In 2011 deed A.S. De Pamelaere een onderzoek naar de correlatie hooggevoeligheid en pesten bij kinderen uit de lagere school, dit in het kader van haar professionele bachelor toegepaste klinische psychologie.

Daaruit bleek dat hooggevoelige kinderen meer kans maken om gepest te worden. 
Een synopsis van het eindwerk :Pesten ligt gevoelig kan je hier raadplegen.

Profiel 'dader' en 'pester'

Iedereen kan slachtoffer worden maar er zijn tendensen…Enige waakzaamheid is aangeraden bij personen met volgende eigenschappen.
Zij lopen immers een groter risico om slachtoffer te worden van ongewenst gedrag:

•  Bang, angstig
•  Lage zelfwaardering
•  Anders zijn
•  Conflictvermijders
•  Niet erg sociaal vaardig
•  Nauwgezet, rigide
•  Sterke persoonlijkheid
•  Klokkenluiders
•  Zij die een privilege hebben

* Bron Provikmo: Sensibilisering grensoverschrijdend gedrag.

Tips voor ouders

• Neem het verhaal van jouw kind ernstig
• Luister naar jouw kind, geef het de tijd om op verhaal te komen
• Neem contact op met de school of een vertrouwenspersoon op school
• Stel jouw kind gerust dat het dit niet alleen hoeft te dragen
• Bevestig jouw kind dat dit gedrag niet aanvaardbaar is
• Bevestig dat jouw kind hier niet het probleem is
   

Tips voor school

• Neem de tijd om het verhaal van het kind of ouders te beluisteren
• Beloof discretie
• Zoek een manier waarop het kind weet dat het steeds bij iemand terecht kan op school
• Heb begrip voor de angst dat het kind doorstaat
• Overleg met het kind zodat je weet wat "dit" kind "nu" nodig heeft en bewerkstellig een vertrouwensrelatie met het kind

Anekdote

We kwamen dit berichtje tegen op facebook, en we hebben geen idee wie de auteur is en of het überhaupt waar is. Wat we wel weten, is dat het een heel mooi verhaal is, en zeker het lezen waard:
 

Een onderwijzeres in New York onderwees haar klas over de gevolgen van pesten. Ze gaf hen de volgende opdracht. Ze gaf alle kinderen in de klas een stuk papier en zei hen het te verfomfaaien, het te verkreukelen, er een prop van te maken, het op de grond te gooien en er op te stampen. Kortom er echt een puinhoop van te maken, maar het niet te verscheuren. De kinderen vonden dat wel een leuke opdracht en deden hun best het blad zo veel mogelijk te verkreukelen. Toen kregen ze de opdracht om het papier voorzichtig weer open te vouwen, zodat het niet scheurde en het weer glad te strijken. Ze liet hen zien hoe vol littekens en vuil het papier was geworden. Toen zei ze de de klas dat ze het papier moesten zeggen dat het hen speet dat ze het zo verkreukeld hadden. Maar hoe vaak ze ook zeiden dat het hen speet en hoe ze hun best ook deden om de kreukels weer uit het papier te halen, het lukte hen niet om het blad in de vorige gladde staat terug te krijgen. Ze wees haar leerlingen op alle littekens die ze achterlieten. En dat die littekens nooit meer zullen verdwijnen, hoe hard ze ook probeerden ze te repareren. Dat is wat er gebeurt als een kind een ander kind pest. Je kan zeggen dat het je spijt, je kan proberen het weer goed te maken, maar de littekens zijn er en die blijven. Mensen van 80 kunnen nu nog navertellen hoe ze op de lagere school gepest werden. De kreukels gingen er niet meer uit. De gezichten van de kinderen in de klas vertelden haar dat haar boodschap was overgekomen.