Op dinsdag 5 oktober houden we in Leest bij KORILE een "open repetitie". Dat betekent dat iedereen die zin heeft om te zien wa wij doen en hoe wij het doen, gewoon mag binnenlopen - eventueel meedoen. Dat kan zowat iedereen zijn: een echtgenoot die niet altijd snapt wat er zo leuk kan zijn aan een koor, een kindje dat wel eens wil weten wat er daar allemaal gebeurt, een vriend of vriendin die misschien enige interesse heeft maar nog nooit de stap zette. Het is dus ook aan de koorleden om mensen mee te brengen. En natuurliojk maken we wel wat publiciteit zodat we misschien iemand kunnen recruteren om onze fantastische groep te vervoegen of om de smaak van het koorzingen te ontdekken. Ik ben benieuwd wie er komt opduiken.
Voor de buitenstaanders: plaats van het gebeuren: Zaal Ter Coose, Kouter 1A - Leest. Dinsdag 5 oktober vanaf 20.15.
Zoals bekend, bracht Joseph Haydn een groot deel van zijn leven door als kapelmeester aan het hof van de Esterhazy's. 11 missen componeerde hij. Zij waren meestal bestemd voor uitvoering op de naamdag van prinses Maria Josepha Esterhazy. De mis die later bekend werd onder de naam 'Nelsonmis' heeft ook nog een andere naam: "Missa in angustiis" "Mis in bange tijden". De naam Nelson werd er pas later aan gegeven. Zeker is dat zij oorspronkelijk niet zo kon heten. Tijdens de compositie van de mis versloeg Nelson weliswaar de vloot van Napoleon in de slag bij Aboukir, maar het nieuws van die overwinning bereikte Wenen pas nadat Haydn de mis al had voltooid. Zij werd echter wel uitgevoerd toen twee jaar later Lord Nelson het hof van de Esterhazy's bezocht in gezelschap van lady Emma Hamilton, Nelson's minnares, een niet onverdienstelijke sopraan. De petite histoire wil dat Nelson aan Haydn een gouden zakhorloge cadeau gaf in ruil voor de pen waarmee de zgn. nelsonmis was geschreven.
Ik heb eventjes een proefwebsite van KORILE geactiveerd. Modern koor als we zijn, hebben we dus een stekje op het wereldwijde web. Je kan ons (voorlopig) vinden op www.korile.be En wonder boven wonder, er was een reactie, er kwam al reactie: een dame vroeg ons, of ze mocht komen meezingen.
Eventjes op zijn zondags relaxen en misschien eens grasduinen in de recente geschiedenis van pop en rock.
Op 29 augustus 1933 werd Ramses Shaffy geboren in het franse stadje Neuilly-sur-Seine als zoon van een Egyptische diplomaat en een Pools-Russische gravin. Dat hij in Nederland terecht kwam is te danken aan het feit dat hij opgroeide in een pleeggezin in Leiden. Nog op 29 augustus maar dan in 1958 werd één van de grootste iconen van de 20e eeuw geboren in Gary (Indiana-USA): Michael Jackson. Diezelfde dag in 1966 geven de Beatles hun laatste concert. En tenslotte op deze 29 augustus (1977) arresteert de politie in Memphis (USA) drie mannen die proberen het stoffelijk overschot van Elvis Presley in Memphis te stelen. Het lichaam zou daarna overgeplaatst worden naar Graceland.
De week in Pécs is nog maar nauwelijks voorbij en daar is al de aankondiging voor zangweken volgend jaar. Omdat het een microbe is, die mij waarschijnlijk voor de rest van het leven in het bloed zal blijven zitten, en omdat je mooie dingen graag deelt met anderen, vertel ik nu al wat de mogelijkheden zijn voor volgend jaar.
16-24 juli in Tarragona (Catalonië-Spanje): een atelier met (het werk van) Johan Duyck: Cantiones Sacrae in honorem Tomas Tallis + massa-atelier met de Symfonie nr. 2 'Lobgesang' van Felix Mendelsohn;
24-31 jul in Briançon (Frankrijk) : een atelier met de Nelson Mis van Joseph Haydn o.l.v. Hansruedi Kämpfen (Zwitserland)
22-28 augustus in Novi Sad (Servië) : o.a. een atelier met 'American Spiritual Music'
Als het aan mij ligt, trek ik graag naar Briançon, alhoewel Tarragona verleidelijk blijft. Nog geïnteresseerden?
De kop is er af: KORILE en MaN hebben hun repetities hervat en er staan ons drukke tijden te wachten. Een inkijkje in de agenda van de dirigent leert ons het volgende:
30/08 20.30 - Bestuursvergadering KORILE 06/09 20.00 - Bestuursvergadering MaN 18/09 11.30 - Cultuurmarkt Mechelen (KORILE) 28/09 20.30 - Gemeenschappelijke repetitie MaN + KORILE in Leest 30/09 20.00 - Gemeenschappelijke repetitie MaN + KORILE in Borgerhout 03/10 09.30 - Inzingen en aperitiefconcert Leest 17/10 14.00 - Inzingen en koffieconcert Borgerhout 01/11 10.05 - Inzingen en misviering MaN 07/11 09.30 - Inzingen en misviering Gasthuisberg (MaN)
Eén van de leukste nevenactiviteiten op een Europa Cantat is het dagelijkse Open Singing: de deelnemers komen met zijn allen toegestroomd om massaal te zingen zonder voorbereiding: dat kan gaan van heel ernstige muziek waar men heel ingetogen van wordt, maar het kan evengoed een uitgelaten boel worden. Dat is zeker het geval als ene Robert Sund de samenzang leidt. Onderstaand filmpje geeft een indruk van zo een sessie: en als je goed kijkt zie je zelfs je dirigent een paar keer verschijnen in een uitgelaten bui. Hou je al maar klaar om dit uit te proberen op één van de volgende reptities.
Gisteren hebben we het eventjes gehad over de algemene indruk die Pécs achtergelaten heeft, maar daarmee was nog niets gezegd over het werk dat we in vijf dagen ingestudeerd hadden en klaar hadden gemaakt voor een grandioze uitvoering in de dom van Pecs, onder het welwillend toeziend oog van twee bisschoppen en voor een afgeladen kathedraal (op het plein voor de dom volgden nog duizend mensen wat er binnen aan muzikaal geweld werd gepresenteerd). Aan de orde was het Buda Te Deum dat door Kodaly Zoltan (weer al geleerd, i,n Hongarije eerst de achternaam, dan pas de voornaam) werd gecomponeerd ter herinnering aan de herovering van Boedapest op de Turken. Een Te Deum in de traditie van de katholieke kerk, met groot orkest waar de trompetten triomfantelijk de inzet vormen. Het geheel stond onder leiding van Tilai Aurel, 80 jaar, "de grote oude man" zoals hij in Hongarije genoemd wordt. Ongeveer 300 koorleden en het Symfonisch Orkest van Pannonie zorgden voor een impressionante uitvoering. Daarvoor doe je het natuurlijk: een meesterwerk instuderen en dan kunnen uitvoeren in een bezetting waarvan je meestal alleen maar kan van dromen en een jaar lang naar uitkijken, tot er weer een volgende Europa Cantat aankomt.
Met de boodschap van Sante Fornasier, voorzitter van Europa Cantat, zijn we teruggekeerd naar ons landje: "Europa Cantat Pécs 2010 is voorbij; maar we dragen de herinnering mee in ons hart en we willen de vreugde uitdragen die we de laatste week ervaren hebben". Om het met Kodaly te zeggen: "muziek behoort aan iedereen". De komende dagen kom ik zeker nog terug op onze mooie tijd tijdens deze zangweek. Ze moge dan al wat specialer geweest zijn dan anders, het blijft een belevenis om een week lang bezig te zijn met zingen samen met allemaal gelijkgestemde zielen (en stemmen). Ik hoop nog veel van deze momenten te kunnen meemaken - samen met jullie misschien?
Morgenvroeg vertrekken we met een auto vol bagage en een hart vol verwachting richting Pécs. De eerste echte stop is Salzburg, de muziekstad die we toch niet links kunnen laten liggen. Zondag hopen we dan op onze bestemming te arriveren. Het zal dus een dag of 10 heel kalm zijn op deze blog. Met een beetje geluk zijn we op 23 augustus terug in het land, direct gereed om de 24e al te repeteren in Leest, de 26e in Borgerhout. Terwijl jullie dus studeren op "Zingen tot morgenvroeg" , gaan wij Kodaly te lijf. Ons resultaat moet echter al hoorbaar zijn op 20 augustus in de kathedraal. Tot dan!
Met slaperige ogen zit ik hier vanmorgen voor mijn pc om vandaag dan toch maar een echt blogje te fabriceren - wat er gisteren niet van gekomen is. Vorige nacht heb ik rond halftwee mijn computer toch maar afgesloten nadat een dagje grasduinen in de stamboom van de Faicts mij compleet verbouwereerd achtergelaten had. Stel u voor: je kijkt eventjes naar een onschuldige naam uit een zijtak van de familie van mijn vrouw (die stevige roots heeft in West-Vlaanderen en met name in Bredene en Leffinge). Je komt bij Camille Auguste Faict, geboren op 24 juli 1895 in Bredene. Die brave borst is gehuwd met ene Madeleine Marguerite Lebeaux. En uit pure curieuzigheid ga je dan eens kijken waar die Madeleine vandaan komt. En dan begint de onwaarschijnlijke story, die mij zo bezig gehouden heeft. Ik moet het allemaal nog uitpluizen, maar als ik de bronnen mag geloven gaat de stamboom van die dame terug tot minstens het jaar 400 (via de hoogste Franse adel - de familie de Rohan). Deze familie claimt dat ze in haar voorouders koningen en heiligen hebben en dat namen die wij uit de lagere school kennen, als Pepijn de Korte, Karel Martel e.d.m. hun voorzaten zijn. Maar het wordt nog meer bizar: de stamboommaker van die famile beweert - en hier komen we bij de Da Vincicode- dat het voorgeslacht van de hofmeiers via via (al dan niet gedocumenteerd) teruggaat naar het zuiden van Frankrijk en jaja Maria Magdalena en Johannes de evangelist. Kan je je voorstellen dat mijn werk nu begint? En dan spreek ik nog niet van de tak die ik nog niet nagekeken heb van de Franse Capetingers. Om gek van te worden en tegelijk het opperste genealogisch orgasme.
Op 9 augustus 1483 werd de Sixtijnse Kapel in het Vaticaan ingewijd, de meest bekende ruimte in het Apostolisch paleis, de residentie van de paus. Het is wereldwijd bekend omwille van de fresco's van Michelangelo en omdat het de ruimte is waar de kardinalen in conclaaf bijeen komen om een nieuwe paus te kiezen. In de eerste plaats is het natuurlijk de fysieke locatie van de pauselijke hofkapel geweest. Daar vonden de belangrijkste vieringen van het pauselijk hof plaats dat ten tijde van Sixtus IV in de late 15e eeuw ongeveer 200 mensen telde.
De muurschilderingen zijn vervaardigd door o.m. Sandro Botticelli. Het plafond was oorspronkelijk azuurblauw met gouden sterren, maar paus Julius II besloot in 1508 dat er een nieuw fresco moest geschilderd worden. De komende vier jaar zou Michelangelo er aan de slag gaan, mret soms en zeer ongeduldige paus die achter hem aan zat om het titanenwerk te beëindigen. 300 dukaten hield Michelangelo er aan over. Toen Michelangelo klaar was met het gewelf had hij meer dan 300 figuren geschilderd. In het midden bevindt zich het meest bekende onderdeel, waarin te zien is hoe God Adam het leven schenkt.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
