Op 28 en 29 augustus wordt voor de tiende keer de traditionele "Nacht van de koren" gehouden, dit jaar in het kasteeldecor van Bois-Seigneur-Isaac (Braine-l'Alleud). Het geheim van dit promenadeconcert: een perfecte combinatie tussen muziek en feërie. Het principe en het succes van dit promenadeconcert blijft ongewijzigd: zes vokale ensembles met een internationae reputatie en een eigen muzikale stijl brengen een voor de gelegenheid volledig verlicht historisch domein tot leven. En het zijn dit jaar niet de minsten die bij dit lustrum gaan optreden! I Muvrini (Corsica), Les petits Chanteurs à la Croix de Bois (Parijs), Gospelissimo (Frankrijk), Cantores Brugge (Brugge), Movie London Voices (Londen - bekend van bvb. hun prestaties in Harry Potter, Star Wars, The Lord of the Rings ....), Vocado (Zweden), geven telkens miniconcertjes van ongeveer 20 minuten. Het geheel wordt afgesloten met een spetterende finale die alle koren samen brengt, onder een knetterend vuurwerk. 28-29 augustus, telkens vanaf 18.30 tot 23.30 u, Braine-L'Alleud (domein Bois-Seigneur-Isaac). Toegangsprijs: 35/45 euro.
Morgen is het 101 jaar geleden dat de Duitse koor- en orgelcomponist Hugo Distler in Nürnberg werd geboren. Hij werd muzikaal gevormd in Leipzig en van bij zijn eerste werken was de invloed van zijn illustere voorganger in die stad, Johann Sebastian Bacht, duidelijk aanwezig. Hij werd organist in L¨beck, waar Bach ook ooit naar toe was gegaan en daar schreef hij het grootste deel van zijn kerkmuziek. Later ging het richting Stuttgartn maar het succes dat hij kende met zijn Möricke Chorlieder bracht hem al snel naar Berlijn, waar hij dirigent werd van het Staats- en Domkoor, gecombineerd met een reeks pedagogische opdrachten. Lang zou Hugo Distler van zijn succes niet genieten, want hij was nog maar 34 jaar oud toen hij in Berlijn overleed. Hij koos bewust voor de dood. Een combinatie van te veel werkdruk, een diepe antipathie voor het wreedaardig Hitlerregime en de walg van het oorlogsgeweld tout court bracht hem tot zelfmood.
De nacht van 23 op 24 juni. De Midzomernacht / Sint-Jansnacht met de daarop volgende ochtend werd algemeen gezien als een magische tijd, waarin het onmogelijke mogelijk werd.
De kerk heeft enerzijds geprobeerd het Midzomerfeest te kerstenen in de Sint-Jansviering. Anderzijds werd door de eeuwen heen voortdurend gewaarschuwd tegen de gevaren van heksen en demonen die in deze magische nacht maar al te gemakkelijk hun slag slaan. In het Engels wordt een absurde situatie, waarin alles uit de hand loopt, aangeduid als midsummer madness, een uitdrukking die in de tijd van Shakespeare al was ingeburgerd.
KORILE heeft vandaag, samen met ren rits andere koren, mee helpen zorgen voor een leuke slotpicknick. Daar mee wordt het Mechels Stadsfestival "Stadsvisioenen" op een mooie manier afgesloten. Onder een onverwacht stralende zon konden de koren aantreden voor 2 korte optredensn onder het welwillend oor en oog van een opvallend jong publiek. Geen overrompelende massa, maar een vrolijke groep mensen die van het ene optreden naar het andere konden wandelen in de Mechelse Kruidtuin. Er konden complimentjes vanaf voor ons KORILE, dat pluimpjes kreeg voor zijn programmatie, en nog maar eens (onverwacht) succes had met "De wolkenschaapjes" van Kersters. Flink gedaan, Korile-ertjes!
In Romùe gaan we het paleis van de familie Doria Pamphili bezoeken. Een van de beruchtste vrouwen uit dat geslacht was Olimpia Pamphili.
Olimpia Pamphili werd door de Romeinen La Pimpaccia genoemd, omdat ze het met de moraal niet zo nauw nam. Haar invloed en machtsbelustheid waren zo groot dat men haar ook wel la papessa (de pausin) en la regina (de koningin) noemde. Zij was de drijvende kracht achter de paus, zou volgens sommige bronnen ook zijn minnares zijn geweest, en sloofde zich uit om zichzelf te verrijken. Hoewel Olimpia haar rijkdom uitsluitend te danken had aan haar zwager Innocentius X, wilde ze geen cent uitgeven voor zijn begrafenis. Integendeel, nadat de paus overleden was, haalde ze de laatste twee koffers met geld onder zijn bed vandaan en deed zich vervolgens als een arme weduwe voor die niet eens een doodskist kon betalen. Toen ze in 1657 zelf stierf aan de pest, werden in haar paleis twee millioen scudi in contanten aangetroffen. In de Galleria Doria Pamphili staat een mooie marmeren buste van haar.
Ik was het eigenlijk niet van plan: de galerij van koorleden voortzetten, maar vandaag is het weer zo ver. Louisa wordt 60 en vervoegt dus de club van de rijpe wijze koorleden. Nu is 60 jaar niks speciaal in deze tijd, maar ... dertig jaar lid van het Ruysscheveldekoor en samen met haar man Tony De Ruysscher aan de wieg van het koor, dat is niet niks. Bovendien bestuurslid, nijver bietje als het op werken aan komt: il faut le faire. Tussendoor nog bezig met catechese, kinderwelzijn, culturele uitstappen en reizen. Ik denk dat ze daardoor jong van hart en uitzicht blijft. Ad multos annos, Louisa!
Ik vind het altijd een moeilijke aangelegenheid om uit te zoeken wat je met je koor gaat instuderen. Een koor is er in elk geval niet (alleen) om de ambities van zijn dirigent te bevredigen. Je bent eigenlijk op zoek naar een match tussen de mogelijkheden van de zangers en de dromen van een dirigent. Koren die al lang bestaan hebben wel de neiging om zich vastte klampen aan het bekende, ook al is dit soms helemaal uit de mode (jaja, mode in de koorzang bestaat). Vaak heeft dat ook te maken met ons oor dat gewend is geraakt aan bepaalde harmonieën. Een voorzichtige dosis nieuwere muziek kan in elk geval geen kwaad, zolang je het maar aanvaardbaar houdt voor de koorleden. Wanneer is het de moeite waard? In elke repetitie moet minstens één moment zijn, dat je echt gelukkig maakt, dat een aha-erlebnis betekent, dat je echt iets mooi neerzet, waarbij je kan denken: voor deze noot, voor dit akkoord, voor deze regel of lied, daarvoor doe ik het. Vreugde bij het musiceren maakt ons meer mens en meer koor. Om het nog maar eens te zeggen met de Engelse dichter "a thing of beauty is a joy for ever".
Op zondag21 juni, de eerste dag van de zomer, sluit het Mechelse stadsfestival Stadsvisioenen op ontspannen wijze af. Iedereen wordt van harte uitgenodigd op een feestelijke milieubewuste fair tradebrunch in de Mechelse kruidtuin. Er zijn twee mogelijkheden: ofwel neem je zelf je milieusparende picknick mee, ofwel bestel je een picknickmand bij één van de deelnemende handelaren. Afvalarme picknickers worden beloond.
Van 11 tot 14 uur kan je in de Kruidtuin terecht. Het gebeuren wordt geanimeerd (opgevrolijkt?) door een aantal Mechelse koren (waaronder KORILE) die elk 2 x 15 minuten optreden op verschillende locaties in de Kruidtuin.
Locatie: Kruidtuin (Bruul 129 Mechelen). Bij hevig regenweer gaat de picknick door in de Bar-o-droom, Zandpoortstraat 16.
za 20 juni - 10.30 : Begrafenis met Ruysscheveldekoor - Stekene zo 21 juni - 09.00 : Misviering met Ruysscheveldekoor - Kemzeke zo 21 juni - 11.00 : Slotevenement Stadsvisioenen met Korile - Mechelen ma 22 juni - 20.00: Repetitie met Koor Ter Looveren - Zelzate di 30 juni - 19.00 : Zomerfeest Korile - Leest wo 1 juli - 19.30: Slotrepetitie Ruyscheveldekoor - Stekene za 4 juli - 19.00: Misviering met Ruysscheveldekoor - Stekene Hellestraat 4 juli t/m 10 juli : afwezig 17 juli - 26 juli: Europa Cantat - Utrecht 8 aug - 12 aug: Koorreis naar Rome - Ruysscheveldekoor zo 16 aug - 12.00: Bestuur Ruysscheveldekoor wo 19 aug - 19.30: Herneming repetities Ruysscheveldekoor Stekene
di 25 aug 20.30: Herneming repetities Korile
do 27 aug - 19.30: Bestuursvergadering Ruysscheveldekoor - Stekene za 5 sept : 9.00: Koordag Ruysscheveldekoor - Stekene za 12 sept - 18.30: Misviering met Ruysscheveldekoor - Sint-Pauwels ma 14 sept - 20.30: Bestuursvergadering Korile - Leest ma 21 sept - 9.30: Misviering kermis Ruysscheveldekoor - Stekene ma 21 sept - 20.00: Orkestrepetitie met Ostinato - Sint-Niklaas za 3 okt - 9.00: Koordag Ruysscheveldekoor - Stekene ma 26 okt - 20.00: Orkestrepetitie met Ostinato - Sint-Niklaas ma 9 nov - 20.00 Koorrepetitie met orkest - Stekene wo 11 nov - 10.30: Misviering Stekene vr 13 nov - 20.00 Generale repetitie jubileumconcert - Stekene za 14 nov - 16.30 Repetitie en concert - Stekene zo 22 nov - 10.30: Misviering en Ceciliafeest - Stekene za 19 dec - 20.00: Winterconcert Korile - Leest
Traditioneel is de tweede zondag van juni een moment voor een familiereünie bij Gert en Karen, waarop een reeks dingen op één hoop worden gegooid: hun respectieve verjaardagen en vadertjesdag. Dit jaar zaten wij er al met 3 vaders (eentje moet nog afwachten of het van een zoon of een dochter is) en één aartsvader. Nu ben ik geen grote babbelaar, maar het zo samen zien van kinderen en kleinkinderen - met speciale aandacht voor het mannelijk deel - blijft voor mij zo een moment dat ik voor niets ter wereld zou willen missen. En zal ik jullie eens iets verklappen? Ik mocht ondrstaande rebus oplossen:
Eén van onze meest trouwe leden in het Ruysscheveldekoor is François, "meester Flore". Duivel doet al, schatbewaarder, barman, sleuteldrager, onovertroffen karikaturist op koorfesten, en enthousiaste bas. Samen met zijn vrouw Andrea is hij een van de bescheiden maar onmisbare steunpilaren van het koor. Eveneens onmisbaar voor pastoor Ivan, als er weer eens moet gekaart worden.
Ik heb dezelfde ogen En ik krijg jouw rimpels in mijn huid Jij hebt jouw idee? Ik heb mijn idee? En we zwerven in gedachten Maar we komen altijd thuis De waarheid die je zocht En die je nooit hebt gevonden Ik zoek haar ook En tevergeefs Zolang ik leef Want papa, ik lijk steeds meer op jou
Vroeger kon je streng zijn En ik heb je soms gehaat Maar jouw woorden Ze liggen op mijn lippen En ik praat nu Zoals jij vroeger praatte Ik heb een goddeloos geloof En ik hou van elke vrouw En misschien ben ik geworden Wat jij helemaal niet wou Maar papa, ik lijk steeds meer op jou
Jij gelooft in God Dus jij gaat naar de hemel En ik geloof in niks Dus we komen elkaar na de dood Na de dood nooit meer tegen Maar papa Ik hou steeds meer van jou
Reactie op de reisbrochure die we klaargemaakt hebben voor onze Romereis:
Hallo Carlo
Weer prachtig leesvoer van Rome,maar eigenlijk weer een negatieve vaststelling(mijnentwege)van het Christelijk geloof na Christus,de puinhoop die men ervan gemaakt heeft,daarom dat ik er zo weinig over lees of studeer want het brengt mij NOOIT een stap DICHTERBIJ eigenlijk verderaf,daarom bid ik tot GOD en de rest is voor mij leerrijke poeah.
Tegenstrijdige gevoelens die wellicht bij iedere mens aanwezig zijn. Alle grote figuren en gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis hebben een donkere en een lichte kant. Eén ding staat vast, het christendom heeft een onovertroffen bijdrage geleverd aan de kunst en aan ons schoonheidsgevoel. En de waarden die wij overgehouden hebben zijn geworden tot een universele barometer van het menszijn.
Van de andere kant moeten wij durven toegeven dat niet alles even hoogstaand was. Ik zou een waslijstje kunnen opmaken van dingen die helemaal fout gelopen zijn in de Kerk.
Waar zijn we onze onschuld kwijt geraakt? Misschien moeten wij eens op tocht gaan naar Assisië en stil worden bij het waterputje van de heilige Klara. Of we moeten eens op zoek gaan naar de betekenis van het lied: Ubi caritas et amor, ibi Deus est.
En nu we toch begonnen zijn met hommages: gisteren is onze voorzitster 27 geworden (oeps ik heb ineens dysgrafie).Maar ik draai de cijfertjes niet om als ik zeg dat ze ondertussen al 30 jaar voorzitster, drijvende kracht, moeder, van het Ruysscheveldekoor is. Nu zegt ze wel dat 30 jaar genoeg geweest is, maar ik heb daar toch mijn twijfels over. Ik vraag me af of 35 jaar geen mooier getal is om te eindigen. Gelukkig weten we één ding: zingen blijft ze doen, hopelijk nog in lengte van jaren.
Dan slaat ne mens al eens per ongeluk een dagje over op zijn blog en al dezelfde avond zijn er klachten van ons aller Nadia.
Nadia is de assistent-dirigente van het Ruysscheveldekoor, en organiste-begeleidster wanneer wij in de kerk weer eens aan het zoveelste optreden toe zijn. Zij "neemt" tijdens de repetities vaak de sopranen en alten voor haar rekening. Het is ook ons Nadia die in Stekene de kinderen van de Tourmalijn-school op het rechte muzikale spoor zet, en altijd gereed is om de communiekantjes muzikaal te ondersteunen. Sommigen appreciëren het te weinig dat zij een vleugelpiano ter beschikking gesteld heeft van het gemeentebestuur. En haar appel (ik weet niet of de beeldspraak klopt) is niet ver van de boom gevallen want zij heeft een muzikale dochter die zang studeert aan het conservatorium in Antwerpen.
Om het dus goed te maken dat ik gisteren aan het zwijgen was, deze hommage aan ons aller Nadia, zonder wie het allemaal een stuk moeilijker zou gaan.
Gisteren ontstond er een discussie (over wat een mens al niet kan redetwisten) over de vraag wat het oudste instrument was : het orgel of de (voorlopers van ) de piano. De uitvinding van het orgel wordt toegeschreven aan de Alexandrijnse werktuigbouwkundige Ksetibios, die leefde in de 3e eeuw voor Christus. Hij plaatste een rij auloi (pijpen) naast elkaar. Die pijpen werden dan aangeblazen door een mechaniek dat bestond uit twee in lkaar geplaatste vaten met water en een zuigerpomp die in het middelste vat een luchtkamer maakte. Hij noemde het instrument hydraulos (wateraulos). Onverwacht werd dit instrument heel populair in de Griekse wereld. Een inscriptie in Delphi uit ongeveer 90 voor Chr. vermeldt dat een zekere Antipatros een orgelwedstrijd glorieus gewonnen had. Via de Grieken maakten ook de Romeinen kennis met het orgel. Keizer Nero schijnt een liefhebber van het orgel te zijn geweest en er zijn aanwijzingen dat thetarevoorstellingen en gladiatorenspele, door orgelspel, al dan niet in combinatie met koperblazers, werden opgeluisterd. Na de ondergang van het Romeinse Rijk verdween het orgel uit West-Europa. In het Oosten bleef het echter bestaan, vooral aan het keizerlijk hof in Byzantium. Ook in de Arabische wereld, bijvoorbeeld in Bagdad, stonden orgels. Uiteraard in goud en rijkversierd, waren deze instrumenten vooral een symbool van macht en rijkdom.
Het blijft altijd moeilijk kiezen voor een bescheiden koor, welk instrument je gebruikt bij een concert. Zeker als je het kooroptreden afwisselt met wat instrumentaal werk. Een electronisch instrument heeft ieder koor dat zich een beetje respecteert wel als repetitie-instrument. Of je dit ook gebruikt voor een optreden is maar de grote vraag. Het is natuurlijk geen geringe kost, zo een huur van een vleugelpiano : je zit al gauw aan 600 - 900 euro. Daar staat natuurlijk tegenover dat voor aandachtige luisteraars die muziek kennen er een wereld van verschil is in de klank: mooie volle bassen, sterk verbeterde repeticiteit, en ... zeker een stuk meer motivatie voor de begeleider. Denk, denk, denk.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
