Heeft mijn kind Tourette?

Wat is het?

Bij het syndroom van Gilles de la Tourette is de chemische huishouding van de hersenen verstoord. Dat uit zich door allerlei zenuwtics zoals knipperen met de ogen, snuiven, hoofdschudden, ongepast glimlachen, lipsmakken … Vaak worden de tics heftiger wanneer het kind zich inspant, verveelt of stress voelt.

MISVERSTAND

Kinderen die vloeken en schelden zijn de meest bekende Touretters. Maar eigenlijk zijn ze ook de meest zeldzame. Minder dan tien procent van de mensen met Tourette kampt met het probleem, en meestal is het gebruik van scheldwoorden zelfs van voorbijgaande aard.

Wie heeft het?

Ongeveer twee procent van de kinderen heeft er last van. Tourette neemt geleidelijk toe en komt vaak op een hoogtepunt rond de leeftijd van 12 jaar, meestal ook het moment waarop de jongere het middelbaar onderwijs binnenstapt. De tics en dwanghandelingen blijven meestal ernstig tot de leeftijd van 18 jaar, waarna ze vaak afnemen.

Hoe herken ik beginnende Tourette? Het meest voorkomende eerste symptoom is een gelaatstic zoals: vlug oogknipperen, neusrimpelen of een zenuwtrek aan de mond. Maar ook ongewilde geluiden zoals keelschrapen en snuiven of tics van de ledematen kunnen zich als eerste symptoom aandienen. Bij sommige personen begint Tourette plots met zowel complexe bewegingstics als geluidstics.Tourette is bij geen twee personen gelijk. Sommige tics heeft iedereen met Tourette wel eens gehad. Andere tics zijn heel individueel. De symptomen worden vaak verward met andere aandoeningen, zoals een probleem met de ogen, allergieën, een neus-keel-oor probleem of gewoon een gedragsstoornis.

Wat kan ik doen?

-          Hou hem bezig. Vele kinderen met Tourette hebben problemen om zich aan tafel behoorlijk te gedragen. Dat komt omdat ze op het moment dat hun ouders het eten klaarmaken, er weinig toezicht is. Geef het kind op dat moment iets om te doen: tafel klaarzetten, saus roeren …

-          Maak afspraken. Kinderen met Tourette kunnen niet lang stilzitten. Ze kunnen hun tics wel onder controle houden, maar dan moeten ze die daarna uitwerken.  Geef dus op tijd de ruimte om te ‘ticcen’ en spreek af wat mag: regelmatig opstaan of naast zijn stoel gaan, x keer rond de kamer lopen, MAAR het mag enkel eten wanneer het op zijn stoel zit, desnoods wiebelend, op de knieën of met geplooide benen.

-          Breng structuur en vermijd verrassingen. Kinderen met Tourette zijn vaak slecht georganiseerd en krijgen meer tics naarmate de stress toeneemt. Vermijd dus stressvolle ochtenden en andere piekmomenten: leg alles op voorhand klaar, maak ruimte voor een vast ritueel …, maar verwacht niet dat dit elke dag lukt.

-          Werk niet met straffen of belonen (vb. punten of stickers voor  gewenst gedrag).  Het vooruitzicht van een beloning wekt evenveel stress op als dat van een straf en wekt nog meer  tics op.

-          Spreek af met de leraar. Wat kan de leraar doen om het je kind en de klas gemakkelijker te maken?

Stel voor dat het een spreekbeurt doet om uit te leggen waarom hij soms ‘raar’ doet.

Is er een ruimte waar je kind af en toe kan uitticcen als het hem teveel wordt?

Mag je kind een computer gebruiken in de klas? Zo gaat lezen en schrijven vlotter.

Mag het kind ergens zitten in de klas waar het niemand stoort en waar niemand hem stoort? Aan de zijkant, maar dicht bij de leerkracht.

-          Betrek het kind bij het zoeken naar oplossingen! Sommige kinderen willen geen uitzondering zijn.

Kijk ook op www.tourette.be

Wat is het?

Bij het syndroom van Gilles de la Tourette is de chemische huishouding van de hersenen verstoord. Dat uit zich door allerlei zenuwtics zoals knipperen met de ogen, snuiven, hoofdschudden, ongepast glimlachen, lipsmakken … Vaak worden de tics heftiger wanneer het kind zich inspant, verveelt of stress voelt.

MISVERSTAND

Kinderen die vloeken en schelden zijn de meest bekende Touretters. Maar eigenlijk zijn ze ook de meest zeldzame. Minder dan tien procent van de mensen met Tourette kampt met het probleem, en meestal is het gebruik van scheldwoorden zelfs van voorbijgaande aard.

Wie heeft het?

Ongeveer twee procent van de kinderen heeft er last van. Tourette neemt geleidelijk toe en komt vaak op een hoogtepunt rond de leeftijd van 12 jaar, meestal ook het moment waarop de jongere het middelbaar onderwijs binnenstapt. De tics en dwanghandelingen blijven meestal ernstig tot de leeftijd van 18 jaar, waarna ze vaak afnemen.

Hoe herken ik beginnende Tourette? Het meest voorkomende eerste symptoom is een gelaatstic zoals: vlug oogknipperen, neusrimpelen of een zenuwtrek aan de mond. Maar ook ongewilde geluiden zoals keelschrapen en snuiven of tics van de ledematen kunnen zich als eerste symptoom aandienen. Bij sommige personen begint Tourette plots met zowel complexe bewegingstics als geluidstics.Tourette is bij geen twee personen gelijk. Sommige tics heeft iedereen met Tourette wel eens gehad. Andere tics zijn heel individueel. De symptomen worden vaak verward met andere aandoeningen, zoals een probleem met de ogen, allergieën, een neus-keel-oor probleem of gewoon een gedragsstoornis.

Wat kan ik doen?

-          Hou hem bezig. Vele kinderen met Tourette hebben problemen om zich aan tafel behoorlijk te gedragen. Dat komt omdat ze op het moment dat hun ouders het eten klaarmaken, er weinig toezicht is. Geef het kind op dat moment iets om te doen: tafel klaarzetten, saus roeren …

-          Maak afspraken. Kinderen met Tourette kunnen niet lang stilzitten. Ze kunnen hun tics wel onder controle houden, maar dan moeten ze die daarna uitwerken.  Geef dus op tijd de ruimte om te ‘ticcen’ en spreek af wat mag: regelmatig opstaan of naast zijn stoel gaan, x keer rond de kamer lopen, MAAR het mag enkel eten wanneer het op zijn stoel zit, desnoods wiebelend, op de knieën of met geplooide benen.

-          Breng structuur en vermijd verrassingen. Kinderen met Tourette zijn vaak slecht georganiseerd en krijgen meer tics naarmate de stress toeneemt. Vermijd dus stressvolle ochtenden en andere piekmomenten: leg alles op voorhand klaar, maak ruimte voor een vast ritueel …, maar verwacht niet dat dit elke dag lukt.

-          Werk niet met straffen of belonen (vb. punten of stickers voor  gewenst gedrag).  Het vooruitzicht van een beloning wekt evenveel stress op als dat van een straf en wekt nog meer  tics op.

-          Spreek af met de leraar. Wat kan de leraar doen om het je kind en de klas gemakkelijker te maken?

Stel voor dat het een spreekbeurt doet om uit te leggen waarom hij soms ‘raar’ doet.

Is er een ruimte waar je kind af en toe kan uitticcen als het hem teveel wordt?

Mag je kind een computer gebruiken in de klas? Zo gaat lezen en schrijven vlotter.

Mag het kind ergens zitten in de klas waar het niemand stoort en waar niemand hem stoort? Aan de zijkant, maar dicht bij de leerkracht.

-          Betrek het kind bij het zoeken naar oplossingen! Sommige kinderen willen geen uitzondering zijn.

Kijk ook op www.tourette.be