Van harte proficiat aan al de koorleden die gisterenavond een heel mooi concert ten gehore hebben gebracht. Dankzij jullie zijn heel wat mensen tevreden naar huis teruggekeerd. Wat aandacht en inzet niet allemaal kunnen doen. Het is een uitnodiging om het even goed te doen in Borgerhout en Zelzate. Om er het vuur in te houden zeg ik nu al wat Pasen brengt (dat komt er heel vlug aan!) in Onze Lieve Vrouw ter Sneeuw: een (nieuwe) Missa Eucharistica van Schröder, muziek van G.F. Händel, Isaac, en Aichinger. Ook met de andere koren beginnen we een heel nieuw programma: hét moment bij uitstek om nieuwe leden mee te brengen die dan onmiddellijk mee zijn.
Op 22 december brengen de ensembles van de muziekakademie een mooi kerstprogramma. Wie zijn de uitvoerders? Het kamerorkest Arte dell'Arco, het jongerenkoor Flamante en het vocaal ensemble Arte della Voce; solisten Annelyn Gevaert en Nele Dufait (zang), Dirk Blockeel, orgel.
Op het programma: * Vivaldi: Concerto in re klein * K. Bex: Ave Maria * Vivaldi ; Gloria * L. De Vocht : uit Cantica: Ave Regina Coelorum, Ave Maria, Te Joseph celebrent en Adeste Fideles * G.F. Händel: Orgelconcerto opus 7 nr. 4 in D klein * Paul McCartney: Liverpool Oratorium * Erika Budai: Kerstcantate
We hebben gisterenavond met succes de generale repetitie van onze concerten afgerond. Ik ben er van overtuigd dat het publiek jullie inspanningen zal appreciëren. Toch nog eventjes wat huishoudelijke mededelingen. Zondag wordt tijdens het concert in Borgerhout een cd-opname gemaakt. Als die een beetje lukt, is ze achteraf te verkrijgen. Nog Borgerhout: de opstelling van het koor zal daar anders zijn dan in Hombeek, we kunnen nl. een bredere opstelling voor het koor realiseren. Dat doen we onmiddellijk voor het inzingen (dus allemaal goed op tijd om 13.30 u , temeer omdat de producer van de opname allicht ook nog wat wil uitproberen voordien. Zorg goed voor jezelf en voor je stem. Drinken is goed (geen melk, geen alcohol), plakkerige snoep heel wat minder. Ik ben benieuwd naar de outfit van de dames. En ... er zijn voor alle drie de concerten nog kaarten te koop: kerken zijn nu eenmaal rekbaar.
Al mijn sympathie voor het optreden van het koor Polyfoon o.l.v. Lieven De Roo die op 10 januari 2013 om 20.15 u. een concert zingen in de kathedraal van Antwerpen met Engelse kathedraalmuziek en polyfonie van o.a. Sheppard, Tallis, De Ley en Talbot. De opbrengst van het concert (en van de CD-verkoop) gaat integraal naar Kom op tegen Kanker en naar de palliatieve dienst van het UZ Antwerpen, waar één van de koorleden die onlangs aan kanker stierf, werkte.
Als we sommige interpretaties van de Maya-kalender moeten geloven dan zullen we met onze koren maar 2 concerten zingen in plaats van 3. 21 december wordt het grote einde.
Armageddon, apocalyps, de Dag des Oordeels,... Noem het zoals u wil, maar ons Definitieve Einde komt eraan. Slechts enkele duizenden soortgenoten zullen de immense vloedgolven, vulkaanuitbarstingen en aardbevingen die dag overleven. Geen doemscenario van een handvol kierewiete sekteleden deze keer. Wereldwijd zijn miljoenen mensen ervan overtuigd dat we nog slechts 9 agen hebben. En dan: BOEM!
Niet alleen Christenen en Moslims, maar ook sommigen in de New Age beweging geloven dat we leven in de Eindtijd. Het Einde der Tijden is volgens hen zelfs zeer nabij. Op Internet wemelt hetvan de voorspellingen uit deze hoek. Wie even zoekt op 2012, kan reeksen documentaires vinden waarin de wereld vergaat. Weliswaar verschillen de New Age goeroes onderling in de manier waarop ze dit interpreteren, maar 11 september, global warming, een tsunami, een inslag van een meteoriet, het omslaan van het magnetische veld, epidemieën en hongersnoden, soms met een kernoorlog, het komt allemaal voorbij. Over een ding zijn ze het echter eens: zeer binnenkort!
Zij kennen zelfs de exacte datum: 21 december 2012. Wat er op die dag precies zal gebeuren, daarover verschilt men nog van mening.
Sommigen denken dat de planeet Niburu dan zal terugkeren, want zijn omlooptijd zou 3600 jaar zijn. Het bestaan van deze planeet is echter reeds gelogenstraft door de moderne astronomie. Dat er op deze planeet reptielen zouden wonen die ooit in ruimteschepen naar de aarde zijn gekomen en die zich nu, vermomd als mensen, onder ons bevinden en de macht hebben gegrepen, behoeft daarom geen verdere weerlegging. Niburu bestaat niet en die reptielen bestaan evenmin.
Toch blijft de datum van 21 december 2012 circuleren. Deze datum is volgens insiders gebaseerd op De Mayakalender die niet alleen cyclisch is, maar ook zeer geavanceerd. De grootste cyclus in deze kalender valt volgens hen samen met de precessie van de aardas, oftewel een Platonisch jaar. De exacte lengte is 25.765 jaar, dat is ongeveer 26.000 jaar. De huidige grootste cyclus zou volgens sommige kenners van de Maya-kalender eindigen op 21 december 2012. Er zijn mensen die daarom geloven dat dit het Einde der Tijden is. Volgens de Wikipedia eindigt de huidige cyclus echter op 12 oktober 4772.
Over de uitvoeringspraktijk van het gregoriaans bestaan er verschillende opvattingen. De meest gehuldigde in de 20e eeuw is de manier die voorgesteld werd in de Solesmes-uitgaven van o.m. het Graduale waarbij de ritmische velengingen aangeduid worden door punten en liggende streepjes ("episemata"). In dit systeem dat ontwikkeld werd door Mocquereau is er een verdeling van de individuele noten in groepjes van twee of drie, waarbij elk groepje begint met een ictus, een ritmisch steunpunt, te vergelijken met de eerste tel van een maat. Deze ritmische groepjes worden dan op hun beurt gecombineerd tot grotere eenheden in een geordende beweging van spanning (arsis) en ontspanning (thesis), die tevens weergegeven worden door de handbeweging van de dirigent. Er bestaan echter ook andere ideeën over de uitvoeringspraktijk. Een andere monnik van Solesmes, dom Cardine, heeft een systeem dat de laatste tijd meer en meer aandacht krijgt.
De sint heeft nog maar nauwelijks zijn huis in de goede stede Sint-Niklaas gesloten, of daar komt de kerstboom aan. Niet zo een plastieken geval, en al evenmin zo een boompje van niets, een heuse boom is het geworden. Doet mij een beetje denken aan het kinderboekje dat in de verhalendoos zit van twee poezen die een gat in het plafond moeten zagen om hun kerstboom recht te krijgen. Ik weet het, het is vroeg maar voor de kleinkinderen kan het feest niet vroeg genoeg beginnen, met al de gevolgen van dien van vroef afvallende naalden. En daarbij het heeft iets winters, de geur van de spar in de huiskamer, de lichtjes, de ballen. Voor ons niets van die idiote bomen gemaakt van porseleinen borden en koffiekoppen (Hasselt) of futuristische kubussen (Brussel). Een traditie van bijna 2 eeuwen, gooi je zomaar niet overboord omwille van belachelijke bedenkingen door het politiek correcte denken.
46 is deze dame geworden vandaag. Of heeft ze duizend levens achter de rug? Ze groeide op als middelste van vijf kinderen in een voorstadje van Dublin. Ze was acht toen haar ouders scheidden. O'Connor bleef bij haar moeder, die haar geestelijk, fysiek en seksueel mishandelde. Na vier jaar trok ze dan maar in bij haar hertrouwde vader. Maar daar werd het niks beter. Zij werd een rebelse tiener, die spijbelde en winkeldiestalletjes pleegde. Op haar vijftiende werd ze in een tuchtschool geplaatst en aan het strenge regime van de nonnen onderworpen. Maar ook kon ze daar haar muzikale talenten ontwikkelen. Haar eerste opname 'Take my hand' werd er geboren. Vanaf haar achttiende is ze rebels gebleven, protesterend, schreeuwend om aandacht. Haar leven leest als een dramatisch boek. Maar haar muziek ... ooh.
De eerste gemeenschappelijke repetitie voor onze kerstconcerten zit er op. Diegenen die aanwezig waren, zullen gemerkt hebben dat we samen er iets goed van gaan maken. Kleine aanpassingen in opstelling en verloop zullen de kleine onvolkomenheden helemaal wegwerken. Daarom wil ik jullie, koorleden, op dit publiek forum bedanken voor de aandacht en de mooie inspanning. Voor de anderen die dit lezen: ik hoop dat jullie in grote getallen zullen komen luisteren.
* Hombeek : 15 december om 20.15u in de Sint Martinuskerk * Borgerhout: 16 december om 15.00 u in de Onze-LieveVrouw-ter-Sneeuwkerk (Laar - Borgerhout) * Zelzate : 23 december om 15.00 u in de Sint-Niklaaskerk (Grote markt).
Tijdens die concerten zal je niet alleen de drie koren Korile, Musica ad Nives en Ter Looveren horen, maar ook Wouter Verheyden (orgel) en Kris Van Aken (cornet).
De Amerikaanse jazzpianist en componist Dave Brubeck is op 91-jarige leeftijd overleden. Brubeck en zijn kwartet zijn wereldberoemd geworden met het nummer Take Five, geschreven door saxofonist en Brubecks muzikale partner Paul Desmond. Brubeck stond erom bekend dat hij de destijds geldende conventies van de jazzmuziek oprekte. Hij experimenteerde er onder meer op los met 'vreemde' maatsoorten.
Take Five uit 1959, op basis van een vijfkwarts ritme van Morello, was daar een goed voorbeeld van. Het verscheen op het baanbrekende album Time Out, dat ook klassiekers opleverde als het nummer Blue Rondo à la Turk.
Brubeck schreef onder meer ook balletten, oratoria en symfonische werken, waarbij hij net als zijn illustere voorganger George Gershwin jazz vermengt met klassieke muziek. Hij werkte samen met grootheden als Louis Armstrong en Gerry Mulligan.
Brubeck zou donderdag 92 zijn geworden, hij overleed aan hartfalen. Brubeck was tot hoge leeftijd actief. Hij stond nog geregeld op het podium met zijn vier eveneens musicerende zoons, Darius, Chris, Dan en Matthew.
In ons tegenwoordige drukke leven, met talloze keuzemogelijkheden om onze tijd op te vullen, is de verleiding groot om ons te verbinden met heel veel verenigingen en activiteiten. Vaak gebeurt het dan dat de verschillende kalenders met mekaar in conflict komen. Kiezen is de boodschap. Je kan bvb. rustig in verschillende koren of muziekgezelschappen zijn, maar dan moet je ook eerlijk op voorhand aan je vereniging duidelijk maken voor wie je kiest als er een tijdconflict ontstaat. Dit is een kwestie van eerlijkheid tegenover je medeleden. Nog erger is als je wel lid bent van een gezelschap, maar alleen maar komt opduiken als het je past. Verantwoordelijkheid tegenover de anderen is soms voor sommigen een loos woord. Is het verwonderlijk dat de ergernis bij een dirigent groot is, als er van dit soort zangers in zijn koor/koren rondlopen?
Bijzonder fascinerend en verslavend is het grote fantasy-epos "The game of thrones" van George Martin. Millioenen lezers worden in de ban gehouden van de avonturen van geslachten die strijden om de troon van de Zeven Koninkrijken. En wat er iedere keer weer schokt, is het feit dat in de grote verhalen het iedere keer opnieuw de hoofdfiguren zijn die sterven of een gruwelijk lot ondergaan. Nu zijn er niet alleen de meer dan vijfduizend bladzijden lectuur, maar een al even getrouwe serie op 2Be iedere zondagavond. Waarom ik er juist vandaag weer moet aan denken, heeft waarschijnlijk te maken met de sneeuw. De landen van de 7 koninkrijken worden beschermd door een 700-voet hoge muur van ijs. Achetr die muur heerst de eeuwige winter, en die winter bedreigt door een apocalyptische klimaatverandering heel de bewoonde aarde. En toch gaan de mensen voort met vechten, intrigeren, drinken, verkrachten, moorden. Zo wordt deze reeks niet alleen een geweldig epos, maar misschien zelfs een voorafbeelding.
Toen onze vriend Koen suggereerde dat ik eens moest luisteren naar een mis van Nino Rota, moest ik bekennen dat die naam bij mij geen belletje deed rinkelen. Liefhebbers van filmmuziek zouden nochtans beter moeten weten. Rota (1911-1979) is een Italiaanse componist die vooral lauweren haalde met de muziek voor de films van Fellini en voor de Godfather-trilogie. Voor Godfather-II kreeg hij samen met Carmine Coppola een Oscar. Maar buiten dit soort muziek was hij ook directeur van het conservatorium in Bari, schreef daar symfonieën, concerti en operas en dus ook een Messa breve. Suggestie voor één van de volgende aan te leren missen? Alhoewel, de klemtoon ligt op de twee mannenstemmen, wat in onze koren niet altijd evident is. Luister ook eens naar de boeiende orgelpartij. http://www.youtube.com/watch?v=dJ4paXgRRao
In tegenstelling met Toon Hermans, kwam bij mij de Sint wel elk jaar met cadeautjes, tenminste tot ik een jaar of 10 was. Wat er daarna gebeurde herinner ik mij niet zo goed. Allicht was de goedheilig man (zie gisteren) nadien niet meer zo geïnteresseerd. Maar die 6e december 1953 was er wel eentje met traantjes. Vlak voor het feest werd de illusie van de kindervriend ruw kapot gemaakt op school. Een stukje jeugd voorbij, en ik weet nog hoe ik die morgen een trein kreeg, waar ik maanden had naar uitgekeken, en dan naar buiten liep om - met tranen in de ogen - nog één keertje heel luid een sinterklaasliedje te zingen. Misschien doet het daarom nog altijd een beetje pijn, telkens ik dezelfde traantjes zie bij mijn klein kinderen.
Een 'goedheilig man', zo word ik wel genoemd. En dat ben ik in feite ook. Het woord mag dan een verbastering zijn van het middeleeuwse goet-hylikman (goed huwelijksman), maar met huwelijken bemoei ik me al lang niet meer.
Wel maak ik graag mensen 'heel'. Dat doe ik door ze te laten weten dat ik ze heb gezien en dat ik ze waardeer zoals ze zijn.
Terwijl we aan de laatste loodjes bezig zijn (wegen die zwaar?) voor onze kerstconcerten, ben ik nu begonnen aan het uitzoelen wat we in de drie koren nadien gaan aanpakken. Voor Musica ad Nives staan de contouren natuurlijk vast: Pasen valt heel vroeg in 2013, dus moeten we daar een haalbaar programma in mekaar boksen, dat toch genoeg uitdaging bevat om de koorleden te blijven boeien. Dat is overigens één van mijn bekommernissen: voortdurend toch wat nieuws aanbrengen zodat er telkens andere vergezichten open gaan. Voor Korile en Ter Looveren moet het een switch zijn, want zij zijn geen van beiden 'kerkelijk' georiënteerd, en hebben al een fikse dosis religieuze muziek achter de kiezen. Bovendien wil ik graag voor elk koor een ander programma, kwestie van het voor mijzelf ook niet saai te laten worden.
I.M Guido Gezelle27 november 1899: sterfdag van Guido Gezelle.
27 november 1899: sterfdag van Guido Gezelle.
Priester, leraar, dichter, satiricus, anglofiel. Las en sprak tenminste 15 talen.
Nonkel van Stijn Streuvels.
Inspiratiebron voor componisten, als Mortelmans, Marinus De Jongh, Vic Nees.
Leraar van Hugo Verriest, Karel De Gheldere, Eugeen Van Oye
Laatste woorden:
k Geloof dat ik altijd geleefd heb in eenvoud en oprechtheid des hartens
En
Ik hoorde zo geerne de veugelkes schufelen
Als de ziele luistert spreekt het al een taal dat leeft, 't lijzigste gefluister ook een taal en teeken heeft: blâren van de boomen kouten met malkaar gezwind, baren in de stroomen klappen luide en welgezind, wind en wee en wolken, wegelen van Gods heiligen voet, talen en vertolken 't diep gedoken Woord zoo zoet.. als de ziele luistert!
Voorouders moet je in ere houden. Zij hebben de kiem gelegd van wat wij worden. En als je de Mormonen moet geloven, is onze stamboom zo belangrijk dat wij de voorvaderen nog kunnen herdopen en zo bij het getal van de zaligen kunnen voegen.
Dit allemaal maar om te zeggen dat wij vandaag de geboortedag (1604) herdenken van een van de oudste leden van de familie Bach die voor zover bekend zich bezighield met muziek. Hij was een oudoom van Johann Sebastian Bach. Deze Johann werd geboren in Weimar (vader Johannes, broers Christoph en Heinrich). In 1635 werd hij organist in Schweinfurt. Hij vestigde zich vervolgens in Erfurt en huwde in 1636 met de oudste dochter van zij leraar. Zij stierf echter binnen het jaar. In 1637 hertrouwde Johann met Hedwig Lämmerhirt. Hun kinderen maakten allemaal carrière in de muziek, als stadsmuzikant, dirigent of organist. De familie Bach beheerste gedurende 100 jaar het muzikale leven in Erfurt.
Van Johann Bach zijn slechts weinig werken bewaard gebleven. Zijn achterneef Johann Sebastian bracht ze bijeen in het Altbachischen Archiv.
Oef, de Ceciliafeesten zijn achter de rug. Mijn asociaal kantje maakt dat ik over het algemeen niet wild ben van dergelijke feestjes. Toch was het gisterenavond weer leuk bij Musica ad Nives. Een goed gevuld zaaltje, een rijk buffet, leuk gezelschap. En voot het entertainement konden we terugvallen op onze eeuwig jonge sopraantjes. Verrassing van de dag : het mooie poëtische moment waar Maria voor zorgde. Deze Ceciliafeesten dienen in de eerste plaats om de trouwe leden te danken voor hun inspanningen van een heel jaar. Dat behoort overigens tot de Vlaamse traditie: vaak is het eerste teken van leven van een vereniging in de oude archieven : ... fr voor het teerfeest van Sint Cecilia.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
