Na een lange onderbreking zijn we terug present, met goede voornemens. Bloggen voor mijzelf en voor de buitenwereld. Nieuwtjes, wist-je-datjes, overpeinzingen, ergernissen en huppeldepupjes komen aan bod. Aankondigingen die misschien iemand aanzetten om je luie zetel te verlaten.
Nu al meteen de eerste!
De Schola In Voluntate (dameskoor) brengt op 20 maart om 16.00 uur in de kerk van Sint-Jacob te Puivelde (Belsele) onder de titel "Sicut ovis" gregoriaanse gezangen voor de passietijd.
Niet alleen de
tijd van passies komt er aan, ook Stabat Mater hoort bij de aanstaande Goede
Week.
Arvo Pärt
bereikte in 1985 met het Stabat Mater een ware cultstatus, mogelijk in
samenhang met de opkomst van new age en de algemene hang naar spiritualiteit.
Het zijn de
puurheid en het respect voor stilte die het werk zo aangrijpend maken. Pärt
knielt voor de lijdende Maria aan de voet van het kruis.
Wellicht zijn er nog meer toppers die buiten mijn gezichtsveld vallen, maar "Mechelen hoort stemmen" heeft er twee of drie die je best kan aanstippen in je agenda
Helemaal bovenaan staat Jordi Savall die op 1 mei in de kathedraal optreedt samen met Hesperion XX en muziek brengt van het keizerlijk hof in Madrid. Ik vrees dat de plaatsen heel schaars worden om deze prins van de oude muziek te zien en te horen.
Ook het Deutsches Requiem van Brahms, voorgesteld door het Vlaams Radiokoor is een must voor de liefhebbers.
En natuurlijk mag je op 25 april KORILE niet vergeten die op de markt het publiek een toast aanbieden met wat nummers uit hun eigen programma.
Op 28 maart brengen Collegium de Dunis o.l.v. Ignace Thevelein en het Roeselaars Kamerkoor o.l.v. Bart Baessens samen een dubbelkorig concert. Een heel mooi programma met, naast psalmen van Felix Mendelssohn, Hymn to the Creator of Light van John Rutter, Song for Athene van John Tavener en last but not least het Requiem en Blessed are the dead van Herbert Howells. Een concert voor de ware koorliefhebber!
Kerk van de Paters Kapucijnen, Boeveriestraat 18, Brugge op zaterdag 28 maart om 20u Kaartjes kosten 18 aan de deur en 15 in voorverkoop
Het jaarlijks weekend met heel de familie in de Ardennen werd een voltreffer. Stralend weer begeleidde ons verblijf in een toplocatie in Aywaille. De kleineren onder ons genoten voor de laatste keer in de komende zes maanden van het samenzijn met alle neefjes en nichtjes. Want inderdaad, binnenkort vertrekt onze jongste zoon met zijn gezinnetje voor een tocht van 3 maanden door Australië. Evenement waar de grootouders toch een beetje hun hart voor vasthouden.
Ondertussen kijk ik weeral uit naar mijn gastoptreden bij het Sint Niklaasse koor Fiori Musicali. Het koor heeft een grote traditie in het muziekleven van onze stad. En ook al ontsnapt het niet helemaal aan de vergrijzing, het heeft zijn heldere klank behouden en brengt muziek van de bovenste plank.
Twee
data om te noteren, waarbij Bart Van Reyn met meesterhand Octopus leidt:
Zaterdag 21 maart om 20.00 uur in
deSingel in Antwerpen: de Matthäuspassion van J.S. Bach. Ik hoorde hem een paar
jaar geleden in de Bozar en weet dus dat hij meer dan andere uitvoeringen
de moeite waard is om te beluisteren.
Zaterdag 16 mei om 20.00 uur: voor de
laatste keer : Orfeo en Euridice van C.W. Gluck: een opera over onsterfelijke
liefde die eindigt in een drama.
Bij
het maken van de voorbereiding voor onze Romereis is mij iets opgevallen.
Citytrips zijn voor mij als lekkere maaltijd met kruiden: de kruiden staan dan
voor het eigen (kunst)karakter van de stad in kwestie. Londen is voor mij de
combinatie van rijke tradities en een prachtig koorleven. Parijs is dan weer de
stad van de joie de vivre en van ontiegelijk rijke orgelmuziek. Sint Petersburg
is het beeld bij uitstek van gastvrijheid, topballetten in het
Marinskitheater.Barcelona is de stad
van de architectuur en van zijn schitterende concerten in de Palau de Musica.
En
Rome? Om de Eeuwige stad te doorgronden en helemaal te kennen is één jaar niet
voldoende. Muzikaal echter spreekt zij mij niet aan. Google maar even naar de
concerten die er plaats vinden. Kleffe boel met opgewarmde opera-arias. De
grootmeesters van de Italiaanse muziek vind je er nauwelijks terug.
Maar
toch Rome is een verleidelijke minnares waar je steeds opnieuw naar terug
verlangt.
Gisteren
een heel mooie repertoiredag in AMUZ. Voor de keuze van de dirigent, locatie,
inhoud krijgt Koor & Stem van mij alvast een 10+. ProF. Bogdan Djakovic gaf
ons in vogelvlucht enig inzichtin 2 eeuwen
orthodoxe kerkmuziek. Zoals de Jezuieten in de barok de mensenprobeerden een inzicht te geven in het
hemelse koninkrijk, zo is de slavische kerkmuziek een voorafspiegeling van de
muziek der hemelse sferen.
De
echte openbaring van gisteren was dat we voor een keer niet bleven stil staan
bij Tsjaichowsky, Rachmaninov en andere Archangelsks. De Servische muziek is
hier veel minder bekend. Servië als brug tussen oosterse en westerse invloeden.
Voor mij was Stevan Mokranjaceen
heerlijke verrassing.
Als je op zoek gaat naar een uitleg voor de
betovering van de koorklank van bijvoorbeeld het Engelse koor de Sixteen dan stel
je je de volgende vragen: zijn het allemaal extreem begaafde zangers? Ligt het
aan de dirigent die het je ne sais pas quoi heeft? Wat is
het geheim?
Naar mijn aanvoelen heeft het alles te maken
met de prachtige legatos die ze zingen.
Het italiaanse 'legato', wordt in het
Nederlands vaak aangeduid met 'gebonden'. Het spelen of zingen van langere lijnen heeft
direct invloed op de toonkwaliteit. Een zeer welkome bijkomstigheid van legato
zingen (of spelen) is dat er een natuurlijke basismuzikaliteit gaat klinken. Bij
zingen heeft legato zangtechnisch gezien ook een heel belangrijke functie.
Legato zingen maakt de ademstroom heel stabiel. Hierdoor kunnen kaak, keel,
tong en strottenhoofd optimaal ontspannen en in de juiste positie komen. De
toonkwaliteit gaat hiermee dus direct enorm vooruit!
Luister maar even naar onderstaand voorbeeld
en je snapt dadelijk het verband tussen hun legato en het prachtige muzikale
resultaat.
Waarom het warm water opnieuw proberen uit te
vinden als er al zoveel dirigenten, zangers en coaches het al voor ons gedaan hebben.
Vandaag laten we Tanja Raich aan het
woord die heel wat ervaring heeft met koorcoaching. Onderwerp: ademsteun.
Ademsteun houdt in: het tegenwerken van de
natuurlijke neiging van het middenrif om de ingeademde lucht los te laten. Dat
doe je door zijn beweging tegen te gaan. Tijdens het zingen worden het
middenrif rond de flanken en de zonnevlecht (solar plexus) naar buiten geduwd;
de buikspieren worden rond de navel geleidelijk ingetrokken. Door de werking
van de lendenspieren heeft de onderrug de neiging om een beetje hol te gaan
staan, terwijl de buikspieren de onderrug juist recht proberen te trekken. Zo
ontstaat een waardevolle strijd tussen buikspieren en lendenspieren: een
belangrijk aspect van de ademsteun. De beweging van de ademsteun moet constant
zijn, alsof je weerstand moet overwinnen zolang de klank wordt geproduceerd.
Als de beweging van de ademsteun niet constant is
(als je bijvoorbeeld de buikspieren rond de navel niet verder kunt intrekken of
de spieren van het middel of de zonnevlecht niet verder naar buiten kunt
duwen), is de ademsteun meestal niet langer aanwezig. Bewaar je energie, zodat
je niet te vroeg vermoeid raakt. Gebruik geen ademsteun voordat hij nodig is-
met andere woorden voordat het zingen zwaar wordt, zoals op hoge tonen of aan
het eind van een frase. Ademsteun betekend hard werken, dus je moet in goede
lichamelijke conditie zijn.
Bogdan
Djakovic zal op zaterdag 28 februari onder auspiciën van Koor & Stem een
repertoiredag leiden rond Orthodoxe koormuziek uit Servië, Griekenland en
Bulgarije. Place to be: AMUZ (9.30 -17.00 uur).
Dr. Bogdan
Djakovic is een van leidende experten op het vlak van Servische orthodoxe
muziek.
De
winter slaat wonden in het ledenbestand van de koren. Iedere week opnieuw zijn
er wel berichtjes die het hebben over griep, hoestbuien, om nog maar te zwijgen
over de ergere dingen. We hebben niet veel meer nodig om helemaal in de
vernieling te gaan. Jammer maar helaas.
En
ik word stilaan te oud om nog een nieuw onderdak te vinden. Zo wordt het wel
koud.
Over Singing Brussels brachten e reeds vroeger
verslag uit hier op de blog en voor Koor en Stem. De
digitale zender Cultuur 7 heeft 7 afleveringen van ruim een uur gemonteerd.
Elke zondag van 18/01 tot 12/04. Voor de laatste vier afleveringen ben je
nog niet te laat
KORILE
kreeg een brief over zijn concertuniform. Met stijgende verwondering las ik
daarin een lesje geschiedenis, maar dan van het soort dat ik niet voor mogelijk
hield. Het begon met Mussolini en zijn fascisten die zwarte hemden droegen,
ging voort met de kleur van de uniformen van Hitlers SS, stapte vervolgens naar
de Engelse postnazistische zwarthemden.En de conclusie was dat er geen weldenkend koor kan zijn dat de mannen
in het zwart laat optreden, want dat dit nergens in Europa zou aanvaard worden.
Gelukkig
herinnerde ik mij nog juist dat wij in onverdacht gezelschap verkeren: ik zag
optredens van het Vlaams Radiokoor, het Gents Madrigaalkoor, het Hasselts
Kathedraalkoor in dito outfit. En de atelieruniformen van de Choralies waren al
even zwart.
Ik had nooit gedacht dat er
zieke geesten bestaan die dergelijke connotaties maken als wij in alle onschuld
een podium beklimmen om onze muziek ten beste te geven. Het bestuur van het
koor heeft dan ook wijselijk beslist om de dingen te laten voor wat ze zijn.
Onze democratische gevoelens zullen wel op een andere manier tot uiting komen.
En laat het maar eens gezegd zijn, in onze statuten staat dat er niet aan
politiek gedaan wordt in ons koor
De rustpauze is voorbij. Ik heb mijn blog wel gemist. Jij ook?
Nieuwtjes en weetjes in overvloed. Tijd om te delen: concertnieuwsjes, koornieuwtjes, familiegebeurtenissen, reisplannen. Klein plaatsje om gal uit te spuwen of vriendelijk knipooge te geven. En het vaste voornemen om het traditionele blaadje niet voor de mond te houden
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
