|
JA
N-VA-voorzitter Bart De Wever zit enkel aan de onderhandelingstafel voor de volgende federale regering als de staatshervorming het eerste agendapunt vormt. 'Voor ons is een regionalisering van sociaaleconomische bevoegdheden een prioriteit.'
'Naast de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde moet de regionalisering van sociaaleconomische bevoegdheden, zoals fiscaliteit en werkgelegenheid, voorrang krijgen. Het is natuurlijk afwachten hoe en met wie de regeringsonderhandelingen gevoerd zullen worden. Wij zullen enkel aan de onderhandelingstafel plaatsnemen als we garanties voor een verdere staatshervorming hebben. Die garantie is overigens ingeschreven in het politieke akkoord dat wij met onze kartelpartner CD&V hebben afgesloten. We willen ook dat het communautaire luik grondig verloopt bij de regeringsonderhandelingen. Het is beter om drie maanden te onderhandelen waarbij het tot concrete wetsvoorstellen leidt, dan een snelle regeringsvorming waarbij enkel vage principes afgesproken zijn. Dan blijf je vier jaar stilstaan.
Op sociaaleconomisch vlak dringt een hervorming zich op. Beide regio's moeten hun eigen koers varen, want ze staan voor verschillende uitdagingen om hun welvaart te doen groeien. Zo wordt Wallonië sterk benadeeld door de loonvorming die nu met nationale cao's vastgelegd wordt. Daarmee zijn de loonkosten in Wallonië niet in overeenkomst met de productiviteit. Zo kun je geen investeerders aantrekken. Ook de compleet verschillende werkgelegenheidsproblemen in beide regio's kun je niet meer op een unitaire manier oplossen.
We zitten nog met heel wat losse eindjes van de vorige staatshervorming van 1993. Maar die mogen niet aangegrepen worden om de discussie opnieuw van voren af aan te beginnen. Onze coalitiepartners SP.A en Open VLD hebben zich in het Vlaamse regeerakkoord ertoe verbonden om op federaal niveau achter de Vlaamse eisen te staan. Maar of ze zich aan dat akkoord - dat in 2005 door alle partners herbevestigd werd - zullen houden, is zeer de vraag. Bij Open VLD zijn de communautaire eisen duidelijk ondergeschikt aan de ambities van Guy Verhofstadt om premier te blijven.'
NEE
Voorzitter Jan Vercamst van de liberale vakbond ACLVB vreest dat communautaire onderhandelingen te veel tijd zullen kosten bij de regeringsvorming. 'De leefsituatie van de armste inkomens zul je toch niet verbeteren door regionalisering.'
'We vrezen dat de communautaire onderhandelingen na 10 juni te veel tijd in beslag zullen nemen. De volgende federale regering zou die tijd beter besteden aan de echte dossiers, want een staatshervorming zal de problemen toch niet oplossen. Zo gaapt er een enorme loonkloof in België. Bovendien komen de inkomens van de kleinste verdieners en de uitkeringsgerechtigden onder druk. En dat in een tijd waar bedrijven in België recordwinsten boeken. De volgende regering moet dit corrigeren. Wij pleiten daarom voor een leefindex die anders dan de huidige gezondheidsindex een groter gewicht aan de kosten van het wonen toekent en de brandstofprijzen in rekening brengt.
Het lot van de laagste inkomens zul je niet verbeteren met een nieuwe staatshervorming. De sociale zekerheid en het vastleggen van cao's blijf je het best op federaal vlak doen. Voor ons is regionalisering enkel aanvaardbaar als iedere werknemer, werkzoekende en gepensioneerde er beter van wordt. Bovendien mogen die communautaire onderhandelingen niet door de partijen aangegrepen worden om de sociale partners uit de sociaaleconomische besluitvorming te weren. Wij zijn de hoofdrolspelers in dit debat.
De politieke partijen spreken al maanden over een staatshervorming zonder daarbij concreet te zijn. Ze zouden op communautair vlak, net zoals op sociaal vlak, hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Zo wachten we nog altijd op uitvoeringsbesluiten van de laatste staatshervorming van 1993. Nu willen ze terug alles aanpakken. Zo verdrink je in de chaos. Terwijl regionalisering vaak niet nodig is als politici de bestaande federale wetgeving correct zouden uitvoeren. De samenwerking tussen de RVA en VDAB begint haar eerste vruchten af te werpen op vlak van activering van werkzoekenden. Als je de samenwerking en de communicatie tussen de verschillende overheden verbetert, is er weinig behoefte aan een regionalisering.'
opgetekend door stijn fockedey | 
