Stories of Dewey
° TOM-test
° probleemoplossingssituaties
° identificatie en differentiatie tussen emoties
° SEO (bij kinderen en mensen met een verstandelijke beperking)
° VABS (bij kinderen en mensen met een verstandelijke beperking)
° AQ
Strange stories of Dewey
Karel, 23 jaar oud, zit al maanden zonder werk. Vandaag heeft hij goede hoop dat hier een einde aan komt, want hij is onderweg naar een sollicitatiegesprek voor een baan die hem op het lijf geschreven is. Terwijl hij in de lift naar boven staat zegt een vreemde met een vriendelijke stem "Aangenaam weer buiten, is het niet?" A B C D
Juist op dat moment ziet Karel zijn spiegelbeeld in de spiegel bij de liftknopjes en het valt hem op dat zijn haar een beetje vreemd piekerig is. Hij draait zich om naar de vriendelijke vreemdeling en vraagt: "Heeft u wellicht een kam die ik even kan lenen, alstublieft?" A B C D
Paul, 23 jaar oud, heeft een klein bedrijfje, waar hij oud meubilair herstelt. Soms vraagt een klant wel eens om thuis wat te komen repareren. Een oudere dame belt hem op en vraagt of hij bij haar een kras op het bureau kan komen herstellen. Tot zijn ongenoegen bemerkt Paul, dat hij vergeten heeft de naam van de mevrouw te noteren, toen hij haar adres opschreef. A B C D
De mevrouw begroet hem als hij aankomt hartelijk, en zegt: "Kom binnen, Paul. Ik heb gehoord dat jij je werk goed doet. Omdat Paul zich schaamt, dat hij haar naam niet heeft onthouden, wacht hij tot ze de kamer uitgaat om snel haar laden te doorzoeken. A B C D
Hij ontdekt daarin een paar brieven, gericht aan mw. Isabel de Wit. Hij herkent de naam onmiddelijk. Tevreden doet Paul de la zonder verder iets aan te raken weer dicht en repareert vaardig de kras. Als mw. de Wit terugkomt en de reparatie ziet, zegt zij: "Dat ziet er keurig uit, hoeveel ben ik je schuldig, Paul?" Hij antwoordt: "Ik heb er niet zo lang over gedaan, vijftien gulden is wel genoeg, Isabel." A B C D
Een testje...
differentiaaldiagnostiek
Dwanghandelingen
Syndroom van Tourette
Adhd/ADD
Schizofrenie
Schizoide persoonlijkheid
Adhd/ASS
Autisme: meer problemen met flexibel zijn flexibiliteit veroorzaakt angst
Meer sociale problemen en meer detailgericht.
Adhd: meer problemen met volhouden en impulscontrole stoornissen.
co-morbiditeit
Psychiatrische stoornissen Psychose
Depressie
epilepsie
Agressie
Afwijkend / bizar seksueel gedrag ...
In eerste instantie gedragsdiagnose
Sociale interactie Communicatie
verbeelding
resultaten
Autisme ja/nee
Geen onderscheid subcategorieën
Het gaat over een spectrum, onderscheid weinig klinisch relevant
Licht / ernstig: liever geen onderscheid...
Het is meer of minder zichtbaar, maar leed?
Rita Jordan : Dimensies: door omgeving en capaciteiten bepaald.
Specifieke programmas voor kinderen Logo /ergo / kiné
Brussen Medicatie Vorming..
gevolgen
belangrijk: de persoon verandert niet. Het afwijkende gedrag heeft nu alleen een naampje, een label.
Gevolgen voor persoon met autisme
Positieve gevolgen
verrijkinggestimuleerd en erkend om bepaalde dingen op te nemen.
laat toe om lotgenoten te leren kennen
vermindert wanhoop: eindelijk een verklaring van waarom het anders is in vergelijking met anderen en besef dat men niet krankzinnig of abnormaal is.
levert vaak meer begrip op
menkanterechtinhulpverleningscircuits
De diagnose is voor mij heel belangrijk. Autisme is een deel van mijn identiteit en dat moet erkend worden. Autisme ontkennen is mijn identiteit ontkennen.
< Dominique Du Mortier
De gevolgen van een aantal compensatie en aanpassingstrategieën kunnen worden voorkomen of beperkt
(bv depressie/agressie)
Andere mogelijke oorzaken
(bv schizofrenie/borderline) kunnen worden uitgesloten
Erkunnenbewustekeuzesgemaaktworden voor school en / of beroep, rekening houdend met de beperkingen van autisme.
Negatieve gevolgen
mensen lijken nog autistischer te worden... trekken zich nog meer terug. net alsof bevestiging van sociale problemen soort toelating biedt om dit nog meer te tonen.
ik paste me al 37 jaar aan , en wou het nu even niet meer doen. Ik wou eens helemaal mezelf zijn. (uit: partners in autisme)
kan ook soort rouwproces zijn. maar op lange termijn moeten ook weer op dit gebied stappen worden gezet, door met lotgenoten contact te zoeken, door sociale vaardigheden te proberen versterken, enz..
Diagnoses stigmatiseren.
teleurgesteld in de soms lauwe reactie van omgeving
Gevolgen voor omgeving Positieve gevolgen
verminderde schuldgevoel van ouders en partners
Eindelijk verklaring voor afwijkend gedrag en ongewone vaardigheden
Weten nu, als ze diagnose willen geloven, is geen kwaad opzet
Er kan gezocht worden naar hulp voor partners, ouders (ondersteuningsgroepen, schoolse begeleiding, ....)
Negatieve gevolgen
De verwachting van hulp en de hoop dat het beter wordt is hoog gespannen. Door de diagnose verandert er daarom niet persé iets.
verhoogt soms wanhoop van partner: nu zal het nooit anders kunnen worden
Vertel je het?
blijft voor mensen die het helemaal niet kennen, een zwaargeladen woord, dat eerder afschrikt dan motiveert om te leren kennen
op lange termijn diepere contacten? dan wel, omdat je eigenaardigheden dan ook meer kans hebben om zichtbaar te worden, en om problemen te veroorzaken
maar ook weer niet aan mensen die je al lang kent, bv op werk.. dan hoor je soms dat je je bijna moet verdedigen omdat je autisme zou hebben. (jij autisme? dat kan niet. als jij autisme hebt, dan heb ik het ook., ...
En bij sollicitatie? Benadruk vooral de sterke punten, en de manieren waarop je met de
zwakke punten om gaat.
Besluit
Diagnose is geen excuus om taken en verantwoordelijkheden te ontlopen
Diagnose bewijst dat er op een andere manier ondersteuning vanuit het netwerk moet geboden worden, dan bij niet-autisme
Leyton eist van zijn zusjes dat ze moeten met hem spelen Buiten/binnen
Zodra hij een opmerking krijgt . grollen, roepen, boos worden
Beurt afwachten
Als wij zeggen dat hij in bad moet of zich moet douchen, wil hij nooit, nooit volgens zijn zin (tijd, beurt, )
Hij wil nu onmiddellijk direct naar huis, wat niet altijd mogelijk is, hij kan zich dan ook moeilijk bezighouden
Zijn agressie in de hangar zorgt ook voor problemen met schoonvader, Leyton zegt veel lelijke dingen en zijn houding, en zijn vingertjes, geven aanstoot op mijn schoonvader die dan ook nog eens uit zijn vel schiet, met gevolg dat alles nog erger wordt
Emmelie die zet hem ook steeds op zijn paard door dan net die dingen te vragen en te doen die leyton ging doen. Hoe dat ze het doet, maar ze doet het telkens weer. Of bij keuzes dan net het tegenovergestelde kiezen, waardoor hij dan weer boos is, want het is dan niet wat hij verlangt bv waar gaan we eten frituur of pizza..
Thuis is hij heel snel heel boos, heel opvliegend, heel agressief met fysiek geweld, de meisjes reageren er ook op, het verergert dan nog eens
Hij is heel opdringerig in wat hij wil spelen, met wie hij dit wil doen, hij eist dat dan ook, maar de anderen willen dat ook niet altijd en dan is er weer ruzie, is hij heel boos en agressief, waardoor ze zeker niet meer willen, je kan dan ook niets met hem aanvangen of op hem inpraten. De meisjes willen ook eens iets anders doen hee
Zijn slordigheid, hij laat zijn jas vallen, zijn schoenen rondslingeren, zijn kleren,;.. speelgoed ligt overal, waar hij geknutseld heeft blijft alles liggen op de vloer, tafel, stoel, zetel, kamer, . Overal vind je overschotten (een stort!!)
Hij verzamelt alles, papiertjes, verpakkingen, doosjes, klepjes van blikjes, zandkorreltjes, steentjes, stokjes, wcrolletjes, snoeppapiertjes, parkeerbonnetjes, stickers, . Hij doet er met de meeste dingen niets mee. Maar het stapelt zich op en hij kan moeilijk van dingen afscheid nemen, of wegdoen
Hij wil altijd iets hebben een kadootje (die hij dan wel kiest), overal waar we gaan in een winkel of bij mensen thuis, wil hij iets hebben! Hij is daar heel veeleisend in, op voorhand al, in de winkel ook, dan dreigt hij ook, wordt hij ook agressief. Wij geven dat niet altijd toe en dan is hij achteraf ook boos, later keert hij erop terug en blijft hij hardnekkig om dat ding vragen. Eens hij het heeft, dan wil hij iets anders, Hij weet goed waar hij wat kan krijgen en hij vraagt het dan ook telkens bvb reclameboekjes van camions bij het tankstation,
Een NEE is voor hem een reden tot ontploffen, een misschien is niet duidelijk genoeg en geeft hem ook veel frustraties, waardoor hij ook ontploft, een JA is dan wel goed, maar als het dan niet nu onmiddellijk is, dan is het ook weer foute boel,
Thuis stapelen de woede-uitbarstingen zich op en het is lastig, echt lastig om het te blijven dragen, ook bij de familie of als we ergens gaan, kan hij zich vaak niet meer inhouden en zien ze het ook meer en meer gebeuren
Ofwel is hij heel lief, ofwel is hij heel woedend
Als Jef komt spelen, slapen, mijn zus haar kindje, die is er bang van, wil dan niet meer met LEyton spelen omdat hij zo weent, roept, boos is, rood wordt, slaat, schopt, Jef zegt dan leyton is niet flink en Leyton wordt nog bozer!!! Jef herhaalt dat dan ook nog een genoeg aantal keer ☹ (2,5j)
Ergens gaan eten is ook heel moeilijk, hij komt dan in de problemen in de speelhoek bv ballen die hem raken, rond hem vliegen, kinderen die botsen, Aan tafel is het niet gelijk wie naast hem zit, waar iedereen zit,.. Veel uitbarstingen. Als wij dan trachten om oplossingen te zoeken, hem die aan te bieden, is het allemaal niet goed. Gelukkig doen we dit maar heel weinig, maar ge zou het ervoor laten om samen ergens te gaan.
Als we gaan zwemmen, dan heeft hij vaak ruzie met andere kinderen (te dicht komen, hem een blik geven, botsen, spatten, )
Hij wil altijd gedragen worden (zijn benen zijn moe, doen pijn, gewoonte,..) maar dit kan ik niet meer zoveel doen en dat begrijpt hij niet, gevolg weer de uitbarstingen. (mama heeft veel pijnen)
Ook bij mij waren al symptomen te zien voor mijn 21ste. Ik had verschillende tics, niet altijd heel opvallende en storende. Maar ik was altijd al een heel beweeglijk kind in alle opzichten en zo konden sommige tics enigszins verdoezeld worden.
Wanneer juist dat ik mijn eerste tics gekregen heb, weet ik niet, maar ik weet wel dat ik al heel vroeg in de lagere school opmerkingen kreeg van de leerkrachten. Want daar moet je ook stil zitten en elke beweging of geluid hebben ze opgevangen. Ik heb dikwijls eens een bordewisser naar mijn hoofd gekregen van mijn meester in het tweede leerjaar en later diezelfde meester in het 5de en 6de.
Toen ik in het middelbaar naar de sociaal technische richting ging (vanaf het derde middelbaar), heb ik dat wel ergens tijdens mijn opleiding tegen gekomen en kon ik dat wel bij mezelf plaatsen. Het had een naam, maar verder deed het mij niet veel op dat moment. Als ik mijn tics, mijn handelingen kon uitvoeren had ik een goed gevoel. Het was vooral lastig om het te moeten inhouden, tegenhouden, want later op de dag kwam het er ineens uit of zat ik met heel veel frustraties.
Ik was vroeger als kind, een lastpostje, geen gemakkelijke. Later in de puberteit voor mijn omgeving nog steeds een moeilijke, een speciale, . Ik kreeg vaak opmerkingen en dat was niet leuk.
Vroeger moest ik heel vaak mijn buik intrekken en rollen, opspannen en lossen (dit kon ik onopvallend uitvoeren). Ik had ook steeds de neiging om dingen over te nemen die ik zag bij anderen, handelingen, tics,
Grimassen (verschillende soorten) trekken, nek opspannen, met mijn lichaam schokken, mijn armen die wegslaan, ter plaatse staan trappelen, een bijna-val-beweging, bepaalde moves met mijn handen en armen, kreetjes zoals Wha wha wha, of op een bepaalde toon jajajajaja of iets vertellen en dan een bepaald woord heel luid, dingen herhalen steeds, ik tel de wegmarkering, de verlichtingspalen, ik tel dan telkens 1 2 3 1 2 3 1 2 3
Bepaalde dingen moeten op een bepaalde manier gebeuren, anders opnieuw moeten doen. Oogknipperen, snuiven, overal aan ruiken, met mijn vingers steeds over elkaar wrijven, in mijn arm knijpen (doe ik onopvallend, met mijn armen gekruisd), sprongetjes maken, zitten tokkelen, knipperen met stylo, op mijn dijen ritmisch met mijn handen slaan, handklappen, met mijn lippen een bepaalde beweging doen waardoor er een geluid uit voortkomt, tandknarsen, kaakklemmen, billen toeknijpen, tenen krullen, manken, bewegingen van mensen nadoen, plots luidop roepen,
Ik kan ook uitdagend zijn (toch nog eens moeten doen wat niet mag,..)
Pitsen aan mijn huid, in mijn haar pitsen,.. vroeger ook heel vaak nagelbijten (nu minder). Hoofd en nek spannen, spieren opspannen en lossen,
Momenteel maak ik veel geluiden en roep ik vaak, ik maak ook veel schokkerige bewegingen en maak rare stapbewegingen en sprongetjes. Soms is dat lastig, want ik wil dat tegen houden en dan verergert dat alleen maar en ben ik bijna continu met die tics bezig dat ik mijn werk niet kan doen. Soms kan ik dat wel drukken en komt het later er wel weer uit. Mijn gezin die lacht er mee, die vinden dat grappig en ze lokken vaak nog tics uit door mij bv aan te raken of mij te doen verschieten met gevolg dat ik reageer met tics.
De reacties in mijn omgeving zijn wisselend, sommige zijn heel bezorgd en denken dat ik echt iets mankeer (dat ik mij beter eens grondig moet laten onderzoeken), anderen vinden mij dan een raar iemand. Er zijn mensen die je ontwijken, maar dat is dan hun probleem. Ik ga door met mensen die zich er zo niet aan storen. Ik heb al vaak de opmerkingen gehoord achter mijn rug bv als we ergens zijn (zwembad, beurs, uitstapje, -) Dan zie je mensen kijken, wijzen, hoor je ze zeggen van Je moet eens kijken naar die daar!! Sommigen schateren het uit, . Of ik mij eraan stoor, is afhankelijk van mijn gemoedstoestand op dat moment, soms heb ik er totaal geen last van en soms steek ik het in mijn hoofd. In mijn directe omgeving lach ik er ook zelf mee, het is wie ik ben, het hoort bij mij. Maar sommige kwetsende uitspraken raken je wel heel diep en dan heb ik wel eens nood aan een peptalk.
Momenteel ben ik gestart met medicatie, voorgeschreven door Dr Van der Linden, rivotril (middel tegen epilepsie). Het zorgt dat ik wat meer ontspannen ben en dat ik beter slaap.
Vroeger nam ik wel lapmiddeltjes, kreeg ik homeopatische produkten, maar dat hielp allemaal niet. Ook voor mijn drukke gedrag.
Bij ons komen tics heel veel voor in de familie, vooral langs mijn moeders kant. Mijn oudste broer heeft ook tics, vooral motorische, bij hem zie je dat goed in zijn gezicht, hij pinkt heel veel met zijn ogen en trekt daar ook grimassen bij, heel hevig. Mijn zoontje heeft ook Tourette, vastgesteld op vierjarige leeftijd, reeds tics van zijn anderhalf duidelijk aanwezig. Ik geloof dat erfelijkheid er wel voor iets tussen zit, niet iedere persoon met tics heeft tourette. Sommige in de familie hebben chronisch dezelfde tics en dat verandert niet. Bij mij en mijn zoon zijn er veel verschillende tics die kunnen veranderen in intensiteit en hoelang ze zich voordoen. Mijn zoontje kan maanden met een bepaalde tic zitten (naast nog andere), maar dat kan net zo goed 1 dag duren, maar dan zo frekwent aanwezig die dag dat het echt wel een tic is. Hij heeft zo eens een ganse paasvakantie het lied groot soldaatje, klein soldaatje gezongen, in alle toonaarden, in verschillende volumes, steeds weer opnieuw. Was het fout, begon hij weer opnieuw, het moest juist zijn, niemand mocht meezingen. Hij klakt met zijn tong, schraapt zijn keel, knarsetanden, snuiven, met zijn snot tussen zijn neus en keel spelen, tongschrapen tegen zijn gehemelte, krrrrrrr geluidjes, mmmmmmmm geluidjes, hahahahahaha geluidjes, nanananananana geluidjes, coprolalie, vuile vingerbewegingen, schouderschudden, hoofdschudden (ja, nee, schuin, ) hoofd spannen, boksen, hoofdbonken, laatste letter van het woord herhalen, sissen, grommen, overal aan ruiken, neuriën, eigen woordjes maken en herhalen, verschillende grimassen trekken, steeds wenkbrauwen optrekken, braakgeluiden, wurggeluiden, overdreven hoestgeluiden,
Ikzelf en mijn zoon hebben geen praatgroep bezocht voor turette. Wel ben ik lid van de vlaamse vereniging Gilles de la Tourette.
Bij mijn zoon is de diagnose gekomen op 4 jarige leeftijd, wij hadden al veel langer problemen gezien bij hem en zijn tics, maar toen is hij heel hevig met zijn hoofd beginnen schudden en heeft de school ons aangesproken. Dan ben ik naar de kinderarts gegaan met hem, ik had dan ook het gedrag gefilmd, maar bij de kinderarts deed hij het ook. Hij is dan getest in het RCA in uz Gent voor autisme en vermoeden tourette. Eerst kwam de diagnose tourette, dat was duidelijk, ik moest hem thuis filmen en had al heel snel verschillende tics en aangezien wij al van zijn 16 maanden dingen opmerkten zoals keelschrapen, tongklakken, oogknipperen, snuiven, eindletters van woorden herhalen, hoofdbonken, is dan al heel snel die diagnose gevallen. Kort nadien ook diagnose ASS.
Mijn zoon wil zoals de anderen zijn, heeft zijn specifieke aanpak nodig en die geven we ook. Of hij er last van heeft anders behandeld te worden, dat weet ik niet.
Ikzelf heb ADHD, ASS en tourette, mijn zoontje ASS en tourette en is heeeeel impulsief. Onze aandoening heeft al heel veel invloed gehad op ons leven, op onze gezinssituatie. Bij mij vooral mijn hevigheid, mijn ongeremdheid zorgt bij mijn zoon vaak voor stress. Ik straal veel stress uit naar mijn kinderen toe. Door medicatie te nemen voor mijn adhd, kan ik wat rustiger zijn, daarvoor was het niet te doen. Mijn man bleef op de duur ook weg uit huis, om weg te zijn van mijn drukke gedrag. Ik heb het ook moeilijk omdat ik gemakkelijk kan doorschieten, ik neem vaak teveel hooi op mijn vork en dan plots gaat het bergaf met mij. Het is telkens in uitersten dat ik leef, mijn stemming kan heel snel omslaan en dat is vermoeiend, zowel voor mijzelf als mijn gezin en omgeving. ADHD zit ook in de familie. Mijn zoontje is heel intelligent, maar bouwt een achterstand op voor zijn taal. Maar daar wordt hij in begeleidt. Hij gaat nu naar een aangepaste school, in een autiklasje en verblijft deeltijds op internaat omdat de situatie thuis onhoudbaar werd voor ons, voor hem en voor zijn zusjes. Nu kunnen we even op adem komen als hij op internaat is en hem dan opvangen als hij thuis is. Daarnaast heeft mijn zoontje ook zindelijkheidsproblemen (veel ongelukjes in de broek). De TS en de bijkomende stoornissen hebben een grote impact op ons leven, hoe we het ook draaien of keren. Het kan erg op de zenuwen werken. Mijn zoon beseft het niet eens dat hij zit te neuriën of geluidjes maakt, maar je zit er wel op te luisteren he. Dit kan heel vervelend zijn bij tafelmomenten of tv-momenten.
Ik heb vroeger geen speciale begeleiding gekregen daarvoor, maar ik had wel het geluk in de lagere school om in een heel klein klasje les te krijgen, we zaten maar met 6 in de klas, met de andere klas erbij waren we met 11 in totaal. Dus we hadden allemaal individuele aanpak wanneer nodig. Dit heeft mij gered in de lagere school. Het middelbaar verliep moeilijker, daar ben ik dikwijls eens door een zwart gat gekropen, maar ik heb mij erdoor gesparteld. Ik heb vaak zelfmoord willen plegen, sterk overwogen, en zelfs geprobeerd. Maar, heb mezelf dan toch weer de moed kunnen inspreken, of iemand die juist op de juiste plek was op het juiste moment die mij door mijn dieptepunt heen hielp.
Ik ga wel geregeld op gesprek bij een psycholoog en bij de psychiater, dit helpt. Ik moet dan ook mijn omgeving niet lastig vallen, want die begrijpen dat toch niet, of denken dat ik overdrijft, of hebben roddelvoer. Dus liever bij een onafhankelijk iemand, die voor mij dan eens alles op een rijtje zet of mij helpt zodat ik weer overzicht krijg over mijn leven.
Ik vind het jammer dat in de media vooral de stereotypes worden getoond en ze vergroten het steeds uit. Ze knippen en plakken, en verdraaien de dingen. Telkens halen ze er een erg geval uit of iemand die steeds loopt te schelden, terwijl het om een minderheid gaat die coprolalie doet. Mijn zoontje doet dit ook, maar TS is niet alleen dat, het is veel meer dan dat. Naast de tics die zichtbaar zijn, zijn er ook veel dwangmatige handelingen of dwanggedachten (die niet gezien worden). Het is vermoeiend dag in dag uit daarmee te leven. De media haalt ook vaak een klein stukje eruit en zetten een grote titel op het blad. Soms maken ze de persoon in kwestie zodanig belachelijk, om toch maar de aandacht te kunnen trekken van de lezer. Met tv is dat ook zo, ze halen steeds de coprolalie eruit om als reclameblok te gebruiken om hun programma aan te kondigen. Ik huiver van de media.
TS heeft ook zijn leuke en goeie kanten. Ik kan dan ook raar uit de hoek komen, maar ben ook heel grappig, door mijn uitspraken. Zo kan het ijs gebroken worden en is het ook minder saai. Wij hebben allebei een heel scherp waarnemingsvermogen, veel details die een ander niet opmerkt, hebben wij opgevangen. Ik voel heel sterk spanningen aan..
TS en mijn ADHD, ASS hebben mij gemaakt wie ik ben. Ik ben wie ik ben en kan mij niet veranderen. Het heeft ook een invloed gehad op mijn keuzes die ik maak nu en voor mijn toekomst. Bij mijn zoon maken wij nu de keuze voor buitengewoon onderwijs, dit tekent ook zijn weg, beperkt zijn mogelijkheden, maar opent ook veel mogelijkheden (in het gewoon zou hij op de duur afhaken en nergens terecht komen).
Mijn leven is niet gemakkelijker dan van iemand zonder TS. Het is boeiender, ook wel lastiger,
Het zorgt er ook voor dat mensen afhaken, dat ik bepaalde dingen niet kan doen. Maar ik leer er mee leven en moet mijn leven zodanig aanpassen dat ik kan leven, werken, mijn gezin opvoeden. Ik ben afgestudeerd als verpleegkundige, maar momenteel doe ik het werk niet meer. Ik werk nu op het bedrijf van mijn schoonouders. Later zou ik wel weer graag in de verpleging werken, maar ga dat dan niet meer voltijds doen.
Mijn zoon ziet zijn toekomst zo nog niet. Hij wil werken, dat weet hij.
Van mijn tics heb ik zelf minder last, maar mijn nervositeit, mijn druk zijn, mijn impulsiviteit, maakt meer dingen kapot dan mijn tics. Langs de andere kant mijn grote enthousiasme en mijn impulsiviteit hebben ook al veel bovengehaald in mij.
Mijn tourette is iets van mij, het hoort in mijn leven
07-05-2014 om 09:15
geschreven door fibromie
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen) Categorie:gilles de la tourette
Hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt?
Door Elaine Aron
Een boek dat uitlegt wat het is en hoe je er mee om kunt gaan. Dit is geschreven na jaren van onderzoek en uit eigen ervaring, makkelijk te lezen. Een must voor iedere HSP!
ISBN 9789063053352
Uitgeverij Archipel Prijs 17.95
Hoog Sensitieve Personen in de Liefde
Door Elaine Aron
Na Hoog Sensitieve Personen is dit een goed en aansluitend boek dat gaat over de relaties met anderen en liefdesrelaties. Zeker aan te raden als je zelf kampt met problemen op het gebied van relaties en/of seksualiteit.
ISBN 9789063052874
Uitgeverij Archipel Prijs 17.95
De kracht van zelfwaardering
Sta prettiger in het leven door beter contact met anderen.
Door Elaine Aron
Elaine Aron deed tien jaar lang onderzoek naar de twee meest fundamentele sociale instincten waarmee we de wereld tegemoet treden : vergelijken en verbinden. Aron maakt duidelijk dat deze oerinstincten hun functie hebben, maar elkaar en dus ons, ook aardig in de weg kunnen zitten.
ISBN 9789063053567
Uitgeverij Archipel Prijs 19
Werkboek voor Hoogsensitieve Personen
Hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt?
Een boek dat uitlegt wat het is en hoe je er mee om kunt gaan. Dit is geschreven na jaren van onderzoek en uit eigen ervaring, makkelijk te lezen. Een must voor iedere HSP!
ISBN 9789029573856
Uitgeverij Arbeiderspers Prijs 19,95
Beter zorgen voor jezelf
Door Marc Beulens en Ann Vermeiren Zelfzorg begint met zelfkennis. Waarder jezelf. Stel van jezelf houden niet uit tot je slank bent, meer geld hebt, vloeiend Engels spreekt of gestopt bent met roken! We zijn allen architect van onze eigen toekomst. Dit boek wil een uitnodiging en een gids zijn. Een uitnodiging om even stil te staan bij je leven, en er de motivatie uit te halen om enkele dingen te verbeteren.
ISBN 9789020990393
Uitgeverij Lannoo Prijs 20
Blijf je werk de baas voor hoog sensitieve personen
***Enkel nog te verkrijgen in uw bibliotheek***
Door Barrie Jaeger
Dit boek helpt HSP om het werk en de werksituatie te vinden die bij hun past. Een handige handleiding.
ISBN 9780071441773
Uitgeverij McGraw-Hill Prijs 12,50
Leven met hooggevoeligheid
Van opgave naar gave
Door Susan Marletta-Hart
Susan Marlette-Hart gaat in Leven met hooggevoeligheid nader op deze karaktereigenschap in. Hoogsensitieve mensen hoeven volgens haar geen slachtoffer van hun bijzondere gevoeligheid te zijn, maar kunnen die tot hun eigen kracht maken. In haar boek belicht ze onder meer de spirituele kant van hooggevoeligheid en laat ze veel ervaringsdeskundigen aan het woord.
ISBN 9789025961770
Uitgeverij Ten Have Prijs 19,90
Voluit leven met hooggevoeligheid
Door Susan Marletta-Hart
Dit boek biedt je concrete strategie inzichten en oefeningen die je helpen je ware kracht te vinden en deze verder te ontwikkelen. Een gids vol praktische handvatten om je leven als hooggevoelige ook echt voluit te kunnen gaan leven.
ISBN 9879025956714
Uitgeverij Ten Have Prijs 19.95
Overlevingsgids voor hoog sensitieve personen : Werkboek
Door Tedd Zeff
Volgens recent onderzoek is ca. 20% van de bevolking een HSP, een Hoog Sensitief Persoon. Deze mensen zijn bovengemiddeld gevoelig voor zaken als harde geluiden, sterke geuren, fel licht, het gedrang van mensenmassa's, enzovoort. Elaine Aron heeft in haar boeken de HSP op de kaart gezet, psycholoog Tedd Zeff gaat nog een stapje verder en presenteert een praktische survival guide voor de HSP.
ISBN 9789069638805
Uitgeverij Altamira-Brecht Prijs 25
Hoogsensitiviteit als kracht
Werken met je intuïtie
Door Carolina Bont
Ontdek het positieve potentieel van je hoogsensitiviteit. Geniet van het leven zonder je overweldigd te voelen. Ontwikkel en vertrouw op je intuïtie. Dit boek laat zien hoe je hoogsensitiviteit niet langer als last hoeft te ervaren, maar juist als een kwaliteit die een extra dimensie aan je leven kan toevoegen.
ISBN 9789021529905
Uitgeverij Kosmos Prijs 12,50
Versterk je uitstraling
Kracht en kwetsbaarheid in balans
Door Carolina Bont Iedereen straalt iets uit. Het is belangrijk om je goed te voelen, maar ook om goed over te komen. In dit boek laat Carolina Bont zien hoe je je uitstraling kunt versterken en hoe je intuïtie daarbij kan helpen.
ISBN 9789021582078 Uitgeverij Kosmos Prijs 19,95
Bewust-er-zijn met hooggevoeligheid
Door Antoine van Staveren.
Dit boek bevat een overzicht van de belangrijkste en herkenbaarste aspecten van hooggevoeligheid in het algemeen en richt zich met name op het gewone dagelijkse leven. Het boek laat je op een geheel andere wijze naar jezelf kijken en daarmee tegelijkertijd naar de omgang met de lasten van de hooggevoelige kenmerken: de sentimenten.
ISBN 9789089543196
Uitgeverij Elikser Prijs 18,00
Handboek voor gevoelige mensen
Door Wim Kijne
In dit handboek leer je hoe gevoelens ontstaan, hoe je effectief met emoties en gevoeligheden kunt omgaan, hoe je emotionele intelligentie en veerkracht kunnen toenemen en hoe je tot veranderingen komt in de manier waarop je je wilt voordragen en voelen.
ISBN 0789077556115
Uitgeverij Lezerspoort Prijs 18
Hooggevoelige mensen, leven tussen gave en kwetsbaarheid
Door Dr. Samuel Pfeifer
De manier waarop HSP in het leven staan heeft pas de afgelopen jaren een naam gekregen: hooggevoeligheid. Het is een bepaalde aanleg, een karaktereigenschap. Dit boek informeert, bemoedigt, ondersteunt.
ISBN 9789058293824
Uitgeverij Jongbloed Prijs 17,50
Gevoeligheid en Zelfbescherming
Leer je afsluiten voor negatieve invloeden.
Door Judy Hall
Dit boek draagt praktische en eenvoudige hulpmiddelen aan, die zowel geschikt zijn voor groepen als individueel gebruik. De hier geboden technieken zijn uitvoerig uitgeprobeerd en getest. Sommige zijn al duizenden jaren bekend, anderen zijn pas recentelijk ontwikkeld. Als je je deze technieken eenmaal hebt eigen gemaakt, vormen ze een vanzelfsprekend deel van je leven.
ISBN 9789020281255 Uitgeverij Ankh-Hermes Prijs 13,95
Gevoeligheid, Hoe ga je ermee om?
Door Pieter Langedijk
In dit boekje gaat psycholoog Pieter Langedijk in op de vraag hoe het komt dat sommige volwassenen en kinderen zo gevoelig zijn. Dat heeft onder andere te maken met een gebrek aan samenwerking tussen lichaam en geest. Verschijnselen die daarop wijzen zijn onder meer spanningen in nek en onderlichaam, koude voeten, leerproblemen, concentratieproblemen, altijd voor anderen klaar staan, erg druk of juist erg stil gedrag.
ISBN 9789020200027 Uitgeverij Ankh-Hermes Prijs 6,00
Introvert door het leven
Als je kunt groeien in een extraverte wereld
Door Laney Marti Olsen
Als je in spiritualiteit, religie of filosofie bent geïnteresseerd, is de kans groot dat je jezelf als introvert zult bestempelen. Dit heeft te maken met je oriëntatie op het leven. De waan van de dag is minder belangrijk. Maar hoe houd je je staande in de snelheid van het bestaan?
ISBN 9789025959319
Uitgeverij Ten Have Prijs 22,90
De kracht van het NU
Door Eckhart Tolle
Dit unieke en baanbrekende boek biedt een totaal nieuw perspectief: streef naar minder succes, in plaats van meer. Dat is makkelijker, rustiger en veel verstandiger. Niet alleen voorkom je stress en verbeter je je humeur, je zult ook beter functioneren, meer waardering krijgen van je omgeving en beter slapen.
ISBN 9789020282306
Uitgeverij Ankh-Hermes Prijs 17,00
Uw brein als medicijn
Door David Servan-Schreiber
Diep in de hersenen zit een deel dat ons gevoel, humeur, gedrag, bloeddruk, ons immuunsysteem, kortom alles wat met ons welbevinden te maken heeft, beheerst: het emotionele brein. Door controle te krijgen over dit deel van de hersenen, is het mogelijk om stoornissen die voortkomen uit stress, angsten of depressie zelf te genezen.
ISBN 9789021538495 Uitgeverij Kosmos Prijs 23,50
Het innerlijke medicijn
De weg naar een nieuwe geneeskunde voor lichaam en geest
Door Thierry Janssen
In Het Innerlijke Medicijn legt Janssen uit waarom diverse alternatieve geneeswijzen, van acupunctuur tot reiki, kunnen werken. Onderzoeken laten zien dat yoga, tai chi en chi kung ons herstellend vermogen versterken.
Hier vind je adressen waar je terecht kan voor een persoonlijke begeleiding in je verwerkings- en aanvaardingsproces als HSP.
De samenwerking met Centra, therapeuten en psychologen is gebaseerd op een basisopleiding (psychosociale en/of pedagogische begeleiding), die erkend is door het ministerie van onderwijs, in combinatie met de ervaring die deze personen hebben met hooggevoeligheid. Op deze manier streven wij een professionele basishouding van de hulpverlener na.
Hou er rekening mee dat er géén specifieke therapie is voor HSP's, de ene HSP is de andere niet en daardoor kan de ene manier van aanpak beter geschikt zijn dan de andere, naar gelang het individu. Spreekt een therapie je niet direct aan, geef je zoektocht dan niet zomaar op en ga op zoek naar een benaderingswijze die beter bij je past!
Bent u - als therapeut, als bewustwordingscentrum - ook intensief bezig met HSP en heeft u interesse om op deze pagina te verschijnen , neem gerust contact met ons op. Neem ook eens een kijkje bij onze vorming 'HSP voor professionals', inschrijven kan nog tot 30 april 2014, of lees hier onze brochure na !
Vlaamse Vereniging voor Hooggevoelige Personen VZW Informatie- en Consultatie Centrum
Individuele therapie voor volwassenen en voor kinderen
Cursussen en workshop voor HSP's
Praatkaffee's
Thema-avonden
Vakantiekampen voor gevoelige kinderen
en nog zoveel meer
Psychologe verbonden aan ons centrum is Mireille Helderweirdt. Contacteer haar gerust rechtstreeks op het nr 0479 52 28 03 of via mail mireille.helderweirdt@skynet.be
Zelf HSP met studies: Bachelor in Sociaal Werk; Master in Psychologische en Pedagogische Wetenschappen; aangevuld met relevante bijscholingen. Thema's:
Relatie met jezelf: zoektocht naar jezelf, een passende job en/of studierichting; emotioneel evenwicht; zelfzorg;
Relatie/communicatie met anderen: broer/zus, ouders, vrienden, partner; kinderen; collega's; chef;
Nemen van belangrijke keuzes/beslissingen: studiekeuze, levensovertuiging; partner; job;
Innerlijke belevingen: stress; moeite met opkomen voor zichzelf; minderwaardigheidsgevoel; perfectionisme; schuldgevoelens; rouw; angsten; woede; burn-out; depressie;
Ontwikkelen van vaardigheden: effectieve communicatie, assertiviteit, leiderschap,
In 2011 deed A.S. De Pamelaere een onderzoek naar de correlatie hooggevoeligheid en pesten bij kinderen uit de lagere school, dit in het kader van haar professionele bachelor toegepaste klinische psychologie.
Iedereen kan slachtoffer worden maar er zijn tendensen Enige waakzaamheid is aangeraden bij personen met volgende eigenschappen. Zij lopen immers een groter risico om slachtoffer te worden van ongewenst gedrag:
Bang, angstig
Lage zelfwaardering
Anders zijn
Conflictvermijders
Niet erg sociaal vaardig
Nauwgezet, rigide
Sterke persoonlijkheid
Klokkenluiders
Zij die een privilege hebben
* Bron Provikmo: Sensibilisering grensoverschrijdend gedrag.
Tips voor ouders
Neem het verhaal van jouw kind ernstig
Luister naar jouw kind, geef het de tijd om op verhaal te komen
Neem contact op met de school of een vertrouwenspersoon op school
Stel jouw kind gerust dat het dit niet alleen hoeft te dragen
Bevestig jouw kind dat dit gedrag niet aanvaardbaar is
Bevestig dat jouw kind hier niet het probleem is
Tips voor school
Neem de tijd om het verhaal van het kind of ouders te beluisteren
Beloof discretie
Zoek een manier waarop het kind weet dat het steeds bij iemand terecht kan op school
Heb begrip voor de angst dat het kind doorstaat
Overleg met het kind zodat je weet wat "dit" kind "nu" nodig heeft en bewerkstellig een vertrouwensrelatie met het kind
Anekdote
We kwamen dit berichtje tegen op facebook, en we hebben geen idee wie de auteur is en of het überhaupt waar is. Wat we wel weten, is dat het een heel mooi verhaal is, en zeker het lezen waard:
Een onderwijzeres in New York onderwees haar klas over de gevolgen van pesten. Ze gaf hen de volgende opdracht. Ze gaf alle kinderen in de klas een stuk papier en zei hen het te verfomfaaien, het te verkreukelen, er een prop van te maken, het op de grond te gooien en er op te stampen. Kortom er echt een puinhoop van te maken, maar het niet te verscheuren. De kinderen vonden dat wel een leuke opdracht en deden hun best het blad zo veel mogelijk te verkreukelen. Toen kregen ze de opdracht om het papier voorzichtig weer open te vouwen, zodat het niet scheurde en het weer glad te strijken. Ze liet hen zien hoe vol littekens en vuil het papier was geworden. Toen zei ze de de klas dat ze het papier moesten zeggen dat het hen speet dat ze het zo verkreukeld hadden. Maar hoe vaak ze ook zeiden dat het hen speet en hoe ze hun best ook deden om de kreukels weer uit het papier te halen, het lukte hen niet om het blad in de vorige gladde staat terug te krijgen. Ze wees haar leerlingen op alle littekens die ze achterlieten. En dat die littekens nooit meer zullen verdwijnen, hoe hard ze ook probeerden ze te repareren. Dat is wat er gebeurt als een kind een ander kind pest. Je kan zeggen dat het je spijt, je kan proberen het weer goed te maken, maar de littekens zijn er en die blijven. Mensen van 80 kunnen nu nog navertellen hoe ze op de lagere school gepest werden. De kreukels gingen er niet meer uit. De gezichten van de kinderen in de klas vertelden haar dat haar boodschap was overgekomen.
Katharine Briggs en Isabel Myers ontwikkelden een persoonlijkheidsvragenlijst gebaseerd op de bevindingen van Carl Gustaf Jung die een aantal criteria onderzocht naar het herkennen van een aantal psychologische types.
De test beschrijft de voorkeuren van iemand op 4 verschillende dimensies. Door de combinatie van de vier voorkeuren komt men tot één van de 16 verschillende persoonlijkheidstypes.
Deze types zijn te vergelijken met 'archetypen', ze zeggen niet wie je bent wel hoe jij in eerste instantie geneigd bent inwendig en uitwendig te reageren, met andere woorden: waar je voorkeur naartoe gaat. Daarbij is het belangrijk te weten dat er geen goede of slechte types bestaan en dat elke persoonlijkheid waardevol en uniek is.
Er zijn verschillende toepassingsmogelijkheden voor de MBTI. Vaak wordt deze test gebruikt in bedrijven met het oog op betere communicatie en het oplossen van conflicten. Maar ook voor relatieadvies of individuele ontwikkeling kan de test interessant zijn.
De vier dimensies:
De eerste dimensie (extraversion - introversion) omschrijft waaruit iemand zijn energie haalt. Een extravert type geeft er de voorkeur aan energie te halen uit de buitenwereld van activiteiten, mensen en dingen. Een introvert type geeft er de voorkeur aan energie te halen uit de innerlijke wereld van gedachten, gevoelens en ideeën.
De tweede dimensie (sensing - intuïtion) beschrijft hoe iemand informatie opneemt. Het gewaarwordend type geeft er de voorkeur aan zich te concentreren op informatie verworven via de vijf zintuigen en op praktische toepassingen. Het intuïtief type geeft er de voorkeur aan zich te concentreren op patronen, verbanden en mogelijke betekenissen.
De derde dimensie (thinking - feeling) beschrijft hoe iemand waardevolle beslissingen neemt. Het denkend type geeft er de voorkeur aan beslissingen te baseren op logica en een objectieve analyse van oorzaak en gevolg. Het voelend type geeft er de voorkeur aan beslissingen te baseren op een waarde-oordeel en houdt daarbij rekening met wat er belangrijk is voor mensen.
De vierde dimensie (judging - perceiving) omschrijft welke levensstijl iemand aanneemt. Het oordelend type houdt van een geplande, georganiseerde levenshouding en gaat probleemoplossend te werk om iets tot een goed eind te brengen. Het opmerkzame type houdt van een fexibele spontane aanpak en geeft er de voorkeur aan alle opties open te houden. Zij anticiperen op onvoorzien veranderingen.
De 16 types
ISTJ of de plichtsgetrouwe
ISTP of de technische
ISFJ of de dienaar
ISFP of de kunstenaar
INFJ of de beschermer
INFP of de idealist
INTJ of de wetenschapper
INTP of de denker
ESTP of de doener
ESTJ of de bewaker
ESFP of de performer
ESFJ of de verzorger
ENFP of de inspirator
ENFJ of de gever
ENTP of de visionair
ENTJ of de uitvoerder
Types HSP's naar een studie van Jacqueline Strickland
Jacqueline Strickland vermeldt op haar website zogenaamde verschillende subculturen van HSP's. Om tot dit resultaat te komen heeft zij zich gebaseerd op haar jarenlange samenwerking met HSP's en op de jaarlijkse HSP bijeenkomsten die zij samen met Elaine Aron organiseert.
Hierna volgt een korte verklaring van verschillende types HSP evenals de levenstaken waarvoor ze staan.
Activisten voor sociale rechtvaardigheid
Deze HSP's worden aangezet tot actie door onrechtvaardigheden naar mens (bv armoede, onderdrukking) en milieu toe.
Deze HSP's doen er goed aan zich te realiseren dat het redden van de wereld onmogelijk is en dat ze enkel kleine verschillen kunnen maken op hun levenspad.
Lichamelijke reageerders
Deze HSP's reageren lichamelijk sterker dan gemiddeld op bepaalde voedingsstoffen, lawaai, licht, geuren, stress. Ze vertonen sterkere lichamelijke reacties zoals allergieën, zwetende handpalmen, nervositeit, misselijkheid, migraine.
Deze HSP's doen er goed aan zichzelf goed te leren kennen, te plannen, te organiseren en steun te zoeken.
Gereserveerde intellectuelen
Deze HSP's zijn gewoonlijk introvert met een fijn intellect (kennis in de diepte, inzicht). Ze kunnen arrogant lijken, maar zijn niet noodzakelijk zo.
Deze HSP's doen er goed aan om mogelijkheden, manieren te zoeken waarin ze hun inzichten kunnen meedelen en toegankelijk maken.
Creatieve zielen en kunstenaars
Zij creëren en manifesteren hun ideeën en visies. Het medium kan muziek, drama, kunst, boeken, poëzie, schilderen... zijn.
Zij doen er goed aan de beste manier te zoeken om zich te uiten.
Helers
Dit zijn de geneeskundigen en "alternatieve" helers die ongewoon intuïtief zijn. "Alternatieve" helingswijzen kunnen Reiki, massage... zijn.
Priesterlijke adviseurs
Zij laten zich kenmerken door hun energetisch, doelgericht en spiritueel leven vol levensvreugde.
Zij doen er goed aan niet teveel "oorzaken" aan te nemen. Zij nemen best niet teveel projecten aan om burn-out of gelijkaardige aandoeningen te vermijden. Zij voelen zich het beste onder medewerkers en gelijkgestemde collega's.
HSP in transitie
Deze persoon heeft juist de eigenschap van hooggevoeligheid ontdekt. Deze kan zich hierom alleen, onbegrepen en veroordeeld voelen of kan zich net heel erg opgelucht voelen onder de herkenning.
Zij doen er goed aan zichzelf en hun grenzen beter te leren kennen. Dikwijls is het nodig smart en verlies te helen.
Core Issue HSP's
Dit zijn HSP's die een traumatische, problematische en soms verwaarloosde kindertijd hebben meegemaakt. Ze hebben geleden onder bepaalde types van misbruik. Zij kunnen zich machteloos en totaal verloren voelen.
Zij zijn veelal gebaat bij werk in de diepte onder therapeutische begeleiding.
Wijze, heilige HSP's
De Moeder Theresa's van de wereld. Volledige toewijding aan een hogere, spirituele roeping. Zorgverstrekkers en hoeders van jeugd, ouderen en stervenden. Zij ervaren zorgverstrekking aan kinderen, ouderen en stervenden als natuurlijk. Ze hebben een unieke mogelijkheid om diegenen met speciale behoeften te dienen.
Andere subculturen
Uiteraard zullen er HSP's zijn die zich niet ten gronde terugvinden in één van de bovenstaande subculturen. Wij zijn levensverhaal kwijt wil aan Jacqueline Strickland, kan terecht op www.lifeworkshelp.com.
De meeste psychologen, huisartsen, psychiaters, ... hebben nog niet veel kennis van hooggevoeligheid. Zij kunnen de eigenschappen dus ook vaak niet herkennen en er bijgevolg niet correct op inspelen. Veelal worden niet-aangepaste therapieën en medicatie voorgeschreven om bepaalde eigenschappen en symptomen onder controle te krijgen. Het is nochtans van het grootste belang dat de informatie over HSP bekend is, zowel bij het individu als bij artsen en allerlei welzijns-instanties.
Van zodra een persoon zich in het HSP-gebeuren herkent, zal die tal van angsten, gebeurtenissen en reacties uit het verleden beter kunnen plaatsen. Zaken die hem/haar al hun hele leven kopzorgen bieden.
Door het weten op zich en het besef dat men er niet alleen mee staat, legt de HSP uiteindelijk de basis tot een sterker zelfbeeld, een steviger zelfvertrouwen, kortom : een evenwichtiger leven.
Hoe ga je om met overprikkeling?
Belangrijk : Zorg goed voor jezelf!!
HSPs ervaren hun hooggevoeligheid ieder op een heel individuele manier. Vandaar dat het ook moeilijk is algemene tips en adviezen te geven om ermee te leren omgaan. Het zal voor ieder wat zoeken zijn om een persoonlijk evenwicht te vinden.
Zorg goed voor jezelf is het beste advies dat je kan opvolgen. Zei men al niet in de Bijbel : Bemin je naaste zoals jezelf? Vandaag de dag zijn we zo gehaast en jachtig bezig dat we steeds minder tijd hebben om stil te staan bij onszelf. De zorg voor ons innerlijke zelf en het luisteren naar de signalen van je eigen lichaam schieten er meestal bij in. We denken aan ons werk, aan de kinderen, je man/vrouw, de relatie, het huishouden, onze materiële status, maar waar we niet meer bij stilstaan is wat wijzelf nodig hebben om ons goed te voelen.
Elaine Aron zei daarover in haar eerste boek : De HSP is als een plantje. Het soort zaad dat de grond ingaat je aangeboren karakter is maar een deel van het verhaal. De kwaliteit van aarde, water, zon en verzorging heeft ook een sterke invloed op de volgroeide plant die jij nu bent. Als de groeicondities erg slecht zijn, komen er nauwelijks bladeren, bloemen en zaden tevoorschijn. Je hooggevoeligheid kan soms aanvoelen als een negatieve eigenschap, het is echter ook een bron van tal van positieve elementen. Als je je talenten en je intuïtie op de juiste manier verzorgt en aanwendt, zal ook jij floreren en opbloeien.
Rust
Voldoende rust en tijd nemen voor jezelf is alvast de boodschap. Als je dat niet gewoon bent, zal dat enige aanpassing vragen van jou en je omgeving. Maak hen vooral duidelijk dat je dit echt nodig hebt. Probeer tot rust te komen en te ontspannen en probeer aan te voelen wanneer je dat nodig hebt. Dat zal voor iedereen anders liggen. Allerlei vormen van alleen bezig zijn behoren tot de mogelijkheden: meditatie, yoga, gebed, sport, een boek lezen, wandelen, slapen, .
Regelmaat
Een regelmatige leefwijze helpt overprikkeling tegen te gaan. Nieuwe situaties, omgevingen of gedragspatronen geven immers extra prikkeling in vergelijking met bekende situaties, omgevingen of gedragspatronen. Door ervoor te zorgen dat het dagelijks leven zo min mogelijk extra prikkels met zich meebrengt krijg je een soort van evenwicht. Een bekende situatie zal je meer bevallen dan een onbekende.
Natuurlijk geldt dit in het algemeen. Soms zal je wel nieuwe dingen moeten of willen uitproberen (zou het leven anders niet te ééntonig worden?). Probeer dan zoveel mogelijk omgevingsfactoren bekend te houden en neem niet meer dan 1 situatie per keer aan. Na verloop van tijd zal het spanningsniveau dat hierbij hoort afnemen en evolueert het geheel naar een bekende situatie.
Leer jezelf aanvoelen
Wanneer je je oncomfortabel voelt, ga dan na hoe dat zou kunnen komen.
Voel ik mij boos, verdrietig, overstuur, opgewonden?
Wat heb ik nodig om mij beter te voelen? Rusten, ademhaling regelmatig krijgen, eten, naar toilet gaan, afzondering, even afreageren op een onschuldige manier, ?
Dit lijkt op het eerste zicht makkelijk en zelfs overbodig, maar dat is het zeker niet. Het vergt een poosje echt stilstaan bij jezelf en je lichaam om je oncomfortabele gevoel concreet en correct te interpreteren.
Stap eens uit de situatie
Probeer eens naar de situatie te kijken van buitenaf. Probeer als het ware afstand te nemen van hetgeen jij op dat ogenblik ervaart. Is dit inderdaad een bedreigende omgeving, of kan je er op een andere manier naar kijken, zodat je er beter mee om kan gaan?
Stel je voor dat je in een druk station loopt. Stemmen, schreeuwen, drukte, lawaai, het wordt je allemaal teveel! Je raakt overprikkeld waardoor je alleen maar wil wegvluchten van de situatie. In plaats van direct weg te lopen, neem even de tijd om te bedenken waar je je nu bevindt. Bedenk dat het inderdaad een station is dat je overweldigt. Dit is niet echt een reden om weg te lopen. Probeer nuchter te blijven en voel dat je overprikkeld bent. Je voelt je bedreigd, maar in werkelijkheid ben je dat niet.
Door je bewust te zijn van je eigen reactie en de reële situatie,zal je in staat zijn de situatie in een ander kader te plaatsen en te voelen dat er geen reden is tot paniek.
Wanneer je de pedalen verliest
Voel je tijdens een activiteit de spanning in je lichaam en geest in die mate opbouwen, dat je je er niet goed meer bij voelt? Probeer dan een pauze in te lassen om iets totaal anders te gaan doen.
Dit laat je toe even mentaal en fysiek afstand te nemen van de gegeven activiteit en zo bouw je de spanning af. Het is belangrijk met beide voeten op de grond te blijven want HSP's hebben nogal de neiging zich in zaken te laten meesleuren en op die manier de controle over zichzelf en de situatie te verliezen.
Dit is een belangrijk aandachtspunt. Op tijd afstand nemen en een stapje achteruitzetten kan je perspectief op de situatie terug rechtzetten.
Aanvaard je hooggevoeligheid
Aanvaarding is hier het sleutelwoord, net zoals bij allerlei andere karaktertrekken. Aanvaard het feit dat je hooggevoelig bent. Net als bij andere moeilijke onderwerpen, is het ook hier belangrijk er niet van weg te vluchten maar het feit onder ogen te zien. Alleen daardoor kan je er rekening mee houden en een manier vinden om ermee om te gaan. Deze manier zal voor iedere HSP anders zijn, omdat ieder individu anders is.
Een HSP is iemand die gevoeliger is voor indrukken en prikkels van de buitenwereld dan gemiddeld. Hij of zij neemt subtielere nuances waar in bv. de lichaamstaal en stemmingen van anderen, is gevoeliger voor licht, geuren en geluiden, enz.... Een HSP raakt daardoor sneller overprikkeld en heeft de behoefte zich terug te trekken op zichzelf.
HSP is geen ziekte maar een karaktertrek met vele verschillende eigenschappen. Indien je er niet op de juiste manier mee leert omgaan (en dit kan voor iedere HSP anders zijn) kan deze karaktertrek de oorzaak zijn van zowel fysieke als psychische aandoeningen/problemen.
Elke HSP heeft verschillende eigenschappen, beleeft zn HSP-zijn op een eigen, individuele manier.
Indrukken en prikkels?
Elk ogenblik van de dag doen we indrukken op, staan we bloot aan allerlei prikkels. Smaken, geuren, geluiden, bewegingen, kleuren, vormen, sferen, enz nemen we voortdurend en vaak onbewust via onze zintuigen op. Alles is in feite een prikkel en niet alleen van buitenuit. Onze gevoelens en gedachten vormen de prikkels van binnenuit.
HSPs hebben meer tijd nodig om deze indrukken te verwerken dan minder gevoelige personen. Om dit proces te helpen, hebben ze het nodig zich terug te trekken op zichzelf. Dikwijls zijn zij zich daar niet van bewust of krijgen zij daartoe de kans niet. Als gevolg daarvan raken ze over hun toeren en/of worden ze geïrriteerd, soms zelfs agressief.
Positieve eigenschappen
Ondanks het feit dat vele HSPs hun hooggevoeligheid vaak als negatief ervaren zijn er ook heel wat positieve eigenschappen.
Je bent beter in het signaleren van fouten en dus ook in het vermijden ervan. Je doet je werk gewetensvol en je werkt meestal hard. Je kan je heel goed concentreren wanneer je door niets of niemand wordt afgeleid. Je merkt kleine nuanceverschillen op in allerlei waarnemingen, zoals kleuren, kleding of sfeer. Je verwerkt vele dingen op een ander, dieper niveau dan de doorsnee persoon. Je voelt planten en dieren beter aan. Je denkt vaak na over de diepere zin van het leven.
Verstand versus gevoel
In onze maatschappij wordt hooggevoeligheid niet altijd begrepen, laat staan gewaardeerd. Van jongsaf aan leren we immers dat het verstand primeert op het gevoel. Daardoor leren we als het ware onze gevoelige kant te negeren en niet te luisteren naar de signalen van ons lichaam en ons hart. Dit kan op lange duur leiden tot innerlijke conflicten en ontevredenheid.
Het is dus belangrijk zich zo vlug mogelijk bewust te worden van het HSP-zijn, om op een evenwichtige manier te leren omgaan met de eigen behoeftes en noden. HSPs zijn niet altijd makkelijk te herkennen. Als kind hebben ze vaak geleerd hun hooggevoeligheid te camoufleren of uit te schakelen uit overlevingsdrang. Dat blijft ook voor vele volwassen HSPs gelden. Zij werden immers geconditioneerd in hun gedrag op jonge leeftijd en dat patroon is moeilijk te doorbreken.
Aan de andere kant zijn HSP's erg creatief en hebben zij een brede interesse. Ze zijn zorgzaam en empatisch (meelevend) en krijgen snel inzicht in een situatie waardoor ze originele en creatieve oplossingen kunnen aanbrengen bij problemen. Ze hebben een goed ontwikkelde intuïtie en tonen veelal interesse en inzicht in spirituele zaken.
Functioneren in groep is een zwak punt. Drukte en sociale gebeurtenissen gaan zij liever uit de weg.
Een diepgaand één-één gesprek geniet hun voorkeur.
Wat de laatste 2 punten betreft, daar komen we zeker nog op terug.
opgelet voor valkuilen
Omdat je je zo goed kan inleven in anderen (empathie), bestaat het gevaar dat je je gaat verliezen in de emoties van een ander. Uiteindelijk kan je niet meer onderscheiden of die gevoelens nu van jou of van de ander zijn.
HSP's worden soms letterlijk leeggezogen door anderen. Ze hebben dan zelf geen energie meer over en worden prikkelbaar.
Een HSP is doorgaans nauwgezet en perfectionistisch ingesteld, vaak wil hij de dingen té goed doen. Dit kan de diepliggende oorzaak zijn van vele kwalen, o.a. chronische vermoeidheid, grote stemmingswisselingen, depressies en verslavingen
Faalangst en angst om fouten te maken, maken soms dat je helemaal niets meer doet.
Een HSP is iemand die gevoeliger is voor indrukken en prikkels van de buitenwereld dan gemiddeld. Hij of zij neemt subtielere nuances waar in bv. de lichaamstaal en stemmingen van anderen, is gevoeliger voor licht, geuren en geluiden, enz.... Een HSP raakt daardoor sneller overprikkeld en heeft de behoefte zich terug te trekken op zichzelf.
HSP is geen ziekte maar een karaktertrek met vele verschillende eigenschappen. Indien je er niet op de juiste manier mee leert omgaan (en dit kan voor iedere HSP anders zijn) kan deze karaktertrek de oorzaak zijn van zowel fysieke als psychische aandoeningen/problemen.
Elke HSP heeft verschillende eigenschappen, beleeft zn HSP-zijn op een eigen, individuele manier.
indruk
Indrukken en prikkels?
Elk ogenblik van de dag doen we indrukken op, staan we bloot aan allerlei prikkels. Smaken, geuren, geluiden, bewegingen, kleuren, vormen, sferen, enz nemen we voortdurend en vaak onbewust via onze zintuigen op. Alles is in feite een prikkel en niet alleen van buitenuit. Onze gevoelens en gedachten vormen de prikkels van binnenuit.
HSPs hebben meer tijd nodig om deze indrukken te verwerken dan minder gevoelige personen. Om dit proces te helpen, hebben ze het nodig zich terug te trekken op zichzelf. Dikwijls zijn zij zich daar niet van bewust of krijgen zij daartoe de kans niet. Als gevolg daarvan raken ze over hun toeren en/of worden ze geïrriteerd, soms zelfs agressief.
Positieve eigenschappen
Ondanks het feit dat vele HSPs hun hooggevoeligheid vaak als negatief ervaren zijn er ook heel wat positieve eigenschappen.
Je bent beter in het signaleren van fouten en dus ook in het vermijden ervan. Je doet je werk gewetensvol en je werkt meestal hard. Je kan je heel goed concentreren wanneer je door niets of niemand wordt afgeleid. Je merkt kleine nuanceverschillen op in allerlei waarnemingen, zoals kleuren, kleding of sfeer. Je verwerkt vele dingen op een ander, dieper niveau dan de doorsnee persoon. Je voelt planten en dieren beter aan. Je denkt vaak na over de diepere zin van het leven.
Verstand versus gevoel
In onze maatschappij wordt hooggevoeligheid niet altijd begrepen, laat staan gewaardeerd. Van jongsaf aan leren we immers dat het verstand primeert op het gevoel. Daardoor leren we als het ware onze gevoelige kant te negeren en niet te luisteren naar de signalen van ons lichaam en ons hart. Dit kan op lange duur leiden tot innerlijke conflicten en ontevredenheid.
Het is dus belangrijk zich zo vlug mogelijk bewust te worden van het HSP-zijn, om op een evenwichtige manier te leren omgaan met de eigen behoeftes en noden. HSPs zijn niet altijd makkelijk te herkennen. Als kind hebben ze vaak geleerd hun hooggevoeligheid te camoufleren of uit te schakelen uit overlevingsdrang. Dat blijft ook voor vele volwassen HSPs gelden. Zij werden immers geconditioneerd in hun gedrag op jonge leeftijd en dat patroon is moeilijk te doorbreken.
Aan de andere kant zijn HSP's erg creatief en hebben zij een brede interesse. Ze zijn zorgzaam en empatisch (meelevend) en krijgen snel inzicht in een situatie waardoor ze originele en creatieve oplossingen kunnen aanbrengen bij problemen. Ze hebben een goed ontwikkelde intuïtie en tonen veelal interesse en inzicht in spirituele zaken.
Functioneren in groep is een zwak punt. Drukte en sociale gebeurtenissen gaan zij liever uit de weg.
Een diepgaand één-één gesprek geniet hun voorkeur.
Wat de laatste 2 punten betreft, daar komen we zeker nog op terug.
Opgelet voor valkuilen
Omdat je je zo goed kan inleven in anderen (empathie), bestaat het gevaar dat je je gaat verliezen in de emoties van een ander. Uiteindelijk kan je niet meer onderscheiden of die gevoelens nu van jou of van de ander zijn.
HSP's worden soms letterlijk leeggezogen door anderen. Ze hebben dan zelf geen energie meer over en worden prikkelbaar.
Een HSP is doorgaans nauwgezet en perfectionistisch ingesteld, vaak wil hij de dingen té goed doen. Dit kan de diepliggende oorzaak zijn van vele kwalen, o.a. chronische vermoeidheid, grote stemmingswisselingen, depressies en verslavingen
Faalangst en angst om fouten te maken, maken soms dat je helemaal niets meer doet.
Bij het syndroom van Gilles de la Tourette is de chemische huishouding van de hersenen verstoord. Dat uit zich door allerlei zenuwtics zoals knipperen met de ogen, snuiven, hoofdschudden, ongepast glimlachen, lipsmakken Vaak worden de tics heftiger wanneer het kind zich inspant, verveelt of stress voelt.
MISVERSTAND
Kinderen die vloeken en schelden zijn de meest bekende Touretters. Maar eigenlijk zijn ze ook de meest zeldzame. Minder dan tien procent van de mensen met Tourette kampt met het probleem, en meestal is het gebruik van scheldwoorden zelfs van voorbijgaande aard.
Wie heeft het?
Ongeveer twee procent van de kinderen heeft er last van. Tourette neemt geleidelijk toe en komt vaak op een hoogtepunt rond de leeftijd van 12 jaar, meestal ook het moment waarop de jongere het middelbaar onderwijs binnenstapt. De tics en dwanghandelingen blijven meestal ernstig tot de leeftijd van 18 jaar, waarna ze vaak afnemen.
Hoe herken ik beginnende Tourette? Het meest voorkomende eerste symptoom is een gelaatstic zoals: vlug oogknipperen, neusrimpelen of een zenuwtrek aan de mond. Maar ook ongewilde geluiden zoals keelschrapen en snuiven of tics van de ledematen kunnen zich als eerste symptoom aandienen. Bij sommige personen begint Tourette plots met zowel complexe bewegingstics als geluidstics.Tourette is bij geen twee personen gelijk. Sommige tics heeft iedereen met Tourette wel eens gehad. Andere tics zijn heel individueel. De symptomen worden vaak verward met andere aandoeningen, zoals een probleem met de ogen, allergieën, een neus-keel-oor probleem of gewoon een gedragsstoornis.
Wat kan ik doen?
- Hou hem bezig. Vele kinderen met Tourette hebben problemen om zich aan tafel behoorlijk te gedragen. Dat komt omdat ze op het moment dat hun ouders het eten klaarmaken, er weinig toezicht is. Geef het kind op dat moment iets om te doen: tafel klaarzetten, saus roeren
- Maak afspraken. Kinderen met Tourette kunnen niet lang stilzitten. Ze kunnen hun tics wel onder controle houden, maar dan moeten ze die daarna uitwerken. Geef dus op tijd de ruimte om te ticcen en spreek af wat mag: regelmatig opstaan of naast zijn stoel gaan, x keer rond de kamer lopen, MAAR het mag enkel eten wanneer het op zijn stoel zit, desnoods wiebelend, op de knieën of met geplooide benen.
- Breng structuur en vermijd verrassingen. Kinderen met Tourette zijn vaak slecht georganiseerd en krijgen meer tics naarmate de stress toeneemt. Vermijd dus stressvolle ochtenden en andere piekmomenten: leg alles op voorhand klaar, maak ruimte voor een vast ritueel , maar verwacht niet dat dit elke dag lukt.
- Werk niet met straffen of belonen (vb. punten of stickers voor gewenst gedrag). Het vooruitzicht van een beloning wekt evenveel stress op als dat van een straf en wekt nog meer tics op.
- Spreek af met de leraar. Wat kan de leraar doen om het je kind en de klas gemakkelijker te maken?
Stel voor dat het een spreekbeurt doet om uit te leggen waarom hij soms raar doet.
Is er een ruimte waar je kind af en toe kan uitticcen als het hem teveel wordt?
Mag je kind een computer gebruiken in de klas? Zo gaat lezen en schrijven vlotter.
Mag het kind ergens zitten in de klas waar het niemand stoort en waar niemand hem stoort? Aan de zijkant, maar dicht bij de leerkracht.
- Betrek het kind bij het zoeken naar oplossingen! Sommige kinderen willen geen uitzondering zijn.
Kijk ook op www.tourette.be
Wat is het?
Bij het syndroom van Gilles de la Tourette is de chemische huishouding van de hersenen verstoord. Dat uit zich door allerlei zenuwtics zoals knipperen met de ogen, snuiven, hoofdschudden, ongepast glimlachen, lipsmakken Vaak worden de tics heftiger wanneer het kind zich inspant, verveelt of stress voelt.
MISVERSTAND
Kinderen die vloeken en schelden zijn de meest bekende Touretters. Maar eigenlijk zijn ze ook de meest zeldzame. Minder dan tien procent van de mensen met Tourette kampt met het probleem, en meestal is het gebruik van scheldwoorden zelfs van voorbijgaande aard.
Wie heeft het?
Ongeveer twee procent van de kinderen heeft er last van. Tourette neemt geleidelijk toe en komt vaak op een hoogtepunt rond de leeftijd van 12 jaar, meestal ook het moment waarop de jongere het middelbaar onderwijs binnenstapt. De tics en dwanghandelingen blijven meestal ernstig tot de leeftijd van 18 jaar, waarna ze vaak afnemen.
Hoe herken ik beginnende Tourette? Het meest voorkomende eerste symptoom is een gelaatstic zoals: vlug oogknipperen, neusrimpelen of een zenuwtrek aan de mond. Maar ook ongewilde geluiden zoals keelschrapen en snuiven of tics van de ledematen kunnen zich als eerste symptoom aandienen. Bij sommige personen begint Tourette plots met zowel complexe bewegingstics als geluidstics.Tourette is bij geen twee personen gelijk. Sommige tics heeft iedereen met Tourette wel eens gehad. Andere tics zijn heel individueel. De symptomen worden vaak verward met andere aandoeningen, zoals een probleem met de ogen, allergieën, een neus-keel-oor probleem of gewoon een gedragsstoornis.
Wat kan ik doen?
- Hou hem bezig. Vele kinderen met Tourette hebben problemen om zich aan tafel behoorlijk te gedragen. Dat komt omdat ze op het moment dat hun ouders het eten klaarmaken, er weinig toezicht is. Geef het kind op dat moment iets om te doen: tafel klaarzetten, saus roeren
- Maak afspraken. Kinderen met Tourette kunnen niet lang stilzitten. Ze kunnen hun tics wel onder controle houden, maar dan moeten ze die daarna uitwerken. Geef dus op tijd de ruimte om te ticcen en spreek af wat mag: regelmatig opstaan of naast zijn stoel gaan, x keer rond de kamer lopen, MAAR het mag enkel eten wanneer het op zijn stoel zit, desnoods wiebelend, op de knieën of met geplooide benen.
- Breng structuur en vermijd verrassingen. Kinderen met Tourette zijn vaak slecht georganiseerd en krijgen meer tics naarmate de stress toeneemt. Vermijd dus stressvolle ochtenden en andere piekmomenten: leg alles op voorhand klaar, maak ruimte voor een vast ritueel , maar verwacht niet dat dit elke dag lukt.
- Werk niet met straffen of belonen (vb. punten of stickers voor gewenst gedrag). Het vooruitzicht van een beloning wekt evenveel stress op als dat van een straf en wekt nog meer tics op.
- Spreek af met de leraar. Wat kan de leraar doen om het je kind en de klas gemakkelijker te maken?
Stel voor dat het een spreekbeurt doet om uit te leggen waarom hij soms raar doet.
Is er een ruimte waar je kind af en toe kan uitticcen als het hem teveel wordt?
Mag je kind een computer gebruiken in de klas? Zo gaat lezen en schrijven vlotter.
Mag het kind ergens zitten in de klas waar het niemand stoort en waar niemand hem stoort? Aan de zijkant, maar dicht bij de leerkracht.
- Betrek het kind bij het zoeken naar oplossingen! Sommige kinderen willen geen uitzondering zijn.
Kijk ook op www.tourette.be
07-05-2014 om 01:01
geschreven door fibromie
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:gilles de la tourette
