Het is te laat om in te schrijven voor de infodag die de Stichting tegen Kanker vandaag in Leuven organiseert. Niet te laat echter om een boodschap van hoop mee te geven. De geboekte vooruitgang in de strijd tegen kanker is de laatste jaren opmerkelijk. Vandaag ligt de genezingskans van alle kankers samen op 60 %. Gelukkig maar want met 60.000 nieuwe gevallen per jaar in België staan we voor een grote uitdaging. De eerste mededeling blijft een ultiem zware schok, die alle hulpmiddelen vereist die de menselijke ziel kan inzetten. Bij borstkankers bedraagt de vijfjaarsoverleving momenteel 90 %, voor^prostaatkankers zelfs bijna 100 %. En dat zijn toch de meest voorkomende kankers respectievelijk bij mannen en vrouwen. Een groeiend aantal van deze patiënten geneest. En bij de kankers die jammer genoeg niet te genezen zijn, zijn er heel wat aandoeningen chronisch maar langdurig controleerbaar geworden.
Ik mocht vandaag het orgel bespelen naar aanleiding van de begrafenis van de heer Etienne Heye. Plaats van het gebeuren de Sint Rumolduskerk in Deurne. Sint Rumodus is een "jonge" kerk: ze werd ingewijd in 1961. Als we het Metzlerorgen van de Antwerpse kathedraal buiten beschouwing laten, kwam hier het grootste mechanische orgel in het Antwerpse van de tweede helft van de twintigste eeuw. Pels-Dhondt bouwde hier een orgel met drie klavieren en pedaal. Het instrumnt staat er verwaarloosd en verkommerd bij: het bovenste klavier kan niet bespeeld worden en verschillende registers moeten hersteld. Zou het kunnen dat er hier weer een pastoor (één van de vele) aangesteld is die bij het hedendaagse barbarendom behoort en die zijn patrimonium niet naar waarde weet te schatten?
Het is hinken op twee gedachten bij Ter Looveren. Van de ene kant ben ik soms wat ongerust als ik naar de aanwezigheden op de repetities kijk: ongerust omdat ik dan denk dat de aanpak of het progamma niet aanslaan. Ik zal maar hopen dat het meer toeval dan een fundamenteel probleem is. Dat was dan het hinkelbeen met de slechte gedachten. Het goede nieuws - en dat is toch wel een wissel op de toekomst - is dat er in een paar maanden drie nieuwe leden bijgekomen zijn. Als we zo nog eventjes kunnen doorgaan breekt het zonnetje door de wolken. Bovendien verplicht het nieuwe bloed ons om met nog meer enthoesiasme en aandacht aan de repetities te werken.
In tegenstelling met wat op de repetitie gezegd werd is de begrafenis van dhr. Heye NIET OP DINSDAG, maar op woensdag 9 mei om 10 uur in de Sint Rumolduskerk in Deurne. Er zijn enkele koorleden die nog geen bezitter zijn van een emailadres. Ik hoop dat die toch op een of andere manier deze wijziging doorkrijgen.
Met enig heimwee refereerde ik gisteren naar het optreden van Peter Maus bij zijn masterproef orgel, waar hij muziek van Guy Weitz op een grandioze manier ten gehore bracht. Wie dit vorig jaar gemist heeft, of het nog eens wil horen kan terecht in het Symfonieënfestival in de Sint Stefanuskerk (Augustijnerklooster) in Gent.
Het hele programma is bovendien heel boeiend:
Maandag 11 juni (20.00 u) : 1e symfonie van Louis Vierne door Paul De Maeyer (Gent)
Donderdag 14 juni (20.00 u) : orgelmuziek van Guy Weitz door Peter Maus (Antwerpen)
Maandag 18 juni (20.00 u) : Cesar Franck door Ami Hoyano (Parijs)
Donderdag 21 juni (20.00 u): Charles-Marie Widor door Kristiaan Seynhaeve (Gent)
Maandag 25 juni (20.00 u) : Alexandre Guimant door Edward De Geest (Gent)
Is het toeval of een symptoom? Slechts twee studenten traden gisterenavond aan voor de masterproef orgel in de Sint Pieterskerk in Jette. Twee jongedames : Dana Hemelaer en Lien Vanden Driessche. Het Van Beverorgel, dat stilaan in zijn romantische glorie hersteld wordt, is wel een instrument dat zich leent voor zo een proef: geen overdreven grote registratiemogelijkheden, maar toch in de traditie van Cavaillé-Coll. Het verschil tussen beide kandidates was duidelijk te horen: Lien was diegene die het best de mogelijkheden van het instrument aanwendde o.m. in 3 stukken van Gabriel Verschraegen (1919-1981). De keuze van Dana was nochtans ook niet slecht: Karg-Elert, Hindemith en Max Reger. Het werd een matige avond, op geen enkel moment werd ik van mijn stoel geblazen. Vorig jaar was het wel wat anders in de Sint Rombauts in Mechelen. En nog een dingetje moet er mij van het hart : bij het optreden van het tweede kandidate zat de eerste kandidate met haar entourage ostentatief te lachen bij de paar kleine missertjes van haar collega. Echte kunstenaars doen dat niet!
Met een lijst van directeuren zoals Jacques Lemmens, Edgar Tinel, Aloys Desmet, Mgr. Jules Van Nuffel, Mgr. Jules Vyverman, Paul Schollaert en met docenten als Kurt Bikkembergs, Ludo Claesen, Roel Dieltiens, Piet Swerts en Jan Van der Roost hoor je bij het kruim van de muzikale opleidingswereld. Het Lemmensinstituut kende zijn eerste academiejaar in 1879. Het is bijzonder gerenommeerd en heeft binnen zijn muren opleidingen die voor Vlaanderen uniek zijn.
Maar zoals ooit de Studio Herman Teirlinck een monument was, dat werd afgebroken door kortzichtige politici, zo komt nu ook dit instituut onder zware druk te staan. In de Vlaamse Hogescholen wordt het aantal leerlingen immers de norm om zijn succes te bepalen en om op een fatsoenlijke manier gesubsidieerd te worden (Financieringsdecreet van 2008). Met zijn 480 studenten staat het Lemmensinstituut aan de rand van de financiële afgrond. Voor 2012 is er al een tekort van 250.000 EUR. Vanaf 2014 valt er nog eens een overgangssubsidie weg en wordt het tekort 1 miljoen EUR.
Arm land dat zo met zijn schatten omgaat. Wat Vlaanderen doet, doet het beter ?? Wie start een actie om het Lemmensinstituut te redden?
Het schrikbeeld dat wij allemaal wellicht koesteren is weer eens werkelijkheid geworden bij één van onze grootste Vlaamse actrices.
Story en Het Nieuwsblad berichten :
Dora Van der Groen heeft onlangs haar intrek genomen in Huis Perrekes in Geel, een woonproject voor mensen met dementieverschijnselen. De Antwerpse actrice, die in 2009 door Marcel Vanthilt per ongeluk dood werd verklaard, is intussen 85 jaar. Anderhalf jaar geleden maakte ze haar laatste publieke optreden. Toen kreeg ze, als eerste vrouw en als eerste niet-musicus, de artistieke titel van Maestro Honoris Causa voor haar carrière en haar grote verdiensten.
Van Der Groen is bij het brede publiek vooral bekend van 'Wij, Heren van Zichem' en 'Terug naar Oosterdonk'. Haar bekendste filmrol dateert uit 2001. Toen speelde ze naast Ann Petersen in de film Pauline en Paulette, waarin ze de verstandelijk gehandicapte Pauline vertolkte.
Dementie is een thema dat Dora Van Der Groen altijd na aan het hart lag. Zo speelde ze in de kortfilm Leonie uit 1996 een dementerende vrouw. Ook in Villa des Roses van Frank Van Passel vertolkte ze de rol van een dementerende bejaarde. Bovendien verleende ze ook haar medewerking aan een grootse mediacampagne van Expertisecentra Dementie Vlaanderen in 2006.
De VRTvolgt de KoninginElisabethwedstrijd 2012 voorviool op de voet. Muziekliefhebberskunnen op Cobra.be live de wedstrijdvolgenvanaf de proclamatiena de eersteronde op 5 mei tot en met de eindproclamatie op 26 mei. Klarabrengtsamenvattingen van de halve finales en zendt de finalesessies live uit en heeft in heel watprogrammasaandachtvoor de wedstrijd. Op tvzijnerrechtstreekseuitzendingen van de finalesessies Op 12, hetnieuwekanaal van de VRT, en ruimesamenvattingen van de halve finales en integraleheruitzendingen van de finalesessies op Canvas. De rechtstreekseuitzendingenwordeningebed in Elisabeth Live: eenfris, gevarieerd en eigentijdsomkaderingsprogramma, gepresenteerd door Thomas Vanderveken en Katelijne Boon.
Natuurlijk vier je elk jaar je verjaardag, maar dit jaar is het toch iets speciaal voor de Koningin Elisabethwedstrijd: De jarige is 75 jaar oud (of jong). Leuke toevalligheid dat het dit jaar ook nog over viool gaat, het instrument dat de toenmalige koningin samen met Eugène Isaye met veel passie zelf bespeelde. Ondertussen zijn de wedstrijden, met name voor viool en piano, van een absoluut wereldniveau geworden. Tussen 30 april en 5 mei zullen de 78 gesecteerde kandidaten voor de eerste ronde het beste van zichzelf geven in Studio 4 van het Flageygebouw. Zoals steeds is er een gerenommeerde jury aanwezig. De finales gaan door vanaf 21 mei. Claire Dassesse en Jolente De Mayer (halve finaliste in 2009) zijn de Belgische kandidaten.
Een blog kan je gratis opzetten maar dan moet je er wel bijnemen dat bovenaan reclames verschijnen , waaraan Google een flinke duit verdient. Nu is Google ook niet dwaas en probeert te bedenken welk publiek er deze blog leest. Het is nog niet zo erg dat ze in uw computer komen kijken, als je op bezoek komt bij mij. Dus veronderstellen ze dat jullie zo ongeveer op mij lijken. Toch blijft het een ondoorgrondelijk mysterie. Dat er regelmatig een reclametje verschijnt voor elektrische piano's of privézanglessen, daar kan ik best in komen. Maar van waar in mijn zoekgedrag op Google kunnen ze in hemelsnaam afleiden dat jullie geïnteresseerd zijn in een methode om er uit te zien als 35 terwijl je 45 bent. Ik kan u met de hand op het hart verzekeren dat in mijn zoekgeschiedenis geen 'anti-aging'-toestanden staan. Vanmorgen stond in de krant dat de Amerikaanse regering een juridische aanval voorbereidt op de praktijken van Google. In afwachting van dit gevecht zou ik zeggen: "Big brother is watching you".
Vandaag houd ik het bij drie heel diverse topics in verband met de zee: ik heb tenslotte een echtgenote die in Oostende geboren en getogen is en nog steeds met graagte er terug naar toe gaat.
Op 28 april 1789 breekt er muiterij los op het Engelse zeilschip de Bounty onder leiding van Fletcher Christide terreur van de hardvochtige en paranoïde kapitein William Bligh. De kapitein wordt over boord gezet en de bemanning gaat op zoek naar een veilige plaats, omdat zij goed weten dat er weldra zal gezocht worden naar de muiters. De kapitein van zijn kant slaagt erin in ruim een maand 6700 km naar Timor af te leggen. Terug in Engeland wordt de muiterij gemeld en onderneemt de Britse admiraliteit een grote zoekactie. Van de 25 muiters worden er uiteindelijk 10 gevonden : wier worden onschuldig verklaard, drie krijgen er gratie en drie worden er opgehangen.
Nog op 28 april, maar dan in 1962 begint Thor Heyerdahl met 5 bemanningsleden vanuit Peru aan zijn reis met de Kon Tiki. Doel van zijn expeditie: bewijzen dat het mogelijk is dat in lang vervlogen tijden Peruvianen zich in Polynesië vestigden.
En tenslotte, maar daar komen we later op terug, is er in Oostende een grote fototentoonstelling van Carl De Keyser over het wachten op de onvermijdelijke stijging van de zeespiegel omwille van de klimaatverandering.
Het is vandaag juist 20 jaar geleden dat Olivier Messiaen, Frans componist, organist en pianist, in Parijs overleed. De meesten van ons kennen hem uiteraard als componist van orgelwerk, maar zijn oeuvre voor orkest, voor koor en zelfs voor opera is minstens even belangrijk. Eén van zijn meest gespeelde werken is zijn Quattuor pour la fin du temps, gecomponeerd tijdens zijn krijgsgevangenschap in 1940. Messiaen was een overtuiogd katholiek, getuige zijn indrukwekkende lijst religieuze muziek. Bijzonder spectaculair is zijn oratorium La transfiguration de Notre Seigneur Jésus Christ voor groot gemengd koor (minimum 100 zangers), zeven instrumentale solisten en een orkest van ook 100 mensen.
We hebben in ons landje een prins die graag naar de Marollen in Brussel gaat, maar we hebben ook een keizer van de Marollen die over heel de wereld bekend is en die zonder plichtplegingen op de koffie kan gaan bij Albert en Paola. 90 jaar wordt hij, een gelegenheid om eventjes stil te staan bij dit monument. Jean Baptiste heet hij, officieel is hij baron, maar wij zullen hem maar Toots de Eerste (en de enige) noemen. Zijn muziek beschrijft hij : "tussen een lach en een traan". Van harte proficiat en ... ad multos annos!
Lichaamsbouw of haarkleur is erfelijk. Is dat ook zo met medevoelen , muzikaliteit of amuzikaliteit?
Voor medeleven is wederkerigheid nodig. Dit is een erfelijke eigenschap. Wederkerigheid is dat je empathisch op een andere persoon kunt reageren en je in zijn of haar gevoelens kunt verplaatsen. Als je deze eigenschap erfelijk wel hebt, maar je omgeving (familie, vrienden) lopen met een grote boog om mensen met verdriet heen, ontwikkelt deze eigenschap zich niet. Als je dan later in je leven met mensen omgaat die wel medeleven weten te tonen, kun je dit wel leren en kun je best een goede vriend met veel verdriet tot steun zijn. Als je deze eigenschap erfelijk niet hebt, kun je wel leren dat je op iemand met een bepaald verlies reageert (kaartje, bos bloemen), maar het wordt nooit een goed ontwikkelde eigenschap.
Hetzelfde geldt voor muzikaliteit. Ook dit is iets dat je in aanleg (erfelijk) hebt, maar als je niets met deze eigenschap doet, ontwikkelt deze eigenschap zich niet. Als je geen aanleg voor muziek hebt, kun je technisch best een instrument leren bespelen door oefening. Alleen zul je nooit een echt talent worden.
In theorie zijn 80% - 90% van alle eigenschappen van de mens erfelijk bepaald, maar bepalen de omgevingsfactoren (opvoeding, familie, vrienden, welvaart, scholing etc.) of en hoe deze eigenschappen zich ontwikkelen.
Hoe het zit met muzikaliteit en de 'geschiktheid om te overleven'?
Er wordt wel gezegd, dat op een boomstam rammen, of op de borst kloppen, de eerste primitieve geluiden waren om indruk te maken op 'concurrerende' mannetjes. Maar of dat mensen als Mozart of Bach verklaart, weet ik niet! Zij voerden geen oorlog, sterker nog, in de geschiedenis is in de loop van slechts een paar duizend jaar de muziek ontwikkeld zoals wij die nu pas kennen!
M.a.w. toonladders, de hele muziektheorie, is pas van een paar honderd jaar terug. Componisten zoals Mozart, Gerswin, Sting, The Beatles, Prince etc. zijn eigenlijk evolutionair gezien van gisteren!
Hoe is het dus mogelijk, dat de genen deze latente vermogens gingen ontwikkelen terwijl de aapmens zich feitelijk selecteerde op een geschikte knuppel en de wijfjes de grot in sleepte om nakomelingen te verwekken?
Is muzikaliteit en virtuositeit niet een geweldige en onverklaarbare eigenschap die vreselijk veel instructies en intelligentie kost en dus ook evolutionaire 'energie'?
In mijn jonge tijd (toen de dieren nog spraken) kocht of bouwde een getrouwd koppel een huis voor de rest van hun leven. Als je een handig man was, kon je het ook zelf bouwen, met het nodig gezwoeg achter de uren. Mijn zoon deed niet anders: twee arbeidershuisjes werden gekocht, helemaal gestript tot er niets meer dan het geraamte overbleef en met hard labeur (soms met een hele ploeg van oud-scouts) grondig aangepakt. In samenwerking met de jonge toparchitect, Tom Verhaegen, werd het zo een succes dat de stad Sint-Niklaas er de twee-jaarlijkse renovatieprijs aan toekende. Tel daarbij dat de Schoolstraat een fantastische uitvalsbasis is om snel op weg te gaan naar Antwerpen, Gent, of Brussel en je zou denken dat dit een nest voor de rest van hun dagen zou zijn. 3 mooie slaapkamers, een huis vol licht en moderne kleuren, eindelijk in 2010 een prachtige keuken met SMEG-toestellen; een kleine tuin met vijvertje, 36 m² terras, ... dat moest toch volstaan, of niet? Neen hoor dit pareltje staat te koop en Gert, Karen en de kleinkindjes gaan op zoek naar een nieuwe uitdaging.
Heb je min of meer 287000 EUR teveel, en vind je hen ook te gek om dit uit handen te geven? Bel dan naar 0032/475.73.82.03
Wil je iets mooi in huis halen, je waardering uitdrukken voor bekende vrouwen die een stuk van hun privacy en intimiteit prijsgeven, maar vooral ook bijdragen aan de strijd tegen kanker, dan moet je je deze dagen naar de Standaardboekhandel spoeden en er de allereerste kalender van 2013 kopen die daar ligt onder de titel Naked first ladies. Op initiatief van Annemie Struyf en Lieve Blanquaert poseren 12 bekende gezichten uit de wereld van politiek, sport, film, media en muziekbusiness naakt voor de lens: Natalie Meskens, Annemie Turtelboom, Annemie Struyf, Geertrui Windels (First Lady of Europe), Francesca Vanthielen, Sofie Van Moll, Hilde Crevits, Gilda De Bal, Joke Devynck, Miet Smet en Elodie Ouedraogo.
Echt vrolijk word je er niet van als je in de Stedelijke Academie voor Woord, Dans en Muziek van Sint-Niklaas kaarten moet gaan veroveren voor de jaarlijkse balletvoorstelling van de leerlingen. Het is bijna zo erg als je kind laten inschrijven in een school. Dagen op voorhand worden grootouders, tantes en andere gewillige slachtoffers verwittigd dat het weer zo ver is. Op de eerste (maar waarschijnlijk ook laatste) dag zal de ticketverkoop starten. Wapen je maar met een flinke dosis geduld, je gsm, iets om te knabbelen, ... want je zal toch weer te laat zijn en in de rij moeten staan gedurende een paar uur, om dan tot de vaststelling te komen dat de 3 voorstellingen (1800 kaartjes) al weeral bijna uitverkocht zijn. Ik heb mijn tijd doorgebracht met roze dromen over eenzelfde fenomeen als wij een concert geven. Voorlopig zal ik maar tevreden zijn als we 700 kaarten kunnen verkopen: de lange rij zal onze sympathisanten wel bespaard blijven.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
